Συμπεράσματα από μια συνεδρίαση

Παραβρέθηκα στο ανοικτό Διοικητικό Συμβούλιο που έγινε στα γραφεία του Συλλόγου την Τετάρτη 9 Μαΐου. Το θέμα ήταν φυσικά το ασφαλιστικό και η στάση μας στα μέτρα που ετοιμάζει η κυβέρνηση. Όλες οι πλευρές συμφώνησαν πως τα μέτρα είναι απαράδεκτα και πρέπει να αποσυρθούν. Κοινή ήταν επίσης η διαπίστωση πως η απεργία της 26ης Απριλίου ήταν μια πρωτοφανής κινητοποίηση των εργαζομένων.

Όταν όμως η συζήτηση ήρθε στο τι μέλλει γενέσθαι και πώς πρέπει να κινηθούμε από 'δώ και πέρα, οι μάσκες έπεσαν. Οι εκπρόσωποι της Πρωτοβουλίας και της ΠΑΣΚ, που ως τότε είχαν κυριολεκτικά συρθεί στην κινητοποίηση κάτω από το βάρος της λαϊκής κατακραυγής, φοβούμενοι μη χάσουν την επαφή με τους εργαζόμενους, έδειξαν τώρα το πραγματικό τους πρόσωπο και το πώς αυτοί εννοούν τη συνέχεια του αγώνα. Στην πρόταση που έγινε για μετατροπή της προγραμματιζόμενης μονοήμερης απεργίας (17/5) σε διήμερη, ώστε να αναδειχθούν οι πέραν του ασφαλιστικού διεκδικήσεις μας (αξιολόγηση, διορισμοί όλων των αναπληρωτών, μισθολογικές αυξήσεις) και να ασκηθεί μεγαλύτερη πίεση στην κυβέρνηση, στάθηκαν απορριπτικοί. Με έναν απροκάλυπτο τρόπο που θύμιζε συνδικαλισμό άλλων εποχών -αυτό ταιριάζει ιδιαίτερα στον εκπρόσωπο της ΠΑΣΚ- υποστήριξαν ότι δεν πρέπει να πάμε κόντρα στους σχεδιασμούς ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Σαν να μην κατάλαβαν την πρόταση! (Εδώ τους συνέδραμε ο εκπρόσωπος της ΕΣΑΚ-ΔΕΕ, που μίλησε για διάσπαση του κοινού μετώπου - ως φαίνεται, οι χωριστές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ προωθούν την ενότητα!)

Και δεν ήταν μόνο αυτό. Ούτε λίγο ούτε πολύ, προσπάθησαν να μας πείσουν ότι η κυβέρνηση έχει λάβει το μήνυμα και είναι διατεθειμένη να υποχωρήσει. Συνεπώς ο αγώνας δεν έχει πλέον νόημα. Χονδροειδέστατο ψέμα, μιας και γνωρίζουμε καλά ότι χρειάζεται επαγρύπνηση, αφού η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να βρει άλλη ευκαιρία να περάσει τα μέτρα της.

Ήταν πράγματι λυπηρό να παρακολουθεί κανείς ανθρώπους οι οποίοι έχουν εκλεγεί με την ψήφο συναδέλφων, προκειμένου να υπερασπίζουν τα συμφέροντά τους, να κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να τιθασεύσουν την αγωνιστικότητα των εργαζομένων. Ήταν όμως και ένα τεράστιο πολιτικό μάθημα, που με έκανε να συνειδητοποιήσω για μια ακόμα φορά τον πυροσβεστικό ρόλο των συνδικαλιστικών-κομματικών στελεχών.

Κι αν όλα αυτά σας φαίνονται και μονολιθικά και υπερβολικά, κάντε το εξής απλό: την επόμενη φορά που θα μάθετε ότι συνεδριάζει το Δ.Σ. του Συλλόγου, πηγαίνετε μια βόλτα ως εκεί (τσάμπα είναι…). Θα έχετε την ευκαιρία να διαπιστώσετε ιδίοις όμμασιν πολλά απ' όσα αναφέρθηκαν εδώ. Κι αυτή είναι μια ανεκτίμητη εμπειρία. Ειδικά ενόψει των αγώνων, που προοιωνίζονται σκληροί…

Κώστας Βώρος

Σπεύδουμε να δηλώσουμε ότι είμαστε σαφώς κατά του ενός και μοναδικού κρατικού εγχειριδίου, που στερεί τη δυνατότητα από το δάσκαλο να προσαρμόσει τη διδασκαλία του στις ανάγκες συγκεκριμένων παιδιών, που τον μετατρέπει σε απλό εκτελεστή χωρίς άποψη. Άλλωστε, κανείς δεν υποστηρίζει ότι τα σημερινά εγχειρίδια Φυσικής αντέχουν σε σοβαρή κριτική. Όμως, η αλήθεια είναι ότι κληθήκαμε να επιλέξουμε ανάμεσα σε δυο βιβλία χωρίς να είναι καθόλου γνωστοί, χωρίς να έχουν καθόλου συζητηθεί οι στόχοι και η μεθοδολογία της διδασκαλίας των φυσικών επιστημών που έχουν επιλεγεί (πάντα πρόκειται για επιλογή) από το Π.Ι., χωρίς -εδώ πια πρόκειται για αστείο- να έχουν καν εκδοθεί τα συνοδευτικά βιβλία του δασκάλου και τα λοιπά υλικά.

Οι δάσκαλοι-ες εγκύψαμε φιλότιμα στη μελέτη των βιβλίων και πράγματι σε πολλά σχολεία οι σύλλογοι διδασκόντων συζήτησαν και αποφάσισαν, με ή χωρίς ψηφοφορία. Σε άλλα μέτρησε αποφασιστικά η γνώμη όσων διδάσκουν φέτος στην Ε΄ τάξη, ως πλέον, λέει, ειδικών, ενώ σε άλλα την απόφαση πήραν "δημοκρατικότατα" οι διευθυντές!

Κατά την ταπεινή μας γνώμη, το αρχικό δίλημμα υπερβαίνεται! Και Κόκκοτας και Καλκάνης (και, εννοείται, οτιδήποτε άλλο αξιόλογο βοήθημα κυκλοφορεί στην αγορά). Άλλωστε, η φιλοσοφία τους είναι πολύ κοντινή: στηρίζονται, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, στην πειραματική διαδικασία με χρήση εύχρηστων υλικών. Το βιβλίο της ομάδας Κόκκοτα λοιπόν για το σχολείο και το βιβλίο της ομάδας Καλκάνη για το σπίτι, για το μαθητή. Δεν ξέρουμε αν το επιτρέπουν αυτό οι μανδαρίνοι του Π.Ι., πάντως γνωρίζω αρκετούς που έχουν βρει την ιδέα ενδιαφέρουσα.

Νίκος Σύφαντος

Νίκος Σύφαντος