_Αρχή

Επικοινωνία:

Φόρμα επικοινωνίας

της Ρέππα Ντίνας,

εκπροσώπου

των Παρεμβάσεων Κινήσεων

Συσπειρώσεων

στο Δ.Σ. της ΔΟΕ

www.paremvasis.gr

paremvasisntina@gmail.com

τηλ. Επικοινωνίας 6974750410

ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ

ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ

ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΓΥΡΙΖΕΙ ΔΥΟ ΓΕΝΙΕΣ ΠΙΣΩ

24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ

ΜΕ ΛΟΥΚΕΤΟ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

ΚΑΙ ΜΑΧΗΤΙΚΑ ΣΤΙΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ Σ’ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ

 «"Σφάζουμε" υπηρεσίες και ενδεχομένως και ανθρώπους.

 Η μονιμότητα στο Δημόσιο ισχύει όσο υπάρχουν θέσεις.

Αν μια θέση καταργηθεί τότε εννοείται ότι παύει να ισχύει

και η έννοια της μονιμότητας».

Θόδωρος Πάγκαλος στον τηλεοπτικό σταθμό Σκάι

«Να δημιουργηθεί μια διακομματική επιτροπή που θα αξιολογήσει

και να φύγουν οι άχρηστοι, να φύγει το 15%-20% από το δημόσιο»

Βγενόπουλος, απ’ τους πολύ χορτάτους, με δυο ιδιωτικά τζετ (Cesna και Falcon 900),

στον τηλεοπτικό σταθμό Alter

Ως σύγχρονοι βρικόλακες, ζητούν το αίμα μας

Είναι πλέον φανερό, όλοι οι χορτάτοι αυτού του κόσμου, όλοι όσοι καρπώθηκαν τον ιδρώτα των εργαζόμενων δεκαετίες ολόκληρες, τώρα ζητούν το αίμα μας. Οι ανατροπές που προωθούν είναι ιστορικού χαρακτήρα. Δεν έχουμε να κάνουμε με έκτακτα μέτρα, προσωρινής ισχύς για την αντιμετώπιση του ελλείμματος. Οι αλλαγές οδηγούν τα εργασιακά, οικονομικά κι ασφαλιστικά δικαιώματα δυο γενιές πίσω. Αν περάσουν οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις, η επόμενη ημέρα για μας και τα παιδιά μας θα είναι αγνώριστη. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η Ε.Ε., το Δ.Ν.Τ., το κεφάλαιο, οι αγορές, με την πλήρη συναίνεση κι υποστήριξη της Ν.Δ., προωθούν νέα δέσμη μέτρων που περιλαμβάνει το κόψιμο από ΦΕΤΟΣ του δώρου του Πάσχα, το επίδομα αδείας, το δώρο των Χριστουγέννων, νέα περικοπή των επιδομάτων, μείωση των βασικών μισθών, την άρση μονιμότητας, πάγωμα των μισθών στον ιδιωτικό τομέα, την απελευθέρωση των απολύσεων, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας έτσι ώστε να μπορούν οι εργοδότες να καθορίζουν ανεξέλεγκτα το ημερομίσθιο με ατομική συμφωνία με τον κάθε εργαζόμενο, τη δραματική μείωση των συντάξεων με υπολογισμό της σύνταξης με βάση τις αποδοχές ολόκληρου του εργάσιμου βίου (!!!), την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης.

Τι κόσμο θα παραδώσουμε στα παιδιά μας;

Ο κόσμος που ετοιμάζουν είναι εφιαλτικός: εργασία χωρίς έστω και σχετική ασφάλεια, με τους χορτάτους εργοδότες να απολύουν ανεμπόδιστα όποτε θέλουν και το δημόσιο να απολύει όποτε επιτάσσουν οι ανάγκες των χορτάτων. Απειλή μεταπήδησης από τη μόνιμη θέση στην ωρομίσθια απασχόληση. Μικρός βασικός μισθός που θα έχει πετσοκομμένα τα επιδόματα, διαφορετικός για παλιούς και νέους, χωρίς δώρα κι επίδομα αδείας και φυσικά με δεδομένο το πάγωμα και την απειλή νέων περικοπών. Δουλειά μέχρι να βγει η ψυχή μας κι αν δε τους κάνουμε το χατίρι, συντάξεις προνιακού χαρακτήρα με ανύπαρκτη περίθαλψη κι εφάπαξ σε ομόλογα.

Την ίδια στιγμή η εξειδίκευση αυτής της πολιτικής από το ΥΠΕΠΘ φτάνει μέχρι και να συζητούνται μέτρα όπως:

Η δραματική μείωση, χωρίς να αποκλείεται ακόμα και το πάγωμα των διορισμών για φέτος (προετοιμάζει νομοθετική ρύθμιση για να αντιμετωπίσει το θέμα των πινάκων του ΑΣΕΠ)

Η λειτουργία του κανονικού προγράμματος των σχολείων μέχρι τiς 2.20 μ.μ. με υποχρεωτική παραμονή των εκπαιδευτικών στις 32 ώρες και με ενοποιήσεις των συστεγαζόμενων σχολείων σε ένα ώστε να απελευθερωθεί προσωπικό και να διευκολυνθούν οι συμπήξεις τμημάτων.

Για τους χορτάτους έχει μόνο δώρα

Πάνω από 9 δις € χαρίστηκαν σε περίπου 50.000 επιχειρήσεις με τη μείωση του συντελεστή φορολόγησης των κερδών από 35% σε 25% και από τις δυο ρυθμίσεις περαίωσης ανέλεγκτων χρήσεων, πάνω από 6 δις χάνονται από ανείσπρακτους φόρους από τις 10.000 offshore εταιρείες ελληνικών συμφερόντων, περίπου 6 δις είναι ο ΦΠΑ που καταγράφηκε με αποδείξεις αλλά δεν εισπράχτηκε, περισσότερες από 5.000 επιχειρήσεις οφείλουν 31 δις στο δημόσιο, ενώ η εισφοροδιαφυγή φτάνει τα 8 δις € ετησίως.

το πάρτυ τους συνεχίζεται…

Όλα όσα αγωνίζονταν να περάσουν εδώ και δέκα χρόνια, όλα όσα μας πρόβαλλαν ως αναγκαία όταν το έλλειμμα ήταν 3% και η ανάπτυξη στο 6%, όταν η κερδοφορία του κεφαλαίου έκλεινε ραντεβού στον ουρανό, τώρα τα προβάλλουν ως το αναπόφευκτο πικρό φάρμακο για τη γιατριά του ελλείμματος. Δεν είναι φάρμακο, είναι το κόνιο που επιδιώκουν να το καταπιούμε σιωπηλά, παθητικά, πεισμένοι ότι αυτοκτονούμε για «τη σωτηρία της πατρίδας».

Μόνο που αυτή η πατρίδα, αυτή η χώρα,  έχει δυο κόσμους

Τον κόσμο το δικό μας, με το μισθό να τελειώνει πριν ολοκληρωθεί ο μήνας, με την τράπεζα να μας ενοχλεί όλο και πιο συχνά γιατί καθυστερήσαμε το δάνειο, με την αγωνία να καλύψουμε τις ανάγκες των παιδιών μας, με την ανεργία να χτυπά κάθε σπίτι, με το συναίσθημα της αστάθειας, της απογοήτευσης και της απελπισίας να κυριαρχεί πολλές φορές.

Και τον κόσμο των χορτάτων, αυτών που κερδοφορούν σε βάρος μας κι απ’ την εργασία μας, αυτών που ξέρουν να προστατεύουν την πολυτέλεια, τη χλιδή, τη σπατάλη και την αναπαραγωγή των κερδών τους ζητώντας θυσίες από τους πεινασμένους.

 Το κεφάλαιο ξέρει να προστατεύει τα συμφέροντά του

Το τσουνάμι των αλλαγών έχει ένα και μόνο στόχο. Τη ραγδαία σε ποιότητα κι έκταση νέα αναδιανομή του πλούτου υπέρ του κεφαλαίου. Η κρίση τους οδηγεί στην προώθηση μιας πολιτικής που κέντρο της έχει τη δραματική χειροτέρευση των όρων εργασίας ώστε το κεφάλαιο να είναι ικανό να σταθεί στο νέο ανταγωνιστικό περιβάλλον της κρίσης. Έτσι η Ελλάδα γίνεται πειραματικό εργαστήριο γενικότερων αλλαγών.

Οι εργαζόμενοι θα προστατεύσουμε τα δικά μας;

Πού είναι η ΔΟΕ;

Ο κατήφορος του κυβερνητικού συνδικαλισμού ακολουθεί τον κατήφορο των κυβερνητικών επιλογών

Την ώρα που με πρωτοφανέρωτη επιθετικότητα ο κόσμος της εργασίας κι οι εκπαιδευτικοί δέχονται ανελέητα πυρά για μια ιστορικού χαρακτήρα λεηλασία, η ΔΟΕ δεν έχει πει ούτε μια κουβέντα. Όταν γίνεται φανερό ότι τίποτα δε θα μείνει όρθιο αν περάσουν οι αντιδραστικές ανατροπές, η πλειοψηφία του Δ.Σ. της ΔΟΕ, πλήρως ευθυγραμμισμένη με την κυβερνητική πολιτική δεν έχει βγάλει ούτε μια ανακοίνωση που να κάνει εκτίμηση για τη συγκεκριμένη επίθεση ούτε καν να ενημερώνει όπως όφειλε ως συνδικάτο τα μέλη του για το τι επέρχεται και τι προετοιμάζεται. Η ΠΑΣΚ πλήρως δεσμευμένη από τον κυβερνητικό συνδικαλισμό της δε λέει κουβέντα για την κυβέρνηση, βολεύεται μια χαρά  να κάνουν τη βρόμικη δουλειά τα ΜΜΕ και μετά να έρχεται το συνδικάτο και να διαπιστώνει ότι «ο κόσμος δεν τραβάει». Ταυτόχρονα, προωθεί ανερυθρίαστα τον εσωτερικό εμφύλιο των εργαζόμενων για να βγάζει έτσι λάδι την κυβερνητική πολιτική. Η ΔΑΚΕ με τη γραμμή της συναίνεσης από την πλευρά της Ν.Δ. χωρίς στοιχειώδη αντιπολίτευση επιλέγει την ένοχη σιωπή.

Δεν είναι ανίκητοι

Κοινωνικές εκρήξεις, πολιτικές αρρυθμίες κι αναταραχές φοβούνται οι κυρίαρχοι κύκλοι. Ξέρουν καλά ότι η πολιτική που προωθούν θα οδηγήσει εκατομμύρια ανθρώπους στην ανασφάλεια, τη φτώχεια, τη δραματική υποβάθμιση της ζωής και του μέλλοντος τους. Φοβούνται την οργή μας γι’ αυτό και κάνουν ότι μπορούν για να την αποφύγουν. Βάζουν λυτούς και δεμένους, ΜΜΕ, πληρωμένους κονδυλοφόρους, τις ύαινες των διεθνών οργανισμών προστασίας του καπιταλισμού, όπως το Δ.Ν.Τ., η Ε.Ε., τους κάθε λογής οικονομικούς κύκλους και παράγοντες που πληρώνονται δισεκατομμύρια για να προτείνουν την περικοπή των δικών μας μισθών. Προσπαθούν να μας πείσουν να πληρώσουμε τη χορτάτη ζωή τους χωρίς πολλές αντιδράσεις ή έστω με ανεμικές αντιστάσεις για την τιμή των όπλων. 

Πότε αν όχι τώρα;

Ποιοι αν όχι εμείς;

Ο πόλεμος που έχουν εξαπολύσει δεν έχει όρια. Όσο οι εργαζόμενοι δεν ορθώνουν απέναντι στην επιθετική πολιτική πραγματικούς, μαχητικούς αγώνες, όσο αυτοί που κατέχουν την πολιτική και οικονομική εξουσία δεν αισθάνονται να απειλούνται από την αντίδρασή μας, τόσο ασύδοτοι γίνονται. Χρειάζεται αντίπαλος. Ικανός να απειλήσει, να ματαιώσει, να κερδίσει. Μέσα από διακλαδικούς συντονισμένους απεργιακούς αγώνες διάρκειας, ικανούς να συσπειρώσουν αλλά και να αντεπιτεθούν νικηφόρα. Αγώνες που θα επιδιώκουν την πανεργατική εκδήλωση, που θα στηρίζονται στις διαδικασίες βάσης, στις Γ.Σ. και το συντονισμό των σωματείων, που θα ξεπερνούν τη συναίνεση και την απραξία του κρατικού συνδικαλισμού.

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ