_Αρχή

Επικοινωνία:

Φόρμα επικοινωνίας

Να βγούμε στους δρόμους του αγώνα…

…πριν μας κλείσει η νύχτα σ’ ένα υπόγειο

βαθύτερο από τούτο !

Ολόκληρη η Ευρώπη σκεπάζεται αυτές τις ημέρες από τη σκιά της ισλανδικής ηφαιστειακής σκόνης. Πάνω από την Ελλάδα απλώνεται όμως μια διαφορετική σκιά. Η βαριά σκιά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και του δίδυμου Ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης, που απειλούν να βυθίσουν τους εργαζόμενους στη φτώχεια και την ανέχεια για δεκαετίες ολόκληρες. Οι υπουργοί της κυβέρνησης που δηλώνουν στα τηλεοπτικά δελτία ότι «δεν πρέπει να ανησυχούμε γιατί ο δανεισμός από το Δ.Ν.Τ. είναι συμπληρωματικός με αυτόν της Ε.Ε. και επομένως δεν θα υπάρχουν θεαματικές συνέπειες», μας κοροϊδεύουν. Λένε ψέματα. Το Δ.Ν.Τ. είναι αυτοτελής μηχανισμός και σε όποιες χώρες έχει παρέμβει, λειτουργεί ως στρατός κατοχής που επιβάλλει εφιαλτικά προγράμματα μείωσης μισθών και συντάξεων, απολύσεων, ανεργίας κλπ.  Επιπλέον, η απόφαση για την παραπομπή στο Δ.Ν.Τ. δεν αποτελεί αποτέλεσμα της αύξησης των κερδοσκοπικών παιχνιδιών και των επιτοκίων δανεισμού αλλά συνειδητή και σχεδιασμένη επιλογή της κυβέρνησης.

Είναι ξεκάθαρο : η ενεργοποίηση του περίφημου μηχανισμού στήριξης θα έχει καταστροφικές συνέπειες για τους εργαζόμενους. Αν δεν αγωνιστούμε σκληρά για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, η επίθεση θα σαρώσει όλα μας τα δικαιώματα !

Ασφαλιστικό δια χειρός …Δ.Ν.Τ. !

Το νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο γράφτηκε στην κυριολεξία από το κλιμάκιο Δ.Ν.Τ. – Ε.Ε. το οποίο απαίτησε να αποτιμάται κάθε άρθρο του ν/σχ σε ευρώ !

Με το ν/σχ αυτό ισοπεδώνεται η κοινωνική ασφάλιση και μετατρέπεται η σύνταξη σε επίδομα ένδειας.

Τα νέα μέτρα που εισηγήθηκε ο υπουργός Εργασίας Λοβέρδος, στο υπουργικό συμβούλιο προβλέπουν μεταξύ άλλων :

1. Η βασική σύνταξη θα είναι το πολύ 360 ευρώ, ονομαστικά. Θα χορηγείται αυστηρά στο 65ο έτος και δεν θα την παίρνουν όσοι έχουν και άλλα εισοδήματα εκτός της σύνταξης.

2. Η ανταποδοτική σύνταξη (το δεύτερο τμήμα της σύνταξης) θα υπολογίζεται με βάση τα έτη ασφάλισης και με κλιμακούμενους συντελεστές που θα ξεκινούν από 0,9% για τα 15 έτη και θα φτάνουν στο 1,6% στα 40 έτη υπηρεσίας. Με αυτά τα δεδομένα τα ποσοστά της σύνταξης για 35ετία πέφτουν κάτω του 50% (από 70% ή 2% το χρόνο σήμερα). Οι συντελεστές αυτοί θα αλλάζουν σταδιακά. Έτσι, το 2018 θα λαμβάνεται υπόψη η καλύτερη δεκαπενταετία, ενώ το 2030, ο μέσος όρος του εργάσιμου βίου ! 

3. Από το 2011 οι δημόσιοι υπάλληλοι που συνταξιοδοτούνται πρόωρα θα υποστούν μεγαλύτερη μείωση της σύνταξής τους (από 4,5% σε 6% μείωση για κάθε έτος).

4. Μείωση των συντάξεων των σημερινών συνταξιούχων μέσω έκτακτης εισφοράς στις συντάξεις άνω των 1400 € και μέσω αλλαγής του τρόπου υπολογισμού των συντάξεων των ελλειμματικών ταμείων από το 2013.

5. Αύξηση από το 2013 των ορίων ηλικίας των γυναικών στο Δημόσιο  (εξίσωση ορίων ηλικίας) και των ορίων ηλικίας των εργαζόμενων μητέρων με ανήλικα παιδιά, με την προσθήκη τουλάχιστον πέντε ετών ακόμη.

Όπως είναι φανερό, με αυτά τα μέτρα, εμπεδώνονται τα 40 έτη υπηρεσίας και το 65^ο έτος ηλικίας, ως ελάχιστα όρια για να πάρει κανείς μια «σύνταξη»– βοήθημα ! Για να φτάσει κανείς στα επίπεδα της σημερινής σύνταξης πρέπει να δουλεύει 50 χρόνια δουλειάς  ενώ επιπλέον, η Ε.Ε. , απαιτεί την αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια ! 

ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ : Παίρνει από τους πολλούς  - χαρίζει στους λίγους

Η μεγάλη ληστεία για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, έχει ξεκινήσει ήδη με την αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ από 19% σε 21% και από 9% σε 10% που εφαρμόζεται από τις 15 Μάρτη.

Το νέο φορολογικό νομοσχέδιο που διαφημίστηκε ως φιλολαϊκό και αποτελεί πλέον νόμο του κράτους, προβλέπει :

-       Έμμεση αμφισβήτηση του αφορολόγητου των 12.000 €, με την μέθοδο των αποδείξεων. Έτσι, ένας εκπαιδευτικός με 18 έτη υπηρεσίας και ετήσιο εισόδημα 21.000 €, πρέπει, για να εξασφαλίσει το αφορολόγητο των 12.000 €, να προσκομίσει αποδείξεις ύψους 3.900 €.

-       Τεκμήρια διαβίωσης τα οποία είναι ασήμαντα όταν αφορούν πισίνες, σκάφη, αεροσκάφη και οικιακές βοηθούς. Οι μισθωτοί και συνταξιούχοι πρέπει να δικαιολογούν με αποδείξεις τεκμαρτά εισοδήματα 15000 € απλά για ένα σπίτι κι ένα αυτοκίνητο ενώ ένας ιδιοκτήτης αεροσκάφους(!) χρειάζεται να δικαιολογήσει τεκμαρτό  εισόδημα μόλις 32000 ευρώ για αυτό. Επίσης δεν υπάρχει κανένα απολύτως τεκμήριο για αγορά μετοχών, ομολόγων, μεριδίων μετοχικών κεφαλαίων ίδρυσης και αύξησης μετοχικού κεφαλαίου ΑΕ.

-       Μείωση στις φορολογικές κλίμακες που οδηγεί σε οριακή μείωση φόρου για χαμηλά εισοδήματα. Για το μέσο δημόσιο υπάλληλο με 22.000 ετήσιο εισόδημα,  η μείωση φόρου είναι της τάξης των 340 ευρώ το χρόνο. Αλλά την ίδια στιγμή  οι τεράστιες αυξήσεις στους έμμεσους φόρους (ΦΠΑ, καύσιμα, ΔΕΗ κτλ), η κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης των επιδομάτων (χωρίς προηγούμενη ενσωμάτωσή τους στον μισθό) για εκατοντάδες χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους, και ο δραστικός περιορισμός διαφόρων φορολογικών ελαφρύνσεων οδηγούν σε πραγματικές απώλειες.

-       Μείωση της φορολογίας των κερδών των επιχειρήσεων από 25 σε 20%  (πριν το Σημίτη ήταν 45% !!)

-       Σημαντικές τροποποιήσεις της τελευταίας στιγμής οδήγησαν στην απόσυρση της διάταξης για επιβολή φόρου 8% στα τιμολόγια των επιχειρήσεων (διάταξη που σκόπευε να χτυπήσει τα εικονικά τιμολόγια). Μειώθηκαν επίσης τα τεκμήρια για ιστιοφόρα, και σκάφη αναψυχής και για σπίτια άνω των 300 τ.μ. ενώ μετά τις έντονες αντιδράσεις της, εξαιρέθηκε η εκκλησία από την προκαταβολή φόρου 55% για τα μισθώματα!

Εκπαίδευση : Ο Θατσερισμός επελαύνει !

Η κ. Διαμαντοπούλου επείγεται! Μεσούσης της κρίσης και των σαρωτικών αντιδραστικών αλλαγών στην κοινωνία, κατέθεσε στο Υπουργικό Συμβούλιο, σχέδιο νόμου με τίτλο «αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού - καθιέρωση κανόνων αξιολόγησης και αξιοκρατίας στην εκπαίδευση», το οποίο αποτελεί το πρώτο από μια σειρά σχεδίων νόμου για το «Νέο Σχολείο»

Σύμφωνα με το σχέδιο νόμου :

Ø  Οδηγούνται στην απόλυση δεκάδες χιλιάδες ωρομίσθιοι και αναπληρωτές και καταδικάζεται στην ανεργία ο κόσμος της αδιοριστίας

Ø  Για να προσληφθεί αναπληρωτής εκπαιδευτικός μειωμένου ωραρίου, πρέπει «όλοι οι εκπαιδευτικοί να καλύπτουν το ωράριό τους και έχει εξαντληθεί κάθε δυνατότητα ανάθεσης εκπαιδευτικού έργου σε όλους τους υπεράριθμους εκπαιδευτικούς καθώς και η δυνατότητα των 5 ωρών υπερωρίας των μόνιμων εκπαιδευτικών» - επιχειρείται δηλαδή να επιβληθεί υποχρεωτική υπερωρία 5 ωρών σε όλους !

Ø  Υπονομεύεται η μονιμότητα και ανοίγει ο δρόμος για τα χειρότερα, μέσω του «δόκιμου εκπαιδευτικού» που μετά τη διετία αξιολογείται και  ή κρίνεται ικανός για μονιμοποίηση ή μετατάσσεται σε διοικητική θέση

Ø  Ξεκινά η εφαρμογή της αξιολόγησης της σχολικής μονάδας και της κακόφημης ατομικής αξιολόγησης του εκπαιδευτικού που θα στοχοποιηθεί ως ο μοναδικός υπεύθυνος της υποβάθμισης και διάλυσης του δημόσιου σχολείου

Ταυτόχρονα, μέσα από τα προγράμματα για το «Νέο Σχολείο» δεκάδες εκατομμύρια € θα «απορροφηθούν»  από «ομάδες εργασίας», «ειδικούς» κλπ ενώ προωθούνται με αδιαφανείς όρους τα πιλοτικά προγράμματα αξιολόγησης και ολοήμερου σχολείου. Είναι χαρακτηριστικό ότι, οι Σύλλογοι Διδασκόντων, αλλά και οι Σύλλογοι Γονέων, όπου ενημερώνονται για την εφαρμογή πιλοτικού ολοήμερου, αποφασίζουν ομόφωνα την απόρριψή του !

Το σύνολο των μέτρων του Υπουργείου Παιδείας, σε συνδυασμό με τη συνολική πολιτική περικοπών για την εκπαίδευση και εργασιακής, οικονομικής  και κοινωνικής απαξίωσης του εκπαιδευτικού, οδηγούν σε διάλυση το δημόσιο σχολείο και προωθούν μια ακραία εκδοχή νεοφιλελεύθερου εκπαιδευτικού μοντέλου. Γι’ αυτό πρέπει να απαιτήσουμε την απόσυρσή τους.

Μέσα στη δίνη αυτών των γεγονότων, δημοσιεύτηκε ότι, το πρόγραμμα βράβευσης των «αρίστων» από το Υπουργείο Παιδείας, κόστισε 1,4 εκ. ευρώ (!!) ενώ ταυτόχρονα αποκαλύφθηκε μετά από έλεγχο του υπουργείου Οικονομικών ότι συγγενείς και συνεργάτες πρώην κυβερνητικών στελεχών, στο χρονικό διάστημα 1997-2002, όριζαν τους εαυτούς τους ως επιμορφωτές, με αμοιβές  50-100.000 δραχμές την ώρα (βλ. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 18/4). Η αμοιβή για έναν από αυτούς μόνο τον Νοέμβριο του 1997 ήταν 920.000 δραχμές !

Όλα αυτά βέβαια είναι ένα μικρό μόνο στιγμιότυπο, σε σχέση με τη διπλή κούρσα πλουτισμού – λιτότητας και ανισοτήτων της δεκαετίας του ‘90. Στις ξέφρενες ημέρες της ευδαιμονίας του, ο καπιταλισμός, μοίρασε απλόχερα, δεξιά και αριστερά, οράματα και υποσχέσεις. Μεγάλα σχέδια - όπως η ένταξη στην ΟΝΕ, η Ολυμπιάδα και η κούρσα του Χρηματιστηρίου – ξεδιπλώθηκαν, μερικές εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες στρώθηκαν στη δουλειά για να μπει η Ψωροκώσταινα στο κλαμπ των 25 ισχυρότερων χωρών του κόσμου, οι μπίζνες έδιναν και έπαιρναν στα Βαλκάνια. Κάμποσους κοινωνικούς ορόφους παρακάτω, οι γύπες και τα αρπακτικά της εκπαίδευσης, ξεκοκάλιζαν τα ευρωπαϊκά κονδύλια στήνοντας «πακέτα» επιμόρφωσης και «πιλοτικά προγράμματα» κάθε είδους, ενώ πιο κάτω, στα ισόγεια και τις γκαρσονιέρες, η διαφήμιση υποσχόταν και οι πιστωτικές κάρτες φούσκωναν για να ισοφαρίσουν τους καθηλωμένους μισθούς, μοιράζοντας δάνεια και αυταπάτες.

Καλώς ήλθατε στην Εποχή του Φόβου

Σήμερα, οι σημαίες της Σταυροφορίας του Κέρδους είναι τρύπιες. Ποια είναι η κοινωνία που σχεδιάζουν ; Μια κοινωνία όπου οι ηλικιωμένοι θα δουλεύουν μέχρι να πεθάνουν ενώ οι νέοι θα μένουν άνεργοι ; Μια κοινωνία όπου ο κάθε εργαζόμενος (ακόμη και ο μέχρι σήμερα μόνιμος δημόσιος υπάλληλος) θα κινδυνεύει να βρεθεί ανά πάσα στιγμή στο δρόμο ; Μια κοινωνία όπου η σύνταξη θα έχει μετατραπεί σε φιλανθρωπικό επίδομα για άπορους ; Ένα σχολείο με υπερήλικους εκπαιδευτικούς, φτωχούς και τρομοκρατημένους από τη δαμόκλειο σπάθη της αξιολόγησης, υποταγμένους και καταδυναστευόμενους από μια ολόκληρη στρατιά αξιολογητών, σχολικών συμβούλων, παρατρεχάμενων, golden boys της εκπαίδευσης ; Ένα σχολείο με επαιδευτικούς μιας χρήσης, ελαστικά εργαζόμενους, πεταμένους στον κάλαθο της ανεργίας ; Ένα σχολείο όπου πίσω από το ψευδεπίγραφο σύνθημα «πρώτα ο μαθητής» θα βασιλεύουν τα πληθωρικά τμήματα, η κατάργηση κάθε αντισταθμιστικού – υποστηρικτικού θεσμού, η απόρριψη και οι μορφωτικές ανισότητες, ο ανταγωνισμός και το κυνήγι της χορηγίας ;

Να ορθώσουμε Πύργο Ατίθασο απέναντί τους  : στην εκπαίδευση και την κοινωνία !

Μέσα από το κίνημα και τους αγώνες για την αναχαίτιση αυτών των μέτρων, να συμβάλλουμε ώστε να αναδειχθεί ένα μεγάλο, ευρύ, κοινωνικοπολιτικό μέτωπο δυνάμεων που θα προβάλλει στόχους και αιτήματα που θα απαντούν στην κρίση από τη σκοπιά των εργαζομένων και των συλλογικών τους συμφερόντων. Τέτοια αιτήματα – στόχοι, θα μπορούσε να είναι ο αγώνας για την ανατροπή της πολιτικής Κυβέρνησης – Ε.Ε. - Δ.Ν.Τ., η ανατροπή του Σύμφωνου Σταθερότητας, η στάση πληρωμών του χρέους, η εθνικοποίηση και ο κοινωνικός έλεγχος των τραπεζών (οι οποίες αποτελούν σημαντικούς πιστωτές – εκβιαστές του ελληνικού δημοσίου), η επαναφορά του φορολογικού συντελεστή των κερδών των επιχειρήσεων στο 45%, η δραστική φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας, η κρατικοποίηση όλων των κοινωφελών οργανισμών.

Απέναντι στη Θατσερική αντιεκπαιδευτική πολιτική, να αντιπαραθέσουμε ένα μεγάλο ριζοσπαστικό ρεύμα στην εκπαίδευση, ένα άλλο όραμα για το δημόσιο σχολείο. Στοιχεία ενός τέτοιου ρεύματος, πρέπει να είναι η ανάπτυξη της ριζοσπαστικής κριτικής παιδαγωγικής, η παιδαγωγική ελευθερία, η επιστημονική αυτονομία και πληρότητα του εκπαιδευτικού, η συλλογική απειθαρχία και η μαζική ανυπακοή μέσα και έξω από τις τάξεις, η συλλογική λειτουργία, συλλογική οργάνωση και αποτίμηση της διδακτικής πράξης με βάση τα δικαιώματα και τις ανάγκες των παιδιών και όχι του κράτους ή της αγοράς. Να υψώσουμε τοίχους στους αντιπάλους μας και όχι στους συμμάχους μας.

Για μας, οι μεγάλες εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις, δεν γίνονται από τα κυβερνητικά επιτελεία αλλά από τη βάση των εκπαιδευτικών μέσα από συλλογικές διαδικασίες και κινήματα. Οι πραγματικές εκπαιδευτικές καινοτομίες δεν «υλοποιούνται» για να «απορροφήσουν» κονδύλια της Ε.Ε.  Οι πραγματικές καινοτομίες προϋποθέτουν φαντασία και δημιουργικότητα. Όμως φαντασία και δημιουργικότητα σημαίνει μικρές και μεγάλες ανατροπές των κανόνων, της ευλαβικής τήρησης των ωρολογίων και αναλυτικών προγραμμάτων, της καθημερινότητας, της ρουτίνας, της υπακοής και των προκατασκευασμένων project. Τέτοιες ανατροπές, γεννιούνται από τις δυνάμεις της ζωντανής εκπαίδευσης, από την αυθόρμητη ή συνειδητή πράξη μάχιμων εκπαιδευτικών, από το παιδικό χαμόγελο και το σκίρτημα της νεανικής σκέψης κι όχι από Γραμματείς και Φαρισαίους, που ασχολούνται μόνο με την «απορρόφηση» κονδυλίων.