_Αρχή

Επικοινωνία:

Φόρμα επικοινωνίας

Φόρουμ συζήτησης

ΚΑΜΙΑ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΥΤΑΠΑΤΗ

ΑΓΩΝΑΣ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΜΑΣ

« Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ

Μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη..

Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον

Ανεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμο έξω »

Κ.Π. Καβάφης  

Συναδέλφισσα/ ε ,

Η έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς συμπίπτει με μια δύσκολη συγκυρία για τον κόσμο της μισθωτής εργασίας. Η πραγματικότητα της διεθνούς καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης αποτελεί το εφαλτήριο για μια γενικευμένη επίθεση του μπλοκ εξουσίας στα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων. Η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες από την κυβέρνηση Καραμανλή εξυπηρετεί αυτόν ακριβώς τον πολιτικό στόχο: την ανάδειξη, δια της εκλογικής διαδικασίας, ενός ισχυρού κυβερνητικού κέντρου εξουσίας, με αναβαθμισμένη πολιτική νομιμοποίηση, που θα υλοποιήσει μια επιθετική νεοφιλελεύθερη –αντιλαϊκή πολιτική. Στην πραγματικότητα το μετεκλογικό σκηνικό έχει διαμορφωθεί, ήδη από το καλοκαίρι, καθώς μια σειρά κυβερνητικών εξαγγελιών και πολιτικών εκθέσεων διεθνών καπιταλιστικών οργανισμών (ΔΝΤ-ΟΟΣΑ-Ε.Ε)  έχουν προσδιορίσει το περιεχόμενο της πολιτικής που θα εφαρμοστεί, ανεξάρτητα από τον τελικό νικητή των εκλογών.

Πιο συγκεκριμένα τα μέτρα που θα προωθήσουν χαρακτηρίζονται από :

-           Ένταση της λιτότητας, με εξαγγελίες για νέο πάγωμα των μισθών για τα επόμενα δύο χρόνια. Ενοχοποίηση των εργαζομένων στο Δημόσιο και της μόνιμης και σταθερής απασχόλησης ως βασικών υπευθύνων για την οικονομική κρίση, γεγονός που οδηγεί σε προτάσεις για περικοπή ακόμα και του 13^ου μισθού στο Δημόσιο (δώρο Χριστουγέννων),  

-          Διαχωρισμό και διάσπαση των εργαζομένων στο δημόσιο με την εξαγγελία νέου μισθολογίου μόνο για τους νεοεισερχόμενους, από το 2010, με περικοπές των κλαδικών επιδομάτων (πχ εξωδιδακτικής απασχόλησης (320 ευρώ) ) και μισθούς ανάλογους με αυτούς του ιδιωτικού τομέα (700 ευρώ!),

-          Γενίκευση της ελαστικής εργασίας, της 4ήμερης απασχόλησης, των εργολαβιών, της εκ περιτροπής εργασίας, του δουλεμπορίου,

-          Νέο χτύπημα στα ασφαλιστικά δικαιώματα, με περικοπή των Βαρέων και Ανθυγιεινών, δραστικό περιορισμό της υγειονομικής κάλυψης και εξαγγελίες για την εξίσωση των ορίων των  γυναικών με τους άντρες και επέκταση των αντιασφαλιστικών αλλαγών και στο Δημόσιο. Την ίδια στιγμή που τα ασφαλιστικά ταμεία αφήνονται να καταρρεύσουν ή δανείζονται με δυσβάστακτους όρους προκειμένου να αυτοκαταργηθούν,

-          Νέο νόμο για την αναγνώριση των κολεγίων και την προώθηση ραγδαίας ιδιωτικοποίησης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, παράλληλα με τις προτάσεις του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου που προέκυψαν από τη συμφωνία αυτών που συμμετείχαν στον προσχηματικό διάλογο για την Παιδεία. Με αυτές επιχειρούν να προωθήσουν άμεσα τις αντιδραστικές  μεταρρυθμίσεις – αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση : αξιολόγηση και αυτοαξιολόγηση μαθητών, σχολείων και εκπαιδευτικών , επέκταση του σχολικού χρόνου, υποχρεωτικά για όλα τα παιδιά που συνοδεύει την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και των ωραρίων των εκπαιδευτικών. Ταυτόχρονα, οξύνονται λόγω υποχρηματοδότησης, όλα τα προβλήματα υλικοτεχνικής υποδομής και στελέχωσης με εκπαιδευτικό προσωπικό που αντιμετωπίζουν τα σχολεία και ιδιωτικοποιείται η προσχολική εκπαίδευση

Οι παραπάνω πολιτικές προτάσεις δεν αφορούν μόνο την κυβέρνηση της Ν.Δ που καταρρέει, κάτω από τα αδιέξοδα της πολιτικής της, παραδίδοντας πανικόβλητη την εξουσία. Αποτελούν την πολιτική αντίληψη και πρακτική όλων των αστικών πολιτικών φορέων που αποδέχονται τη λογική της ευρωπαϊκής ενοποίησης και της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης. Συγκροτούν, δηλαδή, το πραγματικό κυβερνητικό πρόγραμμα και του ΠΑ.ΣΟ.Κ, της μεταλλαγμένης αντιλαϊκής σοσιαλδημοκρατίας.

Το ΠΑ.ΣΟ.Κ αναβαθμίζεται, για ακόμα μια φορά, ως βασικός φορέας υλοποίησης αντιλαϊκών μέτρων και υπονόμευσης των εργατικών αντιστάσεων. Η παρουσία του στα σωματεία και στις συνδικαλιστικές οργανώσεις, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τις ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-ΔΟΕ, επιδιώκεται να αξιοποιηθεί από το μπλοκ εξουσίας ως μέσο για την υποταγή των εργαζομένων. Καθόλου τυχαία, δεν είναι από αυτή την άποψη, η σύμπλευση ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ στο προεδρείο της ΔΟΕ, η υποχώρηση της ΔΟΕ από το διεκδικητικό πλαίσιο της απεργίας μας και η κοινή εκλογική κάθοδος ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ στο σύλλογο μας. Ιδιαίτερα στο χώρο της εκπαίδευσης, το ΠΑ.ΣΟ.Κ έχει μια πολύ πιο επιθετική νεοφιλελεύθερη πολιτική που χαρακτηρίζεται από την αποκέντρωση των σχολικών μονάδων, από τη δημιουργία σχολικών αγορών υποχρεωτικής εκπαίδευσης, όπου και οι επιχειρήσεις θα μπορούν να συμμετέχουν στο σχεδιασμό της δημόσιας εκπαίδευσης και από την αξιολόγηση-κατηγοριοποίηση μαθητών, εκπαιδευτικών, σχολικών μονάδων. Γι’ αυτό το λόγο, αποφεύγει το ΠΑ.ΣΟ.Κ να εξειδικεύσει το κυβερνητικό του πρόγραμμα : πίσω από τη γενικόλογη ασάφεια κρύβεται η συναίνεση του στην κήρυξη ενός πρωτοφανούς κοινωνικού πολέμου στις δυνάμεις της εργασίας. Πουθενά στον κόσμο, άλλωστε, η σοσιαλδημοκρατία δεν έχει εφαρμόσει ένα διαφορετικό πολιτικό πρόγραμμα. Ένα κοινό πολιτικό νήμα συνδέει το σημερινό ΠΑ.ΣΟ.Κ του Παπανδρέου με τον «εκσυγχρονισμό» του Σημίτη και τις «μεταρρυθμίσεις» του Καραμανλή, όπως και η πολιτική των Μπράουν και Ρουαγιάλ ταυτίζεται με την πολιτική των Μπερλουσκόνι- Σαρκοζί.

 Καμιά αυταπάτη, συνεπώς, στην κυβερνητική εναλλαγή, καμιά συναίνεση στη μετατροπή των σωματείων μας σε συνδιαχειριστές της κυβερνητικής πολιτικής. Απέναντι στην πιο επιθετική αστική επίθεση της μεταπολίτευσης, απαιτούνται μαζικοί ανυποχώρητοι πανεκπαιδευτικοί-πανεργατικοί αγώνες με χαρακτηριστικά διάρκειας και νικηφόρα προοπτική. Το κρίσιμο δεν είναι η αυτοδυναμία και η ισχυροποίηση της κυβέρνησης, αλλά η ενδυνάμωση των συλλογικών μας διαδικασιών και ο αγωνιστικός προσανατολισμός των σωματείων μας. Απέναντι στα ψευδο-διλήμματα της εξουσίας μπορούμε να αντιπαραθέσουμε την προοπτική του αγώνα.

Με το κεφάλι ψηλά, λοιπόν, και τη φετινή σχολική χρονιά, με δυναμική παρουσία σε κάθε μικρό και μεγάλο αγώνα, μέσα στο σύλλογο διδασκόντων, στη συνέλευση, στην πορεία, στην απεργία. Απέναντι στα «καβαφικά υψηλά τείχη» που οικοδομούνται γύρω μας, η ελπίδα συνεχίζει να βρίσκεται στη συλλογικότητα, την αλληλεγγύη και την αγωνιστικότητα.

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ Π.Ε ΣΥΡΟΥ-ΤΗΝΟΥ-ΜΥΚΟΝΟΥ