_Αρχή

Επικοινωνία:

Φόρμα επικοινωνίας

Φόρουμ συζήτησης

Α΄ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΘΗΝΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

ΟΧΙ ΣΤΟ «ΔΙΑΛΟΓΟ» - ΚΟΡΟΪΔΙΑ !

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ
ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ

Μετά το «διάλογο» για το ασφαλιστικό που οδήγησε στο νόμο Πετραλιά για την ασφάλιση, μετά το «διάλογο» για την παιδεία του 2005 που οδήγησε στην προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης μέσω της αλλαγής του Συντάγματος, μετά από μια σειρά «εθνικούς διαλόγους» για την παιδεία που τίποτε το θετικό δεν έδωσαν στον εκπαιδευτικό και το δημόσιο σχολείο, οι εκπαιδευτικοί είμαστε απόλυτα δικαιολογημένοι να δυσπιστούμε και να αντιδρούμε απέναντι στις πρωτοβουλίες για «διάλογο» της ηγεσίας του ΥΠΕΠΘ.

Δυο δεκαετίες τώρα, ο «εθνικός διάλογος για την παιδεία» ήταν η μόνιμη απάντηση των κυβερνήσεων στους δίκαιους αγώνες της εκπαιδευτικής κοινότητας (Κοντογιανόπουλου και Σουφλιά το 90-91 , πανεκπαιδευτική έκρηξη , Τεμπονέρας, Αρσένη και Ευθυμίου , απεργία του 97, νόμος 2525, ΑΣΕΠ 98, μαθητικές καταλήψεις 99 - 2000 και Γιαννάκου - Στυλιανίδη , απεργία 2006, φοιτητικές καταλήψεις) Σε κανένα «διάλογο» που στήθηκε τα τελευταία 20 χρόνια, δεν πάρθηκε υπόψη, ούτε στο ελάχιστο, οποιαδήποτε θέση του εκπαιδευτικού κινήματος - οι «διάλογοι» τους κατέληξαν σε προαποφασισμένα αντιεκπαιδευτικά μέτρα. Αντίθετα, βιώσαμε τον παραμερισμό της εκπαιδευτικής κοινότητας σε κάθε στιγμή που παίρνονταν σοβαρές αποφάσεις για το σχολείο (π.χ. νέα αναλυτικά προγράμματα, νέα βιβλία).

Όποιες επιτυχίες είχε το εκπαιδευτικό κίνημα έγιναν κάτω από σκληρούς αγώνες και άσκηση πολιτικής πίεσης προς τους κυβερνώντες.

Σήμερα, μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη, ο νέος υπουργός Παιδείας εξαγγέλλει έναν ακόμα «διάλογο». Στις συναντήσεις όμως που είχε με τα ΔΣ ΔΟΕ και ΟΛΜΕ ξεκαθάρισε από την πλευρά του ότι :

- Η εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης, οι μισθοί των εκπαιδευτικών και η απαράδεκτα χαμηλή χρηματοδότηση της δημόσιας εκπαίδευσης είναι δεδομένα που δεν αλλάζουν.
- Θα συνεχίσει το έργο της Γιαννάκου και του Στυλιανίδη στα πλαίσια των αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Μπολόνια και Λισσαβόνα).
- Θα έχει ως, αδιαπραγμάτευτη και εκτός διαλόγου, βάση όλους τους αντιδραστικούς νόμους της σημερινής κυβέρνησης (νόμος πλαίσιο, αναγνώριση των ΚΕΣ-ιδιωτικών ΑΕΙ, νηπιαγωγεία, ελαστική εργασία, ειδική αγωγή κλπ) όσο και της προηγούμενης (αξιολόγηση, καθηκοντολόγιο, ωρομισθία κλπ)

Μετά από όλα αυτά, η πρόσκληση σε «διάλογο από μηδενική βάση» μόνο αφελείς θα μπορούσε να πείσει.

Μας εκπλήσσει δυσάρεστα το γεγονός ότι η ΔΟΕ αποφάσισε τη συμμετοχή της σε ένα τέτοιο «διάλογο», όπου θεωρείται δεδομένη και αδιαπραγμάτευτη η πολιτική του ΥΠΕΠΘ σε όλα τα κεντρικά ζητήματα όπως π.χ. το ζήτημα των μισθών μας και των δαπανών για την παιδεία ! Τι θα συζητήσει δηλαδή ; Τον τρόπο αξιολόγησης μας ή μήπως την καταλληλότερη μέθοδο απορρόφησης των κοινοτικών κονδυλίων για την επιμόρφωση ;

Τι περιμένουμε να πετύχουμε από ένα διάλογο τέτοιου τύπου ;

Τι κερδίσαμε σαν εργαζόμενοι από το «διάλογο» για το ασφαλιστικό ; Μήπως νέα αντιασφαλιστικά μέτρα ;

Γιατί - ορθά τότε - η ΔΟΕ εκτιμούσε πως «το συνδικαλιστικό κίνημα δεν μπορεί να έχει καμιά συμμετοχή στο διάλογο για το ασφαλιστικό σύστημα, διάλογο που αποτελεί το όχημα για την παραπέρα χειροτέρευση των ασφαλιστικών - συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των εργαζομένων» ; (12/10/2007) Τι άλλαξε σήμερα ;

Γιατί η ΔΟΕ αποχώρησε από τον προσχηματικό «διάλογο» για την παιδεία (24-02-2005) εκτιμώντας μάλιστα ότι «η άποψη που κατατέθηκε εξαρχής, για μη συμμετοχή της Ομοσπονδίας στον προσχηματικό διάλογο, δικαιώνεται» ; Τι άλλαξε σήμερα ;

Μήπως το μόνο που θα πετύχει η ΔΟΕ, είναι να νομιμοποιήσει με τη συμμετοχή της μια αποστειρωμένη διαδικασία, μακριά από τον ενοχλητικό θόρυβο των διαδηλώσεων, από τις δυσάρεστες απεργίες που τόσο ενοχλούν τους κυβερνώντες ; Μια διαδικασία που θα είναι προπομπός συντηρητικών αναδιαρθρώσεων στην εκπαίδευση ; Πως είναι δυνατόν μόνο η ΔΟΕ από όλη την εκπαιδευτική κοινότητα να συμμετέχει σε μια τέτοια διαδικασία ;

Ιδιαίτερα σήμερα, που τα αιτήματα της απεργίας του 2006 παραμένουν ανεκπλήρωτα και καμιά διάθεση δεν φαίνεται να υπάρχει για ικανοποίησή τους ούτε στο ελάχιστο, το ΔΣ του συλλόγου είναι κατηγορηματικά αντίθετο στη συμμετοχή του κλάδου στον προσχηματικό «διάλογο» που επιχειρεί να στήσει η κυβέρνηση και το ΥΠΕΠΘ.

Ο αντίπαλος μας είναι η αντιεκπαιδευτική και αντιλαϊκή πολιτική, είναι η πολιτική που καταδικάζει τους εκπαιδευτικούς στη φτώχεια και το δημόσιο σχολείο στην υποβάθμιση. Απέναντι σε αυτή την πολιτική, απαιτείται να ξεδιπλωθούν αποφασιστικοί αγώνες από ένα ισχυρό μέτωπο παιδείας - εργασίας. Αλίμονο εάν η ΔΟΕ, αλλά και όσοι την ακολουθούν σε αυτό τον ολισθηρό δρόμο ενσωμάτωσης και συναίνεσης, φτάνουν στο σημείο να αντιμετωπίζουν με διάθεση αντιπαλότητας την ΟΛΜΕ, τους Συλλόγους ΠΕ, αλλά και όσους αγωνιστές εκπαιδευτικούς τοποθετούνται αρνητικά στον προσχηματικό «διάλογο» και τους ασκούν κριτική. Εκτός αν, εκείνο που προετοιμάζεται στα υψηλά πολιτικά και συνδικαλιστικά επιτελεία, είναι η συναίνεση σε αυτήν ακριβώς την αντιεκπαιδευτική και αντιλαϊκή πολιτική.

Με βάση όλα τα παραπάνω, καλούμε τη ΔΟΕ να ανακοινώσει αμέσως την ΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ στον προσχηματικό διάλογο. Να εξαγγείλει ένα αντίλογο με την εκπαιδευτική κοινότητα, τους γονείς και την κοινωνία με γράμματα, εκδηλώσεις και κάθε είδους παρεμβάσεις.

Να πάρει πρωτοβουλίες για πανεκπαιδευτικό συντονισμό και ανάληψη αγωνιστικών πρωτοβουλιών. Καλούμε όλους τους συλλόγους πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης να πάρουν αποφάσεις στην παραπάνω κατεύθυνση για να συγκροτήσουμε και να εκφράσουμε το αγωνιστικό ρεύμα μέσα στον κλάδο που απαιτεί να διαφυλάξουμε την αγωνιστική του στάση και την υπόληψη του και να συνεχίσουμε ακόμα πιο αποφασιστικά τον αγώνα και την πανεκπαιδευτική δράση.

22 Φλεβάρη 2009


Για το Δ.Σ.

Ο Πρόεδρος Η Γ. Γραμματέας


Καππής Γιώργος Σπηλιοπούλου Κατερίνα