Όχι στην ιδιωτικοποίηση της γνώσης και το εμπόριο ελπίδων

« Άρρωστος καιρός σακατεμένος

  Kι όλα πουλημένα έναν παρά »

           Λευτέρης Παπαδόπουλος

 

Με κάλυψη το νόμο 3699/2008 για την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση (Ε.Α.Ε.) και πρωτεργάτες καθηγητές πανεπιστημίων και πρυτανικές αρχές, που φόρεσαν το κοστούμι του μάνατζερ, ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια ακριβοπληρωμένα προγράμματα «εξειδίκευσης» στην Ε.Α.Ε.

Η πελατεία εξασφαλισμένη : χιλιάδες αδιόριστοι εκπ/κοι της Β’/βάθμιας κυρίως εκπ/σης, που αναζητούν απεγνωσμένα μια θέση στον ήλιο,  αλλά και λογοθεραπευτές, ψυχολόγοι, γονείς, ακόμη και απόφοιτοι Ι.Ε.Κ. ή διορισμένοι καθηγητές που παλεύουν χωρίς καμία στήριξη στον ευαίσθητο τομέα της Ε.Α.Ε.

Σύμφωνα με το Ν.36699/2008 η παρακολούθηση σεμιναρίου 400 και πλέον ωρών οδηγεί σε πιστοποίηση ειδίκευσης και δικαίωμα τοποθέτησης σε μονάδες Ε.Α.Ε.  Έτσι διάφοροι φορείς, εταιρίες και σύλλογοι έσπευσαν να καλύψουν το κενό της εκπαίδευσης και μετεκπαίδευσης πάνω στην Ε.Α.Ε. σε συνεργασία με πανεπιστήμια όπως το Μακεδονίας, το Θεσσαλίας, το Καποδιστριακό, το Δυτικής Μακεδονίας, το Αιγαίου… μέσα από δαιδαλώδεις και αδιαφανείς συμπράξεις. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση ενός τέτοιου σεμιναρίου που προκήρυξε το Παν. Θεσσαλίας μαζί  με το Δικηγορικό Σύλλογο Κιλκίς (για γραμματειακή τάχα υποστήριξη!) που τελικά το ακύρωσε λόγω της κατακραυγής που ξεσήκωσε.

 Το κόστος συμμετοχής για κάθε εκπ/κό που συμμετέχει κυμαίνεται από 1.700 μέχρι 3.500 €. Χοντρές δουλειές: 50 συμμετέχοντες σε ένα σεμινάριο με κόστος 2.500 € κατ’ άτομο, 50 Χ 2.500 = 125.000 €.  Όχι κι άσχημα σε περιόδους λιτότητας και κρίσης…

Ο δημόσιος έλεγχος είναι ανύπαρκτος, αφού αυτά τα σεμινάρια λειτουργούν χωρίς εσωτερικό κανονισμό και δεν υπόκεινται στις γενικές συνελεύσεις των αντίστοιχων πανεπιστημιακών τμημάτων. Προφανώς οι οργανωτές και οι διδάσκοντες σ’ αυτά λογοδοτούν στη…συνείδησή τους και μάλλον αρκετοί απ’ αυτούς είναι λάβροι κήρυκες της αξιολόγησης στη δημόσια παιδεία.

Η διάρκεια κάθε σεμιναρίου πρέπει να είναι ετήσια, για ν’ αναγνωριστούν τα «πτυχία» που δίνουν. Μια ματιά στα προγράμματα που έχουν ήδη ανακοινωθεί αποδεικνύει ότι τα περισσότερα συρρικνώνονται στο εξάμηνο ή προσπαθούν να χωρέσουν τις 400 ώρες σε ορισμένα Σαββατοκύριακα το χρόνο στα οποία οι καταρτιζόμενοι θα πρέπει να περιφέρονται από πόλη σε πόλη.

Αποτελεί εμπαιγμό το γεγονός ότι κάποιοι πανεπιστημιακοί καθηγητές, που κατά τ’ άλλα δεν έβρισκαν χρόνο να εμφανίζονται στα μαθήματά τους στη μετεκπαίδευση, καθηγητές που εκλέχτηκαν σε υπεύθυνες θέσεις για να προασπίσουν και να διευρύνουν, υποτίθεται, την ποιότητα σπουδών στο δημόσιο πανεπιστήμιο, να πρωτοστατούν στη δημιουργία παραμάγαζων τύπου Ι.Ε.Κ. δίπλα και μέσα στο πανεπιστήμιο υπονομεύοντας το δημόσιο χαρακτήρα του και ανοίγοντας το δρόμο για διεύρυνση των ιδιωτικοποιήσεων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

 Οι πανεπιστημιακές και πρυτανικές αρχές που βάζουν την υπογραφή και τη σφραγίδα τους στις πιστοποιήσεις «ειδίκευσης» αποδέχονται τη μετατροπή των πανεπιστημίων σε επιχειρήσεις που λειτουργούν με γνώμονα τις ανάγκες της αγοράς και το κέρδος, αντί να είναι χώροι προαγωγής της επιστήμης, της ελεύθερης διακίνησης και αντιπαράθεσης ιδεών, χώροι προσβάσιμοι σε όλους όσους το επιθυμούν.

Είναι ωμός κυνισμός η επίκληση του κενού που όντως υπάρχει στις σπουδές και την επιμόρφωση γύρω από την Ε.Α.Ε. και η εκμετάλλευση της ανεργίας ή της φιλομάθειας των εκπ/κών, για να δικαιολογηθεί η μπίζνα με τα 400ωρα προγράμματα που έχει ανοίξει.

Είναι επικίνδυνο για την Ε.Α.Ε. και για τα άτομα με εκπαιδευτικές δυσκολίες (ΑμΕΔ) η επιμόρφωση όσων εμπλέκονται σ’ αυτήν να στριμώχνεται σε ορισμένα αγχωμένα Σαββατοκύριακα με 9ωρα και 10ωρα μαθήματα από πόλη σε πόλη, χωρίς κανέναν δημόσιο έλεγχο. Εδώ και χρόνια η εκπαιδευτική κοινότητα ζητά ουσιαστική επιμόρφωση για όλους, δημιουργία νέων κατάλληλων σχολικών μονάδων, τη συνδιδασκαλία και την απο-ιδρυματοποίηση των ΑμΕΑ μετά από κατάλληλη στελέχωση των σχολείων με εκπ/κούς E.A.E. , σχολικούς ψυχολόγους, λογοθεραπευτές, βοηθητικό προσωπικό κλπ. Αντί γι’ αυτά μας λένε σήμερα : «περάστε απ’ το ταμείο, όσοι θέλετε επιμόρφωση».

Αύριο, για να καλυφθούν τα «κενά» σε οποιοδήποτε εξειδικευμένο επαγγελματικό τομέα, θα αρκούν 400 ώρες επιμόρφωσης ώστε να καταστεί κάποιος ικανός να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του γιατρού, του ψυχολόγου, του δασκάλου, γιατί όχι και του αρχιτέκτονα, του μηχανικού; Τότε γιατί καταναλώνουμε τόσο χρόνο και χρήμα στο πανεπιστήμιο;

Η ιστορία αυτή αφορά ολόκληρη την εκπ/κή κοινότητα και λειτουργεί σαν πειραματικό εργαστήρι για ευρύτερες ιδιωτικοποιήσεις και επιχειρηματικές δράσεις σ’ όλο το φάσμα της εκπαίδευσης. Σε λίγο η φράση «δωρεάν παιδεία» θα καταστεί το συντομότερο ανέκδοτο. Η υποχρηματοδότηση και η απαξίωση  εντείνονται χρόνο με το χρόνο και τα φιρμάνια της Ε.Ε. (αποφάσεις Λισαβόνας και Μπολώνια) πιέζουν για πανεπιστήμια – επιχειρήσεις που θα αντιμετωπίζουν τους φοιτητές ως πελάτες, για κατακερματισμό των σπουδών και της γνώσης, για ένα εκπαιδευτικό μοντέλο που θα παράγει οιωνεί καταρτίσιμους σπουδαστές (που θα κυνηγούν τα πτυχία και τις πιστοποιήσεις με ατομική τους ευθύνη) και αιωνίως απασχολήσιμους εργαζόμενους χωρίς εργασιακά, ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα. 

Άμμο στα γρανάζια τους!

Απέναντι σ’ αυτήν την κατάσταση εμείς προτείνουμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας όλοι όσοι εμπλεκόμαστε στη Ε.Α.Ε. (μετεκπαιδευόμενοι, φοιτητές, γονείς) και σε συντονισμό με το ευρύτερο εκπαιδευτικό κίνημα να απαιτήσουμε :

ü Να καταργηθεί ο Ν. 3699/2008

ü Να ανασταλεί η λειτουργία όλων των 400ωρων προγραμμάτων «εξειδίκευσης» τώρα

ü Να ανοίξει ο δρόμος για τη μετεκπαίδευση όλων των εκπαιδευτικών, όλων των βαθμίδων  

    και  ειδικοτήτων (εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων, σχολικοί νοσηλευτές, ψυχολόγοι,

    κοινωνικοί  λειτουργοί, και ειδικό βοηθητικό προσωπικό ) στα διδασκαλεία και τα

    παιδαγωγικά τμήματα της  χώρας, με αυξημένο αριθμό εκπαιδευόμενων για να

    καλυφτούν οι ανάγκες στην ειδική αγωγή.

ü Να αναβαθμιστούν οι σπουδές στα διδασκαλία ώστε να περιλαμβάνουν όλες τις

    σύγχρονες εξελίξεις στην Ε.Α.Ε με ενεργό ρόλο των μετεκπαιδευόμενων στην επιλογή

     και τη διαπραγμάτευση των γνωστικών αντικειμένων

ü  Να στελεχωθούν πλήρως όλες οι σχολικές μονάδες ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης με

     μόνιμο προσωπικό με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα (από καθαρίστριες

     και τραπεζοκόμους μέχρι εκπαιδευτικούς, ψυχολόγους, λογοθεραπευτές κλπ)

ü Να διευρυνθεί ο θεσμός των τμημάτων ένταξης και να στελεχωθούν πλήρως με εκπαιδευτικούς

    και ειδικό επιστημονικό προσωπικό ώστε να προχωρήσει η ένταξη όσο το δυνατό περισσότερων

    ΑμΕΔ στο κοινό σχολείο.