ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΕΣ
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

Η ΣΤΑΣΗ ΜΑΣ ΣΤΗ ΔΟΕ

αρχείο

_Αρχή

Επικοινωνία:

Φόρμα επικοινωνίας

Παρεμβάσεων Κινήσεων Συσπειρώσεων

Πριν 2 μήνες πάνω από 500 νηπιαγωγοί μαζεύτηκαν στο Μαράσλειο, διατρανώνοντας την ανάγκη και την αγωνία τους

για τη δημόσια εκπαίδευση και το δίχρονο νηπιαγωγείο,
για την εγγραφή όλων των νηπίων και προνηπίων σε δημόσια νηπιαγωγεία ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και την αποκέντρωση,

για τον αυτοτελή και ουσιαστικό ρόλο του δίχρονου νηπιαγωγείου, ενάντια στην προσπάθεια σχολειοποίησής του,

για την κατοχύρωση του εργασιακού τους ωραρίου και την εξίσωσή του με όλη την εκπαίδευση.


Η συνάντηση στο Μαράσλειο είχε τη στήριξη από 23 πρωτοβάθμιους Συλλόγους.

Η μαζική συμμετοχή στη συζήτηση και τη διαδικασία απόδειξε τη δυνατότητα της βάσης του κλάδου να συσπειρώνεται και να δίνει ουσιαστικές απαντήσεις απέναντι στα προβλήματα που έχει και την επίθεση που δέχεται στα εργασιακά του δικαιώματα, και απέναντι στην απραξία, ακινησία και υποταγή του γραφειοκρατικού συνδικαλισμού.

Η συγκλονιστική διαδικασία βάσης του Μαρασλείου ενόχλησε τις κομματικές ηγεσίες και τους συνδικαλιστές τους.

Το Συντονιστικό των Νηπιαγωγών ζήτησε επανειλημμένα συνάντηση με τη ΔΟΕ, κατέθεσε πρόταση για πρόγραμμα δράσης στους συλλόγους και στη ΔΟΕ, ζήτησε από τους εκπαιδευτικούς τη συλλογή υπογραφών για την κατοχύρωση του διδακτικού ωραρίου στα νηπιαγωγεία (το οποίο εδώ και δύο χρόνια με αυθαίρετη απόφαση του ΥΠΕΠΘ αυξήθηκε), κατέθεσε κείμενο για γράμμα στους γονείς, πρόταση για αφίσα και τη δραστηριοποίηση των νηπιαγωγών με επιτροπές στα πλαίσια των συλλόγων και του εκπαιδευτικού κινήματος. Πρότεινε επίσης τη διαμόρφωση μιας εβδομάδας δράσης μέσα στο Μάιο σε συντονισμό με τη ΔΟΕ και τους Συλλόγους, ώστε να αναδειχτούν όλες οι βασικές αιχμές της περιόδου για την κατοχύρωση της σταθερής εργασίας ενάντια στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, για τη διασφάλιση της δημόσιας εκπαίδευσης και της δίχρονης προσχολικής αγωγής για όλα τα παιδιά, για τη διασφάλιση των ασφαλιστικών και οικονομικών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών, ενάντια στο ξεπούλημα των Ταμείων και το πάγωμα των μισθών. Σε αυτή την αντίληψη έχει κινηθεί και το συντονιστικό των ωρομισθίων.

Το ίδιο διάστημα το προεδρείο της ΔΟΕ σε αγαστή συνεργασία με την κυβερνητική ΔΑΚΕ έκανε την πολιτική επιλογή να καταγγείλει τις προσπάθειες συντονισμού και επέλεξε να βάλει τις διεκδικήσεις του εκπαιδευτικού κινήματος στα θεσμικά τραπέζια του διαλόγου. Επέλεξε να καταγγείλει τη βουή της βάσης και να δέχεται τα πλαστικά χαμόγελα των υπουργών.

Το Δ.Σ. της ΔΟΕ περιμένει τις «απαντήσεις» του ΥΠΕΠΘ

Στο χτεσινό Δ.Σ. της ΔΟΕ (11/5) η ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ προχώρησαν σε μια πρωτοφανή επίθεση ενάντια στο συντονιστικό νηπιαγωγών και την προσπάθειά του να κατοχυρώσει το ωράριο των νηπιαγωγών, συγκεντρώνοντας υπογραφές σε σχέδιο νόμου που προτείνει. Οι σημερινοί και αυριανοί κυβερνητικοί συνδικαλιστές, χέρι - χέρι, σε αγαστή συνεργασία, καταριούνται και καταγγέλλουν ό,τι δεν ελέγχουν, με μοναδικό στόχο να επιβάλλουν την απόλυτη συναίνεση, υποταγή και ακινησία στο επόμενο διάστημα. Έφτασαν μάλιστα στο σημείο να πάρουν απόφαση στο Δ.Σ. της ΔΟΕ με την οποία καταγγέλλουν τη συλλογή υπογραφών ως άσχετη με τα αιτήματα του κλάδου. Τα αιτήματα που οι ίδιοι τα ξέχασαν περνώντας την πόρτα του γραφείου του ΥΠΕΠΘ.


Γιατί συμβαίνει αυτό τώρα; Απ’ ότι φαίνεται, στην επόμενη περίοδο, όσο το ΠΑΣΟΚ θα «πλησιάζει» την εξουσία, τόσο η συνδικαλιστική του πτέρυγα θα δεσμεύεται να δίνει συνεχώς πιστοποιητικά «υπευθυνότητας», απραξίας και υποταγής του κλάδου, αφήνοντας πίσω τα αγωνιστικά πλαίσια και την απεργία του 2006.

Δεν θα επιστρέψουμε στη δεκαετία του '90 ! Στα ξεπουλήματα των απεργιών και των αγώνων, στο λιβάνισμα της πράσινης εξουσίας και στη μετατροπή του κλάδου σε συνδικαλιστικό νεκροταφείο ελεφάντων. Η απάντηση πρέπει να δοθεί στις Γενικές Συνελεύσεις, τις επιτροπές αγώνα, τα συντονιστικά νηπιαγωγών και ωρομισθίων, τους συντονισμούς Συλλόγων και πρωτοβάθμιων σωματείων, στην ενίσχυση της αυτοοργάνωσης και κάθε ανεξάρτητης εστίας αντίστασης.

Ο στόχος τους είναι διπλός : από τη μια να πνίξουν κάθε γνήσια πρωτοβουλία της βάσης του κλάδου, κάθε προσπάθεια να περάσει ο αγώνας στα χέρια των ίδιων των εκπαιδευτικών και από την άλλη να σταματήσουν τη συλλογή υπογραφών από τους συλλόγους Να φθείρουν στη συνείδηση των εκπαιδευτικών τα συντονιστικά όργανα, τις επιτροπές αγώνα, τις πρωτοβουλίες και όσες διαδικασίες ξεφεύγουν από τα πλαίσια του υποταγμένου συνδικαλισμού.

Υποκριτικά τα επιχειρήματά τους:

Είπαν ότι το συντονιστικό είναι παραταξιακό παραμάγαζο.

Η πραγματικότητα είναι ότι τα προβλήματα υποκινούν τους ανθρώπους και όχι οι μηχανισμοί. Τέτοιους μηχανισμούς διαθέτουν τα κόμματα που παίζουν στο κυβερνητικό παιχνίδι. Τους απαντάμε, λοιπόν, ότι οι άνθρωποι γυρνάνε την πλάτη σε αυτούς που θέλουν να τους κάνουν πιόνια σε ένα κομματικό παζάρι.

Η πραγματικότητα είναι ότι όλοι οι κυβερνητικοί υπάλληλοι εδώ και 25 χρόνια κατήγγειλαν ως υποκινούμενους όλους τους αγώνες που γίνονταν μακριά από τον έλεγχό τους. Είναι οι ίδιοι που κατηγορούσαν ως διασπαστές τους αδιόριστους και τους αναπληρωτές και τους κρατούσαν μακριά ακόμα και από τα γραφεία της ΔΟΕ τη δεκαετία του '90.

Που ακόμα και σήμερα (βλ. Σύλλογος Πάτρας) αρνούνται να εγγράψουν ως μέλη τους ωρομίσθιους στους Συλλόγους.

Που καταγγέλλουν κάθε Σύλλογο που τους ασκεί κριτική για την στάση τους στο θέμα του διαλόγου, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την καθαίρεση του προέδρου στο Σύλλογο Κ. Σωτηρίου με τις ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ χέρι – χέρι.

Τα ίδια έλεγαν για τους μαθητές, για τους αγρότες για το φοιτητικό κίνημα. Τα ίδια έλεγαν ακόμα και για την απεργία μας το 2006.


Είπαν ότι οι κινήσεις αυτές είναι διασπαστικές.

Όμως η πραγματικότητα είναι ότι με όλους τους τρόπους και σε όλους τους τόνους οι νηπιαγωγοί και το συντονιστικό βρίσκονται και παλεύουν μέσα στους Συλλόγους και στη ΔΟΕ. Εκεί καταθέτουν πάντα τις απόψεις και τις προτάσεις τους.

Οι διαφορετικοί υλικοί όροι σε έναν κλάδο δημιουργούν τις μακροπρόθεσμες προϋποθέσεις για τη διάσπασή του. Αυτό το κάνει η κυβερνητική πολιτική με την προσπάθεια διαμόρφωσης εκπαιδευτικών διαφορετικών ταχυτήτων, κατηγοριοποιώντας και διαχωρίζοντας τα ενιαία δικαιώματα. Αυτό έκαναν οι νόμοι Σιούφα Ρέππα Πετραλιά. Αυτό θέλουν να πετύχουν με την αξιολόγηση των σχολικών μονάδων. Αυτό θέλουν να πετύχουν με το διπλό μισθολόγιο και την ωρομισθία. Αυτό θέλουν να πετύχουν με τα διαφοροποιημένα ωράρια.

Γι αυτό από τις 15/9/2008 η διατυπωμένη θέση του κλάδου είναι η κατοχύρωση του διδακτικού ωραρίου των νηπιαγωγών και η συνολική εξίσωση σε όλη την εκπαίδευση. Αλήθεια πως θα γίνει η κατοχύρωση του διδακτικού ωραρίου των νηπιαγωγών αν δεν τεθεί το θέμα της άμεσης άρσης όλων των διαφοροποιήσεων που διαμορφώνονται στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση; Ή μήπως μέχρι να εξισωθεί το ωράριο όλων σε όλη την εκπαίδευση, θα ανεχόμαστε ότι ένα κομμάτι του κλάδου να δουλεύει με άλλους-χειρότερους- εργασιακούς όρους;

Όμως, όποιος καταλαβαίνει την ουσία, θα καταλάβει ότι στο μέτωπο των νηπιαγωγείων μπορεί να παιχτεί μια μεγάλη ανατροπή που αφορά όλον τον κλάδο. Ο πραγματικός κίνδυνος για όλους είναι η ταύτιση του εργασιακού με το διδακτικό ωράριο. Και αυτό εφαρμόζουν σιγά σιγά στο νηπιαγωγείο. Αυτό φαίνεται από τις νέες προτάσεις του που κατατίθενται στο «διάλογο» για αύξηση των ωρών διδασκαλίας. Και αυτό επιχειρείται σε ορισμένα σχολεία και στο Δημοτικό.

Οι συνάδελφοι νηπιαγωγοί που παλεύουν για την άρση των διαφοροποιήσεων στο εσωτερικό του κλάδου, είναι αυτοί που προωθούν την ενότητά του. Ας μην ξεχνούν μερικοί, ότι η θέση της ΔΟΕ για το ωράριο των γυμναστών το 1992 ήταν αυτή που οδήγησε στην αποστασιοποίηση ενός κομματιού και στη δημιουργία ανταγωνιστικών Συλλόγων και Ομοσπονδίας.

Καλούμε όλους τους συλλόγους εκπαιδευτικών να ενισχύσουν τις πρωτοβουλίες της βάσης του κλάδου, να προχωρήσουν σε συλλογή υπογραφών, να αποφασίσουν στις γ.σ. προγράμματα δράσης που θα μας βγάζουν από την απραξία σε μια ζωντανή και πραγματική κίνηση.

Αυτοί που σήμερα καταγγέλλουν το Συντονιστικό Νηπιαγωγών, το συντονιστικό των ωρομισθίων, (όπως έκανε και η ΓΣΕΕ για το συντονισμό των σωματείων για την Κ. Κούνεβα) και κάθε ενοχλητική φωνή και κίνηση που δεν ελέγχουν, ΟΥΤΕ ΘΕΛΟΥΝ ΟΥΤΕ ΜΠΟΡΟΥΝ.

Δυστυχώς η στάση της ΕΣΑΚ στο ζήτημα της συλλογής υπογραφών από τους συλλόγους και από το συντονιστικό ήταν αρνητική για μια ακόμη φορά. Η λογική του απέναντι πεζοδρομίου που εφαρμόστηκε στην απεργία του 2006, συνεχίζεται και για τους συντονισμούς των συλλόγων και για τα συντονιστικά ωρομισθίων και νηπιαγωγών. Ό,τι δεν ελέγχεται απορρίπτεται.

Στην κρίσιμη καμπή που περνάμε, οι ζωντανές δυνάμεις του κλάδου πρέπει να σηκώσουν το βάρος των σημερινών και αυριανών μαχών, της αλληλεγγύης και της συσπείρωσης όλου του κλάδου και του κινήματός του.

Αθήνα 12/5/2009