Επικοινωνία:

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

εκπ/κων Π.Ε. Πειραιά «η Πρόοδος»

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.

Δυναμώνουμε το σύλλογο!

ενισχύουμε το ρεύμα του αγώνα,

ενισχύουμε το ρεύμα της συλλογικής αντίστασης και δράσης

Κρίση: κίνδυνος και ευκαιρία

Τον καιρό της ανάπτυξης οι εργαζόμενοι υποβληθήκαμε σε θυσίες με την υπόσχεση ότι θα καρπωθούμε αργότερα τα οφέλη της. Σήμερα που η χρηματιστηριακή και πιστωτική κρίση χτυπάει όλη την οικονομία καλούμαστε εκ νέου να πληρώσουμε το κόστος. Ακόμα περισσότερη λιτότητα, ακρίβεια και ανεργία επιφυλάσσουν για τους εργαζόμενους οι κυρίαρχοι, αυτοί που τον καιρό της ανάπτυξης συγκέντρωσαν αμύθητα πλούτη. Τα κέρδη δικά τους, οι ζημιές δικές μας.

Μέσα στη γενική αυτή εικόνα υπάρχουν δευτερεύουσες πλευρές ιδιαίτερα αποκαλυπτικές. Το ελληνικό τραπεζικό κεφάλαιο με απύθμενο θράσος απαιτεί την κρατική ενίσχυση του χωρίς να δέχεται κανένα κρατικό έλεγχο. Για να πετύχει μάλιστα τους σκοπούς του εκβιάζει ανεβάζοντας τα επιτόκια, την ίδια στιγμή που φαίνεται να υπάρχει πτωτική τάση σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο.

Στο νέο τοπίο που διαγράφεται, όλοι πιέζουν για να βρεθούν σε καλύτερη θέση. Ο κόσμος μετά την κρίση θα είναι διαφορετικός. Κανείς δεν φαίνεται να ξέρει με ακρίβεια ποια θα είναι η επόμενη μέρα. Όλοι όμως καταλαβαίνουν πως η θέση τους σ’ αυτήν εξαρτάται από τη σημερινή τους δράση. Η χρεοκοπία των νεοφιλελεύθερων ιδεών δεν σημαίνει ότι ο αυριανός κόσμος θα είναι πιο δίκαιος. Οι σημερινοί κοινωνικοί συσχετισμοί δύναμης ευνοούν ένα μέλλον ακόμα πιο εκμεταλλευτικό, άνισο κι αυταρχικό. Όμως οι κοινωνικοί συσχετισμοί δεν είναι οριστικοί. Μπορούν να αλλάξουν. Κάθε δράση (όσο μικρή κι αν φαίνεται) τους επηρεάζει. Σε περιόδους σαν κι αυτή κάθε πράξη έχει μεγαλύτερη βαρύτητα.

Η απαξίωση της δημόσιας εκπαίδευσης συνεχίζεται

Όλα είναι «θέμα παιδείας» διαφημίζει το Υπουργείο Παιδείας και γι’ αυτό ανοίγει διάπλατα τα παράθυρά του στους ιδιώτες. Όλες οι βαθμίδες της εκπαίδευσης περικυκλώνονται από τις δυνάμεις της αγοράς. Υποχρηματοδότηση στο 2,75%, μισθοί του νεοδιόριστου στα 1000 ευρώ, ενώ με 35 χρόνια οι εκπαιδευτικοί δε ξεπερνούν τα 1500 ευρώ.Ένα σχολείο φτωχό. 11000 εκπ/κοί στην Α/θμια και στη Β/θμια, στην ωρομισθία, με μισθούς 300 ευρώ το μήνα! Στο στόχαστρο η προσχολική αγωγή. Διωγμός των προνηπίων κάτω από τα χειροκροτήματα των ιδιωτικών παιδικών σταθμών. Αύξηση του ωραρίου των νηπιαγωγών. Στο στόχαστρο τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών με την αύξηση και την εντατικοποίηση της ύλης των νέων βιβλίων. Μια ενορχηστρωμένη πολιτική επιλογή που ακροβατεί ανάμεσα στην ημιμάθεια και στην πνευματική στείρωση. Με συμπτύξεις τμημάτων, με υπεράριθμα τμήματα. Με την προφορική εντολή να στρογγυλοκάθεται στην εκπαιδευτική διαδικασία. Με τη κουλτούρα της παραίτησης να κυριαρχεί, με την αξιολόγηση στο συρτάρι της πολιτικής ηγεσίας.

Θα καταρρεύσουν τα ταμεία;

Το Ταμείο Πρόνοιας καταρρέει. Χρόνια τώρα τα ασφαλιστικά ταμεία μας λεηλατούνται από τις κυβερνήσεις, τις τράπεζες και τις χρηματιστηριακές εταιρίες. Ο επίσημος κομματικός συνδικαλισμός, σάπιος μέχρι το κόκαλο, συνυπογράφει φαρδιά πλατιά τη λεηλασία των αποθεματικών των ταμείων στο χρηματιστήριο. Η κυβέρνηση μοιράζει 28 δις στις τράπεζες και την ίδια στιγμή ψελλίζει γενικότητες περί κρατικής εγγύησης των συντάξεων μας, χωρίς να βάζει το χέρι στην τσέπη. Πρέπει να αντιδράσουμε ! Πρέπει να οργανώσουμε εδώ και τώρα ένα συντονισμένο αγώνα που θα διεκδικεί μαζικά και δυναμικά (απεργίες, διαδηλώσεις, καταλήψεις στα ταμεία ασφάλισης των Δημοσίων Υπαλλήλων) την άμεση απόδοση των συντάξεων και του εφάπαξ. Δεν θα πληρώσουμε εμείς τα σπασμένα της κρίσης. Να πληρώσουν εκείνοι που όλα τα προηγούμενα χρόνια θησαύρισαν! Να επιστραφούν τα κλεμμένα από τα ασφαλιστικά μας ταμεία. Να χρηματοδοτηθεί άμεσα το ταμείο πρόνοιας και να πληρώσει εδώ και τώρα το εφάπαξ στους 13.500 συνταξιούχους που ακόμα περιμένουν. Ούτε δεκάρα από τα ταμεία μας στο τζόγο του χρηματιστηρίου.

Δυναμώνουμε το σύλλογο

Ενισχύουμε το ρεύμα του αγώνα, της συλλογικής αντίστασης και δράσης

Οι κυρίαρχες πολιτικές, οι πολιτικές που υποβαθμίζουν ακόμη περισσότερο τη δημόσια εκπαίδευση και απαξιώνουν την εργαζόμενη πλειοψηφία, δεν μπορούν να νικηθούν από το συνδικαλισμό της συναίνεσης και της συνδιαχείρισης. Σήμερα χρειαζόμαστε ένα σύλλογο που για να αντιπαρατεθεί με τις παραπάνω πολιτικές θα ενώνει τους συναδέλφους στη βάση των κοινών τους συμφερόντων, θα αγωνίζεται για την υπεράσπιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων όλων και θα συμβάλει στην ανάπτυξη ενός κινήματος βάσης και ενός ευρύτερου ρεύματος ρήξεων και ανατροπών απέναντι στις κυρίαρχες δυνάμεις και την πολιτική τους. Απαραίτητες προϋποθέσεις για αυτό είναι η ανεξαρτησία του από τη διοίκηση και τα κομματικά επιτελεία, η δυνατότητα του να αφουγκράζεται τη θέληση των συναδέλφων, η συνεχής προσπάθεια του να εμπλέκει στις συλλογικές διαδικασίες όσο το δυνατόν περισσότερους συναδέλφους και η αγωνιστική του κατεύθυνση.

Στη δεκαετή παρουσία της η Ανεξάρτητη Ριζοσπαστική Παρέμβαση υπερασπίστηκε αυτή την αντίληψη για το συνδικαλισμό. Συμμετείχαμε στην οργάνωση όλων των μικρών και μεγάλων απεργιακών αγώνων στην εκπαίδευση. Προσπαθήσαμε να συμβάλουμε στη δημιουργία του πανεκπαιδευτικού μετώπου αλλά και του μετώπου παιδείας-εργασίας. Συμβάλλαμε στο άνοιγμα της συνδικαλιστικής δραστηριότητας στο περιεχόμενο της δουλειάς μας (π.χ. νέα βιβλία και προγράμματα, Ευέλικτη Ζώνη). Υπερασπιστήκαμε τα δικαιώματα των συναδέλφων όταν αυτά αμφισβητούνταν από διοικητικές πράξεις και αυθαιρεσίες (π.χ. υπερωρίες, υπεράριθμα τμήματα). Επιδιώξαμε τη συμμαχία του κόσμου της ζωντανής εκπαίδευσης με τους γονείς (π.χ. γράμματα στους γονείς, εκδηλώσεις με συλλόγους γονέων) αλλά και με συλλογικότητες της τοπικής κοινωνίας (π.χ. συντονισμός δράσης για το χώρο των λιπασμάτων). Μαζί με άλλους συναδέλφους συνδιοργανώσαμε μαθήματα ελληνικών σε ενήλικες μετανάστες, κάνοντας πράξη το αίτημα της άμεσης και έμπρακτης αλληλεγγύης. Διεκδικήσαμε μαζί με πολλούς συναδέλφους και τους γονείς την άμεση καταβολή των χρημάτων για τις λειτουργικές δαπάνες που χρωστούσαν οι δήμοι στα σχολεία.

Η σημερινή συγκυρία απαιτεί την ενίσχυση όλων των παραπάνω πρωτοβουλιών και το άνοιγμα σε θέματα που αποκτούν πρωτεύουσα σημασία. Η ανατροπή της χρόνιας πολιτικής της λιτότητας, που μαζί με την ακρίβεια απαξιώνουν τους μισθούς μας, απαιτεί το πέρασμα από την ατομική γκρίνια και απελπισία στο χτίσιμο ενός μετώπου εργαζομένων ικανού να ξαναγεννήσει την ελπίδα και επιβάλλει φιλολαϊκές πολιτικές. Η μάχη για τα ασφαλιστικά δικαιώματα, που σήμερα αμφισβητούνται περισσότερο από ποτέ, επιβάλλει τη δυναμική, μαζική και συντονισμένη δράση του συλλόγου μας και τη συμμετοχή σε κάθε αγωνιστική κινητοποίηση. Η απαράδεκτη κατάσταση των ωρομισθίων που δουλεύουν για να αγοράσουν μόρια μήπως και κάποτε κατορθώσουν να περάσουν από τις συμπληγάδες του ΑΣΕΠ, πρέπει να σταματήσει. Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς τη δική τους πρωταγωνιστική συμμετοχή στους αγώνες και ο σύλλογος έχει πολλά να συνεισφέρει στην κατεύθυνση αυτή. Στο σύλλογο μας 351 προνήπια δεν έγιναν δεκτά στο δημόσιο νηπιαγωγείο. Για να σταματήσει ο διωγμός των προνηπίων από το δημόσιο νηπιαγωγείο απαιτείται μαζικός λαϊκός αγώνας ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και υποχρηματοδότηση της δημόσιας εκπαίδευσης. Για την αναζωογόνηση της οποίας πέρα από τη γενναία χρηματοδότηση της απαιτείται η καθημερινή συλλογική δράση των εκπαιδευτικών. Οι σύλλογοι διδασκόντων πρέπει να αποκτήσουν φωνή και να παίρνουν τις αποφάσεις που αφορούν σε κάθε πλευρά της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Να βρεθούμε στη Γενική Συνέλευση

Να βρεθούμε ξανά, όλοι μαζί, στις 4 Δεκέμβρη, να συζητήσουμε και να χαράξ-ουμε μαζί τα επόμενα βήματα. Πάρε το λόγο θαρρετά και έκφρασε τις ανησυχίες και τις απόψεις σου. Το βήμα της Γενικής Συνέλευσης ανήκει σε όλες και σε όλους μας και όχι μονάχα στους συνδικαλιστές. Ναι, η εποχή είναι πιο δύσκολη. Αλλά γι΄ αυτόν ακριβώς το λόγο, επειδή το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας θα καθοριστεί από τις μάχες του σήμερα, πρέπει να βρούμε ξανά την ενότητα και την αγωνιστικότητά που κατακτήσαμε στη μεγάλη απεργία. Να ξαναβρούμε το χαμόγελο και την αισιοδοξία, τον παλμό που έκανε τη Σταδίου να τρίζει. Να βρούμε τους τρόπους και τις μορφές για να ξαναβγεί η ζωντανή εκπαίδευση στο προσκήνιο, να ξαναγίνει ο πρωταγωνιστής των ημερών. Να προετοιμάσουμε τη στιγμή της ρήξης και της νικηφόρας ανατροπής που θα συγκεφαλαιώνει όλους τους επιμέρους καθημερινούς μας αγώνες.

Στις εκλογές για το νέο Δ.Σ. του Συλλόγου μας, ενισχύουμε το ανεξάρτητο αγωνιστικό ρεύμα, την μαχητική φωνή της Ανεξάρτητης Ριζοσπαστικής Παρέμβασης.

Για ένα Σύλλογο που θα ορθώνει ένα νέο συλλογικό λόγο για τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας

ü Για ένα σύλλογο που ξεδιπλώνει τη δράση του με αυτοτέλεια, έχει παρέμβαση και άποψη σε όλα τα μικρά και μεγάλα ζητήματα που μας απασχολούν, λειτουργεί συλλογικά σαν κύτταρο αγώνα, έχει πλούσια συνδικαλιστική, μορφωτική και πολιτιστική δράση και δεν είναι ένας απλός διακινητής των εγγράφων της ΔΟΕ και της ΑΔΕΔΥ.

ü Για ένα σύλλογο που παλεύει για τα δικαιώματα και τις ανάγκες των εκπαιδευτικών, θα λειτουργεί και θα δρα μαζί τους και όχι στους διαδρόμους της διοίκησης.

ü Για ένα σύλλογο που δίνει νέα πνοή στην ανεξάρτητη ταξική συνδικαλιστική δράση, που δεν μένει αδιάφορος μπροστά σε κάθε μορφή αγώνα, που προωθεί τους αγώνες διάρκειας και τον οριζόντιο συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων, που συμβάλει στην ανάπτυξη ενός κινήματος βάσης και ενός ευρύτερου ρεύματος ρήξεων και ανατροπών απέναντι στις κυρίαρχες δυνάμεις και την πολιτική τους.

ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ

Βεκρή Ηρώ 2ο Ειδικό Σχολείο Πειραιά

Βρεττάκος Χρήστος 4ο Δ.Σ. Δραπετσώνας

Γαλάνης Γιώργος 27ο Δ.Σ. Πειραιά

Γεροντοπούλου Λία 1ο Δ.Σ. Δραπετσώνας

Δρυμωνά Αναστασία 27ο Δ.Σ. Πειραιά

Κολοτούρου Ευγενία ωρομίσθια

Λεφάκη Λένα 2ο Δ.Σ. Πειραιά

Μαντουβάλου Βάλια 26ο Δ.Σ. Πειραιά

Μιχόπουλος Στέλιος 1ο Δ.Σ. Πειραιά

Μενδώνης Πέτρος 1ο Δ.Σ. Δραπετσώνας

Μπακαλάκος Δημήτρης ωρομίσθιος

Μπαχούρου Διονυσία 9ο Δ.Σ. Πειραιά

Παπαδοπούλου Δήμητρα 3ο Δ.Σ. Δραπετσώνας

Πεταλάς Βαγγέλης 4ο Δ.Σ. Δραπετσώνας

Πετρίδου Θεώνη 4ο Δ.Σ. Δραπετσώνας

Προκόβας Χρήστος 1ο Δ.Σ. Δραπετσώνας

Σκέρλου Λαμπρινή 11ο Δ.Σ. Πειραιά

Τόνας Γιώργος 1ο Δ.Σ. Δραπετσώνας

Φιλοσοφώφ Γιάννης 30ο Δ.Σ. Πειραιά