Κυβέρνηση – Ε.Ε. – Δ.Ν.Τ. καταστρέφουν τις ζωές μας
ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ !
Τούτες τις μέρες ο άνεμος μας κυνηγάει…
Με το σουγιά στο κόκαλο, με το λουρί στο σβέρκο, πολιτικό προσωπικό και δημοσιογραφική αριστοκρατία, ελληνικό και ξένο κεφάλαιο, μας εκβιάζουν με τον πιο στυγνό τρόπο, να αποδεχτούμε την πλήρη καταστροφή μας κινδυνολογώντας ότι «σε διαφορετική περίπτωση» μας περιμένει η χρεοκοπία και ο «μεσαίωνας της εξόδου από το ευρώ». Ο στόχος τους : να παγώσει ο λαός, να μην υπάρξουν αντιδράσεις, να γίνουμε όλοι θεατές της πιο τραγικής φάρσας που λέγεται «διαπραγμάτευση», να περάσουν την υποδούλωσή μας με μέτρα πρωτοφανούς αγριότητας και να τα ψηφίσουν μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο !
Μέρες λεηλασίας…
Τα μέτρα που μας λένε
Με απίστευτο κυνισμό επιδιώκουν να επιβάλλουν μέτρα όπως :
– τη μείωση του κατώτατου μισθού και την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και κάθε ίχνους εργατικού δικαίου
– Την άμεση απόλυση 15.000 δημοσίων υπαλλήλων
– Τη δραστική μείωση των συντάξεων
– Την κατάρρευση της περίθαλψης και των ασφαλιστικών ταμείων λόγω των νέων περικοπών
– Την κατάργηση της μονιμότητας και των σταθερών εργασιακών σχέσεων, κατ’ αρχάς στον ευρύτερο δημόσιο τομέα
Έτσι, οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, όσοι διατηρήσουν την εργασία τους – και με την προϋπόθεση ότι δεν θα μένουν απλήρωτοι – θα καταντήσουν να παίρνουν 500 – 600 ευρώ μεικτά !! Αυτό με τη σειρά του σημαίνει ότι τα ασφαλιστικά ταμεία θα καταρρεύσουν. Σημαίνει ακόμα, ότι αργά ή γρήγορα – μάλλον γρήγορα – πρέπει να αναμένουμε νέες δραστικές περικοπές και στο δημόσιο τομέα όπως προκύπτει και από το μέτρο με τίτλο «επανακαθορισμός των μισθολογικών κλιμακίων στο δημόσιο». Σημαίνει για παράδειγμα ότι, ο μοναδικός, ο αποκλειστικός λόγος εφαρμογής της αξιολόγησης στην εκπαίδευση και συνολικά στο δημόσιο, είναι οι απολύσεις (η βαθμολογική εξέλιξη είναι το τυράκι για τους αφελείς που δεν βλέπουν τη φάκα και η συνδικαλιστική γραφειοκρατία φροντίζει να τροφοδοτεί αυτές τις αυταπάτες). Σημαίνει, ότι οι νέοι συνάδελφοι αναπληρωτές, θα βρουν από το Σεπτέμβρη τις πόρτες των σχολείων κλειστές…
Τα μέτρα που δεν μας λένε
Κανείς δεν μιλάει όμως, για την ουσία της Δανειακής Σύμβασης, για την επιβολή επιτροπείας – «κηδεμονίας», για την Ευρωπαϊκή Διακυβέρνηση, για τη μετατροπή του δανείου σε ομόλογα «αγγλικού δικαίου». Αν ψηφισθεί η επόμενη δανειακή και προχωρήσει η αναδιάρθρωση που προβλέφθηκε στις 26 Οκτώβρη, όλο το ελληνικό χρέος θα περάσει στο αγγλικό δίκαιο. Οι δανειστές θα γίνουν έτσι, δυνάμει ιδιοκτήτες όλης της τωρινής αλλά και μελλοντικής περιουσίας του ελληνικού δημοσίου, δηλαδή κύριοι της χώρας. Αυτό εξηγεί εν μέρει, τις αρπακτικές διαθέσεις και τον αδυσώπητο εκβιασμό των ημερών.
Τα (επόμενα !) μέτρα που έρχονται
Κι όμως το τέλος του κατήφορου δεν είναι εδώ ! Ο Μπεγλίτης ανακοινώνει ότι σύντομα αναμένονται και νέα μέτρα ! Περικοπές, φοροεπιδρομές, απολύσεις, η μια σφαλιάρα μετά την άλλη, θα είναι στην ημερήσια διάταξη έως ότου σταδιακά και μεθοδικά, μας οδηγήσουν στην κοινωνική άβυσσο, στην Ελλάδα του «πεντακοσάρικου», της απίστευτης νέας φτώχειας…
Μέρες χρεοκοπίας…
και ξεχνάω πως κι αυτόν τον ουρανό
τον έχουν πουλημένο
Ο εκβιασμός που μέρα νύχτα ουρλιάζουν οι τηλεοπτικές σειρήνες είναι ψεύτικος. Το νέο πακέτο μέτρων, αποτελεί δημόσια ομολογία της χρεοκοπίας και φέρνει με μαθηματική ακρίβεια ακόμα πιο κοντά την προοπτική μιας άτακτης και ανεξέλεγκτης κατάρρευσης. Αποτελεί πάνω απ’ όλα όμως, συνταγή απόλυτης χρεοκοπίας της εργαζόμενης οικογένειας. Πάνω από το λαό, απλώνεται η σκιά της ανεργίας, της απόλυτης ένδειας, των εκατομμυρίων ανέργων και των δεκάδων χιλιάδων άστεγων, των διαλυμένων νοσοκομείων και των πεινασμένων παιδιών. Αυτή είναι η επιλογή που κάνει ο κόσμος του κεφαλαίου και του πλούτου για να αντιμετωπίσει την καπιταλιστική κρίση : μια τεράστια, ιστορικής σημασίας καταστροφή. Καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων και υποδομών. Καταστροφή πάνω απ’ όλα, ανθρώπινων ζωών.
Άνεμοι, θύελλες γύρω μας πνέουν
Στην εποχή των μεγάλων αφηγήσεων, ο άνθρωπος αγωνιζόταν γιατί πίστευε σε ένα συλλογικό όνειρο : ότι η γη που δουλεύει του ανήκει, ότι ο ιδρώτας του πληρώνεται με δικαιοσύνη και αλήθεια, ότι υπάρχει σχολείο να γιατρέψει την άγνοια και φάρμακο για να τρομάξει το θάνατο, ότι το σπίτι του φωτίζεται και ότι το τραπέζι του γεμίζει, ότι η γη του είναι ελεύθερη και είναι θέμα του λαού να κυβερνά και να κυβερνιέται. Αυτοί οι αγώνες που μάτωσαν γενιές και γενιές εργαζόμενων, έδωσαν σε μας ότι έχουμε σήμερα, ότι βιώσαμε και γνωρίσαμε ως σήμερα. Σταθερή εργασία, συντάξεις, περίθαλψη, δημόσια παιδεία και υγεία, πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα.
Στην εποχή του μεγάλου φόβου, πάνω στο κύμα της καπιταλιστικής κρίσης, έρχονται να καταστρέψουν ολόκληρη τη χάρτα των δικαιωμάτων και κατακτήσεων με μια και μόνη ζαριά ! Να φοβόμαστε μήπως αρρωστήσουμε, να πηγαίνουμε στη δουλειά και στο σχολείο με σκυμμένο το κεφάλι, να φοβόμαστε ότι θα γεράσουμε χωρίς σύνταξη, ότι θα απολυθούμε και θα μείνουμε στο δρόμο, ότι δεν θα πληρωθούμε τον επόμενο μήνα και δε θα έχουμε να ταΐσουμε τα παιδιά μας. Να μας μετατρέψουν από εργαζόμενους με δικαιώματα και κατακτήσεις, στους σκλάβους του 21ου αιώνα. Σε μια άμορφη πληβειακή μάζα, χωρίς σταθερές, χωρίς συλλογικότητες, χωρίς αύριο. Να επιστρέψουμε οριστικά και τελεσίδικα πίσω από το έτος 1789 ! Θα το επιτρέψουμε ;
Μέρες οργής…
Η κυβέρνηση Παπαδήμου ήρθε για να μείνει. Θα φύγει μόνο με τον ίδιο τρόπο που έφυγε και η κυβέρνηση Παπανδρέου – με μαζικούς, μαχητικούς, παλλαϊκούς αγώνες. Μόνο που μαζί της πρέπει να ανατραπεί ολόκληρο το Διευθυντήριο : ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ, τρόικα – Δ.Ν.Τ. – Ε.Ε.
Άλλη λύση υπάρχει. Το χρέος, ούτε θέλουμε ούτε και μπορούμε να το ξεπληρώσουμε ακόμα κι αν ξεπουλιόμασταν κι εμείς και οι μελλοντικές γενιές. Το χρέος δεν μπορεί και δεν πρέπει να πληρωθεί. Παύση πληρωμών του χρέους – μη αναγνώριση του χρέους, είναι η απάντηση. Άμεσο πρόγραμμα αναγκών και δικαιωμάτων που θα ξεκινά με τη στάση πληρωμών στους δανειστές και θα φθάνει όχι μόνο στο σταμάτημα της λεηλασίας του εργατικού εισοδήματος αλλά και στην ανακατανομή του κοινωνικού πλούτου. Διεθνιστικός αγώνας και έξοδος από το ευρώ, την ΟΝΕ και την Ε.Ε. Κοινωνικοποίηση και εργατικός έλεγχος των τραπεζών και των παραγωγικών τομέων.
Δεν θέλουμε καμία δόση και κανένα νέο δάνειο. Μπορούμε να ζήσουμε με τη δουλειά μας. Απλήρωτοι, σε ανεργία και σε αχρηστία, θα μείνουν αυτοί που ζουν από τον ιδρώτα μας. Να αφήσουμε πίσω μας τα δανεικά ιδανικά του νεοφιλελευθερισμού και των ατομικών «λύσεων», της συναίνεσης και της «εθνικής ομοψυχίας». Να παραμερίσουμε τις τρικλοποδιές και τους δισταγμούς, τον προκλητικό ενδοτισμό της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας που λίγα 24ωρα πριν το μεγάλο ξεπούλημα παζάρευε με το ΣΕΒ και τους κοινωνικούς εταίρους την εκποίηση ολόκληρης της εργατικής τάξης. Να πάρουμε τον αγώνα στα χέρια μας, σε κάθε πλατεία, σε κάθε γειτονιά, να κατακλύσουμε τους δρόμους της πόλης κι όλοι μαζί, ορμητικό ποτάμι, να περικυκλώσουμε τη βουλή και να δώσουμε τη μάχη για να αποτρέψουμε την ψήφιση.
Για να μην πούμε αύριο πως «από φόβο χάσαμε».
κατεβαίνουμε στους δρόμους και δεν φεύγουμε αν δεν φύγουν
Όλοι στην απεργία και τα συλλαλητήρια σε κάθε πλατεία, σε κάθε πόλη και γειτονιά
Παρασκευή και Σάββατο στις 10.30 στα Προπύλαια και πορεία στη Βουλή
Όλοι την Κυριακή στο Σύνταγμα, 6 μ.μ. στον αποκλεισμό της Βουλής
Γενική πολιτική απεργία διαρκείας, γενική διακλαδική πολιτική απεργία διαρκείας
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ
ΑΝΕΝΔΟΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ
