Διακήρυξη και προτάσεις των Παρεμβάσεων Κινήσεων Συσπειρώσεων στην 88η ΓΣ της ΔΟΕ

Για μια νέα άνθιση των εκπαιδευτικών και των λαϊκών αγώνων

Σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, η σταθερή επιλογή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων είναι υποτίμηση της εργασίας και η προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Τα μνημόνια ήταν η συγκεκριμένη μορφή που πήρε αυτή η πολιτική. Η μνημονιακή πολιτική που άσκησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όλα τα προηγούμενα χρόνια, το τρίτο μνημόνιο των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, οι επιταγές ΕΕ – ΔΝΤ – ΟΟΣΑ καθώς και η στρατηγική πρόσδεσης με ΝΑΤΟ-ΗΠΑ-Ισραήλ, η συνέχιση και το βάθεμα της κοινωνικής καταστροφής, νομιμοποίησαν τον μονόδρομο των μνημονίων και την «κανονικότητα» του ασφυκτικού πλαισίου που ορίζουν θεσμοί και κεφάλαιο, «ξέπλυναν» το βρώμικο μνημονιακό παρελθόν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ σταθεροποίησαν την κυριαρχία του μνημονιακού καθεστώτος και της επιτροπείας και εμπέδωσαν τη νεοφιλελεύθερη αντίληψη TINA (there is no alternative). Σε αυτό το πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον, η υποχώρηση του λαϊκού κινήματος συνέβαλε σε μια βαθιά συντηρητική στροφή σε μεγάλα τμήματα της κοινωνίας. Στροφή που καταγράφηκε, μεταξύ άλλων και στο ποσοστό που πήραν τα μαύρα κόμματα του φασισμού, της ακροδεξιάς και του εθνικισμού.

Σε αυτό το πλαίσιο, η ΝΔ, επελαύνοντας προς την εξουσία, προβάλλει χωρίς προσχήματα το νεοφιλελεύθερο πολιτικό της πρόγραμμα εδραίωσης και κλιμάκωσης της αντιλαϊκής επίθεσης και των αντιεκπαιδευτικών και αντικοινωνικών της επιλογών: εργασιακός μεσαίωνας με 7ήμερη εργασία και ελαστικά ωράρια, εργαζόμενοι χωρίς δικαιώματα, αποθέωση της καταστολής και του εργοδοτικού αυταρχισμού, ιδιωτικοποίηση της υγείας και της περίθαλψης, πλήρης ισοπέδωση της κοινωνικής ασφάλισης. Ο δημόσιος χαρακτήρας της εκπαίδευσης καθώς και το σύνολο των εργασιακών και μορφωτικών δικαιωμάτων είναι στο στόχαστρό της: η προώθηση της εκπαίδευσης της αγοράς, του σχολείου επιχείρηση δια μέσου της σχολικής αυτονομίας, της εξαγγελίας για τα νέα όργανα διοίκησης του σχολείου, της αποκέντρωσης, της αξιολόγησης εκπαιδευτικών και σχολικών μονάδων, της εξαγγελίας για πλατφόρμα ηλεκτρονικής αξιολόγησης των σχολείων από τους γονείς, της μεταφοράς αρχικά της προσχολικής αγωγής στους δήμους, του παράλληλου δικτύου στην προσχολική, της επίθεσης στα δικαιώματα όπως το ωράριο, το σχολείο των «αρίστων» σε βάρος του δημόσιου σχολείων των όλων, των ίσων, των διαφορετικών, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, η κατάργηση του ασύλου.

Απέναντι στα πλαστά διλήμματα του μνημονιακού διπολισμού ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, οι εργαζόμενοι οφείλουμε να μην υποταχθούμε στις χαμηλές προσδοκίες, τη συναίνεση της βάρβαρης πολιτικής τους και την «κανονικότητα» που μας επιβάλλουν. Παρά τις διαφορές τους, τελικά δεσμεύονται και οι δύο στην αποπληρωμή του χρέους, τα αντιλαϊκά πρωτογενή πλεονάσματα και το καθεστώς επιτροπείας μέχρι το 2060, το πέρασμα στο ιδιωτικό κεφάλαιο της δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια, το σύμφωνο δημοσιονομικής σταθερότητας της ΕΕ.

Η πολιτική, συνδικαλιστική και οργανωτική προετοιμασία του εκπαιδευτικού και ευρύτερα του λαϊκού κινήματος ώστε να αποτρέψει την επιτάχυνση της επίθεσης από την πλευρά του νέου κυβερνητικού διαχειριστή, να ακυρώσει τις ήδη ψηφισμένες αντιδραστικές τομές και τις νέες που ετοιμάζονται, αποτελεί το κυρίαρχο μέλημα του ανεξάρτητου αυτόνομου ταξικού ρεύματος των Παρεμβάσεων Κινήσεων Συσπειρώσεων.

Το κράτος έχει συνέχεια: Τα μνημόνια βασιλεύουν και στην εκπαίδευση

Η κυβέρνηση επιδίωξε τα προηγούμενα χρόνια να εφαρμόσει τις συντηρητικές αναδιαρθρώσεις και τις κατευθύνσεις ΟΟΣΑ-Ε.Ε. βαθαίνοντας την αντιεκπαιδευτική πολιτική διάλυσης του δημόσιου σχολείου:

• Για άλλη μια χρονιά είχαμε μηδενικούς διορισμούς, χιλιάδες κενά στα σχολεία, τεράστια αύξηση της ελαστικής εργασίας, περισσότεροι από 33.000 αναπληρωτές δουλεύουν φέτος στην εκπαίδευση.
• Το νέο σύστημα διορισμών/προσλήψεων επιδιώκει να ανατρέψει συνολικά το DNA του σχολείου και των εργαζόμενων. Σε αξιολογικούς πίνακες «κινούμενη άμμο» οι εκπαιδευτικοί θα καλούνται να κυνηγούν «προσόντα», δεκάδες αλλά και εκατοντάδες μήνες προϋπηρεσίας πετιούνται στα σκουπίδια, αφού τους εξισώνει με τα ακαδημαϊκά κριτήρια, και συνθλίβονται τα εργασιακά δικαιώματα που απορρέουν από το πτυχίο. Επιδιώκουν να μεταφέρουν την ευθύνη της ανεργίας στους εργαζόμενους και η διαπραγμάτευση των όρων εργασίας γίνεται ατομική υπόθεση, καθώς για μια θέση ελαστικής εργασίας θα καλούνται να μπουν σε ένα αέναο κυνήγι προσόντων, να πιστοποιούν δια βίου την ικανότητά τους να δουλέψουν ανταγωνιζόμενοι ο ένας τον άλλο! Η εναλλαγή μεταξύ εργασίας-ανεργίας αποτελεί τη νέα «κανονικότητα» σύμφωνα με τις διεθνείς και ευρωπαϊκές αστικές επιταγές που αντιμετωπίζουν τη μόνιμη και σταθερή εργασία ως τροχοπέδη στην «ανάπτυξη».
• Οι εξαγγελίες για 15.000 διορισμούς, για μία ακόμα φορά σε βάθος τριετίας, αποτελούν εμπαιγμό στις πλάτες χιλιάδων εκπαιδευτικών που μετρούν το μέλλον τους σε λίστες, μεταφέρουν τη ζωή τους σε βαλίτσες και την τοποθετούν κάθε χρονιά σε κουκίδες στο χάρτη, σε ένα σχολείο που ασφυκτιά από τα χιλιάδες κενά. Η κυβέρνηση εν μέσω προεκλογικής περιόδου εξήγγειλε τους 4500 διορισμούς στην ειδική αγωγή ως δούρειο ίππο για την εφαρμογή του ν.4589 για να κάμψει τις αντιστάσεις, κρατώντας ομήρους στο εμπόριο ελπίδας χιλιάδες αδιόριστους εκπαιδευτικούς, ενώ στο παιχνίδι μπαίνει και η ΝΔ που ως επόμενος διαχειριστής αμφισβητεί την ανάγκη χιλιάδων διορισμών και η προεκλογική της δέσμευση για γραπτό διαγωνισμό του ΑΣΕΠ επαναφέρει τις πιο νεοφιλελεύθερες επιλογές αποκλεισμού και απόρριψης στο όνομα της «αριστείας» και της «αξιοκρατίας».

Δε θα τους επιτρέψουμε να παίζουν άλλο με τις ζωές μας! Το εκπαιδευτικό κίνημα έχει επιβάλλει να γίνεται συζήτηση για διορισμούς, και είναι στο χέρι μας να επιβάλλουμε τους μαζικούς μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών, τον άμεσο διορισμό/μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών εδώ και τώρα με βάση το πτυχίο και όλη την προϋπηρεσία!

• Η ΥΑ 1816 /ΓΔ4/11-1-2019 με τίτλο «Προγραμματισμός και αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου των σχολικών μονάδων», υλοποιεί στόχους ΟΟΣΑ-Ε.Ε., προωθεί τον ασφυκτικό έλεγχο και την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας συγκροτώντας  τους όρους μιας διαδικασίας που καμία σχέση δεν έχει με εσωτερικές και ανατροφοδοτικές συλλογικές παιδαγωγικές λειτουργίες. Φιλοδοξεί να εμπεδωθεί η περίφημη «κουλτούρα αξιολόγησης», ώστε μετά να προχωρήσει και η ατομική αξιολόγηση.
• Η προσπάθεια συγκρότησης των Ομάδων Εκπ/κής Υποστήριξης, αποτελούν ένα ακόμη βήμα στην εφαρμογή του ν. 4547/2018. Το υπουργείο επιδιώκει να μεταφέρει την αναγκαιότητα διεπιστημονικής αξιολόγησης, διάγνωσης αλλά και ειδικής εκπαιδευτικής υποστήριξης των μαθητών στους εκπαιδευτικούς των γενικών τάξεων, εξαϋλώνοντας τις δομές της ειδικής αγωγής και προετοιμάζοντας κλίμα αποδοχής της αντίληψης ότι «μπορούμε με λίγα και απλά πράγματα να βοηθήσουμε μαθητή που χρειάζεται ειδική εκπ/κή υποστήριξη (και) μόνοι μας» και υποβαθμίζει την ανάγκη για ειδική εκπαίδευση των μαθητών με αναπηρίες ή/και με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
• Η καθολική εφαρμογή της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης παραμένει στον αέρα. Κυβέρνηση και δήμαρχοι υπονομεύουν την εφαρμογή της, καθώς η μεν πρώτη δεν πήρε τα απαραίτητα μέτρα (κτιριακό, ίδρυση νέων τμημάτων, διορισμοί) και οι δε δεύτεροι δεν κάνουν καμία προσπάθεια να εξασφαλιστούν οι αναγκαίες αίθουσες, αφού η φοίτηση των προνήπιων στους παιδικούς σταθμούς τους αποδίδει περισσότερα vouchers και τροφεία, ενώ διαμορφώνει και πελατειακές σχέσεις. Η κυβέρνηση αφήνει έκθετη την προσχολική αγωγή/εκπαίδευση ενώ άνοιξε το δρόμο της εμπλοκής των δήμων στα ζητήματα της εκπαίδευσης δίνοντάς τους αποφασιστικό ρόλο ανοίγοντας έτσι τον δρόμο στην αποκέντρωση και τη νεοφιλελεύθερη αυτονομία της σχολικής μονάδας. Από την άλλη οι ιδιοκτήτες παιδικών σταθμών ,οι οποίοι  επί σειρά ετών πολεμούν τη δίχρονη, επειδή αλλάζει το εργασιακό καθεστώς των επιχειρήσεων τους αλλά και καταργεί τα vouchers έχουν δώσει σε αυτή τη μάχη όλα τους τα όπλα.
• Το αντιδραστικό πλαίσιο διευρύνεται με το νέο πλαίσιο λειτουργίας της σχολικής μονάδας με το ΠΔ79 και τις τριμελείς επιτροπές για τις μετακινήσεις των μαθητών, με το ωρολόγιο πρόγραμμα να το καθορίζουν οι διευθυντές, με τη δυσμενέστερη διάταξη για το 30ωρο εργασιακό ωράριο καθώς και με το νέο καθηκοντολόγιο που περιλαμβάνει νέα εξωδιδακτικά καθήκοντα ακόμα και την παροχή σχολικών γευμάτων στους μαθητές και νέες συγχωνεύσεις Δημοτικών και Νηπιαγωγείων.
• Προωθούνται σαρωτικές αλλαγές στη Β/βάθμια εκπαίδευση με το Νέο ακόμη πιο ταξικό Λύκειο για τα παιδιά των λαϊκών και εργατικών οικογενειών, καθώς εξαφανίζεται η γενική παιδεία, μετατρέπεται η Γ΄Λυκείου σε προπαρασκευαστικό έτος για την πρόσβαση στο Πανεπιστήμιο, διευρύνονται οι μορφωτικές και κοινωνικές ανισότητες ανάμεσα στους μαθητές. Προωθούνται συγχωνεύσεις τμημάτων ΑΕΙ και ΤΕΙ, που αλλάζουν τον χάρτη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (π.χ. η συγχώνευση του ΠΤΔΕ Πάτρας με το Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας του Τ.Ε.Ι. Δυτικής Ελλάδας και η μετονομασία του σε Τμήμα Επιστημών της Εκπαίδευσης και Κοινωνικής Εργασίας που εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους για το μέλλον του δημοτικού σχολείου και αποτελεί επικίνδυνη εξέλιξη για το μέλλον των Παιδαγωγικών Τμημάτων).

Ο κρατικός-κυβερνητικός συνδικαλισμός της συναίνεσης και της υποταγής

Σε αυτό το πλαίσιο η πλειοψηφία της ΔΟΕ (ΔΑΚΕ – ΔΗΣΥ – ΑΕΕΚΕ – ΕΡΑ) επιδίωξε να προσαρμόσει τον προσανατολισμό της Ομοσπονδίας ώστε να βρίσκεται σε πλήρη γραμμή συναίνεσης με τις μνημονιακές πολιτικές στην εκπαίδευση είτε στην κυβέρνηση είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε η ΝΔ είτε οποιοσδήποτε μνημονιακή πολιτική συμμαχία.

Γι’ αυτό η Ημερήσια Διάταξη της 88ης Γενικής Συνέλευσης δεν περιλαμβάνει κομβικά ζητήματα της περιόδου, όπως το προσοντολόγιο και η ειδική αγωγή, αποδέχεται βασικές πλευρές της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής, αποδέχεται πλήρως την αξιολόγηση του σχολείου, του εκπαιδευτικού έργου και του εκπαιδευτικού και προωθεί ως θέση του συνδικάτου πρόταση υπέρ της αξιολόγησης. Εισηγούνται την πιο σκληρή γραμμή για την αξιολόγηση, μια γραμμή που ηττήθηκε στις Γενικές Συνελεύσεις, με αποκορύφωμα την 84η Γ.Σ. της ΔΟΕ τον Ιούνιο του 2015, όπου καταψηφίστηκε η εισήγηση για την αξιολόγηση και υπερψηφίστηκε ένα πλαίσιο αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση που προωθούσαν οι τότε μνημονιακές κυβερνήσεις. Οι δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού διαγράφουν με μια μονοκοντυλιά όλους τους σκληρούς και νικηφόρους αγώνες που έχει δώσει το εκπαιδευτικό κίνημα εδώ και 22 χρόνια, αγώνες που έχουν μπλοκάρει όλες τις προσπάθειες να περάσει η αξιολόγηση. Τους αγώνες ενάντια στο Σώμα Μονίμων Αξιολογητών και τον ν.2525 του Αρσένη, τους αγώνες μέσα στους Συλλόγους Διδασκόντων με όπλο την απεργία – αποχή, τις μεγάλες κινητοποιήσεις που μπλόκαραν τα σεμινάρια για την αξιολόγηση.

Γι’ αυτό δεν αποδέχονται να κηρύξουν απεργία-αποχή, αρνούνται την κατάργηση των νόμων 4589/2019 για τον τρόπο πρόσληψης και του 4547/2018 για τις δομές, την αξιολόγηση-αυτοαξιολόγηση και την ειδική αγωγή.

Προετοιμάζουν ώστε το συνδικάτο να είναι επίσημος συνομιλητής στον διάλογο για το βάθεμα των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων και τη νεοφιλελεύθερη επέλαση.

Θέλουν να επιβάλλουν σιγή νεκροταφείου στο συνδικάτο και υποταγή στη γραμμή της συναίνεσης, γι’ αυτό, με μια πρωτοφανή, αντιδημοκρατική απόφαση, όλες οι παραπάνω δυνάμεις, ψήφισαν να απαγορευτούν τα τραπεζάκια με συνδικαλιστικό υλικό των παρατάξεων έξω από το χώρο της ΓΣ της ΔΟΕ! Ως Παρεμβάσεις Κινήσεις Συσπειρώσεις δεν αποδεχτήκαμε αλλά σπάσαμε στην πράξη αυτήν την απαράδεκτη απόφαση. Καμιά απαγόρευση δεν πρόκειται να μας εμποδίσει να προβάλλουμε τις ιδέες και τις θέσεις μας στο χώρο του συνεδρίου.

Οι θέσεις της πλειοψηφίας της ΔΟΕ (ΔΑΚΕ/ΔΗΣΥ/ΑΕΕΚΕ/ΕΡΑ) είναι αντίθετες με τις ανάγκες και τα δικαιώματα της ζωντανής εκπαίδευσης

Αγωνιζόμαστε για αγωνιστικές αποφάσεις στην 88^η Γενική Συνέλευση της ΔΟΕ και στη βάση του κλάδου

Η θέση αυτή για την αξιολόγηση, εάν γίνει θέση του Κλάδου θα ανοίξει το δρόμο στην σημερινή ή σε όποια αυριανή Κυβέρνηση για να προχωρήσει σε σκληρά αξιολογικά μέτρα. Η επίκληση της εισήγησης αυτής για μια «μη τιμωρητική» αξιολόγηση είναι για τους αφελείς. Αναπαράγει την ίδια αφήγηση για την αξιολογική διαδικασία που προωθούν ΟΛΕΣ οι κυβερνήσεις εδώ και 22 χρόνια για να κάμψουν τις αντιστάσεις του εκπαιδευτικού κινήματος και να παραδώσουν το δημόσιο σχολείο στις δυνάμεις της αγοράς. Την ίδια ρητορική υιοθετεί και η σημερινή κυβέρνηση αλλά και η μνημονιακή αντιπολίτευση.

Οι Παρεμβάσεις καλούν τους αντιπροσώπους της 88^ης ΓΣ να μην ψηφίσουν την εισήγηση της αξιολόγησης και να υπερψηφίσουν την απεργία-αποχή! Δηλώνουν ότι δεν θα αποδεχτούν να παραβιαστούν οι θέσεις του εκπαιδευτικού κινήματος στο όνομα των εκλογικών συσχετισμών.

Επιπλέον, με μια πρωτοφανή, αντιδημοκρατική απόφασή της, η πλειοψηφία του ΔΣ της ΔΟΕ

Η στάση των συνδικαλιστικών δυνάμεων τη χρονιά που πέρασε

Στο κίνημα του Γενάρη η πλειοψηφία του ΔΣ της ΔΟΕ (ΔΑΚΕ/ΔΗΣΥ/ΕΡΑ/ΑΕΚΕΕ) επέλεξαν να υπονομεύσουν κάθε δυνατότητα ανάπτυξης αποφασιστικού απεργιακού αγώνα ενάντια στο προσοντολόγιο έκτρωμα. Ούτε οργάνωσαν ούτε πάλεψαν να έχουν συμμετοχή οι απεργίες που αποφάσιζαν. Δεν συζήτησαν καν για απεργιακό σχεδιασμό και απλώς παρακολουθούσαν τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης. Υποχρεώθηκαν να κηρύξουν τρεις 24ωρες απεργίες, κάτω από τις ασφυκτικές πιέσεις του κινήματος, που κυριολεκτικά τους ξεπέρασε, συσπειρώθηκε γύρω από τα πρωτοβάθμια σωματεία και οργανώθηκε με κέντρο αγώνα την κατειλημμένη πρυτανεία.

Μετά την ψήφιση του νόμου αρνήθηκαν να κάνουν οτιδήποτε ενώ αφαίρεσαν από τις διεκδικήσεις του κλάδου την κατάργηση του νόμου  δηλώνοντας έτσι την αποδοχή της λογικής του προσοντολογίου.

Αποκαλυπτική είναι η στάση στο ζήτημα της αξιολόγησης με την άρνηση της πλειοψηφίας της ΔΟΕ να αποφασίσει απεργία-αποχή και να οργανώσει τις αντιστάσεις, με την αδράνειά και τη σιωπή της όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα. Άφησαν τον κλάδο ανοχύρωτο απέναντι στις απόπειρες κυβέρνησης και αντιπολίτευσης. Και σαν να μην έφτανε αυτό, κάνουν τώρα και πρόταση «δούρειο ίππο» για αποδοχή της αξιολόγησης.

Άφησαν ανενόχλητο το υπουργείο να προχωρά τους σχεδιασμούς του για τις Ο.Ε.Υ και το κάθε ΚΕΣΥ να ερμηνεύει κατά το δοκούν τις ΥΑ και να πιέζει ή όχι προς την υλοποίησή τους.

Είναι απόλυτα προσδεμένες με την πολιτική των κυβερνήσεων και με τα κόμματα εξουσίας, τις οποίες υπηρέτησαν όλα τα προηγούμενα χρόνια. Είναι απόλυτα προσδεμένες με τα βασικά ιδεολογήματα άσκησης της σημερινής πολιτικής για το χρέος, την ανταγωνιστικότητα, την ΕΕ, το κέρδος και την κρίση.

Παραμένουν ακολουθητές της κυβερνητικής ΑΔΕΔΥ, της καθήλωσης των εργαζομένων, της «κοινωνικής συμμαχίας», σε μια περίοδο που με αφορμή το Συνέδριο της ΓΣΕΕ αποκαλύπτονται τα «σημεία και τέρατα» του εργοδοτικού συνδικαλισμού της νοθείας, της ανοιχτής παρέμβασης των εργοδοτών στα συνδικάτα, του διορισμού εγκάθετης διοίκησης από τα δικαστήρια.

Όλοι μαζί θέλουν ένα συνδικάτο που θα κάνει μόνο εκλογές κοινοβουλευτικού χαρακτήρα χωρίς τη ζωντανή ζύμωση των Γενικών Συνελεύσεων, χωρίς εσωτερική δημοκρατική λειτουργία, χωρίς δράση σωματείου – υπερασπιστή των συμφερόντων των εργαζομένων και της πληττόμενης πλειοψηφίας.

Πίσω από τη στάση της ΔΑΚΕ βρίσκεται η προστασία της πολιτικής του Κ. Μητσοτάκη και της ΝΔ για την αξιολόγηση, την ελαστική εργασία, τον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, της ΔΗΣΥ-ΠΑΣΚ, η υπεράσπιση του αθέατου μέντορά της, της Διαμαντοπούλου των συγχωνεύσεων-καταργήσεων, του ν.3848 με αυτοαξιολόγηση, προσοντολόγιο, αποκέντρωση, της ΕΡΑ και της ΑΕΚΕΕ, η κυβέρνηση της αδιοριστίας, του προσοντολογίου, της αυτοαξιολόγησης/αξιολόγησης, των σαρωτικών αντιδραστικών αλλαγών στην ειδική αγωγή!

Η ΑΣΕ/ΠΑΜΕ με τη τακτική της δεν συμβάλει σε κίνημα νικηφόρων αγώνων και ανατροπής της επίθεσης, καλεί τον κόσμο να βγάλει συμπεράσματα, να την ψηφίσει στις εκλογές και «καθάρισε». Στον αγώνα των αναπληρωτών σήκωσε τεχνητά τείχη, κατηγορώντας όποιον μιλάει για προϋπηρεσία και ειδικά τις Παρεμβάσεις ως «εχθρό» του κινήματος που υπερασπίζεται τις απολύσεις(!!!), έβαζε τρικλοποδιές με τις ημερομηνίες και τις ώρες των συγκεντρώσεων, προτιμούσε να συνευρίσκεται με την πλειοψηφία του ΔΣ της ΔΟΕ παρά με τις χιλιάδες εκπαιδευτικούς που συμμετείχαν στην κατάληψη της Πρυτανείας ενώ δεν συμμετείχε σε καμία από τις συνελεύσεις αγώνα της. Τη στιγμή που αναπληρωτές και μόνιμοι, φοιτητές και σωματεία καλούσαν σε συντονισμό για κλιμάκωση του αγώνα, έδωσε άλλοθι στην κυβέρνηση ενισχύοντας τις αυταπάτες φιλεργατικής αλλαγής του Συντάγματος από τη σημερινή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, με κεντρικό και μοναδικό αίτημα ότι φταίει το σύνταγμα που δε γίνονται διορισμοί καλώντας σε τροποποίηση του άρθρου 103. Ενώ ψηφίζει απεργία-αποχή για την αξιολόγηση, αρνήθηκε τη συνυπογραφή της κοινής διακήρυξης Συλλόγων και ΕΛΜΕ και οποιοδήποτε συντονισμό. Ταυτόχρονα, με άσφαιρα πυρά, ενώ κατήγγειλε την εργοδοτική ΓΣΕΕ, τελικά συμμετέχει στις διορισμένες από τα δικαστήρια, διοικήσεις. Διγλωσσία στο θέμα της προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης, άλλα στους ΟΤΑ άλλα στην εκπαίδευση, υπονόμευση της δίχρονης προσχολικής με πρόσχημα τους όρους και τις προϋποθέσεις, διγλωσσία και «χάιδεμα» των συντηρητικών αντανακλαστικών στη Σάμο και στα σχολεία του κέντρου της Αθήνας, όπου αρνείται να πει καθαρά ότι όλα τα προσφυγόπουλα πρέπει να έχουν ελεύθερη πρόσβαση στο δημόσιο σχολείο και όχι στα γκέτο των ΔΥΕΠ και των στρατοπέδων.

Να σπάσουμε τη συναίνεση και την υποταγή!

Με  ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, ενίσχυση των σωματείων, των συλλογικών διαδικασιών βάσης, πραγματικό συντονισμό για την προετοιμασία αγώνων σύγκρουσης και ανατροπής και όχι διαμαρτυρίας, για τη διεκδίκηση του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι κι όχι το μοίρασμα της φτώχειας. Με συνδικάτα ταξικά, όχι κυβερνητικά και κρατικά, κόντρα στις δυνάμεις που ξορκίζουν τους λαϊκούς αγώνες, που θέλουν τους εργαζόμενους διασπασμένους και περιχαρακωμένους, που καλλιεργούν την αναμονή και την ανάθεση θέτοντας το εργατικό-λαϊκό κίνημα σε ρόλο θεατή.

Πρέπει να ανοίξει ένας νέος κύκλος αγώνων, ένας νέος κύκλος άνθισης των εκπαιδευτικών, των εργατικών και λαϊκών αγώνων διεκδικώντας στο σήμερα τις λαϊκές και εργατικές ανάγκες και δικαιώματα, την ανατροπή όλου του πλαισίου των μνημονίων. Ενάντια στην ΕΕ, τον ιμπεριαλισμό, τον εθνικισμό, το ρατσισμό, τον πόλεμο. Η ώρα είναι τώρα! Γιατί ό,τι εφαρμόζεται δύσκολα ανατρέπεται, γιατί ό,τι χάνεται είναι κομμάτι της ζωής μας, γιατί όσο προχωράνε τα μέτρα κυριαρχεί ένας πραγματισμός που μας δηλητηριάζει, που λέει ότι δεν γίνεται αλλιώς.

Αυτή τη μάχη θα δώσουμε και στην 88η Γενική Συνέλευση της ΔΟΕ, να πάρουμε αποφάσεις και να διαμορφώσουμε τους αγωνιστικούς συσχετισμούς που θα κρίνουν τον προσανατολισμό του εκπαιδευτικού κινήματος για την επόμενη περίοδο, να ενισχύσουμε το ανεξάρτητο ταξικό ρεύμα που πρωτοστάτησε σε όλους τους αγώνες του προηγούμενου διαστήματος. Να διευρύνουμε και να ισχυροποιήσουμε τις Παρεμβάσεις – Κινήσεις – Συσπειρώσεις, που συγκροτούνται και λειτουργούν σε επίπεδο συλλόγων με πλήρη αυτοτέλεια και ελευθερία δράσης, σε αντιπαράθεση με τον κατεστημένο κρατικό – κυβερνητικό – κομματικό- συνδικαλισμό και με πλήρη διαχωρισμό από τους μηχανισμούς της κυβέρνησης, του υπουργείου και της διοίκησης. Να δυναμώσουμε τον αγώνα για Συλλόγους Π.Ε. ως ελεύθερες, ανεξάρτητες, ταξικές συλλογικότητες, για Συλλόγους Διδασκόντων αποφασιστικά όργανα στο σχολείο.

Η ελπίδα στη σπίθα του Γενάρη!

Είναι οι Σύλλογοι Π.Ε., οι ΕΛΜΕ και οι διαδικασίες συντονισμού τους, οι Γενικές Συνελεύσεις, οι επιτροπές αγώνα, το Συντονιστικό Αναπληρωτών και Αδιόριστων, το Συντονιστικό Νηπιαγωγών που οργάνωσαν μαζικές κινητοποιήσεις και καταλήψεις, μπλόκαραν τα σεμινάρια της αξιολόγησης,  όρθωσαν τείχος απέναντι σε κάθε αυθαιρεσία, σήκωσαν όλο το βάρος του αγώνα στις μεγάλες κινητοποιήσεις του Μάρτη του ’18 και του Γενάρη του ‘19. Αντιμετώπισαν στα σχολεία όπως και σε όλη την κοινωνία, εκδηλώσεις ακροδεξιών, ρατσιστικών και φασιστικών αντιλήψεων κι έδωσαν τη μάχη για την ένταξη των προσφυγόπουλων στα δημόσια πρωινά σχολεία.

Να πάρουμε τη σκυτάλη από τους αγώνες του Γενάρη, που ράγισαν τη βιτρίνα της συναίνεσης και της αδράνειας,  ξεπέρασαν τα όρια που θέτει ο κρατικός-κυβερνητικός συνδικαλισμός, δημιούργησαν κέντρο αγώνα στην κατειλημμένη πρυτανεία, έσπασαν τη λογική του «μάταιου αγώνα» και της συνδιαχείρισης της βαρβαρότητας, έβαλαν στην προμετωπίδα των αγώνων τις σύγχρονες ανάγκες και τα δικαιώματα και συσπείρωσαν χιλιάδες αναπληρωτές και μόνιμους σε αυτή τη μάχη.  Συναντήθηκαν με εργαζόμενους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα για το δικαίωμα όλου του λαού σε μόνιμη, σταθερή αξιοπρεπή εργασία!

Χιλιάδες εκπαιδευτικοί, αναπληρωτές και μόνιμοι, φοιτητές και μαθητές, τροφοδότησαν και οργάνωσαν τον αγώνα, με αυτοπεποίθηση για τη δυνατότητά τους να νικήσουν, συμμετείχαν στα πιο μαζικά, μαχητικά συλλαλητήρια των τελευταίων χρόνων, κάτω από το κοινό τους συμφέρον, της μόνιμης και σταθερής εργασίας για όλους και της δημόσιας εκπαίδευσης, και δεν υπέκυψαν στη λογική της αλληλοσφαγής των ομάδων και του ατομικού δρόμου. Με τη δύναμη των συλλογικών διαδικασιών μετέτρεψαν  την κατειλημμένη Πρυτανεία σε κέντρο του αγώνα, μακριά από τη λογική της ανάθεσης και της ηττοπάθειας. Στους δρόμους της φωτιάς, με τα γεμάτα οργή αλλά και ελπίδα μάτια, αψήφησαν την καταστολή των ΜΑΤ, αμφισβήτησαν τη μιζέρια του «τίποτα δε γίνεται» και επιδίωξαν να σπάσουν το φραγμό του «ρεαλισμού» των χαμηλών προσδοκιών.

Ανατρέπουμε την πολιτική κυβέρνησης – ΕΕ – ΟΟΣΑ

Σε αυτούς τους δρόμους να βαδίσουμε ξανά. Με πανεκπαιδευτικό μέτωπο που θα ενώνει όλη την εκπαίδευση, που θα συντονίζεται με το φοιτητικό κίνημα, που θα υπερασπίζεται τον μαθητή, τον φοιτητή, τον γονιό, τον εκπαιδευτικό. Που θα συμβάλει ώστε να γίνουμε το κίνημα που δεν μπορούν να αγνοήσουν. Κίνημα ανατροπής, σύγκρουσης με τις πολιτικές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-Ε.Ε- ΔΝ.Τ. και όλων των επίδοξων διαχειριστών όλου του μνημονιακού μπλοκ, κίνημα ρήξης -εξόδου από το ευρώ, την ΟΝΕ και την Ε.Ε.

• Απέναντι στον εθνικισμό, το ρατσισμό και την πατριδοκαπηλεία απαντάμε με την αλληλεγγύη και την ενότητα όλων των εργαζόμενων, αγκαλιάζουμε όλα τα παιδιά, ανεξάρτητα από χρώμα, γλώσσα, εθνικότητα, φύλο, θρησκεία.
• Να διαμορφώσουμε ένα νέο μορφωτικό ρεύμα κριτικής απελευθερωτικής παιδαγωγικής και κοινωνικής χειραφέτησης με συλλογικές ριζοσπαστικές πρακτικές, στην τάξη και το σχολείο.
• Να δυναμώσουμε τον αγώνα για το σχολείο των όλων, των ίσων, των διαφορετικών, το σχολείο των αναγκών και των οραμάτων της κοινωνικής πλειοψηφίας, τους Συλλόγους, τα σωματεία μας, ως ελεύθερες, ανεξάρτητες, ταξικές συλλογικότητες, τους Συλλόγους Διδασκόντων για να γίνουν το αποφασιστικό όργανο στο σχολείο.
• Να ισχυροποιήσουμε την ενότητα όλων των εκπαιδευτικών και την αγωνιστική διεκδίκηση των συλλογικών τους συμφερόντων. Το δυνάμωμα των Συλλόγων αφορά στην ενίσχυση του ανεξάρτητου ρεύματος των Παρεμβάσεων στις εκλογικές τους διαδικασίες, τους συσχετισμούς στο νέο Δ.Σ. της ΔΟΕ, τη μαζικοποίηση των Γεν. Συνελεύσεων και των συλλογικών διαδικασιών ενάντια στις λογικές της ανάθεσης.
• Να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στον αγώνα και τη συνδικαλιστική δράση απέναντι στην επιχειρούμενη φαλκίδευση του δικαιώματος στην απεργία, που προωθεί η κυβέρνηση με το συνδικαλιστικό νόμο.
• Να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας, να συγκροτήσουμε ένα πλατύ, ενωτικό, κοινωνικοπολιτικό και αγωνιστικό μέτωπο με ξεκάθαρους στόχους και πρόγραμμα ανατροπής: Ανατροπή των μνημονίων, μεσοπρόθεσμου, δανειακής, -ΕΕ -ΔΝΤ και έξοδο από τον «μηχανισμό» στήριξης. Ανατροπή του Συμφώνου για το Ευρώ. Δε θα πληρώσουμε την κρίση του κεφαλαίου, να πάρουν πίσω όλα τα αντεργατικά μέτρα. Ανατροπή κάθε επίδοξου διαχειριστή της ίδιας πολιτικής από το κίνημα των εργαζομένων. Παύση πληρωμών του χρέους – μη αναγνώριση του χρέους, διεθνιστικός αγώνας και ρήξη-έξοδος από το ευρώ, την ΟΝΕ και την Ε.Ε. Κοινωνικοποίηση και εργατικός έλεγχος των τραπεζών και των παραγωγικών τομέων. Να επιστραφούν και να δοθούν τα δις -που χαρίστηκαν στις τράπεζες- για την εξυπηρέτηση των εργατικών και λαϊκών αναγκών. Κατοχύρωση του δικαιώματος στη στέγη, την ενέργεια, το νερό για όλους όσους ζουν σ’ αυτή τη χώρα. Κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου για τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις. Θεσμοθέτηση νομοθετικού πλαισίου για την πραγματική προστασία της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας, με την κατοχύρωση του ακατάσχετου της πρώτης κατοικίας και τη διαγραφή χρεών των λαϊκών οικογενειών προς τράπεζες, κράτος, δήμους και ταμεία.

Συνεχίζουμε τον αγώνα για Δωρεάν Δημόσιο σχολείο, των όλων, των ίσων, των διαφορετικών, για τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών και τα εργασιακά μας δικαιώματα. Διεκδικούμε δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και εκπαίδευση και Ενιαίο Δωδεκάχρονο Δημόσιο Δωρεάν Σχολείο στα πλαίσια του 14χρονου εκπαιδευτικού σχεδιασμού, σχολείο των αναγκών και των δικαιωμάτων της κοινωνικής πλειοψηφίας.

Συνολικό διεκδικητικό πλαίσιο για το εκπαιδευτικό κίνημα

Διεκδικούμε άμεσα:

• Την κατάργηση του νόμου 4589/19 για το προσοντολόγιο. Να προσμετρηθεί όλη η προϋπηρεσία της περσινής και φετινής σχολικής χρονιάς.
• Μαζικούς μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών για την κάλυψη όλων των αναγκών. Άμεσος διορισμός/μονιμοποίηση ΟΛΩΝ των αναπληρωτών που έχουν έστω και μία σύμβαση ΤΩΡΑ αποκλειστικά με βάση το πτυχίο και την προϋπηρεσία. ΟΧΙ στον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ.
• Καμιά απόλυση – κανένας αναπληρωτής χωρίς δουλειά. Πρόσληψη σε μία φάση, πριν την έναρξη των μαθημάτων, όλων των εκπαιδευτικών που εργάστηκαν τη φετινή και περσινή σχολική χρονιά, όλων των αναπληρωτών που έχει ανάγκη η εκπαίδευση (δάσκαλοι, δάσκαλοι ειδικής αγωγής, νηπιαγωγοί, αγγλικών, γαλλικών, γερμανικών, φυσικής αγωγής, μουσικής, εικαστικών, θεατρικής αγωγής, πληροφορικής).
• Πλήρη εργασιακά, εκπαιδευτικά, ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα στους αναπληρωτές.
• Δημιουργία οργανικών θέσεων για όλες τις υπάρχουσες ειδικότητες εκπαιδευτικών. Πρόσληψη – τοποθέτηση εκπαιδευτικών των υπαρχουσών ειδικοτήτων σε όλα τα σχολεία. Εξασφάλιση πιστώσεων τώρα για προσλήψεις. Κατάργηση του ν. 3848/2010 του «νέου σχολείου» της Διαμαντοπούλου, του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ και του ν. 4186/2013, του Αρβανιτόπουλου. Όχι στην ελαστική εργασία.
• Μείωση της αναλογίας των μαθητών ανά τμήμα. Καμιά συγχώνευση – κατάργηση τμήματος δημοτικού και νηπιαγωγείου.
• Καμιά μείωση οργανικών θέσεων – οργανικές τοποθετήσεις για όλους τους εκπαιδευτικούς. Καμιά υποχρεωτική μετακίνηση εκπαιδευτικού.
• Υποστηρίζουμε την κάλυψη όλων των αναγκών με:

-Έναν/μία δάσκαλος/α ανά τμήμα  και έναν/μία υπεύθυνος/η για κάθε 2 τμήματα ολοήμερου

-Αναλογία 20 μαθητές προς 1 σε Γ’-Στ’ τάξεις, 15 προς 1 σε νηπιαγωγείο και Α’-Β’ τάξη

-Ίδρυση και απόδοση οργανικών θέσεων σε όλες τις ειδικότητες

-Ένα δάσκαλος για κάθε τμήμα Υποδοχής (ΖΕΠ)

-Έναν εκπαιδευτικός για κάθε Τμήμα Ένταξης και έναν/μία εκπαιδευτικός για κάθε παιδί που χρειάζεται παράλληλη στήριξη

-Επιπλέον οργανικές κάθε ΠΕ για δυνατότητα κάλυψης έκτακτων απουσιών και για την ένταξη όλων των προσφυγόπουλων στα πρωινά σχολεία

• Επαναλειτουργία με ουσιαστικούς όρους της Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης και της Ενισχυτικής Διδασκαλίας σε όλα τα σχολεία, με διορισμούς εκπαιδευτικών και προσλήψεις αναπληρωτών.
• Ένταξη όλων των παιδιών των προσφύγων στο πρωινό σχολείο με πρόβλεψη για τη δωρεάν μεταφορά τους στα σχολεία, ίδρυση ολιγομελών τάξεων υποδοχής και τμημάτων ένταξης παντού, πρόσθετες υποστηρικτικές δομές για τις ευπαθείς ομάδες. Κάθε παιδί που δεν γνωρίζει τη γλώσσα να υπολογίζεται ως τρία παιδιά ώστε να μειώνεται ο αριθμός των μαθητών σε αυτά τα τμήματα αντίστοιχα.
• Υπερασπιζόμαστε τα επαγγελματικά δικαιώματα που απορρέουν από το πτυχίο. Υπερασπιζόμαστε την ενότητα των εκπαιδευτικών και των εργασιακών τους δικαιωμάτων.
• Όχι στο «πιστοποιητικό παιδαγωγικής και διδακτικής επάρκειας». Όλες οι απαραίτητες σπουδές στις επιστήμες της αγωγής και τα επιστημονικά πεδία να ολοκληρώνονται εντός του κύκλου των βασικών προπτυχιακών σπουδών και να εξασφαλίζουν πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα.
• Εφαρμογή της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης για όλα τα παιδιά ηλικίας 4-6, σε όλη τη χώρα από τον ερχόμενο Σεπτέμβρη και αποκλειστικά στο δημόσιο, δίχρονο, υποχρεωτικό, Νηπιαγωγείο με όλες τις υποστηρικτικές Δομές σε πλήρη ανάπτυξη.
• Κατάργηση του ΠΔ 79
• Όχι στην αξιολόγηση – αυτοαξιολόγηση. Κατάργηση του ν. 4547 και όλου του αυταρχικού – αντιδραστικού θεσμικού πλαισίου της αξιολόγησης. Να καταργηθεί όλο το θεσμικό πλαίσιο της αξιολόγησης, εσωτερικής, εξωτερικής, σχολείων και εκπαιδευτικών. Κατάργηση της ΑΔΙΠΔΕ. Ακώλυτη μισθολογική και βαθμολογική προαγωγή για όλους τους εργαζομένους. Παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στο σχολείο.
• Έκτακτη χρηματοδότηση της εκπαίδευσης για διορισμούς, προσλήψεις, ουσιαστική αντιμετώπιση των εξόδων των σχολείων, για σίτιση, υγεία, μεταφορά των μαθητών.
• Αυξήσεις τώρα στους μισθούς. Όχι στη σύνδεση μισθού – «προσόντων» – αξιολόγησης. Όχι στη διαγραφή εργασιακού χρόνου. Κανένας «κόφτης» στο μισθό μας. Όχι στη φοροληστεία.
• Κατάργηση του αντιασφαλιστικού νόμου – λαιμητόμου και όλων των αντιασφαλιστικών/αντισυνταξιοδοτικών νόμων. Έκτακτες κρατικές επιχορηγήσεις για τα ταμεία – πίσω τα κλεμμένα. Θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος στα 25 χρόνια υπηρεσίας για όλους. Πλήρης σύνταξη στα 30 χρόνια εργασίας και 60 έτη ηλικίας.
• Αύξηση των δαπανών για την εκπαίδευση στο 5% του ΑΕΠ – 15% του προϋπολογισμού
• Ετήσια επιμόρφωση όλων των εκπαιδευτικών με απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα. Επαναλειτουργία της μετεκπαίδευσης.
• Μείωση της αναλογίας των μαθητών ανά τμήμα σε 1:15 στο Νηπιαγωγείο και στις Α’ και Β’ τάξεις και 1/20  από Γ’ έως Στ΄. Καμιά συγχώνευση – κατάργηση τμήματος σχολείου και νηπιαγωγείου. Κανένα τμήμα, πρωινό ή ολοήμερο, χωρίς το δάσκαλό του – όχι στην κατάργηση του δάσκαλου τάξης.
• Λέμε όχι στο μνημονιακό σχολείο είτε με την παλιά είτε με τη νέα του μορφή. Όχι στο φθηνό και ευέλικτο σχολείο της αγοράς, του κατακερματισμού της γνώσης και των αντικειμένων, των ταξικών φραγμών.
• Σε κοινό βηματισμό με όλους τους εργαζόμενους παλεύουμε ενάντια στη φορολεηλασία, τα χαράτσια, τις ιδιωτικοποιήσεις, τους πλειστηριασμούς της λαϊκής κατοικίας, το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου. Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα σε δημόσια και δωρεάν κοινωνικά αγαθά. Παιδεία – υγεία – ασφάλιση -ρεύμα και νερό για όλο το λαό!
• Ενάντια στο σχολείο της αριστείας αλλά και ενάντια στο ιδεολόγημα των «ίσων ευκαιριών», ενάντια στο σχολείο του θρησκευτικού προσηλυτισμού, της κατήχησης και των μεταξικής έμπνευσης μαθητικών παρελάσεων συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για το σχολείο της μορφωτικής ισότητας, για την κατάργηση των μαθητικών παρελάσεων, όλων των λειτουργιών θρησκευτικού προσηλυτισμού.
• Αγωνιζόμαστε για Ενιαίο δωδεκάχρονο δημόσιο δωρεάν υποχρεωτικό σχολείο και δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και εκπαίδευση για όλα τα παιδιά 4 έως 6 αποκλειστικά στο δημόσιο Νηπιαγωγείο στα πλαίσια του 14χρονου εκπαιδευτικού σχεδιασμού, για το σχολείο των όλων, των ίσων και των διαφορετικών.  Με στόχο τη βαθιά και ολοκληρωμένη γνώση, την καλλιέργεια της κριτικής σκέψης κόντρα στις δεξιότητες και τον κατακερματισμό της γνώσης. Με δυνατότητα επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης, συνεργατικής διδασκαλίας και συνδιδασκαλίας, με αντισταθμιστική εκπαίδευση (ενισχυτική διδασκαλία, Τάξεις υποδοχής, Τμήματα Ένταξης, παράλληλη στήριξη). Με τη λειτουργία δημιουργικών δραστηριοτήτων (χορωδία, αθλητική, εικαστική, θεατρική ομάδα, εργαστήριο πληροφορικής κ.ά.) ώστε να καλύπτονται ολόπλευρα οι ανάγκες των μαθητών και όλοι οι εκπαιδευτικοί να μείνουν στο σχολείο, να αποκτούν ουσιαστική σχέση με αυτό και με τους μαθητές του.

Για τα θέματα της ΗΔ της 87ης ΓΣ

Προγραμματισμός – αποτίμηση του εκπ/κού έργου

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τον ν. 4547/2018 επέλεξε την ολική επίθεση απέναντι, στο δημόσιο σχολείο , τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών. Επιχειρεί να αντιμετωπίσει το πάγωμα κάθε νόμου που έχει ψηφιστεί μέχρι τώρα για την αξιολόγηση, κάτω από την πίεση του εκπαιδευτικού κινήματος, με την περίφημη τακτική της διαμόρφωσης της κατά ΟΟΣΑ «κουλτούρας αξιολόγησης». Σε αυτήν την τακτική εντάσσονται η αξιολόγηση των στελεχών εκπαίδευσης, η αξιολόγηση σε ετήσια βάση του διευθυντή από τους εκπαιδευτικούς της σχολικής μονάδας, η  ενίσχυση του επιτελικού ρόλου της Ανεξάρτητης Αρχής Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (Α.ΔΙ.Π.Π.Δ.Ε.) για την εξωτερική αξιολόγηση του συνόλου του εκπαιδευτικού συστήματος, η γνωμοδότηση του ΙΕΠ μετά από  ερώτημα  του υπουργείου για τη διαμόρφωση του προγραμματισμού και της αποτίμησης του εκπαιδευτικού έργου των σχολικών  μονάδων, η λογική των προσόντων που αποτελεί την κεντρική ιδέα του συστήματος διορισμών – προσλήψεων.

Η υπουργική απόφαση, η οποία υλοποιεί τους στόχους του ΟΟΣΑ και της Ε.Ε., επαναφέρει την αυτοαξιολόγηση που επιχείρησε να προωθήσει ο Αρβανιτόπουλος  και η ΝΔ.  Όλα όσα είχαμε τονίσει ως ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ το προηγούμενο διάστημα επιβεβαιώνονται: με πρόσχημα   τον προγραμματισμό και την αποτίμηση του σχολικού έργου, ο ν.4547/2018 προωθεί στην πραγματικότητα τον ασφυκτικό έλεγχο και την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας συγκροτώντας  τους όρους μιας διαδικασίας που καμία σχέση δεν έχει με εσωτερικές και ανατροφοδοτικές συλλογικές παιδαγωγικές λειτουργίες. Αντίθετα, διαμορφώνει  μια δυναμική κωδικοποίησης, συγκρισιμότητας, διαφοροποίησης, κατάταξης και ανταγωνισμού των σχολικών μονάδων. Δηλαδή, μιας διαδικασίας αυτοαξιολόγησης που καθορίζεται και παίρνει  σαφέστατα χαρακτηριστικά με τις φόρμες και τους δείκτες των σχετικών εκθέσεων οι οποίες περιγράφονται στην υπουργική απόφαση.

Επιπρόσθετα ,οι σύλλογοι διδασκόντων καλούνται να συνεδριάσουν, να συμπληρώσουν τις φόρμες , να συγκροτήσουν τις ομάδες εργασίας και γενικότερα να υλοποιήσουν  όλες τις γραφειοκρατικές διαδικασίες της αυτοξιολόγησης μέσα στο «υποχρεωτικό» 30ωρο.

Απαιτούμε:

Να μην εφαρμοστεί ο νόμος 4547/18. Να καταργηθεί όλο το θεσμικό πλαίσιο της αξιολόγησης. Όχι στην αξιολόγηση – αυτοαξιολόγηση. Παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στο σχολείο. Αποφασίζουμε απεργία – αποχή από κάθε αξιολογική διαδικασία.

Καλούμε τους συλλόγους διδασκόντων να ακυρώσουν το σχέδιο διάλυσης της δημόσιας εκπαίδευσης και να συνεχίσουν το έργο τους όπως τα προηγούμενα χρόνια ως μια εσωτερική, δημοκρατική, συλλογική διαδικασία οργάνωσης της σχολικής ζωής χωρίς καμμιά αποδοχή δεικτών, Εκθέσεων και αποστολή τους σε ΠΕ.ΚΕ.Σ, ΙΕΠ και υπουργείο, χωρίς καμιά αποδοχή δημιουργίας σχετικών ομάδων .

Καλούμε η 88^η ΓΣ της ΔΟΕ να πάρει απόφαση αντίστοιχη με την κοινή διακήρυξη Συλλόγων ΠΕ και ΕΛΜΕ:

Κοινή διακήρυξη Συλλόγων ΠΕ και ΕΛΜΕ

Απεργία – αποχή από την αξιολόγηση

Οι Σύλλογοι Εκπαιδευτικών ΠΕ και οι ΕΛΜΕ που υπογράφουμε την παρούσα διακήρυξη, με βάση τις αποφάσεις των ΔΣ ή/και των ΓΣ μας:

• Κηρύσσουμε απεργία – αποχή από τις διαδικασίες αξιολόγησης στελεχών και αξιολόγησης/αυτοαξιολόγησης σχολικών μονάδων που προβλέπονται από το νόμο 4547/18 και την Υπουργική Απόφαση 1816 /ΓΔ4/11-1-2019 με τίτλο «Προγραμματισμός και αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου των σχολικών μονάδων»
• Καλούμε τα Δ.Σ. της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ να πάρουν αντίστοιχες αποφάσεις απεργίας-αποχής και να προχωρήσουν σε όλα τα οργανωτικά μέτρα προετοιμασίας του κλάδου για τη μάχη αυτή
• Καλούμε τα Δ.Σ. της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ να θέσουν το θέμα αυτό στην ημερήσια διάταξη της 88ης Γενικής Συνέλευσης της ΔΟΕ και στο 19ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ
• Καλούμε τους Συλλόγους ΠΕ και τις ΕΛΜΕ να πάρουν αντίστοιχες αποφάσεις στις Γενικές τους Συνελεύσεις μπροστά στα συνέδρια των δύο Ομοσπονδιών

Ν. 4589/προσοντολόγιο – διορισμοί

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, στα βήματα των προκατόχων της, ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, ψήφισε τον αντιδραστικό νόμο 4589/2019 για το σύστημα πρόσληψης/διορισμών. Το προσοντολόγιο επιφέρει σαρωτικές, αντιεκπαιδευτικές, αντιεργατικές αλλαγές, πλήττει το σύνολο των εργασιακών δικαιωμάτων οδηγώντας χιλιάδες αναπληρωτές εκπαιδευτικούς σε οριστική απόλυση! Εισάγει την πιο τιμωρητική αξιολόγηση για τους αναπληρωτές, ανοίγοντας το δρόμο της αξιολόγησης και για τους μόνιμους εκπαιδευτικούς!

Ο νόμος-έκτρωμα αποτελεί ακραία νεοφιλελεύθερη έκφραση των αντιδραστικών καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που επιτάσσουν ΕΕ-ΟΟΣΑ-κεφάλαιο για το δημόσιο σχολείο και το μοντέλο του νέου εργαζόμενου. Ικανοποιεί τις επιταγές του ΣΕΒ και όλου του αστικού μνημονιακού μπλοκ (ΝΔ, ΚΙΝΑΛ).

Στην ουσία αυτό που επιχειρείται είναι η διαμόρφωση ενός ακραία ανταγωνιστικού συστήματος πρόσληψης αναπληρωτών – ελαστικά εργαζόμενων εκπαιδευτικών που θα επιφέρει τεράστιες ανατροπές στους πίνακες κατάταξης. Αξιολογικοί πίνακες «κινούμενη άμμος», αφού κάθε δύο χρόνια ο ΑΣΕΠ θα καλεί τους υποψήφιους εκπαιδευτικούς να καταθέτουν το σύνολο των προσόντων που διαθέτουν, ενώ θα δίνεται η δυνατότητα αυτά να διαφοροποιούνται από τον εκάστοτε υπουργό παιδείας. Οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί που κάλυπταν για χρόνια τις ανάγκες του δημόσιου σχολείου θα δουν τα ονόματά τους να κατρακυλούν στους πίνακες με τεράστιες ανατροπές στις τοποθετήσεις τους, ενώ την ίδια στιγμή χιλιάδες συνάδελφοι μας θα οδηγηθούν στην οριστική απόλυση!

Χρόνια προϋπηρεσίας χιλιάδων εκπαιδευτικών πετιούνται στον κάλαθο των αχρήστων αφού μοριοδοτούνται με το 50% της συνολικής μοριοδότησης, ενώ ορίζεται «ταβάνι» στους 120 μήνες. Οι κλειδωμένοι πίνακες της Διαμαντοπούλου επανέρχονται και στέλνεται σαφές μήνυμα ότι το αναφαίρετο δικαίωμα που κατοχυρώνει η εργασία σε μια θέση, πρέπει να καταργηθεί! Η εναλλαγή μεταξύ εργασίας-ανεργίας αποτελεί τη νέα «κανονικότητα» σύμφωνα με τις διεθνείς και ευρωπαϊκές αστικές επιταγές που αντιμετωπίζουν τη μόνιμη και σταθερή εργασία ως τροχοπέδη στην «ανάπτυξή» τους. Ευέλικτος, αναλώσιμος, ανακυκλούμενος, αυτός είναι ο νέος εργαζόμενος εκπαιδευτικός!

Το πτυχίο απαξιώνεται ολοκληρωτικά! Κανένα ουσιαστικό εργασιακό δικαίωμα στην εκπαίδευση δεν κατοχυρώνεται με αυτό. Διατηρείται το Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής και Διδακτικής Επάρκειας δίνοντας τη δυνατότητα μετατροπής του σε προαπαιτούμενο. Οι υποψήφιοι για εργασία θα έχουν ελπίδες πρόσληψης αν διαθέτουν δύο μεταπτυχιακά, διδακτορικά, δεύτερο πτυχίο, σεμινάρια 300 ωρών, ξένες γλώσσες, πιστοποίηση στις νέες τεχνολογίες, καλούς βαθμούς κ.ο.κ Στήνεται έτσι ένα παζάρι προσόντων μακριά από τις εκπαιδευτικές ανάγκες αλλά σωτήριο για τα επιχειρηματικά κέρδη, αφού για την απόκτηση τους  οι υποψήφιοι εργαζόμενοι θα μπουν σε ένα ατελείωτο κυνήγι κάθε λογής επί χρήμασι πιστοποιητικών, στα Πανεπιστήμια ή αλλού, προκειμένου να φτιάξουν τον φάκελο τους, ανταγωνιζόμενοι ο ένας τον άλλο. Η δυνατότητα αλλαγής των μοριοδοτούμενων προσόντων ανά διετία με υπουργικές αποφάσεις, αλλά και η συνολική αναδιάρθρωση στη τριτοβάθμια εκπαίδευση και το «Νέο Λύκειο» (αξιολόγηση, σχολές «χαμηλής-υψηλής» ζήτησης, συγχωνεύσεις/καταργήσεις ΑΕΙ κλπ.), θα διαμορφώνουν πίνακες κατάταξης στους οποίους όλοι οι εργαζόμενοι θα καλούνται δια βίου να πιστοποιούν την ικανότητά τους να δουλέψουν, ενώ ελάχιστοι κάθε φορά θα προσλαμβάνονται περιστασιακά!

Οι υποψήφιοι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί προκειμένου να εργαστούν θα πρέπει να περάσουν από σκληρή ατομική αξιολόγηση ώστε να αποδειχθεί ότι κατέχουν πλήθος προσόντων, αντίστοιχων και περισσότερων από εκείνα που απαιτούνταν για την επιλογή των στελεχών της εκπαίδευσης. Η διαπραγμάτευση των όρων εργασίας γίνεται ατομική υπόθεση, μεταφέρεται στους εργαζόμενους η ευθύνη της ανεργίας και είναι «ανεπαρκείς» όσοι δεν συγκέντρωσαν τα απαιτούμενα προσόντα! Ανοίγει με αυτό τον τρόπο ο δρόμος για την επέκταση της αξιολόγησης σε όλο το εκπαιδευτικό προσωπικό!

Απέναντι στις επιδιώξεις κυβέρνησης-ΕΕ-ΟΟΣΑ και όλου του μνημονιακού μπλοκ ΝΔ-ΚΙΝΑΛ που διαπραγματευόταν απλώς τη χειροτέρευση των όρων αφανισμού των εργαζόμενων και των δικαιωμάτων τους με επιπλέον κριτήρια και γραπτό διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, το εκπαιδευτικό κίνημα απάντησε με μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις σε όλη την Ελλάδα. Οι δρόμοι της Αθήνας πλημμύρισαν από διαδηλωτές που συμμετείχαν στα πιο μαζικά συλλαλητήρια των τελευταίων χρόνων και διεκδίκησαν τα αυτονόητα, το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους. Απαίτησαν μαζικούς μόνιμους διορισμούς για την κάλυψη των αναγκών, τον άμεσο διορισμό/μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών αποκλειστικά με βάση το πτυχίο και την προϋπηρεσία.

Τα αιτήματα δημιούργησαν πραγματικούς όρους συσπείρωσης του κόσμου γιατί δεν αποκλείουν κανέναν, δεν παζαρεύουν τον αριθμό των μορίων, ούτε συνδιαλέγονται με την προσπάθεια μοιράσματος των αναγκαίων διορισμών σε μια πίτα που δεν τους χωρά όλους! Έβαλαν στο στόχαστρο το μοντέλο εργαζόμενου του ΟΟΣΑ και της ΕΕ – του ελαστικά ανασφαλούς εργαζόμενου, της περιπλάνησης, της ανακύκλωσης της ανεργίας – του εργαζόμενου που με ατομική του ευθύνη και οικονομική επιβάρυνση δια βίου θα αποδεικνύει (με κυνήγι «προσόντων») την ικανότητά του για εργασία.

Απαιτούμε:

• Την κατάργηση του νόμου 4589/19 για το προσοντολόγιο. Να προσμετρηθεί όλη η προϋπηρεσία της περσινής και φετινής σχολικής χρονιάς.
• Μαζικούς μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών για την κάλυψη όλων των αναγκών. Άμεσος διορισμός/μονιμοποίηση ΟΛΩΝ των αναπληρωτών που έχουν έστω και μία σύμβαση ΤΩΡΑ αποκλειστικά με βάση το πτυχίο και την προϋπηρεσία. ΟΧΙ στον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ.
• Καμιά απόλυση – κανένας αναπληρωτής χωρίς δουλειά. Πρόσληψη σε μία φάση, πριν την έναρξη των μαθημάτων, όλων όσων εργάστηκαν και έχει ανάγκη η εκπαίδευση (δάσκαλοι, δάσκαλοι ειδικής αγωγής, νηπιαγωγοί, αγγλικών, γαλλικών, γερμανικών, φυσικής αγωγής, μουσικής, εικαστικών, θεατρικής αγωγής, πληροφορικής).
• Πλήρη εργασιακά, εκπαιδευτικά, ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα στους αναπληρωτές.
• Δημιουργία οργανικών θέσεων για όλες τις υπάρχουσες ειδικότητες εκπαιδευτικών. Πρόσληψη – τοποθέτηση εκπαιδευτικών των υπαρχουσών ειδικοτήτων σε όλα τα σχολεία. Εξασφάλιση πιστώσεων τώρα για προσλήψεις. Όχι στην ελαστική εργασία.
• Υπερασπιζόμαστε τα επαγγελματικά δικαιώματα που απορρέουν από το πτυχίο. Υπερασπιζόμαστε την ενότητα των εκπαιδευτικών και των εργασιακών τους δικαιωμάτων
• Πλήρης εξομοίωση όλων των αδειών σε σχέση με τους μόνιμους εκπαιδευτικούς (κανονικές, αναρρωτικές, μητρότητας, επαπειλούμενης κύησης, φοιτητικές κλπ) με αποδοχές, προσμέτρηση της προϋπηρεσίας και των ενσήμων.
• Επίδομα ανεργίας για όλους μετά τη λήξη της σύμβασής τους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Αναγνώριση των μεταπτυχιακών-διδακτορικών τίτλων και προσμέτρηση στη μισθοδοσία, όπως και στους μόνιμους. Ακώλυτη μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη των αναπληρωτών με αναγνώριση του συνόλου της προϋπηρεσίας τους και πέρα από τα 7 έτη.
• Κατάργηση της ελαστικής εργασίας, της ωρομισθίας και του θεσμού των ΑΜΩ (αναπληρωτές μειωμένου ωραρίου).

Ειδική Αγωγή – Νέες δομές

Η ειδική εκπαίδευση αποτέλεσε και τη φετινή χρονιά τον πολιορκητικό κριό για την άλωση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης. Δυνητικά, η εφαρμογή των ψηφισμένων νόμων, θα αλλάξει το τοπίο όχι μόνο στην ειδική εκπαίδευση, που θα απολέσει τα σταθερά χαρακτηριστικά, τον προσανατολισμό και τις σαφείς δομές της, αλλά θα επηρεάσει όλη τη λειτουργία του σχολείου. Το προσοντολόγιο, για τους αόριστους χρονικά και υπολειπομένους αριθμητικά μόνιμους διορισμούς, ο νόμος για τις νέες δομές, η ΥΑ για τις αλλαγές του καθηκοντολόγιου της ειδικής αποτελούν κομμάτια του ίδιου παζλ που προσπαθούν να επιβάλλουν οι κυβερνήσεις διαχρονικά. Οι νεοφιλελεύθερες επιλογές που απέκτησαν νομοθετική υπόσταση και ακυρώνουν τις όποιες κατακτήσεις των προηγούμενων δεκαετιών, δεν αποτελούν ελλαδικό φαινόμενο, αλλά εντάσσονται στους σχεδιασμούς μεγάλων διεθνών οργανισμών (ΕΕ-ΟΟΣΑ-Παγκόσμια Τράπεζα).

Ο νόμος για τις νέες δομές συνιστά μεγάλη αντιδραστική ανατροπή για την ειδική αγωγή και αλλάζει τα δεδομένα όχι μόνο για την εκπαίδευση των μαθητών με αναπηrία /ή και με ειδικές ανάγκες, αλλά και για τη στοχοθεσία του σχολείου. Καταργούνται ως ομάδα στόχος οι μαθητές ΑΜΕΑ. Αντιθέτως η νέα δομή έχει ως στόχο την «υποστήριξη των σχολικών μονάδων και Ε.Κ. της περιοχής ευθύνης τους για τη διασφάλιση της ισότιμης πρόσβασης όλων ανεξαιρέτως των μαθητών στην εκπαίδευση και την προάσπιση της αρμονικής ψυχοκοινωνικής τους ανάπτυξης και προόδου». Από τα ΚΕΔΔΥ στα ΚΕΣΥ εξαφανίζεται εντελώς η λειτουργία της διάγνωσης. Η αξιολόγηση δεν είναι το ίδιο με τη διάγνωση που περιλαμβάνει και σαφή ονομασία μιας δυσικανότητας και των ειδικών αναγκών που προκύπτουν, άρα και την υποχρέωση του κράτους να ανταποκριθεί σε αυτές τις ανάγκες.  Η κατάργηση των παιδοψυχιάτρων από τα ΚΕΣΥ θα οδηγήσει σε ναρκοθέτηση της διάγνωσης και θα στρέψει τους γονείς σε ιδιωτικά κέντρα. Το νομοσχέδιο δείχνει το δρόμο εμπορευματοποίησης μιας λειτουργίας, αφού το υπουργείο νομοθετεί παραγράφοντας την  ανάγκη της και την αναγνώριση της κοινωνικής της λειτουργίας.  Οι συντάκτες του νομοσχεδίου αντιλαμβάνονται την αναπηρία/δυσικανότητα ως μια ακόμα πολιτισμική ή γενικά μια αόριστη κοινωνική διαφορά. Εξαφανίζουν την ιδιαιτερότητά της. Πρακτικά τσουβαλιάζουν τα πάντα, σβήνοντας την έμφαση που χρειάζεται να έχει ο ανάπηρος μαθητικός πληθυσμός, τους στόχους και τον προσανατολισμό που πρέπει να σηματοδοτεί η ειδική εκπαίδευση. Η λογική αυτή ενσωματώνει την αντίληψη ότι η αναπηρία είναι κοινωνική κατασκευή και δεν υπάρχει λόγος για ιδιαίτερη αντιμετώπισή της τόσο από πλευράς δομών, όσο και από πλευράς δικαιωμάτων. Η κατάργηση δομών ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης (των ΚΕΔΔΥ που αντί να αναβαθμιστεί ο ρόλος και η λειτουργία τους με μόνιμο προσωπικό/προσλήψεις και μικρότερο τομέα ευθύνης) καταργεί στην πράξη και τα δικαιώματα των αναπήρων σε όλους τους τομείς της κοινωνικής τους ζωής.

Η κυβέρνηση καταργεί τα επιδόματα αναπηρίας (νομοσχέδιο για «Μετεξέλιξη του Οργανισμού Γεωργικών Ασφαλίσεων σε Οργανισμό Προνοιακών Επιδομάτων και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΟΠΕΚΑ)»), υιοθετώντας την αντίληψη περί  «λειτουργικότητας της αναπηρίας» που υποστηρίζει η ΕΕ και η παγκόσμια Τράπεζα, ακυρώνοντας με αυτό τον τρόπο τις ανάγκες που προκύπτουν από τη φύση και τη βαρύτητα της αναπηρίας. Το κράτος απελευθερώνεται από τις ευθύνες του απέναντι στους αναπήρους και η ιδιωτική πρωτοβουλία αναλαμβάνει  να επεκτείνει την κερδοφορία της από τα πεδία απόσυρσης του κράτους.

Όταν οι εκπαιδευτικές δομές ναρκοθετούν σε βαθμό κατάργησης το καταρχήν δικαίωμα διάγνωσης της αναπηρίας των μαθητών από δημόσιες και δωρεάν δομές, τότε ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ και τα δικαιώματα των μαθητών ΑμΕΑ σε όλες τις φάσεις εκπαίδευσής τους. Η συστηματική προσπάθεια για μετατόπιση της συζήτησης από την αποδοχή της αναπηρίας, ως ένα πραγματικό γεγονός που θέλει και απαιτεί κατάλληλα εκπαιδευτικά προγράμματα και περιβάλλοντα, στην αντίληψη της «πλήρους ένταξης» δεν είναι τυχαία, δεν υπερασπίζεται τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών με αναπηρίες/ή και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, αντίθετα οδηγεί στην περιθωριοποίησή τους και στην έξοδό τους από το σχολείο. Η ευθύνη μετατοπίζεται από την πολιτεία και το κεντρικό κράτος στον εκπαιδευτικό. Αυτός θα επιλέξει, θα σχεδιάσει, θα υλοποιήσει το διαφοροποιημένο αναλυτικό πρόγραμμα, θα αξιολογήσει τον μαθητή και στο τέλος θα αξιολογηθεί και αυτός κατά πόσο πέτυχε τους στόχους που τέθηκαν.

Το υπουργείο μεταφέρει την αναγκαιότητα διεπιστημονικής αξιολόγησης, διάγνωσης αλλά και ειδικής εκπαιδευτικής υποστήριξης των μαθητών στους εκπαιδευτικούς των γενικών τάξεων, συστήνει για αυτό το λόγο σε κάθε σχολική μονάδα τις Ομάδες Εκπαιδευτικής Υποστήριξης, προετοιμάζοντας ΚΛΙΜΑ ΑΠΟΔΟΧΗΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ ΟΤΙ «μπορούμε με λίγα και απλά πράγματα να βοηθήσουμε μαθητή που χρειάζεται ειδική εκπ/κή υποστήριξη (και) μόνοι μας», και υποβαθμίζει την ανάγκη για ειδική εκπαίδευση ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΕΣ Ή ΚΑΙ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ. Μεταφέρει δηλαδή την ευθύνη του στον εκπαιδευτικό της γενικής τάξης και στα Τ.Ε., καλώντας τον είτε να «αξιολογήσει» τους παραπάνω μαθητές με άτυπα εργαλεία και να κάνει «μπαλώματα» στην καθημερινή του διδασκαλία με «εύκολες» και έτοιμες λύσεις, είτε να πειραματιστεί σε πεδία που δεν έχει εκπαιδευτεί, Η άτυπη παιδαγωγική αξιολόγηση που κάνει ο εκπαιδευτικός προς όφελος δικό του και του μαθητή, δεν μπορεί και δεν πρέπει να αντικαταστήσει τη διεπιστημονική αξιολόγηση, διάγνωση αλλά και πλήρη εκπαιδευτική υποστήριξη στην οποία πρέπει να έχει δικαίωμα πρόσβασης κάθε μαθητής. Το υπ. παιδείας καλεί τους εκπαιδευτικούς να εφαρμόσουν βραχύχρονα προγράμματα παρέμβασης που θα σχεδιάζουν είτε οι ΕΔΕΑΥ είτε οι Ο.Ε.Υ., σε μαθητές που χρήζουν ειδικής εκπαιδευτικής υποστήριξης, απουσία εκπαιδευτικών ΕΑΕ ή και ΕΔΕΑΥ, προτού παραπεμφθούν για αξιολόγηση στα ΚΕΣΥ και εν συνεχεία να κριθούν για την αποτελεσματικότητά τους ή μη. Τα ελάχιστα σχολεία με τις ΕΔΕΑΥ της μιας μόνο μέρας της εβδομάδας!!!, καθώς και το νέο πλαίσιο λειτουργίας τους, μεταφέρει τις ευθύνες και υποχρεώσεις ενός πλήρους στελεχωμένου ΚΕΔΔΥ σε κάθε σχολείο. Το υπουργείο, με βάση τις οδηγίες ΟΟΣΑ-ΕΕ, για πλήρη ένταξη δομών, εκπαιδευτικών και μαθητών ειδικής αγωγής στα γενικά σχολεία, χρησιμοποιεί και τα αντίστοιχα εκπαιδευτικά μοντέλα με εκπτωτικές λογικές στο οικονομικό, παιδαγωγικό και επιστημονικό πεδίο. Έτσι κάθε σχολείο πρέπει να τα «καταφέρει» με ό,τι έχει, χωρίς την απαραίτητη εκπαίδευση και τεχνογνωσία (ως προς την εκπαίδευση σε φάσμα εκπαιδευτικών αναγκών και χρήση εργαλείων αξιολόγησής τους), αλλά και ως προς την ύπαρξη υλικοτεχνικών υποδομών. Και για αυτή του τη δράση θα αξιολογηθεί. Στοχεύει στο φιλτράρισμα των μαθητών που θα φτάνουν στο ΚΕΣΥ επιδιώκοντας να μειώσει την χορήγηση παράλληλων στηρίξεων, γεγονός που θα οδηγήσει ακόμη μεγαλύτερο αριθμό ιδιωτικών παράλληλων στηρίξεων καθώς οι γονείς θα βάζουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για τη στήριξη των παιδιών τους. Η ιδιωτικοποίηση της ειδικής αγωγής είναι anter porta, ήδη χιλιάδες άνθρωποι εργάζονται στο δημόσιο σχολείο, χωρίς συμβάσεις, ανασφάλιστοι.

Τα προαπαιτούμενα του νομοσχεδίου για να μπορέσει ένας μαθητής να φτάσει στο ΚΕΣΥ, λειτουργούν ως «κόφτης προσβασιμότητας» προς τα πάνω και ταυτόχρονα ως πολυεργαλείο προς τα κάτω. Στην πράξη αυτή η γραφειοκρατική διαδικασία, πέρα από την πολιτική στόχευση κατάργησης των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών ΑμΕΑ, θα οδηγήσει τις οικογένειες αυτών των μαθητών στην ιδιωτική πρωτοβουλία για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες των παιδιών τους, ή ακόμα και σε ΜΚΟ με δράση στο χώρο της ειδικής εκπαίδευσης που έχουν ήδη αρχίσει να δραστηριοποιούνται. Θα αυξήσει κατακόρυφα τις ιδιωτικές παράλληλες στηρίξεις λόγω μη ανταπόκρισης του κράτους του ειδικού πληθυσμού. Τέλος, να υπογραμμίσουμε ότι όλες αυτές οι παρεμβάσεις θα καταγράφονται σε βάση δεδομένων για το κάθε σχολείο και θα αποτελούν δείκτη αξιολόγησης της σχολικής μονάδας.

Την ίδια στιγμή οι εκπαιδευτικοί των Τ.Ε. μετατρέπονται σε «φωτεινούς παντογνώστες», θα υποστηρίζουν μαθητές, θα συμμετέχουν στις ΕΔΕΑΥ, θα διαμεσολαβούν στην επικοινωνία με τα ΚΕΣΥ, θα διαμορφώνουν εξατομικευμένα προγράμματα, θα συνεργάζονται με τους υπόλοιπους εκπαιδευτικούς. Ο νόμος για τις νέες δομές αποτελεί την πρώτη εφαρμογή της υποχρεωτικής παραμονής στο σχολείο για 30 ώρες, ενώ ταυτόχρονα τα διάφορα προγράμματα που θα σχεδιάζουν και θα υλοποιούν οι εκπαιδευτικοί αποτελούν πλευρές της αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδας.  Το υπ. παιδείας επιδιώκει να μεταφέρει στις πλάτες των εκπαιδευτικών την αποτυχία των πολιτικών και οικονομικών του επιλογών. Το σχολείο και τα προγράμματα που θα υλοποιεί, σύμφωνα με τους κυβερνώντες είναι αυτά που θα καλύψουν την ανυπαρξία κοινωνικής πολιτικής, την έλλειψη δομών, τη μαθητική διαρροή, την υποχρηματοδότηση της υγείας και της παιδείας, την ανεργία, τη φτώχια και τα τεράστια προβλήματα που δημιουργούν σε χιλιάδες οικογένειες. Την ίδια στιγμή δεν υπάρχει καμία αναφορά στη διεθνή εμπειρία για την εφαρμογή τέτοιων πολιτικών. Τέλος, ο νόμος για τις νέες δομές πέρα από τις αλλαγές στη λειτουργία των σχολείων, διαμορφώνει, μέσω είτε των ΕΔΕΑΥ είτε των ομάδων εκπαιδευτικής υποστήριξης, ισχυρές προϋποθέσεις μελλοντικού «αξιολογικού» αποτυπώματος στη δράση του σχολείου στο σύνολό του, αφού οι οποίες συνεργασίες ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς των ΤΕ και των υπολοίπων εκπαιδευτικών του σχολείου, αποκτούν χαρακτηριστικά μετρήσιμων και αξιολογούμενων στόχων, επηρεάζουν και καθορίζουν σε σημαντικότατο βαθμό τη δυνατότητα ΕΓΚΑΙΡΗΣ παραπομπής, διάγνωσης και υποστήριξης ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΕΣ Ή ΚΑΙ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ από τους εκπαιδευτικούς ειδικής αγωγής.

Η τροποποίηση του καθηκοντολόγιου της ειδικής αγωγής (υπ΄αριθμ. 48275/Δ3) φέρνει   αλλαγές που εναρμονίζονται με το πνεύμα και το γράμμα του νόμου 4547/2018 (νέες δομές), αλλά και στις προσδοκώμενες   αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις για την εκπαίδευση των μαθητών με αναπηρίες/ ή και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, ανεξαρτήτως πλαισίου φοίτησής τους. Οι τροποποιήσεις της Υ.Α. πλήττουν τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, δυσχεραίνουν τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών, εγκαθιδρύουν ένα γραφειοκρατικό, διοικητικό μηχανισμό ελέγχου, ενισχύουν το ρόλο φιλτραρίσματος των Ομάδων Εκπαιδευτικής Υποστήριξης για τη φοίτηση μαθητών στα τμήματα ένταξης. Συγκεκριμένα: Η ΥΑ προβλέπει ισχυρά προαπαιτούμενα για τη φοίτηση στο Τ.Ε. μαθητών που δεν έχουν γνωμάτευση από ΚΕΣΥ. Συγκεκριμένα, το Τ.Ε. δύναται να υποστηρίζει μαθητές, με απόφαση του συλλόγου διδασκόντων, εφόσον αυτό συμπεριλαμβάνεται στο βραχυχρόνιο πρόγραμμα παρέμβασης που εισηγείται η ΕΔΕΑΥ ή η Ομάδα Εκπ/κής Υποστήριξης του σχολείου, υπάρχει σχετικό αίτημα των γονέων και σύμφωνη γνώμη του συντονιστή ειδικής αγωγής και ενταξιακής εκπαίδευσης ή του συντονιστή/στριας παιδαγωγικής ευθύνης. Με αυτό τον τρόπο η ΥΑ θέτει ως προαπαιτούμενο τη συγκρότηση ΟΕΥ σε κάθε σχολείο, παρά τις αντιδράσεις των εκπαιδευτικών,  ενώ διατηρώντας την υποχρέωση της έγκρισης από το συντονιστή/στρια ειδικής αγωγής –και μάλιστα δίνοντας το ρόλο αυτό και στον συντονιστή/στρια παιδαγωγικής ευθύνης που δεν διαθέτει γνώσεις ειδικής αγωγής- εξακολουθεί να θέτει περιορισμούς στη δυνατότητα του Συλλόγου Διδασκόντων να αποφασίζει αυτόνομα, ως ο μόνος αρμόδιος, για την υποστήριξη των μαθητών.

Το καθηκοντολόγιο ενισχύει την «ενός ανδρός αρχή» είτε πρόκειται για τον περιφερειακό διευθυντή εκπαίδευσης είτε για τον διευθυντή εκπαίδευσης της κάθε περιοχής. Ισχυροποιεί το συγκεντρωτικό χαρακτήρα των δομών εκπαίδευσης, ενώ την ίδια στιγμή αξιοποιεί διατάξεις ψηφισμένων νομοθετημάτων που αποβλέπουν στην αυτονομία των σχολικών μονάδων και την απόδοση ευθύνης για ζητήματα που δημιουργεί το κεντρικό κράτος είτε με πολιτικές αποφάσεις που υλοποιούν κατευθύνσεις ΕΕ-ΟΟΣΑ (προπαγάνδιση και υλοποίηση της «πλήρους ένταξης» μαθητών με αναπηρίες /ή και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στο γενικό σχολείο,  αξιολόγηση/κατηγοριοποίηση μαθητών, εκπ/κών και σχολείων, προσοντολόγιο ανεπαρκών προσλήψεων στην ειδική εκπαίδευση) είτε με την υποχρηματοδότηση σχολείων.

ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΕΙΝΑΙ:

Α.  ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΦΑΝΗ ΠΛΗΘΥΣΜΟ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ

Η έγκαιρη διάγνωση και καταγραφή των ατόμων με ειδικές ανάγκες. Για να μπορέσει ο αφανής πληθυσμός των αναπήρων μαθητών να γίνει ορατός και αναγνωρίσιμος.

Ο διαχειριστικός έλεγχος ιδιωτικών μονάδων ειδικής εκπ/σης και η μετατροπή τους σε δημόσιες.

Β.  ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΤΑΘΕΡΕΣ ΔΟΜΕΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ:

• Δημόσια, δωρεάν ειδική αγωγή και εκπαίδευση για όλα τα παιδιά.
• Κατάργηση του 4547/2018 και όλων των νόμων που εμπορευματοποιούν την ειδική αγωγή, προωθούν την ιατρικοποίηση, κατηγοριοποιούν τους εκπαιδευτικούς και ανατρέπουν εργασιακά δικαιώματα
• Πρώιμη παρέμβαση, ίδρυση ΤΕ σε κάθε σχολείο (Α/βάθμια-Β/βάθμια) με απαραίτητο εξοπλισμό και εποπτικό υλικό, τη στελέχωση των σταθερών δομών με μόνιμο προσωπικό.
• Ίδρυση Τ.Ε. σε κάθε νηπιαγωγείο, ώστε να πραγματοποιείται πρώιμη παρέμβαση και υποστήριξη των μαθητών του νηπιαγωγείου
• Δημιουργία και δεύτερου ΤΕ ανάλογα με τις ανάγκες κάθε σχολείου. Μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα, επαναπροσδιορισμός περιεχομένου, μεθόδων διδασκαλίας και μέσων. Αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 15% του τακτικού προϋπολογισμού.
• Η πρόσβαση των μαθητών στα ΚΕΣΥ να γίνεται χωρίς προαπαιτούμενα και την υλοποίηση προγραμμάτων βραχυχρόνιας παρέμβασης.
• Έγκαιρη διάγνωση των μαθητών χωρίς προαπαιτούμενα βραχυχρόνια προγράμματα. Ίδρυση και λειτουργία δημόσιων και δωρεάν δομών διάγνωσης, αξιολόγησης και υποστήριξης μαθητών και γονέων, υπαγόμενες στο υπουργείο Παιδείας, στελέχωσή τους με όλο το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό (εκπαιδευτικό, ειδικό εκπαιδευτικό και διοικητικό), και ουσιαστική επιμόρφωσή τους. Οι δομές αυτές θα πρέπει να έχουν στην ευθύνη τους μικρό αριθμό σχολείων και μαθητών, προκειμένου να μπορέσουν να ανταποκριθούν τόσο στο έργο της έγκαιρης διάγνωσης όσο και στο έργο της εκπαιδευτικής υποστήριξης. Στελέχωση των ειδικών σχολείων με απαραίτητες ειδικότητες (ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, εργοθεραπευτές, λογοθεραπευτές, βοηθητικό προσωπικό κ.ά.) με μόνιμη σχέση εργασίας. Κανένα κλείσιμο-συγχώνευση σχολικής μονάδας. 20 μαθητές/τμήμα στα δημοτικά, 15 ανά τμήμα Α΄ και Β΄ δημοτικού και στα νηπιαγωγεία.
• Αναβάθμιση των υπαρχόντων και ίδρυση νέων εκπαιδευτικών μονάδων δημόσιας και δωρεάν, ειδικής επαγγελματικής εκπαίδευσης (ΕΕΕΕΚ), διεύρυνση του ρόλου τους με μονάδες αυτόνομης διαβίωσης, προστατευμένα εργαστήρια, νομοθετική κατοχύρωση των αποφοίτων τους. Ειδική εκπαίδευση εφόρου ζωής για τα άτομα με βαριές, πολλαπλές αναπηρίες και ίδρυση κέντρων αυτόνομης διαβίωσης. Μόνιμη σταθερή, προστατευμένη – υποστηριζόμενη εργασία για τα άτομα με ειδικές ανάγκες στο Δημόσιο και στον Ιδιωτικό Τομέα.

Γ.  ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ

• Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί στην ειδική εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες της για όλες τις ανάγκες της. Καμία κατηγοριοποίηση, κατακερματισμό και διαχωρισμό των εκπαιδευτικών. Κατάργηση του θεσμού των ΑΜΩ και της ελαστικής εργασίας. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με πλήρη εργασιακά, ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά δικαιώματα! Ενιαία κριτήρια μεταθέσεων, διορισμών σε όλη την εκπαίδευση. Διορισμοί με βάση το χρόνο λήψης του πτυχίου και την προϋπηρεσία. Διορισμός όλων των αναπληρωτών και όσων έχουν υπογράψει έστω και μια σύμβαση στο δημόσιο σχολείο. Σταθερή και μόνιμη εργασία για όλους. Όχι στην ελαστική εργασία.
• Επαναλειτουργία των διδασκαλείων, με απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα, καθιέρωση του θεσμού της μετεκπαίδευσης σε θέματα ειδικής αγωγής και στη β/βάθμια εκπαίδευση, περιοδική ουσιαστική επιμόρφωση με τη χρηματοδότηση του υπουργείου του προσωπικού όλων των ΣΜΕΑ, αλλά και των εκπαιδευτικών της γενικής εκπαίδευσης σε θέματα ειδικής αγωγής.
• Κατάργηση του 4589/2019 και του 3848/2010 που καθιερώνουν το προσοντολόγιο στους διορισμούς εκπαιδευτικών και τις προσλήψεις αναπληρωτών. Κανένα προσοντολόγιο. Όχι στα πιστοποιητικά παιδαγωγικής, διδακτικής επάρκειας. Όχι στην αξιολόγηση, στο σχεδιαζόμενο πιστοποιητικό επαγγελματικής επάρκειας και το πλαίσιο προσόντων εκπαιδευτικού.
• Άμεση κατάργηση της τροπολογίας και της ΥΑ για ειδική αγωγή και αναπληρωτές.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ

Η 88η Γενική Συνέλευση της ΔΟΕ να πάρει αποφάσεις για:

• Απεργία – Αποχή από κάθε διαδικασία αξιολόγησης/αυτοαξιολόγησης. Μπλοκάρουμε στις συνεδριάσεις των Συλλόγων Διδασκόντων τις διαδικασίες αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδας που προβλέπονται από το ν/σχ για τις νέες δομές.
• Οι συλλόγοι διδασκόντων των σχολικών μονάδων να μην προχωρήσουν σε συνεδριάσεις και συγκρότηση των τριμελών ομάδων. Να συνεχίσουν να καταθέτουν τις περιγραφικές αξιολογήσεις προς τα ΚΕΣΥ και να εγκρίνουν τη φοίτηση των μαθητών στα ΤΕ όπως έκαναν μέχρι τώρα. Απαιτούμε η ΔΟΕ να πάρει απόφαση απεργίας-αποχής από τη συγκεκριμένη διαδικασία, και να καλύψει συνδικαλιστικά τους συναδέλφους. Οι συλλόγοι ΠΕ να προχωρήσουν σε αντίστοιχες αποφάσεις για το μπλοκάρισμα της διαδικασίας, χρησιμοποιώντας και την απεργία-αποχή.
• Μπλοκάρουμε τις τριμελείς επιτροπές του ΠΔ79 και κάθε απόπειρα για υποχρεωτικές μετακινήσεις μαθητών «σε όμορα σχολεία» ώστε να δημιουργούνται πληθωρικά τμήματα. Κανένας συνάδελφος να μην συμμετέχει σε αυτές με συνδικαλιστική κάλυψη από τους Συλλόγους ΠΕ και τη ΔΟΕ. Καμία υποχρεωτική μετακίνηση μαθητή από το σχολείο της γειτονιάς του. Να δώσουμε τη μάχη, μαζί με τους γονείς, για τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών μας, να συγκροτήσουμε ένα ισχυρό μέτωπο παιδείας σε κάθε περιοχή και να μπλοκάρουμε κάθε απόπειρα υποχρεωτικών μετακινήσεων μαθητών, δημιουργίας πληθωρικών τμημάτων, διαγραφής μαθητών από το ολοήμερο. Οι Σύλλογοι Εκπαιδευτικών ΠΕ και η ΔΟΕ να οργανώσουν κινητοποιήσεις σε κάθε διεύθυνση ώστε να μην ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός αύξησης των μαθητών ανά τμήμα και υποχρεωτικών μετακινήσεων μαθητών – να οργανώσουν καμπάνια ενημέρωσης των γονιών και συγκρότησης κοινού μετώπου αγώνα.
• Άμεση προκήρυξη απεργιακών κινητοποιήσεων σε κάθε περίπτωση ανακοίνωσης και προσπάθειας εφαρμογής των μνημονιακών αντιεκπαιδευτικών μέτρων (αύξηση ωραρίου, αύξηση μαθητών ανά τμήμα, προώθηση αξιολόγησης κλπ.)
• Μπλοκάρισμα οποιασδήποτε προσπάθειας υποχρεωτικών μετακινήσεων, συμπτύξεων τμημάτων, συγχωνεύσεων, με συγκεντρώσεις και καταλήψεις σε Διευθύνσεις και Περιφέρειες.
• Μπλοκάρουμε κάθε απόπειρα να χρησιμοποιηθούν πλεονάζουσες ώρες για να καλυφθούν ώρες σε παράλληλη στήριξη.
• Οι σύλλογοι διδασκόντων δεν μπορούν να συνεδριάσουν αν με την έναρξη της σχολικής χρονιάς δεν υπάρχει όλο το απαιτούμενο προσωπικό. Με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, καλούμε τους Συλλόγους Διδασκόντων στα νηπιαγωγεία και τα δημοτικά σχολεία, να αποτυπώσουν όλα τα κενά των σχολείων τους, σε νηπιαγωγούς, νηπιαγωγούς ειδικής αγωγής, καθώς και δασκάλους, δασκάλους ειδικής αγωγής (τμήματα ένταξης, παράλληλη στήριξη), εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων (αγγλικών, γαλλικών, γερμανικών, φυσικής αγωγής, μουσικής, εικαστικών, θεατρικής αγωγής, πληροφορικής),  ενισχυτική διδασκαλία και ολοήμερο και να διεκδικήσουν από τις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης την πλήρη κάλυψη τους με τις αντίστοιχες προσλήψεις εκπαιδευτικών.
• Με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, καλούμε τους Συλλόγους Εκπαιδευτικών ΠΕ να προχωρήσουν σε Γενικές Συνελεύσεις για την οργάνωση όλων των παραπάνω με βάση και τα νέα δεδομένα που θα προκύψουν το καλοκαίρι.
• Καλούμε και καλύπτουμε συνδικαλιστικά τους Συλλόγους διδασκόντων των Νηπιαγωγείων να προχωρήσουν στη συγκρότηση τμημάτων αμιγούς χαρακτήρα (αμιγώς κλασσικού, αμιγώς ολοήμερου προγράμματος) σύμφωνα με τις αιτήσεις των γονέων και την εναλλαγή της βάρδιας των Νηπιαγωγών στο Ολοήμερο Πρόγραμμα στο πλαίσιο της ίδιας σχολικής χρονιάς.
• Οι σύλλογοι διδασκόντων να διαμορφώσουν με δημοκρατικές συλλογικές διαδικασίες το ωρολόγιο εβδομαδιαίο πρόγραμμα.
• Συμβολή σε πανεργατικό αγωνιστικό- απεργιακό συντονισμό για την ανατροπή των αντεργατικών, αντιλαϊκών πολιτικών και στήριξη του κινήματος για την προάσπιστή του δικαιώματος στη στέγη, την ενέργεια, το νερό.

Να γίνουμε το κίνημα που δεν μπορούν να αγνοήσουν. Κίνημα ρήξης και ανατροπής της πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ΕΕ, ΔΝΤ, ΟΟΣΑ και όλου του μνημονιακού μετώπου που κυβέρνησε και ψήφισε μνημόνια ως τώρα. Με αγώνες σύγκρουσης και ανατροπής, όχι διαμαρτυρίας και υποταγής. Με συνδικάτο ταξικό, όχι κυβερνητικό και κρατικό.

Αποφασίζουμε να πάμε αλλιώς και να κλιμακώσουμε τη σύγκρουση από τη μεριά των εργαζόμενων. Αποδείχτηκε ότι η επίθεση που δεχόμαστε δεν έχει τέλος και δεν πρόκειται ούτε να ανακοπεί ούτε να σταματήσει, αν οι εργαζόμενοι δεν ξαναβγούν αποφασιστικά στο δρόμο. Δεν περιμένουμε την ψήφιση νέων μέτρων για να απεργήσουμε συμβολικά, αλλά οργανώνουμε τον αγώνα για την ανατροπή της σημερινής δραματικής κατάστασης των εργαζομένων και την αποτροπή των νέων μέτρων. Απέναντι στα νέα μνημόνια, απέναντι στα νέα αντιεκπαιδευτικά μέτρα, πρέπει να ανοίξει ένας νέος κύκλος αγώνων, ένας νέος κύκλος άνθισης των εκπαιδευτικών, των εργατικών και λαϊκών αγώνων και διεκδικήσεων. Γιατί ό,τι εφαρμόζεται δύσκολα ανατρέπεται, γιατί ό,τι χάνεται είναι κομμάτι της ζωής μας, γιατί όσο προχωράνε τα μέτρα κυριαρχεί ένας πραγματισμός που μας δηλητηριάζει, που λέει ότι δεν γίνεται αλλιώς. Στη μνημονιακή δεκαετία, μόνο η λαϊκή κινητοποίηση έφερε απονομιμοποίηση, ρωγμές, φραγμούς, καθυστερήσεις κι έστω κάποιες μικρές νίκες απέναντι στην επίθεση κυβερνήσεων, ΕΕ και ΔΝΤ.  Στην εκπαίδευση το ξέρουμε καλά, με το μπλοκάρισμα της εφαρμογής της αξιολόγησης, τη νίκη του αγώνα των απολυμένων εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας, την αποτροπή των υποχρεωτικών μετακινήσεων, την προσμέτρηση της ώρας σίτισης ως διδακτικής για όλους τους εκπαιδευτικούς. Να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας, να συγκροτήσουμε ένα πλατύ, ενωτικό, κοινωνικοπολιτικό και αγωνιστικό μέτωπο με ξεκάθαρους στόχους και πρόγραμμα ανατροπής για την ανατροπή των μνημονίων, μεσοπρόθεσμου, δανειακής, -ΕΕ -ΔΝΤ και έξοδο από τον «μηχανισμό» στήριξης. Ανατροπή του Συμφώνου για το Ευρώ. Παύση πληρωμών του  χρέους – μη αναγνώριση του χρέους, διεθνιστικός αγώνας και ρήξη-έξοδος από το ευρώ, την ΟΝΕ και την Ε.Ε.