ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΓΑΛΛΙΚΟΥ ΛΑΟΥ!
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
Χιλιάδες Γάλλοι, τα κίτρινα γιλέκα όπως ονομάζονται, από όλη τη χώρα εδώ και τέσσερις βδομάδες διαδηλώνουν κάθε Σάββατο ενάντια στις επικείμενες αυξήσεις στα καύσιμα που έχει αποφασίσει η κυβέρνηση Μακρόν. Στις διαδηλώσεις συμμετέχουν Γάλλοι, μετανάστες, μαθητές, φοιτητές.
Η κυβέρνηση Μακρόν με πρόσχημα τη μόλυνση του περιβάλλοντος και της προσπάθειάς της να στρέψει το επιβατικό κοινό σε πιο «ήπιες» μορφές ενέργειας έχει εξαγγείλει την αύξηση των φόρων στα καύσιμα. Η απόφασή της αυτή πλήττει μεγάλο μέρος των πολιτών οι οποίοι κινούνται καθημερινά με τα οχήματά τους προκειμένου να μεταβούν στην εργασία τους.
Οι κινητοποιήσεις ωστόσο ξεφεύγουν από τις αυξήσεις στις τιμές των καυσίμων. Οι Γάλλοι βιώνουν και αυτοί λιτότητα, περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες, ανεργία, αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης. Ο Μακρόν λάτρης της Ε..Ε. έχει αποφασίσει να εφαρμόσει αντιλαϊκές, αντεργατικές πολιτικές προωθεί και θέλει να επιβάλλει μέτρα που οδηγούν σε ακόμη μεγαλύτερη εξαθλίωση μεγάλων κομματιών της γαλλικής κοινωνίας. Παρότι η κυβέρνηση αποδέχτηκε το πάγωμα των αυξήσεων, οι Γάλλοι δεν σταματούν, συνεχίζουν. Διεκδικούν το πάγωμα της λιτότητας, της χειροτέρευσης της ζωής τους. Οι Γάλλοι διαδηλωτές ανάμεσα στα άλλα διεκδικούν να μην υπάρχουν συντάξεις μικρότερες των 1200 €, αύξηση στο βασικό μισθό στα 1300€, η κοινωνική ασφάλιση να είναι ίδια για όλους, περιορισμό των συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου στις μεγάλες εταιρείες και αύξηση των αορίστου χρόνου, μείωση της τιμής του ρεύματος και του φυσικού αερίου να μετατραπούν ξανά σε δημόσιες, μείωση του αριθμού των μαθητών σε 25 σε κάθε τάξη, από τον παιδικό σταθμό μέχρι το τέλος του σχολείου. Ζητούν επίσης συνταξιοδότηση στα 60 έτη για όλους και στα 55 έτη για τα άτομα που έχουν εργαστεί σε ένα επάγγελμα όπου έχει χρειαστεί να κάνουν χρήση του σώματός τους. Να σταματήσει το κλείσιμο μικρών ταχυδρομείων, σχολείων και παιδικών σταθμών.
Παράλληλα την ίδια περίοδο υπάρχουν σε εξέλιξη μαθητικές κινητοποιήσεις. Οι μαθητές των λυκείων έχουν βγει στους δρόμους, διαμαρτυρόμενοι για τη μεταρρύθμιση στις εξετάσεις για το απολυτήριο λυκείου, που κάνει δυσκολότερη την πρόσβαση στα πανεπιστήμια και δίνει την δυνατότητα στις ακαδημίες να επιλέγουν τους φοιτητές τους με μια βάση κριτηρίων που σε πολλά θυμίζουν πρόσληψη σε επιχείρηση, μη δίνοντας ίσες ευκαιρίες σε όλους. Ήδη είναι σε εξέλιξη καταλήψεις σε 280 λύκεια σε όλη τη Γαλλία και έχουν γίνει 700 συλλήψεις ανηλίκων. Η γαλλική κυβέρνηση δεν δίστασε να συλλάβει μαθητές στα γαλλικά προάστια, στις πιο υποβαθμισμένες περιοχές του Παρισιού όπου ζουν μετανάστες, να τους κρατά πεσμένους στα γόνατα με τα χέρια πίσω από το κεφάλι λες και είναι αιχμάλωτοι πολέμου και όχι παιδιά. Το μήνυμα που ήθελε να στείλει η γαλλική κυβέρνηση και η αστυνομία ήταν σαφές: όποιος διαμαρτύρεται, θα τον αντιμετωπίσουμε έτσι, και δεν μας ενδιαφέρει ακόμη κι αν είναι παιδί.
Οι διαδηλώσεις έχουν πάρει χαρακτήρα κοινωνικής έκρηξης. Οι Γάλλοι αμφισβητούν ευθέως τις νεοφιλελεύθερες επιλογές και τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις. Ο Μακρόν έχει επιλέξει την πιο άγρια καταστολή προκειμένου να καταπνίξει τις διαδηλώσεις, μπλόκα στους οδικούς άξονες για να μην φτάσουν οι διαδηλωτές στο Παρίσι, έφιπποι αστυνομικοί, ΜΑΤ, τεθωρακισμένα οχήματα ακόμη και ο στρατός στους δρόμους του Παρισιού. Χιλιάδες συλλήψεις, εκατοντάδες τραυματίες, χημικά, πλαστικές σφαίρες, ελεύθεροι σκοπευτές, για την καταστολή των κινητοποιήσεων. Διαδηλωτές δένονται πισθάγκωνα σε στύλους, η αστυνομία δεν διστάζει να εισβάλει σε καταστήματα και να κακοποιήσει διαδηλωτές.
Την ίδια στιγμή η προσπάθεια να ταυτιστούν τα κίτρινα γιλέκα με την ακροδεξιά, διαψεύστηκε από την ίδια την Λεπέν, η οποία χαρακτηρίζει τους εξεγερμένους νέους των λαϊκών περιοχών, σκουπίδια, υπερασπιζόμενη το νόμο και την τάξη των νοικοκυραίων.
Οι πολιτικές επιλογές του Μακρόν και η αντιμετώπιση των διαδηλωτών αποκαλύπτουν περίτρανα το πραγματικό πρόσωπο της Ε.Ε., αυτό της προάσπισης των συμφερόντων του κεφαλαίου, των μεγάλων επιχειρήσεων, της άγριας καταστολής και της ασφυκτικής αστυνόμευσης, όλα αυτά στο όνομα του κοινού ευρωπαϊκού οράματος, της ανάπτυξης.
Όλα τα μνημονιακά κόμματα στην Ελλάδα βρήκαν κοινά στοιχεία με τον Μακρόν, εξύμνησαν την πολιτική του γραμμή. Ο πρωθυπουργός Τσίπρας εκφώνησε μαζί του λόγο στην Πνύκα για τη δημοκρατία. Ο Μητσοτάκης δήλωνε ότι παρά τη διαφορετική ιδεολογική αφετηρία η ατζέντα του είχε πολλά κοινά σημεία, λιγότερους φόρους (!) και καινοτομία. Δεν ξέρουμε πώς εξηγεί τώρα τους τεράστιους φόρους στα καύσιμα. Ο Σταύρος Θεοδωράκης δήλωσε ότι η πολιτική του Μακρόν είναι ο δρόμος, «Τολμηρές αποφάσεις χωρίς δεξιές ή αριστερές παρωπίδες».
Οι εικόνες κρατικής βίας δεν μας είναι άγνωστες. Η άγρια καταστολή έχει χρησιμοποιηθεί και στην Ελλάδα σε όλες τις μεγάλες κινητοποιήσεις των εργαζομένων, των μαθητών, των συνταξιούχων όταν διαδηλώνουν ενάντια στις μνημονιακές, αντεργατικές πολιτικές. Αποδεικνύεται περίτρανα ότι ο αυταρχισμός είναι η μόνη πολιτική που έχουν στα χέρια τους οι κυβερνήσεις προκειμένου να επιβάλλουν τις πολιτικές τους επιλογές.
Το κίνημα των κίτρινων γιλέκων έχει ασφαλώς αντιφατικά χαρακτηριστικά, ωστόσο είναι υπαρκτή η δυνατότητα να αποκτήσει εργατικά – λαϊκά χαρακτηριστικά, προδιαγράφοντας τις συγκρούσεις του μέλλοντος. Όσοι στέκονται στην άκρη και περιμένουν απλά την ήττα του, όπως έκαναν και στην Ελλάδα με το επίσης μαζικό, αλλά αντιφατικό κίνημα των πλατειών, προκειμένου να νομιμοποιήσουν τον συντηρητισμό τους, αποδεικνύουν ότι δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στο λαϊκό κίνημα.
Οι Γάλλοι εργαζόμενοι κατάφεραν να σταματήσουν τις καταστροφικές αυξήσεις στα καύσιμα. Παραμένουν ανυποχώρητοι, συνεχίζουν, δεν τους φοβίζει η αστυνομική βία. Διεκδικούν μια καλύτερη ζωή, ένα καλύτερο αύριο. Ο αγώνας τους μας δείχνει το δρόμο. Να βαδίσουμε στους ίδιους αγωνιστικούς δρόμους, της σύγκρουσης και της ανυπακοής. Να αμφισβητήσουμε τον καταστροφικό μνημονιακό μονόδρομο που θέλουν να μας επιβάλλουν όλα τα μνημονιακά αστικά κόμματα.
Οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον δίκαιο αγώνα των Γάλλων εργαζόμενων. Δηλώνουμε ότι η κρατική βία και καταστολή δεν μπορούν να σταματήσουν τις διεκδικήσεις και τους αγωνιστικούς δρόμους των λαών. Έχει αποδειχθεί ότι μόνο ο ανυποχώρητος αγώνας φέρνει τη νίκη και την ανατροπή των αντεργατικών πολιτικών.
Είναι αναγκαίο να εκφραστεί άμεσα η αλληλεγγύη και η στήριξη στον αγώνα των Γάλλων. Να καταδικαστεί η άγρια κρατική καταστολή και βία.
Το μέλλον αναπνέει στους ανυπότακτους,
ανυποχώρητους ταξικούς αγώνες διάρκειας!
