ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

Παρεμβάσεις Κινήσεις Συσπειρώσεις Π.Ε.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ αναπνέει

ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ!

Ιστορίες καθημερινής σχολικής τρέλας…

ή το σχολείο στη σκιά των μνημονίων

Ωρολόγιο …σταυρόλεξο

Το πρωί στο ένα σχολείο μια συνάδελφος διδάσκει γαλλικά και το μεσημεράκι, μαζεύει τα υπάρχοντά της, δρόμο παίρνει, δρόμο αφήνει και φτάνει σε κάποιο άλλο σχολείο για μια διδακτική ώρα στο ολοήμερο – πολιτιστικοί όμιλοι. Νέες εμπειρίες, μια κάρτα απεριορίστων διαδρομών είναι απαραίτητη. Μπορείς να κάνεις κι αλλιώς; Άλλη επιλογή υπάρχει; Μα φυσικά, εδώ μιλάμε για το σχολείο των πολλαπλών επιλογών. Άλλη συνάδελφος, γερμανικών, συμπληρώνει ωράριο με την ευέλικτη ζώνη της Γ΄, ώστε ο δάσκαλος της τάξης να συμπληρώσει ωράριο με τα Θρησκευτικά της Δ΄, ώστε η δασκάλα της Δ΄ τάξης να κατέβει στο ολοήμερο, όπου το πρόγραμμα λέει πολιτιστικοί όμιλοι, αλλά κάνει μελέτη, διότι τα παιδιά δηλώνουν ότι «η μαμά τους λέει ότι πρέπει να πάνε διαβασμένα στο σπίτι γιατί μετά έχουν ξένες γλώσσες και άλλα πολλά και δεν προλαβαίνουν»… Η μουσικός αντιθέτως, συμπληρώνει ωράριο όχι στο συστεγαζόμενο σχολείο, αλλά στο ολοήμερο άλλου σχολείου που ανήκει σε άλλο δήμο, περίπου μισή ώρα απόσταση με τη συγκοινωνία. Δρόμο αφήνει, δρόμο παίρνει, με τα πολλά φτάνει στον προορισμό της, όπου υποτίθεται ότι κάνει πολιτιστικούς ομίλους, αλλά κι αυτή μελέτη κάνει, διότι τα παιδιά δηλώνουν ότι «η μαμά τους….». Κι ένα ηλιόλουστο πρωινό οι μεγάλες τάξεις του σχολείου πηγαίνουν σε προγραμματισμένη επίσκεψη στο μουσείο Εθνικής Αντίστασης. Όμως σε μια από τις πολλές αλλαγές του προγράμματος, η δασκάλα της Ε΄, βρίσκεται τη συγκεκριμένη ημέρα να κατεβαίνει στο ολοήμερο, επομένως, ξεκινά εργασία στις 10 π.μ. και σχολάει στις 4 μ.μ. Έτσι, την τάξη συνοδεύει ο συνάδελφος της πληροφορικής, ο οποίος όμως πρέπει να είναι στο σχολείο στις 9 π.μ. γιατί διδάσκει σε άλλο τμήμα, έτσι, για να επιστρέψει το τμήμα στο σχολείο, τη σκυτάλη παραλαμβάνει η δασκάλα των γαλλικών που διδάσκει σε αυτό τη δεύτερη ώρα. Και κάπου ανάμεσα στην τέταρτη και την πέμπτη διδακτική ώρα, καθώς η Γ΄ τάξη περιφερόταν από αίθουσα σε αίθουσα, ο Γιαννάκης με τον Κωστάκη βρήκαν την ευκαιρία να πάρουν το ρεπό τους και εξαφανίστηκαν από προσώπου γης ώσπου επισημάνθηκαν πίσω από τις τουαλέτες να παίζουν τάπες πανευτυχείς! Τα δίωρα της γλώσσας είναι σπασμένα στη μέση σε κάθε τάξη, το πρόγραμμα αλλάζει συνεχώς και όλοι αισθάνονται ότι δεν προλαβαίνουν να κάνουν τίποτα. Ε και λοιπόν;

Ένας νέος άγνωστος κόσμος

Αιτήσεις-επιλογές-αγωνία-προσλήψεις… Στην αρχή υπάρχει μια προσδοκία σ’ όλα αυτά, μια υπόσχεση ενός νέου κι άγνωστου κόσμου. Να ζήσεις σε μέρη που ποτέ δεν πέρασαν απ’ το μυαλό σου. Να γνωρίσεις νέους τόπους κι ανθρώπους διαφορετικούς… Γρήγορα όμως συνειδητοποιείς ότι το να είσαι αναπληρωτής δεν είναι το ίδιο πράγμα με το να είσαι μόνιμος δάσκαλος. Συχνά αναρωτιέμαι αν πρέπει να προγραμματίσω τη δουλειά μου με βάση τη ζωή μου ή το αντίθετο… Ακόμα και το πιο απλό πράγμα γίνεται δύσκολα! Για να αγοράσω ένα στρώμα ή μια καρέκλα, πρέπει να το σκεφτώ δέκα φορές! Να υπολογίσω αν χωράνε στο αυτοκίνητο, όταν το καλοκαίρι θα ξενοικιάσω. Μετά σκέφτομαι ότι ίσως πρέπει να κρατήσω το σπίτι, για να μην πληρώνω μεταφορική και τώρα και τον Σεπτέμβρη. Να φυλάξω τα λεφτά του ταμείου της ανεργίας… Και αν του χρόνου δεν δουλέψω; Χάος! Οι ουρές του ΟΑΕΔ κάθε καλοκαίρι, στην αρχή, είναι μέρος της εργασιακής εμπειρίας. Ξέρεις πως 21 Ιουνίου θα απολυθείς. Παίρνεις τα χαρτιά από το σχολείο και το δρόμο της επιστροφής για τον τόπο σου. Στο μυαλό σου όλα ένα κουβάρι. Να βρεις δουλειά το καλοκαίρι, να μαζέψεις τα λεφτά για τα πρώτα έξοδα και την εγγύηση και επόμενης χρονιάς, να…

Μια μητέρα διηγείται

Πέρσι ο δάσκαλος της παράλληλης ήρθε μόλις την 31η Ιανουαρίου και μόνο για 9 ώρες τη βδομάδα. Μέχρι τότε ο γιος μου, που είναι στο φάσμα του αυτισμού, βρισκόταν μόνος του στο σχολείο σε ένα περιβάλλον ακατανόητο και χαοτικό γι’ αυτόν. Σε ένα τμήμα 25 παιδιών, με μια δασκάλα να τρέχει πανικόβλητη για να ανταποκριθεί στις ανάγκες των μαθητών και ταυτόχρονα να κατανοήσει και να βοηθήσει και το δικό μου παιδί. Πόσες διδακτικές ώρες χαμένες! Πόσες φορές πήρα το παιδί από το σχολείο κι εκείνο μου φώναζε «είμαι άχρηστος μαμά, μισώ το σχολείο»!

Μία μέρα η Δ/ντρια μας είπε πως ήρθε εγκύκλιος που επέβαλε οι δάσκαλοι κατά προτεραιότητα να συμπληρώνουν το ωράριο τους στην παράλληλη στήριξη. Προς στιγμήν χαρήκαμε, στην πράξη όμως ήταν ολέθριο. Πώς να πείσεις ένα παιδί που είναι στο φάσμα του αυτισμού ότι κάθε διδακτική ώρα θα έχει δίπλα του κι ένα διαφορετικό πρόσωπο; Καινούριες αντιδράσεις, σχεδόν κάθε μέρα με καλούσαν στο σχολείο.

Όταν στα μέσα της χρονιάς ήρθε ο δάσκαλος της παράλληλης στήριξης έπρεπε να βρούμε τρόπο να πείσουμε το παιδί πως κάθε Δευτέρα για 5 ώρες και κάθε Τετάρτη για 4 θα έχει έναν άγνωστο άνθρωπό δίπλα του. Ο δάσκαλός παρόλο που ήρθε με καθυστέρηση, παρόλο που είχε λίγες ώρες, παρόλο που δεν είχε εμπειρία βρήκε τον τρόπο να κερδίσει την εμπιστοσύνη του παιδιού. Όμως τις μέρες που δεν βρισκόταν στο σχολείο τα προβλήματα εξακολουθούσαν να είναι το ίδιο έντονα. Κάπως έτσι πέρασε η χρονιά πέρσι. Κάπως έτσι πέρασε η χρονιά για εκατοντάδες οικογένειες σ’ όλη την Ελλάδα. Στο νομό μας φέτος από τις αιτήσεις που έγιναν στην πρωτοβάθμια ικανοποιήθηκαν λιγότερες από το ένα τρίτο κι αυτές μόνο για 6, 8 ή 10 ώρες εβδομαδιαίως…

Παρατεταμένος χειμώνας,

η νέα κανονικότητα που υπόσχεται

η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

Με περισσή υποκρισία, ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εξήγγειλαν την «καθαρή έξοδο από τα μνημόνια». Οι εξαγγελίες δεν συνοδεύτηκαν από μέτρα αποκατάστασης των απωλειών ούτε από υποσχέσεις. Αντίθετα, συνοδεύτηκαν από διαβεβαιώσεις ότι η μνημονιακή πορεία θα ακολουθηθεί με ευλάβεια. «Σύνεση, σωφροσύνη, όχι επανάληψη των λαθών του παρελθόντος», έτσι χαρακτηρίστηκε από τον πρωθυπουργό η πιστή τήρηση των μνημονίων, η επιτροπεία, καθώς και όλες οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις του ελληνικού καπιταλιστικού σχηματισμού υπέρ του κεφαλαίου την εποχή της πιο βαθιάς συστημικής κρίσης. Το νέο εθνικό μεταμνημονιακό αφήγημα ορκίζεται στην επιχειρηματικότητα, η «ανάπτυξη» τους στάζει αίμα και δάκρυα για τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία και δίνει όρκους πίστης σε ΕΕ, ΟΟΣΑ, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, εμπλέκει τους εργαζόμενους και τον τόπο στους πολεμικούς ανταγωνισμούς για τις νέες ενεργειακές πηγές, τις ΑΟΖ και την εκμετάλλευση τους από τα διεθνή και εγχώρια επιχειρηματικά συμφέροντα.

Το τοπίο ξεκαθάρισε. Το ιδεολογικό και πολιτικό αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ χρεωκόπησε. Οι μύθοι και οι αυταπάτες τελείωσαν. Η νέα «κανονικότητα» καταγράφεται στο σχέδιο προϋπολογισμού 2019 της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ: πρωτογενές πλεόνασμα 4,3% από τους εργαζόμενους και φοροελαφρύνσεις για το κεφάλαιο. Στη εποχή των κλειδωμένων μνημονιακών πολιτικών με τις τριμηνιαίες εκθέσεις προς τους θεσμούς και τις εξαμηνιαίες αξιολογήσεις, πάλι εμείς θα πληρώσουμε τα αντιλαϊκά πλεονάσματα μέχρι το 2060. Επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ η επιτροπεία έγινε εποπτεία, η τρόικα θεσμοί,

τα μνημόνια προαπαιτούμενα, οι δανειστές εταίροι και οι κόκκινες γραμμές, κόκκινες γραβάτες που χρησιμοποιούνται σε πρωθυπουργικά χάπενινγκ. Από δίπλα η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που βύθισαν τη χώρα στην κόλαση των μνημονίων, υπηρετούν την ίδια μνημονιακή πολιτική. Ο Μητσοτάκης υπόσχεται ιδιωτικοποιήσεις παντού, εισβολή της αγοράς και των επιχειρήσεων, καμία μονιμότητα στην εργασία, πλήρης ιδιωτικοποίηση της

κοινωνικής ασφάλισης. Όπως όμως κι αν βαφτίζεται η «νέα» εποχή από την εθνική μνημονίων από ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ- ΠΑΣΟΚ-ΑΝΕΛ-Ποτάμι και τη ναζιστική συμμορία της Χ.Α., η αδυσώπητη επίθεση στη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία δεν συγκαλύπτεται.

Καιρός δριμύς στην εκπαίδευση…

Οι προωθούμενες αντιεκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ επεκτείνουν τους αντιδραστικούς στόχους των προηγούμενων κυβερνήσεων ΝΔ – ΠΑΣΟΚ. Το σχολείο μεταλλάσσεται με πυξίδα το δημοσιονομικό κόφτη και την προσαρμογή στις ανάγκες της καπιταλιστικής αγοράς εργασίας, με κέντρο τις κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ και της ΕΕ. Οι αλλαγές αυτές εντάσσονται στο ευρύτερο πλαίσιο των νεοφιλελεύθερων αναδιαρθρώσεων που πυροδοτούν εστίες αντίστασης σε διάφορα καπιταλιστικά κέντρα όπως ΗΠΑ, Πορτογαλία, Κύπρο κ.λπ.

Δριμύτατη επίθεση…

…στις μόνιμες & σταθερές σχέσεις εργασίας

Όγδοη χρονιά χωρίς διορισμούς, 23.000 οι αναπληρωτές, 32.000 οι συνταξιοδοτήσεις τα μνημονιακά χρόνια, εκπαιδευτικοί χωρίς ιδρυμένες οργανικές (Τ.Υ./παράλληλη στήριξη/ειδικότητες στην ΠΕ)! Η ζοφερή πραγματικότητα αντιμέτωπη με μπαράζ υποσχέσεων ανά τριετία! Τα μηδενικά δε λείπουν από τις υποσχέσεις. 5.000, 10.000, 15.000, 20.000, κάθε υπουργός εγκαινιάζει και μια καινούρια τριετία υποσχέσεων που την κρίσιμη ώρα των αποφάσεων καταλήγει στο μηδέν. Η πραγματικότητα όμως είναι αμείλικτη και εξαιρετικά επικίνδυνη: με αυτό τον τρόπο η μονιμότητα στην εκπαίδευση άρχισε να «ξηλώνεται» ενώ ο νέος τρόπος πρόσληψης είναι ευθεία επίθεση που επιδιώκει διαρκή ανασφάλεια, κινητικότητα και ατελείωτο κυνήγι προσόντων.

…στις θέσεις εργασίας

Με μπαράζ μέτρων χειρουργικής ακρίβειας στη δομή και το περιεχόμενο σε ΠΕ-ΔΕ, δημιουργούνται «δεξαμενές» πλεοναζόντων εκπαιδευτικών που τις χρησιμοποιεί με τη μορφή «delivery». Οι αλλαγές στα ωρολόγια προγράμματα, στα διδακτικά αντικείμενα, στο ολοήμερο, το νέο ολοήμερο δημοτικό και νηπιαγωγείο Φίλη, το Νέο Λύκειο Γαβρόγλου, η διάσπαση κλασικού κι ολοήμερου νηπιαγωγείου, το μοίρασμα της παράλληλης στήριξης, οι παιδαγωγικές της άνευ όρων πλήρους ένταξης των μαθητών με αναπηρίες στο γενικό σχολείο, οι συγχωνεύσεις και περικοπές τμημάτων στα Γενικά και Επαγγελματικά Λύκεια, οι προτεινόμενες αλλαγές στο Λύκειο, οι τριμελείς επιτροπές μετακίνησης μαθητών, οι ηλεκτρονικές εγγραφές, η χρήση του myschool, δεν έχουν παιδαγωγική και εκπαιδευτική υπογράμμιση αλλά κυρίως δημοσιονομική! Η παιδαγωγική απλώς «παρίσταται» για να συγκαλύψει με χρυσόσκονη τον δημοσιονομικό «κόφτη»!

…του φτηνού, ευέλικτου, ανταγωνιστικού σχολείου της κατάρτισης και της δεξιότητας

Το σχολείο κατακερματίζεται, το πρόγραμμά του διαμορφώνεται και αναδιαμορφώνεται με βάση τους μνημονιακούς περιορισμούς. Ένα σχολείο άθροισμα αποσπασματικών δεξιοτήτων αντί για πλήρη μόρφωση και θεώρηση του κόσμου. Γεμάτο στείρες πληροφορίες, όπου οι μαθητές των λαϊκών στρωμάτων, αποτελούν φτηνό ευέλικτο εργατικό δυναμικό, θυσία για εκμετάλλευση. Κριτήριο των αναδιαρθρώσεων δεν είναι το σχολείο όπου αμβλύνονται οι κοινωνικές και ταξικές ανισότητες, αλλά το πολυδιασπασμένο, φθηνό και ευέλικτο σχολείο της αγοράς, όχι το σχολείο που αναπτύσσεται η κριτική και δημιουργική σκέψη, αλλά οι ανάγκες των επιχειρήσεων για γρήγορη κερδοφορία. Με την καραμέλα της «αυτονομίας» δρομολογείται η επιχειρηματικοποίηση και ιδιωτικοποίηση των λειτουργιών του. Αυτό είναι το σχολείο Φίλη που αντικατέστησε το σχολείο της Διαμαντοπούλου, το νέο Λύκειο Γαβρόγλου που θέλει να αντικαταστήσει το Λύκειο του Αρβανιτόπουλου. Δύο σχολεία με τον ίδιο παρονομαστή. Πρόκειται για ένα βαθύτατα ποιοτικά και ποσοτικά, αντιδραστικό βήμα για μια πιο ταξική εκπαίδευση, με τα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα στον Καιάδα.

Η αξιολόγηση, ο πολιορκητικός κριός της επίθεσης

Προϋπόθεση για την εφαρμογή των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων είναι η υποταγή των εκπαιδευτικών! Ο ν.4547/2018 για τις δομές επαναφέρει την αυτοαξιολόγηση και την αξιολόγηση με άμεσο στόχο την εμπέδωση κουλτούρας αξιολόγησης, όπως προτείνει και ο ΟΟΣΑ, ώστε να προωθηθεί στη συνέχεια ένα καθολικό αξιολογικό μοντέλο.

Φιλοδοξεί να καταστήσει αξιολογητές το σύνολο του εκπαιδευτικού σώματος ώστε σε επόμενη φάση κάθε εκπαιδευτικός να αποδεχτεί τη θέση του αξιολογούμενου. Να «ναρκωθούν» οι αντιστάσεις τώρα για να υπερβεί τη σοβαρή απονομιμοποίηση και ακύρωση της αξιολόγησης από το εκπαιδευτικό κίνημα το 2013-14. Μέσω των εκθέσεων προγραμματισμού και αποτίμησης, επανέρχεται η αξιολόγηση της σχολικής μονάδας.

Απέναντι στην αξιολόγηση/αυτοαξιολόγηση συνεχίζουμε στον ίδιο δρόμο που χάραξαν οι αγώνες των προηγούμενων χρόνων ενάντια σε ερωτηματολόγια, δείκτες, ποσοστά, αξιολογόχαρτα, συνεχίζουμε με Απεργία-Αποχή από κάθε αξιολογική διαδικασία που αφορά αξιολόγηση στελεχών και αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας («προγραμματισμός-αποτίμηση» του ν.4547/2018).

Δριμύτατη επίθεση στο δημόσιο και δωρεάν σχολείο για όλα τα παιδιά

Οι εξαγγελίες Γαβρόγλου για το νέο Λύκειο αποτελούν σοβαρότατη αντιδραστική αναδιάρθρωση που μετατρέπει την Γ’ Λυκείου σε φροντιστήριο, δυσκολεύει την απόκτηση απολυτηρίου, στρέφει τους μαθητές στην κατάρτιση και μαθητεία. Η νέα γενιά μετατρέπεται σε καύσιμη ύλη, του νέου μοντέλου καπιταλιστικής ανάπτυξης με ανταγωνιστικότητα, χαμηλό εργατικό κόστος και χωρίς δικαιώματα, υλοποιώντας τις κατευθύνσεις ΕΕ, ΟΟΣΑ, ΣΕΒ και ΙΟΒΕ.

Ο Μητσοτάκης, ο λαγός του ΟΟΣΑ

Οι ανακοινώσεις του Κ. Μητσοτάκη στη ΔΕΘ αποτελούν ευθεία παράθεση όλων των νεοφιλελεύθερων κατευθύνσεων που δίνει ο ΟΟΣΑ και η ΕΕ σε παγκόσμιο επίπεδο, για την πλήρη διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης, ενάντια στο καθολικό δικαίωμα στη μόρφωση, με εισαγωγή του επιχειρηματικού σχολείου της αγοράς, της ανταγωνιστικότητας, της κατηγοριοποίησης και της απόρριψης. Γι’ αυτό δήλωσε ότι οι συμβασιούχοι δεν έχουν δικαίωμα μονιμοποίησης, μίλησε για αξιολόγηση (βλ. απολύσεις) παντού, για λιγότερο κράτος, για ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης, για ιδιωτικά πανεπιστήμια, επιλογή των εκπαιδευτικών από το διευθυντή της σχολικής μονάδας, για αυτοχρηματοδότηση – επιχειρηματική λειτουργία, την ακύρωση της προϋπηρεσίας για τις προσλήψεις κλπ. Κάτω από την απειλή του μεγαλύτερου «κακού» ανοίγει δρόμο στην κυβέρνηση να υλοποιεί τις επιλογές της, μειώνοντας και τις αντιδράσεις.

Ο κατεστημένος, κυβερνητικός, κρατικός, κομματικός συνδικαλισμός στη ΔΟΕ, σε διατεταγμένη αποστολή συναίνεσης κι υποταγής στις επιλογές των κομμάτων τους και

του κράτους

Η ΔΑΚΕ αρνείται να θωρακίσει το κλάδο με την απεργία-αποχή, υποστηρίζει το διάλογο με το Υπουργείο για το προσοντολόγιο και χαιρετίζει τις προσλήψεις αναπληρωτών (!!!). Προωθεί τις συνομιλίες με τα κλιμάκια του ΟΟΣΑ και της ΕΕ και ποτέ δεν ενημέρωσε τον κλάδο για τα δημοσιευμένα σχέδια και προτάσεις τους. Πίσω από την συνδικαλιστική αυτή στάση βρίσκεται η προστασία της πολιτικής του Κ. Μητσοτάκη και της ΝΔ!

Η ΔΗΣΥ-ΠΑΣΚ, που αντιπολιτεύεται υποτίθεται την κυβέρνηση, υποστηρίζει όλα τα κυβερνητικά μέτρα στο ΔΣ της ΔΟΕ και ακόμα πιο απροκάλυπτα στο ΔΣ της ΟΛΜΕ. Υπερασπίζεται την αυτοαξιολόγηση και αρνείται την απεργία-αποχή, υπερασπίζεται το προσοντολόγιο, κρατάει άλλη στάση για τη δίχρονη προσχολική στους ΟΤΑ και στην εκπαίδευση. Γιατί η Διαμαντοπούλου των συγχωνεύσεων καταργήσεων, του ν.3848/2018 με αυτοαξιολόγηση και προσοντολόγιο, αποκέντρωση, της απαρχής της δεκαετούς αδιοριστίας και της άρνησης ίδρυσης οργανικών θέσεων για τις ειδικότητες, συνεχίζει να είναι η αθέατη μέντορας της πολιτικής που υποστηρίζει η ΔΗΣΥ.

Η ΕΡΑ/ΣΥΝΕΚ και η ΑΕΚΕΕ, κυβερνητικότεροι της κυβέρνησης βρίσκουν μόνο θετικά στην αδιοριστία, τα προσοντολόγια, στο νόμο για τις δομές, στην αυτοαξιολόγηση/αξιολόγηση, στις σαρωτικές αντιδραστικές αλλαγές στην ειδική αγωγή! Συγκυβερνούν με τον υπουργό παιδείας εδώ και καιρό και τώρα πια ενώθηκαν και ως παράταξη!!! Πιο απροκάλυπτα, η κυβερνητική παράταξη ΣΥΝΕΚ στην ΟΛΜΕ συνδιοικεί με την ακροδεξιά ΔΑΚΕ της ΟΛΜΕ και την νεοφιλελεύθερη ΠΕΚ (ΠΑΣΚ), οδηγώντας ένα από τα πιο μαχητικά συνδικάτα σε

αφωνία και απραξία, μετατρέποντας το σε κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο!

Γι’ αυτό και όλες μαζί μποϋκοτάρουν κάθε συντονισμό των Συλλόγων. Ακολουθούν αποκλειστικά τη γραμμή πλεύσης της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, το ημερολόγιο της απραξίας τους και της ταξικής τους συνεργασίας με τις οργανώσεις των εργοδοτών στα πλαίσια της Κοινωνικής Συμμαχίας.

Στα χνάρια του Μάρτη η ελπίδα

Την περσινή χρονιά ένα αυθάδικο νεολαιίστικο σκίρτημα, από τα πιο ανυπότακτα και ριζοσπαστικά ρεύματα της γενιάς του και του μαχόμενου εκπαιδευτικού κινήματος διεκδίκησε με όρους μαζικού κινήματος να σπάσει τη μνημονιακή κανονικότητα, αμφισβήτησε την ΤΙΝΑ του «μονίμως ελαστικά εργαζόμενος» και απαίτησε επιθετικά «μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, μαζικοί διορισμοί τώρα, μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών με βάση το πτυχίο και την προϋπηρεσία», κατέλαβε το Υπουργείο και πραγματοποίησε Συνέλευση Αγώνα! Ο φόβος αυτού του κινήματος και της δυναμικής του, υποχρέωσε τη κυβέρνηση φέτος να κάνει προσλήψεις αναπληρωτών από την πρώτη φάση και να υποσχεθεί διορισμούς.

Ο αγώνας αυτός δείχνει το δρόμο της ελπίδας!

Για ένα νέο κύκλο αγώνων και διεκδικήσεων. Γινόμαστε το κίνημα που δεν μπορούν να αγνοήσουν. Κίνημα ρήξης και ανατροπής της πολιτικής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, Ε.Ε., Δ.Ν.Τ., ΟΟΣΑ και όλου του μνημονιακού μετώπου που κυβέρνησε και ψήφισε μνημόνια. Με ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, με ενίσχυση των σωματείων, των συλλογικών διαδικασιών βάσης που θα στηρίζονται στις Γενικές Συνελεύσεις και τον πραγματικό συντονισμό τους για την προετοιμασία αγώνων σύγκρουσης και ανατροπής και όχι απλά διαμαρτυρίας, για τη διεκδίκηση του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι κι όχι το μοίρασμα της φτώχειας. Με συνδικάτο ταξικό, όχι κυβερνητικό και κρατικό.

Τετάρτη 7 Νοέμβρη: Ψηφίζουμε όπως αγωνιζόμαστε

Οι εκλογές για τα υπηρεσιακά συμβούλια εκτός των άλλων είναι μια πανελλαδική καταγραφή. Καταγράφουν τάσεις και στέλνουν πολιτικά μηνύματα.

Οι Παρεμβάσεις Κινήσεις Συσπειρώσεις συμβάλλουν και θα συνεχίσουν να συμβάλλουν να δυναμώσει το μαχόμενο, ανεξάρτητο, ταξικό, ριζοσπαστικό εκπαιδευτικό κίνημα. Ο αιώνιος αντίπαλος που δεν τους άφησε ΠΟΤΕ να ανασάνουν και να ολοκληρώσουν τις αντιδραστικές καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις ανενόχλητοι. Ο ένας μετά τον άλλο οι υπουργοί παιδείας «σκόνταφταν» πάντα στο ανυπότακτο τμήμα του εκπαιδευτικού κινήματος που έσπαγε τα καθιερωμένα της θεσμικής κοσμιότητας του συνδικαλισμού της γραβάτας, ασκούσε συνδικαλισμό ανατροπής κι όχι διαμαρτυρίας, ασκούσε το συνδικαλισμό των «από κάτω» κι όχι του διαδρομισμού στα κυβερνητικά γραφεία. Δεν έκλεινε ραντεβού με τη Γιαννάκου και τον Αρβανιτόπουλο, όπως η ΔΑΚΕ ή με τον Αρσένη και τη Διαμαντοπούλου, όπως η ΔΗΣΥ/ΠΑΣΚ, για να σπάσει απεργίες και καταλήψεις, δεν έκανε «βελτιωτικές» προτάσεις ως συνδαιτυμόνας της κυβερνητικής διαχείρισης, προωθώντας την εκπαιδευτική αθλιότητα, όπως η ΕΡΑ και η ΑΕΚΕΕ, δεν αρκούνταν σε συμβολικές και άνευρες κομματικές διαμαρτυρίες συμπερασμάτων όπως το ΠΑΜΕ.

Αντίθετα, όταν, σύσσωμος ο κυβερνητικός συνδικαλισμός παντός καιρού, πρόσφερε χείρα βοηθείας στις αναδιαρθρώσεις, ένα ρεύμα που διαπερνούσε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, από τους δασκάλους και τους καθηγητές μέχρι τους μαθητές και τους φοιτητές, τους χαλούσε πάντα τα σχέδια.

Απέναντι στον εθνικισμό, το ρατσισμό και την πατριδοκαπηλεία απαντάμε με την αλληλεγγύη και την ενότητα όλων των εργαζόμενων, αγκαλιάζουμε όλα τα παιδιά, ανεξάρτητα από χρώμα, γλώσσα, εθνικότητα, φύλο, θρησκεία. Σταθερά απέναντι στις ατομικές «λύσεις», τη συναίνεση και την ηττοπάθεια, απαντάμε με συλλογικότητα, αντίσταση και αγώνα. Για να διαμορφώσουμε ένα νέο μορφωτικό ρεύμα κριτικής απελευθερωτικής παιδαγωγικής και κοινωνικής χειραφέτησης με συλλογικές ριζοσπαστικές πρακτικές, στην τάξη και το σχολείο. Για να δυναμώσουμε τον αγώνα για το σχολείο των όλων, των ίσων, των διαφορετικών, το σχολείο των αναγκών και των οραμάτων της κοινωνικής πλειοψηφίας, τους Συλλόγους, τα σωματεία μας, ως ελεύθερες, ανεξάρτητες, ταξικές συλλογικότητες, τους Συλλόγους Διδασκόντων για να γίνουν το αποφασιστικό όργανο στο σχολείο.

Άμμος στα γρανάζια τους!

Στα μουχλιασμένα δωμάτια της συνδιαχείρισης, γνωρίζοντας ότι τα Υπηρεσιακά Συμβούλια δεν καλυτερεύουν, επιλέγουμε «οπωσδήποτε παράθυρο», το άπλετο φως, τον αέρα των ανοιχτών δρόμων, το δρόμο του κινήματος.

Η συμμετοχή μας στα όργανα ΚΥΣΠΕ – ΑΠΥΣΠΕ – ΠΥΣΠΕ δεν έχει ως σκοπό τη συνδιαχείριση της κυβερνητικής, αντιεκπαιδευτικής πολιτικής αλλά την υπεράσπιση των εργασιακών, συνδικαλιστικών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών, των μορφωτικών – εκπαιδευτικών δικαιωμάτων και αναγκών των μαθητών και της δημόσιας, δωρεάν εκπαίδευσης.

Τα όργανα αυτά δεν αποτελούν για μας «άβατο».

➧ Για μας η στάση μας είναι ίδια μέσα, αλλά και έξω από τα υπηρεσιακά συμβούλια.

➧ Ανυπακοή σε οποιεσδήποτε λογικές που θέλουν τον εκπαιδευτικό απλό ιμάντα υλοποίησης της πολιτικής των μνημονίων.

➧ Ενημερώνουμε τους συλλόγους και αναδεικνύουμε στους συναδέλφους και την κοινωνία τα προβλήματα που συσσωρεύει η κυβερνητική πολιτική, το Υπουργείο και η Διοίκηση.

➧ Ελέγχουμε, καταγγέλλουμε, αποκαλύπτουμε τις αυθαίρετες, τις παράνομες ενέργειες, τις πελατειακές σχέσεις και τις αδιαφανείς διαδικασίες.

➧ Οι αιρετοί των Παρεμβάσεων λειτουργούν στη βάση των αρχών της συνεχούς λογοδοσίας στα σχήματα και τους Συλλόγους τους, της ανακλητότητας, της εναλλαγής και της επιστροφής στην τάξη μετά τη λήξη της θητείας τους.

➧ Εφαρμόζουμε και υλοποιούμε τις αποφάσεις των συλλόγων και των Γενικών τους Συνελεύσεων.

➧ Είμαστε αντίθετοι με την κατάληψη κυβερνητικών θέσεων και τη μεταπήδηση από τη θέση του συνδικαλιστή σε θέση στελέχους εκπαίδευσης.

➧ Είμαστε αντίθετοι σε οποιαδήποτε σχέση του συνδικαλισμού με τη διοίκηση, αντιστρατευόμενοι πάντα τον καθεστωτικό, κυβερνητικό συνδικαλισμό.

➧ Απέχουμε από κάθε διαδικασία αξιολόγησης, αγωνιζόμαστε, μαζί με τους συλλόγους και το κίνημα, για να μπλοκάρουμε κάθε τέτοια πράξη όταν χρειαστεί, φτάνοντας και στην παραίτηση για να συμβάλουμε σ’ αυτήν την κατεύθυνση. Είναι αυτονόητο για μας ότι ο αιρετός δεν μπορεί να είναι υποψήφιο στέλεχος εκπαίδευσης.

➧ Oι αιρετοί μας απείχαν από τη διαδικασία επιλογής διευθυντών εκπαίδευσης και συντονιστών εκπαιδευτικού έργου.

➧ Ανιχνεύουμε νέους δρόμους αντίστασης και συλλογικής δράσης – παρέμβασης σε αυτό το εχθρικό τοπίο.

Δεν τρέφουμε αυταπάτες. Το μέλλον αναπνέει στους

αγώνες ρήξης κι ανατροπής!

Υ Π Ο Ψ Η Φ Ι Ο Τ Η Τ Ε Σ  Γ Ι Α  Κ Υ Σ Π Ε