ή γιατί ο κρατικός, γραφειοκρατικός, κυβερνητικός συνδικαλισμός βρίσκεται στον αντίποδα της ταξικής πάλης, αποτελεί το μακρύ χέρι και τον δούρειο ίππο της συγκυβέρνησης των τραπεζιτών και του μαύρου μετώπου εξουσίας.
Η απόφαση της συγκυβέρνησης των ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ στο Δ.Σ. της ΔΟΕ για την παραπέρα πορεία του κλάδου αποτελεί ΜΝΗΜΟΝΙΟ της απόλυτης σιωπής , της απόλυτης ταύτισης στην πράξη, με την εντολή της συγκυβέρνησης του μαύρου μετώπου, για να μην κινείται τίποτα που να την ενοχλεί, τίποτα που να την εμποδίζει να εφαρμόσει την κοινωνική βαρβαρότητα που έχει συμφωνήσει με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ.
Αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της συνδικαλιστικής, κυβερνητικής και κρατικής γραφειοκρατίας των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, που βάζει απεργία 40 μέρες μετά τις μεγαλειώδεις απεργιακές συγκεντρώσεις στις 19 και 20 ΟΚΤΩΒΡΗ, στις 1 του ΔΕΚΕΜΒΡΗ.
Ενώ η επέλαση της κοινωνικής βαρβαρότητας συνεχίζεται και η εργαζόμενη πλειοψηφία αντιστέκεται σε πολλές περιπτώσεις παίρνοντας ηρωικά χαρακτηριστικά (απεργία χαλυβουργών, επίσχεση εργασίας στον ALTER, απεργία στην αλουμινοβιομηχανία ΛΟΥΚΙΣΣΑΣ, απεργία στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, στην εκτυπωτική 3Ε, στη ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΣ cosmetics και σε πολλούς άλλους χώρους), η απόλυτη σιωπή των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ είναι χαρακτηριστική για να δηλώσει την υπονόμευση αυτών των αγώνων μη κάνοντας έστω και το στοιχειώδες: ΑΠΕΡΓΙΑ. Δίνοντας ταυτόχρονα τα διαπιστευτήρια στην κυβέρνηση του τραπεζίτη Παπαδήμου ότι μπορεί να έχει εμπιστοσύνη σε αυτές τις οργανώσεις, ότι δεν θα τον ενοχλήσουν στην εφαρμογή τόσο των προηγούμενων βάρβαρων μέτρων της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ όσο και της νέας απεχθούς δανειακής σύμβασης που επιχειρεί να εφαρμόσει η συγκυβέρνηση των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ.
Η συγκυβέρνηση των ΠΑΣΚ- ΔΑΚΕ στη Δ.Ο.Ε. κάνει οτιδήποτε για να εκτονώσει την οργή και την αγανάκτηση που δημιουργεί η συνεχόμενη βάρβαρη και εξοντωτική πολιτική των κομμάτων τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της στάσης είναι και η ψήφιση δίωρης διευκολυντικής στάσης εργασίας για την απεργία στις 17 του Γενάρη λες και πρόκειται για μια εθιμοτυπική συμπαράσταση αλληλεγγύης και όχι για έναν απεργιακό αγώνα ενάντια στην κοινωνική βαρβαρότητα.
Χαρακτηριστικό της απόφασης αυτής είναι η παντελής έλλειψη αναφοράς στο ποιος εφαρμόζει και ποιος στηρίζει αυτή την πολιτική. Ίσως γιατί πλέον και οι δύο παρατάξεις είναι πλέον και τυπικά και ουσιαστικά, κυβερνητικές και δεν μπορούν να κοντράρουν τα κόμματά τους.
Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι δεν αναφέρει ούτε ως γεγονός την υπογραφή της νέας απεχθούς δανειακής σύμβασης, του NEOΥ MNHMONIOY PLUS, που περιλαμβάνει και νέες συμπληρωματικές εφαρμοστικές διατάξεις του πρώτου ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ από την νέα κυβέρνηση άρα και από τα κόμματα που υποστηρίζουν. Μια απεχθή δανειακή σύμβαση που «κουρεύει» τα ασφαλιστικά ταμεία, αυξάνει τις εισφορές, αυξάνει τα συνταξιοδοτικά όρια, περικόπτει τους μισθούς και ξεπουλά τη δημόσια περιουσία της χώρας. Ένα ΜΝΗΜΟΝΙΟ PLUS που μας θυμίζει ότι δεν ζούμε στο 2012 μ.Χ αλλά στο 1512 μ.Χ. του ΜΕΣΑΙΩΝΑ.
Καθώς συνεχίζεται η άγρια επίθεση σε όλα τα μέτωπα ενάντια στο κόσμο της εργασίας, το Δ.Σ. της ΔΟΕ αντί να δημιουργεί τους όρους και τις προϋποθέσεις για την συγκρότηση του αντίπαλου δέους στο μαύρο μέτωπο εξουσίας, αντί να πάρει πρωτοβουλία για τον συντονισμό των εργαζομένων στις ομοσπονδίες του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα και των πρωτοβάθμιων σωματείων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για την ανατροπή της συγκυβέρνησης, της Ε.Ε. – ΔΝΤ , προχωρά σε ένα «αγωνιστικό» πρόγραμμα με τα εξής βήματα: Με τίτλο «Η ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΣΤΗ ΓΝΩΣΗ, ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ»!! προχωρά σε συγκεντρώσεις και εκδηλώσεις σε πρωτεύουσες νομών και σε πόλεις που λειτουργούν παιδαγωγικά τμήματα, με ομιλητές τους «γνωστούς-αγνώστους αγωνιστές» του κλάδου, τους κάθε φορά πανεπιστημιακούς των αντίστοιχων πόλεων. Αυτοί θα είναι οι εκφραστές του «αγωνιστικού προγράμματος» του κλάδου ενάντια στην κοινωνική βαρβαρότητα στην εκπαίδευση, ενάντια στην υποχρηματοδότηση, στην αδιοριστία, στις ελαστικές σχέσεις εργασίας, στην κατάργηση της δωρεάν διανομής βιβλίων, στις απολύσεις, συγχωνεύσεις – καταργήσεις, στο μισθολόγιο – φτωχολόγιο, στην ανυπαρξία της κοινωνικής ασφάλισης, στην μη κάλυψη των εξόδων από τον ΕΟΠΥΥ (πρώην ΟΠΑΔ), στο νέο σχολείο της αγοράς, στην αντιδραστική αναδιάρθρωση της διοίκησης στην εκπαίδευση.
Η συγκυβέρνηση στη ΔΟΕ αρκείται σε «διαβεβαιώσεις» της υπουργού ότι δεν θα προχωρήσει η εφεδρεία στην εκπαίδευση (αφού έχει αποτύχει σ΄όλο το δημόσιο), ενώ καταλαβαίνει πολύ καλά ότι οι απολύσεις μέσω αξιολόγησης και μέσα από την διαδικασία των συγχωνεύσεων είναι προ των πυλών. Κάτι που είναι αυταπόδεικτο και από τον αριθμό των απολύσεων στο δημόσιο 150.000. Πράγμα που σημαίνει ότι μέρος αυτών θα είναι και εκπαιδευτικοί αφού αποτελούν ένα μεγάλο μέρος του δημοσίου (180.000). Η ιστοσελίδα της ΔΟΕ έχει μετατραπεί σε γραφείο τύπου του Υπουργείου για να διαψεύσει τα δημοσιεύματα για την εργασιακή εφεδρεία.
Το μόνο που κάνει η συγκυβέρνηση των ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ στη ΔΟΕ είναι να καταγγέλλουν τους συλλόγους και τους χιλιάδες εκπαιδευτικούς που παλεύουν για συνδικαλισμό της βάσης και όχι του κράτους, που αρνούνται να υποταχτούν σε ένα συνδικαλισμό φερέφωνο της εξουσίας.
Εκείνο που ενδιαφέρει τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία στο Δ.Σ. της ΔΟΕ είναι ότι αφού πέρασαν τα Χριστούγεννα, χρειάζονται και κάποιες μέρες διακοπών ακόμη. Αμέσως μετά αρχίζουν οι μέρες τουρισμού ανά την Ελλάδα, με έξοδα που όλοι οι συνάδελφοι και συναδέλφισσες καλύπτουμε μέσα από την καταβολή των συνδρομών και αυτό να παρουσιαστεί ως πλούσιος αγωνιστικός απολογισμός, αφού εξάλλου τα έξοδα των περιοδειών στα οικονομικά της Δ.Ο.Ε. καταγράφονται στον κωδικό «Αγωνιστικές Κινητοποιήσεις».
Στον αντίποδα, η εργαζόμενη πλειοψηφία, η βάση του κλάδου πρέπει να πετάξει στον καιάδα της ιστορίας αυτή την συγκυβέρνηση. Να πάρει την υπόθεση του αγώνα για το χτίσιμο του συντονισμού μεταξύ των εργαζομένων, δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, στα χέρια του, να δημιουργήσει αμεσοδημοκρατικά όργανα πάλης, να δώσει ζωή στις Γ.Σ., στις επιτροπές αγώνα, στις λαϊκές συνελεύσεις στις γειτονιές, να οργανώσει δίκτυα αλληλεγγύης ανάμεσα στους εργαζόμενους και τους ανέργους, να δημιουργήσει τους όρους και τις προϋποθέσεις για την ανατροπή της λαομίσητης συγκυβέρνησης του μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ, των τραπεζών και του κεφαλαίου για να μην ψηφιστεί η απεχθής δανειακή σύμβαση, να μην προχωρήσει η διαδικασία των απολύσεων στην εκπαίδευση, η αξιολόγηση, το νέο σχολείο της αγορά, να μην προχωρήσει παραπέρα η υποβάθμιση και διάλυση της δημόσιας δωρεάν παιδείας. Μέσα από ένα απεργιακό αγώνα διαρκείας, μέσα από καταλήψεις, διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις, η εργαζόμενη πλειοψηφία αγωνίζεται για να μην ψηφιστεί η νέα απεχθής δανειακή σύμβαση και το ΜΝHΜΟΝΙΟ PLUS, την ανατροπή της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου, την έξοδο από Ε.Ε. και Ευρώ, την άρνηση – διαγραφή του χρέους, την κοινωνικοποίηση των τραπεζών με κοινωνικό έλεγχο, την αναδιανομή του πλούτου υπέρ των εργαζομένων.
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ
ΔΥΝΑΜΙΚΑ, ΜΑΧΗΤΙΚΑ
ΣΤΗN ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 17 ΤΟΥ ΓΕΝΑΡΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ
ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ
ανεξάρτητες αυτόνομες αγωνιστικές ριζοσπαστικές
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.
www.paremvasis.gr 13/01/2012
