Παρεμβάσεις ΠΕ: Όχι στην αναδιάρθρωση της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, την υποβάθμιση και συγχώνευση των Παιδαγωγικών Τμημάτων Δημοτικής Εκπαίδευσης και Παιδαγωγικών Τμημάτων Νηπιαγωγών

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, συνεχίζοντας την αντιεκπαιδευτική κατεύθυνση όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, προωθεί πολιτικές που υποβαθμίζουν το ρόλο και τη λειτουργία των Παιδαγωγικών Τμημάτων και σχεδιάζει εκτεταμένες αναδιαρθρώσεις στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση που θα έχουν άμεσο αντίκτυπο στη δομή και το περιεχόμενο του σχολείου αλλά και στα εργασιακά δικαιώματα των αποφοίτων και των εν ενεργεία εκπαιδευτικών. Αυτός ο προσανατολισμός εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στην εκπαίδευση στα πλαίσια των κατευθύνσεων του ΟΟΣΑ.

Οι αλλαγές που προβλέπονται  στο  νομοσχέδιο για τα Πανεπιστήμια που είδε πρόσφατα το φως της δημοσιότητας, έχουν ως βασικούς άξονες την προώθηση του επιχειρηματικού πανεπιστημίου, με τη θεσμοθέτηση των διδάκτρων στα μεταπτυχιακά, τη λειτουργία ταχύρρυθμων θερινών σπουδών, τα εξ αποστάσεων μεταπτυχιακά, τα διετή προγράμματα με δίδακτρα. Σε αυτό το πλαίσιο γίνεται συζήτηση και στα Παιδαγωγικά Τμήματα Δημοτικής και Προσχολικής Εκπαίδευσης , όπου άμεσοι  και κομβικής σημασίας άξονες για την υλοποίησή τους αποτελούν:

  • Οι συγχωνεύσεις ΤΕΙ και Πανεπιστημιακών Τμημάτων και συγκεκριμένα ΤΕΙ Βρεφονηπιοκόμων, Παιδαγωγικών Τμημάτων Νηπιαγωγών και Παιδαγωγικών Τμημάτων Δημοτικής Εκπαίδευσης και Ειδικής Αγωγής σε πρώτη φάση. Ήδη, τα ΠΤΝ Αθήνας, Θεσσαλονίκης και Ιωαννίνων, πόλεις στις οποίες λειτουργούν και ΤΕΙ Βρεφονηπιοκόμων, διερευνούν αυτό το ενδεχόμενο.
  • Η θεσμοθέτηση προγράμματος διδακτικής και παιδαγωγικής επάρκειας για απόφοιτους πανεπιστημιακών τμημάτων «αυτοχρηματοδοτούμενο και με χαμηλό κόστος» – δηλαδή με δίδακτρα – «που θα αποφέρει στα Πανεπιστήμια τους απαιτούμενους πόρους».
  • Η παροχή παιδαγωγικής επάρκειας με μια διαδικασία που αφενός αμφισβητεί το επαγγελματικό δικαίωμα των συναδέλφων της δευτεροβάθμιας να διδάσκουν χωρίς αυτήν, αφετέρου συνδέεται με τη δυνατότητα ειδικοτήτων της δευτεροβάθμιας, όπως οι φιλόλογοι, φυσικοί, μαθηματικοί κλπ. να διδάσκουν στις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού. Διαδικασία που σχετίζεται με ποικίλα αντιδραστικά σενάρια αναδιάρθρωσης των βαθμίδων εκπαίδευσης και του προσοντολογίου επαγγελματικών δικαιωμάτων.
  • Η μνημονιακή επιταγή για συρρίκνωση της εκπαίδευσης στο πλαίσιο των συνολικών συντηρητικών αναδιαρθρώσεων  και τη βασική πολιτική επιλογή συρρίκνωσης, διάλυσης και συγχώνευσης εκπαιδευτικών δομών. Στα πλαίσια του Ενιαίου Χώρου Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, εξετάζεται:

α.  η συγχώνευση σε πρώτη φάση των ΤΕΙ Βρεφονηπιοκόμων και των Παιδαγωγικών Τμημάτων Νηπιαγωγών με συνακόλουθο αποτέλεσμα τη συγχώνευση  των επαγγελματικών δικαιωμάτων των δύο κλάδων στις ηλικίες 0 έως 6. β. Σε μια επόμενη φάση, η συγχώνευση των ΠΤΝ και ΠΤΔΕ με την ανάλογη κινητικότητα μεταξύ των δύο κλάδων (με συνακόλουθη επιδίωξη τη δυνατότητα των νηπιαγωγών να διδάσκουν στην Α΄ και Β΄ δημοτικού ) αφού η ήδη υπάρχουσα υποβάθμιση των ΠΤΔΕ και ΠΤΝ λόγω των μνημονιακών πολιτικών και η υπολειτουργία τους λόγω έλλειψης προσωπικού, οδηγεί σε συγχώνευση τους μιας που το διδακτικό προσωπικό έχει ήδη συρρικνωθεί σε τέτοιο βαθμό που δεν επαρκεί πλέον για να διδαχθούν τα μαθήματα του προγράμματος σπουδών .

  • Μεταπτυχιακός τίτλος παιδαγωγικής επάρκειας που θα μοριοδοτείται περισσότερο στην πρόσληψη.
  • Διαδικασία επιμόρφωσης με διάρκεια ενός ή δύο ετών για το «δόκιμο» εκπαιδευτικό που θα οδηγεί σε «πιστοποίηση που θα επιτρέπει στον εκπαιδευτικό να αναλάβει ως μόνιμος το διδακτικό και παιδαγωγικό έργο».
  • Η «αναμορφωμένη» λειτουργία των Διδασκαλείων με χρηματοδότηση ΕΣΠΑ και «συνεχιζόμενη εκπαίδευση παράλληλα με την εργασία και ευέλικτη επιμόρφωση».
  • Μια νέα εκπαιδευτική δομή της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που θα προβλέπει δύο τάξεις Λυκείου με βασικό στόχο την έξωση μεγάλου μέρους μαθητικού πληθυσμού προς την τεχνική κατάρτιση.

Η προώθηση και υλοποίησή τους θα σημάνει την απογείωση της σχολικής αποτυχίας και διαρροής, την αποδιάρθρωση της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, το τέλος του νηπιαγωγείου και δημοτικού σχολείου όπως τα γνωρίσαμε και τη διαμόρφωση μιας άλλης εκπαιδευτικής δομής με τραγικά αποτελέσματα για τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και για τα εργασιακά και επαγγελματικά δικαιώματα όλων των εκπαιδευτικών.

Το υπουργείο παιδείας γενικεύει το σχολικό μοντέλο του κατακερματισμού της γνώσης και των αντικειμένων, των δεξιοτήτων , της μαθητείας και των αποκλεισμών, κομμένο και ραμμένο στα όρια των μνημονιακών περιορισμών.

Σε αυτά τα πλαίσια, εκπρόσωποι του υπουργείου, σε κάθε ευκαιρία, σε συζητήσεις και συναντήσεις θεσμικού αλλά και μη θεσμικού χαρακτήρα δεν διστάζουν να διατυπώσουν, μέσα στο γνωστό πλαίσιο δημιουργικής ασάφειας, μια σειρά από σκέψεις και προβληματισμούς που περιγράφουν μια πολύ συγκεκριμένη κατεύθυνση αντιδραστικής αναδιάρθρωσης. Κύρια σημεία αυτής της κατεύθυνσης είναι:

  • Το ευρωπαϊκό πλαίσιο προσόντων με βάση το οποίο θα πρέπει θα προσαρμοστεί και το αντίστοιχο ελληνικό  , εντός του οποίου θα πρέπει η Πολιτεία να καθορίσει τα προσόντα που θα πρέπει να έχουν οι εκπαιδευτικοί.
  • Την επικίνδυνη αντίληψη ότι «τα Παιδαγωγικά Τμήματα δεν έχουν να προσφέρουν πλέον, έχουν κλείσει τον κύκλο τους με τον τρόπο που δουλεύουν ως τώρα και θα πρέπει να πάμε στην επόμενη φάση». Να περιοριστούν δηλαδή κυρίως στη διαδικασία πιστοποίησης παιδαγωγικής επάρκειας των αποφοίτων Πανεπιστημιακών Τμημάτων.

Κριτήριό της κυβέρνησης και όσων προωθούν και υποστηρίζουν τέτοιες επιλογές δεν είναι οι ανάγκες των μαθητών, αλλά οι ανάγκες των δανειστών. Κριτήριό τους δεν είναι η σταθερή εργασία, αλλά η εργασιακή ευελιξία και ομηρία. Κριτήριό τους δεν είναι το σχολείο της παιδαγωγικής σχέσης και της γνώσης, όπου αμβλύνονται οι κοινωνικές και ταξικές ανισότητες, δεν είναι το σχολείο της κριτικής και δημιουργικής σκέψης, αλλά το πολυδιασπασμένο φθηνό και ευέλικτο σχολείο της αγοράς.

Γι΄ αυτό και θα βρουν απέναντι τους το εκπαιδευτικό κίνημα, τις δυνάμεις της ζωντανής εκπαίδευσης.

Συνεχίζουμε τον αγώνα:

  • για το Δημόσιο σχολείο, τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών και τα εργασιακά μας δικαιώματα. Διεκδικούμε δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και εκπαίδευση και Ενιαίο Δωδεκάχρονο Δημόσιο Δωρεάν Σχολείο, σχολείο των όλων και των ίσων, δικαίωμα στη μόρφωση για όλα τα παιδιά χωρίς διακρίσεις, σχολείο των αναγκών και των δικαιωμάτων της κοινωνικής πλειοψηφίας.
  • για να διαμορφώσουμε ένα νέο μορφωτικό ρεύμα κριτικής απελευθερωτικής παιδαγωγικής και κοινωνικής χειραφέτησης με συλλογικές ριζοσπαστικές πρακτικές, στην τάξη και το σχολείο.
  • για να ισχυροποιήσουμε την ενότητα όλων των εκπαιδευτικών και την αγωνιστική διεκδίκηση των συλλογικών τους συμφερόντων.

 

Καλούμε:

  • Το ΔΣ της ΔΟΕ να υπερασπιστεί το δημόσιο σχολείο, τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών
  • Τα ΠΤΔΕ, ΠΤΝ και τα Τμήματα Ειδικής Αγωγής να πάρουν σαφή θέση