Τη Δευτέρα 19 Οκτώβρη πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ για τον προγραμματισμό του επομένου διμήνου αλλά είχε κυρίως ως σκοπό να αναιρέσει την προηγούμενη απόφασή που πάρθηκε στο τέλος Αυγούστου για απεργιακές κινητοποιήσεις το δεύτερο δεκαήμερο του Οκτώβρη, με την πρόφαση της «ελλιπούς προετοιμασίας».
Οι Παρεμβάσεις Κινήσεις Συσπειρώσεις καταγγείλαμε το γεγονός της ανατροπής της προηγούμενης απόφασης του Γ.Σ. για απεργιακή κινητοποίηση από τον Οκτώβρη με την πρώτη κατάθεση του πρώτού πακέτου μέτρων και την ανάγκη ουσιαστικής κλιμάκωσης για την αποτροπή τους.
Υπογραμμίσαμε πρώτα απ όλα ότι είναι ανάγκη κατονομάσουμε και να αναμετρηθούμε με τις αιτίες που δημιουργούν αυτή την κατάσταση και όλους τους μνημονιακούς νομούς. Να πούμε ξεκάθαρα ποιους έχουμε απέναντί μας Κεφάλαιο, , ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ, την κυβέρνηση και όλο το πολιτικο προσωπικό που τους υπηρετούν, την ανάγκη σύγκρουσης με όλο το μαύρο μέτωπο τώρα , χωρίς μισόλογα και αυταπάτες, χωρίς μεταθέσεις στο απροσδιόριστο μέλλον.
Τονίσαμε πως με τις αποφάσεις που παίρνονται και με τον σχεδιασμό της πλειοψηφίας, ΔΑΚΕ ΠΑΣΚ- ΜΕΤΑ και ΠΑΜΕ ( πάρα τα μεγάλα λόγια) αναπαράγουμε την ιδία αναποτελεσματική τακτική της απλής διαμαρτυρίας, για να «βγάλουμε την υποχρέωση», την ώρα που χρειάζεται ενιαίος αποφασιστικός και συγκρουσιακός αγώνας όλων των εργαζομένων για να μπει πραγματικός φραγμός στην εφαρμογή τους.
Προτείναμε Πανεργατική απεργιακή κινητοποίηση και καταλήψεις Υπουργείων με την πρώτη εξαγγελία κατάθεσης του ασφαλιστικού και των υπόλοιπων νομοσχεδίων (μισθολογικό κλπ) και άμεση απεργιακή κλιμάκωση στη συνέχεια, σε συνδυασμό και με άλλες αγωνιστικές δράσεις αν δεν τα αποσύρει η κυβέρνηση.
Προτείναμε τα συλλαλητήρια που είχαν εξαγγελθεί για τις 22 Οκτώβρη να πάρουν πανεργατικά παλλαϊκά χαρακτηριστικά και να μη εξαντληθούν στα όρια της παραταξιακής διαμαρτυρίας.
Προτείναμε από τις αρχές Νοέμβρη μια σειρά κινητοποιήσεις και δράσεις.
Στις 3 Νοέμβρη πανελλαδική κινητοποίηση για τους εργαζομένους στα 5νταμηνα, όλους τους ελαστικά εργαζομένους, τους συμβασιούχους οι οποίοι απολύονται μέχρι στο τέλος του χρόνου με σύνθημα «δεν φεύγει κανείς από τη δουλειά» εφαρμογή των ΣΣΕ εργασίας τώρα,.
Το διήμερο 4-5 Νοέμβρη διήμερο μάχης, με πολύμορφες κινητοποιήσεις ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και την ανεργία διεκδικώντας μαζικές προσλήψεις σε υγεία, παιδεία και τους ΟΤΑ και το υπόλοιπο δημόσιο.
Στο τέλος της συνεδρίασης μπήκε σε ψηφοφορία η εισήγηση της πλειοψηφίας της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ που είχε μόνο τρία σημεία:
Την κινητοποίηση στις 21/10 (2ωρη στάση) για το ΜΤΠΥ, την απεργία στις 12 Νοέμβρη και γενικά κι αόριστα την εξουσιοδότηση στην ΕΕ για κλιμάκωση. Η πρόταση αυτή ψηφίστηκε από όλες τις υπόλοιπες παρατάξεις, ΔΑΚΕ – ΠΑΣΚ – ΜΕΤΑ – ΣΥΝ. ΑΝΑΤΡΟΠΗ και ΠΑΜΕ.
Οι Παρεμβάσεις Κινήσεις Συσπειρώσεις ψηφίσαμε την δική μας συνολική πρόταση για ένα πραγματικό αγωνιστικό σχεδιασμό και στις μορφές και στο περιεχόμενο.
Ψευδώς έγραψε ο «Ριζοσπάστης» ότι ψηφίσαμε λευκό στην απεργία στις 12/11. Ψηφίσαμε λευκό στην πρόταση που από κοινού ψήφισαν ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚ, ΜΕΤΑ, ΠΑΜΕ και ΑΝΑΤΡΟΠΗ και που εμπεριείχε μόνο την απεργία στις 12/11, χωρίς άλλα βήματα ενδιάμεσα και χωρίς σοβαρό σχεδιασμό κλιμάκωσης.Ενώ ψηφίσαμε (και το αποκρύπτουν) την πρόταση του ΠΑΜΕ για το συλλαλητήριο στις 22 Οκτώβρη, ως έναν σταθμό στη λογική και στο σύνολο της πρότασης που καταθέσαμε, ενώ αυτοί αρνήθηκαν να ψηφίσουν οτιδήποτε άλλο σε αυτή την κατεύθυνση.
Το συμπέρασμα είναι πως η πλειοψηφία του Γ.Σ. της ΑΔΕΔΥ παραμένει εγκλωβισμένη σε μια ηττοπαθή, φοβισμένη γραφειοκρατική λογική κι αντίληψη, την στιγμή που ετοιμάζεται το νέο σφαγείο μας. Παραβίασε τυπικά και ουσιαστικά την προηγούμενη απόφαση του Γ.Σ. για έναρξη απεργιακών κινητοποιήσεων από το Οκτώβρη και αποφάσισε να ακολουθήσει την ίδια αποτυχημένη λογική της απλής διαμαρτυρίας, των συμβολικών κινήσεων. Την πεπατημένη των κατακερματισμένων αγώνων, με θολό περιεχόμενο και επιμέρους κριτική σε πλευρές της κυρίαρχης πολιτικής και με άλλοθι την «απογοήτευση και τις διαθέσεις του κόσμου».
Οι Παρεμβάσεις Κινήσεις Συσπειρώσεις δηλώνουμε για μια ακόμα φορά ότι:
Oι εργαζόμενοι σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, συνολικά ο λαός και η νεολαία είναι οι μόνοι που μέσα από τις συντονισμένες αγωνιστικές τους πρωτοβουλίες, ξεπερνώντας τα όρια της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και μέσα από τα πρωτοβάθμια σωματεία τους, τις συλλογικότητές τους σε κάθε χώρο και κλάδο, σε κάθε πόλη και γειτονιά μπορούν να αναστρέψουν αυτή την κατάστασή.
Να βάλουν φραγμό στην εφαρμογή των μέτρων συνέχισης της κοινωνικής καταστροφής, να συγκρουστούν και να ανατρέψουν συνολικά την πολιτική του Κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ – Κυβέρνησης και των μνημονίων που επιβάλουν.
Άλλος δρόμος δεν υπάρχει.
