Ο ανθός του μέλλοντος – η ελπίδα της ρήξης
Ο λαός μας βροντοφώναξε: ΟΧΙ!
Σήκω ψυχή μου
δώσε ρεύμα
βάλε στα ρούχα σου φωτιά
βάλε στα όργανα φωτιά
να σηκωθεί σαν μαύρο πνεύμα
η τρομερή μας η λαλιά
Ο λαός μίλησε!
Με ισχυρή μνήμη από τη λεηλασία της τελευταίας πενταετίας είπε όχι στη λιτότητα και την κοινωνική λεηλασία. Στην υποταγή, στη διάλυση κάθε δημόσιου αγαθού. Στη διάλυση της παιδείας, της υγείας, της ασφάλισης. Οι εργαζόμενοι, οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι νέοι και οι νέες, η ανέχεια και η δυστυχία, γύρισαν την πλάτη στα capital controls και τους εκβιασμούς και έβαλαν γερές βάσεις για το δρόμο της ανατροπής των μνημονίων, της λιτότητας και των πολιτικών της ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ.
Ο λαός μας έδωσε μια μάχη ιστορικής σημασίας απέναντι στις επελαύνοντες ορδές των τραπεζιτών, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των πολιτικών τους εκπροσώπων. Τους φώναξε ΟΧΙ, τους φώναξε ένα παγκόσμιο NO PASARAN. Όλη την προηγούμενη εβδομάδα είχε απέναντί του ολόκληρη τη λέσχη των τιποτένιων: «αξιωματούχους» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη Μέρκελ και το Σόιμπλε, συστημικά ΜΜΕ, τον Σάλα, τον Αλαφούζο και το Λάτση, τον Καμίνη και τον Μπουτάρη, το μπλοκ της ακροδεξιάς του Άδωνι και της ακροδεξιάς σοσιαλδημοκρατίας του Λοβέρδου, τον απέθαντο Μητσοτάκη και όλο του το σόι, το Σημίτη, το Λαλιώτη, τον Καραμανλή, τον Παπανδρέου, το Σαμαρά, το Βενιζέλο και το Στ. Θεοδωράκη, συστημικούς καλλιτέχνες και διανοούμενους. Τα μεγάλα και μικρά αφεντικά, τα εργοδοτικά συνδικάτα με τους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ πρώτους και καλύτερους.
Η σημασία του ΟΧΙ, με το ταξικό, λαϊκό του πρόσημο αποκτάει παγκόσμια διάσταση. Είναι μήνυμα προς τους λαούς της Ευρώπης, προς τους λαούς όλου του κόσμου, μήνυμα αντίστασης, αξιοπρέπειας και αγώνα, μήνυμα ξεσηκωμού του κόσμου της εργασίας που δέχεται την πιο σκληρή επίθεση στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης για να πάνε συνολικά και στρατηγικά τα πράγματα αλλιώς.
Από τη μια, η ψυχή της αντίστασης, από την άλλη αργυρώνητοι δημοσιογράφοι, εκατομμύρια ευρώ για προπαγάνδα, τρομοκρατικές δηλώσεις και χυδαίοι εκβιασμοί.
Από τη μια, η ταξική συνειδητοποίηση της εργαζόμενης πλειοψηφίας που ασφυκτιά και παλεύει να σπάσει τα δεσμά ΕΕ- ΔΝΤ-ΕΚΤ και της καπιταλιστικής κρίσης από την άλλη οι ταξικοί εκπρόσωποι των δανειστών, το διαπλεκόμενο μισθοφορικό πολιτικό σύστημα που πέντε χρόνια τώρα κατέστρεψε την κοινωνία, έσκυβε το κεφάλι στις απαιτήσεις των ληστών, έπαιζε και παίζει το ρόλο της χειραγώγησης και της υποταγής της κοινωνίας, του ξεπουλήματος κάθε δημόσιου αγαθού, της διάλυσης κάθε κοινωνικού, εργατικού δικαιώματος.
Όλοι αυτοί ξέχασαν ότι η τυφλή προπαγάνδα και οι εκβιασμοί ποτέ δεν ήταν οι συμβολαιογράφοι της ιστορίας. Όλοι αυτοί, πολιτικοί και δημοσιογράφοι, που έλεγαν μέχρι πριν λίγες ώρες ότι το ΟΧΙ της Κυριακής σημαίνει ΟΧΙ στο ευρώ και έξοδος της Ελλάδας από την ΕΕ, τώρα τραυλίζουν τρομοκρατημένοι, ότι το ΟΧΙ σημαίνει όχι στα μέτρα και ΝΑΙ στην Ευρωπαϊκή Ένωση! Δείχνουν για μια ακόμα φορά, πόσο ψεύτες και υποκριτές είναι. Πόσο φανατικοί υποστηρικτές των ταξικών συμφερόντων των πλούσιων, των αστών, του μεγάλου κεφαλαίου. Δείχνουν πόσο πολύ απεύχεται το αστικό μπλοκ της χώρας μια πιθανή έξοδο από την ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση , ακριβώς γιατί κάτι τέτοιο θα ανέτρεπε δραματικά τον ταξικό συσχετισμό εις βάρος του. Τώρα, γιατί μια τέτοια έξοδο την απεύχεται και η ηγεσία του ΚΚΕ με τη θλιβερή στάση της αποχής από την ταξική αναμέτρηση και την πρωτοφανή δήλωση του Γενικού Γραμματέα κατά της εξόδου από το ευρώ, αυτό μόνο οι ίδιοι το γνωρίζουν.
Λέμε ΟΧΙ σε παλιά και νέα μνημόνια!!!
Οι μάσκες έπεσαν! Οι δηλώσεις του Σουλτς αμέσως μετά τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος αποκαλύπτουν σε όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς το πραγματικό ολοκληρωτικό πρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης! Συνεχίζουν λοιπόν να εκβιάζουν για νέο μνημόνιο γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια τη λαϊκή κυριαρχία! Ποια πρέπει να είναι η απάντηση στους εκβιασμούς;
Η κυβέρνηση, οφείλει να ανταποκριθεί στο λαϊκό αίσθημα, να σεβαστεί τον αγώνα και την τιτάνια μάχη που έδωσε ο κόσμος της φτώχειας, της ανέχειας, της ανεργίας, ο κόσμος της δουλειάς και να μη στραφεί ενάντια στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις του. Τα 47σέλιδα μνημόνια αναπαράγουν τα αδιέξοδα της μνημονιακής πολιτικής. Κάθε πολιτική πρόταση που υιοθετεί τα μνημονιακά μέτρα για το ξεπέρασμα της κρίσης είναι αντιλαϊκή και με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγήσει σε νέα κοινωνική καταστροφή.
Σε αυτή την κατεύθυνση κινήθηκε και η κυβερνητική πρόταση 47 σελίδων που περιλαμβάνει νέους αντιλαϊκούς φόρους, αύξηση ορίων για τη συντάξεις και κατάργηση πρόωρων, ιδιωτικοποιήσεις, ελαστική κοινωφελή εργασία, αναγνώριση και πληρωμή του χιλιοπληρωμένου χρέους, συνέχιση της λιτότητας, περικοπή δαπανών, μείωση μισθών με αύξηση εισφορών, μέτρα για το ασφαλιστικό 1,8 δισ. Δεν υπάρχουν κατά τη γνώμη μας ήπια μνημόνια με έντιμους συμβιβασμούς ή προτάσεις ήπιας λιτότητας με «κοινωνική ευαισθησία» και κατανομή. Δεν μας ενδιαφέρει η διάσωση των τραπεζιτών και των τοκογλύφων. Απορρίπτουμε τη σταθεροποίηση των μνημονίων και της φτώχειας. Για μια ακόμα φορά το ξαναλέμε: κανένα περιθώριο φιλολαϊκής πολιτικής και φιλολαϊκών μέτρων δεν υπάρχει σε συνεννόηση και συμφωνία με τους «εταίρους».
Απαιτούμε από την κυβέρνηση και θα το διεκδικήσουμε με κινηματικό μαζικό τρόπο να μην τολμήσει να υπογράψει κανένα νέο μνημόνιο. Η πρώτη πολιτική πρωτοβουλία της κυβέρνησης να συγκαλέσει συμβούλιο πολιτικών αρχηγών κάτω από το καπέλο της «εθνικής ενότητας» και να συμφωνήσει με το πολιτικό προσωπικό που ηττήθηκε στο δημοψήφισμα, επιδιώκει να ακυρώσει τη δυναμική του ΟΧΙ και κρατά σταθερά έξω από τις επιλογές της τη λογική της ρήξης. Η ρήξη που απεύχεται το κοινό κείμενο των πολιτικών αρχηγών είναι η μόνη φιλολαϊκή διέξοδος για το εργατικό και λαϊκό κίνημα. Λέμε ΟΧΙ σε κάθε νέο μνημόνιο, σε κάθε προσπάθεια να εμφανιστούν ως μονόδρομος τα μνημονιακά μέτρα, σε κάθε νέο αντεργατικό μέτρο, σε κάθε μέτρο λιτότητας και κοινωνικής καταβύθισης.
ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ και ΡΗΞΗ με την ΕΕ ΤΩΡΑ!
Όσο η σύγκρουση προσεγγίζει κομβικά σημεία των ταξικών αντιθέσεων, τόσο μεγαλύτερες, πυκνότερες και φορτισμένες φτωχές λαϊκές μάζες θα μπαίνουν στο προσκήνιο των πολιτικών αντιπαραθέσεων, κουβαλώντας την αγωνία για το μέλλον τους και την ίδια τους τη ζωή. Ξεκινάει ένας νέος κύκλος οξύτατων ταξικών συγκρούσεων, με αβέβαιο προσανατολισμό και απροσδιόριστο τέλος.
Ελεύθερος – πολιορκημένος ο λαός μας, για εφτά ολόκληρες μέρες, στάθηκε όρθιος και άντεξε! Με κλειστές τράπεζες, με τα ιδιωτικά κανάλια της διαπλοκής να βομβαρδίζουν μανιωδώς, με ολόκληρο το ευρωπαϊκό και διεθνές κατεστημένο να απειλεί και να εκβιάζει, με την εργοδοσία να προχωρά σε πρωτοφανές οικονομικό μποϋκοτάζ και τα αφεντικά να απειλούν ανοιχτά με απολύσεις.
Μέσα στο καμίνι αυτής της μάχης, μια νέα κοινωνική συμμαχία, ένα νέο μέτωπο άρχισε να διαμορφώνεται. Με πρωτοβουλίες των σωματείων μας, των επιτροπών του ΟΧΙ, των φορέων, των πολιτικών και κοινωνικών συλλογικοτήτων, η ίδια η λαϊκή βάση, οι χιλιάδες αγωνιστές που έδωσαν τη μάχη του ΟΧΙ, πρέπει να κάνουν δική τους υπόθεση τη συγκρότηση αυτού του παλλαϊκού κοινωνικού πολιτικού μετώπου. Καμιά θυσία, κανένας εφησυχασμός, κανένας συμβιβασμός, καμιά αναμονή που προδίδει τη λαϊκή θέληση. ΟΛΟΙ από αύριο στους δρόμους για να δηλώσουμε τη θέλησή μας να επιβληθεί η λαϊκή κυριαρχία, για να υπάρξει κοινωνική λαϊκή αντιπολίτευση και διεκδίκηση, για να μην υπογραφούν νέα μνημόνια, για να ηττηθεί η πολιτική της ΕΕ, του ΔΝΤ, του κεφαλαίου. Να μη σκύψουμε το κεφάλι στη βαρβαρότητα. Να διαμορφώσουμε τους όρους της ρήξης με την κοινωνία της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, της ανεργίας, της πείνας, της προσφυγιάς, του φασισμού, των πολέμων.
Καλούμε όλους τους συναδέλφους εκπαιδευτικούς που έλιωσαν τα παπούτσια τους όλες αυτές τις μέρες για τη νίκη του ΟΧΙ να μπουν και πάλι μπροστά σε αυτό τον αγώνα.
Ο λαός που έδωσε με αυταπάρνηση αυτή τη μάχη, δεν μπορεί πλέον, να συνεχίσει να αγωνίζεται πολιτικά, κοινωνικά και οργανωτικά αφοπλισμένος. Πρέπει να κάνει δική του υπόθεση τα αιτήματα κλειδιά για να νικήσει και στις επόμενες μάχες.
Δεν είναι δυνατόν οι αχυράνθρωποι της ΕΕ, του ΔΝΤ και του κεφαλαίου να συνεχίζουν να ελέγχουν το τραπεζικό σύστημα. Ιδιαίτερα αν οι εκβιασμοί της ΕΕ συνεχιστούν, δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση, οι τράπεζες να ελέγχονται από τους εκβιαστές του ελληνικού λαού. Πρέπει να προχωρήσει άμεσα, η εθνικοποίηση – κοινωνικοποίηση των τραπεζών και των βασικών τομέων της οικονομίας με εργατικό έλεγχο. Να σπάσουμε τα δεσμά χρέους και ευρωπαϊκής ένωσης, να διεκδικήσουμε με μεγάλους λαϊκούς διεθνιστικούς αγώνες τη μονομερή διαγραφή του χρέους, τη ρήξη και την έξοδο από την ΕΕ και το ευρώ.
Οι επιχειρηματίες, οι εργοδότες, τα μεγάλα και μικρά αφεντικά που στράφηκαν ενάντια στους εργαζόμενούς τους, που εκβίασαν και απείλησαν με απολύσεις, δεν μπορεί να μείνουν στο απυρόβλητο. Οι καταγγελίες που είδαν το φως της δημοσιότητας πρέπει να εξεταστούν μία προς μία και να υπάρχουν άμεσα επιπτώσεις. Οι εργαζόμενοι δεν μπορεί να μείνουν απροστάτευτοι απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία, δεν είναι καθοδηγούμενοι ψηφοφόροι των αφεντικών τους. Δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που οι επιχειρήσεις επιδιώκουν να εκβιάσουν πολιτικά και εκλογικά τους εργαζόμενούς τους. Πρέπει να είναι όμως η πρώτη φορά που θα το πληρώσουν ακριβά.
Τα ιδιωτικά κανάλια πρέπει ή να πληρώσουν ή να κλείσουν! Τέρμα στη δικτατορία των ΜΜΕ και την παραπληροφόρηση. Τα ιδιωτικά κανάλια που παραβίασαν κάθε έννοια πολυφωνίας, πρέπει να πληρώσουν το τίμημα. Να αλλάξει ριζικά το τοπίο, να χάσουν εδώ και τώρα οι ολιγάρχες του πλούτου το μονοπώλιο της ενημέρωσης, να περάσουν τα ΜΜΕ στα χέρια του λαού και των οργανωμένων του φορέων. Ταυτόχρονα, η ΕΡΤ πρέπει να βρει την πραγματική της φωνή, τη φωνή των κινημάτων και των λαϊκών αναγκών, να γίνει η ελεύθερη λαϊκή ΕΡΤ για την οποία αγωνιστήκαμε.
ΕΜΠΡΟΣ ΛΑΕ ΣΗΚΩ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΑ!
