Δήλωση των εκπροσώπων των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ–ΚΙΝΗΣΕΩΝ–ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΩΝ Π.Ε. στο Δ.Σ της ΔΟΕ Ηλία Σμήλιου (6975308409), Δημήτρη Πολυχρονιάδη (6974750410) Για τη συνάντηση του Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. με τον αναπληρ. Υ.ΠΟ.ΠΑΙ.Θ. (29/4), σχετικά με το πολυνομοσχέδιο και τις τροπολογίες για την Παιδεία

Αναπληρωτής Υπουργός Παιδείας: «Το κίνημα θέτει τα αιτήματα αλλά η κυβέρνηση δεν είναι υποχρεωμένη να τα υιοθετήσει»

Η παραπομπή στις «καλένδες» βασικών προεκλογικών εξαγγελιών από την  πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΟ.ΠΑΙ.Θ. θα μπορούσε να θεωρηθεί ως το γενικό συμπέρασμα από την τοποθέτησή της στη σημερινή συνάντηση με το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. Η ανησυχητική αυτή «μετάλλαξη» της πολιτικής ηγεσίας  μέσα σε ένα μόνο (κυβερνητικό) τρίμηνο επιβεβαιώθηκε με την παραπάνω απάντηση στην διατύπωση από την πλευρά μας της ανάγκης άμεσης συζήτησης και ικανοποίησης των διατυπωμένων αιτημάτων του εκπαιδευτικού κινήματος. Με αυτό τον τρόπο η πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΟ.ΠΑΙ.Θ. δικαιολογεί το ότι φαίνεται σήμερα να αγνοεί αυτά με τα οποία δήλωνε ότι συμφωνεί προεκλογικά και δεσμευόταν για την ικανοποίησή τους. Έτσι το Υ.ΠΟ.ΠΑΙ.Θ. δικαιολογείται να προχωρά σε προτάσεις νόμων και μέτρα που δεν έχουν τεθεί σε κανένα διάλογο με τους άμεσα ενδιαφερόμενους, τους εκπαιδευτικούς. Έτσι δικαιολογείται να αναγορεύει σε κυρίαρχα ζητήματα τα δευτερεύοντα και να μην αντιμετωπίζει τα ουσιαστικά προβλήματα της εκπαίδευσης. Έτσι δικαιολογείται να ασχολείται με το εποικοδόμημα αφήνοντας άθικτη τη βάση, να αλλάζει το “χρώμα των τοίχων” του σχολείου της αγοράς, το οποίο μετά τις συγκεκριμένες νομοθετικές προτάσεις θα συνεχίσει να στέκει αγέρωχο…

Το Δ.Σ. της ΔΟΕ διαμαρτυρήθηκε για την παντελή έλλειψη διαλόγου τόσο όσο αφορά το περιεχόμενο των συγκεκριμένων τροπολογιών όσο και συνολικότερα όλων των νομοθετικών προτάσεων του υπουργείου που δημοσιοποιήθηκαν το τελευταίο διάστημα. Κατά κύριο λόγο όμως τέθηκε το ζήτημα ότι μένουν εκτός των νομοθετικών προτάσεων του υπουργείου τα ουσιαστικά προβλήματα της εκπαίδευσης: διορισμοί εκπαιδευτικών και εργασιακά ζητήματα αναπληρωτών, δαπάνες για την παιδεία, κατάργηση όλου  του νομοθετικού πλαισίου αξιολόγησης και ακώλυτη μισθολογική εξέλιξη, νηπιαγωγείο, ανάκληση συγχωνεύσεων και υπεράριθμα τμήματα, θεσμοθέτηση οργανικών θέσεων κ.ά.

Ο αναπληρωτής υπουργός Παιδείας από την πλευρά του ανακοίνωσε στο Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. ότι οι τροπολογίες για τις επιλογές των στελεχών εκπαίδευσης, για τα πειραματικά και πρότυπα σχολεία καθώς και το σύστημα επιλογής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, θα κατατεθούν την επόμενη εβδομάδα στη Βουλή και θα ψηφιστούν με τη διαδικασία του κατεπείγοντος μέχρι την Παρασκευή. Ταυτόχρονα ανακοίνωσε ότι άλλα θέματα όπως η κατάργηση διατάξεων της αξιολόγησης και η αναγνώριση της προϋπηρεσίας των αναπληρωτών, θα περιληφθούν στο πολυνομοσχέδιο που θα κατατεθεί στη βουλή για ψήφιση τον επόμενο μήνα. Κατά τη συζήτηση δε που ακολούθησε έγινε προσπάθεια να τεθεί ένας τεχνητός διαχωρισμός μεταξύ σημαντικών και επειγόντων προβλημάτων της εκπαίδευσης για να υποστηριχθεί ότι η νομοθετική πρωτοβουλία του Υ.ΠΟ.ΠΑΙ.Θ. αφορά τα δεύτερα. Αλλά και στο ερώτημα ποιες είναι οι συγκεκριμένες νομοθετικές ρυθμίσεις για την αξιολόγηση και τους αναπληρωτές και πότε θα δοθούν στις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες, όχι μόνο δεν δόθηκε καμιά απάντηση αλλά αμφισβητήθηκε και η εγκυρότητα των κειμένων του πολυνομοσχεδίου και της αιτιολογικής του έκθεσης που ήρθαν στη δημοσιότητα! Όπως βέβαια αναπάντητο έμεινε και το ερώτημα γιατί αποτελεί επείγον ζήτημα η επιλογή των στελεχών εκπαίδευσης…

Γιατί το πραγματικό ερώτημα δεν είναι με ποιον τρόπο θα επιλεγούν οι νέοι διευθυντές εκπαίδευσης και οι διευθυντές των σχολικών μονάδων αλλά με ποιον τρόπο θα φέρουμε στα σχολεία την παιδαγωγική ελευθερία και τη δημοκρατία. Και σ’ αυτό δε δίνεται καμιά απάντηση με τις τροπολογίες του Υ.ΠΟ.ΠΑΙ.Θ. Γιατί το ζητούμενο σήμερα είναι να ξηλωθεί όλος εκείνος ο αυταρχικός διοικητικός μηχανισμός που καταδυναστεύει χρόνια τώρα την εκπαίδευση και προσπάθησε να επιβάλει την αξιολόγηση. Και αυτό δεν γίνεται με τη θεσμοθέτηση ενός θολού κι αμφιλεγόμενου συστήματος συμμετοχής των εκπαιδευτικών στην επιλογή των στελεχών εκπαίδευσης, ενώ την ίδια στιγμή παραμένει άθικτο το νομοθετικό πλαίσιο για τις (υπερ)αρμοδιότητές τους και με το Ν. 1340/2002 (καθηκοντολόγιο) συνεχίζουν να έχουν ακόμη και αξιολογικές αρμοδιότητες. Ούτε βέβαια με την παράταση της θητείας των σχολικών συμβούλων που προβλέπεται στις τροπολογίες, αυτών ακριβώς που αποτέλεσαν τα πιο πειθήνια όργανα στην προσπάθεια επιβολής της αξιολόγησης. Αυτό δε γίνεται όταν στην τροπολογία για το προσωπικό των πειραματικών σχολείων αλλάζεις μόνο τον τρόπο επιλογής των διευθυντών, αφήνοντας άθικτο το σύστημα συνεχούς αξιολόγησης των εκπαιδευτικών και του εκπαιδευτικού έργου (Ν. 3966/11, αρ. 50). Αυτό δε γίνεται όσο η συζήτηση δεν ξεκινά από την αναγόρευση του Συλλόγου Διδασκόντων ως ανώτερο αποφασιστικό όργανο του σχολείου για τα παιδαγωγικά και διοικητικά ζητήματα, με στοιχείο των αρμοδιοτήτων του και την εκλογή του συντονιστή του.

Και όσο απαράδεκτο είναι για το υπουργείο να θεωρεί ως το πιο επείγον ζήτημα την επιλογή των στελεχών εκπαίδευσης, άλλο τόσο απαράδεκτο είναι για τις παρατάξεις της ΠΑΣΚ/ΔΗΣΥ και της ΔΑΚΕ να αναγορεύουν το ίδιο θέμα και τις μικρολεπτομέρειές του σε κύριο θέμα συζήτησης στο εσωτερικό του κλάδου. Κι όπως μερικούς μήνες πριν αρνούνταν να πάρουν θέση για τα στελέχη τους εκείνα που τάχθηκαν με το “στρατό των προθύμων” της αξιολόγησης, έτσι και σήμερα ενδιαφέρονται μόνο για τη σωτηρία των μηχανισμών που χρόνια τώρα έστηναν και τη διατήρηση των μελών τους στις στελεχιακές θέσεις της εκπαίδευσης.

Απέναντι στη συγκεκριμένη θέση και στάση του Υ.ΠΟ.ΠΑΙ.Θ. το εκπαιδευτικό κίνημα δεν έχει άλλο δρόμο από τις συλλογικές διαδικασίες για τη συζήτηση της κυβερνητικής πολιτικής και των αναγκαίων αγώνων για την ικανοποίηση των διατυπωμένων αιτημάτων του. Είναι αναγκαίο σήμερα να ενεργοποιηθεί η απόφαση του Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. για την άμεση πραγματοποίηση Γενικών Συνελεύσεων των τοπικών Συλλόγων Π.Ε. και την οργάνωση πανεκπαιδευτικής κινητοποίησης για την ανάδειξη και διεκδίκηση άμεσων λύσεων για τα ουσιώδη προβλήματα της εκπαίδευσης για αύξηση των δαπανών για την παιδεία, μαζικούς διορισμούς εκπαιδευτικών, κατάργηση όλου του νομοθετικού πλαισίου της αξιολόγησης και την ακώλυτη μισθολογική εξέλιξη και όλα τα διατυπωμένα αιτήματα του κλάδου.

 

Γιατί (για να το ξαναθυμήσουμε στην πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΟ.ΠΑΙ.Θ.)

ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΘΑ ΠΕΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΕΞΗ!