Στο προηγούμενο διάστημα αντιμετωπίσαμε το ζήτημα της διεξαγωγής επιμορφωτικών σεμιναρίων για τους εκπαιδευτικούς, μόνιμους και συμβασιούχους, δάσκαλους/ες και εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων που εργάζονται σήμερα σε κάποιο από τα 99 «πιλοτικά» σχολεία, ένα εκ των οποίων είναι και το δικό μας.
Κατ’ αρχάς αντιμετωπίσαμε έναν σχεδιασμό από την πλευρά του υπουργείου που προέβλεπε την διεξαγωγή αυτών των σεμιναρίων σε μη εργάσιμες ώρες. Απορρίψαμε ομόφωνα αυτή την μεθόδευση ως απαράδεκτη όπως εξάλλου έκαναν και κάνουν οι συνάδελφοι/σες σε αντίστοιχα σχολεία σε άλλες περιοχές. Ωστόσο κατά την διάρκεια των δύο εκ των τριών ημερών που διεξήχθη το σεμινάριο σε εργάσιμες ώρες αποκομίσαμε μόνο σύγχυση και αμηχανία ως προς τους σκοπούς και την προοπτική του «πιλοτικού προγράμματος».
Οι ίδιοι οι επιμορφωτές έδιναν ασαφείς και αντικρουόμενες απαντήσεις και ερμηνείες καθώς επίσης και το περιεχόμενο του σεμιναρίου – όσο μπορεί κανείς να υποψιαστεί το περιεχόμενο σε μια τόσο πρόχειρη και συνοπτική διαδικασία – μας δημιούργησε ένα αίσθημα τουλάχιστον γενικευμένης ανησυχίας.
Μετά από συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων και εμπειριών μεταξύ μας αλλά και με συναδέλφους/ες άλλων «πιλοτικών» σχολείων και με όσες πληροφορίες μπορέσαμε να συλλέξουμε σχετικά με το πρόγραμμα αυτό, καταλήξαμε – πέρα από την γενικότερη ιδεολογικοπολιτική τοποθέτηση του καθενός/μιας – στα εξής:
- Δεν είναι δυνατόν σε μια περίοδο που την χαρακτηρίζει – ελέω κρίσης, χρέους, αποφάσεων τρόικας και ελληνικών κυβερνήσεων – η γενικευμένη λιτότητα, η περίφημη δημοσιονομική πειθαρχία και η θεοποίηση της μείωσης των δημόσιων δαπανών, η άμεση προοπτική μαζικών απολύσεων στον ευρύτερο μα και στον στενό δημόσιο τομέα (όπου και η εκπαίδευση), η προοπτική της ολοσχερούς ιδιωτικοποίησης της Παιδείας, να μιλάμε για «νέο σχολείο» και μάλιστα βασισμένο στην νέα τεχνολογία, την ίδια ώρα μάλιστα που με πρωτοφανές θράσος ή αφέλεια το ίδιο το πρόγραμμα αναφέρει σαν προϋπόθεση την ισχυρή του χρηματοδότηση! Η οικονομική βάση για οποιονδήποτε τέτοιο σχεδιασμό, πριν καν μπούμε στην συζήτηση για την ουσία της παιδαγωγικής του γραμμής και μεθοδολογίας, αποτελεί προϋπόθεση. Ως εκ τούτου το μόνο λογικό συμπέρασμα που προκύπτει αβίαστα είναι πως οι στόχοι του υπουργείου είναι αλλότριοι από την όποια επιχειρηματολογία σποραδικά ακούγεται από τους εκπροσώπους του. Σίγουρα μιλάμε για «νέο» σχολείο όχι πάντως με γνώμονα την Παιδεία, τους εκπαιδευτικούς και πάνω απ’ όλα τα ίδια τα παιδιά και τις οικογένειές τους.
- Έστω ότι το υπουργείο επιχειρεί μια τέτοια μεγάλης κλίμακας αλλαγή και την δοκιμάζει πιλοτικά σε κάποια σχολεία μεταβάλλοντας τους όρους της εργασίας στους εκπαιδευτικούς αυτών των σχολείων. Δεν είναι αυτονόητο ότι θάπρεπε να ρωτήσει ποιοί διατίθενται να λάβουν μέρος στο πείραμα; Στοιχειώδης σεβασμός στα δικαιώματα των εκπαιδευτικών και η ελάχιστη δημοκρατική ευαισθησία οδήγησαν τον εισηγητή του προγράμματος (Παιδαγωγικό Ινστιτούτο) να θέσει αυτόν τον όρο σαν προϋπόθεση. Το υπουργείο τον παρέκαμψε. Σήμερα μας ζητά να υλοποιήσουμε ένα πρόγραμμα (γεμάτο ασάφειες και προχειρότητα), ουσιαστικά με βίαιη ανατροπή του τρέχοντος εκπαιδευτικού πλαισίου – ως «πειραματόζωα», με άμεσες συνέπειες στην εκπαίδευση και την ζωή των παιδιών αλλά και στις δικές μας ζωές χωρίς καν να έχουμε ερωτηθεί εάν το επιθυμούμε!
- Για το παιδαγωγικό περιεχόμενο του προγράμματος θα μπορούσε να ανοίξει ολόκληρη συζήτηση με προϋπόθεση ότι θα υπήρχαν οι στοιχειώδεις όροι για την σοβαρή διεξαγωγή της. Ωστόσο για την ώρα θα μείνουμε στο συμπέρασμα ότι, πέρα από την ανυπαρξία των οικονομικών όρων που προαναφέραμε, προκύπτει η υποψία αν όχι η βεβαιότητα ότι για τους μεν εκπαιδευτικούς ειδικότητας ανοίγει ο δρόμος της ανεργίας καθώς το αντικείμενό τους υποβιβάζεται από «μάθημα» σε «δραστηριότητα» και για τους δε δασκάλους ανοίγει ο δρόμος για να φορτωθούν τα βάρη και τις ευθύνες για την διδασκαλία αντικειμένων που δεν έχουν διδαχθεί οι ίδιοι καθώς και για την συγκρότηση του ίδιου του εκπαιδευτικού προγράμματος στο σύνολό του. Με απλά λόγια το υπουργείο όχι μόνο επιχειρεί να απαλλαγεί από μερικές χιλιάδες υπαλλήλους αλλά ταυτόχρονα επιχειρεί να απαλλαγεί και από τη αυτονόητη υπαρξιακή του ευθύνη να συγκροτεί και να οργανώνει εκπαιδευτικά προγράμματα. Αν σ’ αυτά προσθέσει κανείς και την δεδομένη στρατηγική της σκληρής λιτότητας και των περικοπών οδηγείται κανείς στο αβίαστο συμπέρασμα ότι συζητάμε για μια ακόμη πτυχή του φαινομένου της διάλυσης της Δημόσιας και Δωρεάν Παιδείας.
- Με βάση τα παραπάνω δηλώνουμε τις ισχυρότατες επιφυλάξεις μας για τους σκοπούς αλλά και τους όρους υλοποίησης αυτού του προγράμματος και τουλάχιστον μέχρι να δοθούν πειστικές απαντήσεις από το υπουργείο αρνούμαστε να δεχτούμε την μεταβολή των όρων της εργασίας μας και ταυτόχρονα της παιδαγωγικής μας μεθόδου.
- Ζητούμε από τον σύλλογό μας ΠΕ Αγίων Αναργύρων καθώς και από την ΔΟΕ να πάρουν θέση και να συμπαραταχθούν με τα αιτήματά μας.
- Επιδιώκουμε την επικοινωνία και τον συντονισμό με τους συναδέλφους/ες των υπόλοιπων «πιλοτικών» σχολείων για τα κοινά μας ζητήματα.
- Επιδιώκουμε και θα οργανώσουμε την επικοινωνία και την ενημέρωση των γονιών των μαθητών μας προκειμένου να συγκροτήσουμε κοινό μέτωπο για την υπεράσπιση του δικαιώματος στην μόρφωση, την αξιοπρεπή εργασία, την ζωή για τα παιδιά μας και εμάς.
Ακολουθούν οι υπογραφές των διδασκόντων του σχολείου
