Μετά από απόφαση συλλόγων 
πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Αττικής πραγματοποιήσαμε τη Δευτέρα 28 Νοέμβρη συγκέντρωση εκπαιδευτικών για να εκφράσουμε έμπρακτα τη συμπαράστασή μας και ταξική αλληλεγγύη στους απεργούς χαλυβουργούς.
Στην πύλη του εργοστασίου της Ελληνικής Χαλυβουργίας βρεθήκαμε δεκάδες δάσκαλοι για να ενώσουμε τις γροθιές μας μαζί με τους εργάτες που απεργούν για τέσσερις βδομάδες, για να φωνάξουμε μαζί: «χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά!»
Βρεθήκαμε εκεί για να τους μεταφέρουμε τρόφιμα, να τους ενισχύσουμε οικονομικά με τρεις χιλιάδες ευρώ από χρήματα των συλλόγων, αλλά και για να τους δώσουμε τις ζωγραφιές των παιδιών μας που είναι αφιερωμένες στον αγώνα τους. Αυτές κρεμάσανε στα κάγκελα της πύλης οι απεργοί χαλυβουργοί.
Ακούσαμε από τον πρόεδρο του σωματείου των απεργών χαλυβουργών και από τους συγκεντρωμένους εργάτες, αλλά κύρια το νιώσαμε από τα αποφασιστικά τους βλέμματα, ότι ο αγώνας τους ενάντια στις απολύσεις, ενάντια στις ελαστικές σχέσεις εργασίας και στο 5ωρο, ενάντια στις απλήρωτες υπερωρίες και στην κατάργηση των ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων είναι ο αγώνας όλων των εργαζομένων ενάντια στη φτώχεια, ενάντια στην υποταγή, το συμβιβασμό και τη μοιρολατρία.
Ξέρουν ότι η αντίσταση τους είναι η αντίσταση όλων των εργαζομένων ενάντια σε ένα σύστημα που εκμεταλλεύεται την εργατική τους δύναμη για να παράγει αμύθητα πλούτη για τα αφεντικά. Μας είπαν ότι το ξέρουν, γιατί το ζουν και το νιώθουν στο πετσί τους, από την παραγωγή στο εργοστάσιό τους που αυξήθηκε από τους 196.000 στους 266.000 τόνους, από τα καθημερινά εργατικά ατυχήματα και από το νεκρό συνάδελφό τους πέρυσι. Βλέπουν την εργοδοσία τους να αξιοποιεί τη πολιτική των μνημονίων, της Ε.Ε., της τρόϊκας, αλλά και της συγκυβέρνησης του μαύρου μετώπου για να τους κάνει να λυγίσουν.
Όμως νικήσαν το φόβο, τους εκβιασμούς της εργοδοσίας, την απειλή της πείνας, αλλά βάλαν και στην άκρη τα υποταγμένα συνδικάτα που τους «συμβούλευσαν» να υποταχθούν. Είναι όρθιοι και δε λυγίζουν.
Τους υποσχεθήκαμε ότι ο αγώνας και η απεργία τους θα είναι το αυριανό μάθημα για τα παιδιά μας, για μια κοινωνία δίκαιη, όπου το συμφέρον του ενός δε θα μπαίνει πάνω από το συμφέρον των πολλών, για μια κοινωνία που δε θα εκμεταλλεύεται, αλλά θα τιμά αυτούς που παράγουν τον κοινωνικό πλούτο.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ!
Η ΝΙΚΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ, ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ!
ΈΝΑ ΜΗΝΥΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΑΠΟ ΠΑΙΔΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ
ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ
Δευτέρα 21 Νοέμβρη και το πρωινό μάθημα της Γλώσσας στην Στ΄τάξης σε δημοτικό σχολείο του Κερατσινίου ξεκινάει με την προκήρυξη των εργατών της Χαλυβουργίας.
«…Νιώθω περηφάνια γιατί ,όταν το κάλεσε η στιγμή, έκανα το χρέος μου απέναντι στους συναδέλφους μου και βοήθησα να γίνει ευκολότερη και καλύτερη η ζωή μας ,κι αυτό είναι σαν να ‘βαλα κι εγώ ένα λιθαράκι στο χτίσιμο καλύτερης κοινωνίας…»
Τα παιδιά συζητούν ,ρωτούν ,προβληματίζονται και συναισθάνονται αυτά που συμβαίνουν, τα νιώθουν πολύ κοντά τους.
Ο δάσκαλος της τάξης
Στέλιος Φωκιανός
