Μερικές φορές χρειάζεται να σκαλίζουμε «δύσκολα», στενάχωρα θέματα που θυμίζουν ότι οι διακρίσεις είναι εδώ και οφείλουμε να τις παλεύουμε. Η υπόθεση των οροθετικών γυναικών είναι μια τέτοια περίπτωση όπως μας θυμίζει το ντοκιμαντέρ RUINS της ζωής Μαυρουδή.
Το Ruins εξιστορεί το χρονικό της σύλληψης, δίωξης και διαπόμπευσης οροθετικών γυναικών τον Μάιο του 2012. Συγκεκριμένα, οι γυναίκες αυτές είχαν συλληφθεί παραμονές των εκλογών του Μαίου 2012 κατά δεκάδες σε πογκρόμ της αστυνομίας στο κέντρο της Αθήνας και παρουσιάστηκαν όχι σαν ασθενείς που έπρεπε να βοηθηθούν, αλλά σαν μείζων υγειονομικός κίνδυνος για τους άντρες που είχαν κάνει σεξ μαζί τους χωρίς προφύλαξη.
Σύντομα δόθηκαν στη δημοσιότητα πλήρη ονόματα, φωτογραφίες και στοιχεία τους και ξεκίνησε μια χυδαία διαπόμπευση από τον τότε υπουργό υγείας Λοβέρδο, σε συνεργασία με το ΚΕΕΛΠΝΟ (Κέντρο ελέγχου και πρόληψης νοσημάτων) και τα ΜΜΕ. Με συνοπτική διαδικασία το υπουργείο Υγείας σύνταξε και πέρασε συνοπτικά μια νέα νομοθετική διάταξη που προέβλεπε την ποινικοποίηση και δίωξη των φορέων του AIDS στη βάση του ότι είναι επικίνδυνοι για τη μετάδοσή του στο κοινωνικό σύνολο.
Το ντοκιμαντέρ της Ζωής Μαυρουδή αποκαθιστά την αλήθεια σε σχέση με τα γεγονότα και βοηθά να ερμηνεύσουμε γιατί έγιναν όλα αυτά. Μαθαίνουμε ότι αυτό που ονόμαζαν «έλεγχοι σε παράνομα πορνεία» δεν ήταν παρά πογκρόμ σε συνοικίες όπου συχνάζουν τοξικομανείς και δεν αφορούσε κυρίως εκδιδόμενες γυναίκες αλλά εξαρτημένες, δεν αφορούσε «αλλοδαπές» αλλά κυρίως Ελληνίδες, τις οποίες παγιδεύει νομικάhttp://youtu.be/9zyEegBtC1Q και τις αξιοποιεί για κατανάλωση, με στόχο την καλλιέργεια φόβου και ανασφάλειας, τη διαίρεση του κόσμου και την καταστολή των πιο περιθωριακών κομματιών, τν αποδιοπομπαίων τράγων. Αυτή δεν είναι άλλωστε μια από τις λειτουργίες του φασιστικού φαινομένου;
Σήμερα δεν ξεχνάμε τις οροθετικές γυναίκες, απαιτούμε δικαιοσύνη γι’αυτές και την τιμωρία όλων αυτών που τις μετέτρεψαν σε «ερείπια».
Δείτε το ντοκιμαντέρ RUINS της Zωής Μαυρουδή εδώ.
