Αναδημοσίευση από http://www.psyspirosi.gr/2009-03-13-13-34-41/489-2011-12-02-14-08-41.html
ΜΕΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ …
“Μαθητής 13 χρονών αυτοκτονεί στην απομόνωση με το σχοινί που είχε δεμένο το παντελόνι του”
“Κορίτσι 4 χρονών , μαθήτρια σε ειδικό σχολείο, δένεται με ιμάντες σε κάθισμα Rifton”
“Μαθητής 14 ετών πεθαίνει από ασφυξία με λαβή που υπέστη από καθηγητή του επειδή ήταν υπερκινητικός”
“5 παιδιά 6-7 ετών δένονται από εθελοντή βοηθό δασκάλου εξαιτίας “κακής συμπεριφοράς”. Τα παιδιά δένονται είτε στα θρανία ή από τα πόδια και το στόμα τους σφραγίζεται με ταινία.”
Αυτά είναι μερικά περιστατικά καθηλώσεων και θανάτων μαθητών σε σχολεία των ΗΠΑ. Πρόκειται μόνο για κάποια από τα δεκάδες που στοιχειοθετήθηκαν νομικά και συμπεριλήφθηκαν σε έπισημη αναφορά για το ζήτημα, προς τη διαρκή επιτροπή Εκπαίδευσης της Βουλής των Αντιπροσώπων. (1)
Χιλιάδες μαθητές τη χρονιά που πέρασε, είτε υπέστησαν καθηλώσεις, είτε μπήκαν στην απομόνωση. Οι πρακτικές των καθηλώσεων και των απομονώσεων είναι ευρέως διαδεδομένες στα Δημόσια και Ιδιωτικά σχολεία των ΗΠΑ. (1,2,3,6) *
Με μία προσεκτική ματιά φαίνεται ότι η εφαρμογή των καθηλώσεων και της απομόνωσης θεσμοθετήθηκε στις εκπαιδευτικές περιφέρειες ως ,σχεδόν, φυσικό επακόλουθο μιας μακρόχρονης “ιδρυματικής κληρονομιάς” αλλά και μιας σειράς επίσημων πολιτικών και μεταρρυθμίσεων που αφορούν στο πεδίο της Εκπαίδευσης, στην Ψυχική Υγεία και στον τομέα της Δημόσιας Ασφάλειας. Κοινά χαρακτηριστικά των πολιτικών αυτών είναι η έμφαση στο δίπολο “Ασφάλεια” – “Επικινδυνότητα” υπό τα δόγματα της “Μηδενικής ανοχής” (“Zero Tolerance”) και της διαχείρισης “Καταστάσεων εκτάκτου Ανάγκης”.(2,3,4,5,29,33)
Γεγονότα ορόσημα, γύρω από τα οποία διαδόθηκαν ,υπό μορφή επιδημίας, τα δόγματα αυτά ήταν “Το μακελειό στο λύκειο Columbine” (1999), τα γεγονότα της 11ης Σεπτέμβρη 2001. (7,8,9,16,33,)
Αν και οι διεργασίες που οδήγησαν στην εγκαθίδρυση ακραίων κατασταλτικών πολιτικών και μέτρων Ασφάλειας στα σχολεία των ΗΠΑ έχουν τις ρίζες τους πολύ πριν το 2000 , με αφορμή αυτά τα γεγονότα δημιουργήθηκαν οι κατάλληλες συνθήκες για την ταχύτατη επικράτηση τους.(9,10,16)
Η ΕΥΘΥΓΡΑΜΜΙΣΗ ΤΡΙΩΝ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΩΝ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΜΕ ΣΥΝΙΣΤΑΜΕΝΗ ΤΗΝ “ΑΣΦΑΛΕΙΑ”.
Τρεις είναι οι κυριότεροι Νόμοι (πολιτικές) για την Εκπαίδευση που ευθυγραμμίστηκαν με κοινή συνισταμένη την ασφάλεια, διαμορφώνοντας ένα ασφυκτικό πλαίσιο λειτουργίας στα δημόσια σχολεία, ταυτόχρονα με σοβαρές περικοπές σε κρατικές χρηματοδοτήσεις (κυρίως από το 2003 και μετά.) (4,8,28,16)
1. NCLB—No Child Left Behind Act, – Νόμος “Κανένα παιδί αφημένο πίσω” (2002)
Με το Νόμο αυτό, ο οποίος στην ουσία αποτελεί την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του Bush, τέθηκαν στόχοι για κάθε δημόσιο σχολείο, συμπεριλαμβανομένων και κριτηρίων για την λήψη κατάλληλων μέτρων ασφάλειας. Θεσμοθετήθηκε η αξιολόγηση των σχολείων και των μαθητών με βάση τις επιδόσεις των παιδιών σε τεστ δεξιοτήτων (ανάγνωση, μαθηματικά κλπ).
Ένας πολυσυζητημένος και “φιλόδοξος” στόχος αυτού του Νόμου είναι ότι, μέχρι το 2014, όλοι οι μαθητές, θα πρέπει να μπορούν να έχουν το ίδιο, μετρήσιμο με τεστ, επίπεδο δεξιοτήτων! Ανάλογα προσαρμοσμένοι στόχοι ,με έμφαση στην απόκτηση δεξιοτήτων, τέθηκαν και στα άτομα με ειδικές ανάγκες και ψυχιατρικές διαγνώσεις. (8,11)
Καθορίστηκε, ακόμη, ότι θα γίνονται αποδεκτά μόνο ερευνητικά δεδομένα τα οποία είναι αυστηρά μετρήσιμα , αποκλείοντας κάθε άλλο μέσο αξιολόγησης (π.χ. έρευνες με έμφαση σε ποιοτικά δεδομένα). Τα σχολεία και οι τάξεις που δεν ανταπεξέρχονταν στα τεστ αξιολόγησης για μεγάλο χρονικό διάστημα, ή αυτά που δεν συμμορφώνονταν με τα επιβαλλόμενα μέτρα ασφαλείας, αξιολογούνταν αρνητικά, και στοχοποιούνταν.* (8,11)
* <“Persistently dangerous” school— μέτρο που προβλέπεται στο νόμο NCLB και δείνει το δικαίωμα μεταφοράς μαθητών από ένα σχολείο που έχει χαρακτηριστεί “επικίνδυνο” σε άλλο, που θεωρείται ασφαλές, μέσα στην ίδια περιφέρεια. Η κάθε πολιτεία θέτει τα δικά της κριτήρια για το πότε ένα σχολείο χαρακτηρίζεται “σταθερά επικίνδυνο”>
2. Safe and Drug Free Schools and Communities – (Ο Νόμος για Ασφαλή και χωρίς ναρκωτικά σχολεία και κοινότητες.) (1994, 2001)
O Νόμος του 1994 καθώς και η αναθεώρηση και ενσωμάτωση του, το 2001 στο Νόμο “No Child Left Behind” συνδέθηκε, στην πράξη, με το δόγματης “μηδενικής ανοχής” (zero tolerance), το οποίο προήλθε από τις στρατιωτικές ακαδημίες των ΗΠΑ. Στο νόμο προβλέπονταν, εκτός των άλλων, οριστικές αποβολές από το σχολείο για μαθητές που είτε κατείχαν είτε έφεραν όπλο ή ναρκωτικά , απαγορεύσεις που σχετίζονταν με το κάπνισμα και την χρήση αλκοόλ και η υποχρέωση για λήψη μέτρων ασφαλείας από όλα τα σχολεία. Για την υποχρεωτική λήψη μέτρων ασφαλείας προβλέπονταν μεγάλες κρατικές χρηματοδοτήσεις στην αναθεώρηση του 2001. (12,13,14)
Κάθε πολιτεία μπορούσε να νομοθετήσει ειδικά μέτρα στη βάση όσων προέβλεπε ο «Νόμος για Ασφαλή από Ναρκωτικά σχολεία και κοινότητες». Σε πολλές σχολικές περιφέρειες υιοθετήθηκαν πολύ αυστηρά κριτήρια, από πολύ μικρές ηλικίες, για το ποιές συμπεριφορές συνιστούν παραβάσεις σύστασης συμμορίας , σεξουαλική παρενόχληση, bullying, ή, απλώς, σχολικές παραβάσεις. Ακόμη, εφαρμόστηκαν μέτρα απαγόρευσης κυκλοφορίας ανηλίκων στις ώρες μαθημάτων γύρω από τα σχολεία και τις βραδινές ώρες. Στην πράξη, η εφαρμογή του Νόμου ξεπέρασε, κατά πολύ, την αποβολή για σοβαρά παραπτώματα και επεκτάθηκε στην επιβολή μέτρων για πολύ μικρότερα παραπτώματα και στην καθιέρωση μιας κουλτούρας απόλυτης πειθαρχίας στα σχολεία που φαίνεται ότι στοχοποιούσε περισσότερο Αφροαμερικάνους και Ισπανόφωνους μαθητές.
< Η Μεταρρύθμιση του Νόμου οδήγησε σε μία χωρίς προηγούμενο, διόγκωση της χρήσης Ιδιωτικής αστυνομίας στα σχολεία. Τα ποσοστά οριστικών αποβολών από το σχολείο αυξήθηκαν πολύ τα τελευταία 10 χρόνια και στράφηκαν κυρίως κατά μειονοτήτων . Σε άλλες σχετικές έρευνες, προκύπτει ότι οι Αφροαμερικανοί , Ισπανόφωνοι και μαθητές ειδικής εκπαίδευσης (special education students-IDEA) , αποβάλλονταν, έπαιρναν κλίσεις ή συλλαμβάνονταν για σχολικές παραβάσεις σε μεγαλύτερο ποσοστό από τους άλλους.> (15,16,34,38,60,62,63)
3. IDEA— Individuals with Disabilities Education Act -1994 ( “Εκπαίδευση ατόμων με ειδικές ανάγκες”) (Αναθεώρηση του 2004)
Ο Νόμος αυτός για την Ειδική Αγωγή έθετε τις βάσεις για «ισότιμη μεταχείριση των ατόμων με ειδικές ανάγκες στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα και κατοχύρωνε το δικαίωμα τους να λαμβάνουν κατάλληλη-ειδική εκπαίδευση μέσα στα δημόσια σχολεία και όχι απαραιτήτως σε ειδικούς χώρους, όπως τα ειδικά σχολεία».(2,17) Οι στρεβλώσεις, όμως, στην εφαρμογή του Νόμου είχαν αντιφατικά αποτελέσματα. Στην πράξη,επισκιάστηκε από το δόγμα της ασφάλειας στα σχολεία και ευθυγραμμίστηκε αναγκαστικά με τις δύο προαναφερόμενες πολιτικές- Νόμους. Όταν μετακινήθηκαν, μαζικά, χιλιάδες μαθητές με ειδικές ανάγκες ή ψυχιατρικές διαγνώσεις στα δημόσια σχολεία ,χωρίς επαρκείς πόρους, οι ανάγκες τους παραμερίστηκαν από ένα περιβάλλον ταυτόχρονα υποβαθμισμένο και ιδιαίτερα ανταγωνιστικό.(6,16,28,61)
ΕΝΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΠΟΥ ΕΥΝΟΕΙ ΤΙΣ ΚΑΘΗΛΩΣΕΙΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ
Την ίδια περίοδο, κυρίως από το 2003 και μετά, (εξαιτίας και του πολέμου στο Ιράκ) πραγματοποιήθηκαν μεγάλες περικοπές στην Εκπαίδευση και σε κοινωνικές παροχές . Παρά τους αρχικούς φιλόδοξους προϋπολογισμούς για την Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση, τα δύο πρώτα χρόνια εφαρμογής του Νόμου “No child left behind” , έκτοτε, όλοι οι προϋπολογισμοί που ακολούθησαν , οδήγησαν σε τεράστιες περικοπές που αυξάνονταν κάθε χρόνο. Μεγάλο μέρος των χρηματοδοτήσεων , ούτως ή άλλως, απορροφούνταν από τα δεκάδες προγράμματα που εξυπηρετούσαν την απόκτηση δεξιοτήτων, την αξιολόγηση και την ασφάλεια. (12,13,61) Ο συνδυασμός περικοπών και αξιολόγησης στα σχολεία οδήγησε σε μία κατάσταση που περιγράφεται ως χαοτική και διαλυτική. Πολλά σχολεία για να επιβιώσουν συγχωνεύτηκαν, και δάσκαλοι απολύθηκαν. Σε πολλές περιφέρειες υιοθετήθηκαν σχολικές εβδομάδες 4 ημερών ή αυξήθηκε ο αριθμός των μαθητών στις τάξεις. Εναλλακτικά προγράμματα και δραστηριότητες διακόπηκαν. Παράλληλα, έγιναν περικοπές στην Υγεία και την Κοινωνική ασφάλιση (Medicare, Medicaid) με μέτρα που κυρίως στόχευαν στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, όπως εθνικές μειονότητες και άτομα με ειδικές ανάγκες. (18,19,20,21,22,23) Αποκορύφωμα η κρίση του 2008, που δημιούργησε, επιπλέον, εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους, ανασφάλιστους και άστεγες οικογένειες. Ο αριθμός των παιδιών σε κατάσταση επισφαλούς στέγης, εξαιτίας της Κρίσης των στεγαστικών δανείων, εκτιμήθηκε σε περίπου 2.000.000. Τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά, όπως έχει καταγραφεί, αντιμετώπισαν σοβαρές συναισθηματικές διαταραχές και προβλήματα προσαρμογής σε οποιοδήποτε σχολικό πλαίσιο, και ακόμη πιο συχνά άλλαζαν και αλλάζουν σχολεία για διάφορους λόγους (24)
Οι μαθητές, ανεξαρτήτως ειδικών συνθηκών που μπορεί να αντιμετώπιζαν, έπρεπε να προσαρμοστούν στο γενικό επίπεδο δεξιοτήτων, που έθετε ο Νόμος NCLB, για να μην αξιολογηθεί αρνητικά όλο το σχολείο.
Την περίοδο αυτή εκτιμάται ότι ο αριθμός των διαγνώσεων διαταραχών του αυτιστικού φάσματος και Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής / Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) στις ΗΠΑ αυξήθηκε με μεγαλύτερους ρυθμούς από ό,τι τα προηγούμενα χρόνια αν και τα ακριβή αίτια αυτής της αύξησης δεν έχουν ερευνηθεί επαρκώς. (Η επικράτηση της ΔΕΠΥ αυξήθηκε κατά 21.8% μέσα σε 4 χρόνια (2003-2007). Σε απόλυτους αριθμούς εκτιμάται ότι ο αριθμός των παιδιών ηλικίας 4-17 ετών με αναφερομένη διάγνωση ΔΕΠΥ αυξήθηκε από 4,4 εκ. το 2003 σε 5,4 εκ. το 2007. Η επικράτηση του Αυτισμού αυξήθηκε κατά 57% από το 2002 έως το 2006.). (25,26,27)
Υπάρχουν αναφορές ότι, σε αρκετές περιπτώσεις, γονείς αιτούνταν την υπαγωγή των παιδιών τους στο “ειδικό καθεστώς” του Νόμου IDEA,προκειμένου να έχουν ειδική μεταχείριση και πρόσβαση σε κοινωνικές παροχές (25,26,27).
Οι πολύ μεγάλες ανάγκες των παιδιών με σοβαρές ψυχιατρικές διαγνώσεις αντί να απαντηθούν με εναλλακτικές θεραπευτικές προτάσεις και ενίσχυση σε υλικούς και ανθρώπινους πόρους, απαντήθηκαν με τους ίδιους ή και περισσότερο βίαιους τρόπους, όπως και πριν (μέσα στα ιδρύματα και τα Ειδικά Σχολεία). (6,28,29)
Σε ένα τόσο ανταγωνιστικό σχολικό περιβάλλον , επικράτησαν οι πιο σκληρές ιδρυματικές πρακτικές και πολύ συχνά η απομόνωση ή η καθήλωση, μέσα στα σχολεία, μπορούσε να ενσωματωθεί στο Εξατομικευμένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα του μαθητή με Ειδικές Ανάγκες (IEP -Individualized Education Program). Οι πρακτικές καθήλωσης και απομόνωσης εφαρμόζονται ή από τους δασκάλους, που έχουν πάρει ειδική εκπαίδευση γι΄ αυτό, ή από εντεταλμένο ειδικό προσωπικό (security -Sro’s).(16,28,29,30,56) Τα μέτρα φυσικού και μηχανικού περιορισμού των μαθητών και οι θεραπείες αποστροφής περιλαμβάνουν:
– Κλειστές απομονώσεις (ήσυχα δωμάτια), ή απομάκρυνση από την τάξη και περιορισμό σε ειδικούς χώρους (time out) .
– Καθηλώσεις με ιμάντες σε ειδικά καθίσματα (rifton chair), που υποτίθεται ότι προορίζονται για υποβοήθηση της ασφαλούς ορθοστάτησης και κίνησης σε παιδιά με κινητικά προβλήματα.
– Τεχνικές φυσικής καθήλωσης (ακινητοποίησης) δανεισμένες από πολεμικές τέχνες και φυλακές, που είτε ακινητοποιούν τα παιδιά, για πολύ ώρα κάτω στο πάτωμα, είτε ασκούν έλεγχο του σώματος και των κινήσεων τους. (π.χ “Primary Restraint Technique” , “team control position”, “transport position”, take down , prone restraint, “basket hold” ). (1,2,3,4,5,6,30,56,58)
“ ΜΙΑ ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΜΕΝΗ ΚΑΘΗΛΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΚΑΘΗΛΩΣΗ …”
Σχεδόν ταυτόχρονα με την εφαρμογή των καθηλώσεων στα σχολεία αναπτύχθηκε ένα δαιδαλώδες και αμφιλεγόμενο σύστημα σχολικών, πολιτειακών κανονισμών και πρωτοκόλλων σε σχέση με “το πρόβλημα”.
Η εφαρμογή ή όχι κανονισμών ομαδοποιείται περίπου ως εξής:
· Σε 19 πολιτείες δεν υπάρχει καμία νομοθεσία ή κανονισμός σχετικά με την χρήση των μέτρων αυτών στα σχολεία.
· Σε 7 πολιτείες εφαρμόζονται, μεμονωμένα, κάποιοι κανονισμοί σε ορισμένα σχολεία ή/και τίθενται περιορισμοί μόνο για ορισμένα μέτρα (π.χ . επιτρέπεται μόνο η απομόνωση).
· Σε 17 πολιτείες απαιτείται το καθορισμένο προσωπικό των σχολείων να λαμβάνει «ειδική εκπαίδευση» στην εφαρμογή περιοριστικών μέτρων.
· Σε 13 πολιτείες απαιτείται, πριν την εφαρμογή, συγκατάθεση (κηδεμόνων) όταν πρόκειται για «προβλέψιμη χρήση» και δεν τίθεται κανένας περιορισμός σε επικίνδυνες καταστάσεις.
· Σε 19 πολιτείες απαιτείται ενημέρωση των γονιών μετά την εφαρμογή των μέτρων.
· Σε 2 πολιτείες απαιτείται η σύνταξη «ετήσιας αναφοράς» για την εφαρμογή των μέτρων
· Σε 8 πολιτείες απαγορεύεται μόνο η χρήση της φυσικής καθήλωσης στο πάτωμα (με το πρόσωπο κάτω) και «τεχνικών φυσικής καθήλωσης» που εμποδίζουν την αναπνοή. (1)
Παρόλες τις επιμέρους ρυθμίσεις ή δήθεν περιορισμούς, που μπορεί να βρεί κανείς, κοινός τόπος όλων είναι η παραδοχή, καταρχήν, της αναγκαιότητας χρήσης των μέτρων αυτών στα σχολεία. (4,6) Καμία ουσιαστική αμφισβήτηση της εφαρμογής περιοριστικών μέτρων δεν υπάρχει σε κανένα κανονισμό. Αντιθέτως, ακόμη και αυτοί οι ίδιοι οι κανονισμοί που τίθενται, οδηγούν επισήμως στην καθιέρωση μιας κατασταλτικής εκπαιδευτικής κουλτούρας όπου οι καθηλώσεις μπορεί και να αυξάνονται. (28,29,30,65 )Επιτρέπονται σχεδόν όλα τα περιοριστικά μέτρα, αρκεί κανείς να έχει εκπαιδευτεί στην εφαρμογή τους και στην καταγραφή τους. Ακόμη περισσότερο, επιβάλλεται με πολιτειακούς νόμους η εκπαίδευση των δασκάλων στα σχολεία ώστε να μπορούν να εφαρμόσουν ακριβώς αυτά τα μέτρα. Παράλληλα, καθιερώθηκε και στα σχολεία η σχετική τεχνογνωσία για την διαχείριση δύσκολων καταστάσεων (crisis management).(28,29,30,56,58)
Τεχνογνωσία που, στις περισσότερες των περιπτώσεων, τελικά , εξ-αντλεί την χρησιμότητα της στην απάντηση ερωτημάτων όπως:
Τί σημαίνει προβλέψιμη χρήση καθήλωσης; Πότε απαιτείται ενημέρωση; Πώς καταρτίζεται και στοιχειοθετείται ένα επαρκές πρωτόκολλο που διασφαλίζει τον δάσκαλο από νομικές συνέπειες; Πώς γίνονται οι ετήσιες αναφορές; Πώς καθηλώνει κανείς “σωστά”; (1,6)
ΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΜΕ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΙΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ SECURITY.
Με αφετηρία τις πολιτικές για την ασφάλεια στα σχολεία ως αναπόσπαστο κομμάτι των Νόμων για την εκπαίδευση επιχειρήθηκε η πρόσμιξη αυτών των πολιτικών με εκπαιδευτικά προγράμματα και χρηματοδοτήσεις, σε τέτοιο βαθμό, που διοχετεύτηκε μεγάλο μέρος εθνικών πόρων, με πλάγιο τρόπο, σε εφαρμογή αμφιλεγόμενων εκπαιδευτικών μέτρων και δράσεων από ιδιωτικές εταιρίες ασφάλειας (security), ή εξειδικευμένες εταιρείες εκπαίδευσης δημόσιων λειτουργών (δασκάλων, λειτουργών ειδικής αγωγής, εργαζομένων της υγείας) στην αντιμετώπιση κρίσεων.(31,32,33,34,35,36,58) . Από το 2001 έως το 2009, πάνω από 4,5 δισ δολλάρια , (500εκ δολλάρια , κατά μέσον όρο, κάθε χρόνο) χρηματοδότησαν, από τον κρατικό προϋπολογισμό, μόνο δια μέσου του συγκεκριμένου Νόμου (SDFSC Act) της Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης, την Ασφάλεια και Πρόληψη του εγκλήματος στα σχολεία με προγράμματα που υλοποιούνταν στην πλειονότητα τους από Ιδιωτικές εταιρίες Ασφάλειας. Mέχρι και το 60% αυτών των χρηματοδοτήσεων αφορούσαν σε εγκατάσταση τεχνολογικού εξοπλισμού ασφάλειας και προσλήψεις σχολικών αστυνομικών (20% και 40% αντιστοίχως).(12,13,14,15,16,33,10,38,40,55, 57,59)
Οι εταιρίες αυτές, είτε είναι καθαρά κερδοσκοπικές είτε πρόκειται για μικτούς οργανισμούς συνεργασίας Ιδιωτικού και Δημόσιου τομέα και ΜΚΟ. Σε αρκετές περιπτώσεις αποτελούν θυγατρικές εταιρειών στον τομέα της ασφάλειας με εθνική ή πολυεθνική εμβέλεια. Ανάλογα με το χώρο στον οποίο δραστηριοποιούνται, προσαρμόζουν τη λειτουργία τους από περισσότερο σε λιγότερο κατασταλτική, ή και την μεταλλάσουν σε προληπτική, συμβουλευτική για την ασφάλεια (π.χ. στην προσχολική και σχολική ηλικία).(64) Η δράση των οργανισμών αυτών και των υπηρεσιών που παρέχουν ποικίλει σε έκταση και σε βάθος : άλλες είναι απόλυτα εξειδικευμένες στην ασφάλεια και πρόληψη στα σχολεία και αναλαμβάνουν ένα πλήρες φάσμα σχολικών δραστηριοτήτων – μέχρι και την “βοήθεια για μελέτη στο σπίτι”. Άλλες αναπτύσσονται ευρέως σε σχέση με ζητήματα ασφάλειας σε πολλούς τομείς όπως, προστασία εμπορικών κέντρων και περιπολίες σε γειτονιές, ασφάλεια σε οργανισμούς Υγείας, βιομηχανία του θεάματος , ασφάλεια σε κρίσιμες Υποδομές (π.χ. Ενέργεια, Εργοστάσια, Αεροδρόμια), προστασία επιχειρήσεων και επιχειρηματιών στο Mεξικό, φύλαξη συνόρων, προγράμματα οχύρωσης εταιριών σε απεργίες και εργατικές αναταραχές (!) . (40,55,35,64)
Ειδικά στα σχολεία, οι “ολοκληρωμένες” υπηρεσίες που παρέχονται, ανάλογα με την Εταιρεία ή τον Οργανισμό που αναλαμβάνει την κάθε χρηματοδοτούμενη δράση, περιλαμβάνουν :
– Εκπαίδευση δασκάλων και λειτουργών ειδικής αγωγής σε τεχνικές αποκλιμάκωσης και εφαρμογή τεχνικών φυσικής καθήλωσης από πολεμικές τέχνες. (28,29,30,58)
– Προγράμματα δημιουργίας προφίλ μαθητών για αξιολόγηση του κινδύνου που διατρέχουν να εξελιχθούν σε εγκληματίες (profiling). Σε ορισμένα προγράμματα καλούνται οι μαθητές να αξιολογήσουν τις “ύποπτες συμπεριφορές” συμμαθητών τους με βάση 40 κριτήρια. (41,42,43,44,40,57,64)
– Σχεδιασμό πρωτοκόλλων για την εφαρμογή “απομόνωσης” και φυσικών και μηχανικών καθηλώσεων και εκπαίδευση εργαζομένων (δασκάλων κλπ) στην στοιχειοθέτηση και συμπλήρωσή τους . (28,29,30)
– Το Θεσμό του μέντορα-security (συμβούλου σχολικού αστυνομικού). Θεσμός που υλοποιείται σε συνεργασία και με την Αστυνομία όπου σχολικοί αστυνομικοί αναλαμβάνουν ρόλους εκπαιδευτή, καθοδηγητή ,βοηθούν τους μαθητές στη μελέτη , η υποστηρίζουν εξωσχολικές δραστηριότητες (after school programs) κ.α.(11,12,13,14,15,16,35,59,64)
– Επιβολή των κανονισμών της κάθε σχολικής περιφέρειας και υλοποίηση Αντιναρκωτικών και anti-bullying πολιτικών.π.χ. Μέτρα απαγόρευσης κυκλοφορίας γύρω από τα σχολεία.(51,52,53) Διενέργεια συλλήψεων για διάφορα παραπτώματα, όπως το “σκασιαρχείο” ή το κάπνισμα. Επιβολή προστίμων κ.α. Οι σχολικοί αστυνομικοί – security μπορεί σε αρκετές περιπτώσεις να οπλοφορούν ή να έχουν εναλλακτικά όπλα ακινητοποίησης (όπλα ηλεκτροσόκ (taser guns), σπρέυ πιπεριού κ.α.) (11,12,13,14,15,16,33,34,35,36,59)
– Εγκατάσταση και τεχνική υποστήριξη ολοκληρωμένων συστημάτων ασφαλείας (ανιχνευτές μετάλλου, κάμερες, πρόσβαση σε μαθητικά μητρώα, καταγραφή δεδομένων, ανάλυση δεδομένων, αξιολόγηση κινδύνων με βάση αυτά τα δεδομένα, σύνταξη αναφορών ασφαλείας).(11,12,13,14,15,16,40,57)
ΕΝΑ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΘΗΛΩΣΕΙΣ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ TΩΝ ΗΠΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΤΑΛΛΑΞΕΙΣ ΤΟΥ.
Οι Εταιρείες Διαχείρισης Κρίσεων περιγράφουν την λειτουργία τους ως Θετική παρέμβαση στην Κρίση, όμως πάντα το πακέτο εκπαίδευσης που παρέχουν περιλαμβάνει την απομόνωση και την καθήλωση.(30,56)
Οι εταιρείες Σχολικών security και οι σχολικοί αστυνομικοί (SROs) , επιχειρούν να περιγράψουν τις υπηρεσίες τους, με τυπικούς όρους , ως ένα μοντέλο (“Triad Model”) με τρείς άξονες λειτουργίας:
Την επιβολή του Νόμου , την Συμβουλευτική, και την Εκπαίδευση στην τήρηση του νόμου (16,59,64)
Οι σύλλογοι των δασκάλων , επαγγελματίες της Ψυχικής Υγείας και αρκετοί σύλλογοι οικογενειών είναι σε μεγάλο βαθμό, και αυτοί, φορείς παρόμοιων τάσεων.(30,58,56)
Όμως , καθώς η χρήση των περιοριστικών μέτρων πήρε τέτοιες διαστάσεις ,κυρίως την τελευταία δεκαετία, πολλαπλασιάστηκε και ο αριθμός των καταγγελιών και των στοιχειοθετημένων νομικά υποθέσεων κακοποίησης και θανάτων παιδιών σε σχολεία από καθηλώσεις. Πολλά περιστατικά αφορούσαν σε παιδιά με κάποιου τύπου ψυχιατρική διάγνωση. Άλλα αφορούσαν σε παιδιά με έντονα προβλήματα απείθαρχης συμπεριφοράς. Οι περισσότερες υποθέσεις που στοιχειοθετούνται νομικά, στην καλύτερη περίπτωση, φτάνουν σε κάποιο συμβιβασμό με καταβολή ποσού αποζημίωσης στους γονείς. Σε πολλές άλλες περιπτώσεις, γονείς που εμμένουν σε καταγγελίες, κινδυνεύουν να στοχοποιηθούν και να αναγκαστούν να πάρουν τα παιδιά τους από το σχολείο. (1,6,28,29)
Παράλληλα, όμως, ιδιαίτερα μετά το 2000, αναπτύχθηκαν και πολύ δυναμικά κινήματα (από συλλογικότητες ατόμων με ειδικές ανάγκες ,οικογενειών κ.α. ) για την ανάδειξη και καταπολέμηση του προβλήματος.
Με την σύμπραξη αυτών των κινημάτων, σε εθνικό επίπεδο, προτάθηκε ένα Νομοσχέδιο το 2009 που θα έθετε περιορισμούς στη χρήση των καθηλώσεων και της απομόνωσης στα δημόσια σχολεία, ειδικά και μη. ( H.R. 4247-Preventing Harmful Restraint and Seclusion in Schools Act -Νόμος για την πρόληψη επιβλαβών καθηλώσεων και απομόνωσης στα σχολεία). Το Νομοσχέδιο, και πάλι, δεν πρότεινε την πλήρη κατάργησή τους και διαπνέονταν από μία συντηρητική οπτική που αντανακλούσε την προσπάθεια συμβιβασμού και αποδοχής της αναγκαιότητας λήψης των μέτρων «με ασφαλή τρόπο».(30) Σε γενικές γραμμές επιχειρούνταν ένα συνδυασμός των διαφόρων κανονισμών, που ήδη υπήρχαν, με τη διαφορά ότι θα ίσχυαν πλέον σε εθνικό επίπεδο. (45,46,47,49). Ένα επίμαχο ζήτημα, το οποίο έκρινε, προσωρινά, την έκβαση του Νομοσχεδίου ήταν η συμπερίληψη ή μη των καθηλώσεων και της απομόνωσης στα Εξατομικευμένα Εκπαιδευτικά Προγράμματα (IEP). Εταιρίες και Διευθυντές σχολικών περιφερειών πίεσαν ώστε τα περιοριστικά μέτρα να συμπεριλαμβάνονται στο Εξατομικευμένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα των μαθητών με Ειδικές Ανάγκες (IEP-IDEA). Μόνο με τον τρόπο αυτό όλη η σχετική υλικοτεχνική υποδομή και η εκπαίδευση για τις καθηλώσεις θα μπορούσε να χρηματοδοτείται και με τον Νόμο IDEA, ( με αυξημένα ποσοστά). Μετά από αυτή την εξέλιξη πολλοί σύλλογοι ατόμων με ειδικές ανάγκες απέσυραν την υποστήριξη τους. (17,39,48,49)
Η ψήφιση του Νομοσχέδιου τελικά ναυάγησε καθώς τα περιεχόμενα των διεκδικήσεων όσων το υποστήριζαν διαστρεβλώθηκαν πλήρως.
Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Γραμματέας του Τμήματος Εκπαίδευσης των ΗΠΑ (Department of Education) ,το 2009, σε επιστολή του προς τους Γερουσιαστές – εισηγητές του Νομοσχεδίου, ζήτησε την επέκταση εφαρμογής του Νόμου σε όλους τους μαθητές. Κατ’ ουσίαν, ζητούσε μέσω της υποτιθέμενης “πρόληψης επιβλαβών καθηλώσεων και απομόνωσης”, την κατοχύρωση με Νόμο της επέκτασης εφαρμογής των καθηλώσεων και της απομόνωσης σε όλους τους μαθητές ,“αρκεί να γίνονται με ασφαλή τρόπο”.* (50)
Σε ένα κράτος που παράγει, συστηματικά, πραγματικό Φόβο και Ανασφάλεια η επίκληση λόγων Ασφάλειας, παρόλα αυτά, “επιτρέπει” την επιβολή οποιουδήποτε κατασταλτικού μέτρου. Μια εξέλιξη αυτής της πραγματικότητας είναι και η «Βιομηχανία του Φόβου» αλλά και των επινοήσεων γύρω από αυτόν , έτσι που το επικίνδυνο προϊόν “Ασφάλεια” να πλασάρεται, πλέον, ως προϊόν μάρκετινγκ με όλα τα χαρακτηριστικά ενός τέτοιου προϊόντος, εκπληρώνοντας ταυτόχρονα και τον κατασταλτικό του σκοπό. (64)Σε όλες τις παρεμβάσεις, κατά τη συζήτηση του Νομοσχεδίου για τις καθηλώσεις, ένα από τα βασικά επιχειρήματα που, σταθερά, επικαλέστηκαν οι συμμετέχοντες στη συζήτηση αυτή, ήταν και πάλι το ζήτημα της Ασφάλειας, (όπως την εννοούσε ο καθένας). Τελικά, δεν επρόκειτο, πια, για την ασφάλεια κάποιου “ατόμου σε μία επικίνδυνη κατάσταση”, αλλά για επίκληση της απειλής του «Γενικού επιπέδου Ασφάλειας όλων των Σχολείων.” (48,49)
Το Μάρτιο του 2010 το Νομοσχέδιο κατατέθηκε ξανά προς συζήτηση και ο Τίτλος του άλλαξε σε: “Keeping All Students Safe Act”, δηλαδή, “Νόμος: Διατηρώντας Όλους τους Μαθητές Ασφαλείς”… Μήπως θα αποδίδονταν με μεγαλύτερη ακρίβεια ο σκοπός και τα περιεχόμενα του Νόμου υπό τον τίτλο: “Νόμος: Διατηρώντας Όλους τους Μαθητές Καθηλωμένους” ; (47) (30)
ΚΟΥΤΣΑΝΕΛΛΟΥ ΔΩΡΑ
Ψυχολόγος, Δρομοκαϊτειο
Εικόνες από την σημερινή πραγματικότητα του εκπαιδευτικού συστήματος των ΗΠΑ που σε άλλες εποχές θα απαγορεύονταν ως “ακατάλληλες δι’ ανηλίκους”
ΑΝΑΦΟΡΕΣ:
1. United States Government Accountability Office -Testimony Before the Committee on Education and Labor, House of Representatives “SECLUSIONS AND RESTRAINTS Selected Cases of Death and Abuse at Public and Private Schools and Treatment Centers”
2. Congressional Research Service Report for Congress The Use of Seclusion and Restraint in PublicSchools: The Legal Issues April 14, 2009, www.crs.gov
3. Restraint & Seclusion in California Schools:A Failing Grade , Protection & Advocacy, Inc. Investigations Unit June 2007
4. Time-Out, Seclusion, and Restraint in Indiana Schools Literature Review Indiana Institute on Disability and Community. Indiana University, March 2008
5. Physical Restraint of Students with Behavior Disorders in Day Treatment and Residential Settings -Council for Children with Behavioral Disorders. http://www.ccbd.net/behavioraldisorders/
6. Restraining of students questioned, Some wonder whether schools cross the line, By James Vaznis , Globe Staff / May 4, 2009
7. Brecht Donoghue, Zero Tolerance in Baltimore ,Revised March 21, 2004,http://ips.jhu.edu/elements/pdf/ips/abell/donoghue.pdf
8. Council for exceptional children, “No Child Left Behind” and Zero Tolerance — An Incongruity! by Jonathan McIntire,http://www.cec.sped.org
9. “Zero Tolerance, Zero Evidence” , An Analysis of School Disciplinary Practice By Russell J. Skiba, Indiana Education Policy Center,Policy Research Report #SRS2, August, 2000
10. Homeland Security: An Excerpt from The Shock Doctrine http://www.naomiklein.org/shock-doctrine/excerpt/homeland-security
11. No Child Left Behind Act of 2001 Text of the No Child Left Behind Act of 2001, which President Bush signed into law on January 8, 2002
12. U.S. Department of Education Office of Safe and Drug-Free Schools,January 2004 ,Safe and Drug-Free Schools and Communities Act, State Grants,Guidance for State and Local Programs
13.www2.ed.gov/about/bdscomm/list/sdfscac/allen.pdf – 2006-09-06 – Florida Department of Education The SDFSCA State Grants Program
14.http://www.allgov.com/Agency/Office_of_Safe_and_Drug_Free_Schools- (by Daniel Pulliam, Government Executive)
15.CRS Report for Congress February 15, 2005,The Safe and Drug-Free Schools and Communities Act:Reauthorization and Appropriations
16. Texas’School-to-Prison Pipeline , Ticketing, Arrest & Use of Force in Schools , http://cbsdallas.files.wordpress.com/2011/01/ticketing_booklet_web.pdf
17. IDEA Individuals with Disabilities Education Act (IDEA) The law that helps improve education for children with disabilities has been reauthorized (Dec 2004)
18. Budget cuts put education in crisis, Feb. 13, 2003, issue of Workers World newspaper http://www.workers.org
19. Center on Budget and Policy Priorities, Press Release: Up To 1.6 Million Low-Income People — Including About Half a Million Children — Are Losing Health Coverage Due To State Budget Cuts December 22, 2003 , http://www.cbpp.org/cms/?fa=view&id=946
20.Brutal Bush Budget Cuts $4.3 Billion in Education Programs, By Deborah White , About.com Guide March 7, 2006
21.Bombs & Battleships Instead of Books & Upward Bound, By Deborah White , About.com Guide
22.HEALTH MANAGEMENT ASSOCIATES: Impact of Proposed Budget Cuts toCommunity-Based Mental Health Services PRESENTED TO TEXAS CONFERENCE OF URBAN COUNTIES MARCH 2011- http://www.epmhmr.org
23.The Impact of Inadequate Funding NAMI’s Campaign for the Mind of America April 28, 2004 , NAMI National and NAMI Massachusetts, www.nami.org
24. The Impact of the Mortgage Crisis on Children, FIRST FOCUS – 1 – MAY, 2008, BY PHILLIP LOVELL & JULIA ISAACS
25.( http://www.cdc.gov/ncbddd/features/adhd-parent-reporting.html “Increasing Prevalence of Parent-Reported Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder Among Children — United States, 2003 and 2007” – Morbidity and Mortality Weekly Report (MMWR). 2010;59(44). )
26. “ADHD: More Prevalent or Better Recognized”, Jay M. Pomerantz, MD, 09/06/2005,Cliggott Publishing, Division of CMP Healthcare Media
27. 2006. http://www.autismspeaks.org – “New Study in JAMA Indicates a Decline in Biomedical Research”.
28.“Should schools use seclusion rooms, restraints?” SHAWN DOHERTY | The Capital Times, http://host.madison.com/
29.The New York Times : The Bay Citizen “Questions Are Raised on Restraint Training”,By JENNIFER GOLLAN- July 7,2011http://www.nytimes.com/2011/07/08/us/08bcrestraint.html?_r=2&pagewanted=all
30.Safety standards passed in school use of restraints, seclusion (June 2010 Issue) By Pamela Berard ,http://www.nepsy.com/category/leading-stories/
31.HANDLE WITH CARE , http://handlewithcare.com
32. HANDLE WITH CARE Legal Resources, http://handlewithcare.com
33.http://www.schoolsecurity.org/resources/usdoe-security-drills.html U.S. Department of Education Endorses Crisis Drills, Plans; Safe and Drug-Free Schools and Communities Funds May Be Used for School Security Plans, Security Personnel Training, and SRO Training
34. Future of School Police Forces Questioned , ISD police forces have grown faster than student enrollment ,Jim Forsyth, May 16, 2011 , http://radio.woai.com
35. From America’s Front Line Against Crime:Proven investments in kids will prevent crime and violence- ( Fight Crime: Invest in Kids –www.fightcrime.org )
36. National School Safety and Security Services, School Resource Officers, School Police, & School Security Officers , “Buyer Beware”-http://www.schoolsecurity.org/resources/BuyerBeware.pdf
37.RAND Corporation, “Prevalence, Fears, and Prevention” by Jaana Juvonenhttp://www.rand.org/pubs/issue_papers/IP219/index2.html
38. The Privatization of Police in America An Analysis and Case Study ,http://www.securelaw.info/privitizationofamerica.html
39. Greenfield district’s stimulus funds fill special school needs .Officials await final approval from state By MARK SCHAAF , Dec. 15, 2009,http://ideamoneywatch.com/states/wi/?p=29&cpage=1
40.About Pinkerton, http://www.securitas.com/pinkerton/en/Customer-Segments/Education/
41.Can ‘profiling’ prevent school violence? Its critics fear that some kids would be branded unfairly ,October 27, 1999, By Gretchen McKay,http://www.post-gazette.com
42.STUDENT PROFILING UNVEILED, CRITICIZED; PROGRAM COULD WARN OF VIOLENCE-PRONE KIDS.by Troy Anderson –http://www.thefreelibrary.com
43. Mosaic 2000: An Educational Dragnet, By Virginia Thomas
44.http://www.waveamerica.com/- “What is WAVE America?
46. TASH “Shouldn’t School Be Safe?”, http://www.tash.org
47.Digest for H.R. 4247 , Preventing Harmful Restraint and Seclusion in Schools Act, – March 3, 2010 , 111th Congress, 1st Session –http://www.gop.gov/
48.HANDLE WITH CARE, Comments to Congress on “ H.R. 4247: Seclusion and Restraint In Schools” , February 11, 2010
49.http://www.disabilityscoop.com/2010/10/26/group-against-restraint-bill/10886/ , Disability Group Comes Out Against Restraint, Seclusion Bill, By Michelle Diament -10/26/2010
50.U.S. Department of Education – Key Policy Letters from the Education Secretary or Deputy Secretary, December 8, 2009- Letter to Chairman Christopher J. Dodd, Chairman George Miller, and Representative Cathy, McMorris Rodgers
51.South L.A. Curfew Sweeps to Be Enforced by Sheriff, LAPD December 23, 2000| ANA BEATRIZ CHOLOhttp://articles.latimes.com/2000/dec/23/local/me-3998
52.The official website of the Los Angeles Police Department http://www.lapdonline.org/juvenile_division/content_basic_view/201145.04 (a) LAMC
53. Our Stories:Public Counsel Efforts Lead to LAPD Commitment to Reduce Curfew Tickets, Help Students Succeedhttp://www.publiccounsel.org/stories?id=0047
54. RULE:160-5-1-.35 SECLUSION AND RESTRAINT FOR ALL STUDENTS. Georgia Department of Education
55. Andrews International-Vertical Market Sectors http://www.andrewsinternational.com/verticalmarket/verticalmarkets.html
56. The Nonviolent Crisis Intervention® Program. . .Not Just Physical Restraint Training http://www.crisisprevention.com/Resources/Knowledge-Base/Physical-Restraint-Training
57. “RAPTOR TECHNOLOGIES” – OUTREACH – Working together to keep our children safe http://www.raptorware.com/
58. Pro-ACT® Restraint Overview, http://www.proacttraining.com/about/pro-act-is-principles- and-restraint/
59. NASRO National Association of School Resource Officers (NASRO) http://www.nasro.org /
60. 2000 report by the Advancement Project and The Civil Rights Project of Harvard University- Opportunities suspended: Devastating consequences of zero tolerance and school discipline
61. Center on Budget and policy priorities November 5, 2002 – OVERVIEW OF K-12 EDUCATION FINANCE – by Kevin Carey
62. Why do suspension rates vary so much from school to school?http://youthviolence.edschool.virginia.edu/high_school_safety/pdf/vhss-one-pager-issue-6.pdf
63. CPS Suspension Data – http://www.suspensionstories.com/research/cps-suspension-data/
64. Transformations of policing- David J. Smith, Alistair Henry , http://books.google.gr/books
65.Private companies using questionable techniques to train California schools, http://tash.org/private-companies-using-questionable-techniques-to-train-california-schools/
