Τρίτη, 3 Σεπτέμβρη 2013
Συνεδρίασε χθες το Δ.Σ. της ΔΟΕ για να συζητήσει και να αποφασίσει το αγωνιστικό πρόγραμμα δράσης της περιόδου. ‘Όμως οι συνδιοικούντες του κλάδου ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ(ΔΗΣΥ) αποδείχθηκαν για μια ακόμη φορά πως όχι μόνο δεν μπορούν αλλά και δε θέλουν να κινηθούν σε μια διαφορετική κατεύθυνση από αυτή της συναίνεσης και της υποταγής που έχουν καταδικάσει τον κλάδο τα τρία χρόνια σκληρής μνημονιακής πολιτικής. Φοβούνται και προσπαθούν με κάθε τρόπο να αποτρέψουν την εκδήλωση ενός πραγματικού αγώνα σύγκρουσης με την πολιτική κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ.
Ενώ εμφανίζεται όλο και περισσότερο η δυνατότητα πραγματοποίησης μιας μεγάλης απεργίας που με πανεργατικό-παλλαϊκό ξεσηκωμό θα διεκδικήσει την ανατροπή αυτής της πολιτικής και θα υπερασπιστεί με πραγματικούς όρους τις σύγχρονες ανάγκες και δικαιώματα του κόσμου της εργασίας, οχυρωμένοι πίσω από την απόφαση της ΑΔΕΔΥ για 48ωρη απεργία στις 18/19 Σεπτέμβρη, αποφάσισαν να μην κάνει τίποτα ο κλάδο. Να μη συμπορευτεί, με τον κλάδο των καθηγητών και των άλλων εργαζόμενων στο δημόσιο τομέα που δέχονται τα πρώτα οδυνηρά χτυπήματα των διαθεσιμοτήτων-απολύσεων και ετοιμάζονται για μεγάλο και αποφασιστικό αγώνα διαρκείας. Απέδειξαν για μια ακόμη φορά με τη διασπαστική και ηττοπαθή στάση τους, ότι δεν κατανοούν την αναγκαιότητα των στιγμών. Κρύβονται, πίσω από την απαξιωμένη και ανήμπορη για πραγματικούς αγώνες ΑΔΕΔΥ, γιατί καταλαβαίνουν πως τώρα διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις και στον κλάδο μας, για δυναμικό αγώνα με απεργία διάρκειας, μέχρι την νίκη.
Αυτό που δε θέλουν οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι της συγκυβέρνησης, αυτό που τρομάζει Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, που με νύχια και δόντια και οι δύο εταίροι του προεδρείου της ΔΟΕ στηρίζουν, είναι να μη μπούμε όλοι μαζί στη μάχη, να μη πάρουμε εμείς οι ίδιοι οι εργαζόμενοι την υπόθεση του αγώνα στα χέρια μας. Γι΄ αυτό έδωσαν κυριολεκτικά μάχη για να μη γίνουν Ε.Γ.Σ. τώρα και να αποφασίσει ο κλάδος τα αγωνιστικά βήματα. Δε θέλουν τη βάση να συζητά και να αποφασίζει. Ακόμα κι αυτό το δικαίωμα θέλουν να το κρατήσουν για να το υπονομεύσουν και να το χρησιμοποιήσουν όποτε εκείνοι εκτιμήσουν πως δε θα είναι αποτελεσματικό. Γι’ αυτό αρνήθηκαν ακόμα και την πρόταση του ΠΑΜΕ για ενημερωτικές Ε.Γ.Σ.
Δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια και δικαιολογίες για τις ηγεσίες των παρατάξεων του προεδρείου της ΔΟΕ. Δεσμεύονται πρωτίστως από την κυβερνητική πολιτική, τα μνημόνια, την Ε.Ε. και το κεφάλαιο κι όχι τις αγωνίες και τα δικαιώματα των εκπαιδευτικών. Αυτό είναι δεδομένο για την κυβερνητική παράταξη της ΔΑΚΕ. Το αποδέχεται άλλωστε γι’ αυτό κι έβαλε κυβερνητικό στέλεχος στη θέση του προέδρου.
Η ΠΑΣΚ(ΔΗΣΥ) όμως που θέλει να πιστέψουμε πως δεν είναι η κομματική παράταξη του ΠΑΣΟΚ τι διαφορετικό έχει προτείνει ή ψηφίσει μέχρι τώρα; Οι κορώνες και οι ανακοινώσεις του καλοκαιριού για απεργία διαρκείας πώς ξεχάστηκαν τόσο εύκολα και γρήγορα; Μάλιστα είναι «βασιλικότεροι του βασιλέως», υποτιμούν τις διαθέσεις κόσμου και με υβριστικό τρόπο αντιμετωπίζουν κάθε πρόταση αγώνα που θα ξεκινά από τη βάση. Μας έσωσαν τόσα χρόνια με τις πολιτικές και τα κόμματα που στηρίζουν, φτάνει πια, ας γυρίσουν στα σχολεία τους.
Είναι όμως προβληματική, και η στάση του (ΠΑΜΕ), που οχυρώνεται πίσω από άσφαιρες μορφές διαμαρτυρίας, αναντίστοιχες του ύψους της επίθεσης. Αποφεύγει την άμεση, αποφασιστική απάντηση στον πόλεμο που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση. Τυχοδιωκτική δεν είναι η πρόταση για απεργία διαρκείας στην εκπαίδευση όταν μετράς ήδη χιλιάδες απολύσεις, όταν διαλύουν το δημόσιο σχολειό. Ανάγκη και υποχρέωση του ταξικού κινήματος είναι, να απαντήσει στην επίθεση με μαχητικό και ανυποχώρητο αγώνα.
Οι εκπρόσωποι των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ στη συνεδρίαση του Δ.Σ. τοποθετηθήκαμε αποφασιστικά, υπέρ της ανάγκης άμεσης έναρξης του απεργιακού αγώνα, στις 16 Σεπτέμβρη, με πενθήμερες επαναλαμβανόμενες, που θα εκτιμούνται και θα επικυρώνονται από Γενικές Συνελεύσεις, κάθε εβδομάδα. Στηρίξαμε την ανάγκη συγκρότησης αγωνιστικού μετώπου και με άλλους κλάδους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, δυνατότητα που φαίνεται ισχυρά ενισχυμένη μετά από τη σύσκεψη αντιπροσώπων από 16 ομοσπονδίες, που ανταποκρίθηκαν σε κάλεσμα της ΟΛΜΕ, την Τετάρτη 28/8 και δήλωσαν ότι τη διάθεσή τους να προχωρήσουν σε αντίστοιχης μορφής κινητοποιήσεις. Τονίσαμε πως η εκπαίδευση μπορεί να αποτελέσει την ατμομηχανή που θα συμβάλει καθοριστικά στο να οργανωθεί το απεργιακό μέτωπο του Σεπτέμβρη και να διεκδικήσει σοβαρά, με κλιμάκωση και απεργίες διαρκείας παντού, λύσεις, ανατροπές νίκες εργατικές.
Η σκυτάλη τώρα στους συλλόγους και στους συναδέλφους!
Για την ανατροπή αυτού του ζοφερού παρόντος της κρίσης, της ανεργίας και των απολύσεων απαιτείται μαζικός μαχητικός αγώνας. Από την πλειοψηφία της ΔΟΕ δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα!!!! Μόνος δρόμος είναι ο κοινός αγώνας, η συμπόρευση τώρα με τους καθηγητές. Εμείς δηλώνουμε πως θα κάνουμε τα πάντα για να μην τους αφήσουμε μόνους στην δύσκολη αυτή μάχη που δίνουν.
Στους Συλλόγους και στους συναδέλφους, χωρίς ταλαντεύσεις, θα κάνουμε ότι μπορούμε για να αποφασίσουν οι εκπαιδευτικοί της Π.Ε. πραγματικό αγώνα και μέσα από εκλεγμένες απεργιακές επιτροπές, να τον πάρουμε στα χέρια μας. Γιατί όλοι εμείς έχουμε την πραγματική δύναμη και αυτή φοβούνται η κυβέρνηση και τα επιτελεία τους!
Το επιτελείο της ΔΟΕ που συνδιοικεί και θέλει να δώσει πολιτικό χρόνο στην κυβέρνηση και να διασπάσει το μέτωπο με τους καθηγητές, να ξέρει πως θα μας βρει για μια ακόμη φορά μπροστά του αποφασισμένους να δώσουμε τη μάχη μέχρι τέλους.
Δήλωση των εκπροσώπων
των Παρεμβάσεων – Κινήσεων – Συσπειρώσεων στο Δ.Σ της ΔΟΕ
Θανάση Αγαπητού 6975308409, Γιάννη Νικολάρα 6974750410
