Το Προεδρικό Διάταγμα για την αξιολόγηση να μείνει στα χαρτιά!
Όχι στη διοικητική – παιδαγωγική μας χειραγώγηση! Παιδαγωγική Ελευθερία!
Εκπαιδευτικοί σε κατάσταση «ομηρίας» , εκπαιδευτικοί που καλούνται να γίνουν «superman» για να λύσουν όλα τα προβλήματα του εκπαιδευτικού συστήματος – για τα οποία προφανώς φταίνε αυτοί και κανένας άλλος – εκπαιδευτικοί που η κάθε τους δραστηριότητα θα μετριέται στα κουτάκια και με συντελεστές. Πλαίσιο ασφυκτικό, ιεραρχικό, αντιπαιδαγωγικό. Αυτό με λίγα λόγια είναι το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για την αξιολόγηση που δόθηκε από το Υπουργείο Παιδείας για «διαβούλευση».
«Στόχος της αξιολόγησης», μας λένε, είναι « η βελτίωση της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου, προς όφελος των μαθητών και της κοινωνίας». «Στη σημερινή συγκυρία … προοπτική θεσμοθέτησης ενός συστήματος αξιολόγησης στην εκπαίδευση συνδέονται με τη συνολικότερη προσπάθεια αναμόρφωσης των λειτουργιών του ελληνικού κράτους, την οποία καταβάλει ο ελληνικός λαός προκειμένου να επιτευχθεί….η δημοσιονομική προσαρμογή και ο εκσυγχρονισμός (!) της ελληνικής κοινωνίας», έλεγε εισαγωγικά το σχέδιο της ομάδας Ματσαγγούρα.
Μάλιστα. Ο εκπαιδευτικός δακτυλοδεικτούμενος σε μαθητές και κοινωνία, οι πολιτικές της υποχρηματοδότησης, των μηδενικών διορισμών, του σχολείου της αγοράς και της εξόντωσης των μαθητών που επιβάλλονται από κυβέρνηση, Ε.Ε. και ΔΝΤ στο απυρόβλητο . «Να διαπιστώσουμε τα αποτελέσματα», «να γίνει διάχυση των καλών πρακτικών» «να ενισχύσουμε τη δια βίου μάθηση». Με άλλα λόγια: όλα μετριούνται, όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος, δίνουμε έμφαση στην «καινοτομία» των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, δια βίου κυνήγι προσόντων για να γεμίζει ο φάκελος.
Ο γραφειοκρατικός έλεγχος και ο βαθμός εμπέδωσης της εξουσίας είναι παντού ο βασικός στόχος. Κάθε στέλεχος και βαθμίδα ελέγχου αξιολογείται από την ικανότητά της να αξιολογεί την αμέσως επόμενη και να εφαρμόζει την κυβερνητική πολιτική. Να προλαβαίνουν «εντάσεις και δυσλειτουργίες», να τηρούνται απαρέγκλιτα οι εγκύκλιοι και οι νόμοι, να εφαρμόζεται «πάση θυσία» το ωρολόγιο και αναλυτικό πρόγραμμα – σε περίοδο μηδενικών προσλήψεων καταλαβαίνουμε τι σημαίνει αυτό. Αυστηρός ιεραρχικός έλεγχος και διαρκής μετατόπιση της πίεσης προς τα κάτω, με τελικό αποδέκτη τον εκπαιδευτικό και το μαθητή.
Μεγάλο βάρος δίνεται στην αξιολόγηση των διευθυντών των σχολικών μονάδων. Όχι τυχαία, αφού οι διευθυντές θα είναι οι άμεσοι αξιολογητές. Ο «πολύ καλός» διευθυντής είναι εκείνος που «τεκμηριώνει με πληρότητα την αξιολογική του κρίση με βάση στοιχεία που βρίσκονται στα πρακτικά του σχολείου και … σε άλλες συναφείς πηγές που σχετίζονται με την συνέπεια και το εν γένει μη διδακτικό έργο του εκπαιδευτικού και ενημερώνει εγκαίρως τους ανωτέρους του».
Εκπαιδευτική διαδικασία και εκπαιδευτικός «κομμάτια»….
Τα κριτήρια της αξιολόγησής μας κατατάσσονται σε πέντε κατηγορίες με πολλές υποκατηγορίες:
«α) Κατηγορία Ι – Εκπαιδευτικό περιβάλλον: αα) Διαπροσωπικές σχέσεις και προσδοκίες. ββ) Παιδαγωγικό κλίμα στη σχολική τάξη. γγ) Οργάνωση της σχολικής τάξης. β) κατηγορία ΙΙ – Σχεδιασμός, προγραμματισμός και προετοιμασία της διδασκαλίας: αα) Βαθμός πρόσληψης των δυνατοτήτων και αναγκών των μαθητών. ββ) Στόχοι και περιεχόμενο. γγ) Διδακτικές ενέργειες και εκπαιδευτικά μέσα. γ) Η κατηγορία ΙΙΙ – Διεξαγωγή της διδασκαλίας και αξιολόγηση των μαθητών: αα) Προετοιμασία μαθητών για τη διδασκαλία. ββ) Διδακτικές ενέργειες και εκπαιδευτικά μέσα. γγ) Ενέργειες μαθητών κατά τη διαδικασία μάθησης. δδ) Εμπέδωση της νέας γνώσης και αξιολόγηση των μαθητών. δ) κατηγορία IV – Υπηρεσιακή συνέπεια και επάρκεια: αα) Τυπικές υπαλληλικές υποχρεώσεις. ββ) Συμμετοχή στη λειτουργία της σχολικής μονάδας και στην αυτοαξιολόγησή της. γγ) Επικοινωνία και συνεργασία με γονείς και φορείς. ε) κατηγορία V – Επιστημονική και επαγγελματική ανάπτυξη του εκπαιδευτικού: αα) Τυπικά προσόντα και επιστημονική ανάπτυξη. ββ) Επαγγελματική ανάπτυξη.
Τα παραπάνω κριτήρια αντιστοιχίζονται με βάση την τετράβαθμη βαθμολογική κλίμακα και την κλίμακα 0 -100 ως εξής (άρθρο5): α) «ελλιπής»: 0 έως 30 βαθμοί, β) «επαρκής»: 31 έως 60 βαθμοί, γ) «πολύ καλός»: 61 έως 80 βαθμοί και δ) «εξαιρετικός»: 81 έως 100 βαθμοί. Οι εκπαιδευτικοί που σύμφωνα με το άρθρο 19, παρ. 5 «χαρακτηρίζονται ελλιπείς εγγράφονται στον πίνακα των μη προακτέων που προβλέπεται στην παράγραφο 4 του άρθρου 8 του ν. 4024/2011» για το ενιαίο μισθολόγιο που προβλέπει: «Οι υπάλληλοι που περιλαμβάνονται σε πίνακα μη προακτέων στερούνται του δικαιώματος για προαγωγή για τα επόμενα δυο (2) έτη».
Η αξιολόγηση λοιπόν που προβλέπεται είναι πλήρως εξατομικευμένη. Ετήσια από το διευθυντή της σχολικής μονάδας, ανά διετία ή τριετία με δύο παρακολουθήσεις (!) από το σχολικό σύμβουλο – μάλιστα για τους συναδέλφους που πηγαίνουν σε πολλά σχολεία η αξιολόγηση θα γίνεται από όλους (!) τους διευθυντές και τους συμβούλους των αντίστοιχων περιοχών. Η εργασία του εκπαιδευτικού απογυμνώνεται από οτιδήποτε την καθορίζει ( αναλυτικά προγράμματα – δομή εκπαίδευσης-εξεταστικό – σχέσεις εξουσίας μέσα στο σχολείο και κυρίως έξω από αυτό). Ακόμη και το ζήτημα των κοινωνικο-πολιτισμικών ανισοτήτων εξαντλείται στο στυλ διδασκαλίας του εκπαιδευτικού. Ανοίγει ο δρόμος για την ενοχοποίηση του κάθε εκπαιδευτικού χωριστά – αλλά και των εκπαιδευτικών στο σύνολό τους – για τα πάντα από το ρατσισμό μέχρι τη σχολική διαρροή.
Με ορολογία λοιπόν και τρόπο δανεισμένο από το πιο σκληρό επιχειρηματικό μάνατζμεντ, διαιρούν σε επιμέρους ενότητες, κατηγορίες και υποκατηγορίες το εκπαιδευτικό έργο προκειμένου να μετατραπεί η παιδαγωγική πράξη σε ένα σύνολο σχετικά απομονωμένων μεταξύ τους κατηγοριών-δεξιοτήτων κατάλληλων για ποσοτικοποίηση και μέτρηση. Τα πάντα θα μπαίνουν σε «κουτάκια» και θα πολλαπλασιάζονται με συντελεστές, από το κλίμα στην τάξη μέχρι τη χρήση των νέων τεχνολογιών ή την προετοιμασία για τη διδασκαλία. Κομματιάζουν για να μετρήσουν καλύτερα……
Αξιολόγηση – εφαλτήριο περικοπών στους μισθούς, διαθεσιμότητας, απολύσεων…..
Οι δύο πρώτες κατηγορίες που θα χαρακτηρίζονται ως «ελλιπείς» και ως «επαρκείς» θα είναι προφανώς η μεγάλη δεξαμενή των διαθεσιμοτήτων και των απολύσεων, θα υπάρχουν ποσοστώσεις στη δυνατότητα μισθολογικής και βαθμολογικής εξέλιξης. Ο νόμος 4024/11 για το μισθολόγιο – βαθμολόγιο στο Δημόσιο Τομέα δεν αφήνει κανένα περιθώριο για παρερμηνείες, αφού βάζει ως βασικότερη παράμετρο της μισθολογικής και βαθμολογικής εξέλιξης των υπαλλήλων την αξιολόγηση, προβλέποντας μάλιστα και τις διαβόητες «ποσοστώσεις».
Ας αποτινάξουμε τις αυταπάτες. Ειδικά σε καθεστώς μνημονίων, η αξιολόγηση θα λειτουργήσει ως διαδικασία νομιμοποίησης απολύσεων, εφεδρείας και βαθμολογικής-μισθολογικής στασιμότητας των εκπαιδευτικών. Να θυμίσουμε και όλο το υπόλοιπο νομοθετικό πλαίσιο που υπάρχει γύρω από την αξιολόγηση, από το νόμο 2986/2002 του Ευθυμίου και τον νόμο 3848/2010 της Διαμαντοπούλου. Ο Αρβανιτόπουλος επίσης στην παρουσίαση του Π.Δ. το λέει καθαρά: «Το περιεχόμενο του κειμένου αυτού αποτελεί μέρος της ευρύτερης στρατηγικής για την αξιολόγηση, που αφορά στο σύνολο των εκπαιδευτικών διαδικασιών. Βασικός σκοπός είναι η βελτίωσης της ποιότητας και της αποτελεσματικότητας της Εκπαίδευσης, η ορθολογική διαχείριση των πόρων, η κατάλληλη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού».
Τους το επιστρέφουμε ως απαράδεκτο! Η ΔΟΕ και ΟΛΜΕ να μη συμμετέχουν στη διαβούλευση. Κανένας εκπαιδευτικός δεν τους εξουσιοδότησε να διαπραγματευθούν τους όρους της σφαγής μας!
Η αξιολόγηση όχι μόνο δεν έρχεται να συμβάλλει στη στήριξη της εκπαιδευτικής διαδικασίας, όπως λέει η κυβέρνηση σε μας και στην κοινωνία, αλλά την υπονομεύει ανοιχτά. Αποτελεί βασικό εργαλείο για να φύγει πάνω από την εξουσία το βάρος των πολιτικών της που οδηγούν στη διάλυση του δημόσιου σχολείου, για να ενοχοποιηθεί και να αυτοενοχοποιηθεί ο εκπαιδευτικός, για να οδηγηθεί στην ακόμα μεγαλύτερη παιδαγωγική και εργασιακή του εξαθλίωση.
Το Π.Δ. τους το επιστρέφουμε ως απαράδεκτο! Οι εκπαιδευτικοί έχουν κάθε δικαίωμα να αντισταθούν στον ασφυκτικό έλεγχο του νεοεπιθεωρητισμού, όπως διανθίζεται με τα μέτρα και τους δείκτες σύμφωνα με τα πρότυπα της «ελεύθερης αγοράς». Γιατί «ο δάσκαλος που θα υποχρεωθεί να καταπνίξει τη σκέψη του θα γίνει διπλά σκλάβος ή θα καταντήσει ένας ψυχικά ανάπηρος άνθρωπος, ανίκανος να μορφώσει άλλους» (Δ. Γληνός). Καμιά συμμετοχή σε διαβουλεύσεις και άλλες διαδικασίες που εξωραΐζουν το αυταρχικό πρόσωπο μιας αδίστακτης εξουσίας που δια πυρός και σιδήρου υλοποιεί μια πολιτική εξαθλίωσης του λαού και κονιορτοποίησης δικαιωμάτων και κατακτήσεων ολόκληρου αιώνα.
Γενικές Συνελεύσεις ΤΩΡΑ σε όλους τους Συλλόγους! Πανεκπαιδευτικός Αγώνας!
