Ο νέος φορολογικός νόμος που ψηφίστηκε από την άθλια συγκυβέρνηση (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ) αποτελεί τον εφιαλτικότερο στα μεταπολεμικά χρονικά.
Εντάσσεται στα πλαίσια εφαρμογής των πολιτικών των μνημονίων του Δ.Ν.Τ και της Ε.Ε. που υπαγορεύουν ένα ισόβιο μνημόνιο για τον ελληνικό λαό. Το δημοσιονομικό σύμφωνο με ισχύ από 1η Γενάρη του 2013 επιβάλλει μόνιμο καθεστώς επιτροπείας για τις χώρες της Ε.Ε. στο όνομα της εξασφάλισης ισοσκελισμένων προϋπολογισμών και αυτό συνεπάγεται ένταση του αντιλαϊκού χαρακτήρα των ευρωπαϊκών πολιτικών. Το ανέφικτο χρέος επιβάλλει για τη χώρα μας ένα ετήσιο μνημόνιο ύψους 10 δις ευρώ! Γι’ αυτό η Ε.Ε. αποτελεί πια ένα φορολογικό παράδεισο για το κεφάλαιο και καταργεί στην πράξη ότι απέμεινε από τις παροχές κοινωνικού χαρακτήρα σε υγεία, παιδεία, ασφάλιση.
Την ίδια τύχη για τις δυνάμεις του πλούτου επιφυλάσσει το φορολογικό νομοσχέδιο. Φορολογικές ελαφρύνσεις για τις μεγάλες επιχειρήσεις, τις πολυεθνικές και τους μεγαλοεισοδηματίες. Ευνοϊκή μεταχείριση για το τραπεζικό κεφάλαιο και προκλητική εξαίρεση των εφοπλιστών.
Η φορολογία των ΑΕ/ΕΠΕ ήταν 20% στα μη διανεμόμενα κέρδη και 25% στα διανεμόμενα. Με το νέο φορολογικό γίνεται 26% στα μη διανεμόμενα κέρδη και 10% στα διανεμόμενα! Δηλαδή και μειώνεται αθροιστικά και επί της ουσίας καλεί σε φαγοπότι τους μετόχους. Επιπλέον δεν φορολογείται καθόλου το κέρδος από θυγατρικές με έδρα εκτός Ελλάδας (άρθρο 9 παράγραφος 6 του φορολογικού). Παράλληλα αλλάζει σημαντικά το τοπίο στα ακίνητα που ευνοεί τους μεγαλοιδιοκτήτες οι οποίοι συστήνουν άνετα και μια ΕΠΕ διαχείρισης οικιών.
Οι «κορόνες» του Σαμαρά για την ανάπτυξη ξεχνιούνται στις διατάξεις του φορολογικού νομοσχεδίου, αφού δεν υπάρχει ούτε μια σειρά για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας για την «αναπτυξιακή» πορεία της χώρας.
Αντίθετα, μέσα από μια σειρά συνταγματικών παραβιάσεων και παραβίαση βασικών αρχών του φορολογικού δικαίου αυξάνεται ο φόρος στα μικρά και μεσαία εισοδήματα. Ένα φορολογικό σύστημα βαθιά ταξικό, ληστρικό και κοινωνικά ανάλγητο σαρώνει τους μισθωτούς και συνταξιούχους.
ü Το αφορολόγητο από 12.000 ευρώ το 2009 και 5.000 ευρώ για την περσινή χρονιά καταργείται.
ü Καταργούνται τα 8 κλιμάκια εισοδήματος του 2012 και γίνονται τρία (για εισόδημα έως 25.000 φόρος 22%).
ü Οι τυχόν μειώσεις για εισόδημα έως 21.000 ευρώ εξανεμίζονται από την κατάργηση των μειώσεων φόρου που ίσχυαν το 2012 (μίσθωμα κύριας κατοικίας, τόκοι στεγαστικού δανείου, φροντιστήρια, ασφάλιστρα κλπ).
ü Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι υποχρεούνται να προσκομίσουν αποδείξεις αξίας με το 25% του ατομικού εισοδήματος (έως 25.000) ενώ αν δε συγκεντρωθούν επιβάλλεται φόρος με συντελεστή 22% από 10% που ίσχυε πέρσι.
ü Οι δαπάνες της λαϊκής οικογένειας για τη θέρμανση, την ιατρική – νοσοκομειακή περίθαλψη, διατροφή μεταξύ συζύγων και κάθε είδους ασφάλιστρα δεν περιλαμβάνονται.
ü Επιβαρύνονται δραματικά οι πολύτεκνες και τρίτεκνες οικογένειες. Με την κατάργηση του αφορολόγητου ποσού για τα παιδιά τιμωρείται η οικογένεια με τα περισσότερα παιδιά!
ü Νέος φόρος σε κάθε σπιθαμή γης(ακίνητα, κατοικίες, καταστήματα , γραφεία , οικόπεδα ενώ για πρώτη φορά φορολογούνται και τα αγροτεμάχια)
Το 2012 ο φόρος εισοδήματος σε σχέση με το 2011 παρουσίασε αυξήσεις από 58% – 300%. Φέτος συνεχίζει να πληρώνει φόρο ο άνεργος που τρέφεται στα συσσίτια. Άνεργος με ένα παλιό Ι.Χ. πληρώνει 1200 ευρώ φόρο και αν έχει ένα σπίτι από τον πατέρα του στο Πέραμα της ανεργίας 400 ευρώ.
Το 2013 αποτελεί μια δραματική χρονιά στην οποία θα περικοπούν άμεσα μισθοί λόγω παρακράτησης φόρου. Οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι αποχαιρετούν ότι είχε απομείνει από τα δώρα και το επίδομα αδείας που αυτό μόνο οδηγεί σε απώλεια 1000 ευρώ το χρόνο για τους Δ/Υ και 800 για τους συνταξιούχους
Το δέκατο στη σειρά φορολογικό νομοσχέδιο μετά το 2010 προβλέπει απόλυτη φοροαπαλλαγή για τους αφεντάδες του πλούτου, ενώ ληστεύει το λαό. Το 1960, οι έμποροι, οι βιομήχανοι και οι βιοτέχνες κάλυπταν το 50,8% των άμεσων φόρων. Την περσινή χρονιά κάλυψαν μόλις το 7,9%.
Η νομοθεσία που ισχύει και επιτρέπει τη φοροδιαφυγή του μεγάλου κεφαλαίου (σύνταγμα άρθρο 107, ν. 2775) που προβλέπει φοροαπαλλαγές για εφοπλιστές και εταιρείες είναι η πραγματικότητα που εναγωνίως αποκρύπτουν τα δελτία των οκτώ, προκειμένου να «πείσουν» το λαό να βυθιστεί στη φτώχεια και τη σιωπή, που επιβάλλουν οι πολιτικές των μνημονίων, του ΔΝΤ και της ΕΕ. Προκλητική είναι η απαλλαγή από το φόρο πολυτελείας των ιδιοκτητών σκαφών αναψυχής, ενώ ακόμα πιο προκλητική είναι η για τρίτο στη σειρά χρόνο, και μάλιστα με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, απαλλαγή των τηλεοπτικών σταθμών από την απόδοση φόρου 20% επί των διαφημιστικών εσόδων. Γι’ αυτό και η προπαγάνδα της κυβέρνησης απέναντι στην οργή του λαού περιλαμβάνει αιθαλομίχλη από τα τζάκια, αντιασφυξιογόνες μάσκες από τη Βίλλα Αμαλία και τη ζημιά στο δρόμο για την ανάπτυξη που προκαλούν οι αλλοδαποί μικροπωλητές.
Εμείς απέναντι στην κερδοφορία του πλούτου και τη ληστρική επιδρομή των φόρων, τις μειώσεις των μισθών αγωνιζόμαστε και διεκδικούμε:
- Κατάργηση του νέου φορολογικού νόμου και των φοροαπαλλαγών για το κεφάλαιο.
- Φορολόγηση 45% των κερδών των επιχειρήσεων
- Φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας
- Ατομικό αφορολόγητο όριο ίσο με 20.000 ευρώ
- Αναδιανομή του εισοδήματος με αύξηση των φορολογικών συντελεστών των υψηλών εισοδημάτων και των ανώνυμων εταιρειών, με φορολογικές ελαφρύνσεις για τους εργαζόμενους.
- Κατάργηση της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης, του χαρατσιού της ΔΕΗ, του ΦΠΑ και του ειδικού φόρου κατανάλωσης για το πετρέλαιο θέρμανσης-φυσικό αέριο για την οικιακή κατανάλωση.
- Κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος για τους εργαζόμενους.
Παράλληλα είναι καιρός να ανοίξουμε την ατζέντα των αναγκών μας απέναντι στην άγρια λεηλασία που δρομολογεί η κυβέρνηση του επόμενους μήνες. Να γίνει η φτώχεια γονιός της ανατροπής. Με συμβολή κάθε κλάδου στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα στην ενότητα της δράσης. Η συμβολή σε ένα μαχόμενο κίνημα ρήξης και ανατροπής της κυβέρνησης και όλου του καθεστώτος της επιτροπείας των μνημονίων, του ΔΝΤ και της ΕΕ, αποτελεί καθήκον της επόμενης περιόδου. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για τη σωτηρία του λαού μας και την αξιοπρεπή του διαβίωση από τη λαϊκή εξέγερση για την υπεράσπιση της ζωής μας.