Για να ξεπεράσει την καπιταλιστική κρίση, το κεφάλαιο χρησιμοποιεί την έκρηξη του δημόσιου χρέους, τα δημόσια ελλείμματα, ακόμη και την απειλή της κατάρρευσης ολόκληρων κρατών, προκειμένου να επιφέρει μιας στρατηγικής σημασίας απάντηση, στη βάση των άμεσων και μακροπρόθεσμων συμφερόντων του. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια ιστορική αναδίπλωση του καπιταλισμού. Η «εθνική συνευθύνη» στο χρέος, η παραμονή στην Ευρωζώνη και την ΟΝΕ μαζί με την προσήλωση στο Ευρώ αποτελούν τα μέσα του κεφαλαίου για να οδηγήσουν το λαό μας στην εξαθλίωση και την υποταγή.
Σε αυτή την κατεύθυνση, η προηγούμενη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, με επικεφαλής τον άνθρωπο των τραπεζών Παπαδήμο, σε πλήρη συμφωνία και συνεννόηση με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Δ.Ν.Τ. αποφάσισαν την επιβολή στη χώρα ενός αντεργατικού πραξικοπήματος με την ψήφιση και εφαρμογή του Μνημονίου 2 και της Δανειακής Σύμβασης, με την προώθηση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος. Την ίδια στιγμή σε επίπεδο Ε.Ε με το σύμφωνο για το ευρώ ετοιμάζουν μια νέα οικονομική χούντα για την ολοκληρωτική επιβολή των νόμων της αγοράς εις βάρος όλων των λαών της Ευρώπης.
Η υπόδουλη κυβέρνηση (ΝΔ –ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ), που προέκυψε από τις εκλογές τις 17ης Ιουνίου, έχοντας την πλήρη στήριξη της ελληνικής αστικής τάξης και της ΕΕ συνεχίζει τη ίδια βίαιη πολιτική της ταξικής αναδιάρθρωσης της κοινωνίας. Η συγκυβέρνηση των τριών μνημονιακών κομμάτων έχει αναλάβει την εργολαβία να οδηγήσει τον τόπο μας σε καθεστώς ακραίας φτώχειας. Ιδιωτικοποιήσεις παντού είναι ο πολιτικός στόχος της νέας κυβέρνησης. Πλήρης εμπορευματοποίηση της ενέργειας ακόμα και του νερού. Καταργήσεις οργανισμών του δημοσίου και εγκληματική συρρίκνωση της Παιδείας, της Υγείας και της Πρόνοιας.
Ο ραγιαδισμός της κυβέρνησης στις πολιτικές των μνημονίων, του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της ΕΕ μετέτρεψε ακόμη και την προεκλογική απάτη της «επαναδιαπραγμάτευσης» σε πιστή εφαρμογή των όρων που επέβαλαν οι τοκογλύφοι δανειστές. Ένας νέος γύρος σκληρών μέτρων ύψους 11,5 δις ευρώ θα οδηγήσει σε σάρωμα των μισθών, των συντάξεων, του εφάπαξ και του κράτους πρόνοιας. Τα χαράτσια και η φοροληστεία μαζί με την ανεργία που έχει ξεπεράσει το 22,5% βουλιάζουν την οικονομία σε ύφεση και την κοινωνία σε εξαθλίωση. Η τρόικα εσωτερικού παρά τον περιορισμένο πολιτικό της ορίζοντα – ήδη εκδηλώνονται οι πρώτοι εσωτερικοί τριγμοί και αντιθέσεις- είναι αποφασισμένη να ξεπουλήσει το δημόσιο πλούτο, να διαλύσει τις εργασιακές σχέσεις και να χτυπήσει το εργατικό και λαϊκό κίνημα όπως απείλησε από το βήμα των προγραμματικών δηλώσεων ο Σαμαράς.
Το προηγούμενο διάστημα το Υπουργείο Παιδείας, ταυτόχρονα με την επίθεση της κοινωνικής βαρβαρότητας, εξαπέλυσε καταιγισμό νόμων με στόχο τη δημιουργία ενός νεοφιλελεύθερου θεσμικού πλαισίου σε όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης. Με οδηγό τις αποφάσεις της ΕΕ για την εκπαίδευση (Μπολόνια, Λισαβόνα, Πίζα) και πολιορκητικό κριό το «νέο σχολείο» και την αξιολόγηση έβαλαν στο στόχαστρο μαθητές και εκπαιδευτικούς. Στην προοπτική αποδόμησης του κοινωνικού χαρακτήρα της γνώσης και της μετατροπής της σε δεξιότητες, κατηγοριοποιούν τα σχολεία μέσω της αξιολόγησης και προετοιμάζουν το έδαφος για απολύσεις στην εκπαίδευση. Βάλλουν ενάντια στα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών και διατέμνουν εγκάρσια το σώμα της εκπαίδευσης με το μισθολόγιο-φτωχολόγιο που κατηγοριοποιεί και τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς.
Στην ίδια κατεύθυνση, η νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου παιδείας με όραμα την στρατηγική «Ευρώπη 2020» προτάσσει την αξιολόγηση και το «νέο σχολείο» -βλέπε προγραμματικές δηλώσεις. Στόχος η πλήρης εμπορευματοποίηση της δημόσιας εκπαίδευσης, η παράδοσή της στα επιχειρηματικά συμφέροντα με αποτέλεσμα την ένταση των ταξικών διαχωρισμών και αποκλεισμών. Έτσι οι διορισμοί εκπαιδευτικών, τα λειτουργικά έξοδα των σχολείων και το περιεχόμενο σπουδών υπάγονται στην πιστή εφαρμογή των δημοσιονομικών κριτηρίων της Τρόικας και της ΕΕ. Με ατζέντα το πολιτικό πλαίσιο και τις δεσμεύσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων το Υπουργείο Παιδείας καλείται να συμβάλλει στην εκπόνηση του νέου μεσοπρόθεσμου και στις δραματικές περικοπές που προβλέπει το πακέτο των 11,5 δις ευρώ. Οι προγραμματικές δηλώσεις του υπουργού για την άμεση εφαρμογή της αξιολόγησης κινούνται στην γραμμή που έθεσαν οι προηγούμενοι υπουργοί (Διαμαντοπούλου, Μπαμπινιώτης) με οδηγό το ήδη υπάρχον νομικό καθεστώς (2525/97, 2986/02, 3848/10, 4024/11). Ένα νομικό πλαίσιο που προσφέρει την απαραίτητη βάση για να οικοδομηθεί το «νέο» σχολείο με ταμπέλα δημόσιου και όρους ιδιωτικού:
- σχολείο της αγοράς, φθηνό, αυταρχικό, εξοντωτικό και ελιτίστικο.
- σχολείο που αντικαθιστά τη συνολική γνώση και παιδεία με τις λειτουργικές δεξιότητες.
- σχολείο βασισμένο στον ανταγωνισμό, την ταξική διαφοροποίηση και τις προτεραιότητες της αγοράς.
Σ’ αυτήν την κρίσιμή περίοδο, των έντονων κοινωνικών διεργασιών, το συνδικάτο οφείλει να απαγκιστρωθεί από τον απροκάλυπτο ταξικό συμβιβασμό που έχει επιλέξει η συνδικαλιστική γραφειοκρατία των ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ στη ΔΟΕ. Οφείλει να διαμορφώσει ένα διεκδικητικό και αγωνιστικό πλαίσιο που θα βάζει τους όρους και τις προϋποθέσεις για την ανατροπή όλων των αντιλαϊκών και αντιεκπαιδευτικών πολιτικών μακριά από λογικές «διαλόγων» και συναίνεσης που παζαρεύουν τη διάλυση του δημόσιου σχολείου και τους όρους της σφαγής μας μέσω της «καλής και έντιμης» αξιολόγησης.
Σ΄ αυτό το δρόμο δεν μας οδηγεί ο κρατικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός των ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ, που στο πρόσφατο συνέδριο επέλεξε να δώσει μάχη χαρακωμάτων για να διατηρήσει τα προνόμιά του και να αποτρέψει κάθε απόφαση που θα έθετε τον κλάδο σε τροχιά αμφισβήτησης και ανατροπής των κυβερνητικών επιλογών. Η συγκυβέρνηση των ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ, πιο απονομιμοποιημένη και απαξιωμένη από κάθε άλλη φορά, στηριγμένη σε μια πλειοψηφία που δεν αντικατοπτρίζει τους σημερινούς συσχετισμούς στον κλάδο, αντί να απαντήσει από τη σκοπιά των αναγκών της μαχόμενης εκπαίδευσης, απάντησε από τη σκοπιά της υπεράσπισης των πολιτικών της κυβέρνησης και των ξένων καθοδηγητών της.
Στην ίδια ρότα κινείται και η πρόσφατη επιστολή της πλειοψηφίας του ΔΣ της ΔΟΕ προς τον υπουργό παιδείας ως αποδεικτικό συναίνεσης και υποταγής. Οι Παρεμβάσεις Κινήσεις Συσπειρώσεις δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι δεν έχουμε διαφωνίες που αφορούν τον τρόπο και τις τεχνικές για την εφαρμογή της αξιολόγησης. Λέμε συνολικά ένα ξεκάθαρο «όχι στην αξιολόγηση». Δώσαμε και θα δώσουμε όλες τις μάχες για το μπλοκάρισμά της στην πράξη γιατί αποτελεί ένα κρίσιμο εργαλείο για την επιβολή της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής, τη χειραγώγηση του μάχιμου εκπαιδευτικού και τη διάλυση του δημόσιου σχολείου.
Η «κοινωνική κόλαση» ΕΕ – ΔΝΤ δεν είναι μονόδρομος.
Η εισβολή του λαϊκού παράγοντα στο προσκήνιο, οι μαζικές συγκεντρώσεις στις πλατείες και οι λαϊκές συνελεύσεις, οι μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις, η μαζικότητα και η αποφασιστικότητα των διαδηλωτών απέναντι στην κρατική καταστολή, άνοιξαν νέους αγωνιστικούς δρόμους, παρά την εντεινόμενη κρατική καταστολή, και δημιουργούν νέα δεδομένα που προκαλούν ρωγμές και τριγμούς στο πολιτικό σκηνικό.
Η προσπάθεια παλινόρθωσης του άλλοτε κραταιού δικομματισμού δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από τον «αριστερό» φερετζέ της πρόθυμης για όλα ΔΗΜΑΡ. Το ιδεολόγημα της «εθνικής συναίνεσης» που πλασάρει η νέα κυβέρνηση δεν θα ανακόψει τη λαϊκή οργή. Σε μια τέτοια ιστορική στιγμή, είναι ανάγκη να διαμορφωθεί ένα μεγάλο, μαχητικό, εργατικό, λαϊκό, ταξικό ρεύμα που θα προβάλλει στόχους και αιτήματα που θα απαντούν στην κρίση από τη σκοπιά των εργαζομένων και των συλλογικών τους συμφερόντων.
Το εργατικό κίνημα σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά είναι αναγκαίο να επανεξοπλιστεί και να γράψει στις σημαίες του αγώνα αιτήματα στον αντίποδα των επιδιώξεων κυβέρνησης- ΕΕ- ΔΝΤ. Πρωταρχική προϋπόθεση για την επίλυση όλων των λαϊκών προβλημάτων αλλά και των προβλημάτων του δημόσιου δωρεάν σχολείου, θεωρούμε την ανατροπή με μαζικούς κοινωνικούς αγώνες της νέας συγκυβέρνησης (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) αλλά και την αντιπαράθεση με κάθε επίδοξο διαχειριστή της ίδιας αντιδραστικής πολιτικής.
Με βάση αυτό το πολιτικό σκεπτικό, είναι αναγκαίο ένα αγωνιστικό – κοινωνικό μέτωπο ρήξης που θα ενώνει τον κόσμο της εργασίας προβάλλοντας ένα σύγχρονο πρόγραμμα εργατικής απάντησης για την ανατροπή της καπιταλιστικής κοινωνικής βαρβαρότητας.
Στόχος η αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου και η προβολή των σύγχρονων εργατικών αναγκών και δικαιωμάτων. Στην προμετωπίδα αυτό το πρόγραμμα θα πρέπει να περιλαμβάνει, τα εξής :
Α) Ανατροπή του μνημονίου κυβέρνησης –κεφαλαίου –ΕΕ –ΔΝΤ και έξοδος από τον «μηχανισμό» στήριξης. Κατάργηση – ανατροπή του Μεσοπρόθεσμου και των εφαρμοστικών νόμων. Ανατροπή του Συμφώνου για το Ευρώ. Ανατροπή του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ 2 και της νέας απεχθούς Δανειακής σύμβασης. Δε θα πληρώσουμε την κρίση του κεφαλαίου, να πάρουν πίσω όλα τα αντεργατικά μέτρα.
Β) Παύση πληρωμών του χρέους – μη αναγνώριση του χρέους, άρνηση – διαγραφή του χρέους, διεθνιστικός αγώνας και έξοδος από το ευρώ, την ΟΝΕ και την Ε.Ε. Κοινωνικοποίηση και εργατικός έλεγχος των τραπεζών και των παραγωγικών τομέων.
Διατυπώνουμε με καθαρό τρόπο τη θέση μας: η έξοδος από το ευρώ και την Ε.Ε. είναι αναπόσπαστο και αναγκαίο τμήμα ενός συνολικού προγράμματος που αντιμετωπίζει την κρίση από την σκοπιά των εργαζομένων και των ταξικών τους συμφερόντων, ενός προγράμματος που περιλαμβάνει τη διαγραφή του χρέους, την κοινωνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων οργανισμών και επιχειρήσεων, τη ριζική αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου υπέρ των εργαζομένων, την αύξηση των κοινωνικών δαπανών, την απαγόρευση των απολύσεων κλπ. Το δίλημμα «ευρώ ή δραχμή» είναι παραπλανητικό. Η επιλογή της εξόδου από το ευρώ δεν είναι για εμάς απλά ένα τεχνικό ζήτημα, δε σημαίνει ένα άλλο νόμισμα με συνέχιση της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής. Αντίθετα, η έξοδος από το ευρώ, η συνολική ρήξη και αποδέσμευση από την Ε.Ε., καθώς και η ανατροπή των αντεργατικών και αντικοινωνικών πολιτικών είναι παράλληλες, αλληλοσυμπληρούμενες και αξεχώριστες επιλογές.
Καμιά ιδιωτικοποίηση δημόσιου πλούτου. Εξασφάλιση των λαϊκών καταθέσεων και των αποθεματικών των ταμείων. Να χαρισθούν τα στεγαστικά χρέη των εργαζομένων και των φτωχών αλλά και τα χρέη από καταναλωτικά και κάρτες των τελευταίων. Απαγόρευση απολύσεων. Πέρασμα των επιχειρήσεων που κλείνουν στα χέρια των εργαζομένων χωρίς αποζημίωση. Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, μείωση ωρών εργασίας και ορίων ηλικίας για τη σύνταξη.
Δημόσια δωρεάν παιδεία, υγεία για όλους, χωρίς όρια ενσήμων ή άλλους περιορισμούς, διπλασιασμός των δαπανών για την παιδεία, υγεία, πολιτισμό και κοινωνική ασφάλιση. Λαϊκός έλεγχος σε τρόφιμα και φάρμακα, και στη παραγωγή και στο κόστος και στη διακίνηση.
Γενναίες φοροαπαλλαγές στο εργατικό και λαϊκό εισόδημα, κατάργηση του ΦΠΑ για τα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης. Αύξηση στο 45% της φορολογίας των επιχειρήσεων, φορολόγηση της εκκλησίας και πέρασμα της περιουσίας της σε λαϊκό έλεγχο.
Αποφασιστική μείωση των εξοπλισμών. Καμιά συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Κατάργηση όλων των αντιδημοκρατικών – κατασταλτικών νόμων
Γ) Να αποσυρθούν οι αντιασφαλιστικοί νόμοι που καταργούν την κοινωνική ασφάλιση
Υπεράσπιση και διεύρυνση των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων.
Καθολικό-δημόσιο-κοινωνικό και όχι επαγγελματικό-ανταποδοτικό ασφαλιστικό σύστημα. Να χρηματοδοτηθεί τώρα ο ΟΠΑΔ, ώστε να εξασφαλιστεί δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στους δικαιούχους.
Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων Σιούφα – Ρέππα – Πετραλιά – Λοβέρδου και των διαχωρισμών μεταξύ των εργαζομένων. Άμεση χρηματοδότηση των ταμείων (ΜΤΠΥ, ΤΠΔΥ, ΤΕΑΔΥ). Επιστροφή των κλεμμένων. Απόσυρση τώρα των αποθεματικών από το τζόγο του χρηματιστηρίου.
Δ) Απέναντι στην καπιταλιστική κρίση και τις συνέπειες της στον κόσμο της δουλειάς αναπτύσσουμε -παράλληλα με την πολιτική μας δράση για την ανατροπή- δίκτυα έμπρακτης ταξικής, κοινωνικής αλληλεγγύης σε κάθε σχολείο, σύλλογο, γειτονιά, χώρο εργασίας.
Δίκτυα ταξικής αλληλεγγύης ανεξάρτητα από το κράτος και το κεφάλαιο, μακριά από τα προγράμματα και τις επιδοτήσεις, χωρίς χορηγίες και «φιλάνθρωπους» χορηγούς. Δίκτυα που να βασίζονται στους εργαζόμενους, που να συνδέονται άμεσα με κινηματικές πρωτοβουλίες και να συνδυάζουν την κοινωνική υποστήριξη με την αντίσταση της κοινωνίας:
- για τη σίτιση των μαθητών μας και τη στήριξη των άνεργων γονέων.
- για να διαφυλάξουμε από την εξαθλίωση τα πιο αδύναμα τμήματα της τάξης μας.
- για να αγωνιστούμε για το δικαίωμα σε μια ζωή με αξιοπρέπεια.
- για να αναδείξουμε την αναγκαιότητα της συλλογικής οργάνωσης και διεκδίκησης.
- για να στηρίξουμε την κοινωνική και πολιτική οργάνωση των κολασμένων.
Αγωνιζόμαστε επίσης ώστε τα εγχειρήματα ταξικής, κοινωνικής αλληλεγγύης να αποτελέσουν ένα ανοιχτό πεδίο αυτοοργάνωσης της κοινωνίας.
Ε) ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΣ – ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ – ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Το ασφυκτικό πλαίσιο αξιολόγησης, οι αυταρχικοί διοικητικοί μηχανισμοί ελέγχου και πειθάρχησης, η σύνδεση βαθμού- μισθού με την αξιολόγηση επιβάλλουν ένα σιδηρόφρακτο πλαίσιο λειτουργίας των σχολείων, με γνώμονα την προστασία του συστήματος από κάθε φωνή αμφισβήτησης και συλλογικής αντίστασης. Ο αυταρχισμός και η επιβολή δια ροπάλου της πολιτικής τους είναι αναπόσπαστο μέρος της σύγχρονης χούντας των αγορών. Τα χαρακτηριστικά παραδείγματα διώξεων στην εκπαίδευση είναι πολλά και έχουν ενταθεί σε όλη την προηγούμενη περίοδο.
Όχι στον περιορισμό των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Να σταματήσουν όλες οι προσπάθειες δίωξης των συναδέλφων. Να σταματήσει η ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης. Τα συλλογικά όργανα, οι Γ.Σ., οι επιτροπές αγώνα να πρωτοστατήσουν στην υπεράσπιση των συναδέλφων, της συλλογικής δράσης, αλλά και της παιδαγωγικής ελευθερίας και δημοκρατίας στο σχολείο.
Ζ) Εργασιακά
Σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους. Κατάργηση του θεσμού του αναπληρωτή και ωρομίσθιου
- Όχι στην ελαστική εργασία και στην άρση της μονιμότητας. Κάλυψη όλων των αναγκών, πραγματικών και λειτουργικών, με νέες οργανικές θέσεις και με μόνιμους μαζικούς διορισμούς. Κατάργηση του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ, μαζικοί διορισμοί με βάση το χρόνο λήψης πτυχίου. Μονιμοποίηση όλων όσων έχουν εργαστεί στην εκπαίδευση με οποιαδήποτε σχέση εργασίας. Ακώλυτη μονιμοποίηση των νεοδιόριστων χωρίς αξιολογικούς φραγμούς και εμπόδια.
- Κατάργηση της ωρομισθίας, του αναπληρωτή, του αναπληρωτή μειωμένου ωραρίου και του αναπληρωτή ΕΣΠΑ.
- Κατάργηση του νέου μισθολόγιου – βαθμολόγιου και της σύνδεσης μισθού παραγωγικότητας-αξιολόγησης. Όχι στις ατομικές συμβάσεις εργασίας και στην καταστρατήγηση των συλλογικών συμβάσεων.
- Ενιαία συλλογική σύμβαση. Γνήσιες συλλογικές συμβάσεις των αγωνιζόμενων κλάδων. Πραγματικές αυξήσεις στους βασικούς μισθούς, 1400 αρχικός μισθός (με την αναγκαία αναπροσαρμογή από το 2006)
- Όχι στην αύξηση των ωρών εργασίας των δημόσιων υπαλλήλων στις 40 ώρες την εβδομάδα.
- Όχι στην πειθάρχηση του νέου ΔΥΚ.
- Όχι στην αύξηση του διδακτικού και εργασιακού ωραρίου.
- Όχι στην άρση μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων.
ΣΤ) Εκπαιδευτικά
- Δημόσια μόνο, υψηλού επιπέδου, δωρεάν παιδεία με βάση τις μορφωτικές ανάγκες των παιδιών Όχι στο «Νέο Σχολείο» της αγοράς.
- Να καταργηθεί ο αντιεκπαιδευτικός νόμος 3848/2010, κατάργηση του «Ενιαίου Αναμορφωμένου Εκπαιδευτικού Προγράμματος», των 800 σχολείων της ατελείωτης 35άωρης παιδικής υπερεργασίας, όχι στα πιλοτικά σχολεία του αναλυτικού προγράμματος του Π.Ι. και των «πρότυπων – πειραματικών» της ταξικής διαφοροποίησης. Έξω από τα σχολεία χορηγοί και ιδιώτες. Κατάργηση των ΣΔΙΤ και κάθε μορφής ιδιωτικοποίησης.
- Όχι στην κατάργηση του Οργανισμού Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων και του ΟΣΚ.
- Κατάργηση του νομικού πλαισίου για την αξιολόγηση (ν. 2986, καθηκοντολόγιο νέο βαθμολόγιο). Όχι στην αξιολόγηση – χειραγώγηση και την αυτοαξιολόγηση κατηγοριοποίηση σχολείων – μαθητών – εκπαιδευτικών. Όχι στην αυτοαξιολόγηση, προπομπό της αξιολόγησης. Κανένας συνάδελφος μέντορας – αξιολογητής.
- Κατάργηση του Ν.2525 και 2640 αλλά και των νόμων 2218 και 2240 για την «αποκέντρωση». Όχι στην αναδιάρθρωση των περιφερειακών υπηρεσιών διοίκησης της εκπαίδευσης. Όχι στο διευθυντή manager-αξιολογητή και στην κατάργηση των δικαιωμάτων των συλλόγων διδασκόντων. Όχι στον «Καλλικράτη» και την παραπέρα αντιδημοκρατική-αντιδραστική θωράκιση του κράτους και του πολιτικού συστήματος.
- Κανένα κλείσιμο- συγχώνευση-υποβιβασμός σχολείου και σχολείων ειδικής αγωγής.
- Ενιαίο δημόσιο, δωρεάν 12χρονο βασικό σχολείο των όλων, των ίσων και των διαφορετικών.
- Αύξηση των δαπανών για την Παιδεία στο 15% του Γ.Κ.Π., άμεσος διπλασιασμός των χρηματοδοτήσεων των σχολείων για τις λειτουργικές τους δαπάνες.
- Δίχρονη δημόσια και δωρεάν υποχρεωτική προσχολική αγωγή για όλα τα νήπια και προνήπια (4-6 ετών). Όχι στην ιδιωτικοποίηση και την αποκέντρωση των νηπιαγωγείων. Κατοχύρωση του ωραρίου των νηπιαγωγών στα πλαίσια της Α/θμιας, με προοπτική την εξομοίωση με το ωράριο της Β/θμιας,
- Καθιέρωση 20 μαθητών ανά τμήμα και 15 μαθητών ανά τμήμα στις Α΄, Β΄ τάξεις και στα νηπιαγωγεία
- Νέα αναλυτικά προγράμματα με νέα διάρθρωση σε όλο το 12χρονο σχολείο και νέα βιβλία που να προωθούν την ολόπλευρη γνώση, την κριτική σκέψη και να υπηρετούν τις μορφωτικές ανάγκες όλων των μαθητών.
- Όχι στην επιμόρφωση – αξιολόγηση και την επιμόρφωση-συμμόρφωση που επιβάλει το Μείζον Πρόγραμμα Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών (ΜΠΕΕ).Όχι στο κλείσιμο της μετεκπαίδευσης στα Διδασκαλεία. Όχι στην κατάργηση της δεύτερης ξένης γλώσσας, να μην εφαρμοστεί η εγκύκλιος για τις εγγραφές στα ολοήμερα.
Ζ) ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ
Το «νέο σχολείο» που προετοιμάζουν είναι φθηνό, ευέλικτο, αγοραίο, ιεραρχικό και αυταρχικό. Όλες αυτές τις ιδιότητες του σχολείου στεγάζονται κάτω από μια γενικότερη αντίληψη: διάλυση του δημόσιου, καθολικού και δωρεάν της εκπαίδευσης.
Η πολιτική του υπουργείου παιδείας δεσμεύεται να κινηθεί στους αξιολογικούς στόχους των δραστικών περικοπών που υπαγορεύουν οι πολιτικές των ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ, των επιταγών και πολιτικών της Ε.Ε. και των αποφάσεων της σχετικά με την εκπαίδευση (Μπολόνια, Λισσαβώνα, δείκτες PISA)
Στόχος τους είναι: ένα Δημόσιο Σχολείο αγοραίο, φθηνό, ιεραρχικό, αυταρχικό και ευέλικτο. Ένα «Νέο σχολείο» με υποταγμένους εκπαιδευτικούς με μισθολόγιο- βαθμολόγιο σφαγείο. Με εξετάσεις, αξιολόγηση και απόλυση.
Η απάντηση στα χέρια των εκπαιδευτικώνκαι της εργαζόμενης πλειοψηφίας
Οι σύλλογοι διδασκόντων να συνεδριάσουν και να αποφασίσουν την άρνηση συμμετοχής τους στην αξιολόγηση και στην αυτοαξιολόγηση των σχολείων, οι σύλλογοι Π.Ε., οι Γ.Σ., οι επιτροπές αγώνα να πάρουν την υπόθεση της οργάνωσης του αγώνα στα χέρια τους, να οργανώσουν και να απαιτήσουν:
- Καμιά συμμετοχή στον προσχηματικό διάλογο που στόχο έχει τη διαπραγμάτευση των όρων σφαγής μας μέσω της αξιολόγησης.
- Να μην εφαρμοστεί η αξιολόγηση- απόλυση και το νέο μισθολόγιο, να τα πάρουν τώρα πίσω!
- Κατάργηση του νομικού πλαισίου για την αξιολόγηση (ν. 2986 και καθηκοντολόγιο). Όχι στην αξιολόγηση – απόλυση και στην αυτοαξιολόγηση – κατηγοριοποίηση σχολείων – μαθητών -εκπαιδευτικών. Όχι στην αυτοαξιολόγηση – προπομπό της αξιολόγησης. Κανένας συνάδελφος μέντορας – αξιολογητής. Διαγραφή από τους συλλόγους όσων μετέχουν ως αξιολογητές σε οποιαδήποτε διαδικασία αξιολόγησης. Κανείς αξιολογητής στην τάξη. Μπλοκάρισμα – Ματαίωση της διαδικασίας δημιουργίας του μηχανισμού αξιολόγησης από συμβούλους, διευθυντές προϊσταμένους. Καμία αξιολόγηση στα πιλοτικά σχολεία. Να μην συμπληρωθεί καμιά φόρμα αξιολόγησης από κανέναν.
- Δημόσια μόνο, υψηλού επιπέδου, δωρεάν παιδεία με βάση τις μορφωτικές ανάγκες των παιδιών . Όχι στο «Νέο Σχολείο» της αγοράς.
- Κατάργηση-ανατροπή του 4024/11 για το νέο μισθολόγιο- βαθμολόγιο σφαγείο.
- Να καταργηθεί ο αντιεκπαιδευτικός νόμος 3848/2010. Έξω από τα σχολεία χορηγοί και ιδιώτες. Κατάργηση των ΣΔΙΤ και κάθε μορφής ιδιωτικοποίησης.
- Κατάργηση του Ν.2525 και 2640 αλλά και των νόμων 2218 και 2240 για την «αποκέντρωση». Όχι στο διευθυντή manager-αξιολογητή και στην κατάργηση των δικαιωμάτων των συλλόγων διδασκόντων. Όχι στην αναδιάρθρωση που οδηγεί στις περικοπές, στις συγχωνεύσεις – καταργήσεις σχολικών μονάδων καταργεί του συλλόγους διδασκόντων και δίνει υπερεξουσίες στον διευθυντή και στη δημιουργία του σχολείου της αγοράς. Όχι στον «Καλλικράτη» και στην αντιδημοκρατική-αντιδραστική θωράκιση του κράτους και του πολιτικού συστήματος.
Παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στα σχολεία
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ: ΛΑΪΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ
Στόχος μας είναι η μαχόμενη εκπαίδευση μέσα από απεργίες, διαδηλώσεις, καταλήψεις να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις απεργιακής συμπόρευσης και με άλλους κλάδους και κυρίως με τους κλάδους που έχουν αγωνιστική παράδοση (καθηγητές, υγεία, ΟΤΑ, συγκοινωνίες, κλπ) για την εκδήλωση απεργίας διαρκείας με επαναλαμβανόμενες μορφές. Απευθύνουμε την πρόταση αυτή άμεσα και επιδιώκουμε να συντονιστούμε με ολόκληρο το εκπαιδευτικό και εργατικό κίνημα, ώστε η έναρξη της νέας χρονιάς να διαθέτει τους πολιτικούς όρους για να αξιοποιήσει την κοινωνική δυναμική για την σκληρή αντιπαράθεση με την αντεργατική και αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης.
Ενός απεργιακού αγώνα που θα υπερβαίνει τα κλαδικά και θα έχει διακλαδικά – πανεργατικά χαρακτηριστικά και στόχο θα έχει την ανατροπή της πολιτικής των δανειακών συμβάσεων, των ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ, των μεσοπρόθεσμων εφαρμοστικών μέτρων, της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, καθώς και της κυβέρνησης που υλοποιεί αυτές τις πολιτικές.
Η συνέχιση του απεργιακού αγώνα με επαναλαμβανόμενες μορφές, η έκταση και η ένταση αυτών των μορφών θα εξαρτηθούν από το βαθμό ανάπτυξης του εργατικού κινήματος, τη δυνατότητα συμπόρευσης με άλλους κλάδους και βέβαια την εκφρασμένη θέληση των εκπαιδευτικών στις Γενικές Συνελεύσεις.
Το πρόγραμμα αυτό το καταθέτουμε και αγωνιζόμαστε για την υλοποίησή του σε όλες τις μαζικές συλλογικές διαδικασίες του κινήματος (έκτακτες – τακτικές Γ.Σ., Συντονισμοί Συλλόγων, Επιτροπές Αγώνα, από την αρχή της σχολικής χρονιάς) και στη Δ.Ο.Ε., γιατί θεωρούμε ότι έτσι συγκροτείται το αναγκαίο μέτωπο δυνάμεων στο εσωτερικό του κλάδου αλλά και στον πανεκπαιδευτικό, διακλαδικό, πανεργατικό συντονισμό και κορυφώνεται ο αγώνας για την ανατροπή της αντιλαϊκής – αντιεκπαιδευτικής πολιτικής.
Για την υλοποίηση αυτού του απεργιακού – αγωνιστικού σχεδίου:
– Συμμετέχουμε στο Συντονισμό Συλλόγων Π.Ε. και ΕΛΜΕ και στο Συντονιστικό Πρωτοβάθμιων Σωματείων.
– Συγκροτούμε Απεργιακά Ταμεία στους Συλλόγους.
– Μετατρέπουμε τα σχολεία σε κέντρα αγώνα, ενημέρωσης και συσπείρωσης όλης της γειτονιάς: Ανάρτηση πανό σε όλα τα σχολεία, αφίσες, διανομή επιστολών προς γονείς και εργαζόμενους, οργάνωση ανοιχτών εκδηλώσεων, εξορμήσεις σε πλατείες, σε λαϊκές αγορές και σε κεντρικούς δρόμους, συναυλίες, τοπικές πορείες.
Συνεχίζουμε και βαθαίνουμε τα χαρακτηριστικά ανυπακοής και απειθαρχίας:
- Οργανώνουμε, συμμετέχουμε και πρωτοστατούμε στις κινητοποιήσεις και στα συλλαλητήρια με αφορμή τη Δ.Ε.Θ. ενάντια στην πολιτική της εγχώριας τρόικας (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) και των ξένων καθοδηγητών της (Δ.Ν.Τ. – Ε.Ε. – Ε.Κ.Τ.).
- Το εκπαιδευτικό κίνημα δεν συνεργάζεται με το υπουργείο Παιδείας. Καμιά συναίνεση – καμιά ανοχή – καμιά συμμετοχή σε διαδικασίες διαλόγου και διαβούλευσης.
- Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. να αρνηθεί το οικονομικό πακέτο που προσφέρει το Υπουργείο στις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες μέσω του ΕΣΠΑ για «προγράμματα ευαισθητοποίησης των εκπαιδευτικών». Το ΙΠΕΜ ΔΟΕ να μην υλοποιήσει έργα του ΕΣΠΑ.
- Αρνούμαστε την αυτοαξιολόγηση και καλούμε τους συλλόγους διδασκόντων να απορρίψουν τη συμμετοχή του σχολείου σε αυτή. Κανένα σχολείο να μην συμμετέχει στην εφαρμογή των πιλοτικών σχολείων και των διάφορων πιλοτικών δράσεων του Υπουργείου.
- Προχωράμε άμεσα σε κινητοποιήσεις σε όσες Περιφεριακές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης επιδιώξουν να εφαρμόσουν την αξιολόγηση για την μονιμοποίηση των νεοδιόριστων. Ακυρώνουμε στην πράξη κάθε τέτοια προσπάθεια και επιβάλουμε την ακώλυτη μονιμοποίηση όλων των συναδέλφων.
- Οι Σύλλογοι Διδασκόντων και οι Σύλλογοι Γονέων να πάρουν αποφάσεις αντίθεσης με το πρόγραμμα των «800 ολοήμερων», να επιδιώξουν να μην εφαρμοστεί και να αποσυρθούν οι υπουργικές αποφάσεις. Στην ίδια κατεύθυνση να λειτουργήσουν τα πρωτοβάθμια σωματεία και οι σύλλογοι διδασκόντων για τα 99 πιλοτικά σχολεία.
- Κανένας – καμία συνάδελφος να μη γίνει μέντορας – αξιολογητής.
- Δεν καλύπτουμε τις ελλείψεις εκπαιδευτικού προσωπικού –δεν αναλαμβάνουμε υποχρεωτικές υπερωρίες. Προκηρύσσουμε συνεχείς στάσεις εργασίας, αν ανατεθεί υποχρεωτική υπερωρία. Αρνούμαστε με αποφάσεις των Συλλόγων Διδασκόντων την αύξηση των μαθητών στα τμήματα, τις συμπτύξεις τμημάτων και την αλλαγή της οργανικότητας των σχολείων.
- Σε οποιοδήποτε τμήμα λείπουν ώρες, θα ειδοποιούνται οι γονείς για να πάρουν τους μαθητές. Το ίδιο συμβαίνει και με τις ελλείψεις στα Ολοήμερα. Καλούμε τους γονείς και συνδιοργανώνουμε κινητοποίηση στα Γραφεία και τις Διευθύνσεις, ακυρώνουμε στην πράξη μαζί με τους γονείς τη νέα εγκύκλιο για τα ολοήμερα.
- Αρνούμαστε με αποφάσεις των συλλόγων διδασκόντων την αύξηση των μαθητών στα τμήματα. Διεκδικούμε 20 μαθητές σε κάθε τμήμα.
- Οι αιρετοί των ΠΥΣΠΕ υπερασπίζονται και ψηφίζουν στα υπηρεσιακά συμβούλια αυτές τις θέσεις. Οργανώνουμε καταλήψεις στις συνεδριάσεις των ΠΥΣΠΕ/ΑΠΥΣΠΕ/ΚΥΣΠΕ που θα καθορίσουν τα κενά στα σχολεία, μέχρι να πάρουν αποφάσεις σύμφωνες με τις θέσεις των εκπαιδευτικών και τις ανάγκες των μαθητών.
- Διαγραφή από μέλη των συλλόγων εκείνων των στελεχών εκπαίδευσης που θα επιδιώξουν να δράσουν ενάντια κι αντίθετα με τις παραπάνω αποφάσεις των Γ.Σ.
- Δε συμμετέχουμε σε σεμινάρια προώθησης του «νέου σχολείου» (Μ.Π.Ε.Ε.).
- Αγωνιστικές πρωτοβουλίες, κινητοποιήσεις και δράσεις στα σχολεία που συγχωνεύονται, σε συνεργασία με το γονεϊκό κίνημα. Άμεση οργάνωση κινητοποιήσεων για το μπλοκάρισμα συμπτύξεων τμημάτων.
- Προχωράμε σε δράσεις κατά των φαινομένων εγκατάλειψης του δημόσιου σχολείου ως συνέπεια της υποχρηματοδότησης: Καταγγελίες στις ΔΕΠ για τη μείωση των λειτουργικών κονδυλίων. Καμπάνια για το οξυμμένο πρόβλημα της σχολικής στέγης. Παραστάσεις, κινητοποιήσεις, υπομνήματα, καταγγελίες στις Διευθύνσεις και τις Περιφέρειες.
* Κατατέθηκε στο Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. στη συνεδρίαση της 17ης Ιουλίου 2012
