Συνάδελφοι
Το προηγούμενο διάστημα και αφού είχε αποκαλυφθεί και στον πλέον δύσπιστο η βαρβαρότητα της υλοποιούμενης πολιτικής, ως δευτεροβάθμιο και τριτοβάθμιο όργανο (ΔΟΕ-ΑΔΕΔΥ) μας καλούσατε σε συλλαλητήρια, στάσεις και απεργίες για ανατροπή του Μνημονίου και των πολιτικών που μας έφερναν 100 χρόνια πίσω.
Το κάλεσμα αυτό δεν ήταν για την επίλυση κάποιου επιμέρους αιτήματος από μια οποιαδήποτε κυβέρνηση. Ήταν στην ουσία ένα πολιτικό κάλεσμα ανατροπής.
Δεν είναι της παρούσης να κρίνουμε στάσεις, τακτικές, επιλογές και μεθοδεύσεις που επηρέασαν ή και καθόρισαν το αποτέλεσμα αυτού του αγώνα.
Το κεντρικό είναι ο προβαλλόμενος στόχος. Και αυτός ήταν σαφής: Το Μνημόνιο! Και να που φτάνουμε, αισίως, στις εκλογές!
Ιδού, λοιπόν, πεδίο δόξας λαμπρό για τον καθένα να επιβεβαιώσει τις θέσεις του, να επαληθεύσει τις προθέσεις του και να υπηρετήσει τους πραγματικούς του στόχους.
Εάν, συνάδελφοι, η αντιμνημονιακή ρητορεία σας του προηγούμενου διαστήματος ήταν ειλικρινής, τι πιο φυσικό από το να πάρετε μια καθαρή, γενναία και χωρίς περιστροφές απόφαση- κάλεσμα προς τους συναδέλφους να καταψηφίσουν τα κόμματα και τους πολιτικούς που υπηρέτησαν την βαρβαρότητα με την ισοπέδωση κάθε κοινωνικής κατάκτησης και ετοιμάζονται δριμύτεροι για τη συνέχεια.
Και μην ξεπηδήσουν τώρα δημοκρατικές ευαισθησίες του τύπου: «οι συνάδελφοι είναι ώριμοι και πρέπει να αποφασίσουν ανεπηρέαστοι» κ.ά. , γιατί αυτό που προτείνουμε δεν είναι χειραγώγηση αλλά πολιτική ανάλυση και θέση ανάλογη με την απόφαση που πήρατε μόνοι σας – χωρίς αποφάσεις Γενικών Συνελεύσεων- καλώντας τους συνάδελφους σε απεργίες κατά του Μνημονίου με τεράστιο μάλιστα οικονομικό κόστος για τον καθένα (πάνω από 600 ευρώ κατά μέσο όρο, ετησίως!!). Οι απεργίες δεν γίνονται ούτε για πλάκα ούτε για επίδειξη αγωνιστικότητας στις πλάτες του κόσμου. Ο στόχος τους πρέπει να υποστηριχθεί με συνέπεια και συνδικαλιστικά και πολιτικά.
Αν αδυνατείτε να κάνετε κάτι τέτοιο, αφενός θα αποδειχτεί ο απόλυτος εμπαιγμός απέναντι στους συναδέλφους που μάτωσαν όλο αυτό το διάστημα. και αφετέρου δε θα έχετε καμία νομιμοποίηση μετά τις εκλογές, και αφού θα έχει δεθεί χειροπόδαρα όλη η κοινωνία, να θυμηθείτε πάλι τον αντιμνημονιακό αγώνα.
Είναι ή σχιζοφρένεια ή απόλυτη συνδιαλλαγή, πρώτα να ευνοείται η επιβολή μιας πολιτικής και κατόπιν να διατυπώνεται η ανάγκη ανατροπής της.
Το τί βιώσαμε και το τί θα ακολουθήσει το ξέρουν οι πάντες. Επίκληση άγνοιας δε θα διασώσει κανέναν. Τα παιχνίδια του παρελθόντος σήμερα, δεν είναι μόνο πιο ορατά αλλά και με οδυνηρές συνέπειες, γι’ αυτό οι ευθύνες του καθενός είναι πολλαπλάσιες και θα λογοδοτήσει. Δεν μπορεί η κοινωνία να βιάζεται και κάποιοι να σφυρίζουν αδιάφορα!! Επιλογές του τύπου: «και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ», τελειώσανε. Ο καθένας διαλέγει πλευρά!!
Συνάδελφοι
Η πρόταση αυτή σας δίνει ίσως την τελευταία ευκαιρία να διασωθείτε στη συνείδηση της κοινωνίας που παρακολουθεί τον διαρκή εναγκαλισμό των συνδικαλιστικών ηγεσιών με τα κόμματα της εξουσίας και το κράτος, σε ένα παρατεταμένο, επιθανάτιο βαλς. Έστω και την ύστατη στιγμή ας ενεργοποιηθούν οι κοινωνικές ευθύνες για να χτίσουμε πάνω τους και μετά τις εκλογές.
Τώρα, λοιπόν, κάλεσμα σε όλους τους εργαζόμενους και πλατιά ειλικρινή κινητοποίηση για:
Μαύρισμα των κομμάτων του Μνημονίου.
Καμιά ψήφο σ’ αυτούς που ισοπέδωσαν κάθε εργατικό δικαίωμα.
Καμιά ψήφο σ’ αυτούς που διαλύουν την κοινωνία και ξεπουλάνε τον τόπο.
Καμιά ψήφο σ’ αυτούς που σπρώχνουν στον κοινωνικό αποκλεισμό και την απόγνωση τους νέους.
Καμιά ψήφο στο νέο δοσιλογισμό.
Καμιά ψήφο στο μονόδρομο του θανάτου
Ρωγμή για να ξεπηδήσουν στο προσκήνιο οι ανάγκες μας!
Ρωγμή για να βρουν διέξοδο τα όνειρα!
Καμιά ψήφο σ’ αυτούς που ισοπέδωσαν κάθε εργατικό δικαίωμα.
Καμιά ψήφο σ’ αυτούς που διαλύουν την κοινωνία και ξεπουλάνε τον τόπο.
Καμιά ψήφο σ’ αυτούς που σπρώχνουν στον κοινωνικό αποκλεισμό και την απόγνωση τους νέους.
Καμιά ψήφο στο νέο δοσιλογισμό.
Καμιά ψήφο στο μονόδρομο του θανάτου
Ρωγμή για να ξεπηδήσουν στο προσκήνιο οι ανάγκες μας!
Ρωγμή για να βρουν διέξοδο τα όνειρα!
ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΞΙΑΡΧΟΣ ΜΗΤΡΑΚΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ