ανεξάρτητες αυτόνομες αγωνιστικές ριζοσπαστικές
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.
www.paremvasis.gr 13/03/2012
Η αβάσταχτη ελαφρότητα του …κενού.
Παίρνοντας υπόψη την εισήγηση του τίποτα της συγκυβέρνησης των ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ του Δ.Σ. της ΔΟΕ προς τις Γ.Σ. για το προγραμματισμό δράσης της επόμενης περιόδου σίγουρα δεν περίμενε κανείς ότι θα κινούνταν σε διαφορετική ρότα στην ολομέλεια προέδρων.
Στην εισήγησή τους, στην ολομέλεια, δεν πρότειναν απολύτως τίποτα όσο αφορά το αγωνιστικό σχεδιασμό, δεν πρόσθεσαν ουσιαστικά τίποτα στην εισήγηση «του τίποτα» που στάλθηκε στις Γ.Σ. Αντίθετα ο γραφειοκρατικός, κυβερνητικός και κρατικοδίαιτος συνδικαλισμός των ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ προσπάθησε έντονα να επενδύσει στην ηττοπάθεια, χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα ότι ο κόσμος δεν κινητοποιείται, ούτε συμμετέχει στις απεργίες. Βέβαια δε μπορούσε να δώσει καμιά πειστική απάντηση γιατί αμέσως μετά από τις μεγαλειώδεις απεργίες συγκεντρώσεις και τα συλλαλητήρια όχι μόνο δεν επεδίωξαν την κλιμάκωση των αγώνων, αλλά έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να εκτονώσουν τις λαϊκές αντιδράσεις. Προσπάθησαν να ψελλίσουν κάτι για να υπερασπίσουν ασθμαίνοντας την τακτική και προγραμματισμό της ΔΟΕ.
Κλήθηκαν οι πρόεδροι σε μια τρίτη ολομέλεια (οι δυο προηγούμενες δεν έγιναν γιατί φοβούνταν αυτό ακριβώς που έγινε στην τρίτη ολομέλεια: την πλήρη αποστοίχιση και αποδοκιμασία του περιεχομένου και της τακτικής τους) για να ακούσουν ξανά τον πρόεδρο της ΔΟΕ να εκφωνεί επί 45 λεπτά έναν δεκάρικο του απόλυτου κενού.
Η συγκυβέρνηση των ΠΑΣΚ – ΔΑΚΕ υιοθετώντας φραστικά και μόνο για επικοινωνιακούς λόγους τα συνθήματα περί ανατροπής πολιτικών κυβέρνησης – Ε.Ε. και ΔΝΤ πιστεύει ότι καθάρισε. Τι μέτρα χρειάζονται για να την ανατρέψεις; Πού είναι η στάση πληρωμών στους δανειστές, η άρνηση -διαγραφή του χρέους; Η αναδιανομή του εισοδήματος υπέρ της εργαζόμενης πλειοψηφίας; Η κοινωνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων οργανισμών; Η έξοδος από Ε.Ε. ευρωζώνη και Ευρώ;
Τα ευχολόγια και η καταγραφή δεν θα σώσουν κανένα. Το γνωρίζουν πολύ καλά.
Ακόμα και αν δεν υιοθετούν το σύνολο στόχων που αποτελούν τη διέξοδο σε όφελος των εργαζομένων, η πεισματική τους άρνηση να βγάλουν οποιαδήποτε ανακοίνωση που να αποδομεί τα παραμύθια των ισχυρισμών περί «σωτηρίας της πατρίδας», που να αποκαλύπτει τα πραγματικά στοιχεία για το χρέος και το που μας οδηγεί το νέο Μνημόνιο, αποδεικνύει ότι επιδιώκουν τελικά να αφήσουν απολύτως αθωράκιστο το εργατικό κίνημα απέναντι στην κυρίαρχη προπαγάνδα και να εμπεδώσουν την αντίληψη ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος, προσφέροντας τις πολυτιμότερες υπηρεσίες στους πολιτικούς τους φορείς.
Στην ολομέλεια υπήρχε ένας σημαντικός αριθμός συλλόγων που με ψήφισμα που υπέγραφαν ανέδειξαν την ανάγκη της οργάνωσης της παρέμβασής μας στις λαϊκές διαδηλώσεις στις 24 και 25 Μάρτη. Η παρέλαση του λαού στις 28 του Οκτώβρη έστελνε το μήνυμα σε όλη την Ελλάδα ότι ο κόσμος της εργασίας διαδηλώνει και εξεγείρεται, συγκεντρώνεται και συγκρούεται στη επιβολή της κοινωνικής βαρβαρότητας. Έτσι και τώρα, το εξεγερτικό μήνυμα της επανάστασης του ΄21 μπορεί να συμβάλει στην εκδήλωση του λαϊκού ξεσηκωμού με απεργίες, διαδηλώσεις, καταλήψεις αμέσως μετά την Κυριακή 25 του Μάρτη και συνέχιση με πολιτική διακλαδική απεργίας στις 26-27-28 του Μάρτη. Μια απεργίας που θα έβαζε ως πρώτο ζήτημα την ανατροπή της συγκυβέρνησης, της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, τη στάση πληρωμών στους δανειστές, την άρνηση -διαγραφή του χρέους την αναδιανομή του εισοδήματος υπέρ της εργαζόμενης πλειοψηφίας, την κοινωνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων οργανισμών, την έξοδο από Ε.Ε. ευρωζώνη και Ευρώ.
Ένας πολύ σημαντικός αριθμός συλλόγων, εκφράστηκε υπογράφοντας κείμενο υποστήριξης και συμπαράστασης των Π.Βαϊνά και Γ.Χρόνη. Η απόπειρα να ποινικοποιηθεί η συνδικαλιστική δράση, να φιμωθεί η ελεύθερη έκφραση των συναδέλφων, να ακυρωθεί η προσπάθεια για την ανάδειξη του διαφορετικού ρόλου των αιρετών που προασπίζονται τα συμφέροντα των εκπαιδευτικών και που σέβονται τις συλλογικές αποφάσεις, κινείται στα γενικότερα πλαίσια εκφοβισμού, τρομοκράτησης και καταστολής των μαχόμενων εκπαιδευτικών, είναι στα πλαίσια της φάμπρικας των διώξεων που έχουν εξαπολύσει το τελευταίο χρονικό διάστημα διευθυντές εκπαίδευσης περιφερειών. Το μαχόμενο εκπαιδευτικό κίνημα όχι μόνο δε τρομοκρατείται, αλλά θα βάλει και φραγμό σε πρακτικές πειθαρχικών διώξεων και ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης. Η αποφασιστική και η συλλογική δράση, η έμπρακτη αλληλεγγύη και η αγωνιστική συμπαράσταση που εκφράζεται ήδη από δεκάδες συλλόγους και πρωτοβάθμια σωματεία θα ακυρώσει τις διώξεις των συναδέλφων μας Βαϊνά Παντελή και Χρόνη Γιώργου.
Η συντριπτική πλειοψηφία των συλλόγων κατήγγειλε το κείμενο της ΔΟΕ για την αξιολόγηση και ιδιαίτερα σε δύο σημεία:
1. ότι δεν καλεί τους συναδέλφους να την αντιπαλέψουν, και δεν παίρνει μέτρα οργάνωσης της ανυπακοής και αντίστασης στην αξιολόγηση και
2. ότι με αυτές τις θέσεις ανοίγει την κερκόπορτα της επιβολής της αξιολόγησης και ότι η εισήγησή του Δ.Σ. της ΔΟΕ, η θέση τους για την αξιολόγηση, δημιουργεί τους όρους για να ανοίξει ο “διάλογος” με τη κυβέρνηση των όρων επιβολής της σφαγής μας.
Ενώ ήταν διάχυτη η διάθεση να παρθεί απόφαση από την ολομέλεια – έστω και με τη μορφή ψηφίσματος- για την αξιολόγηση, ψήφισμα που υπέγραψαν πάρα πολλοί σύλλογοι, η συγκυβέρνηση αγνόησε την ισχυρή πλειοψηφία των προέδρων και παρέπεμψε τις όποιες αποφάσεις στις καλένδες του Δ.Σ., όπου εκεί θα υπάρχει η γνωστή συνδιαλλαγή μεταξύ των ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ «τι δίνεις, τι παίρνεις». Είναι φανερό ότι φοβήθηκε ότι υπήρχε μια πραγματική δυνατότητα για αλλαγή της απόφασης της ΔΟΕ για την αξιολόγηση.
Γίνεται κατανοητό, στον κάθε συνάδελφο και συναδέλφισσα, ότι όχι μόνο δεν έχει να περιμένει τίποτα από τον κρατικό και κρατικοδίαιτο κυβερνητικό συνδικαλισμό, όχι μόνο δεν πρέπει να τρέφει αυταπάτες για το ρόλο του, αλλά ότι η μόνο η στάση της μαχόμενης εκπαίδευσης θα καθορίσει τη μάχη με το Υπουργείο και την κυβέρνηση απέναντι στα σχέδια για την αξιολόγηση και τις απολύσεις και θα ακυρώσει την συναινετική γραμμή που επιχειρεί να επιβάλει η πλειοψηφία της ΔΟΕ στον κλάδο. Από αυτή την άποψη είναι επείγον η άμεση ενεργοποίηση των συλλόγων και ο συντονισμός της δράσης τους ώστε να μην επιτρέψουμε να προχωρήσει κανένα σημείο από την προετοιμασία του μηχανισμού αξιολόγησης (εγκύκλιος, σεμινάρια κλπ), αλλά και η αξιολόγηση σε όποια μορφή στα πιλοτικά σχολεία νέων αναλυτικών προγραμμάτων.
Αναδεικνύεται, ακόμα, ως επείγουσα αναγκαιότητα η οργάνωση από τα κάτω , ο συντονισμός των συλλόγων και των ΕΛΜΕ σε επίπεδο εκπαίδευσης, οι Γ.Σ. που πρέπει να αποκτήσουν μαζικότητα, οι επιτροπές αγώνα που πρέπει να δημιουργηθούν και να διευρυνθούν όπου υπάρχουν, η συμπόρευση με τις λαϊκές συνελεύσεις της γειτονιάς, με πρωτοβουλίες αγώνα για τη δημιουργία ενός πραγματικού συντονισμού όλων των εργαζομένων με στόχο την ανατροπή της συγκυβέρνησης του μαύρου μετώπου , της Ε.Ε. και του ΔΝΤ.
