Το εκπαιδευτικό κι εργατικό κίνημα στο προσκήνιο για νικηφόρους αγώνες
Χαιρετίζουμε τα μαζικά πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια στην Αθήνα και σε όλη τη χώρα με τη συμμετοχή φοιτητών, μαθητών, εκπαιδευτικών, τις δεκάδες καταλήψεις πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και τις πολύμορφες μαθητικές κινητοποιήσεις, που δίπλα στις χιλιάδες εκπαιδευτικούς που αντιστέκονται στην ατομική αξιολόγηση συμμετέχοντας στην Απεργία Αποχή και τις στάσεις εργασίας, δείχνουν ότι ο κόσμος της εκπαίδευσης κινείται και δίνει μια μεγάλη μάχη για την υπεράσπιση του δημόσιου δωρεάν σχολείου και πανεπιστημίου, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και την επιχειρηματική λειτουργία της δημόσιας εκπαίδευσης όλων των βαθμίδων, στον ανταγωνισμό και την κατηγοριοποίηση, την πειθάρχηση και τη χειραγώγηση, ενάντια στην υποδούλωση της ζωντανής εκπαίδευσης και στην μετάλλαξη κάθε δημοκρατικής λειτουργίας.
Την ίδια στιγμή κυβέρνηση της ΝΔ, ΕΕ και κεφάλαιο, σε πλήρη συναίνεση με ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Νέα Αριστερά και με την ενεργητική συμβολή της ακροδεξιάς και των φασιστών (Ελληνική Λύση, Σπαρτιάτες, Νίκη) εντείνουν την επίθεσή τους στον κόσμο της εργασίας, προωθώντας αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις σε όλους τους τομείς φορτώνοντας την κρίση στον λαό για την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Ειδικά στην εκπαίδευση η επίθεση αυτή έχει χαρακτηριστικά βαθιάς αντιδραστικής ποιοτικής τομής.
Α2 στάδιο της αξιολόγησης: Σσσς, μη μιλάς, μη σκέφτεσαι, πρόσεχε τι διδάσκεις, μη παίζεις με τα παιδιά, σε κοιτά ο αξιολογητής!
Η απόφαση του ΥΠΑΙΘΑ να ενεργοποιήσει το στάδιο Α2 της ατομικής αξιολόγησης του ν. 4823/21 αποτελεί τομή όχι μόνο για την εξέλιξη της επίθεσης στα εργασιακά δικαιώματα και το δημόσιο σχολείο αλλά κυρίως για την τεράστια αλλαγή που επιφέρει στη λειτουργία του σχολείου, στον ρόλο και τη θέση των εκπαιδευτικών και των διοικητικών στελεχών. Τίποτα δεν θα είναι ίδιο στο σχολείο και στο συνδικαλιστικό κίνημα μετά από αυτό Να σημειώσουμε ότι ούτε επί εποχής επιθεωρητισμού, δεν είχε ο διευθυντής αντίστοιχο αξιολογικό ρόλο – ήταν η χούντα που για πρώτη φορά όρισε τον διευθυντή ως αξιολογητή το 1970! Να υπενθυμίσουμε ότι ο/η εκπαιδευτικός κρίνεται συνολικά ως μη ικανοποιητικός αν σε ένα από τα τρία αξιολογικά στάδια (Α1, Α2, Β) κριθεί ως μη ικανοποιητικός. Ο αξιολογικός ρόλος λοιπόν, του διευθυντή/ντριας, προϊσταμένης/ου αποκτά καθοριστικό ρόλο για την υπηρεσιακή μας κατάσταση.
Με την ενεργοποίηση του Α2 ο/η διευθυντής/ντρια, προϊσταμένη/ος των σχολικών μονάδων μετατρέπεται σε διοικητικό και παιδαγωγικό αξιολογητή που ελέγχει, κρίνει, παρακολουθεί, καταγράφει, παρατηρεί, και τελικά βαθμολογεί τους εκπαιδευτικούς του σχολείου! Με τον τρόπο αυτό αποκτά δικαιώματα επιτήρησης κι ελέγχου, δικαιώματα που δεν είχε ως τώρα. Η εξέλιξη αυτή δεν αφορά τις δυο φορές που καλείται να παρακολουθήσει το διδασκαλία του εκπαιδευτικού αλλά το σύνολο της καθημερινής λειτουργίας της/του εκπαιδευτικού σε όλες τις αρμοδιότητες της/του. Δεν αποτελεί μόνο τον αξιολογητή της/του για τις διοικητικές υποχρεώσεις (ωράριο, εφημερίες κλπ) αλλά τον αξιολογητή για την παιδαγωγική κι εκπαιδευτική πράξη της/του. Ο 4823/21 και η ενεργοποίηση του Α2 μεταλλάσσει πλήρως το σχολείο. Καταργείται η όποια παιδαγωγική ελευθερία του εκπαιδευτικού είχε απομείνει, δημιουργείται ένα πρωτοφανές σιδερόφρακτο αντιδημοκρατικό πλαίσιο. Το στάδιο Α2 της αξιολόγησης ακυρώνει πλήρως την παιδαγωγική επιστημονική και κοινωνική μας υπόσταση και αναγάγει σε κριτή της τον διευθυντή/ντρια που έχει σχεδόν αποχωρήσει από το διδακτικό έργο και τον ενεργό παιδαγωγικό ρόλο μέσα στο σχολείο μια και στη συντριπτική πλειοψηφία δεν έχουν πραγματικά διδακτικό ωράριο.
Παράκαμψη του άρθρου 16 και απόπειρα ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων
Η κυβέρνηση της ΝΔ, επιχειρώντας να παρακάμψει το Σύνταγμα, καταθέτει νομοσχέδιο -αντιδραστική τομή για την τριτοβάθμια εκπαίδευση στη χώρα μας, καταργώντας ουσιαστικά το άρθρο 16.
Με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο:
Τα δημόσια Πανεπιστήμια θα υποχρεωθούν να υιοθετήσουν όλα τα κριτήρια των ιδιωτικών ΑΕΙ για να ανταπεξέλθουν στον ανταγωνισμό με αυτά. Αυξάνονται οι ταξικοί φραγμοί για όσους/-ες που θέλουν να σπουδάσουν. Καταργείται επί της ουσίας η αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν τριτοβάθμια εκπαίδευση μια και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια δεν θα είναι προσβάσιμα για τη συντριπτική πλειοψηφία των λαϊκών τάξεων, αφού δε θα μπορούν να ανταποκριθούν στα δίδακτρα! Μπαίνει βόμβα στα θεμέλια της δωρεάν παιδείας, καθώς η κρατική επιδότηση που εξασφαλίζει τη δωρεάν πρόσβαση στην τριτοβάθμιας εκπαίδευση μπαίνει σε αμφισβήτηση λόγω του «αθέμιτου ανταγωνισμού». Η καταστολή, η επιτήρηση, η απαγόρευση θα είναι δομικό στοιχείο ενός πανεπιστημίου που λειτουργεί ως επιχείρηση. Είναι ένα πανεπιστήμιο βαθιά αντιδημοκρατικό. Μεταβάλλεται εντελώς ο χάρτης των επαγγελματικών δικαιωμάτων και για το εκπαιδευτικό προσωπικό. Υπονομεύονται τα επαγγελματικά δικαιώματα χιλιάδων αναπληρωτών και μόνιμων εκπαιδευτικών. Η παιδεία αντιμετωπίζεται ως εμπορικό προϊόν και όχι ως κοινωνικό αγαθό που οφείλει να παρέχεται δημόσια και δωρεάν σε όλες και όλους. Το «ελεύθερο», «μη κρατικό», «μη κερδοσκοπικό» Πανεπιστήμιο εντάσσεται στο ίδιο πλαίσιο με το «αυτοαξιολογούμενο» σχολείο που λειτουργεί ως αυτόνομη επιχειρηματική μονάδα.
Αξιολόγηση-κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών, επαγγελματική εκπαίδευση βορρά στις δαγκάνες του κεφαλαίου και της αγοράς, εθνικό απολυτήριο συνδεδεμένο με τη σκληρή εφαρμογή της Τράπεζας Θεμάτων ελεύθερη επιλογή σχολείων, διαγωνισμός ΑΣΕΠ- υβριδικό σύστημα διορισμών, ΕΒΕ με 40.000 νέους και νέες εκτός από τα δημόσια ΑΕΙ, η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, οι πανεθνικές εξετάσεις τύπου «PISA», η επέκταση της ελαστικής εργασίας στην εκπαίδευση (οι αναπληρωτές αποτελούν το 1/3 του εκπαιδευτικού σώματος), η προώθηση μιας σειράς αντιεκπαιδευτικών νομοσχεδίων το αμέσως επόμενο διάστημα, αποτελούν ενιαία επιχείρηση αλλαγής του DNA του δημόσιου σχολείου. Βασικό κριτήριο της κυβέρνησης με βάση τον ΟΟΣΑ και την ΕΕ είναι η εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση λειτουργιών του, η σταδιακή αποσύνδεση της υποχρέωσης του κράτους της χρηματοδότησης των σχολείων ανάλογα με τις ανάγκες τους, αλλά η σύνδεσή της με την ανταπόκριση των σχολείων στα κριτήρια της αξιολόγησης και η κατηγοριοποίηση τους. Μαζί με όλα τα παραπάνω πάει και το χτύπημα συνδικαλιστικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων, η επιβολή ενός αυταρχικού πλαισίου και η προσπάθεια τρομοκράτησης, ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής και κοινωνικής δράσης μέσω της βιομηχανίας των πειθαρχικών διώξεων, των εκπαιδευτικών που αγωνίζονται ενάντια στην αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης, είναι δομικό στοιχείο ενός σχολείου που θέλουν να λειτουργεί ως επιχείρηση.
Δριμύτατη επίθεση σε κάθε ικμάδα της εργασιακής και κοινωνικής ζωής
Η περίοδος που διανύουμε σφραγίζεται από την επίθεση της κυβέρνησης της ΝΔ, της ΕΕ και του κεφαλαίου, που θα ενταθεί στο πλαίσιο αυστηρής τήρησης του Συμφώνου Σταθερότητας που επιβάλει η ΕΕ από το 2024, σε συνθήκες ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών του κεφαλαίου και πολεμικής απειλής, με τη σφαγή στη Γάζα να συνεχίζεται και την Ελλάδα να έχει ενεργητική συμμετοχή στο πλευρό των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και του κράτους του Ισραήλ.
Χαμηλοί μισθοί, ακρίβεια παντού, βαριά φορολογία, την ώρα που εκτοξεύονται τα κέρδη (2,9 δις ευρώ των εισηγμένων στο χρηματιστήριο, 2δις τα μεγαλύτερα διυλιστήρια της χώρας, ΕΛΠΕ-Γ. Λάτσης και Motor Oil-Β. Βαρδινογιάννης, τεράστια κερδοφορία των μεγάλων αλυσίδων supermarket, πακτωλός δις ευρώ για εξοπλιστικά προγράμματα και στρατιωτικές αποστολές του ΗΠΑ – ΝΑΤΟ στο εξωτερικό).
Όλα τα κοινωνικά αγαθά (υγεία, ρεύμα, ενέργεια, νερό, συγκοινωνίες μεταφορές κλπ) ιδιωτικοποιούνται και εμπορευματοποιούνται.
Κυβέρνηση, κεφάλαιο και Ε.Ε. διαμορφώνουν ένα εφιαλτικό εργασιακό καθεστώς. Με την ψήφιση του νόμων Χατζηδάκη και Γεωργιάδη, επιχειρούν να γυρίσουν την εργατική τάξη δεκαετίες πίσω, λεηλατώντας δικαιώματα και κατακτήσεις.
Να βγούμε στον δρόμο του αγώνα! Να νικήσουμε εμείς και οι ανάγκες μας απέναντι στα κέρδη τους!
Και ενώ η καταβύθιση των δικαιωμάτων μας, η επίθεση στην εκπαίδευση και στην εργασία δεν έχουν προηγούμενο και τα κέρδη αυξάνονται προκλητικά, οι δυνάμεις του κρατικού κυβερνητικού συνδικαλισμού της συναίνεσης και της υποταγής ενισχύουν την αίσθηση ότι τίποτα δεν μπορεί να ανατρέψει αυτή την κατάσταση. Οι ηγεσίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ έχουν κηρύξει σιωπητήριο, και υποτάσσονται στην εργοδοσία και τις κυβερνήσεις για την επιβολή του δικού τους απολύτως αντεργατικού σχεδίου. Ούτε λόγος φυσικά για διεκδίκηση πραγματικών αυξήσεων ή για οποιοδήποτε απεργιακό αγώνα, την ίδια στιγμή που τα τελευταία 14 χρόνια ο μέσος πραγματικός μισθός έχει μειωθεί 30,1%, η ακρίβεια λεηλατεί το λαϊκό εισόδημα και τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα έχουν ανατραπεί σε βάρος του κόσμου της εργασίας.
Το ΠΑΜΕ παρ’ ότι ελέγχει εκατοντάδες σωματεία, ομοσπονδίες και εργατικά κέντρα για μια ακόμα φορά δεν προτείνει κανένα αγωνιστικό και απεργιακό σχέδιο. Η πρόταση που κατέθεσε στην ΓΣΕΕ για απεργία στις 28 Φλεβάρη, δηλαδή μια 24ωρη απεργία στο τέλος του χειμώνα είναι εντελώς αναντίστοιχη με την όξυνση των εργατικών και λαϊκών προβλημάτων και της επίθεσης κυβέρνησης – κεφαλαίου, παρακάμπτει το ελπιδοφόρο, νεολαιίστικο κίνημα ενάντια στα ιδιωτικά ΑΕΙ που είναι σε εξέλιξη, αρνείται να συνενώσει την εργατική διαμαρτυρία με τη νεολαιίστικη, να μεγιστοποιήσει την αντιπαράθεση με την κυβέρνηση την ώρα που εντείνεται η σύγκρουση με το φοιτητικό και μαθητικό κίνημα για τα ιδιωτικά ΑΕΙ, και κυρίως δεν εντάσσει την πρόταση του για μια 24ωρη σε ένα συνολικό σχέδιο σύγκρουσης και ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής.
Η χρήση των δυσκολιών στον ιδιωτικό τομέα ως δικαιολογία κινητοποιήσεων χαμηλής πτήσης, η άρνηση γενίκευσης κι ενοποίησης των κλαδικών αγώνων σε πανεργατικό σχέδιο αντεπίθεσης κι αναμέτρησης με την κυβερνητική πολιτική, αφήνει ελεύθερα τα χέρια της εργοδοσίας και της κυβέρνησης.
Οι εργαζόμενοι δεν μπορεί να περιμένουν από την ΑΔΕΔΥ και τη ΓΣΕΕ να συγκρουστεί με τη κυβέρνηση, τον ΣΕΒ, τους εφοπλιστές, τους τραπεζίτες και την ΕΕ. Γι’ αυτό το επόμενο διάστημα είναι ζήτημα καθοριστικό για τη συνέχεια, να σημάνει συναγερμός για το εκπαιδευτικό κι εργατικό κίνημα.
Τώρα πανεκπαιδευτική και πανεργατική αντεπίθεση!
Οι αποφάσεις των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών ΔΟΕ και ΟΛΜΕ δείχνουν την ίδια αναντιστοιχία απέναντι στην όξυνση της επίθεσης στην εκπαίδευση. Η ομόφωνη απόφαση της 92ης ΓΣ της ΔΟΕ ήταν και παραμένει μια πολύ σημαντική απόφαση απέναντι στην αξιολόγηση -αποτέλεσμα της ηρωικής αντίστασης της βάσης των εκπαιδευτικών που πιέζει τις πολιτικές δυνάμεις- αλλά δεν αρκεί όσο εξελίσσεται η επίθεση. Τα προβλήματα γενικεύονται και το εκπαιδευτικό κίνημα οφείλει να βγει στον δρόμο του απεργιακού αγώνα και να πάρει όλα τα μέτρα στήριξης των εκπαιδευτικών που αγωνίζονται με «νύχια και με δόντια» απέναντι σε «θεούς και δαίμονες», απειλές, εκφοβισμό και διώξεις για να μην κατισχύσει η αξιολόγηση, η ιδιωτικοποίηση και η εμπορευματοποίηση, η κατηγοριοποίηση, ο ανταγωνισμός, η πειθάρχηση και η τρομοκρατία στην εκπαίδευση. Από την αρχή της σχολικής χρονιάς, οι Παρεμβάσεις ΠΕ κατέθεσαν ένα συνεκτικό πρόγραμμα δράσης με απεργίες και διαδηλώσεις, δράσεις ενίσχυσης του αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση, που όλες οι παρατάξεις στο ΔΣ της ΔΟΕ αρνήθηκαν να στηρίξουν (ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥ-ΔΙΚΤΥΟ-ΑΣΕ), η καθεμιά με το δικό της τρόπο και δικαιολογίες. Από τις προτάσεις τους λείπει η διατύπωση έστω και στοιχειωδώς ενός συνολικού προγράμματος πάλης, οι προτάσεις τους είναι απλή παράθεση ενεργειών ανάλογα τον μήνα και τα μέτρα που εξαγγέλλει η κυβέρνηση ενώ ειδικά η ΔΗΣΥ ΔΑΚΕ ΔΙΚΤΥΟ παραπέμπουν τις απεργιακές κινητοποιήσεις στην ΑΔΕΔΥ που κι εκεί τις καταψηφίζουν στο όνομα ότι δεν τραβάει ο κόσμος και η ΑΣΕ μεταφέρει μια πρόταση ακαθόριστης 24ωρης απεργίας -όπως κάνει και το ΠΑΜΕ στο εργατικό κίνημα- σχεδόν προσχηματικά χωρίς σχέδιο και πρόγραμμα δράσης.
Πρόταση αγώνα για έναν κοινό πανεκπαιδευτικό-πανεργατικό και παλλαϊκό αγωνιστικό βηματισμό
Επιδιώκουμε την οργάνωση ενός πολύμορφου αγώνα με απεργίες και παλλαϊκά συλλαλητήρια με βασικές διεκδικήσεις: την υπεράσπιση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης, να μην κατατεθούν τα νομοσχέδια ίδρυσης των ιδιωτικών πανεπιστημίων και της επαγγελματικής εκπαίδευσης, για αυξήσεις στους μισθούς (κανένας πρώτος καθαρός μισθός στο δημόσιο κάτω από 1.000 ευρώ -για την εκπαίδευση με ανάλογη κλιμάκωση για όλες τις κατηγορίες- και αναπροσαρμογή όλων των ΜΚ με βάση το νέο κατώτατο καθαρό)/ κάλυψη όλων των απωλειών των μνημονίων/επαναφορά 13ου-14ου/επιστροφή ΜΚ/αφορολόγητο 12.000 ευρώ και 4.000 για κάθε παιδί), συνεχής αύξηση-αναπροσαρμογή των μισθών με βάση τον τιμάριθμο, καταπολέμηση της ακρίβειας (κατάργηση ΦΠΑ στα βασικά είδη/χρηματιστήριο ενέργειας/πλαφόν στις τιμές της ενέργειας), το ωράριο (μείωση ωραρίου νηπιαγωγών και εκπαιδευτικών ολιγοθεσίων, επαναφορά του ωραρίου στη β’βάθμια στα επίπεδα του 2012), τη σύνταξη (με 30 χρόνια στα 55 και 58), ενάντια στην αξιολόγηση κατάργηση όλου του νομοθετικού πλαισίου, κατάργηση της τράπεζας θεμάτων και της ΕΒΕ/όχι στην «ελεύθερη επιλογή σχολείων» και το «εθνικό απολυτήριο, την άμεση και ακώλυτη μονιμοποίηση των νεοδιόριστων, τη μόνιμη και σταθερή εργασία με μαζικούς διορισμούς με πτυχίο προϋπηρεσία-κατάργηση προσοντολογίου-καμία σκέψη για γραπτό διαγωνισμό ΑΣΕΠ, την υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου και τη διεκδίκηση της δημοκρατικής συλλογικής λειτουργίας του κόντρα στον αυταρχισμό και την πειθάρχηση! Ενιαίο δημόσιο και δωρεάν 12χρονο, υποχρεωτικό σχολείο για όλα τα παιδιά με υποχρεωτική δίχρονη προσχολική αγωγή και εκπαίδευση. Όχι στο σχολείο των δεξιοτήτων και των δήθεν «αρίστων» και της ταξικής διαλογής. Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση ενταγμένη στο δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης και εξ ολοκλήρου στο Υπουργείο Παιδείας. Επαγγελματικά δικαιώματα στους τίτλους σπουδών! Όχι στην κερδοσκοπία των πιστοποιήσεων και το χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων! Κατάργηση όλων των άλλων δομών κατάρτισης, γνήσιες συλλογικές συμβάσεις εργασίας εφ΄όλης της ύλης, ενάντια στην λεηλασία του εισοδήματος, την κλοπή του δημόσιου πλούτου και τις ιδιωτικοποιήσεις, για μόνιμη και σταθερή δουλειά και κατάργηση κάθε μορφής ελαστικής μορφής εργασίας. Ενάντια στην εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο στο πλευρό των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και του κράτους του Ισραήλ.
Οι πορείες δεν αρκούν, ΔΟΕ ΟΛΜΕ να κηρύξουν πανεκπαιδευτική απεργία 1/2/2024-Να μπει στη μάχη και το σύνολο των συνδικάτων σε δημόσιο κι ιδιωτικό τομέα!
Για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής χρειάζεται σχέδιο για σύγκρουση, συντονισμός, συγκεκριμένα βήματα για κλιμάκωση των αντιστάσεων, αγώνα διαρκείας και απεργίες, το όπλο των εργαζομένων που πονάει πιο πολύ την εργοδοσία. Βάζοντας μπροστά τις ανάγκες μας, με τα σωματεία, τις ΓΣ, τις επιτροπές αγώνα και τον συντονισμό τους, να ανοίξουμε δρόμο αντεπίθεσης, κόντρα στην υποταγή και την ήττα.
Συγκεκριμένα:
-24ωρη απεργία στην 1/02/2024 με κύκλο ΓΣ ως τις 2/2 για ενημέρωση, οργάνωση της απεργίας και προετοιμασίας των επόμενων απεργιακών και αγωνιστικών βημάτων στα μέσα Φλεβάρη. Ολομέλεια προέδρων αμέσως μετά Δευτέρα 5/2
-Συμμετοχή στα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια με πρώτο επόμενο σταθμό Πέμπτη 1/2
-Κάλεσμα στα συνδικάτα και τις ομοσπονδίες για άμεση απεργιακή κλιμάκωση με πανεργατική απεργία ΤΩΡΑ με στόχο τη συμβολή όλου του εργατικού κινήματος στη μάχη ενάντια στα ιδιωτικά ΑΕΙ, συνολικά τις ιδιωτικοποιήσεις στα κοινωνικά αγαθά και για το κεντρικό ζήτημα των αυξήσεων στους μισθούς κόντρα στη λιτότητα και την ακρίβεια.
-Πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα με κεντρικό σύνθημα «Η εκπαίδευση δεν είναι εμπόρευμα/Όχι στο νομοσχέδιο για την ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων-Όχι στην αξιολόγηση σχολείων κι εκπαιδευτικών-Όχι στις εξετάσεις PISA/Αποκλειστικά Δημόσια και Δωρεάν Εκπαίδευση»/ Όχι στο νομοσχέδιο για την υπαγωγή της Δημόσιας Τεχνικής Επαγγελματικής εκπαίδευσης στις συνθήκες καπιταλιστικής αγοράς, κερδοφορίας και εκμετάλλευσης».
-Παλλαϊκό Πανεργατικό απογευματινό συλλαλητήριο Η εκπαίδευση υπόθεση όλου του λαού και του εργατικού κινήματος
-Πανελλαδική μέρα δράσης για τις διώξεις στην εκπαίδευση με συγκεντρώσεις στις πόλεις ενδεικτική ημερομηνία 2/2 – Εκδήλωση των ΕΛΜΕ- ΣΕΠΕ.
-Κινητοποιήσεις και μεγάλα γεγονότα για τα ζητήματα των μισθών και της ακρίβειας, προβολή της πραγματικής εικόνας των εξαιρετικά χαμηλών μισθών των εκπαιδευτικών
– Στηρίζουμε τις κινητοποιήσεις αλληλεγγύης για να σταματήσει η γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού ενάντια στην ελληνική κυβέρνηση που συμμετέχει στα σχέδια Ισραήλ – ΗΠΑ.
Στα πλαίσια της μάχης ενάντια στην αξιολόγηση:
-Καλούμε τις/τους διευθυντ(ρι)ες, προϊσταμένες/ους να δηλώσουν Α/Α από την ατομική αξιολόγηση και να μην αξιολογήσουν στο στάδιο Α2
-Καλούμε όλες και όλους τους εκπαιδευτικούς (νεοδιόριστες/ους, μόνιμους, αναπληρωτές) να δηλώσουν απεργία αποχή από την ατομική αξιολόγηση και να συνεχίσουν τη μάχη ενάντια στην αξιολόγηση της σχολικής μονάδας
-Οργάνωση από τη ΔΟΕ ενημερωτικών υποστηρικτικών τηλεδιασκέψεων με προϊσταμένες/ους, διευθυντές/ντριες για το στάδιο Α2 και τη συμμετοχή τους στην Απεργία Αποχή
– Μεγάλη συγκέντρωση σε γήπεδο-θέατρο των νεοδιόριστων της Αττικής που υπογράφουν Α/Α ώστε να δοθεί πανελλαδικό μήνυμα ότι υπάρχουν χιλιάδες σε αυτό τον αγώνα
– Ακύρωση εξετάσεων PISA
-Κινητοποιήσεις σε διευθύνσεις εκπαίδευσης με κεντρικό ζήτημα τις μονιμοποιήσεις των εκπαιδευτικών και πίεση ώστε να συνεδριάσουν τα ΠΥΣΠΕ για να μονιμοποιήσουν και στα γραφεία αξιολογητών-σχολικών συντονιστών
-Επαναπροκήρυξη (ΑΔΕΔΥ/ΔΟΕ/πρωτοβάθμια σωματεία) της Απεργίας-Αποχής και των στάσεων εργασίας από όλες τις αξιολογικές διαδικασίες του 4823/21 αν το ΥΠΑΙΘ επιδιώξει να τις βγάλει παράνομες. Αν δεν επαναπροκηρύξει η ΔΟΕ, τότε καλούμε του Συλλόγους ΠΕ και τις ΕΛΜΕ να πάρουν αποφάσεις επαναπροκήρυξης τώρα και από τα πρωτοβάθμια και δεσμευόμαστε ότι θα το θέσουμε σε όλες τις συλλογικές διαδικασίες του κλάδου
Στον συντονισμό των σωματείων και των ΓΣ βρίσκεται η ελπίδα νίκης
Το σιωπητήριο, οι συμβολικές κινητοποιήσεις αντιπροσώπων, η κοινοβουλευτικοποίηση των αγώνων, οδηγούν στην ήττα. Οι καλύτερες στιγμές του μαχόμενου εκπαιδευτικού κι εργατικού κινήματος συντελέστηκαν όταν οι εκπαιδευτικοί πήραν τον αγώνα στα χέρια τους μέσα από ΓΣ και επιτροπές αγώνα, από κέντρα αγώνα όπως η κατάληψη της Πρυτανείας, με αυθεντικούς ευρύτατους μαζικούς συντονισμούς πρωτοβάθμιων εκπαιδευτικών σωματείων, για κοινό πανεκπαιδευτικό και πανεργατικό αγωνιστικό βηματισμό το επόμενο διάστημα.
Ως Παρεμβάσεις Κινήσεις Συσπειρώσεις ΠΕ και ΔΕ, δημόσιου κι ιδιωτικού τομέα σε αυτό συμβάλλαμε όλο το προηγούμενο διάστημα, έτσι θα συνεχίσουμε
Μπορούμε να νικήσουμε!
