ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ Α' ΒΑΘΜΙΑΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ, ΤΗΝ ΕΛΑΣΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ, ΤΟΝ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟ

Πριν τις εκλογές η κυβέρνηση μοίραζε απλόχερα υποσχέσεις περί μονιμοποίησης όλων των συμβασιούχων. Σήμερα μοιράζει απλόχερα απολύσεις συμβασιούχων, ξυλοδαρμούς και δακρυγόνα από τα ΜΑΤ. Η επίδειξη καταστολής έξω από το Υπουργείο πολιτισμού δείχνει το βάναυσο πρόσωπο της «ήπιας προσαρμογής».

Άλλωστε, είχε δείξει το πραγματικό πρόσωπό της απέναντι στους συμβασιούχους με το κατάπτυστο Προεδρικό Διάταγμα του Υπουργού Παυλόπουλου, που αντί να μονιμοποιεί τους συμβασιούχους, τους παρέπεμπε είτε σε μια παρατεταμένη ομηρία στα υπηρεσιακά συμβούλια, είτε απευθείας στην απόλυση. Γι’ αυτό και μετά το Π.Δ έβγαιναν ένας-ένας οι υπουργοί, να ανακοινώνουν πόσες χιλιάδες λιγότερο προσωπικό έχουν ανάγκη! Και πρώτο και καλύτερο το υπουργείο του ίδιου του πρωθυπουργού, το Υπουργείο Πολιτισμού

Η επίθεση αυτή της εργασιακής ανασφάλειας, ο συστηματικός εργασιακός εξευτελισμός χιλιάδων εργαζομένων, που σε αρκετές περιπτώσεις αποτελούν τη ραχοκοκαλιά σημαντικών δημοσίων υπηρεσιών, μόνο τυχαία δεν είναι. Αντίθετα, εντάσσεται σε μια ευρύτερη στρατηγική, στην οποία συμφωνούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ (που πρωτοστάτησε σε αυτή την κίνηση και γι’ αυτό είναι σήμερα υποκριτικές οι κριτικές του), για την πλήρη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, τη γενίκευση της προσωρινότητας και της περιπλάνησης, τη ριζική μείωση του προσωπικού στα πλαίσια της λογικής δημοσιονομικής πειθαρχίας, την παραχώρηση δραστηριοτήτων του δημοσίου σε ιδιώτες.

Γι’ αυτό το λόγο και ο αγώνας των συμβασιούχων του ΥΠΠΟ δεν μπορεί και δεν πρέπει να μείνει απομονωμένος. Περισσότερο παρά ποτέ είναι αναγκαίος ο συντονισμός όλων των χώρων των συμβασιούχων, ενάντια στον κατακερματισμό, ο κοινός αγώνας μονίμων και συμβασιούχων, όλου του εργατικού κινήματος για την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής και του ΠΔ - εκτρώματος.

§ Σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους. Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων.

§ Μαζικούς διορισμούς παντού για την κάλυψη όλων των πραγματικών κοινωνικών αναγκών.

§ Όχι στις ελαστικές μορφές εργασίας (συμβάσεις ορισμένου χρόνου, μερική απασχόληση).

§ Όχι στην αμφισβήτηση των εργασιακών δικαιωμάτων.

§ Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις και την απόδοση εργολαβιών σε ιδιώτες.

§ Μείωση του εργάσιμου χρόνου και των ορίων συνταξιοδότησης, με αύξηση των αποδοχών.