Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ
ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ

Η ΜΑΧΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΔΙΟΡΙΣΤΙΑΣ
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΡΙΘΕΙ

• Ενότητα και αγωνιστική συσπείρωση ΟΛΩΝ των αδιορίστων

• Δυνάμωμα και μαζικοποίηση του σωματείου

• Πραγματικό πανεκπαιδευτικό μέτωπο που να υπερασπίζεται το δημόσιο δωρεάν σχολείο για όλους, να προτάσσει τα δικαιώματα και τις ανάγκες μας

• Κάτω οι νόμοι 2525 και 2640 !
  

Η ΝΕΑ ΕΠΕΛΑΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΗΜΙΤΗ

Η κυβέρνηση Σημίτη άνοιξε τα χαρτιά της. Τις θυσίες για την ΟΝΕ θα ακολουθήσουν και νέες θυσίες στο όνομα της ισχυρής ευρωπαϊκής Ελλάδας:

• Οι εξαγγελίες για τα εργασιακά σημαίνουν την πλήρη αναίρεση και των τελευταίων εργατικών δικαιωμάτων

• Οι αλλαγές στο ασφαλιστικό θα σημαίνουν μια τεράστια κλοπή από τους εργαζόμενους

• Το νομοσχέδιο για την Υγεία ετοιμάζεται να δώσει στο ιδιωτικό κεφάλαιο τον κύριο όγκο της περίθαλψης και να ανατρέψει πλήρως τις εργασιακές σχέσεις στον δημόσιο τομέα Υγείας

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ - ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ

Μπαίνοντας στον τέταρτο χρόνο εφαρμογής των αντιεκπαιδευτικών νόμων 2525 και 2640 είναι πια σε όλους φανερά τα αποτελέσματα: Ενισχύεται η ταξικότητα του σχολείου με μοχλό το σκληρό εξεταστικό πλέγμα, τη συρρίκνωση του μαθητικού πληθυσμού, το έγκαιρο κοινωνικό διαχωρισμό, τη βίαιη στροφή προς την κατάρτιση. Η δημόσια εκπαίδευση υπονομεύεται από την άνθιση της ιδιωτικής παιδείας και παραπαιδείας. Οι εργασιακές σχέσεις ελαστικοποιούνται με την κατάργηση της επετηρίδας και το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ

Ο ΝΕΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΕΙ ΘΥΕΛΛΕΣ

Καθώς οι εκπαιδευτικές κινητοποιήσεις σφράγισαν τις προηγούμενες χρονιές ο νέος ΥΠΕΠΘ σπεύδει να προλάβει αντιδράσεις: αλλαγές στις εξετάσεις, αλλαγές στο διαγωνισμό, νέα εκδοχή αξιολόγησης, καρατόμηση των πρωτοπαλίκαρων του Αρσένη. Με τις αλλαγές αυτές ο Ευθυμίου αναγκάζεται να παραδεχτεί ότι η κριτική του εκπαιδευτικού κινήματος και η άρνηση των νόμων είχαν βάση και νόημα. Σίγουρα δεν ανατρέπεται η ουσία της εκπαιδευτικής πολιτικής: η απόρριψη, η πειθάρχηση, η κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων. Φαίνεται όμως καθαρά ότι δεν υπάρχουν αγώνες χωρίς αποτελέσματα, ότι οι κινητοποιήσεις μπορούν να υποχρεώνουν την κυβέρνηση σε ελιγμούς και υποχωρήσεις. Όμως μόνο οι αγώνες μπορούν να κάνουν τους "ελιγμούς" υποχωρήσεις και ανατροπές ρυθμίσεων

ΑΔΙΟΡΙΣΤΙΑ: Η ΑΓΡΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗΣ ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΗΣ

Η κατάσταση στο χώρο της αδιοριστίας μετά την πραγματοποίηση και του δεύτερου διαγωνισμού της ντροπής έχει δικαιώσει και τις πιο δυσοίωνες προβλέψεις: Η κατάργηση της επετηρίδας οδήγησε στον κατακερματισμό και την ένταση της ομηρίας των αδιορίστων. Χιλιάδες εκπαιδευτικοί εξακολουθούν να είναι εγκλωβισμένοι σε λίστες αναμονής για τον μη διορισμό, έστω και αν τώρα είναι λίστα "επιτυχόντων - αποτυχόντων", που θα ανανεώνεται με κάθε νέο διαγωνισμό.

Οι αριθμοί των φετινών διορισμών, αλλά και οι προτεινόμενοι για τα επόμενα χρόνια δείχνουν τον πραγματικό υπεύθυνο για την ανεργία και την υποαπασχόληση των πτυχιούχων : την πολιτική των ελάχιστων διορισμών, την ίδια στιγμή που οι πραγματικές ανάγκες στην εκπαίδευση είναι πολύ μεγαλύτερες. Αυτό το αποδεικνύει το ίδιο το Υπουργείο όταν για κάθε διορισμό μονίμων παίρνει τρεις αναπληρωτές. Η χρόνια αδιοριστία μετατρέπεται σε ανεργία χωρίς ελπίδα διορισμού και σε ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων στο δημόσιο σχολείο, καθώς εκτός από τον αδύνατο μόνιμο διορισμό το μόνο που θα μένει θα είναι το εναγώνιο κυνήγι μιας ολιγόμηνης σύμβασης αναπληρωτή.

Ο διαγωνισμός δεν λύνει την ανεργία των πτυχιούχων. "Απλώς" μετακυλύει την ευθύνη για την αδιοριστία από την κυβερνητική πολιτική στην υποτιθέμενη "ανεπάρκεια" των αποφοίτων. Και τι θα γίνει όταν προοπτικά οι λίστες επιτυχόντων γεμίσουν από τυπικά αριστούχους άρα "επαρκέστατους" αποφοίτους; Θα έχουμε ανέργους μετ' επαίνων;

Την ίδια στιγμή χιλιάδες αναπληρωτές εκπαιδευτικοί, μετά από χρόνια υπηρεσίας βρίσκονται μπροστά στο φάσμα της οριστικής απόλυσής τους από την εκπαίδευση, παρά τις αντίθετες υποσχέσεις κλπ του ΥΠΕΠΘ, στο όνομα της εμπέδωσης του νέου θεσμού.

Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ : Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΥΜΝΟΣ

Για την πραγματοποίηση του δεύτερου διαγωνισμού του ΑΣΕΠ χρειάστηκε να εφαρμοστεί μια σειρά από συμβολικούς αλλά και πραγματικούς εκβιασμούς απέναντι στον κόσμο της αδιοριστίας. Όσοι προσήλθαν στο διαγωνισμό, αναγκάστηκαν να συμμετέχουν από την πίεση της ανεργίας και όχι από την αίγλη του θεσμού. 

Ο ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ: 

• Ο τρόπος που εξετάζεται η διδακτική ικανότητα του εκπαιδευτικού προσπαθεί να κατοχυρώσει ότι η μόνη Διδακτική είναι η αποδοχή της κυρίαρχης μορφής εκπαιδευτικής διαδικασίας.

• Στο πνεύμα του διαγωνισμού στις πανεπιστημιακές σχολές θα παραγκωνίζονται πιο κριτικές κατευθύνσεις ή θα προκύπτουν σε νέοι κατακερματισμοί.

• Τα επιπλέον κριτήρια (μεταπτυχιακά, διδακτορικά κλπ) για το διορισμό απαξιώνουν πλήρως τα εργασιακά δικαιώματα του πτυχίου, που γίνεται απλώς μία -από πολλές- προϋπόθεση και μάλλον όχι η βασική, από έναν ολόκληρο "φάκελο προσόντων". Προοπτικά μόνο μία "αριστοκρατία" πτυχιούχων θα έχει πρόσβαση στην εργασία

• Ο διαγωνισμός δεν είναι το οριστικό σύστημα. Σταδιακά διαμορφώνεται ένα ευέλικτο σύστημα πρόσληψης που περιλαμβάνει τρία στοιχεία : το διαγωνισμό, τα "επιστημονικά" κριτήρια και την περίφημη συνέντευξη ως ένα έξτρα μπόνους προς τους ημετέρους. 

• Στόχος είναι αναιρεθεί η αυτοσυνείδηση του αδιόριστου εκπαιδευτικού που θεωρεί ότι έχει ένα δικαίωμα στην πρόσβαση στην εκπαίδευση, η ικανοποίηση του οποίου εξαρτάται από πολιτικές επιλογές της διοίκησης, και να διαμορφωθεί μια νέα συλλογική συνείδηση υποψηφίου, που δεν θα θεωρεί ότι "δικαιούται" οποιαδήποτε πρόσβαση στην εκπαίδευση παρά μόνο υπό την προϋπόθεση συγκέντρωσης προσόντων και σκληρής δουλειάς με ατομική ευθύνη 

• Αυτά συνεπάγονται σημαντική εργασιακή υποβάθμιση για όλους τους εκπαιδευτικούς του ιδιωτικού τομέα καθώς χάνουν όλη την πραγματική διαπραγματευτική βαρύτητα που είχε η δυνατότητα εξόδου προς την δημόσια εκπαίδευση. 

• Επιπλέον το ΥΠΕΠΘ προσπαθεί να αφαιρέσει τομείς της δημόσιας εκπαίδευσης από το σύστημα των διορισμών. Το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι η λειτουργία της δημόσια τεχνικής και εκπαίδευσης και κατάρτισης σε κατά κύριο λόγο με συμβασιούχους.

Σε αυτή τη βάση η πραγματοποίηση του δεύτερου διαγωνισμού με την τρομαχτική κινητοποίηση του κατασταλτικού μηχανισμού και σε ένα δυσμενές πολιτικό και συνδικαλιστικό κλίμα για το κίνημα των αδιορίστων δεν σημαίνει το τέλος της διαδρομής. Σήμερα, που φαίνονται πλήρως οι συνέπειες και οι αντιφάσεις του νέου συστήματος ακόμη και στον πιο δύσπιστο παρατηρητή, σήμερα είναι που πρέπει, έστω και σε ένα πιο δύσβατο έδαφος, να αναζητήσουμε τους δρόμους μιας αγωνιστικής συσπείρωσης του κόσμου της αδιοριστίας.

ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΔΙΟΡΙΣΜΩΝ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΝΟΙΧΤΟ

ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΔΙΟΡΙΣΤΩΝ

Μέσα στην αναδιαπραγμάτευση της μεταρρύθμισης το θέμα των διορισμών θα ξανατεθεί. Το αν θα τεθεί στην κατεύθυνση του ΥΠΕΠΘ (συνέντευξη, μείωση διορισμών κλπ) ή όχι εξαρτάται από την παρέμβαση του κινήματος. Σε αυτή τη μάχη πρέπει να υπάρχουν συνδικαλιστικά σημεία αναφοράς και πόλοι συσπείρωσης που να υπερασπίζονται το δικαίωμα μαζικής πρόσβασης στο δημόσιο σχολείο με μόνο κριτήριο το πτυχίο, σε θέσεις μονίμων εκπαιδευτικών, που να προβάλλουν με επιμονή ότι η βασική ευθύνη για την ανεργία ή την υποαπασχόληση / ετεροαπασχόληση των πτυχιούχων δεν είναι η υποτιθέμενη ανεπάρκεια των εκπαιδευτικών αλλά οι πολιτικές των περικοπών, της ελαστικοποίησης, της διαρκούς απόδοσης εκπαιδευτικού έργου στον ιδιωτικό τομέα, που να δείχνουν ότι απέναντι στην ατομική αγωνία (και αποτυχία) υπάρχει ο δρόμος της συλλογικής διεκδίκησης.
Το κίνημα των αδιορίστων καλείται να παλέψει για να διατηρηθεί η δυνατότητα να αποτελεί το θέμα των διορισμών πεδίο συνδικαλιστικής διεκδίκησης, να γίνεται μια πραγματική μάχη ενάντια στην ανεργία. Η παρέμβασή μας θα μπορέσει να μετρηθεί σε πραγματικά αποτελέσματα: Στην διαρκή αποκάλυψη των πραγματικών κενών και αναγκών, στον αριθμό των διορισμών, στην τροποποίηση της αναλογίας μονίμων και αναπληρωτών εκπαιδευτικών, στην πάλη ενάντια στις απολύσεις των αναπληρωτών, στην πάλη ενάντια στην παραπέρα φαλκίδευση του πτυχίου ως τυπικού προσόντος, στην απονομιμοποίηση του διαγωνισμού. Σε αυτή τη βάση, η επετηρίδα δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση, αλλά πραγματικό αίτημα απέναντι στις αντιφάσεις της εκπαιδευτικής πολιτικής.

Θα πρέπει ενωτικά και συλλογικά να στηρίξουμε την ΠΕΑΕ για:

• να αποκτήσει μια ουσιαστική γείωση στα κομμάτια των νέων αδιορίστων ενάντια στην εξατομικευμένη και αδύναμη εικόνα (και συνείδηση) του "υποψήφιου"

• να ηγηθεί στην πάλη ενάντια στις απολύσεις των αναπληρωτών σε μια συνολική αντιπαράθεση με την πολιτική των ελαστικών εργασιακών σχέσεων στην εκπαίδευση.

• να εκπροσωπήσει συνολικά τα κομμάτια της εκπαίδευσης με ελαστικές εργασιακές σχέσεις

Αυτό σημαίνει να προσπαθήσουμε

1. Μια νέα ενότητα και συντονισμό όλων των κομματιών της αδιορίστων ενάντια στον κατακερματισμό και τη διάσπαση. Με αναβάθμιση της επαφής και του αγωνιστικού συντονισμού με τον ΣΕΦΚ, με τους αγωνιζόμενους αναπληρωτές

2. Μια νέα πανελλαδικότητα με αποκατάσταση δεσμών επικοινωνίας με την επαρχία αλλά και οικοδόμηση νέων δεσμών και επαφών στη βάση ενός μάχιμου διεκδικητικού πλαισίου. Με την πραγματοποίηση στις αρχές του 2001 Πανελλαδικής Συνάντησης όλων των συλλογικοτήτων των αδιορίστων

3. Μια νέα σχέση με άλλα κοινωνικά κομμάτια, με συστηματική δουλειά σε τοπικό επίπεδο, με τοπικούς διδασκαλικούς συλλόγους, ΕΛΜΕ, τοπικά ΜΜΕ. Με την αναβάθμιση της επαφής με τους φοιτητές των καθηγητικών σχολών. Με την συμβολή σε ένα πανεκπαιδευτικό μέτωπο που να μην είναι ένα άθροισμα υπογραφών αλλά πραγματικός συντονισμός αγωνιστικών διαδικασιών βάσης.

4. Μια νέα σχέση του συλλόγου με τα μέλη του: με τακτικότερη επικοινωνία μέσω του δελτίου, με ζωντάνεμα των συνελεύσεων, με αποκατάσταση δικτύων γρήγορης επικοινωνίας και κινητοποίησης. Για ένα ζωντανό σωματείο, που να μπορεί να εκφράζει ένα λόγο διαφορετικό, πιο μάχιμο, ουσιαστικό και κριτικό από αυτόν της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας.

ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΡΑΣΗΣ !

Αυτές οι εκλογές δεν είναι τυχαίες. Κάθε ψήφος είναι και μια δέσμευση για την συνέχεια του συλλόγου ως σημείου αγωνιστικής συσπείρωσης των αδιορίστων. Απέναντι στην ηττοπάθεια και το συμβιβασμό να διαλέξουμε το δρόμο πραγματικής σύγκρουσης με ό,τι περιφρονεί τις ανάγκες μας. Κάθε ψήφος μετράει:

Για να στηριχθούν οι δυνάμεις εκείνες που με ανεξαρτησία από κυβέρνηση και κόμματα υπερασπίστηκαν για χρόνια το σωματείο και τις κατακτήσεις του, στήριξαν την πανελλαδική του δικτύωση, εναντιώθηκαν στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, αναζητούν την ενωτική αγωνιστική προοπτική, υπερασπίζονται τον μαζικό χαρακτήρα του συλλόγου και ταυτόχρονα αγωνίζονται για το δυνάμωμα των ανεξάρτητων αριστερών φωνών, για τη δημιουργία ενός αντικαπιταλιστικού πόλου στην εκπαίδευση. Για να στηριχθούν εκείνοι που και φέτος βρέθηκαν έξω από τα εξεταστικά κέντρα για να διαδηλώσουν ενάντια στον διαγωνισμό της ντροπής

Γιατί δεν αποτελούν εγγύηση για το μέλλον του συλλόγου δυνάμεις όπως η ΔΕΕ που αφού θυμήθηκαν όψιμα το σύλλογο, το μόνο που επιδίωξαν ήταν να τον μετατρέψουν σε μια ακόμη τυπική υπογραφή σε ένα ψευδεπίγραφο κομματικό μέτωπο παιδείας. Δεν μπορεί να στηριχθεί το σωματείο σε αυτούς που σε κάθε ευκαιρία συκοφαντούσαν την δράση και τη στοχοθεσία της ΠΕΑΕ. Σε αυτούς που υπέθαλψαν διασπαστικές κινήσεις, δεν έκαναν τίποτα ενάντια στην συμμετοχή στο διαγωνισμό, με αποκορύφωμα την προκλητική απουσία από την μάχη των εξεταστικών το Σεπτέμβρη την ίδια στιγμή που ξεχύνονταν τόνοι λάσπης από το Ριζοσπάστη ενάντια στην ΠΕΑΕ. 

Ούτε μπορεί να αποτελεί προοπτική για το σύλλογο η απλή πλειοδοσία αγωνιστικότητας, το άγχος διαφοροποίησης, η προσπάθεια αναζήτησης μαζικού πολιτικού ακροατηρίου.

Εμείς λέμε το εξής απλό: Σε αυτό τον αγώνα, σε αυτή την δύσκολη καμπή δεν περισσεύει κανείς. Υπάρχει χώρος για διαφορετικές απόψεις και ανάγκη για ουσιαστική συζήτηση της προοπτικής του συλλόγου μπροστά στις πραγματικά νέες προκλήσεις. Αυτό όμως σημαίνει σωματείο μαζικό, ενωτικό, ανεξάρτητο, αγωνιστικό χωρίς μιζέρια, γκρίνια και πολιτικούς υπολογισμούς. Σήμερα που περισσότερο παρά ποτέ έχουμε ανάγκη αυτό το σωματείο, σήμερα πρέπει να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων.

στηρίζουμε - ψηφίζουμε 

την 

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ 

ΑΔΙΟΡΙΣΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ ΠΕΑΕ

Κυριακή 10/12 ΕΜΠ, κτ. Γκίνη

Επιστροφή