ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ Α' ΒΑΘΜΙΑΣ

Εικόνες που επαναλαμβάνονται σταθερά κάθε Σεπτέμβρη :

πληθωρικά τμήματα, χιλιάδες κενά στα σχολεία, οι αναπληρωτές είναι άνεργοι, ο μισθός εξανεμίζεται, ο πρόεδρος του Π. Ι. δηλώνει ότι μπορούμε να βρούμε τα βιβλία που λείπουν στο internet, η ΔΟΕ σφυρίζει αδιάφορα.

Η φετινή χρονιά ξεκινά στον απόηχο των μεγάλων κινητοποιήσεων της άνοιξης ενάντια στον ασφαλιστικό μεσαίωνα, στον απόηχο του μεγαλειώδους κινήματος στη Γένοβα ενάντια στην "παγκοσμιοποίηση" της εκμετάλλευσης και της αγοράς, στον απόηχο της επιστροφής των μεγάλων κοινωνικών αγώνων.

Αγώνες που ξαναγέννησαν την ελπίδα και την προοπτική νίκης στους εργαζόμενους, που αμφισβήτησαν το μονόδρομο της ΟΝΕ- Ε.Ε., την πολιτική των κυβερνήσεων.

Αγώνες που τρόμαξαν τους κρατούντες, αφού το ποτάμι της λαϊκής οργής ξεχείλισε, απειλώντας να θέσει σε αμφισβήτηση τα ιερά και τα όσια της πολιτικής τους.

Χρειάστηκε λοιπόν ο Σημίτης να φορέσει τη μάσκα του "κοινωνικού προσώπου" υποσχόμενος χάντρες και καθρεφτάκια, για να κατευνάσει την αγανάκτηση. Τα όρια της κοινωνικής πολιτικής για τους εργαζόμενους εξαντλούνται σε ένα ή δύο πεντοχίλιαρα και σε επανάληψη προεκλογικών υποσχέσεων. Έτσι, βαφτίζοντας το "κρέας, ψάρι", βάφτισε "κοινωνική πολιτική" τις φοροαπαλλαγές στις επιχειρήσεις, την ευέλικτη - ελαστική εργασία, τις επιδοτήσεις στους επιχειρηματίες, αν προσλάβουν ανέργους.

Ταυτόχρονα, με γυαλιστερό περιτύλιγμα, σερβίρει το νέο γύρο ιδιωτικοποιήσεων κρατικών οργανισμών, την επαναφορά των αντιασφαλιστικών σχεδίων, τη σύνδεση μισθού- απόδοσης, το 2,5% στους δημόσιους υπαλλήλους ως αύξηση για το 2002.

Πίσω από τη βιτρίνα της "ισχυρής Ελλάδας", σε μια χώρα που το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών είναι απ' τα μεγαλύτερα του κόσμου, όλο και περισσότεροι κατανοούν, ότι η νέα μεγάλη ιδέα της "ανταγωνιστικότητας" και "διατηρησιμότητας" στην ΟΝΕ, προϋποθέτει την ισοπέδωση των αναγκών και των δικαιωμάτων της κοινωνικής πλειοψηφίας.

Και για να θωρακιστεί το σύστημα ψηφίζονται "τρομονόμοι", που ποινικοποιούν την κοινωνική δράση, νόμοι για την απαγόρευση της ελεύθερης διακίνησης ιδεών ή για τον περιορισμό του δικαιώματος στη διαδήλωση - οι αγωνιζόμενοι του 1998, έξω από τα εξεταστικά κέντρα, θα παραπέμπονταν για κακούργημα σύμφωνα με τον τρομονόμο.

Στην εκπαίδευση οι παλιές… κακές συνήθειες δεν ξεχνιούνται

Κι αυτό το καλοκαίρι, το Υπουργείο Παιδείας, με κλειστά τα σχολεία, προχώρησε στην εξαγγελία και τη νομοθέτηση μιας σειράς μέτρων, που κάνουν ακόμα πιο γκρίζο το εκπαιδευτικό τοπίο. Μέτρων που έρχονται να ολοκληρώσουν, σε θεσμικό επίπεδο, τους αντιεκπαιδευτικούς νόμους 2525 § 2640 του Αρσένη, να συνεχίσουν και να βαθύνουν την ουσία της φιλοσοφίας και της λογικής τους.

Ψήφισε, μέσα στο καλοκαίρι, νέο νόμο για την πρόσληψη αναπληρωτών, βασιζόμενο και στη νέα θέση της Δ.Ο.Ε., που από κοινού συνδιαμόρφωσαν ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ, που διαιωνίζει την προσωρινότητα στην εργασία και εξασφαλίζει τη… μονιμότητα στην αδιοριστία.
Στην ουσία λέει, ότι όποιος εκπαιδευτικός, δεν λάβει μέρος στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ ή δεν έχει δουλέψει αναπληρωτής, δεν μπορεί να προσλαμβάνεται ούτε ως αναπληρωτής. Μάλιστα, δίνει προτεραιότητα στους επιτυχόντες του ΑΣΕΠ, που έχουν ίδια προϋπηρεσία σε σχέση με τους αναπληρωτές. Κατάργησε την ποσόστωση 20% από την επετηρίδα στην πρόσληψη αναπληρωτών. Και, φυσικά, δημιούργησε έναν μόνιμο στρατό, προσωρινά απασχολούμενων, στην εκπαίδευση και μάλιστα, εκ περιτροπής, χρόνο με το χρόνο ανάλογα με τα αποτελέσματα του διαβλητού διαγωνισμού του ΑΣΕΠ, αφού οι διοριστέοι αυτού προηγούνται των αναπληρωτών (πλην 16μηνιτών) στην πρόσληψη.

Για να επιβεβαιώσει τη "δημοκρατικότητά" του, το ΥΠΕΠΘ άρχισε να εφαρμόζει το νόμο, πριν καν ψηφιστεί από τη Βουλή, καλώντας τους αδιόριστους συναδέλφους μας από 2-17 Αυγούστου να ξαναϋποβάλλουν αιτήσεις. ΄Οποιος πρόλαβε τον κύριο είδε…

΄Εδωσε στη δημοσιότητα το νέο σχέδιο νόμου, που αφορά την περιφερειακή οργάνωση και διοίκηση της εκπαίδευσης, την επιμόρφωση και την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.

Το "τρία σε ένα" πολυνομοσχέδιο κινείται στη λογική του ν. 2525/77 και έρχεται να καλύψει ένα κενό στο θεσμικό πλαίσιο.

Με την περιφερειακή οργάνωση και διοίκηση της εκπαίδευσης, κάτω από τον ψευδεπίγραφο τίτλο της αποκέντρωσης, έρχεται ουσιαστικά να δημιουργήσει μια νέα πιο ιεραρχική, πιο συγκεντρωτική, πιο αυταρχική δομή.

Αυτή η αναπροσαρμογή από τους νομαρχιακούς οργανισμούς εκπαίδευσης στις περιφέρειες έχει να κάνει με την εναρμόνιση με τα ευρωπαϊκά πρότυπα, και απαιτείται για την καλύτερη απορρόφηση κοινοτικών προγραμμάτων αλλά και για την αποσυμπίεση του κεντρικού κρατικού μηχανισμού.

Ο διορισμένος περιφερειακός δ/ντής αποκτά δικαιώματα "ζωής και θανάτου" σ' όλες τις λειτουργίες και το προσωπικό της εκπαίδευσης. Ουσιαστικά, στη διαδικασία της αξιολόγησης πολλές λειτουργίες της ΕΑΣΜ δίδονται πλέον στον περιφερειακό διευθυντή και τον συντονιστή σχολικό σύμβουλο.

Με την αξιολόγηση- είκοσι χρόνια μετά την κατάργηση του επιθεωρητή- επιχειρείται ο ασφυκτικός έλεγχος και η υποταγή των εκπαιδευτικών και της εκπαίδευσης από την εκάστοτε κυβερνητική πολιτική, από τους νόμους της αγοράς και του κέρδους.

Αν ο έλεγχος, για το τι και το πώς το διδάσκεις ίσχυε μια φορά με τα κρατικά αναλυτικά προγράμματα, με τα βιβλία του μαθητή, τα βιβλία του δασκάλου και τη δαμόκλεια σπάθη της ύλης, σήμερα πολλαπλασιάζεται, αφού θα υπάρχουν δείκτες και πρότυπα για την κάθε εκπαιδευτική λειτουργία.

Δημιουργείται μια πρωτοφανής αξιολογική πυραμίδα: περιφερειακός διευθυντής- συντονιστής σχολικός σύμβουλος- προϊστάμενος διεύθυνσης- γραφείου- σχολικός σύμβουλος διευθυντής σχολείου με τελικό αποδέκτη τον εκπαιδευτικό. Μαζί μ' αυτούς θα αξιολογούν οι 100 πάρεδροι του σώματος αξιολογητών του Π.Ι. μαζί με τους αντίστοιχους υπεύθυνους των "ομάδων εργασίας" του Κ.Ε.Ε.. Σε αυτούς διαχέονται οι ευθύνες που είχε το ΣΜΑ. Τους δείκτες και τα κριτήρια της αξιολόγησης θα καθορίσουν το Κ.Ε.Ε. και το Π.Ι. Ήδη, για το πώς θα διαμορφωθούν υπάρχουν τα πρότυπα, οι δείκτες της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ.

"οι ανεπαρκείς θα τίθενται εκτός σχολείου"

Φ. Πετσάλνικος, Έθνος (2/9/2001)

Από την αξιολόγηση που αφορά ΟΛΟΥΣ τους εκπαιδευτικούς, για όλη την εκπαιδευτική τους θητεία θα εξαρτάται:

Η μονιμοποίηση των νεοδιόριστων.
Η βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη. Σύμφωνα με τον ισχύοντα ΔΥΚ, αν υπάλληλος κριθεί δυο φορές μη προακτέος, παραπέμπεται στο πειθαρχικό συμβούλιο για την τιμωρία του.
Η σύνδεση μισθού- απόδοσης- αξιολόγησης, που θα 'ναι και ο κεντρικός άξονας του νέου μισθολογίου που προετοιμάζεται από την κυβέρνηση- ανοίγει το δρόμο και για επιπτώσεις στο μισθό, αφού ένα τμήμα του μόνο θα θεωρείται ως εγγυημένο και το υπόλοιπο (εξωδιδακτικό- κίνητρο απόδοσης), θα μπορεί να εξαρτάται από το αξιολογικό αποτέλεσμα.
Η κατάληψη θέσης στελέχους της εκπαίδευσης. Ουσιαστικά, αυτό το κομμάτι του κλάδου θα 'ναι και ο "δούρειος ίππος" για την επιβολή της αξιολόγησης. Γιατί, η πρόθεση του υπουργείου είναι, να αποτελεί η αξιολόγηση το 50% της συνολικής βαθμολογίας επιλογής.

Και για να μην υπάρχουν αυταπάτες, ο κ. Πετσάλνικος σε συνέντευξή του στο ΄Εθνος (2/9/2001) αναφέρει " και οι εκπαιδευτικοί με πάνω από 20 χρόνια θα αξιολογούνται". Γιατί, όπως αναφέρει και το σχέδιο νόμου το υπουργείο αξιολογεί, όποτε άλλοτε κρίνει αναγκαίο. Όσο για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στις νέες τεχνολογίες, αποδεικνύεται μια εξαιρετικά κερδοφόρα διαδικασία, αφού ήδη, τμήματά της έχουν εκχωρηθεί στα ιδιωτικά συμφέροντα (Όμιλος Ξυνή κ.λ.π.).

Η ΔΟΕ για μια ακόμα φορά σε τροχιά απραξίας και συναίνεσης...

Στην 70ή Γ.Σ. του Κλάδου, επιβεβαιώθηκε με τον πιο δραματικό τρόπο η σύμπλευση ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ στα κορυφαία ζητήματα που αφορούν την εκπαίδευση. Από κοινού ψήφισαν την οριστική απεμπολή της θέσης των εκπαιδευτικών για διορισμούς από την επετηρίδα, αποδεχόμενοι ως μορφή πρόσληψης το διαβλητό διαγωνισμό του ΑΣΕΠ (60%) και μία λίστα αναπληρωτών, με βάση την προϋπηρεσία τους και όχι το έτος λήψης πτυχίου (το 40%), θέση που επικροτήθηκε και από το Υπουργείο Παιδείας δημιουργώντας τη νέα νομοθετική ρύθμιση για τους αναπληρωτές, που διασφαλίζει τη….μονιμότητα στην αδιοριστία και την προσωρινότητα.

Από κοινού, ψήφισαν τις θέσεις για όλα τα υπόλοιπα ζητήματα σε χρόνο ρεκόρ (60΄), αφού βιάζονταν να πάνε στην κάλπη για να λύσουν τις λιστομαχίες τους.

Ενδεικτική της σήψης και της κρίσης του υποταγμένου συνδικαλισμού, ήταν η διαδικασία συγκρότησης του προεδρείου της Δ.Ο.Ε. Οι λιστομάχοι της ΠΑΣΚ δεν "κατάφεραν" να καταλήξουν σε κοινή πρόταση για το πρόσωπο του προέδρου. Έφτασαν στο σημείο δύο υποψηφιοτήτων για να εξυπηρετήσουν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες που καμιά σχέση δεν έχουν με θέσεις, αρχές ή έστω προσέγγιση διαφορετικών αποχρώσεων του εκσυγχρονισμού.

΄Ετσι, η ΔΑΚΕ με 4 ψήφους (η σύνθεση του νέου Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε : ΠΑΣΚ 5, ΔΑΚΕ 4, ΔΕΕ 1, ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ 1) και με βάση τη σχετική πλειοψηφία, πήρε όλα τα αξιώματα του Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. ώστε σε περίπτωση επανόδου της Ν.Δ. στην εξουσία, να εξαργυρώσει με την αδράνεια του κλάδου τους προεδρικούς θώκους.

Αυτός ο συνδικαλισμός, που υποτάσσεται στη φιλοσοφία και τη λογική της κυβέρνησης, που προωθεί ως θέσεις του Κλάδου- ερήμην των Γ.Σ. των Συλλόγων- τις απόψεις του υπουργείου, είναι εχθρικός και επικίνδυνος για τους εκπαιδευτικούς.

Η κατάσταση της αδράνειας και του συμβιβασμού δεν μπορεί να συνεχιστεί.

Ειδικά τώρα που γινόμαστε μάρτυρες μιας συνολικής επίθεσης από μεριάς της κυβέρνησης οι συλλογικοί αγώνες, οι αγώνες διάρκειας ως τη νίκη είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαίοι. Παίρνοντας την υπόθεση στα χέρια μας κόντρα στην κυβερνητική πολιτική και τον υποταγμένο, κυβερνητικό, κρατικό συνδικαλισμό. Ενισχύοντας τις συλλογικότητες των Γ.Σ., τον οριζόντιο συντονισμό τους, δημιουργώντας παντού και συντονίζοντας επιτροπές αγώνα.

Δημιουργώντας τις βάσεις για μαχητικό απεργιακό αγώνα διάρκειας, με επαναλαμβανόμενες μορφές που θα τον διαχειρίζονται οι απεργιακές επιτροπές σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο ως τη νίκη.

Κατάργηση των ν. 2525&2640. 2χρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή, 12χρονο δημόσιο, δωρεάν σχολείο, χωρίς διαχωρισμούς και εξεταστικούς φραγμούς για όλα τα παιδιά.

Όχι στην αξιολόγηση - χειραγώγηση. Απόσυρση τώρα του νέου πολυνομοσχεδίου. Κανένας αξιολογητής στην τάξη. Καμιά συμμετοχή σε επιτροπές αξιολόγησης. Παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στα σχολεία με αποφασιστικό ρόλο και λόγο στη σχολική κοινότητα και το σύλλογο διδασκόντων.

Ανατροπή του "ενιαίου" μισθολογίου. Πραγματικές αυξήσεις ώστε να ζούμε αξιοπρεπώς από ένα μισθό. Μισθός πρωτοδιόριστου ίσος με 350.000. Ενσωμάτωση όλων των επιδομάτων στο βασικό μισθό (εκτός χρονοεπιδόματος και οικογενειακού που να δίνεται και στους δύο). Όχι στη σύνδεση μισθού- απόδοσης- αξιολόγησης. Ελεύθερες Συλλογικές Συμβάσεις για όλα τα ζητήματα των αγωνιζόμενων κλάδων χωρίς τη διαμεσολάβηση της ΑΔΕΔΥ.

Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων. Κανένας νέος νόμος που να κινείται σε αντιασφαλιστική λογική. Όχι στο διάλογο - κοροϊδία. Μείωση των ορίων συνταξιοδότησης (55 χρονών ή 25 χρόνια δουλειά). Κατάργηση των εργατικών ασφαλιστικών εισφορών. Να δοθούν πίσω τα κλεμμένα στα ασφαλιστικά ταμεία.

Μαζικοί διορισμοί εκπαιδευτικών. Επαναφορά της επετηρίδας. Να γίνει τώρα τέτοιος αριθμός διορισμών ώστε να διοριστεί από την επετηρίδα και ο τελευταίος αναπληρωτής που έχει επιγράψει έστω και μια σύμβαση. Όχι στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ. 20 μαθητές ανά τμήμα. Αναβάθμιση της οργανικότητας όλων των σχολείων και νηπιαγωγείων με βάση το 1/20