Αντισταθείτε... σ` αυτόν που χαιρετάει απ` την εξέδρα ώρες ατέλειωτες...
Αντισταθείτε ...σ` όλους αυτούς που λέγονται μεγάλοι...
...σ` όλα τα ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε...
...στις κολακείες τις ευχές τις τόσες υποκλίσεις...
Αντισταθείτε ...στα εργοστάσια πολεμικών ειδών...
...σ` αυτούς που λένε λυρισμό τα ωραία λόγια...
...σ` όλους τους αδιάφορους και τους σοφούς...
...στους άλλους που κάνουνε το φίλο σας...

Μιχάλης Κατσαρός

Ο «ΝΕΟΣ», «ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ» ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΑΡΧΙΣΕ!!!

ΑΦΟΥ ΤΟΥΣ ΞΕΡΟΥΜΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΜΑΣ ΞΕΡΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ

ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ!!!

Η κυβέρνηση Σημίτη με τα εκσυγχρονιστικά-τεχνοκρατικά επιτελεία της, έχοντας σα βάση επίθεσης το νεοφιλελευθερισμό και την καταστολή εναντίων όλων των κοινωνικών ομάδων, εδραιώνει το "σύγχρονο" μοντέλο του "νέου κοινωνικού" κράτους για περισσότερο και αποτελεσματικότερο κοινωνικό έλεγχο. Η απόλυτη εναρμόνιση των επιλογών της με τις αποφάσεις των διεθνών οικονομικών φόρουμ, των ευρωπαϊκών και των υπερατλαντικών μεγάλων αφεντικών της, καταρρίπτει και τα τελευταία φύλλα συκής του λεγομένου κράτους "πρόνοιας".

Με πρόσχημα τον πόλεμο, οι εγχώριοι εκσυγχρονιστές, εκμεταλλεύονται στο έπακρο το νέο σκηνικό που έχει διαμορφωθεί σε παγκόσμιο επίπεδο και καταθέτουν το νέο μετά ΟΝΕ προϋπολογισμό, των μηδενικών αυξήσεων του 2,5%, των συρρικνωμένων κοινωνικών παροχών, των φοροαπαλλαγών των επιχειρήσεων.

Παράλληλα, με την επίσπευση της δρομολόγησης του 3ου εκσυγχρονιστικού κύματος, επιβεβαιώνουν στην πράξη ότι οι "συντεχνίες" και οι "ανάξιοι", που συνεχίζουν να αντιστέκονται ή θα αντισταθούν, θα περάσουν ακόμα δυσκολότερες ημέρες:

και προετοιμάζουν

* Το νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο και το νέο σύστημα αμοιβών
* Τη σύνδεση μισθού/ βαθμού-απόδοσης με την αξιολόγηση- χειραγώγηση-πειθάρχηση 
* Την απελευθέρωση της αγοράς εργασίας με την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων

αποφασίζουν και διατάζουν

* Την εμπορευματοποίηση - εκποίηση της υγείας - παιδείας - πρόνοιας
* Τη δημιουργία ηλεκτρονικού μητρώου για τον έλεγχο των εργαζομένων
* Την επίσπευση των ιδιωτικοποιήσεων (ΟΤΕ, ΕΛΠΕ, ΔΕΗ, ΤΑΧ.ΤΑΜ, ΕΣΥ)
* Τον ιεραρχικό - συγκεντρωτικό περιφερειακό έλεγχο της δημόσιας διοίκησης
* Τον έλεγχο - καταστολή - ποινικοποίηση των διεκδικητικών και κοινωνικών αγώνων
* Τη μεταφορά υπηρεσιών του δημοσίου στον ιδιωτικό τομέα (ιματισμός,συντήρηση κλπ)

Για την επίτευξη των παραπάνω σχεδίων της η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ διαθέτει και τις αναγκαίες συμμαχικές δυνάμεις, των νέου τύπου κεφαλαιοκρατικών διαπλεκόμενων κόμβων, σήψης και διαφθοράς (αναθέσεις έργων υποδομής, ολυμπιάδας κλπ) και τις ανάλογες επικοινωνιακές στηρίξεις των ΜΜΕ. Αλλά επίσης διαθέτει και χρησιμοποιεί και τις ειδικές δυνάμεις των "ειδικών" "λογίων" της επιστήμης, των "ειδικών" απορροφητών κονδυλίων ( βλ. Γ΄ Κοινοτικό πακέτο), των "ειδικών" πληροφοριοδοτών (ΕΥΠ), των "ειδικών" του υποταγμένου συνδικαλισμού (ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ).

Όλες οι παραπάνω ειδικές δυνάμεις και η καθεμιά ξεχωριστά , αλλά πάντα σε συνεννόηση με την πολιτική εξουσία συναποφασίζουν, συνδιατάζουν και συνυλοποιούν το παράγγελμα: 

ΥΠΟΤΑΞΤΕ ΚΑΙ ΕΛΕΓΞΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ. ΑΡΜ!

 Ο επίλογος αυτού του μοντέλου κυριαρχίας και εξουσίας των εκσυγχρονιστών είναι: 

ΑΓΟΡΑ, ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ, ΑΣΦΑΛΕΙΑ, ΑΓΟΡΑ ΚΑΙ ΤΑΞΗ

Η ομιλία Σκανδαλίδη, στο 31ο συνέδριο της ΑΔΕΔΥ, έρχεται να επαναεπιβεβαιώσει τις εξαγγελίες του Σημίτη στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης και τις αποφάσεις του 6ου συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ. Αποτελεί την εξειδικευμένη συνέχεια του εικοσάλογου της Βασούλας και του δεκάλογου του πρωθυπουργού, στο πρώτο μετά τον ανασχηματισμό υπουργικό συμβούλιο, για ένα "νέο, ευέλικτο" εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης και του κράτους.

Η κατάθεση, από τον υπουργό, του στίγματος της "νέας" εποχής, με τις προσυπογραφές του νεοφιλελεύθερου μετώπου ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ, δίνει το "όραμα" των εκσυγχρονιστών για ένα "νέο" πογκρόμ ελέγχου-χειραγώγησης- καταστολής και ανατροπής εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

Τα κυριότερα σημεία του εκσυγχρονιστικού μανιφέστου για ένα πιο "σύγχρονο", νεοεξουσιαστικό και νεοταξικό κράτος-χωροφύλακα είναι:

• Διαρκής παρακολούθηση της οικονομίας της αγοράς και προσαρμογής της στην μετά ΟΝΕ εποχή. 

• Εγκαθίδρυση στόχων και αξιολόγησης όλων των διοικητικών μονάδων του δημόσιου τομέα ως ατομικό και συλλογικό κριτήριο απόδοσης- επιμόρφωσης -εξέλιξης (βλ. νόμους "πολιτεία",2525και2640,2889κλπ).

• Πολιτειακός οργανωτικός έλεγχος για την οικοδόμηση του "νέου κράτους" με τη δημιουργία νέων περιφερειακών-συγκεντρωτικών οικονομικών και κοινωνικών δομών. 

• Δημιουργία σχολών διοίκησης για τις διαρκείς επιμορφώσεις-συμμορφώσεις των δημοσίων υπαλλήλων. 

• Σύσφιξη των σχέσεων με τους οργανισμούς παγκόσμιας διάστασης και δράσης (βλ. ΔΝΤ,ΟΑΣΑ,Ε.Ε,ΝΑΤΟ,ΠΟΕ,ΗΠΑ).

ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ...ΠΑΝΤΑ Ο " ΣΤΟΧΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΗΣ"

 Με την έναρξη του συνεδρίου στις 21-11 και μετά την ομιλία του υπουργού αποδείχτηκε περίτρανα πως η κρατικοσυνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΑΔΕΔΥ, εκτός από το ρόλο διαμεσολάβησης - μεσιτείας ανάμεσα στους εργαζόμενους και το κράτος, αναζήτησε και το νέο της ρόλο αναλαμβάνοντας εργολαβικά την ωραιοποίηση των νεοφιλελεύθερων αντιδραστικών αλλαγών που συντελούνται στη δημόσια διοίκηση κάτω από τη σκιά του "νέου κοινωνικού" κράτους του ΠΑΣΟΚ.

 Με τη στάση τους αυτή προσπαθούν ν` αναβαθμίσουν τη θέση τους απέναντι στην κυβέρνηση και τους εργοδότες, για να συνεχίσουν να αποτελούν και στο μέλλον τους "αξιόλογους και συνεπείς" συνομιλητές και διαπραγματευτές. Προσπαθούν δηλαδή ν` ανανεώσουν το ρόλο τους, σαν πυροσβεστών των κοινωνικών αντιδράσεων και της λαϊκής κατακραυγής με το ξεπάγωμα του ασφαλιστικού και την επανέναρξη του πολυδιαφημιζόμενου "κοινωνικού διαλόγου", που είναι προ των πυλών.

Γίνεται βέβαια κατανοητό πως οι γραφειοκράτες ποτέ δε θα πρότειναν ανοιχτά το πάγωμα των όποιων αγώνων, καθώς κάτι τέτοιο θα έφερνε και τη ρήξη με τη βάση των συνδικάτων. Τα αγωνιστικά ξεσπάσματά τους εξηγούνται από τη θέση που έχουν και κατέχουν και δέχονται σαν διαμεσολαβητές. Θέση, που από τη μια απαιτεί μια κάποια "αγωνιστικότητα" για να ικανοποιηθεί η βάση και από την άλλη συνεχείς υποχωρήσεις απέναντι στην κυβέρνηση (βλ. Εργασιακές σχέσεις, 35ωρο, ασφαλιστικό, συλλογικές συμβάσεις).

Είναι επίσης κατανοητό πως δε θέλουν αγώνες που να ξεκινούν από την ίδια τη βάση και να προχωρούν πέρα από κάποια όρια που οι ίδιοι έχουν θέσει. Τέτοιοι αγώνες που ξεφεύγουν από τον έλεγχό τους, υπονομεύουν το ρόλο τους σαν "υπεύθυνων" επαγγελματιών συνδικαλιστών, που ορίζουν το πώς, πότε, γιατί μιας απεργιακής κινητοποίησης και με ποια αιτήματα.

Καθ` όλη την διάρκεια του συνεδρίου επικράτησαν διαδικασίες σήψης, παζαριών και καμαρίλας σαν αποτέλεσμα του κρατικά δομημένου συνδικαλισμού και με αποκλειστική ευθύνη των κομματικών παρατάξεων των ΠΑΣΚ - ΔΑΚΕ - ΕΣΑΚ - ΣΥΝ. Κατ` αυτό τον τρόπο το μεν νεοφιλελεύθερο μέτωπο των δύο πρώτων επεδίωξε την πολιτικοσυνδικαλιστική ηγεμόνευση, στηρίζοντας από κοινού τα κυβερνητικά μέτρα νέας εσοδείας σε όλο το φάσμα του Δημοσίου, το δε μέτωπο των δύο τελευταίων επεδίωξε την ανάδειξή του σε "συνεπή" συνδιαχειριστή τουλάχιστον του κρατικά ελεγχόμενου συνδικαλισμού.

Οι διαδικασίες αυτές δεν είχαν καμία σχέση με τις διαθέσεις των εργαζομένων της βάσης στο δημόσιο τομέα , με τις πραγματικές ανάγκες και αγωνίες τους. Πολύ περισσότερο δεν είχαν σχέση με τις μεγάλες κινητοποιήσεις της άνοιξης για το ασφαλιστικό, την αναγκαιότητα για οργάνωση του αγώνα ώστε να αντιμετωπιστεί η νέα λιτότητα και η καταστρατήγηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων.

Αναφέρουμε χαρακτηριστικά ότι το πρόγραμμα δράσης για τις περαιτέρω μη κινητοποιήσεις της ΑΔΕΔΥ, αποτέλεσε μια μίζερη και ρουτινιάρικη συζήτηση 30 λεπτών. Τη στιγμή που οι προτεινόμενες καταστατικές και οργανωτικές αλλαγές της εισήγησης της ΑΔΕΔΥ για την ένταξη των σωμάτων ασφαλείας και της ΕΥΠ στους κόλπους της απασχόλησαν το συνέδριο για τέσσερις μέρες.

 Το σίγουρο είναι ότι ο μεγάλος πρωταγωνιστής για τον κυβερνητικό και κομματικό συνδικαλισμό όλων των αποχρώσεων ήταν οι έδρες και οι πολιτικοσυνδικαλιστικοί συσχετισμοί στο νέο Γενικό Συμβούλιο και τη νέα Εκτελεστική Επιτροπή. Έτσι μέσα από ένα ρεσιτάλ υψηλής μαεστρίας έκοβαν και έραβαν συνέδρους και ομοσπονδίες στα μέτρα τους για να εξασφαλίσουν το μέγιστο αριθμό συνέδρων.

Μ` αυτόν τον τρόπο οι παρατάξεις της ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ-ΕΣΑΚ απέκλεισαν την ομοσπονδία των νοσοκομειακών γιατρών (ΟΕΝΓΕ) και επιδόθηκαν σ` ένα όργιο διευθετήσεων, παζαριών και μεθοδεύσεων ως την τελική ψηφοφορία.

Η ΕΣΑΚ και ο ΣΥΝ έφτασαν στο σημείο να ζητήσουν τη νομιμοποίηση όλων των σωμάτων ασφαλείας για μια "μοντέρνα συνδικαλιστική" πειθάρχηση και εσωτερική καταστολή των εργαζομένων. Επιχείρημά τους η επίκληση ότι "είναι κι αυτοί εργαζόμενοι" (sic).

Στο σημείο αυτό ν` αναφέρουμε ότι η νομιμοποίηση των δύο συνέδρων της ΕΥΠ έγινε από το μέτωπο ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ με τη συναίνεση της ΕΣΑΚ και με τις ταλαντεύσεις του ΣΥΝ.

Η επιχείρηση διεύρυνσης της ΑΔΕΔΥ για την ένταξη των σωμάτων ασφαλείας έγινε τελικά από το νεοφιλελεύθερο μέτωπο ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ και με την καθοριστική ιδιότυπη συναίνεση της ΕΣΑΚ και του ΣΥΝ.

Με την ολοκλήρωση του συνεδρίου στις 24-11 ο υποταγμένος συνδικαλισμός δέχτηκε ένα σημαντικό πλήγμα καθώς η ΠΑΣΚ έχασε την περιζήτητη αυτοδυναμία που είχε στο 85μελές Γ.Σ και η ΔΑΚΕ σαν παράταξη της αξιωματικής αντιπολίτευσης μείωσε τις δυνάμεις της. Ωστόσο τα ερωτηματικά και οι αρνητικές εντυπώσεις για τις παρατάξεις της ΕΣΑΚ και του ΣΥΝ παραμένουν και πολλαπλασιάζονται, γιατί ενεπλάκησαν και συμπορεύτηκαν συνειδητά με τις μεθοδεύσεις αλλοίωσης των συσχετισμών κατά το δοκούν για τον έλεγχο των "κουκιών" και την ταξινομία των εδρών τους.

Καθοριστικής σημασίας, για τους νέους συσχετισμούς στην ΑΔΕΔΥ, ήταν και η καιροσκοπική επιλογή της ΕΣΑΚ(ΚΚΕ) να κατακυρώσει ένα άκυρο ψηφοδέλτιο της ΠΑΣΚ. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την εξασφάλιση μιας καθοριστικής επιπλέον έδρας στην ΠΑΣΚ για την 17μελή Ε.Ε και την κλήρωση δύο εδρών μεταξύ των ΠΑΣΚ - ΔΑΚΕ - ΣΥΝ. Με τη μεθόδευση αυτή οι Κινήσεις- Παρεμβάσεις-Συσπειρώσεις έχασαν την τέταρτη έδρα στο 85μελές Γ.Σ.

Η πραγματοποίηση της κλήρωσης των δύο εδρών την Τετάρτη 5-12 είχε ως αποτέλεσμα την απόκτηση κυβερνητικής αυτοδυναμίας στη νέα Ε.Ε. αφού τόσο η ΠΑΣΚ όσο και η ΔΑΚΕ αύξησαν κατά μία τις έδρες τους στην Ε.Ε και ο ΣΥΝ απώλεσε τη δεύτερή του έδρα.

Τα αποτελέσματα των εκλογών αποτελούν αναμφισβήτητα μια σημαντική δικαίωση εκείνων των δυνάμεων που με αποφασιστικότητα έδωσαν τις μικρές και μεγάλες μάχες για την υπεράσπιση της ταξικής ενότητας των εργαζομένων και αντιστέκονται στην αντιδραστική πολιτική που εφαρμόζεται στο δημόσιο τομέα.

Όλο το προηγούμενο διάστημα δόθηκαν αλλά και δίνονται καθημερινά αγώνες, ξεκινώντας απ` τις μεγάλες απεργίες των εκπαιδευτικών το `97, τις συγκρούσεις στα εξεταστικά κέντρα το `98, τις μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις στα νοσοκομεία και στους ΟΤΑ, τις μεγαλειώδεις απεργιακές κινητοποιήσεις της άνοιξης για το ασφαλιστικό, τις μεγάλες αντιπολεμικές πορείες, τις κινητοποιήσεις ενάντια στον τρομονόμο και την καταστολή, τις αντιρατσιστικές διαδηλώσεις, την αντίσταση στην καταπάτηση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, την αντίσταση στον πολιτικό αυταρχισμό και τις διοικητικές αυθαιρεσίες.

Αποτελούν ελπίδα για τους αγώνες που έρχονται για την κατάργηση - απόσυρση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων και σχεδίων.

Είναι αξιόλογο σημάδι χειραφέτησης των εργαζομένων της βάσης που επικοινωνούν σεβόμενοι τις διαφορετικότητές τους, που καταφέρνουν να διαμορφώνουν νέες συλλογικότητες και που παίρνουν αποστάσεις από τους μηχανισμούς ελέγχου και χειραγώγησης των εργαζομένων και από τον υποταγμένο συνδικαλισμό των ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ.

Η αύξηση της δύναμης των Κινήσεων Παρεμβάσεων Συσπειρώσεων, από 16 σε 27 συνέδρους στο 31ο συνέδριο και από 2 σε 3 έδρες στο Γ.Σ, δικαιώνουν απλά τη στάση και τη δράση τους στη συνείδηση των εργαζομένων του δημόσιου τομέα. Τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο!

ΟΥΤΕ ΑΔΡΑΝΕΙΑ ΟΥΤΕ ΥΠΟΤΑΓΗ

 ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΜΑΧΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΙΚΑΙΩΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΟΥΣ

ψήφισαν 674, λευκά 1

Δεκέμβριος 2001

Επιστροφή

Περιεχόμενα