Αφού όλοι μας το ξέρουμε ότι:

 Πριν μια δεκαετία ο στόχος της παγκόσμιας αυτοκρατορίας των ΗΠΑ, δια στόματος πατέρα Μπους, ήταν η εδραίωση της Νέας Τάξης. Σήμερα και με αφορμή τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου στη Νέα Υόρκη και στο πεντάγωνο, με άλλοθι την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, μπορούμε να πούμε ότι η Νέα Τάξη πραγμάτων επιβάλλεται σε ολοένα και μεγαλύτερο τμήμα του πλανήτη, δια χειρός Κλίντον και υιού Μπους.

Πουθενά αλλού στο σύγχρονο κόσμο δεν ασκήθηκε τόσος εκβιασμός, τόση βία, τέτοιας έκτασης επιβολή, αλλά και πουθενά αλλού δεν συντρίφθηκαν τόσο πολύ ολόκληροι λαοί, οι κοινωνίες τους και η κληρονομιά τους.

Η απειλή για επέκταση του πολέμου και σε άλλες χώρες, με πρόσχημα την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, περιλαμβάνει λαούς και κινήματα αντίστασης που η παγκόσμια αυτοκρατορία των ΗΠΑ, η Ε.Ε και το ΝΑΤΟ έχουν βαφτίσει σαν "τρομοκρατία".

Οι πρόσφατες συζητήσεις στην Ε.Ε για την ψήφιση και υλοποίηση ενός πανευρωπαϊκού τρομονόμου αποσκοπούν στον έλεγχο-καταστολή-ποινικοποίηση των διεκδικητικών και κοινωνικών αγώνων. Έτσι, μπορούν να χαρακτηριστούν σαν τρομοκρατικές πράξεις απεργιακές κινητοποιήσεις ενάντια στην ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και τα αντιασφαλιστικά μέτρα, μαθητικές καταλήψεις και αποχές, καταλήψεις δημοσίων χώρων και δημοσίων οργανισμών.

Μετά το πρόσφατο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, ελάχιστοι πια είναι αυτοί που συνεχίζουν να ελπίζουν ότι η κυβέρνηση θα αλλάξει πολιτική και θα επιλύσει στοιχειώδη προβλήματα των μισθωτών, των νέων και των ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων. 

Με πρόσχημα τον πόλεμο εκμεταλλεύεται το νέο σκηνικό που έχει διαμορφωθεί σε παγκόσμιο επίπεδο και προετοιμάζει το νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, τη συρρίκνωση των κοινωνικών παροχών, τις μηδενικές αυξήσεις, την επίσπευση των ιδιωτικοποιήσεων, τις φοροαπαλλαγές των επιχειρήσεων, τη σύνδεση μισθού-απόδοσης, την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, την ποινικοποίηση των διεκδικητικών και κοινωνικών αγώνων.

Το καλοκαίρι που μας πέρασε το ΥΠΕΠΘ εξήγγειλε και νομοθέτησε μια σειρά μέτρων και σχεδίων που αλλάζουν άρδην το τοπίο στην εκπαίδευση. Στόχος κι αυτών των μέτρων η προσαρμογή - υποταγή της εκπαίδευσης στους νόμους της αγοράς και της πολιτικής εξουσίας. Τα συμπληρωματικά αυτά μέτρα όχι μόνο δε θίγουν τον σκληρό πυρήνα της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής αλλά αντίθετα βαθαίνουν και ολοκληρώνουν την ουσία και τις βασικές επιδιώξεις των νόμων 2525 και 2640, κάνοντάς τους ακόμα πιο σκληρούς. 

* Το νέο πολυνομοσχέδιο που κατατίθεται για ψήφιση αφορά την περιφερειακή οργάνωση και διοίκηση της εκπαίδευσης, την επιμόρφωση και την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.

Η νέα διοικητική - παιδαγωγική πυραμίδα γίνεται περισσότερο συγκεντρωτική και ιεραρχική. Συγκροτείται σε δεκατρείς περιφέρειες με επικεφαλείς τους περιφερειακούς διευθυντές, που συγκεντρώνουν απεριόριστες αρμοδιότητες. Έτσι ο εκπαιδευτικός αξιολογείται από το διευθυντή του σχολείου, το σχολικό σύμβουλο, από τους εκατό (100) παρέδρους του Π.Ι. και τις επιστημονικές ομάδες του ΚΕΕ (Κέντρο Εκπαίδευσης και Έρευνας). Από την αξιολόγηση που θα είναι περιοδική και θα αφορά όλους τους εκπαιδευτικούς θα εξαρτάται η μονιμοποίηση των νεοδιόριστων, η βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη, η υπηρεσιακή εξέλιξη, οι εκπαιδευτικές άδειες κλπ.

Επιπτώσεις θα υπάρχουν στο εργασιακό καθεστώς (δάσκαλοι πολλών ταχυτήτων) και στο συνδικαλιστικό κίνημα (δάσκαλοι με διαφορετικά εργασιακά συμφέροντα), αφού τα προβλήματα που μέχρι τώρα θεωρούνταν κοινά εξατομικεύονται. 

Το κάθε σχολείο καλείται να ανταποκριθεί με βάση το τρίπτυχο: ανταγωνισμός - παραγωγικότητα - ανταποδοτικότητα. Μια διαδικασία που αλλάζει το κλίμα μέσα στη σχολική τάξη αλλά και στο σύλλογο διδασκόντων. Η συνεργασία και το ομαδικό πνεύμα θα δώσουν τη θέση τους στον ανταγωνισμό και τη δουλοπρέπεια και η όποια παιδαγωγική αυτονομία θα αντικαθίσταται από την υποταγή, τη χειραγώγηση και τον ασφυκτικό έλεγχο. 

* Το νέο σχέδιο Π.Δ. για τα στελέχη της εκπαίδευσης ενισχύει την ιεραρχική δομή της εκπαίδευσης, και τη γραφειοκρατία Στην ουσία αυτά τα στελέχη θα υλοποιούν την κυβερνητική πολιτική. 

* Η ψήφιση του νέου νόμου για την πρόσληψη αναπληρωτών νομιμοποιεί την αδιοριστία - ανεργία και διαιωνίζει την προσωρινότητα και την εργασιακή ανασφάλεια Έτσι όποιος εκπαιδευτικός δε λάβει μέρος στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ ή δεν έχει δουλέψει ποτέ του αναπληρωτής, δεν προσλαμβάνεται ούτε ως αναπληρωτής.

* Το πρόγραμμα "Κοινωνία της Πληροφορίας" αποσκοπεί πρώτα και κύρια στη διαχείριση ενός μεγάλου κονδυλίου, του Γ΄ κοινοτικού πακέτου, από ιδιώτες που θα εξοπλίσουν τα σχολεία με υπολογιστές και λογισμικά προγράμματα.

Στην 70η Γ.Σ. της ΔΟΕ διαφάνηκε καθαρά ότι ο ρόλος του υποταγμένου συνδικαλισμού, της "κυβερνοαντιπολίτευσης" των ΠΑΣΚ - ΔΑΚΕ, είναι ο ρόλος του συμβουλάτορα και υποστηριχτή του ΥΠΕΠΘ. Σ΄ αυτή τη Γενική Συνέλευση επαναεπιβεβαίωσαν τους δεσμούς αίματος που είχαν από την 68η, στηρίζοντας και ψηφίζοντας από κοινού προτάσεις που επικροτήθηκαν από το ΥΠΕΠΘ, δίνοντάς του έτσι και το αναγκαίο άλλοθι για νέες αντιεκπαιδευτικές νομοθετικές ρυθμίσεις, μέσα στο καλοκαίρι. 

Από κοινού ψήφισαν

* Την οριστική κατάργηση της επετηρίδας, αφού αποδέχτηκαν ως μορφή πρόσληψης το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ (60%) και μια λίστα αναπληρωτών με βάση την προϋπηρεσία τους και όχι το έτος λήψης πτυχίου (40%). 

* Τη νέα ιεραρχική διοικητική πυραμίδα με βάση τις περιφέρειες και το ρόλο της στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. 

Από κοινού αρνήθηκαν να συζητήσουν τα αιτήματα για:

* πραγματικές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις

* κατάργηση της αξιολόγησης -ελέγχου- χειραγώγησης

* κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών μέτρων και σχεδίων

Οι στόχοι του νεοφιλελεύθερου μετώπου ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ ήταν και είναι συγκεκριμένοι. Θέλουν να μπολιάσουν τους εκπαιδευτικούς με το πνεύμα της υποταγής,του ατομικισμού, της πολυδιάσπασης. Μήπως ζητούσαν κάτι διαφορετικό ο Κοντογιαννόπουλος, ο Αρσένης και τώρα ο Ευθυμίου; 

ΟΥΕ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ!!!

Όσο πλησιάζουν οι εκλογές για την ανάδειξη του νέου Δ.Σ. του συλλόγου μας τόσο οι κομματικοί και κυβερνητικοί συνδικαλιστές θα επικαλούνται μια δήθεν ενότητα για ψηφοθηρικούς λόγους. Τη στιγμή που για ένα χρόνο κράτησαν το σύλλογό μας σε καθεστώς πλήρους αδράνειας. 

Με οποιαδήποτε ετικέτα και να μας παρουσιάζονται έχουν τη λογική του προστάτη και του ειδικού επαγγελματία συνδικαλιστή και όλη τους η αγωνιστικότητα εξαντλείται στο πώς θα μας απομακρύνουν όλο και περισσότερο από τα πραγματικά μας συμφέροντα.

Μετά τις εμπειρίες τόσων χρόνων γίνεται επιτακτική πλέον η ανάγκη για ένα νέο ξεκίνημα του συλλόγου μας. Η απόρριψη του υποταγμένου συνδικαλισμού πρέπει να μας οδηγήσει στο να ανιχνεύσουμε δρόμους συλλογικής δράσης, για να γίνουμε όλοι μαζί δημιουργοί της συλλογικότητας, να νιώσουμε την ομορφιά του αγώνα, τη δύναμη της αλληλεγγύης και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Για ένα σύλλογο όπου θα αποφασίζουμε όλοι εμείς, μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες (Γενικές Συνελεύσεις, Επιτροπές Αγώνα), για το τι θα παλεύουμε, πώς, πότε και με ποιες μορφές πάλης και όχι οι ειδικοί, επαγγελματίες συνδικαλιστές. Όπου το Δ.Σ. θα υλοποιεί μόνο τις αποφάσεις αυτές και θα συντονίζει τη δράση μας. 

Η αλήθεια είναι ότι σαν Ανεξάρτητη Παρέμβαση δεν έχουμε έτοιμες συνταγές. Δεν είμαστε κάποιοι "γκουρού" του συνδικαλισμού και της πολιτικής, ούτε έχουμε το αλάθητο του Πάπα. Έχουμε όμως τη διάθεση να συζητήσουμε και να αγωνιστούμε, με οποιονδήποτε συνάδελφο-συναδέλφισσα νιώθει να τον πνίγει αυτή η καθημερινότητα που μας έχουν επιβάλλει στα σχολεία. 

Απαιτούμε:

Νοέμβριος 2001

Επιστροφή

Περιεχόμενα