3ος
χρόνος "μεταρρύθμισης" και η αδιοριστία
σε συνδυασμό με τα κενά μέχρι και το
Νοέμβριο, απέδειξαν ότι οι 4 επετηρίδες
και ο διαγωνισμός της ντροπής
εξυπηρέτησαν μονάχα την ηγεσία του ΥΠ.Ε.Π.Θ..
Παράλληλα λογιών λογιών εξουσίες (ΠΑΣΚΕ,
ΔΑΚΕ, πανεπιστημιακοί) αναζητούν διέξοδο
από την αποτυχία του διαγωνισμού τους.
Χιλιάδες αδιόριστοι συνάδελφοι
βρίσκονται όμηροι σε λίστες αναμονής και
καλούνται να υποκύψουν στις ψευτοελπίδες
του επόμενου διαγωνισμού. Όμως το
εκπαιδευτικό κίνημα συλλογικά ανιχνεύει
την προοπτική μιας ακόμα πιο
αποτελεσματικής σύγκρουσης από εκείνη
του Ιούνη του ΄98.
3ος χρόνος "μεταρρύθμισης" και το υπουργείο μετατρέπει σε ιδεώδες τη δημιουργία πολυπληθών τμημάτων. Όμως γονείς και εκπαιδευτικοί βρίσκουν κοινούς δρόμους αγώνα για τη μείωση του ανώτερου αριθμού μαθητών ανά τμήμα.
3ος χρόνος "μεταρρύθμισης" και η μετατροπή του "λυκείου για όλους" σε "αποδοτικό λύκειο" έδειξε τις συνέπειες της: δεκάδες χιλιάδες μαθητές, με την ταμπέλα του αποτυχημένου, οδηγούνται στις "χωματερές" των Τ.Ε.Ε. και των Ι.Ε.Κ. Επειδή μάλιστα οι "αντικειμενικές - επιστη-μονικές" διαδικασίες των παντοειδών τεστ έχουν τις κοινωνικές τους προτιμήσεις, οι χωματερές γεμίζουν με τα παιδιά των λαϊκών τάξεων. Την ίδια ώρα οι μαθητές αναζητούν τους τρόπους για να μετατρέψουν τις περσινές μικρές νίκες τους σε ολικό θρίαμβο. Τώρα πια οι περσινές τους εκτιμήσεις για τις συνέπειες της εκπαιδευτικής πολιτικής έχουν επαληθευτεί.
3ος χρόνος "μεταρρύθμισης" και η περαιτέρω υποβάθμιση του αποφασισικού ρόλου του συλλόγου διδασκόντων συνοδεύεται από την αντίστοιχη αναβάθμιση των ελεγκτικών μηχανισμών (προϊστάμενοι, σχολικοί σύμβουλοι, διευθυντές). Το εκσυγχρονισμένο σχολείο θα είναι αυταρχικό, και ο δάσκαλος του υποταγμένος υπάλληλος. Από τη μεριά τους οι εκπαιδευτικοί αρνούνται να συστήσουν επιτροπές αυτοαξιολόγησης, και δεν προσφέρουν καμμία συμμαχία στο Υπουργείο. Με τον τρόπο αυτό η αξιολόγηση παραμένει κενό γράμμα.
3ος χρόνος "μεταρρύθμισης" και ο σεισμός του Σεπτέμβρη αποδεικνύει τη σαθρή υλική υποδομή του δημόσιου σχολείου. Η πολιτική της υποχρηματοδότησης της εκπαίδευσης αποκαλύπτεται. Το αίτημα της κάλυψης όλων των δαπανών της εκπαιδευτικής διαδικασίας από τον κρατικό προϋπολογισμό ενώνει την μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία.
3ος χρόνος "μεταρρύθμισης" και το τραπέζωμα με τα κονδύλια για την εξομοίωση συνεχίζεται, την ώρα που η εργασιακή αξία κάθε είδους πτυχίου μας υποβαθμίζεται. Αυτό τελικά που επιχειρείται είναι ο εξαναγκασμός όλων μας να ενταχθούμε στο κυνήγι των πιστοποιήσεων σε βάρος της προσωπικής μας ζωής. Αυτό τελικά που θα μείνει (;) είναι η εμπέδωση μιας μεταξύ μας ιεραρχίας στη βάση των "προσόντων". Εδώ απλώνεται ένα πεδίο αγώνα τεράστιο.
3ος χρόνος "μεταρρύθμισης" και το ολοήμερο σχολείο προβάλλει ως πανάκεια τόσο για τη λύση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι γονείς, όσο και για την αναβάθμιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Μόνο που δεν διευκρινίζεται : α. αν είναι παιδαγωγικά σωστή η δεκάωρη παραμονή των παιδιών στο σχολείο, β. ότι μετά την απορρόφηση των κονδυλίων της Ε.Ε., το κόστος για την λειτουργία του ολοήμερου θα μετακυληθεί στους γονείς, στους δήμους και στους χορηγούς, γ. ότι οι εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών θα "εμπλουτιστούν" με μορφές όπως αυτές της υποαπασχόλησης και του διακεκομένου ωραρίου, καθώς και ότι τόσο οι προσλήψεις όσο και η αξιολόγηση θα γίνεται από κείνους που θα πληρώνουν, δ. ότι στο πιλοτικό πρόγραμμα που τρέχει, οι εκπαιδευτικοί δεν είχαν κανένα λόγο για την οργάνωση του προγράμματος, αντίθετα κλήθηκανπειθαρχημένα και ως "όμηροι", όπως είπε η υπεύθυνη, να εφαρμόσουν τις οδηγίες.
3ος χρόνος "μεταρρύθμισης" και η μισθολογική στασιμότητα, η ανεργία, η υποαπασχόληση, η μαύρη εργασία και η διάλυση του όποιου κοινωνικού κράτους όχι μόνο συνοψίζουν το κόστος που πληρώνουν οι εργαζόμενοι για την ένταξη στην Ο.Ν.Ε., αλλά προϊδεάζουν και για το τι θα ακολουθήσει. Όταν στερέψουν οι ψευδαισθήσεις εύκολου πλουτισμού που προσφέρει το χρηματιστήριο, θα ξαναθυμηθούν μερικοί το αυτονόητο: δεν ζούμε παρά μονάχα απ' το μισθό μας..
3ος χρόνος "μεταρρύθμισης" και η αμφισβήτηση της από την ελληνική κοινωνία βαθαίνει. Ενάντια στην αίσθηση που δημιουργείται ότι οι εκλογές θα κρίνουν την τύχη της, υποστηρίζουμε ότι η ζωντανή εκπαίδευση δεν μπορεί να περιμένει παθητικά τις εκλογές. Υποστηρίζουμε ότι από την καθημερινούς αγώνες όλων μας εξαρτάται το αύριο του σχολείου, το αύριο των εκαπιδευτικών, το αύριο των εργαζομένων.
3ος χρόνος "μεταρρύθμισης"
και εμείς συνεχίζουμε τον αγώνα για ένα ελεύθερο
- δημοκρατικό σχολείο όπου: α.. το κράτος,
με χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό
και μόνο, θα χρηματοδοτεί το σύνολο των
διαδικασιών μιας ενιαίας, δημόσιας,
δωρεάν δεκατετράχρονης εκπαίδευσης από
το νηπιαγωγείο ως και το λύκειο, και β. η
εκπαιδευτική κοινότητα θα έχει τον
αποφασιστικό λόγο για το περιεχόμενο και
τις διαδικασίες της εκπαιδευτικής πράξης.
Να καταργηθούν οι ν. 2525 και
2640
Ενιαία 14χρονη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση
Μαζικοί διορισμοί από την ενιαία επετηρίδα
Μείωση αριθμού μαθητών ανά τμήμα
Όχι στην αξιολόγηση - πειθάρχηση μαθητών, εκπαιδευτικών.
Όχι στην εξομοίωση - εξόντωση
Κάλυψη όλων των δαπανών της εκπαίδευσης από τον κρατικό προϋπολογισμό
Στέγαση όλων των σχολείων σε πρωινή βάρδια και ασφαλή κτίρια
Όχι στο ολοήμερο σχολείο που αναιρεί την ενιαία, δημόσια, δωρεάν παιδεία, καταστρατηγεί τις εργασιακές μας σχέσεις και σχολειοποιεί τη ζωή των παιδιών
Ουσιαστικές αυξήσεις - ενσωμάτωση όλων των επιδομάτων στο βασικό μισθό
Σύνταξη στα 55
