ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ Α' ΒΑΘΜΙΑΣ

Μετά την ψήφιση του Νόμου 2986/2002 ( για την αξιολόγηση, το Υπουργείο Παιδείας επιχειρεί την εφαρμογή του, με τα Σχέδια υπουργικών αποφάσεων για την αξιολόγηση, το Καθηκοντολόγιο για τους εκπαιδευτικούς και το Σχολικό κανονισμό.

Ο σχολικός κανονισμός αποτελεί ένα σύνολο αρχών βάση των οποίων οι σχολικές μονάδες θα πρέπει να ρυθμίσουν τη συμπεριφορά των εκπαιδευτιών-μαθητών και τα καθημερινά ζητήματα που ανακύπτουν στο σχολείο.

Προσπαθεί να επιλύσει με έναν οργανωτικό- διοικητικό τρόπο καθημερινά προβλήματα που είναι σύμφυτα με τη δομή, τους στόχους, το περιεχόμενο και την κοινωνική σύνθεση του σχολείου. Για παράδειγμα "προβληματικές" συμπεριφορές όπως το κάπνισμα, το κάψιμο των βιβλίων, η καταστροφή της σχολικής περιουσίας, η καθυστέρηση στην ώρα προσέλευσης, η μη κόσμια εμφάνιση, το σκονάκι ,αντιμετωπίζονται σαν ατομικές αποκλίσεις -σχολικά παραπτώματα και όχι σαν κοινωνικά φαινόμενα-αντιδράσεις στο συγκεκριμένο εκπαιδευτικό σύστημα. Προτείνονται δε μέτρα καταστολής ,αγνοώντας ότι κανένα διοικητικό-πειθαρχικό μέτρο δεν έλυσε ποτέ ζητήματα, που οι αιτίες τους είναι βαθιά κοινωνικές.

Η επιείκεια χωρίς όρια νομιμοποιεί τις

αποκλίσεις και καλλιεργεί την αντίληψη της

ατιμωρησίας. (Σχολικός κανονισμός σελ 8)

Ποιός σταμάτησε να καπνίζει ,να μουτζουρώνει να αφήνει μακριά μαλιά ή να φοράει σκουλαρίκια επειδή έπεφταν αποβολές; Θα σταματήσουν τα σκονάκια και η αδιαφορία για το μάθημα, όταν το σχολείο παραμένει ένας συνεχής μαραθώνιος εξετάσεων μακριά από τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα των παιδιών ; Το μόνο που πετυχαίνουν τέτοια μέτρα είναι να αποκλείσουν -νωρίς- από την εκπαιδευτική διαδικασία εκείνο το κομμάτι της νεολαίας που δεν έχει αφομοιώσει το σύστημα αξιών του σχολείου.

Το καθηκοντολόγιο αποτελεί κι αυτό υπουργική απόφαση, που καθορίζει τα καθήκοντα και τις αρμοδιότητες του εκπαιδευτικού έως και του περιφεριάρχη.

Διαβάζοντας το κείμενο του κανονισμού λειτουργίας και του καθηκοντολογίου το πρώτο που μας έκανε εντύπωση ήταν ότι οι λέξεις "έλεγχος" "πειθαρχία" "καθοδήγηση" "ιεραρχία" "κύρος" επαναλαμβάνονται με αξιοσημείωτη συχνότητα, καθορίζοντας έτσι τις αρχές συμπεριφοράς που θέλουν να διαμορφώσουμε. Εν αντιθέσει η λέξη δικαίωμα απουσιάζει παντελώς.

Επιπλέον αποτελεί ένα μνημείο κακοποίησης των ενοιών, καθώς οι λέξεις δημοκρατία , ιεραρχική διάρθρωση, συμμετοχή, σεβασμός ρίχνονται ανάκατα στο εννοιολογικό μίξερ του εκσυγχρονισμού χάνοντας το νόημά τους με στόχο να κρύψουν το αντιδραστικό και αναχρονιστικό περιεχόμενό του.

Το φροντιστήριο εκθέσεως ιδεών που ανέλαβε τη σύνταξη του κειμένου το παράκανε. Σας παραθέτουμε δύο τέτοια αντιπροσωπευτικά σημεία λεξιλογικού κοκτέηλ.

Η δημοκρατική οργάνωση της σχολικής κοινότητας προϋποθέτει κανόνες, όρια, κατανομή

ρόλων και ευθυνών, ιεραρχική διάρθρωση της ομάδας, στοιχεία τα οποία συναντούμε και

στη λειτουργία αυταρχικά οργανωμένης ομάδας. Η ειδοποιός διαφορά έγκειται στο

σημαντικό γεγονός ότι τα προηγούμενα στοιχεία προέρχονται από τα μέλη της ομάδας, με

ελεύθερη εκλογή, με συναίνεση και συμμετοχή και αφήνουν περιθώρια διαφορών και

πλουραλισμού απόψεων. (Σχολικός κανονισμός σελ.1)

Που το βρήκε γραμμένο ο εκθεσάς ότι η δημοκρατία προϋποθέτει ιεραρχία είναι άγνωστο.Επειδή δε το σύστημα δομής και εξουσίας που περιγράφει το συναντάμε σε ολοκληρωτικά-φασιστικού τύπου μοντέλα οργάνωσης κοινωνιών, για να το δικαιολογήσει ισχυρίζεται ότι το επιλέξαμε ελεύθερα εμείς και άρα είναι δημοκρατικό.

Η πρόσβαση στο Γραφείο του Διευθυντή πρέπει να γίνεται σχετικά άνετα. Η συζήτηση με

τους μαθητές και η επικοινωνία μαζί τους πρέπει να γίνονται ελέυθερα, αλλά και με τον

πρέποντα σεβασμό εκ μέρος τους. Η επικοινωνία αυτή δε σημαίνει υιοθέτηση της

απόλυτης ισοπέδωσης, η οποία αποδυναμώνει την παιδαγωγική λειτουργία του ρόλου του.

(Σχολικός κανονισμός σελ.13)

Πότε κακομοίρογλου δάσκαλε σου ζητήθηκε η γνώμη για οτιδήποτε άλλο, εκτός από το πως θα εφαρμόσεις εντολές ,είναι επίσης άγνωστο.

Προσοχή η είσοδος στο τέμενος -το γραφείο με Γ κεφαλαίο- πρέπει να γίνεται ούτε δύσκολα (αρνητική διάθεση) ούτε άνετα (θετική διάθεση), αλλά σχετικά άνετα. Όπως λέμε : "ολίγον έγκυος".

Εδώ έχουμε και τη θαυμαστή επισήμανση ότι η επικοινωνία μεταξύ υφισταμένων και προϊσταμένων ελοχεύει κινδύνους εξίσωσης των μεν με τους δε. Γεγονός που κατά το συντάκτη πρέπει να αποφευχθεί για να μην κλονιστεί το κύρος του ηγέτη του σχολείου, διότι:

Ο Διευθυντής του σχολείου βρίσκεται στη κορυφή της πυραμίδας...... Είναι ο

ηγέτης...ασκεί επιρροή στους εκπαιδευτικούς, πρέπει να διαθέτει υψηλό κύρος και πειθώ,

να είναι κοινά αποδεκτός και να μην αμφισβητείται (Σχολικός κανονισμός σελ. 12)

Εξάλλου πρέπει να κάνει και τη "βρώμικη δουλειά":

"Οι εκπαιδευτικοί αντικαθιστούν εκπαιδευτικό ο οποίος λείπει και ανάλογα με την

περίπτωση ή καλύπτουν το κενό ή απασχολούν τους μαθητές, σύμφωνα με τις υποδείξεις

του Διευθυντή". ( Άρθρο 38, παρ.25)

Άσε που του επιφυλάσσεται κι άλλος ρόλος πιο πονηρός και αναβαθμισμένος, μια και κατά το Υπουργείο το πότε, το που και το τι θα λέμε είναι θέμα του Διευθυντή και των υπολοίπων συναδέλφων, που καλούνται να παίξουν το ρόλο του λογοκριτή.

"Για θέματα που αφορούν το σχολείο προβαίνουν σε ανακοινώσεις προς τους

μαθητές, τους γονείς ή τους πολίτες μόνο με τη σύμφωνη γνώμη του Διευθυντή και

του Συλλόγου Διδασκόντων" ( Άρθρο 38, παρ.14)

Για να μην παίρνουν δε τα μυαλά μας αέρα με τα περί Δημοκρατίας και συμμετοχής εύμορφα λόγια φροντίζουν να μας βάλουν στη θέση μας ορίζοντας ότι:

"Δε συγκαλείται συνεδρίαση του συλλόγου, αν το θέμα ή τα θέματα που πρoτείνονται για

συζήτηση ανήκουν, σύμφωνα με το νόμο, στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Διευθυντή

ή άλλου σχολικού φορέα ή όταν δεν είναι σύννομα". (Άρθρο 39, παρ. 3β)

Αν μετά από αυτό πιστέψατε ότι κάτι μας έμεινε να προτείνουμε, πλανάσθε πλάνην οικτρά διότι ακόμα και για τις επισκέψεις εισηγείται ο ηγέτης.

"Αποφασίζει ύστερα από εισήγηση του Διευθυντή του σχολείου, την ανάληψη δράσεων,

πρωτοβουλιών, προγραμμάτων, την οργάνωση επισκέψεων......." ( Άρθρο 41, παρ. Α8)

Το δε ελάχιστο περιθώριο που είχαμε να διαμορφώνουμε το χρόνο διδασκαλίας και την ύλη ανάλογα με τις ανάγκες της τάξης ξεχάστε το, διότι ο Βig Brother πρέπει να ελέγχει τα πάντα.

Καταγράφουν στα σχετικά βοβλία μετά τη λήξη της διδακτικής ώρας τη διδασκόμενη

ύλη.... ( Άρθρο 38, παρ.21)

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά τα,εντός σχολείου, "παιδαγωγικά" μέτρα οι άνθρωποι θέλουν να καθορίσουν και το πως θα ντυνόμαστε, θα μιλάμε και θα συμπεριφερόμαστε και στην υπόλοιπη ζωή μας.

"Η μορφή και το ύφος των εκπαιδευτικών, η κοινωνική τους ζωή και η γενικότερη

παρουσία τους δημιουργούν πρότυπα αναφοράς για τους μικρούς μαθητές , ιδίως των

μικρότερων ηλικιών, αλλά και για τους πολίτες, των μικρότερων κοινωνιών. Είναι

επομένως, ανάγκη να δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα σε θέματα που διαμορφώνουν την εικόνα

του εκπαιδευτικού". (Σχολ. Κανον.σελ 9)

Προτείνουμε στην πρωινή αναφορά -συγγνώμη προσευχή ήθελα να πω- ο Διευθυντής να ελέγχει το ύψος της κόμης μας, την κουστουμιά μας, και δη τους πόντους της γενειάδας μας,καθώς επίσης και την καθημερινή περιποίησή της.

Για δε τις συναδέλφισσες θεωρούμε απαραίτητο να επιθεωρείται ανελλιπώς το ύψος της φούστας.Άν δε υπερβαίνει το γόνατο, να τους χορηγείται από την υπηρεσία ο χιτών που αναγκάζονται να φοράνε προκειμένου να επισκεφθούν τα μοναστήρια.

Το σχέδιο υπουργικής απόφασης για την αξιολόγηση διέπεται από την λογική της παραγωγικότητας και της αποτελεσματικότητας του σχολείου, θεωρώντας το σχολείο κάτι ανάμεσα σε στρατώνα και επιχείρηση. Ειισάγει τον αυταρχικό έλεγχο και τις ποινές για τους εκπαιδευτικούς αποτυπωμένο σε μια ιεραρχική πυραμίδα που όλοι στο τέλος ελέγχουν τον εκπαιδευτικό.

Πρώτα απ' όλα μας αφορά όλους και είναι εισιτήριο διαρκείας:

"Η αξιολόγηση αφορά όλους τους εκπαιδευτικούς και είναι περιοδική, με προτεραιότητα

στις παρακάτω κατηγορίες: των εκπαιδευτικών για μονιμοποίηση και υπηρεσιακή

εξέλιξη/των ενδιαφερόμενων για την κάλυψη θέσεων στελεχών εκπαίδευσης/των στελεχών

εκπαίδευσης/των εκπαιδευτικών που επιθυμούν να αξιολογηθούν/και κάθε άλλη

περίπτωση που ήθελε κριθεί αναγκαία.
Για τους εκπαιδευτικούς : μέχρι 14 έτη υπηρεσίας ανά 3έτη

από 15 μέχρι 26 έτη ανά 4 έτη (Υπουργική απόφ. Σελ

Για τα στελέχη της εκπαίδευσης : ανά διετία." (Υπουργική απόφαση σελ.1)

Επειδή όμως όλα τα δάχτυλα ίσα δεν είναι, και όπως και να το κάνουμε, δεν είναι δυνατόν οι ίδιοι νόμοι που ισχύουν για το λαουτζίκο να ισχύουν και για τους προύχοντες, ο νομοθέτης της Αυτού Μεγαλιότητας προβλέπει :

" Σε περίπτωση που στέλεχος της εκπαίδευσης επιτυγχάνει αξιολογικό αποτέλεσμα 81-100 μονάδες, παραμένει στη θέση που κατέχει χωρίς επανάκριση" (Υπουργική απόφ. σελ. 16)

Μιλάμε για την πεμπτουσία της Δημοκρατίας. Νομοθετικό πλάισιο Μεσαίωνα και λίγο παραπίσω. Προβλέπεται αιματηρός αγώνας για την κατάκτηση της ισόβιας καρέκλας.

Για τους απλούς υπηκόους της βασιλοχουντίας προβλέπονται ποινές που φτάνουν μέχρι την απόλυση.

"....ο εκπαιδευτικός χαραχτηρίζεται "μη προακτέος" και παραπέμπεται στο αρμόδιο

υπηρεσιακό συμβούλιο με το ερώτημα είτε της μετάταξης, εφόσον κρίνεται ακατάλληλος

για το έργο του εκπαιδευτικού, επαρκής όμως για την προσφορά διοικητικής υπηρεσίας

είτε της απόλυσης για ανεπάρκεια στην εκτέλεση εκπαιδευτικών και διοικητικών κα-
θηκόντων". (Υπουργική αποφ. σελ. 17)

Γέμισαν ξαφνικά τα σχολεία ανίκανους και τεμπέληδες, το ΄πιασε ψυχοπονιά το κράτος και αποφάσισε να βάλει τάξη στο χάος και τον καθένα στη θέση του.-τους δικούς του λίγο ψηλότερα για να λέμε και τη μαύρη αλήθεια-

Επειδή όμως οι δουλοπάροικοι μπορεί να σηκώσουν κεφάλι, φροντίζουν να τους προλάβουν, διότι των "προυχόντων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν".

"Δέχονται στην τάξη τους Σχολικούς Συμβούλους κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας και συνεργάζονται μαζί τους" (Καθηκ. Σελ. 64)

Από παντού κοιτάνε να μας δέσουν χειροπόδαρα. Προσβάλλουν τόσο τη νοημοσύνη και αξιοπρέπειά μας, όσο και τα εργασιακά δικαιώματα και την παιδαγωγική ελευθερία μας. Αν μέχρι τώρα στεκόμασταν παρατηρητές των γεγονότων και "το δε βαριέσαι καλά είμαστε κι έτσι" βρισκόταν στο πίσω μέρος του κεφαλιού μας, είναι ανάγκη τώρα να αντιδράσουμε συλλογικά και αγωνιστικά υπερασπιζόμενοι τα δικαιώματά μας.