ΙΣΧΥΟΝ ΚΑΘΕΣΤΩΣ
Στην αρχή της προηγούμενης δεκαετίας και συγκεκριμένα το διάστημα 1990-92, με τρεις νόμους (ν. 1902/90, 1976/91, 2084/92) και με άλλους μεταγενέστερους, διορθωτικούς κυρίως των πρώτων, διαμορφώθηκε το σημερινό ασφαλιστικό - συνταξιοδοτικό καθεστώς.
Σημαντική εξέλιξη ήταν η διάκριση των ασφαλισμένων σε παλαιούς και νέους (ν. 2084/92).
Παλαιός ασφαλισμένος είναι εκείνος που ασφαλίστηκε για πρώτη φορά σε ασφαλιστικό οργανισμό κύριας ασφάλισης μέχρι και την 31-12-1992.
Νέος ασφαλισμένος είναι εκείνος που ασφαλίστηκε για πρώτη φορά σε οποιονδήποτε ασφαλιστικό οργανισμό κύριας ασφάλισης μετά την 1-1-1993 (άρθρο 18§1 του ν. 2084/92 όπως αντικαταστάθηκε με το ν. 2320/95 άρθρο 5§5). Δηλαδή όσοι διορίστηκαν μετά την 31-12-1992 αλλά είχαν ασφαλιστεί σε κάποιο φορέα κύριας ασφάλισης (ΙΚΑ, ΤΑΠ-ΟΤΕ, ΤΕΒΕ, ΤΑΕ, ΤΣΑΥ κ.λπ.) ανήκουν στην κατηγορία των "παλαιών ασφαλισμένων".