Επιστροφή| για την αυτονομία και την εκπαίδευση |
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
Νοέμβρης
1996
| Εμείς ... οι σύντροφοι |
Αν πάει κανείς μια βόλτα στα σχολεία , θα του κάνει υπερβολική εντύπωση η ομοιομορφία που κατά κανόνα υπάρχει στα περισσότερα . Ομοιομορφία των σχολείων ,των γραφείων , των συμπεριφορών. Μέσα όμως σ'αυτή την ομοιομορφία , ευτυχώς, συνεχίζουν να υπάρχουν φωτεινές επικοινωνιακές ματιές. Μάτια ανθρώπων ανήσυχων , που νιώθουν στο πετσί τους την ψυχρότητα και την εχθρικότητα του σημερινού εκπαιδευτικού συστήματος. Άνθρωποι που νιώθουν το βάρος της κοινωνικής πραγματικότητας και διατηρούν την ελπίδα της αλλαγής της. Άνθρωποι που διατηρούν συνειδησιακή σύγκρουση με τις νόρμες που τους επιβάλλονται, που νιώθουν το ίδιο μόνοι και ευάλωτοι απέναντι στους θεσμούς της εξουσίας.
Άνθρωποι - εκπαιδευτικοί, που ψάχνουν ακόμη, στα λαθρόβια έντυπα να βρούν τρόπους επικοινωνίας και συλλογικότητας.
Άνθρωποι - εκπαιδευτικοί, που διατηρούν ένα πείσμα αναζήτησης και "αγάπης σε καινούριες τρικυμίες" (που λέει και ο ποιητής)
Άνθρωποι - εκπαιδευτικοί, που όσο κι αν ο κυκλώνας της εποχής μας , μάς υποτάσσει σε διάφορες σφαίρες της ζωης , του χρόνου ή των ιδεών, συνεχίζουμε να διατηρούμε ένα "αντάρτικο" πνεύμα , ακροπατώντας στις ρωγμές της ιστορίας μην ξέροντας πολλές φορές τι να διασώσουμε ή τι να αντιτάξουμε αμήχανοι βλέποντας την ανημπόρια μαςστο ατομικό (μα πολλές φορές και στο συλλογικό ) πεδίο, να αντιστρέψουμε τη ροή των γεγονότων.
Όλοι εμείς, οι σύντροφοι της απογοήτευσης μα και της ελπίδας , της αναζήτησης και του πείσματος χρειάζεται να επικοινωνήσουμε συλλογικά , σεβόμενοι τις διαφορετικοτητές μας
|
Μια τέτοια ανοιχτή διεργασία , φιλοδοξούμε να πραγματοποιήσουμε όλοι όσοι συμμετέχουμε στην ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ Δεν είμαστε μια ακόμη παράταξη. Είμαστε κίνηση και διεργασία που θα πραγματοποιηθεί όταν υπαρκτές ανάγκες της εκπαίδευσης βρουν μια νέα χειραφετημένη , αυτόνομη και συλλογική διέξοδο επικοινωνίας και δράσης. |
Μετά από 7 χρόνια παρουσίας στο σύλλογο, έχουμε πια συνειδητοποιήσει , πως δεν αρκούν κάποιοι ψήφοι αλλά οι δράσεις , οι παρεμβάσεις και η επικοινωνία. Δεν αρκούν οι ψήφοι αν δεν εκφράζουν μια πρακτική , πολιτικής αντίστασης και θέσης
Αντιτάσσουμε στην πολιτική άποψη της αντιπροσώπευσης, την άποψη τηςσυλλογικής εκπροσώπησης με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες.
Αντιτάσσουμε στην πολιτική άποψη της εξουσιαστικής κρατικής- κομματικής κυριαρχίας , τη συλλογική πρωτοβουλία , δημιουργία και χειραφέτηση.
Αντιτάσσουμε στον παραδοσιακό συνδικαλισμό των κυβερνητικών λύσεων, των διαδρόμων και των συμβιβασμών, τον κοινωνικό συνδικαλισμό της πράξης και των αναγκών.
Πιστεύουμε ότι πρέπει να παρέμβουμε και στους όρους εργασίας μας και στην οργάνωσή της και κυρίως στο περιεχόμενό της
Ακόμη κι αν είμασταν καλοπληρωμένοι, το σημερινό σχολείο την ίδια πίεση και απέχθεια θα μας προσέφερε, γιατί είναι βαθύτατα άνισο, ταξικό και ισοπεδωτικό, τόσο σε κοινωνικό όσο και σε ιδεολογικό επίπεδο
Ξεκινάμε, λοιπόν, μια νέα περίοδο και απευθυνόμαστε σ'όλους όσους θεωρούμε συντρόφους
| Ένας μικρός απολογισμός |
Η εξαετία που πέρασε ήταν ιδιαίτερα σημαντική. Χρειάζεται να πούμε τα πράγματα με τ'όνομά τους και να μην τρέφουμε αυταπάτες για το τι έγινε. 'Αλλωστε τα όσα έχουν συμβεί, αποτελούν τις βασικές δομές για τα ερχόμενα χτυπήματα.
Την εξαετία αυτή δεχτήκαμε μια μεγάλη ήττα. Σ'όλα τα επίπεδα - παρά τις όποιες αντιστάσεις - πέρασαν όλες οι κρατικές επιλογές. Τη βασική ευθύνη, πέρα απ'τις κυβερνήσεις της Ν.Δ. και του ΠΑ.ΣΟ.Κ., την έχουν οι εκπαιδευτικές συνδικαλιστικές ηγεσίες που όχι μόνο συνέναισαν αλλά και ξεπούλησαν κάθε έννοια αγώνα.
Στο βαθμό όμως που οι δυνάμεις της ζωντανής εκπαίδευσης δεν αποκτήσουν ουσιαστική επικοινωνία τόσο μεταξύ τους όσο και με την κοινωνία, η μάχη θα δίνεται με μόνη προοπτική την ήττα.
Για να γίνει κάτι τέτοιο είναι απαραίτητο να διαμορφωθεί μία ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ, η οποία θα αποτελεί το πεδίο συνολικής συσπείρωσης των δυνάμεων της ζωντανής εκπαίδευσης.Σε μια τέτοια κατεύθυνση θα φροντίσουμε να συμβάλλουμε.
|
Αυτό απαιτεί μια νέα κουλτούρα επικοινωνίας ανάμεσά μας καθώς και μια νέα κουλτούρα των παρεμβάσεών μας. Τα βασικά στοιχεία μιας τέτοιας κουλτούρας είναι:
|
Ας δούμε όμως πιο συγκεκριμένα...
|
Οι μάχες που δώσαμε και η στάση της Δ.Ο.Ε. |
1989-90-91 : Το κυρίαρχο στοιχείο ήταν το Π.Δ. /190 για την εξομοίωση.
|
Η Δ.Ο.Ε. όχι μόνο συναίνεσε αλλά έκανε και απεργία για την εφαρμογή του |
Το Π.Δ. αυτό - που σήμερα γίνεται πράξη στο όνομα της "αναβάθμισης" του κλάδου - ουσιαστικά σημαίνει ότι χρειάζεται νέα πιστοποίηση του τίτλου μας για εργασία. Ήταν η βάση για τις πρώτες ρήξεις της επετηρίδας. Χώρισε την εκπαιδευτική μάζα σε δήθεν επιστημονικά και πανεπιστημιακά επαρκείς από τη μια και ανεπαρκείς από την άλλη. Οδήγησε στην κατηγοριοποίηση. Οδήγησε μια μερίδα 4ετών συναδέλφων να θέλουν να κατοχυρώσουν τη "διαφορετική τους κατάρτιση " με "σύλλογο Παιδαγωγών". |
|
Εμείς ζητάμε τη νομοθετική ρύθμιση ίσων και ίδιων εργασιακών, οικονομικών, επιμορφωτικών , διοικητικών δικαιωμάτων για τους τίτλους Π.Α. και Π.Τ. (ΑΥΤΟΜΑΤΗ ΕΞΟΜΟΙΩΣΗ ) |
1992 -93 : Η μάχη των ΠΕΚ.
|
Η Δ.Ο.Ε. καταγγέλλει τις επιτροπές αγώνα |
Σοβαρή προσπάθεια να περάσει η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και η σύνδεση με την παραγωγικότητα. Πρώτη προσπάθεια για πιστοποίηση ικανότητας εργασίας μέσω αξιολόγησης. Μαχητικό κίνημα ενάντια στην προσπάθεια αξιολόγησης . Συντονιστικές επιτροπές ενάντια στην υποχρεωτικότητα . Τα ΠΕΚ αλλάζουν μορφή. |
1991-1996. Ν /2327 για την Μετεκπαίδευση.
|
Η Δ.Ο.Ε. ψηφίζει το νόμο |
Η μετεκπαίδευση μετατρέπεται σε εξομοίωση και περνάει στην δικαιοδοσία των Π. Τμ. Νέα κατηγοριοποίηση. Η ΔΟΕ συμμετέχει στη νομική επιτροπή και ψηφίζει υπέρ του νόμου. Αποτέλεσμα : 'Οσοι δεν έχουν περάσει ΜΔΔΕ ή εξομοίωση δεν μπορούν να κάνουν καμμιά μορφωτική διαδικασία και είναι 'τυχεροί που δουλεύουν". |
| Ζητάμε : Ενιαίο οργανισμό επιμόρφωσης -μετεκπαίδευσης Επαναλαμβανόμενη 2ετή μετεκπαίδευση κάθε 10 χρόνια χωρίς εξετάσεις. Ελεύθερα σεμινάρια με ευθύνη των εκπαιδευτικών Θεματικές επιμορφώσεις για όλους με πολλαπλή επιλογή . |
1993 : Η μάχη της επετηρίδας.
|
Η Δ.Ο.Ε. καταγγέλλει τις επιτροπές αγώνα |
Η ΔΟΕ προτείνει και το υπουργείο υλοποιεί το πρώτο σπάσιμο της επετηρίδας. Μαχητικές συνελεύσεις στο Πολυτεχνείο. Η ΔΟΕ καταγγέλει τις αυτόνομες επιτροπές αγώνα. Σήμερα νέα σχέδια για ολοκληρωτικό σπάσιμο της επετηρίδας μέσω του νόμου για την αποκέντρωση. |
1994-1995 : Η μάχη για την αποκέντρωση
|
Η Δ.Ο.Ε. καταγγέλλει τις επιτροπές αγώνα |
Το υπουργείο προωθεί τους νόμους 2218 και 2240 για αποκέντρωση της εκπαίδευσης. Αιχμή του δόρατος τα νηπιαγωγεία. Μαχητική επιτροπή βάσης πρώτα των νηπιαγωγών και στη συνέχεια μαζικότατες συνελεύσεις όλου του κλάδου. Η ΔΟΕ καταγγέλει τις επιτροπές αγώνα και συμμετυέχει στην επιτροπή του ΥΠ.Ε.Π.Θ.Οι νόμοι βρίσκονται σε αναμονή υλοποίησης. |
|
Ζητάμε : Κατάργηση των νόμων 2218 και 2240. Μαζικούς διορισμούς με ενιαία επετηρίδα Εκπροσώπηση στη ΔΟΕ των νηπιαγωγών , των ειδικοτήτων και των αδιόριστων. |
|
Αντιμετωπίζοντας το ζόφο... |
| Στους όρους εργασίας. |
|
Οι μισθοί διαρκώς συρρικνώνονται . Τα σχολεία φυτοζωούν, χωρίς μέσα. Συνεχίζουν να υπάρχουν 30άρια τμήματα και πιστώσεις δίνονται με το σταγονόμετρο. Οι γονείς πληρώνουν. Οι εκπαιδευτικοί πληρώνουν. Ένας δεύτερος προυπολογισμός, που βγαίνει από τις τσέπες μας , συντηρεί τα σχολεία. Οι εταιρίες και οι χορηγίες εμφανίζονται. Η πελατειακή , ρουσφετολογική κάλυψη αναγκών για δημιουργική απασχόληση είναι πραγματικότητα. Τα σχολεία εξωθούνται στην ιδιωτικοοικονομική λειτουργεία. |
| Στην οργάνωση της εργασίας. |
|
Ενταση της ιεραρχίας και της ιδεολογίας της αξιολόγησης. Οι διευθυντές απομακρύνονται από την εργασία και μετατρέπονται σε διοικητικά και σχολικά "αφεντικά". Δικαίωμα για συλλογικές πρωτοβουλίες μόρφωσης έχουν μόνο οι σχολικοί σύμβουλοι. Οι σχολικές μονάδες και τα σχολικά συμβούλια δε συνεδριάζουν ή "απαγορεύεται " να αποφασίζουν. Αποφασίζουν μόνο οι αιρετοί με τα ΠΥΣΠΕ και διαμορφώνουν πελατιακή εξυπηρέτηση. Οι εκπαιδευτικοί δεν έχουν λόγο σε τίποτα. Είναι ιμάντες υλοποίησης κρατικών αποφάσεων. Αυτό ενισχύεται ιδεολογικά και από τα Παιδαγ. Τμήματα. Η επιστήμη οργανώνεται σε κλειστό ιερατείο. Το κράτος αποκεντρώνει τις ιεραρχίες του και τον έλεγχό του. Σε λίγο η αξιολόγηση θα συνδέεται και με το μισθό μας... |
| Στο περιεχόμενο εργασίας. |
|
Εντατικοποίηση και συντηρητισμός είναι οι βασικοί άξονες. Τα αναλυτικά προγράμματα πιεστικά. Οι ώρες ελευθερίας , κριτικής σκέψης και δημιουργίας των παιδιών ανύπαρκτες.Η κοινωνία τυφλωμένη απαιτεί : Γλώσσα - μαθηματικά - βαθμοί. Το άγχος αβάσταχτο. Το σχολείο - εργοστάσιο παρόν. Τα όνειρα των παιδιών απόντα. Η χαρά και το χαμόγελο απόντα. Η ηρεμία απούσα. Οι παρελάσεις και οι προσευχές στην ημερησία διάταξη. Η φαντασία και η κίνηση αποδιοπομπαίες. |
Αν όλα αυτά σας φόβισαν, δεν ξέρουμε.
Πάντως αυτή είναι η αλήθεια.
Απέναντι σ'αυτή πρέπει να σταθούμε και να πάρουμε ένα δρόμο.
Θα πει κανείς: καλά τρελάθηκαν όλοι ; Γιατί οι εκσυγχρονιστικές κυβερνήσεις μας ακολουθούν τέτοια πολιτική.
Μα αυτή η πολιτική είναι η πολιτική των περικοπών, της ιεραρχίας, της διάσπασης της εργασίας και των ενιαίων εργασιακών δικαιωμάτων.
Η πολιτική που καθορίστηκε στο Μάαστριχτ και που συνταράσσει το σύνολο των κοινωνιών σ'όλη την Ευρώπη.
|
Εμείς απαιτούμε :
|
|
Για το συνδικαλισμό |
|
Αναλυτικά οι απόψεις μας , για το θέμα αυτό, στα φυλλάδια : Ιούνιος '93 & Απρίλης '94 |
Ο επίσημος συνδικαλισμός είναι κρατικός , κομματικά υποταγμένος και κατά συνέπεια γραφειοκρατικός. Γι αυτό το λόγο οι συνελεύσεις μετατρέπονται σε εκλογικά πανηγύρια και τα Δ.Σ. βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τις σκέψεις και τις ιδέες μας Γι αυτό το λόγο η Δ.Ο.Ε. βρίσκεται ενάντια στα συμφέροντά μας
Χρειάζεται όμως να συγκρουστούμε με τον κρατικό συνδικαλισμό πρώτα και κύρια μέσα στις συνελεύσεις . Ο δρόμος της αποχής από τα δρώμενα , μόνο αυτούς εξυπηρετεί .Σας καλούμε να μετατρέψουμε τη συνέλευση σε πεδίο συγκρούσεων και αποφάσεων.
|
Προτείνουμε :
|
Το κείμενο αυτό υπογράφεται από τους συναδέλφους :
Αναγνωστόπουλο Νίκο
Αρβανίτη Βασίλη
Γιαννετοπούλου Αγγελίνα
Κοσμετάτο Παύλο
Κοτσώνα Γιώργο
Μακρή Βασίλη
Σκοπελίτου Ειρήνη
Τζέρπο Σπύρο
Ακόμη από τους σ/φους
Πανάγιο Κώστα
Ψηλογιαννόπουλο Τάσο
που βρίσκονται μακριά μας λόγω απόσπασης
και παραμένει ανοιχτό για όσους άλλους κινούνται σε υπόγεια ρεύματα , αριστερά της λεωφόρου του ιδιώτη.