ανεξάρτητες αυτόνομες αγωνιστικές ριζοσπαστικές

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.

  «Ο βασικός άξονας την κοινωνικής πολιτικής που απεικονίζει ο προϋπολογισμός 2010 είναι η διαμόρφωση ενός δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος, οικονομικά βιώσιμου που καλύπτει τις ανάγκες των πολιτών και εγγυάται την αλληλεγγύη των γενεών».

Απόσπασμα εισηγητικής έκθεσης προϋπολογισμού 2010

 

Η ΑΣΦΑΛΙΣΗ  ΣΤΗ ΔΙΝΗ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΩΝ

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μετά την τρομοκρατία του ελλείμματος για χάρη του οποίου προχωρά το 2010 σε νέα φοροαφαίμαξη των εργαζόμενων και περιστολή των κοινωνικών δαπανών, συστηματικά επιχειρεί μέσω «διαρροών» στα ΜΜΕ αλλά και επισήμων συνεντεύξεων να επιβάλει κλίμα τρομοκρατίας σχετικά με το ασφαλιστικό σύστημα. Προσπαθεί να πείσει τους εργαζόμενους πως το ασφαλιστικό βρίσκεται στα όρια της κατάρρευσης και πως μόνη του σωτηρία είναι η συναίνεση των εργαζόμενων σε μια βαθιά μεταρρύθμισή του που «αναγκαστικά» θα σημάνει και περιορισμό των παροχών. Πρόκειται για ξεκάθαρο εκβιασμό ώστε η ασφάλιση μέσω διάφορων διαδρομών και μεταβατικών ρυθμίσεων να μετατραπεί από δημόσιο αγαθό σε χώρο εκμετάλλευσης και κερδοφορίας για το κεφάλαιο. Επιπλέον περιγράφεται η εκτεταμένη διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος ως ανάγκη και προϋπόθεση για τη «σωτηρία» των οικονομικών του κράτους, και την εφαρμογή του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης.

Οι «αναγκαστικές» αποφάσεις του ευρωπαϊκού δικαστηρίου

Στο πλαίσιο αυτό η κυβέρνηση αξιοποιεί και την απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου για την ασφάλιση. Το σημαντικότερο μέρος της απόφασης δεν είναι αυτό που ζητά την εξίσωση των ορίων ηλικίας αλλά αυτό που χαρακτηρίζει την ασφάλιση των δημοσίων υπαλλήλων ως επαγγελματική και όχι ως κοινωνική. Επαγγελματική ασφάλιση σημαίνει ατομική ευθύνη του εργαζόμενου για τη συνταξιοδότησή του σαν άλλου είδους ελεύθερου επαγγελματία. Σημαίνει επίσης πως η ευθύνη για την κατάσταση των ταμείων μεταφέρεται στους εργαζόμενους! Ταυτόχρονα (και βολικά) «εμποδίζεται» το κράτος να παρέμβει στα ζητήματα χρηματοδότησης των ταμείων και ορίων ηλικίας. Η επαγγελματική ασφάλιση είναι η πρώτη επίσημη και με τη βούλα του κράτους αποδοχή της ιδιωτικής ασφάλισης ως μέρος της ασφάλισης του εργαζόμενου. Το ΠΑΣΟΚ έχει τις πολιτικές ευθύνες σε αυτό γιατί μαζί με τη ΝΔ συναίνεσε στο χαρακτηρισμό της υπόθεσης σαν επαγγελματικής ασφάλισης (και ως κυβέρνηση το 2004 και ως αντιπολίτευση μετά) και δεν υπεράσπισε τον κοινωνικό χαρακτήρα της. Τώρα νίπτει τα χείρας του και δηλώνει «αναγκασμένο» να εφαρμόσει την απόφαση. 

Τα ανατριχιαστικό είναι πως η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ετοιμάζεται να προβάλλει σαν εναλλακτική λύση για να «ξεγελαστεί» η Ε.Ε. και η «αναγκαστικότητα» της επαγγελματικής ασφάλισης των Δ.Υ. την ασφάλιση όλων των εργαζομένων στο δημόσιο στο ΙΚΑ(!) με το σκεπτικό πως η ασφάλιση του ΙΚΑ χαρακτηρίζεται ως κοινωνική από την Ε.Ε.!!! Δηλαδή θέλει να βάλει τους Δ.Υ. να επιλέξουν μεταξύ της Σκύλας της αύξησης των ορίων ηλικίας και της Χάρυβδης μια χειρότερης σε παροχές ασφάλισης.

Η αποτύπωση του σχεδίου της επαγγελματικής ασφάλισης στον Προϋπολογισμό

Ο προϋπολογισμός απεικονίζει σε κάθε αναφορά του τη λογική της επαγγελματικής ασφάλισης

Έτσι στο επίπεδο της χρηματοδότησης μειώνονται οι καταβολές του δημοσίου συνολικά στα διάφορα ταμεία κατά περίπου 1,5 δις ευρώ (-10,3%). Χαρακτηριστικό της λογικής περί επαγγελματικών ταμείων είναι το ότι η εισφορά του δημοσίου στη συνταξιοδότηση των δημοσίων υπαλλήλων χαρακτηρίζεται ως έλλειμμα! Πουθενά όμως δεν αναφέρονται τα διαφυγόντα έσοδα από την εισφοροδιαφυγή ακόμα και του ίδιου του δημοσίου που χρωστά ως εργοδότης στα ταμεία εισφορές 3,35δις από το 2004, πουθενά δεν αναφέρονται τα επιμέρους σκάνδαλα με τις εισφορές των εργαζομένων σε φορείς του δημοσίου που έχουν παρακρατηθεί αλλά δεν έχουν αποδοθεί στα ταμεία. 

Οι εισφορές των εργαζομένων και του δημοσίου στα ταμεία του δημοσίου εμφανίζονται μειωμένες το 2010! Και αυτό όχι γιατί θα μειωθούν οι κρατήσεις μας αλλά γιατί θα είναι λιγότεροι οι δημόσιοι υπάλληλοι. Προβλέπονται μόλις 27 εκ ευρώ για μόνιμους διορισμούς, το αντίστοιχο κονδύλι για ελαστική εργασία είναι 132εκ σε όλο το δημόσιο και επιπλέον 101εκ για ωρομίσθιους. Είναι επίσης διακηρυγμένη η πρόθεση της κυβέρνησης να εφαρμόσει την αναλογία                                                    5 αποχωρούν /1 προσλαμβάνεται σχετικά με τους διορισμούς στο δημόσιο. Λιγότεροι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι σημαίνει  και ταχύτατη χειροτέρευση των οικονομικών των ταμείων λόγω μείωσης των εισφορών. Έτσι θα προετοιμαστούν σύντομα και στο όνομα της «βιωσιμότητας» των ταμείων νέες περικοπές στα ασφαλιστικά δικαιώματα. Αποδεικνύεται πως η κοινωνική ασφάλιση συνδέεται άμεσα με την μόνιμη και σταθερή εργασία, πως η ύπαρξη της μιας είναι προϋπόθεση για την ύπαρξη και της άλλης και πως και οι δύο χτυπιούνται ανελέητα στη λογική του «περιορισμού» των δαπανών.

Όμως οι δαπάνες που δεν περιορίζονται είναι αυτές προς το κεφάλαιο. Το δημόσιο θα πληρώνει για 4 χρόνια  εργοδοτικές εισφορές για νέους εργαζομένους.  Θα συμβεί το εκπληκτικό: Οι εργαζόμενοι με τους φόρους τους θα πληρώνουν και το τμήμα της ασφάλισης που αντιστοιχεί στους εργοδότες! Μακιαβελική σύλληψη που ονομάζεται «προστασία της απασχόλησης»!  Τελικά είναι ξεκάθαρο πως οι συνεχείς αναδιαρθώσεις που σχεδιάζονται σημαίνουν μείωση τους εργατικού κόστους για κάθε εργοδότη, ξεκάθαρη κλοπή των εργαζόμενων και λειτουργία του δημοσίου με όρους και κριτήρια της αγοράς.

Οι προθέσεις τους είναι σαφείς και δεν ντρέπονται να τις περιγράψουν

Ο προϋπολογισμός περιγράφει  με σαφήνεια το ασφαλιστικό τοπίο που θέλουν να διαμορφώσουν : «Η θεσμοθέτηση της βασικής σύνταξης ως κοινή αφετηρία και η σταδιακή διαμόρφωση……του κατώτατου ορίου των 950 ευρώ για το ζευγάρι και των 550 ευρώ για το μεμονωμένο συνταξιούχο.», «συγχώνευση των ασφαλιστικών ταμείων σε μεγάλους βιώσιμους φορείς», «αναδόμηση των μονάδων πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας», (σελ 31 εισηγητική έκθεση ΓΚΠ)

Αυτή τη σύνταξη πείνας θα εξασφαλίζει το δημόσιο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, ούτε 500 ευρώ για κάθε συνταξιούχο στα ζευγάρια! Αυτός είναι ο 1^ος από τους τρεις πυλώνες ασφάλισης  του συστήματος  της τριμερούς χρηματοδότησης που οραματίζεται και διακηρύττει το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και το ΛΑΟΣ. Ο 2^ος πυλώνας είναι η επαγγελματική ασφάλιση όπου κάθε παραπάνω παροχή (αποδοχές ή καλύψεις περίθαλψης) θα είναι άμεσα συνδεδεμένη με το ύψος των εισφορών του εργαζόμενου.                  Ο 3^ος πυλώνας δεν είναι άλλος από την ιδιωτική ασφάλιση για την οποία προτίθεται η κυβέρνηση να ενισχύσει τα ήδη υπάρχοντα φορολογικά κίνητρα! 

            Είναι προφανές πως για την εξασφάλιση κοινωνικού συστήματος ασφάλισης με τόσο χαμηλές παροχές είναι απαραίτητα πολύ λιγότερα χρήματα ακόμα και από τα ελάχιστα σημερινά.

Η ακόμα μεγαλύτερη συγχώνευση των ταμείων επιβάλλεται  ώστε να γίνουν πιο εύκολα οι προς τα κάτω εξισώσεις συντάξεων και παροχών στο ύψος του 1^ου πυλώνα. Η αναδόμηση του συστήματος περίθαλψης θα σημάνει μετακύλιση σημαντικού μέρους του κόστους περίθαλψης στον ασφαλισμένο, αφού σε ένα επαγγελματικό σύστημα ασφάλισης αυτός είναι υπεύθυνος για τις καλύψεις του.

Θέλουν να αυξήσουν τα όρια συνταξιοδότησης

Οι προεκλογικές υποσχέσεις για μη αύξηση των ορίων τώρα έγιναν «μικρή» αύξηση των γενικών ορίων και πολύ μεγαλύτερη για επιμέρους κατηγορίες ασφαλισμένων. Ειδικότερα ετοιμάζουν αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης για το σύνολο των εργαζομένων  βασισμένοι και στην απόφαση του ευρωδικαστηρίου που άμεσα θα σημάνει 5 -17 χρόνια αύξηση εργάσιμου βίου για 140.000 γυναίκες Δ.Υ. Εδώ υπάρχει επιπλέον πλειάδα επιλογών για το πώς θα αναγκαστούν οι εργαζόμενοι να δουλεύουν μέχρι τα γεράματα. Συζητούν για ένα ή πολλά από τα παρακάτω: 

·                     Περικοπή των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων και διατήρηση τους μόνο σε σπάνιες και ειδικές περιπτώσεις όπως ανίατη ασθένεια, αναπηρία ή στα αναθεωρημένα  (και λιγότερα) βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα.

·                     «Εθελοντική» παράταση του εργασιακού βίου πάνω από το 65^ο ή και το 67^ο έτος ηλικίας και αύξηση της ποινής για πρόωρη συνταξιοδότηση. Επαναφορά των διατάξεων του νόμου Σιούφα που αυξάνει το όριο συνταξιοδότησης από τα 58 στα 60 χρόνια για 35 χρόνια δουλειάς.

Θέλουν να μειώσουν τις συντάξεις

Πίσω από τη διακήρυξη περί «εξασφάλισης ενιαίας αφετηρίας 550 ευρώ σύνταξης» κρύβεται το σχέδιο ταπείνωσής της στο επίπεδο αυτό ή ο πρόωρος θάνατος του εργαζόμενου. Έτσι εξετάζουν πλειάδα αλληλοσυμπληρούμενων μέτρων όπως:

·                     Υπολογισμό των συντάξεων με βάση τις εισφορές που έχουν καταβληθεί από την αρχή του εργάσιμου βίου ενός εργαζόμενου. Αυτό θα σημάνει σύνταξη στο 40-45% των σημερινών συντάξεων!

·                     Άμεση ενοποίηση των ταμείων, όπως προβλέπει ο νόμος Ρέππα, 3029/2002 του ΠΑΣΟΚ που θα οδηγήσει σε εξίσωση προς τα κάτω των συντάξεων πολλών ταμείων.

·                     Αύξηση των penalty για πρόωρη συνταξιοδότηση. Εδώ ο εργαζόμενος θα έχει την επιλογή να εργαστεί μέχρι να πεθάνει ή να βγει στη σύνταξη νωρίτερα με χαμηλές αποδοχές.

·                     Θεσμοθέτηση και καθολική εφαρμογή του 20% μέγιστο για επικουρικές συντάξεις. Για τους εργαζόμενους στο δημόσιο αυτό σημαίνει νέα μείωση αφού το σύνολο από διάφορες επικουρικές συντάξεις φτάνουν στο 40% της σύνταξης.

Θέλουν να αυξήσουν τις εισφορές των εργαζομένων

Στη λογική του περιορισμού των «ελλειμμάτων» θα προσπαθήσουν να απομυζήσουν τον εργαζόμενο απειλώντας με καταρρεύσεις ταμείων που χρειάζονται άμεση χρηματοδότηση προκειμένου να πάρουν παράταση ζωής. Για αυτό και η φιλολογία στα ΜΜΕ περί μη επιβίωσης τους ασφαλιστικού 10χρόνια νωρίτερα. Σκέφτονται τις παρακάτω επιλογές:

·                     Αύξηση των εισφορών προς μια σειρά ταμεία. Στα πλαίσια αυτά επαναφέρεται κάθε τόσο στο τραπέζι η παρακράτηση ενός μισθού σε δόσεις για το ΤΠΔΥ, ή η επέκταση των κρατήσεων για αυτό και σε όλα τα επιδόματα.

·                     Περικοπή κάλυψης σε έξοδα περίθαλψης. Συζητούν σοβαρά για λίστα φαρμάκων με τα υπόλοιπα να μην χορηγούνται και κατάργηση της κάλυψης για μεγάλο αριθμό εξετάσεων.

Το περίφημο «διπλογραφικό» σύστημα μηχανογράφησης των νοσοκομείων δεν είναι μέσο για τον περιορισμό των δαπανών των νοσοκομείων αλλά για τη μεταφορά τους στις πλάτες των ασφαλισμένων. Δεν θίγει τις τιμές των φαρμάκων και άλλων αναλώσιμων που χρησιμοποιούνται μέσα στα νοσοκομεία και που είναι τιμές άγριας κερδοφορίας των φαρμακευτικών εταιριών. Αντίθετα σε μελλοντικό χρόνο η χρήση του συστήματος αυτού θα επιτρέψει την ανταποδοτικότητα στην περίθαλψη μέσω χρήσης του ΑΜΚΑ.  Δηλαδή ο κάθε εργαζόμενος θα έχει δικαίωμα χρήσης του ποσού που μέσω των κρατήσεων του πιστώνεται στον ΑΜΚΑ του. Οτιδήποτε παραπάνω επί πληρωμή…Ήδη άλλωστε είναι δεκάδες οι εξετάσεις που βαρύνουν αποκλειστικά τις τσέπες των ασφαλισμένων στο δημόσιο αφού δεν καλύπτονται πλέον από τον ΟΠΑΔ. Καθόλου τυχαίες δεν είναι οι «προσφορές» όλων των τραπεζών για κάλυψη ακόμα και βασικών εξετάσεων με κάποια χρέωση του λογαριασμού ή με την αγορά – έκδοση κάποιας κάρτας.

Η αύξηση των εισφορών χρησιμοποιείται και ιδεολογικά πιο πολύ από κάθε άλλο μέσο για να επιτευχθεί η συναίνεση των εργαζομένων στην ιδιωτική ασφάλιση, να συνηθίσει δηλαδή ο εργαζόμενος πως για το σημερινό επίπεδο ασφάλισης - περίθαλψης που έχει θα πρέπει συνεχώς να πληρώνει περισσότερα.

Δεν είναι απειλή, συμβαίνει ήδη!

Η επίθεση αυτή έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια και σήμερα βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Πολλές διατάξεις των αντιασφαλιστικών νόμων ήδη είναι σε εφαρμογή στις παραπάνω κατευθύνσεις. Συγκεκριμένα:

·                     Από 1^η Γενάρη κάθε χρόνου τίθενται σε εφαρμογή μια σειρά αντιδραστικών ρυθμίσεων του αντιασφαλιστικού νόμου Ρέππα (3029/2002), όπως η αλλαγή στον υπολογισμό της σύνταξης. Ως βάση υπολογισμού χρησιμοποιείται ο μέσος όρος της τελευταίας 5ετίας αντί του τελευταίου μισθού. Από 1/1/2008 υπολογίζεται σε δυο μέρη: α) τα χρόνια που έχει συμπληρώσει ο εργαζόμενος ως το 2007 επί 80% επί του τελευταίου μισθού και τα υπόλοιπα επί ποσοστού σταδιακά μειούμενου ως το 70% του μέσου όρου των αποδοχών της τελευταίας πενταετίας. Έτσι το 2010 η μείωση θα είναι 3%.

·                     Υπάρχει πρόβλεψη για τζογάρισμα των αποθεματικών των ταμείων έως και 70% στο χρηματιστήριο και στα ομόλογα ενώ προκλητικά προσβλέπουν στην «ανάκαμψη» της οικονομίας για άνοδο των μετοχών και των ομολόγων και άρα των αποθεματικών. Το τι σημαίνει αυτό το γνωρίζουμε πολύ καλά οι δημόσιοι υπάλληλοι όταν μεγάλο κομμάτι των αποθεματικών των επικουρικών μας ταμείων έχουν χαθεί σε τέτοια παιχνίδια.

·                     Αύξηση των ημερών ασφάλισης του ΙΚΑ - ΕΤΑΜ ως προϋπόθεση παροχών σε είδος και σε χρήμα. Από το 2010 για παροχές σε είδος θα απαιτούνται 70 ημέρες ασφάλισης, στις οποίες θα προστίθενται 10 ημέρες κάθε επόμενο χρόνο, ώστε το 2013 να απαιτούνται 100 ημέρες. Για παροχές σε χρήμα, από το 2010 θα απαιτούνται 120 ημέρες ασφάλισης. Αυτό αφορά άμεσα τους αναπληρωτές και ωρομίσθιους συναδέλφους που απειλούνται να μείνουν χωρίς περίθαλψη, βιβλιάριο ασθενείας και επίδομα ανεργίας.

Τα ταμεία σήμερα

Όσο για την κατάσταση των ταμείων την έχουνε φτάσει σε απελπιστική θέση. Στο Ταμείο Πρόνοιας 17.300 δημόσιοι υπάλληλοι περιμένουν για  το εφάπαξ! Ο χρόνος αναμονής φτάνει στους 18 μήνες. Για την κανονική καταβολή των εφάπαξ απαιτούνται 720 εκατ. ευρώ, τη στιγμή που τα μηνιαία έσοδα του Ταμείου Πρόνοιας ανέρχονται στα 25 εκατομμύρια, ικανά για μόλις 500 εφάπαξ (6.000 το χρόνο). Στο επικουρικό ταμείο του Δημοσίου το ΤΕΑΔΥ (βλ. και δομημένα ομόλογα), οι συνταξιούχοι περιμένουν 18 μήνες τις αποδοχές τους, και αυτό δεν είναι ένα απλό θέμα γραφειοκρατίας, απλώς δεν υπάρχουν  αποθεματικά για να δοθούν οι συντάξεις σε ένα τρίμηνο, όπως προβλέπεται από το νόμο. Στον ΟΠΑΔ υπό τις πιέσεις γιατρών και φαρμακοποιών γίνονται κάποιες ενέσεις ρευστότητας κάθε τόσο που αποπληρώνουν μέρος μόνο των χρεών.

Δεν γίνεται κανένα βήμα αποκατάστασης των ταμείων, βήμα που δε μπορεί να είναι  άλλο από την επιστροφή των κλεμμένων, από τη γενναία κρατική χρηματοδότηση, από τη μείωση των τιμών φαρμάκων και αναλώσιμων. Δεν γίνεται κανένα βήμα και στην είσπραξη των εργοδοτικών εισφορών όπου αυτή εκκρεμεί.

Αντίθετα στη λογική της επαγγελματική ασφάλισης το ΤΠΔΥ αναμένει τις συγκεκριμένες αποφάσεις της κυβέρνησης σχετικά με το δανεισμό του από τις τράπεζες με 200 εκ ευρώ για να δώσει εφάπαξ σε μερικούς συνταξιούχους δηλαδή να παραταθεί ο επιθανάτιος ρόγχος του για να χρησιμοποιηθεί και για τον εκβιασμό των εργαζόμενων. Επιδιώκουν να έχουν διαρκώς τα ταμεία σε κατάσταση χρεοκοπίας ως ιδεολογικό όπλο στη φαρέτρα τους,

Οι yesmen της γραφειοκρατίας σκύβουν το κεφάλι.

Η κυβέρνηση με όχημα τον κακόφημο «κοινωνικό διάλογο» προχωρά  με την συναίνεση των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ που αφού αποδέχτηκαν την ουσία των αντιασφαλιστικών μέτρων  του νόμου Ρέππα, αφού αποδέχτηκαν τις ενοποιήσεις των ταμείων, ψελλίζουν σήμερα απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση, χρησιμοποιώντας τα ίδια κριτήρια για το ασφαλιστικό σύστημα όπως το καθεστωτικό μπλοκ εξουσίας: την ανάπτυξη, την ανταποδοτικότητα, την εθνική οικονομία, τους δείκτες       ΟΝΕ – Ε.Ε. Οι εκφραστές του κυβερνητικού συνδικαλισμού της ΠΑΣΚ αρνούνται ακόμα και να συζητήσουν την ουσία του προϋπολογισμού και του ασφαλιστικού μεταφέροντας τη συζήτηση από μήνα σε μήνα και στα πλαίσια μιας απόλυτης «αγωνιστικής» νηνεμίας που μπορεί να εξαντληθεί το πολύ πολύ σε επετειακές 24ώρες απεργίες διαμαρτυρίας. Η ΔΑΚΕ αρνείται να διεκδικήσει συνεχίζοντας στο πνεύμα των προεκλογικών εξαγγελιών της ΝΔ και συναινώντας στην ουσία των αντεργατικών και αντιασφαλιστικών μέτρων. Καθόλου τυχαίο που ο υφυπουργός Κουτρουμάνης και μέλος του ΓΣ ΑΔΕΔΥ με την ΠΑΣΚ μέχρι την υπουργοποίησή του είναι αυτός που στα τηλεπαράθυρα προσπαθεί να πείσει για την αναγκαστική αύξηση των ορίων ηλικίας….

Οι  εργαζόμενοι παίρνουν τους αγώνες στα χέρια τους

Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε την κατεδάφιση του ασφαλιστικού συστήματος. Με τους αγώνες μας ανατρέψαμε τα αντιασφαλιστικά νομοσχέδια Γιαννίτση. Μπορούμε και τώρα να κάνουμε το ίδιο. Μέσα από διαδικασίες βάσης, συνελεύσεις και συγκεντρώσεις στα σχολεία και τους χώρους δουλειάς, μέσα από τον οριζόντιο συντονισμό των Συνελεύσεων, το διακλαδικό συντονισμό των αγωνιζόμενων κλάδων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, οι εργαζόμενοι με κάθε σχέση εργασίας με μαχητικούς αποφασιστικούς ανατρεπτικούς αγώνες διάρκειας, με απεργίες, διαδηλώσεις, καταλήψεις  να απαιτήσουμε :

·         Καμιά συμμετοχή στους διάλογους – απάτη που στήνει ως άλλοθι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

·         Καθολική δημόσια κοινωνική ασφάλιση για όλους. Ενιαία και πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους χωρίς διαχωρισμούς σε νέους – παλιούς ασφαλισμένους.

·         Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων Σιούφα - Ρέππα - Πετραλιά.

·         Πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια δουλειάς ή 55 χρονών ίση με τον καταληκτικό μισθό.

·         Κατάργηση των εισφορών των εργαζομένων, κατάργηση του τζογαρίσματος των αποθεματικών των ταμείων στο χρηματιστήριο. Να δοθούν τώρα πίσω όλα τα κλεμμένα.

·         Πλήρη δωρεάν, ποιοτική ιατρoφαρμακευτική περίθαλψη για όλους χωρίς προϋποθέσεις.

·         Άμεση μείωση των τιμών φαρμάκων και αναλώσιμων. Όχι στη λίστα φαρμάκων. Κάλυψη σε όλες ανεξαιρέτως τις διαγνωστικές εξετάσεις.

·         Μόνη σχέση εργασίας η μόνιμη εργασία. Κανένας ωρομίσθιος ή ελαστικά εργαζόμενος σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Μαζικοί διορισμοί για την κάλυψη των πραγματικών αναγκών.

·         Αναδρομική προσμέτρηση ενσήμων για κάθε ελαστικά εργαζόμενο στο δημόσιο με οποιαδήποτε σχέση εργασίας.

·         1400 αρχικός μισθός (με την αναγκαία αναπροσαρμογή από το 2006)

Η απεργία που διοργανώθηκε στις 17 Δεκέμβρη από τα πρωτοβάθμια σωματεία με τη σημαντική συμμετοχή και αγωνιστικότητα, παρά την ενδελεχή και συνεχή προσπάθεια υπονόμευσης κάθε αγωνιστικού σκιρτήματος από τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία  των ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΔΟΕ δείχνει το δρόμο για τη νίκη των εργατικών διεκδικήσεων και στο πεδίο της κοινωνικής ασφάλισης.