ΡΙΖΙΚΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ

ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

ΓΕΝΙΚΕΥΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΤΩΝ 700 ευρώ

 

Στο μάτι του κυκλώνα βρίσκονται οι εργαζόμενοι στο δημόσιο. Νομοσχέδιο που θα μειώνει δραματικά τους μισθούς των νεοπροσληφθέντων ετοιμάζει η κυβέρνηση για το φθινόπωρο. Με το νομοσχέδιο αυτό η κυβέρνηση ανατρέπει ριζικά όλα τα μέχρι σήμερα δεδομένα στο δημόσιο τομέα. Η επιδίωξή της να δημιουργήσει άλλες μισθολογικές προϋποθέσεις για τους νεοπροσλαμβανόμενους δεν είναι μια απλή επιμέρους αλλαγή. Στοχεύει στο σύνολο των οικονομικών, εργασιακών κι ασφαλιστικών δικαιωμάτων του δημοσίου τομέα. Είναι η κερκόπορτα για την καθολική σε έκταση και βάθος ανατροπή των όσων γνωρίζουμε έως τώρα.

Μέσω διαρροών του τύπου η κυβέρνηση της ΝΔ προετοιμάζει τους εργαζομένους του στενού δημόσιου τομέα για άλλο ένα χτύπημα στις εργασιακές σχέσεις με στόχο τη μείωση του εργατικού κόστους και τη διάσπαση νέων και παλιών εργαζόμενων.

                Συγκεκριμένα προαναγγέλλεται από τα υπουργεία Εσωτερικών και Οικονομίας νομοσχέδιο για νέο ενιαίο μισθολόγιο ειδικά για τους νεοπροσλαμβανόμενους από το 2010. Το νέο μισθολόγιο θα συρρικνώσει τους μισθούς στα επίπεδα της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (σήμερα 739,56 ευρώ το μήνα στον άγαμο), προσεγγίζοντας μισθούς του ιδιωτικού τομέα. Θα υπάρξει κατάργηση όλων των επιδομάτων πλην οικογενειακών και σπουδών.

Ο στόχος είναι διπλός:

Το χτύπημα και η συρρίκνωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων του Δημόσιου τομέα που είναι το μοναδικό πλέον κομμάτι εργαζομένων που επειδή ακριβώς διατηρεί ακόμη τη μονιμότητα και τη σταθερότητα στις εργασιακές σχέσεις  εξακολουθεί να χρησιμεύει σαν «κακό» παράδειγμα-σημείο αναφοράς για τις διεκδικήσεις όλων των εργαζόμενων.

Ο μισθολογικός διαχωρισμός νέων και παλιών εργαζόμενων στο Δημόσιο, με επακόλουθο τη διάσπαση τους  και την αποδυνάμωση των συνδικάτων τους.

Εκ προμελέτης το έγκλημα!

Το σχεδιαζόμενο νομοσχέδιο είναι συνέχεια των συστηματικών προσπαθειών και  αναδιαρθρώσεων για μεταφορά των μεσαιωνικών συνθηκών του ιδιωτικού τομέα και στο δημόσιο.

Είναι συνέχεια της προσπάθειας για αναθεώρηση του συντάγματος και κατάργηση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων.

Είναι συνέχεια της συνεχούς αύξησης της ελαστικής εργασίας σε όλο το  δημόσιο (και στην εκπαίδευση με την ωρομισθία).

Είναι συνέχεια του παγώματος των μισθών το 2009 (και το 2010 όπως έχει αναγγελθεί).

Είναι συνέχεια του ανάλογου νόμου για το ευρύτερο δημόσιο (ΔΕΚΟ) του 2005, που εφαρμόζεται σήμερα)

Μισθολόγιο-φτωχολόγιο για τους εργαζόμενους, μεγάλη μπάζα για το κεφάλαιο

Η κυβέρνηση της ΝΔ, υλοποιώντας τους σχεδιασμούς και τις επιδιώξεις του κεφαλαίου, όπως αποτυπώνονται και στις οδηγίες της Ε.Ε για τη δημοσιονομική πολιτική, θέλει να προχωρήσει σε νέο χτύπημα των εργατικών δικαιωμάτων επικαλούμενη την οικονομική κρίση.

Για να είναι δυνατή η βαθύτερη και πιο αποτελεσματική εκμετάλλευση των εργαζομένων του δημοσίου, εμπόδια στέκονται τα σημερινά εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα και η μονιμότητα.  Το νομοσχέδιο που ετοιμάζεται βάλει ευθέως τις αποδοχές, την ασφάλιση εφόσον οι εισφορές στα ταμεία είναι συνάρτηση των αποδοχών, τη μονιμότητα ενώ χρηματοδοτεί άμεσα το κεφάλαιο αφού οι πόροι που θα «εξοικονομηθούν» θα δοθούν σε μέτρα στήριξης του κεφαλαίου όπως επιδοτήσεις, φοροαπαλλαγές κ.τ.λ.

 Άμεσος στόχος η διάσπαση των εργατικών αγώνων

Τυχόν εφαρμογή τέτοιου νομοσχεδίου θα δημιουργήσει μια νέα μαζική κατηγορία εργαζομένων στο στενό δημόσιο μαζί με ωρομίσθιους, συμβασιούχους, αναπληρωτές. Θα διασπάται έτσι ο ενιαίος χαρακτήρας των δικαιωμάτων και των διεκδικήσεων  στους χώρους δουλειάς, στην κατεύθυνση της βαθύτερης εκμετάλλευσης όλων των εργαζόμενων.

  Οι συναυτουργοί κάθονται στις καρέκλες της γραφειοκρατίας

Η κυβέρνηση γίνεται όλο και πιο επιθετική και πιο επικίνδυνη για τον κόσμο της εργασίας γιατί έχει την πλήρη στήριξη της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τη συναίνεση του υποταγμένου, γραφειοκρατικού συνδικαλισμού. Γιατί την εποχή που ο κοινωνικός πόλεμος μαίνεται, ο κρατικός συνδικαλισμός παντός καιρού επιλέγει τα τραπέζια του διαλόγου με τους φονιάδες των εργατικών δικαιωμάτων αντί τη μαχητική αναμέτρηση μαζί τους. Είναι συναυτουργοί στο έγκλημα που συντελείται:

Γιατί αποδέχτηκαν το νόμο για τις ΔΕΚΟ του 2005 και άνοιξαν την πόρτα για την κατάργηση των ΣΣΕ και την ύπαρξη εργαζομένων πολλών ταχυτήτων στον ευρύτερο Δημόσιο τομέα.

Γιατί υπονόμευσαν και αντιτάχθηκαν στις προσπάθειες για δημιουργία μαζικών νικηφόρων αγώνων ενάντια στο μισθολόγιο του 2003, και την επιχειρούμενη συνταγματική αναθεώρηση του 2007. Πολύ περισσότερο στήριξαν ουσιαστικά τα συγκεκριμένα βήματα αναδιάρθρωσης είτε με την κριτική τους μόνο στα σημεία είτε με την ανοιχτή τους αποδοχή.

Γιατί φέτος και ενώ είχαν ανακοινωθεί μηδενικές αυξήσεις στο Δημόσιο η ΑΔΕΔΥ περιορίστηκε σε τυπικές απεργίες διαμαρτυρίας.

 

 

Casus belli για τους εργαζόμενους

Οι εργαζόμενοι στους μεγάλους κλάδους του δημοσίου που έχουν σημαντικές αγωνιστικές παραδόσεις και εμπειρίες (εκπαιδευτικοί, εργαζόμενοι στους ΟΤΑ και την υγεία) χρειάζεται να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους και μέσα από διαδικασίες βάσεις να οργανώσουν τη σύγκρουση με αυτή την πολιτική. Ο συντονισμός των πρωτοβάθμιων σωματείων είναι το αναγκαίο πρώτο βήμα σ’ αυτή την κατεύθυνση.

Η ανατροπή αυτής της επίθεσης θα απαιτήσει όλες τις διαθέσιμες δυνάμεις του εργατικού κινήματος του δημόσιου τομέα που με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, τον έλεγχο των αγώνων από τους ίδιους τους εργαζομένους και αποφασιστικούς απεργιακούς αγώνες διάρκειας θα:

·         Αποτρέψει τα σχέδια για μισθολόγιο δυο ταχυτήτων

·         Διεκδικήσει τώρα μαζικούς μόνιμους διορισμούς για τις δεκάδες χιλιάδες ελαστικά εργαζόμενους και περιπλανώμενους εκπαιδευτικούς με μόνο κριτήριο το χρόνο λήψης πτυχίου.

·         Διεκδικήσει Κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας εφ όλης της ύλης με πλήρη ασφάλιση και περίθαλψη, σταθερή και μόνιμη εργασία, με 1400 ευρώ στο νεοδιόριστο.