ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ
ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΕΣ
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ
ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
|
|
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ
ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΕΣ |
|
Επικοινωνία:
|
ανεξάρτητες αυτόνομες αγωνιστικές ριζοσπαστικές ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.
Διεκδικούμε ΤΩΡΑ τις ανάγκες και τα δικαιώματα μας Την άλλη μέρα… Τόσος θυμός, βουβός αλλά εκκωφαντικός, τέτοιος που οδήγησε την μόλις πριν δυο χρόνια κραταιά κυβέρνηση της Ν.Δ στο χαμηλότερο μεταπολιτευτικό της ποσοστό, και όλους μαζί πρωθυπουργό και υπουργούς στο σπίτι τους. Πήραν αυτό που τους άξιζε!!! Έσπειραν ανέμους θέρισαν θύελλες… με τη διαρκή λιτότητα, την αντιασφαλιστική καταιγίδα, τις ιδιωτικοποιήσεις, την καταστολή και τον αυταρχισμό. Και ήρθαν οι άλλοι, αυτοί που έφυγαν για να έρθουν οι προηγούμενοι, το ΠΑΣΟΚ. Με τον ίδιο βουβό τρόπο, χωρίς ελπίδες και προσδοκίες, περισσότερο ως το μέσο τιμωρίας της ΝΔ και πολύ λιγότερο ως το κόμμα που θα αλλάξει την πραγματικότητα προς όφελος των εργαζομένων. Κι αυτό είναι το πιο εκπληκτικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο, ένας εργαζόμενος που τον εμποδίζουν να ονειρεύεται, ένας εργαζόμενος χωρίς ελπίδα, μια κοινωνία μειωμένων προσδοκιών. Έτσι το σκηνικό στήνεται… Τα ΜΜΕ, πάντα στην υπηρεσία του εκάστοτε διαχειριστή, στήνουν ένα σκηνικό όπου η κάθε κίνηση της κυβέρνησης ερμηνεύεται ως «παροχή», χάντρες και καθρεφτάκια για τους ιθαγενείς, και το κάθε σκληρό αντιλαϊκό μέσο, ως κάτι το αναπόφευκτο, το φυσικό, το αναγκαίο αφού «η οικονομική κρίση χτυπά», αφού «οι προηγούμενοι άφησαν καμένη γη», αφού «τα ταμεία είναι άδεια», αφού «η Ευρωπαϊκή ένωση απαιτεί». Και η ζωή μας κύκλους κάνει… 2004… η τότε νεοεκλεγείσα κυβέρνηση της Ν.Δ. έκανε απογραφή της ελληνικής οικονομίας, διαπίστωσε τα χάλια των ταμείων του κράτους και από το σύνθημα «καλύτερες μέρες» οδηγηθήκαμε στο πάγωμα των μισθών «για τη σωτηρία της εθνικής οικονομίας». 2009... ένα σχεδόν μήνα μετά τις εκλογές η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κάνει καταγραφή, δημιουργεί επιτροπή εμπειρογνωμόνων για την αποτύπωση των ελλειμμάτων, η οποία «θα είναι αντικειμενική» με τους αριθμούς και τις προτάσεις της για μέτρα διεξόδου. Ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδας κ. Προβόπουλος μιλούσε για έλλειμμα 2,5 δις προεκλογικά και σήμερα μιλάει για 12 δις. Το έλλειμμα χρησιμοποιείται ως σύγχρονος τρομοκράτης των εργαζόμενων, ανεβαίνει από τους οικονομικούς αυλικούς της εξουσίας κάθε τρεις και λίγο δυο μονάδες λες και είναι ασανσέρ σε ουρανοξύστη για να στοιχειώνει το δικαίωμα της εργαζόμενης πλειοψηφίας στη διεκδίκηση. Κάποιοι μας δουλεύουν για άλλη μια φορά : η ανάκαμψη του συστήματος από την οικονομική κρίση, οι νέες χρυσοφόρες εκστρατείες των golden boys περνούν μέσα από τη λεηλασία των εργαζομένων και των αναγκών τους. Γι’ αυτό οι τίτλοι των εφημερίδων προβάλλουν το μεγάλο χρέος, μιλούν για περικοπές των δημοσίων δαπανών. Για να περάσουμε τις εξετάσεις, μια και οι επιτηρητές - ιεροεξεταστές της Ε.Ε. θα μας επισκέπτονται κάθε τρεις μήνες για να δίνουν άλλοθι στην κυβέρνηση να παίρνει αντεργατικές αποφάσεις. Ταυτόχρονα, προσπαθούν να κερδίσουν πολύτιμο χρόνο, κάνοντας επικοινωνιακή πολιτική με τη διαφάνεια και την πάταξη της πολιτικής διαφθοράς, ώστε να αδρανοποιήσει για το πρώτο διάστημα τους εργαζόμενους, με τσάμπα μέτρα που αργούν να δείξουν το κούφιο τους περιεχόμενο. Ποιος δε θυμάται άλλωστε, το «σεμνά και ταπεινά» της Ν.Δ. που γρήγορα μετατράπηκε σε αντιασφαλιστικά νομοσχέδια από υπουργούς που είχαν ανασφάλιστους εργαζόμενους, σε κατάργηση του 8ώρου απ’ αυτούς που χάριζαν δημόσια γη στους Βατοπαιδινούς, σε πάγωμα μισθών απ’ αυτούς που χάριζαν 28 δις στους τραπεζοκαρχαρίες. Και ιδού η πραγματικότητα των πρώτων ημερών του ΠΑΣΟΚ… Ο κ. Χρυσοχοϊδης, βραβευμένος από την αμερικάνικη κυβέρνηση του Μπους στην προηγούμενη θητεία του, εξαπολύει ένα αναίτιο ανθρωποκυνηγητό μέσα στο κέντρο της Αθήνας, που θυμίζει κατειλημμένη πόλη με ανθρωποφύλακες τα ΜΑΤ και τους ασφαλίτες. Ένας Πακιστανός πεθαίνει μετά από τη σύλληψη του και τα βασανιστήρια που υπέστη και η ηρωική Κοκκινιά ζει το νέο μπλόκο της, όχι από τους Γερμανούς, μέρες που είναι, αλλά από τα επίλεκτα τάγματα ασφαλείας των ΜΑΤ. Γυναικόπαιδα πνίγονται στα δακρυγόνα και τα χημικά, από το υπουργείο Προστασίας (του πολίτη;). Ο κ. Λοβέρδος μαζί με τον πρώην συνδικαλιστή της ΠΑΣΚΕ Κουτρουμάνη, εξυμνούν τον αντιασφαλιστικό νόμο Ρέππα, που αυξάνει τα όρια συνταξιοδότησης, μειώνει τις συντάξεις και πετσοκόβει τις επικουρικές συντάξεις, αποκηρύσσουν στα λόγια (αλλά δεν καταργούν) το νόμο Πετραλιά που γκρεμίζει ότι είχε αφήσει όρθιο ο νόμος Ρέππα, αλλά «ξεχνούν» την αύξηση των ορίων ηλικίας των γυναικών. Ταυτόχρονα υπόσχονται στην Κομισιόν (και μας προετοιμάζουν μέσω ΜΜΕ) για νέο άνοιγμα του ασφαλιστικού εντός εξαμήνου… Άνθρακας και εδώ ο θησαυρός… Το λιμάνι του Πειραιά πωλείται όπως είναι επιπλωμένο στην κινέζικη COSCO , οι εργαζόμενοι συνεχίζουν την απεργία τους, αλλά οι μανδαρίνοι της οικονομίας, αποδέχτηκαν την ιδιωτικοποίηση, και μάλιστα προετοιμάζουν να πουλήσουν και άλλα κομμάτια του λιμανιού. Ταυτόχρονα βάφτισαν «γαλάζια» παιδιά, τους εργαζόμενους στα stage, τους συμβασιούχους, τους ωρομίσθιους στην Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη, αποκρύπτοντας ότι η κάθε είδους ελαστική εργασία στο δημόσιο ψηφίστηκε και εφαρμόστηκε επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και γιγαντώθηκε επί ΝΔ, με βασική στόχευση να σπάσει η μονιμότητα και να λειτουργήσει ο δημόσιος τομέας με τα κριτήρια της αγοράς, με φτηνούς, κακοπληρωμένους, ανασφάλιστους όμηρους εργαζόμενους που καλύπτουν τις πάγιες ανάγκες. Μηδέν εις το πηλίκο και ο νέος προϋπολογισμός Με «αυξήσεις» εμπαιγμό των εργαζομένων…. Τις δημόσιες δαπάνες έβαλαν στο μάτι για άλλη μια φορά τα γεράκια των οικονομικών επιτελείων. Οι αυξήσεις 1,5% που προβλέπει ο νέος προϋπολογισμός στους μισθούς και τις συντάξεις μεταφράζονται σε 11-24 ευρώ μεικτά(!!!) ανάλογα με το μισθολογικό κλιμάκιο. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μας εμπαίζει κυριολεκτικά αφού οι αυξήσεις αυτές όχι απλά δεν καλύπτουν τις περσινές απώλειες των «παγωμένων» μισθών αλλά ήδη υπολείπονται των αυξήσεων των έμμεσων φόρων! Συγχρόνως, για να μην υπάρξουν αυταπάτες η νέα Υπουργός στη συνάντησή της με το Δ.Σ. της ΔΟΕ δήλωσε: «Αν μου ζητήσετε αύξηση μπορεί να σας πω όχι γιατί υπάρχει κρίση…», «υπάρχουν προτεραιότητες που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν ειδικά για την παιδεία». Ξεκαθάρισε επίσης πως το περίφημο 1 δις (που στον προϋπολογισμό εμφανίζεται ήδη μειωμένο στο 0,52 ) δεν αφορά τους μισθούς. Το ποσό αυτό θα δοθεί εκεί που «θα δένεται με αποτελέσματα στο χώρο της παιδείας», ξεχωρίζοντας την επιμόρφωση. Κουβέντα δεν είχε για τους νομάδες της εκπαίδευσης, τους ωρομίσθιους. Τσιμουδιά για το ασφαλιστικό, το ωράριο και τις νηπιαγωγούς. Με νέα φοροεπιδρομή…
Με περιστολή δαπανών για την ασφάλιση και την περίθαλψη… Το 2010 θα μειωθούν κατά 1,5δις ευρώ οι εισφορές του δημοσίου στα ασφαλιστικά ταμεία ενώ θα μειωθούν οι κάθε λογής δαπάνες για άλλες κοινωνικές ανάγκες (όπως π.χ. οι εφημερίες γιατρών). Περικόπτονται διάφορα επιδόματα (θέρμανσης, κοινωνικής συνοχής) για να αναβαπτιστούν στο νέο επίδομα «αλληλεγγύης» και η κυβέρνηση να παρουσιαστεί ως αρωγός των ίδιων εξαθλιωμένων που φορολογεί άγρια. Με αύξηση της ελαστικής εργασίας… Οι υποσχέσεις για κατάργηση της ομηρίας των STAGE, των συμβάσεων και της ωρομισθίας γκρεμίζονται στους πίνακες του προσχεδίου του προϋπολογισμού: Μόλις 27εκ ευρώ για νέες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού (1800 σε όλο το δημόσιο!) αλλά 135εκ για προσλήψεις μερικής απασχόλησης… Το σχολείο της εκσυγχρονιστικής αγοράς είναι εδώ!!! Υπουργός και υφυπουργός παιδείας αλλά και ο πρωθυπουργός με την ομιλία στη Βουλή, μίλησαν για το τετράπτυχο αποκέντρωση – αξιολόγηση- επιμόρφωση- σύνδεση με την κοινωνία (βλέπε επιχειρήσεις). Το αποτυχημένο μοντέλο του πιλοτικού ολοήμερου, ο υποχρεωτικός εγκλεισμός των παιδιών από τις 7:00 – 17:00 στο σχολείο, τα ευρωπαϊκά προγράμματα ως το νέο στην εκπαίδευση, η «επιμόρφωση» (βλ. απορρόφηση κονδυλίων) αλλά και η παράδοση στους δήμους και τις νομαρχίες των σχολειών είναι το όραμα τους. Ακόμα και αυτό το 1δις που υπόσχονται παραπάνω για την παιδεία εκεί προγραμματίζουν να πάει. Η υπουργός παιδείας με δηλώσεις της στο Βήμα 7/11 είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτική όταν αναφέρεται στις προτεραιότητες του υπουργείου: Νέο αναλυτικό πρόγραμμα που θα ξεκινήσει από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού, του γυμνασίου και του λυκείου. Περισσότερος σχολικός χρόνος (με τη θέσπιση των ολοήμερων σχολείων)…
Θέσπιση συστήματος αξιολόγησης των δασκάλων και των καθηγητών με κριτήριο την
ποιότητα της εκπαίδευσης. Αξιολόγηση του μαθητή με προσωπικούς «φακέλους» που θα τηρούνται σε κάθε σχολείο και στόχο θα έχουν να περιγράφουν τις κλίσεις του και να υποστηρίζουν την καλλιέργειά τους. Αυτό που προωθούν δεν είναι οι αυξήσεις στους μισθούς μας, αλλά η σύνδεση μισθού – απόδοσης και χρηματοδότησης των σχολείων με την αξιολόγηση – κατηγοριοποίησή τους. Δούρειος ίππος ο υποτιθέμενος διάλογος για την Παιδεία, αυτόν που υπηρέτησε και με την προηγούμενη κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ αλλά και ο κυβερνητικός συνδικαλισμός της ΔΟΕ. Το κυβερνητικό σχέδιο για την εκπαίδευση είναι το νέο σχολείο της αγοράς, αποκεντρωμένο, φτηνό, ευέλικτο, ελαστικό κι εντατικοποιημένο και διαρκώς αξιολογούμενο. Οι «αντιεξουσιαστές» της εξουσίας βουτάνε βαθιά στο παρελθόν στα Θατσερικά εκπαιδευτικά μοντέλα και στα σχολεία των «ανοικτών οριζόντων»! Η δέσμευση της κυβέρνησης στις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στους στόχους της Λισσαβόνας εγγυάται για μια ακόμη φορά την ένταξη της εκπαίδευσης στον αστερισμό της δια βίου μάθησης, της ευελιξίας και της λιτότητας.
Η υπογράμμιση στη συμμετοχή της τοπικής αυτοδιοίκησης, των παραγωγικών φορέων και των γονιών έχει ως στόχο να δημιουργήσει έναν ασφυκτικό κλοιό που θα πολιορκεί τη σχολική κοινότητα. Ο τονισμός στην ευελιξία με βάση τοπικά χαρακτηριστικά δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο προσανατολισμός του σχολείου στις ανάγκες της αγοράς όπως αυτή τις καθορίζει κάθε φορά και σε κάθε περίπτωση. Βασική κυβερνητική επιδίωξη είναι να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις εκείνες ώστε να μπορεί η αγορά να παρεμβαίνει ελεύθερα μέσα από ποικίλους τρόπους στη λειτουργία του σχολείου: · Ένα σχολείο με «ανοιχτό προϋπολογισμό», είναι ένα σχολείο που εξαιτίας της έλλειψης σταθερής και σοβαρής κρατικής χρηματοδότησης είναι κλειστό κι ανίκανο να ικανοποιήσει τις ανάγκες του για σύγχρονες υψηλής ποιότητας εκπαιδευτικές παροχές«ανοιχτό» σε αγοραίες λογικές εξεύρεσης πόρων. · Ένα σχολείο με το 15% του αναλυτικού προγράμματός του να καθορίζεται σε επίπεδο περιφέρειας είναι κλειστό στην αντιμετώπιση των μορφωτικών ελλειμμάτων που δημιουργούν οι κοινωνικές ανισότητες και «ανοιχτό» στην προσαρμογή του στις τρέχουσες ανάγκες της αγοράς εργασίας και των επιχειρήσεων. · Ένα σχολείο «με μόνιμο προσωπικό στα βασικά μαθήματα», όπως είπε η Διαμαντοπούλου στις προγραμματικές δηώσεις της, είναι «ανοιχτό» στην ελαστική εργασία και κλειστό στα δικαιώματα μαθητών κι εκπαιδευτικών. Η αξιολόγηση στην ημερήσια διάταξη Με ιδιαίτερη έμφαση η Υπουργός Παιδείας αναφέρθηκε στο θέμα της αξιολόγησης τονίζοντας ότι «το ζήτημα της αξιολόγησης είναι επείγον, είναι από τα πρώτα θέματα, δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει» και πρόσθεσε τις γνωστές επικοινωνιακές φιοριτούρες περί «αξιολόγησης όλων, του υπουργείου, του συστήματος, του σχολείου και του εκπαιδευτικού». Η αντίληψη «των κινήτρων και της επιβράβευσης αυτών που ξεχωρίζουν» που διαχέεται στις προγραμματικές δηλώσεις αλλά και που δηλώθηκε στη συνάντηση είναι η ωμή παραδοχή της σύνδεσης του μισθού με την αξιολόγηση. Υπό αυτό το πρίσμα η Υπουργός Παιδείας δήλωσε (ΒΗΜΑ 7.11.2009) πως προετοιμάζεται το σύστημα αξιολόγησης για δασκάλους και καθηγητές (πάνε και τα στρογγυλά περί αξιολόγησης του …εκπαιδευτικού έργου!) ενώ και οι μαθητές θα αξιολογούνται με φακέλους που θα τηρεί το σχολείο και θα περιγράφουν τις κλίσεις και δεξιότητές τους! Από το σχολείο φακέλωμα και χαρακτηρισμός για όλη τη ζωή… Ας αναρωτηθούμε: «καλός και άξιος» εκπαιδευτικός ή μαθητής για την εξουσία είναι εκείνος που εφαρμόζει πιστά και υπάκουα όσα προβλέπουν τα νέα βιβλία και αναλυτικά προγράμματα ή εκείνος που τα αμφισβητεί στην πράξη; Ο κυβερνητικός συνδικαλισμός συγκυβερνώντας δηλώνει παρών Στη γραμμή της συναίνεσης, της επιθετικής προβολής και της στήριξης των κυβερνητικών μέτρων, η πλειοψηφία της Δ.Ο.Ε (ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ), βάζει πλάτη για να περάσουν οι αντιεκπαιδευτικές πολιτικές. Τα ψεύτικα τα λόγια Η ΠΑΣΚ επιχειρεί να συγκαλύψει την απουσία απαντήσεων, την άρνηση δεσμεύσεων ακόμα και την απουσία αναφοράς της Υπουργού σε κεντρικές διεκδικήσεις του κλάδου όπως η κατάργηση της ωρομισθίας. Έτσι, στην ανακοίνωση των πέντε μελών της ΠΑΣΚ στο Δ.Σ. για τη συνάντηση με ΥΠΕΠΘ αναφέρει ως δεσμεύσεις της Υπουργού, τα παρακάτω: «Κατάργηση της ωρομισθίας: Επανέλαβε τη δέσμευση για κατάργηση του θεσμού των ωρομίσθιων. Για το θέμα της εγκυκλίου της 2ας Οκτωβρίου που καταργεί τη βεβαίωση εγγραφής από το Νηπιαγωγείο στην Α΄ Δημοτικού, απάντησε πως θα δώσει λύση εντός της ημέρας. Κενά: Δήλωσε ότι εντός της εβδομάδας θα καλυφθούν όλα τα κενά» Το ίδιο το ΥΠΕΠΘ με τις αποφάσεις του τους διέψευσε γιατί είκοσι μέρες μετά δεν έχει λύσει το πρόβλημα των κενών, δεν υπήρξε καμία απολύτως πρωτοβουλία για την εγκύκλιο που καταργεί τη βεβαίωση εγγραφής, ενώ ανακοίνωσε κονδύλι για 3.600.000 ώρες ωρομισθίων. Με τον τρόπο αυτό η ΠΑΣΚ δηλώνει με σαφήνεια την επιλογή του κυβερνητικού συνδικαλισμού. Θεωρεί το διεκδικητικό πλαίσιο του κλάδου ψευτοκούρελο, βγάζει το αίτημα για συλλογικές συμβάσεις εργασίας και επιχειρεί να μας ρίξει στην αγκαλιά της ΑΔΕΔΥ με το νέο μισθολόγιο. Αφαιρεί τη θέση του κινήματος ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και την αποκέντρωση. Βάζει ως προμετωπίδα το ολοήμερο σχολείο για να ‘ναι συμβατή με το πρόγραμμα παιδείας του ΠΑ.ΣΟ.Κ, «ξεχνά» να πάρει συγκεκριμένη θέση για τη θεσμική κατοχύρωση του ωραρίου των νηπιαγωγών. Η ΔΑΚΕ ως πολιτικός συνεργός συμπορεύεται σ’ όλες τις αποφάσεις. Οι δυο συνεταίροι (ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ) μαζί στο «διάλογο» μαζί και στο προεδρείο στη Δ.Ο.Ε. Κοινός τους στόχος ένα αφυδατωμένο συνδικάτο που θα ‘χει ως εργολαβία την τέχνη της προπαγάνδας για να «αφομοιωθούν» με ελάχιστους κλυδωνισμούς οι αντιεκπαιδευτικές- αντεργατικές πολιτικές. Έτσι η ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ στη Δ.Ο.Ε στο νέο διεκδικητικό πλαίσιο δε ζητά κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων, δίνοντας την πολιτική συγκατάθεση στα σχέδια της δια βίου εργασίας με πενιχρές συντάξεις και μετέωρη ασφάλιση. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και στα τριτοβάθμια ΑΔΕΔΥ-ΓΣΕΕ. Στόχος: η καθήλωση των συνδικάτων στο βάλτο της συναίνεσης, της αγωνιστικής απραξίας και της συνδιαλλαγής. Η αναμονή της αδράνειας, η περίοδος χάριτος στην κυβέρνηση, αποτελούν τη χειρότερη υπηρεσία για τους εργαζόμενους, την καλύτερη συνεισφορά για το κράτος, την κυβέρνηση και τους εργοδότες.
Κι οι εργαζόμενοι; Μαύρισαν τη Ν.Δ. στέλνοντας το ανάθεμα στην αντεργατική πολιτική της. Ίσως κάπου βαθιά επιζεί και μια προσμονή… Άλλαξε η κυβέρνηση, έχουμε «σοσιαλιστές» τώρα, θα δώσουν λεφτά είπαν, η αλήθεια είναι ότι τα ‘χεις ξανακούσει… Βάζεις κρυφά στοίχημα με τον εαυτό σου για το ποιοι κομματικοί συνδικαλιστές θα περάσουν γρήγορα ή αργά στην πλευρά της εργοδοσίας ως στελέχη στο νέο κρατικό μηχανισμό, διευθυντές εκπαίδευσης, προϊστάμενοι, υπεύθυνοι σε κάτι… έχει πολλές θέσεις ο μπαξές της εξουσίας… Θυμάσαι και τα χρόνια ‘93-‘04, και τότε όλα θα τα άλλαζε το ΠΑΣΟΚ και μας άλλαξε τον αδόξαστο. Και πόσο να περιμένεις; Μήπως περιμένεις τις λύσεις να έρθουν έτοιμες από κάποιους που τάζουν… και δεν έρχονται; Μήπως η απάντηση δεν βρίσκεται στους στημένους διάλογους αλλά στους μαχητικούς αγώνες και τα κινήματα; Μήπως στη συλλογική δράση και όχι στην υπομονή; Καμιά περίοδος χάριτος Απέναντι στο νέο γύρο της αντιδραστικής πολιτικής, απέναντι στο συνένοχο συνδικαλισμό της υποταγής και της συναίνεσης, αντιτάσσουμε τα οικονομικά, εργασιακά κι ασφαλιστικά δικαιώματα του κόσμου της εργασίας, των μαθητών και της νεολαίας, αντιτάσσουμε τις ανάγκες μας για ένα ενιαίο 12χρονο σχολείο των όλων, των ίσων και των διαφορετικών, χωρίς αποκλεισμούς, διακρίσεις, κατηγοριοποιήσεις, χωρίς φραγμούς κι αξιολογήσεις, που θα σέβεται τα δικαιώματα, τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντα των μαθητών, που θα είναι ανοιχτό στην εργαζόμενη πλειοψηφία κι ορμητικά κλειστό στο μεσαίωνα της αγοράς, που θα προσφέρει ολόπλευρη γνώση κι όχι υποταγή στην αμάθεια της κατάρτισης, που θα μορφώνει, θα καλλιεργεί και δε θα ακρωτηριάζει στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της προσαρμογής στην αγορά, για ένα σχολείο που θα απελευθερώνει και δε θα χειραγωγεί. Για αξιοπρεπείς μισθούς με 1400 Ευρώ καθαρά στο νεοδιόριστο, για αύξηση των συντάξιμων αποδοχών – μείωση των χρόνων και των ωρών εργασίας. Για άμεση αποχώρηση της ΔΟΕ από το διάλογο. Καμία νομιμοποίηση, αποδοχή ή συναίνεση στα πορίσματα του διαλόγου. Αγώνας ενάντια στις αντιεκπαιδευτικές κατευθύνσεις του. Είναι φανερό ότι αυτές οι πολιτικές ανατρέπονται μόνο με μεγάλους αγώνες διαρκείας, απεργιακούς αγώνες, πολύμορφους, συντονισμένους από ένα ευρύ και μαζικό μέτωπο παιδείας – εργασίας. Σήμερα, που η συνδικαλιστική γραφειοκρατία γίνεται ομοτράπεζη των Υπουργών και του ΣΕΒ, όταν επιδίδεται στη διασπορά φημών για ανύπαρκτες υποσχέσεις, τότε, περισσότερο από ποτέ χρειάζεται να ενισχυθούν οι διαδικασίες βάσης του κλάδου. Οι εκπαιδευτικοί, αξιοποιώντας τις πλούσιες αγωνιστικές μας εμπειρίες, πρέπει να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας και με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες να θέσουμε το εκπαιδευτικό κίνημα σε τροχιά σύγκρουσης με την αντιεκπαιδευτική – αντιλαϊκή πολιτική. Να σχεδιάσουμε τους αγωνιστικούς μας βηματισμούς με γενικές συνελεύσεις, επιτροπές αγώνα, οριζόντιο συντονισμό των ΓΣ, των Επιτροπών, των Συλλόγων πανεκπαιδευτικό, διακλαδικό, εργατικό συντονισμό. Να οργανώσουμε την απάντηση του κινήματός μας, να πάρουμε πρωτοβουλίες, να ξαναβγούμε στους δρόμους, να δημιουργήσουμε κινηματικά γεγονότα ώστε να προβάλλουμε τα αιτήματα μας, οργανώνοντας την αντίσταση μας σε όλα τα επίπεδα, με αποφασιστικούς, μαχητικούς αγώνες για τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας. |
 Επιστροφή |
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ
ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΕΣ |
Περιεχόμενα |
Η ζωή μας δεν
μπορεί να περιμένει 
Την ίδια στιγμή αυξάνονται άμεσοι (8,9%) και έμμεσοι άδικοι και
καταναλωτικοί φόροι (8,8%). Τα καταγγελλόμενα από το ΠΑΣΟΚ ως αντιλαϊκά
μέτρα τον Ιούνη (αυξήσεις φόρων σε κινητά, τέλη κυκλοφορίας, ποτά, και τσιγάρα)
τώρα θα έχουν «πλήρη απόδοση» όπως χωρίς ντροπή εισηγείται ο Παπαντωνίου στο
προσχέδιο του προϋπολογισμού! Τα οικονομικά επιτελεία υπολογίζουν σε συνολική
αύξηση 9% των εσόδων από τη φορολογία. Για άλλη μια φορά οι εργαζόμενοι
καλούμαστε να πληρώσουμε το λογαριασμό. 
Η
χρήση ελκυστικών όρων όπως «ανοιχτό», «συμμετοχικό», «πρωτοβουλιακό», δεν είναι
τίποτα άλλο παρά το φαντεζί περιτύλιγμα για να περιγράψουν ένα σχολείο δεκτικό
στις πιέσεις και στις επιταγές της αγοράς εργασίας και των επιχειρήσεων. 
Στη βάση των εκπαιδευτικών η οργάνωση της αντίστασης
και του αγώνα