ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ
ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΕΣ
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ
ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
|
|
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ
ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΕΣ |
|
Επικοινωνία:
|
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε. Η ΣΙΩΠΗ ΔΕ ΜΑΣ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ… Η ΟΡΓΗ ΔΕ ΜΑΣ ΑΡΚΕΙ Ένα παιδί προχωράει στο δρόμο, στους ώμους του, γεμάτη μικρά ανεκπλήρωτα, βαραίνει η σχολική του τσάντα. Κάθομαι πίσω από το τζάμι και κοιτώ τη βροχή να παρασέρνει λέξεις που ψεύτικα ειπώθηκαν… «Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα στα σχολεία», δηλώνει ανερυθρίαστα ο υπουργός Παιδείας, κ Στυλιανίδης. «Κανένα παιδί δεν βρίσκεται έξω από το δημόσιο νηπιαγωγείο», ξεστομίζει ο υπουργός. «Το κράτος εγγυάται την ασφάλεια των χρημάτων στις ελληνικές τράπεζες», δηλώνουν κύκλοι του υπουργείου οικονομικών. «Η ελληνική οικονομία αντέχει στην παγκόσμια οικονομική κρίση», ο μερικής απασχόλησης πρωθυπουργός της Ελλάδας. Λόγια …λόγια…λόγια ψεύτικα! Πώς να σιωπήσεις, δεν ακούς τον εκκωφαντικό θόρυβο της σιωπής; Το θόρυβο της σιωπής του εργάτη στο Πέραμα που αναζητά το μεροκάματο στις ταφόπλακες των τάνκερ. Το θόρυβο της σιωπής της Μαρίας, της ταμία του σούπερ μάρκετ, που δουλεύει 8:00 με 2:00 και 4:00 με 8:00, έξι μέρες τη βδομάδα; Το θόρυβο της σιωπής του Πάρη που στα τριάντα του αναζητά εργασία στις μικρές αγγελίες πίνοντας τον καφέ του με χρήματα δανεικά από τους γονείς του; Το θόρυβο της σιωπής της Ειρήνης, τρίτη χρονιά ωρομίσθια, των 7 Ευρώ, όταν δεηθούν, της ελαστικής μαύρης εργασίας; Το θόρυβο της σιωπής του Κώστα, του γυμναστή, του μουσικού, που αλλά ζει τρία σχολεία τη βδομάδα, περιφερόμενος θίασος μιας κακοπαιγμένης και κακοπληρωμένης παράστασης του Υπουργείου Παιδείας; Το θόρυβο της σιωπής του Δημήτρη, που διαβάζει και ξαναδιαβάζει έγκυρες αναλύσεις για το ασφαλιστικό, αγωνιώντας αν έχει ή δεν έχει ώριμα ασφαλιστικά δικαιώματα μετά από 27 χρόνια στην τάξη; Το θόρυβο της σιωπής της Κατερίνας που τρέμει στην ιδέα του αξιολογητή μαζεύοντας «χαρτιά» για να τη γλυτώσει; Το θόρυβο της σιωπής εκείνου του πατέρα που βρήκε κλειστή την πόρτα του δημόσιου νηπιαγωγείου για το παιδί του «δεν υπάρχουν θέσεις» και αναγκάστηκε να το πάει στο ιδιωτικό; Το θόρυβο της σιωπής όλων μας για μια ζωή δανεική, χρεωμένη στις τράπεζες και στο πλαστικό χρήμα, μια ζωή – επιβίωση; Δεν ακούς τον εκκωφαντικό θόρυβο της σιωπής, της αγανάκτησης και της οργής, για το έγκλημα διαρκείας, για τη ζωή που μας καταληστεύουν; …και η οργή δε μας αρκεί… Δε μας αρκούν οι καταδίκες του καναπέ, η κοινοβουλευτική τιμωρία των ενόχων, όταν άλλοι υποψήφιοι δολοφόνοι των αναγκών και δικαιωμάτων μας προβάλλουν ως εναλλακτική λύση… Τους έχουμε γνωρίσει όλους Από αυτοδύναμες κυβερνήσεις Ν. Δ ή ΠΑΣΟΚ ως συγκυβερνήσεις Ν Δ με την Αριστερά, ως οικουμενικές συγκυβερνήσεις… Δε μας αρκούν τα ηρωικά ξεσπάσματα, οι μικρές σημαντικές μάχες που κρατάνε τη φλόγα της αντίστασης και της ανατροπής ζωντανή… Δε μας αρκεί να σιωπούν όσοι μετράνε τη ζωή με τη μεζούρα του ρεαλιστικού, του ορατού, του συνηθισμένου… ΔΕ ΖΗΤΑΜΕ ΠΟΛΛΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΟΤΙ ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ !!! ΜΕΡΕΣ ΠΑΡΑΞΕΝΕΣ ΘΑΥΜΑΣΙΕΣ ΜΕΡΕΣ Τι εποχή!!! Οι οπαδοί της αγοράς και του άκρατου νεοφιλευθερισμού, γίνονται οι υπέρμαχοι του κρατισμού… Ο Μπους, ο Ομπάμα, ο Σαρκοζί μοιράζουν απλόχερα δάνεια στις ιδιωτικές τράπεζες που φαλήρισαν, λεφτά από τα χρήματα των εργαζομένων. Την ίδια στιγμή τα κέρδη υπερπολλαπλασιάζονται και αυτοί που πτώχευσαν πήραν και τα κέρδη και τις αποζημιώσεις… Και όμως δεν περισσεύει ευρώ για την Ολυμπιακή που ιδιωτικοποιείται ενώ οι εργαζόμενοι της απολύονται χωρίς καν να αποζημιωθούν… Μια παγκόσμια οικονομική κρίση προϊόν της ίδιας της αγοράς και του συστήματος… Οι γαλάζιοι σταυροφόροι της κάθαρσης γίνονται οι πρωταγωνιστές καθημερινών σκανδάλων. Από τη φοροδιαφυγή υπουργών ως τις μπίζνες με την Εκκλησία και τον Εφραίμ. Από τις δασικές εκτάσεις που γίνονται σε μια νύχτα γήπεδα του γκολφ, ως τις μίζες σε δημοσιογράφους και εκδότες. Από τα σκάνδαλα Ζαχόπουλου ως τις μπίζνες των υπουργών. Η Ε.Ε. της δημοκρατίας και της ελευθερίας γίνεται σιδερένιο φρούριο, μιας ιδιότυπης κοινοβουλευτικής δικτατορίας, ένα απέραντο αστυνομικό κράτος παρακολουθήσεων, καταστολής και κρατικής βίας απέναντι σε όποιον την αμφισβητεί ή σκέφτεται να την αμφισβητήσει… Ο πλούτος ξεχειλίζει στα θησαυροφυλάκια μερικών ενώ η εργαζόμενη πλειοψηφία αναστενάζει από τη μόνιμη και διαρκή λιτότητα από τη νέα φτώχεια του καπιταλισμού. Ο πόλεμος στην πιο άγρια εκδοχή του, στα πεδία των μαχών γίνεται μονιμότερο φαινόμενο… Ιράκ, Αφγανιστάν, τώρα Γεωργία – Ρωσία και Καύκασος φαίνεται ως το προσοδοφόρο μέσο ξεπεράσματος της κρίσης από μεριάς του κεφαλαίου, ως το μέσο επιβολής της εξουσίας του παντού. Αυτή η πολιτική δεν παίρνει διορθώσεις αλλά ανατροπή… Κι όμως το τέλος της ιστορίας για τον εργαζόμενο άνθρωπο δεν ήρθε ξανά. Υπάρχει φως στην άλλη μεριά του λόφου… Στα σκιρτήματα των αμερικάνων ακτιβιστών που κατά εκατοντάδες χιλιάδες διαδήλωσαν έξω από τα συνέδρια Ρεμπουμπλικάνων και Δημοκρατικών, αν και τους έφαγε το μαύρο σκοτάδι της «ενημέρωσης» Στα απεργιακά μπλοκ σε Γαλλία, Γερμανία σε όλη την Ευρώπη κόντρα στις βασικές επιλογές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κυβερνήσεων. Στο αντιπολεμικό κίνημα σε κάθε γωνιά του πλανήτη… Ο ηρωικός αγώνας των εργαζομένων στη Λατινική Αμερική, στην Ασία, στην Ευρώπη….. «Ξέρω, και το ξέρω πολύ καλά ότι τα λόγια αυτά μπορεί να ακούγονται υπερβολικά και αλλόκοτα. Δεν ‘πα να είναι» Ντοστογιέφσκι ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ ΤΟΥ ΑΙΣΧΟΥΣ Στο σχολείο, εκεί που αναζητούν την ανάσα οι ανάγκες, οι επιθυμίες μας. Στους δρόμους, εκεί που αναπνέει η άνοιξη των αγώνων. Κόντρα στην προώθηση της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής από τη Ν. Δ. Μια πολιτική…. …..που σπρώχνει χιλιάδες νήπια στα ιδιωτικά, στους δήμους, που αποκλείει τα προνήπια από το δημόσιο νηπιαγωγείο. ….που καταδικάζει στην ωρομισθία και στην ελαστική εργασία χιλιάδες συναδέλφους μας, επιβάλλοντας με τις υποχρεωτικές υπερωρίες, τις πολλαπλές μετακινήσεις την ελαστικότητα και στο μόνιμο εκπαιδευτικό ….που με τον αυταρχισμό και το διοικητισμό στερεί κάθε δυνατότητα δημιουργίας και αυτενέργειας του εκπαιδευτικού αν ξεφεύγει από την κυβερνητική τάξη πραγμάτων …..που μειώνει τις δαπάνες για την παιδεία, ανοίγει διάπλατα το δρόμο σε χορηγούς και ιδιώτες, έχοντας κάνει «συνεταιράκια», τις ιδιωτικές εταιρείες στα ΣΔΙΤ, τους εκδοτικούς οίκους στη συγγραφή και την έκδοση βιβλίων, τα στελέχη της στο ΥΠΕΠΘ «έμπορους της γνώσης», μετατρέποντας ένα κοινωνικό δικαίωμα, όπως η παιδεία, σε ατομική υπόθεση του καθενός …..που αναπολεί και προσπαθεί να επαναφέρει τη δαμόκλεια σπάθη της αξιολόγησης μέσα από την ενεργοποίηση του νόμου του ΠΑΣΟΚ, του καθηκοντολόγιου, του ΔΥΚ. Δηλώνουμε παρών και θα αναμετρηθούμε …ώστε να σπάσουν οι απαγορευμένες εκπαιδευτικές ζώνες, να ακουστεί με συλλογικό τρόπο το νέο παιδαγωγικό ποίημα της εποχής μας, οι απελευθερωτικοί στίχοι των σκεπτόμενων κριτικά ανθρώπων, για ένα σχολείο χωρίς οριζόντιους ή κάθετους διαχωρισμούς, χωρίς αξιολογικές ή εξεταστικές κρίσεις, με περιεχόμενο απαλλαγμένο από την παπαγαλία, το μυστικισμό , το ρατσισμό, το ιστορικό ψέμα , τη μεταφυσική, ένα σχολείο ανοιχτό για όλα τα παιδιά και την εργαζόμενη πλειοψηφία, τμήμα ενός ευρύτερου κοινωνικού απελευθερωτικού ρεύματος. · Για ένα ενιαίο δημόσιο, δωρεάν 12χρονο σχολείο. Για 2χρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή για όλα τα παιδιά. · Για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς. Κατάργηση του μισθολογίου - φτωχολόγιου. Γνήσιες Κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις. Βασικό μισθό 1400 Ευρώ για τον πρωτοδιόριστο. Ενσωμάτωση όλων των επιδομάτων στο βασικό μισθό. Καμιά σύνδεση μισθού - αξιολόγησης. · Για την κατάργηση του ν. 2986 για την αξιολόγηση. Για να μην περάσει κανείς αξιολογητής τις πόρτες των τάξεων. Για παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στο σχολείο. · Για σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους- ενάντια στην εργασιακή περιπλάνηση και την ωρομισθία. Για μαζικούς διορισμούς με βάση το έτος λήψης πτυχίου και κατάργηση του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ. Για μόνιμο διορισμό όλων των αναπληρωτών. · Για μείωση των ορίων συνταξιοδότησης, αύξηση των συντάξιμων αποδοχών. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων ΣΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΠΟΧΕΣ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΔΙΝΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΡΩΝ Ένα εκπαιδευτικό κίνημα, κοινωνικού χαρακτήρα που θα εντάσσεται και θα συμπορεύεται με το ευρύτερο εργατικό ώστε συντονισμένα να απαντήσουμε στην επίθεση κυβέρνησης - Ε.Ε. - επιχειρήσεων. Ένα πραγματικό κίνημα που θα ξεπερνά την παραλυτική πολιτική του υποταγμένου συνδικαλισμού ΑΔΕΔΥ -ΓΣΕΕ που συμφωνούν με την ουσία της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Που ορκίζονται πίστη σε ΟΝΕ, Σύμφωνα Σταθερότητας, Ευρώ, που βάζουν ως κριτήριο την ανταγωνιστικότητα του ελληνικού κεφαλαίου. Ένα κίνημα, που οι ίδιοι οι εργαζόμενοι θα διαχειρίζονται την πορεία και την ανάπτυξη του στις Γενικές Συνελεύσεις και τις Επιτροπές Αγώνα. Σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, με τον οριζόντιο συντονισμό των αγωνιζόμενων χώρων. Ένα κίνημα που θα βάζει τον πήχη στο όριο των αναγκών των εργαζομένων με ένα συνολικό πρόγραμμα ρήξεων και ανατροπών, έτσι ώστε αποτελεσματικά να υπερασπίζεται δικαιώματα και .κατακτήσεις Ένα κίνημα που θα οργανώνει πραγματικούς αγώνες με σχέδιο, συμμαχίες, διάρκεια και προοπτική που θα κορυφώνονται σε απεργιακές αναμετρήσεις διαρκείας ως τη νίκη. Που δεν θα υποτάσσεται – ούτε θα συναινεί στα ξεπουλήματα των ΑΔΕΔΥ - ΓΣΕΕ. Είναι επειδή είμαστε παρέα με τα παιδιά, Κι αμέτρητες φορές μετρήσαμε τα αμέτρητα άστρα Και κείνα που λέγανε για καλύτερα χρόνια Τα βάλαμε σε καράβια από χαρτί, από όνειρα, από επιθυμίες…. Για να μπορούν να ταξιδεύουν… Αδιάκοπα …. ΚΟΝΤΡΑ…. Σε αυτούς που γαντζώνονται από καρέκλες, που ξεχνούν τη μυρωδιά της κιμωλίας, τα παιδικά χνώτα, τη σχολική τάξη και τις αγωνίες της. Σε αυτούς που ο συνδικαλισμός γίνεται όχημα για θέσεις διοίκησης, επάγγελμα, παιχνίδι εξουσίας, συνδιαλλαγής και πελατειακών σχέσεων. Στη ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ , τη ΔΟΕ και την πλειοψηφία της, τον υποταγμένο συνδικαλισμό… …που συναινούν με την οικονομική εξαθλίωση μας, αποδέχονται τη βασική λογική των προγραμμάτων σύγκλισης με την ΟΝΕ – Ε.Ε., τις λογικές του ανταγωνισμού, του κέρδους και της ¨εθνικής ανάπτυξης». ..που αποδέχτηκαν τη βασική φιλοσοφία των αντιασφαλιστικών νόμων, το «διαίρει και βασίλευε» του νόμου Σιούφα της Ν. Δ, τη μείωση των συντάξιμων αποδοχών και την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης με το νόμο Ρέππα του ΠΑΣΟΚ, και έκαναν το «καθήκον» τους με το νόμο Πετραλιά με δυο 24ωρες και φραστικές κορώνες… Την ίδια στιγμή του ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ στη ΓΣΕΕ υπέγραφαν εργασιακή ειρήνη με την κυβέρνηση και τις επιχειρήσεις με 0,77 Ευρώ την ημέρα. ..που εξαρτά τη δράση από την εκάστοτε κυβέρνηση, ως γνήσιοι κυβερνητικοί υπάλληλοι, κάνοντας τις διαθέσεις των εργαζομένων ακορντεόν, μη διστάζοντας να θυσιάσουν βασικές κατακτήσεις και δικαιώματα. …που δε γενικεύει την πάλη απέναντι στο ενιαίο μπλοκ εξουσίας κυβέρνησης – αξιωματικής αντιπολίτευσης, Ε.Ε , κεφαλαίου. Ανεξάρτητη Ριζοσπαστική Παρέμβασηþ Της ζωντανής εκπαίδευσης, των μάχιμων εκπαιδευτικών της σχολικής τάξης και πράξης, κόντρα στον παιδαγωγικό διοικητισμό, τα κάθε λογής προγράμματα ιδιωτών , κράτους ή Ευρωπαϊκής Ένωσης, την τυποποίηση, τη στείρα αναπαραγωγή της κυρίαρχης αντίληψης και ιδεολογίας.þ Του ανεξάρτητου, αμεσοδημοκρατικού, ταξικού ρεύματος ρήξης και ανατροπής, κόντρα στο συνδικαλισμό της υποταγής, της συναίνεσης, του κυβερνητισμού και τελικά της ήττας. þ Του πολύμορφου ρεύματος στην εκπαίδευση αλλά και στην κοινωνία που σημάδεψε με τη δράση του όλες τις μικρές και μεγάλες μάχες της περιόδου, από τη μεγάλη απεργία του 2006, τις μάχες για το ασφαλιστικό, τις ιδιωτικοποιήσεις και τη φαλκίδευση των εργασιακών σχέσεων, την αποτροπή της αντιδραστικής αναθεώρησης του άρθρου 16 του Συντάγματος ως και την καθημερινή μάχη στη σχολική τάξη ενάντια στο διοικητικό αυταρχισμό, την ημιμάθεια ή την αμάθεια. þ Της ίδιας της πορείας του εκπαιδευτικού κινήματος από τη μάχη ενάντια στη διάλυση της επετηρίδας, την ανεξάρτητη δράση ενάντια στους νόμους της αποκέντρωσης του ΠΑΣΟΚ, τη μεγάλη (προδομένη ) απεργία του 97, τη σύγκρουση των εξεταστικών του 98, τις παλλαϊκές απεργίες ενάντια στους αντιασφαλιστικούς νόμους, στο αντιπολεμικό – αντιμπεριαλιστικό κίνημα, στη μάχη ενάντια στην αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση των «νέων βιβλίων» κ.λπ þ Των συλλογικών (αλλά και μοναχικών ) προσπαθειών για Παρέμβαση στην διδακτική πράξη, τα αντιπολεμικά μαθήματα, η αντιρατσιστική αγωγή, η μάχη του 132 Δ Σχ Αθήνας για το δικαίωμα όλων των παιδιών στη μόρφωση και η λυσσαλέα αντίδραση από μεριάς κυβέρνησης Ν. Δ και διοίκησης, ο Παιδαγωγικός Όμιλος, είναι οι ελπιδοφόρες μαζικές πρωτοβουλίες για ένα πλατύ μορφωτικό ρεύμα Κριτικής Παιδαγωγικής που θα ενώνει θεωρία και πράξη και θα διαμορφώνει με τις ιδέες και την επιρροή του μια άλλη δυναμική μέσα στις σχολικές αίθουσες.ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ: ΙΣΤΟΡΙΑ – ΑΜΑΡΤΙΑ ΤΟΥΣ….Τα Υπηρεσιακά Συμβούλια (ΚΥΣΠΕ - ΑΠΥΣΠΕ - ΠΥΣΠΕ ) κάθε άλλο παρά εξυπηρετούν με διαδικασίες διαφανείς και "αξιοκρατικές" τα συμφέροντα των εκπαιδευτικών. Πρόκειται για όργανα διαχείρισης και προώθησης της εκάστοτε κυβερνητικής - κρατικής πολιτικής. Αποτελούν πεδίο ανάπτυξης των πελατειακών σχέσεων, της ρουσφετολογίας και του κομματισμού. Επιδιώκουν να νομιμοποιήσουν στη συνείδηση των εκπαιδευτικών τις διοικητικές λογικές, τις συνδιαχειριστικές αντιλήψεις και την ενσωμάτωση του συνδικαλιστικού κινήματος στον κρατικό μηχανισμό. Όργανα αδιαφανή και στεγανοποιημένα, που προστατεύονται από ένα ολόκληρο θεσμικό πλαίσιο απέναντι σε οποιοδήποτε ουσιαστικό έλεγχο των δυνάμεων του κινήματος. Όργανα που αποκτούν αναβαθμισμένο ρόλο στην πυραμίδα της αξιολόγησης, που έχουν τον τελικό λόγο στη μονιμοποίηση και την εξέλιξη των εκπαιδευτικών, που είναι δυνατό, με το θεσμικό πλαίσιο, να πάρουν το χαρακτήρα διοικητικών δικαστηρίων για τους εκπαιδευτικούς. Το παράδειγμα του ΠΥΣΠΕ Αν Αττικής με τη δίωξη των συναδέλφων –απεργών της απεργίας του 2006 είναι το πιο τρανό παράδειγμα. Ο χαρακτήρας και ο ρόλος των Υπηρεσιακών Συμβουλίων δεν αλλάζει με τη συμμετοχή των εκπροσώπων των εκπαιδευτικών σε αυτά, ο νομοθέτης έχει προβλέψει για όλα. Πολύ περισσότερο που τις πιο πολλές φορές, οι αιρετοί είναι πιο αποτελεσματικοί στην άσκηση εξουσίας, στη διαχείριση της εκπαιδευτικής πολιτικής και το δίκτυο "μικροεξυπηρετήσεων" από την ίδια τη διοίκηση. Εμείς δεν θα συναινέσουμε με τέτοια όργανα, θα παλέψουμε για την αποκάλυψη του ρόλου τους, το μπλοκάρισμα των αποφάσεών τους, την ακύρωση των αντιεκπαιδευτικών επιλογών τους μέσα από τις διαδικασίες του κινήματος. Έχουμε ένα διαφορετικό εκπαιδευτικό όραμα ενταγμένο σε μια άλλη κοινωνική πραγματικότητα στην οποία η αυτοδιοικητική πρακτική θα πρέπει να έχει σαν στοιχεία της την άμεση δημοκρατία, την κοινωνική πλειοψηφία, την αυτόματη ανακλητότητα, την απαιτούμενη περιοδικότητα, τη διαφάνεια και την ανοιχτή λειτουργία, τον άμεσο έλεγχο από το συνδικαλιστικό κίνημα. Η παρουσία μας σ' αυτές τις εκλογές δεν μπορεί παρά να έχει το χαρακτήρα της φωνής του κινήματος που:
|
 Επιστροφή |
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ
ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΕΣ |
Περιεχόμενα |
