ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΕΣ
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

Η ΣΤΑΣΗ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΑΔΕΔΥ

αρχείο

_Αρχή

Επικοινωνία:

Φόρμα επικοινωνίας

Βιβλίο Επισκεπτών

Γενικό Συμβούλιο ΑΔΕΔΥ 14-1-08

     Πραγματοποιήθηκε στις 14-1-08 το Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ με θέματα ημερήσιας διάταξης:

                                      Ασφαλιστικό -Διεκδικητικό Πλαίσιο - Πρόγραμμα Δράσης.

Η συζήτηση ξεκίνησε με την τοποθέτηση του προέδρου Σπ. Παπασπύρου ο οποίος πρότεινε :

Α) Την ημέρα που θα γίνεται η προ ημερησίας διάταξης συζήτηση στη Βουλή για το ασφαλιστικό να γίνει παρέμβαση των συνδικάτων ή με συλλαλητήριο έξω από τη Βουλή ή συγκέντρωση όλων των α/θμιων σωματείων σε κάποιο κλειστό χώρο (π.χ Γήπεδο Σπόρτινγκ).

Β) Προκήρυξη 24ωρης πανεργατικής απεργίας (ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ) μέχρι τις 15 Φλεβάρη και

Γ) άφησε ανοικτό η Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ αφού εκτιμήσει την κατάσταση να καθορίσει το επόμενο απεργιακό βήμα.   

     Στη συνέχεια οι Παρατάξεις τοποθετήθηκαν ως εξής:

Η ΠΑΣΚ: αφού έκανε κριτική στην κυβέρνηση για την ασκούμενη οικονομική πολιτική πρότεινε 24ωρη πανεργατική (με ΓΣΕΕ) το πρώτο 20ήμερο του Φλεβάρη. Ξέχασε βέβαια να κάνει αυτοκριτική για το ρόλο και τη στάση της όταν κυβέρνηση ήταν το ΠΑΣΟΚ, όταν ο Σημίτης σάρωνε τα εργασιακά–ασφαλιστικά δικαιώματα, όταν προχωρούσαν στις ιδιωτικοποιήσεις-ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας κλπ.

Η ΔΑΚΕ: η στάση της οποίας είναι ο ορισμός του υποταγμένου, εργοδοτικού, κυβερνητικού συνδικαλισμού, οι συνδικαλιστές της μιλώντας  σαν κυβερνητικοί εκπρόσωποι αρνήθηκαν ακόμα και την ύπαρξη αντιασφαλιστικού σχεδίου από μεριάς κυβέρνησης. Τάχθηκαν υπέρ του διαλόγου με την Υπουργό Εργασίας. Η αρχική τους πρόταση ήταν καθίστε να ακούσουμε τι θα πουν στη Βουλή και ύστερα βλέπουμε τι θα κάνουμε. Στη δευτερολογία τους δήλωσαν ότι υπερψηφίζουν την πρόταση Παπασπύρου για μια απεργία μέσα στο Φλεβάρη.  Είναι φανερό πως δε θέλουν να γίνει τίποτα, βάζουν πλάτη να περάσει η αντιασφαλιστική πολιτική της κυβέρνησης και αποτελούν απεργοσπαστικό μηχανισμό.

ΠΑΜΕ-ΕΣΑΚ-ΤΑΔΗΣΥ: Δήλωσαν ότι έχουν το δικό τους διεκδικητικό πλαίσιο. Εκτίμησαν ότι στην απεργία στις 12 Δεκέμβρη η συγκέντρωση  του ΠΑΜΕ ήταν μαζικότερη και δυναμικότερη. Δήλωσαν ότι δε θα συμμετέχουν σε κανένα διάλογο και ότι έχουν το δικό τους σχεδιασμό που περιλαμβάνει τα εξής βήματα: απογευματινή συγκέντρωση και πορεία στις 22 Γενάρη και πρότειναν την πραγματοποίηση 24ωρης απεργίας μέχρι 15 Φλεβάρη και ύστερα κλιμάκωση χωρίς να διευκρινίζουν πώς θα γίνει αυτή και τι ακριβώς προτείνουν.

      Είναι φανερό πως το ΠΑΜΕ έχει διαλέξει το δικό του δρόμο. Δρόμος που οδηγεί στον απομονωτισμό, τη διάσπαση και την ήττα. Δεν συμβάλει με την στάση του στην ανάπτυξη αποτελεσματικών , νικηφόρων εργατικών αγώνων. Αυτό που το ενδιαφέρει είναι η πολιτική κομματική διαμαρτυρία και όχι η ανάπτυξη μιας ταξικής εργατικής ενότητας και συντονισμένων εργατικών αγώνων.

ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ: Δήλωσε ότι είναι κατά των νόμων Σιούφα - Ρέππα και για το πρόγραμμα δράσης: συμφώνησε στην ουσία με την πρόταση Παπασπύρου. Δηλαδή 24ωρη μέσα στο Φλεβάρη, κινητοποίηση την ημέρα της προ ημερησίας διάταξης συζήτηση στη Βουλή και η Εκτελεστική Επιτροπή να εξουσιοδοτηθεί για να ορίσει συγκεκριμένα τις ημερομηνίες και τα επόμενα βήματα.

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ-ΚΙΝΗΣΕΙΣ-ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ: Στις τοποθετήσεις μας προσπαθήσαμε συγκροτημένα να βάλουμε τη δική μας λογική κόντρα στη λογική της αποκλιμάκωσης των αγώνων  και της ήττας. Καμία ανοχή στους κυβερνητικούς ελιγμούς. Συγκεκριμένα:

      Στο ασφαλιστικό εξηγήσαμε αναλυτικά τις θέσεις μας  και τις προτάσεις μας δείχνοντας τα αδιέξοδα της μέχρι τώρα στάσης της ΑΔΕΔΥ αλλά και της ΓΣΕΕ (αποδοχή ν. Ρέππα κλπ).

      Στο διεκδικητικό πλαίσιο ανοίξαμε όλα τα ζητήματα, αναδείξαμε τις διαφορές που έχουμε με το διεκδικητικό πλαίσιο της ΑΔΕΔΥ και αναλύσαμε πόσο σφοδρή είναι η επίθεση της κυβέρνησης (ιδιωτικοποιήσεις, ελαστική εργασία, φορομπηξία, λιτότητα, φτώχεια, αυταρχισμός, διώξεις, καταστολή, εφαρμογή αντιεκπαιδευτικών διαταγμάτων, αποδόμηση συστήματος υγείας κλπ). Καταθέσαμε την πρόταση μας για την επέκταση των Βαρέων και Ανθυγιεινών στο δημόσιο με όρους που να εξυπηρετούν τους εργαζόμενους, απορρίπτοντας τη πολιτική του αποχαρακτηρισμού ειδικοτήτων που προωθεί η κυβέρνηση. Θέσαμε το αίτημα για 1.400€ βασικό μισθό.

  Στο πρόγραμμα δράσης προτείναμε ένα σχέδιο δράσης που πιστεύουμε πως κλιμακώνει τον αγώνα, στριμώχνει την κυβέρνηση και δίνει προοπτική νίκης στους εργαζόμενους.

    Συγκεκριμένα προτείναμε:

l Το Γενικό Συμβούλιο να αποφασίσει-24ωρη πανεργατική απεργία (με Γ.Σ.Ε.Ε.) το πρώτο δεκαήμερο του Φλεβάρη, και 48ωρη απεργία με ανοικτή ημερομηνία.

lΣύγκλιση του Γενικού Συμβουλίου που θα ορίσει τη 48ωρη και την κλιμάκωση του αγώνα.

lΣυλλαλητήρια την ημέρα που θα γίνεται συζήτηση στη βουλή για το ασφαλιστικό.

lΣυγκέντρωση των Δ.Σ. των πρωτοβάθμιων σωματείων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για την προετοιμασία των απεργιών.

lΠερικύκλωση διαμαρτυρία του Ι.Κ.Α.  ενάντια στην ανασφάλιστη εργασία των προγραμμάτων στέιτς.

lΤο επόμενο βήμα, εάν η κυβέρνηση δεν υποχωρήσει, θα πρέπει να έχει τη μορφή παρατεταμένου αγώνα διαρκείας μέχρι τη μη ψήφιση και ανατροπή του αντιασφαλιστικού νόμου.

         Στην ψηφοφορία που ακολούθησε οι παρατάξεις ΠΑΣΚ – ΔΑΚΕ – ΠΑΜΕ – ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ αρκέσθηκαν στην 24ωρη απεργία. Ομόφωνα εγκρίθηκε ψήφισμα συμπαράστασης στους λιμενεργάτες και κάλεσμα στα σωματεία να στηρίξουν με κάθε μέσο τον αγώνα τους ενάντια στην ιδιωτικοποίηση.

Το εργατικό κίνημα πρέπει να βγει στο προσκήνιο τώρα.

    Πέρα από τους σχεδιασμούς των κομματικών επιτελείων και της κυβέρνησης  εκτιμάμε ότι το επόμενο χρονικό διάστημα δεν πρέπει να χάσουμε ούτε λεπτό. Η κατάσταση είναι κρίσιμη. Η κυβέρνηση στριμωγμένη από τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα θέλει να προχωρήσει την αντεργατική της πολιτική και να αλλάξει την ατζέντα της συζήτησης. Από την άλλη η γραφειοκρατία φαίνεται αδύναμη και χωρίς διάθεση να συγκρουστεί με την ουσία της πολιτικής. Προτιμά να συνδιαλέγεται παρά να απεργεί. Όμως η μάχη του ασφαλιστικού δε θα κριθεί στα παζάρια της γραφειοκρατίας αλλά στους δρόμους του μαζικού αγώνα.

   Χρειαζόμαστε ενωμένο πανεργατικό αγώνα, μια μεγάλη πανεργατική έκρηξη ακόμα μεγαλύτερη από τις 12 του Δεκέμβρη, για να υποχωρήση η κυβέρνηση . Δεν πρόκειται να αφήσουμε να χαθούν ιστορικές κατακτήσεις του εργατικού κινήματος, όπως είναι η κοινωνική ασφάλιση.

     Το δρόμο τον ξέρουμε. Είναι ο δρόμος που βάδισαν περήφανα οι φοιτητές και οι εκπαιδευτικοί που με τους αγώνες διαρκείας τους απέτρεψαν την αναθεώρηση του άρθρου 16. Για να γίνει αυτό απαιτείται η πιο πλατιά αγωνιστική ενότητα των ίδιων των εργαζομένων. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν την υπόθεση του αγώνα στα χέρια τους. Με συνελεύσεις σε κάθε χώρο δουλειάς, με επιτροπές αγώνα σε κάθε γειτονιά, με συντονισμό σωματείων, εργατικών κέντρων, ομοσπονδιών, χωρίς αποκλεισμούς και προαπαιτούμενα, με οργανωμένες και αποφασιστικές απεργίες μπορούμε να αποκρούσουμε την επίθεση της κυβέρνησης.

       Όσοι αναφέρονται στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα οφείλουν τώρα να κάνουν ό,τι μπορούν για την οργάνωση μιας αποτελεσματικής- ενωτικής πάλης. Εκεί κρινόμαστε όλοι.

Με όλες μας τις δυνάμεις για την επιτυχία της ΑΠΕΡΓΙΑΣ και την παραπέρα  κλιμάκωση του αγώνα.

«Δε θα γνωρίσουμε ξεκούραση

δε θα γνωρίσουμε ύπνο.

Θα προλάβουμε την αυγή και την άνοιξη

και θα φτιάξουμε μέρες κι εποχές

στο μπόι των ονείρων μας….

(Πωλ Ελυάρ)

Οι αντιπρόσωποι στο Γενικό Συμβούλιο:

Κατερίνα Μάτσα

Χρήστος Παναγιωτόπουλος

Αντώνης Ναξάκης

Παναγιώτης Σάμιος