_Αρχή

Επικοινωνία:

Φόρμα επικοινωνίας

Φόρουμ συζήτησης

ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΙ ΑΓΩΝΑ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΓΛΥΦΑΔΑΣ – ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

Ραψωδία της Βαρβαρότητας

Η βαρβαρότητα έχοντας σπάσει τα σύνορα, απλώνει παντού το νέο Ιμπεριαλισμό, λεηλατώντας ασυλλόγιστα ψυχές και συνειδήσεις. Στη Ευρώπη των Βιομηχάνων το κέρδος έχει ενώσει κυβερνήσεις, τραπεζίτες  και τους συνοδοιπόρους τους. Οι Χριστιανοδημοκράτες αντάμα με τους Σοσιαλδημοκράτες, οι ατσίδες με τα μπλε στον ίδιο βηματισμό με τους σοσιαλίζοντες ενώνουν τις δυνάμεις τους  για να αποκόψουν ότι έχει απομείνει από τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Ένα δεύτερο θατσερικό κίνημα της εργοδοσίας με πρωτεργάτη το Σαρκοζί  στρέφεται κατά των συνδικάτων.

Αρωγοί τους οι τεχνοκράτες των Βρυξελλών που βαφτίζουν την ανεργία «κινητικότητα των εργαζομένων» και λανσάρουν το νέο μοντέλο εργασίας: Μερική απασχόληση, εργασία της μεζούρας, με όνειρα κι ανάγκες κομμένα και ραμμένα στα μέτρα και τις τσέπες των επιχειρηματιών. Ύποπτοι θαυματοποιοί που πυροβολούν τις λέξεις και τις ζωές μας σπέρνοντας τον πανικό για την κατάρρευση του συστήματος ασφάλισης. Τσιμουδιά για τον ένοχο! Το ίδιο το κράτος που λεηλάτησε τα ταμεία και κατασπατάλησε τα χρήματά τους παίζοντας τα αποθεματικά τους στο χρηματιστήριο ή παραδίδοντας τα στα λαμόγια και τους κουμπάρους.

Και των αρχαίων κυβερνητών πληρώνοντας τα έργα

η Χτίσις θα φρίξει…  

Στον τόπο μας η κυβέρνηση της «γαλάζιας αιθρίας» με πινελιές ΔΑΠ και ακροδεξιάς, ανοίγει πανιά για νέα αντεργατική πολιτική. Ευλογεί την κερδοσκοπία και τους μεσάζοντες. Ευνοεί με την απραξία και τη σιωπή της τη γέννηση νέων «τυχαίων» χρηματιστηριακών κρίσεων και ομολόγων. Βγάζει από το συρτάρι το ασφαλιστικό και αναθέτει τη λάντζα του πλασαρίσματος σε «επιτροπές σοφών». Οι αναλύσεις… του Αναλυτή, των τηλεοπτικών καθοδηγητών και των»δημοκρατικών» εφημερίδων επιχειρούν να πείσουν τον κόσμο της εργασίας, τον καθημερινό άνθρωπο ότι είναι λαθρεπιβάτης της ζωής όπου για το μεροδούλι-μεροφάι πρέπει να δουλεύει χωρίς ασφάλιση, χωρίς σύνταξη για μια ζωή… Στην ίδια όχθη το ΠΑΣΟΚ παλεύει για δυαρχίες, τριαρχίες, για το «όλο ΠΑΣΟΚ», για τη «νέα αλλαγή» ξεχνώντας ότι ήταν οι πρώτοι διδάξαντες στους αντεργατικούς νόμους .  Ο μπροστινός ο γάιδαρος του πισινού γιοφύρι λέει ο λαός μας. Και οι δυο μαζί ΝΔ και ΠΑΣΟΚ επιβεβαιώνουν την παροιμία. Ίδιους νόμους, ίδια φιλοσοφία για τους εργαζόμενους, ίδιες προτάσεις για… το καλό μας.

Συναίνεση παντός καιρού

Ο υποταγμένος συνδικαλισμός της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ προσκυνώντας τις ίδιες αξίες που δυναστεύουν τη ζωή μας, την αγορά, το κέρδος, την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, τους δείκτες που ταράζουν το ξύπνιο μας, αρκείται, όπως χρόνια τώρα, σε άνοστες καταγγελίες στα κανάλια άντε και κανένα περισπούδαστο άρθρο στον ημερήσιο τύπο της «ελεγχόμενης αντιπολίτευσης»…

Κλεισμένοι στα γραφεία τους δεν είδαν το μεγαλειώδη αγώνα των δασκάλων την προηγούμενη χρονιά...

Γύρισαν την πλάτη στο φοιτητικό ποτάμι των νέων που τους  καλούσαν να κηρύξουν πανεργατικούς αγώνες… Πρόσωπα σε εντεταλμένη αποστολή, δε διδάχτηκαν από την αριθμητική των ιδεών για ένα πανεργατικό αγώνα που θα βάζει στο κέντρο του τον άνθρωπο του καθημερινού μόχθου και τις ανάγκες του. Αντί να αποτελούν τη φωνή των εργαζομένων αποτελούν δεκανίκι της εξουσίας.

Από κοντά και η «πρωτοπορία» του ΠΑΜΕ που στη μεγάλη απεργία των δασκάλων αφού πρώτα την κατήγγειλε, μετά συμμετείχε …πρώτο τραπέζι …στα φλας των δημοσιογράφων στο σύνταγμα…!

Χειρόγραφα Φθινοπώρου

Η δημοκρατία της μεζούρας με «εντεταλμένους» τις πολυεθνικές, τις κυβερνήσεις τους και την υπάκουη διανόηση, εκτοξεύουν κραυγές για τη διασάλευση της τάξης και της ευνομίας. Νέοι νόμοι στήνουν συρματοπλέγματα στις πορείες (αγκαθωτά τα λέει το νέο προεδρ. διάταγμα) και πυρίμαχες στολές για τα ΜΑΤ και ΜΕΑ.

Στα χέρια των σοφών τυμβωρύχων και το σχολείο. Η κατασκευή υπηκόων στο μεγαλείο της. Ένα φτηνό, ευέλικτο, πειθαρχημένο σχολείο που θα προετοιμάζει τα παιδιά μας να δεχτούν την «κινητικότητα των εργατών» (βλέπε ανεργία) την παρτ - τάιμ  δουλειά, και τους μισθούς των 600 Ευρώ. Ο Νεοφιλελευθερισμός και οι «μεταρρυθμίσεις» του τις τελευταίες δεκαετίες επέβαλαν μια παιδαγωγική στηριγμένη στις ανάγκες των επιχειρήσεων και των παράκεντρων εξουσίας που βλέπουν ότι ο χώρος του σχολείου είναι ένα καλό πεδίο για μεγάλο φαγοπότι. Από τη μια περικοπές των δαπανών, συρρίκνωση των μισθών, αδιάκοπη λιτότητα και από την άλλη άνοιγμα των πνευματικών ιδρυμάτων σε κάθε μορφή αγοραίου και ωμού κέρδους μέσα από το πέπλο των χορηγιών.

Η «επανάσταση» του ΥΠΕΠΘ για νέα προγράμματα και νέα βιβλία αποκαθηλώθηκε πριν καλά-καλά  φύγουν τα δέματα από τα τυπογραφεία των καλών εκδοτικών οίκων. Γνώση εμπόρευμα, σοφά φορτωμένη στις προσδοκίες της εξουσίας… Ανερμάτιστες γνώσεις μέσα από πληθώρα πληροφοριών χωρίς συνοχή χωρίς σαφήνεια..  Το πρόσωπο της Ιστορίας θολώνει από τους όψιμους υπερασπιστές του έθνους, και της Ευρωπαϊκής  προοπτικής. Εξαπολύουν Σαΐτες κατά πάντων αλλά και τώρα όπως παλιά ανοίγουν το παράθυρο της Ιστορίας κατά κει που θέλουν, μακριά από τους ξεσηκωμούς των λαών, των κινημάτων και τους ανθώνες των αγώνων.

Μοιράζουν φτηνά έπαθλα για μια επιμόρφωση κοροϊδία αντί να δώσουν τα λεφτά στα ίδια τα σχολεία που τρέχουν πίσω από τοπικούς παραγοντίσκους  για να καλύψουν τις λειτουργικές δαπάνες. 

Ο δάσκαλος υπάλληλος αλλά και παιδαγωγός να ακροβατεί ανάμεσα στην εγκύκλιο και στην κιμωλία που οσμίζεται κάθε μέρα μέσα από τα μάτια των παιδιών.

Τα χρυσά κριθάρια των αγώνων   

Και μεις μάντεις κακών ή οραματιστές εξακολουθούμε να φωνάζουμε «γενεές γενεών υποκριτές»!  Λέμε ότι η πρόγνωσή τους δεν είναι ασφαλής…Και είμαστε απέναντί τους.  Ξέρουμε ότι η σιωπή αρκετών είναι ο δισταγμός για τη ζωή.. Σ’ αυτούς πρώτα λέμε ότι κανένα πλοίο δε σαλπάρει χωρίς καπνό και δάκρυα. Τα πάντα βασανίζουν στη ζωή. Δεν αρκεί να  κλείνεις την πόρτα της τάξης το πρωί, το βράδυ τα παντζούρια και να μανταλώνεσαι σ’ ένα ταξίδεμα άσκοπο..

Γι’ αυτό πρέπει να θυμόμαστε που ανήκουμε, με ποιους πήγαμε αντάμα, τους αγώνες που κάναμε μαζί πέρσι , αυτοί που άνοιξαν το δρόμο για τη χειραφέτηση του εργατικού κινήματος. Στους αγώνες για να μείνει δημόσια η εκπαίδευση χωρίς αργύρια υποταγής, να μην είναι μια περιζήτητη αμοιβή μιας φτηνής ζωής. Ξέρουμε ότι το επόμενο διάστημα θα ’χει βροχή κι ανέμους αλλά η καταιγίδα που ‘ρχεται θα πάψει όταν ξαναβρεθούμε πάλι όλοι μαζί απέναντί τους. Ξέρουν καλά ότι το πεζούλι που ακουμπάμε υψώνεται σε τοίχο οργής όταν χτίζουμε αντάμα.

Η συμμετοχή μας στις εκλογές του σωματείου στηρίζεται στη πίστη μας ότι η μοίρα δεν είναι κλειδούχος για να αλλάξει ρότα η ζωή μας. 

Στηρίζεται στη θέληση για μια εκπαίδευση απελευθερωμένη κι απελευθερωτική, για ένα δημόσιο σχολείο  σε όφελος του λαού, για μια γνώση πολύπλευρη μακριά από κέρδη, για ένα Σ.Κ. αυτόνομο, ανατρεπτικό, ριζοσπαστικό!

ενισχύουμε το ρεύμα του ανεξάρτητου ριζοσπαστικού συνδικαλισμού

Είμαστε μ’ αυτούς που ξεσηκώνονται στο Μεξικό, που αντιστέκονται στη Μιανμάρ, μ’ αυτούς που δεν ξέχασαν την παιδαγωγική της ελευθερίας, της ρήξης, μ’ αυτούς που ονειρεύονται να αλλάξουν τους νεκρούς βηματισμούς του συνδικάτου και να τονίσουν με κόκκινα γράμματα τα καινούρια τραγούδια. Είμαστε μ’ αυτούς που θα ‘διναν ένα βασίλειο για ένα παιδικό χαμόγελο, μ’ αυτούς που θέλουν να αποδίδουν δικαιοσύνη μ’ ένα άστρο ή μ’ ένα γιασεμί, μ’ αυτούς που γνωρίζουν ότι ο κόσμος δε χτίζεται σε μια παλάμη που ζητιανεύει αλλά σ’ αυτήν που σφίγγεται σε μια γροθιά.                               

Γι’ αυτό λέμε: Είστε υπέρ ή κατά;

Ζητάμε συνενόχους