αρχείο

Επικοινωνία:

Φόρουμ συζήτησης

διατάραξη κοινής ησυχίας

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ-ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

Π.Ε ΑΙΓΑΛΕΩ

ΤΕΥΧΟΣ 17^Ο ΓΕΝΑΡΗΣ 2007

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 16

ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΛΑΟ

ΣΤΙΣ 10 ΓΕΝΑΡΗ ΞΑΝΑ ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Συνταγματική Αναθεώρηση……Εκατό χρόνια πίσω!!

Το επόμενο διάστημα η Κυβέρνηση της Ν.Δ ,με την ανοικτή συνεργασία και συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ προχωρά σε αναθεώρηση του Συντάγματος. Οι αλλαγές που προτείνονται αποτελούν μια βαθύτατη αντιδραστική τομή που θέλει να αποψιλώσει τον Καταστατικό Χάρτη της χώρας απ’ όσα με σκληρούς αγώνες και αίμα κέρδισαν οι εργαζόμενοι μεταπολεμικά.

Με τα άρθρα που προωθούνται επιταχύνονται οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και αποτυπώνεται στο Σύνταγμα η πολιτική του ξένου και ντόπιου Κεφαλαίου, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των μεγάλων καπιταλιστικών οργανισμών (ΔΝΤ, ΟΟΣΑ κλπ). Συγκεκριμένα:

q Άρση της μονιμότητας (άρθρο 103): Είναι αλήθεια πως το ΠΑΣΟΚ είχε ψηφίσει στην προηγούμενη αναθεώρηση το άρθρο 103 που δίνει τη δυνατότητα πρόσληψης σε οργανικές θέσεις εργαζόμενων με συμβάσεις αορίστου χρόνου. Είναι γνωστά τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν. Προεκλογικά η Ν.Δ έταζε πως θα μονιμοποιήσει όλους τους συμβασιούχους. Τώρα που είναι Κυβέρνηση θέλει να κάνει όλους τους μόνιμους συμβασιούχους!! Επί της ουσίας προωθείται η άρση της μονιμότητας γιατί επιτρέπεται να προσλαμβάνονται σε κενές οργανικές θέσεις αντί μονίμων υπαλλήλων πάσης φύσεως συμβασιούχοι (ωρομίσθιοι, εποχικοί, με σύμβαση χρόνου, ενοικιαζόμενοι κλπ).

Καταλαβαίνουμε όλοι ότι αν ισχύσει το άρθρο αυτό οι αλλαγές θα αγγίξουν, όχι μόνο τους νεοπροσλαμβανόμενους, αλλά όλους τους δημόσιους υπαλλήλους και θα αφορούν τους μισθούς, το εφάπαξ, την ασφάλιση, τη σύνταξη το ωράριο κλπ. Θέλουν να τελειώνουν μια και καλή με τη μονιμότητα και τις σταθερές εργασιακές σχέσεις. Μας θέλουν όλους ανασφαλής, φτηνούς και ευέλικτους…..

q Ιδιωτικά Πανεπιστήμια (άρθρο 16): Η Κυβέρνηση της Ν.Δ με τη ενεργή υποστήριξη του ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να καταλύσει το δημόσιο χαρακτήρα της Παιδείας, να ιδιωτικοποιήσει τα ΑΕΙ και να εφαρμόσει τις αποφάσεις των Υπουργών Παιδείας της Ε.Ε στη Μπολόνια που επιβάλλουν την προσαρμογή της Εκπαίδευσης στις ανάγκες και στις προτεραιότητες της Αγοράς. Η πολιτική αυτή αντιμετωπίζει την παιδεία ως εμπόρευμα, τους φοιτητές ως πελάτες και τους φορείς που προσφέρουν τη γνώση ως επιχειρηματίες. Η αναθεώρηση του άρθρου 16 θα συντρίψει το δημόσιο Πανεπιστήμιο. Το κύριο χαρακτηριστικό της ακαδημαϊκής ζωής θα είναι η επιχειρηματικότητα αφού όλοι θα κυνηγούν τον σπόνσορα, την μεγάλη εταιρεία, τον ιδιώτη χορηγό που θα τους εξασφαλίσει την ακαδημαϊκή ή την επαγγελματική τους επιβίωση.

Το «ενδιαφέρον» των δύο κομμάτων για τους φοιτητές που σπουδάζουν στο εξωτερικό και τα οικονομικά βάρη που σηκώνει η οικογένεια, για να σπουδάσει τα παιδιά της σήμερα, είναι ψεύτικο και υποκριτικό. Εδώ και χρόνια ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ με την υποχρηματοδότηση, με τους συμβασιούχους και απλήρωτους διδάσκοντες, με τις ελλείψεις και την αδιαφορία τους, συκοφαντούν, υποβαθμίζουν και απαξιώνουν τη δημόσια εκπαίδευση. Τώρα οι δύο πόλοι της εξουσίας επιδίδονται σε έναν άτυπο ανταγωνισμό νεοφιλελεύθερων απόψεων. Ο ίδιος ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εδώ και χρόνια έχει προβάλλει τις απόψεις του ως σύγχρονη, «προοδευτική» θέση. Εξάλλου οι πρώτοι που προχώρησαν στην ίδρυση «μη κερδοσκοπικού» πανεπιστημίου (το γνωστό και κακόφημο ΑΝΕΠ) ήταν οι συνδικαλιστές που πρόσκεινται στο ΠΑΣΟΚ στη ΓΣΕΕ.

q Αφαιρούν από τα δικαστήρια τη δυνατότητα να λαμβάνουν αποφάσεις επί οικονομικών θεμάτων που αφορούν ή επηρεάζουν τη δημοσιονομική πολιτική: Να μην μπορούν δηλαδή τα δικαστήρια να αποφασίσουν τη χορήγηση του οικογενειακοί επιδόματος που παράνομα μας το στερούσε η Κυβέρνηση, την επιστροφή του ΛΑΦΚΑ στους συνταξιούχους, τη διεκδίκηση των 176 € κλπ. Με θρασύτητα δηλώνουν πως πρέπει πια τα δικαστήρια και οι αποφάσεις τους να πάψουν να «στρεβλώνουν τη δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης». Ουσιαστικά οι δημόσιοι αλλά και οι άλλοι υπάλληλοι δε θα μπορούμε στο εξής να διεκδικούμε οικονομικά αιτήματα μέσω προσφυγής στη δικαιοσύνη. Θέλουν να κατοχυρωθεί στο Σύνταγμα η «δια βίου λιτότητα», χωρίς δικαίωμα ένστασης!!!

q Ίδρυση Συνταγματικού Δικαστηρίου (άρθρο 100): Ιδρύεται συνταγματικό δικαστήριο, ένα ολιγομελές, διορισμένο, υπερδικαστήριο, με βασικές αρμοδιότητες, τον τελικό έλεγχο της συνταγματικότητας των νόμων, αλλά και τη συμβατότητά τους με τις κοινοτικές διατάξεις και οδηγίες. Ουσιαστικά περιορίζονται οι αρμοδιότητες του Συμβουλίου της Επικρατείας που πολλές φορές έβγαζε αντισυνταγματικές πολλές διατάξεις που αφορούσαν το περιβάλλον, τα εργασιακά, τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα των πολιτών.

q Ξεπουλούν δημόσια γη (άρθρο 24): Παραδίνουν εκατομμύρια στρέμματα δημόσιας γης στο κεφάλαιο προς εκμετάλλευση και «αξιοποίηση». Σε απόλυτη συνέχεια με τις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ στην προηγούμενη αναθεώρηση, η Κυβέρνηση της Ν.Δ προωθεί τα συμφέροντα του μεγάλου οικοδομικού-εργολαβικού κεφαλαίου για την εκμετάλλευση του φυσικού και αστικού περιβάλλοντος. Τα δάση, οι παραλίες και οι ελεύθεροι χώροι οδηγούνται σε εξαφάνιση καθώς πολύ εύκολα πια μπορούν να ενταχθούν στο πολεοδομικό σχέδιο. Ο πολεοδομικός σχεδιασμός καθίσταται αρμοδιότητα των ΟΤΑ (στα πλαίσια της «αποκέντρωσης») και μέσω των Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα ( τα γνωστά και κακόφημα ΣΔΙΤ) παραδίδονται στις μεγάλες εταιρείες προς «αξιοποίηση» και τα τελευταία ίχνη πρασίνου……

Τι δε συζητιέται τελικά;

Έξω από την αναθεώρηση μένουν τελικά η ρύθμιση σχέσεων εκκλησίας-Κράτους (για να συνεχίσει να δρα ανενόχλητος ο σκοταδισμός, με το αζημίωτο φυσικά), η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας (εκλέγεται με τη συναίνεση των δύο μεγάλων κομμάτων) και οι σχέσεις επιχειρήσεων-κράτους-Μ.Μ.Ε (βασικός μέτοχος). Απουσιάζουν επίσης ζητήματα που αφορούν τα πολιτικά, κοινωνικά, δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών όπως η παρακολουθήσεις συγκεντρώσεων, συνδικαλιστών, των τηλεφώνων,κάμερες κλπ, οι απαγωγές, η δράση μυστικών υπηρεσιών κλπ.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:

Με την αποτύπωση των παραπάνω ρυθμίσεων στο Σύνταγμα της χώρας η Κυβέρνηση επιδιώκει να αναγορευθεί σε υπέρτατο συνταγματικό κανόνα η πιο άγρια εκδοχή αγοραίας και αντεργατικής διαχείρισης.

Η αναθεώρηση του συντάγματος συνδέεται με τον αντιδραστικό προσανατολισμό της Ε.Ε, του ευρωσυντάγματος και την προσπάθεια των ευρωπαϊκών ολιγαρχιών για την κατεδάφιση των εργατικών κατακτήσεων, τη γενίκευση της ανασφαλούς και ελαστικής εργασίας, τη διαμόρφωση συνθηκών γενικευμένης αστυνομικής επιτήρησης και καταστολής.

Για αυτό και τα δύο μεγάλα αστικά κόμματα που εναλλάσσονται στην εξουσία (ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ) έχουν συμφωνήσει στις αλλαγές, παρά τις επιμέρους μικροδιαφορές τους. Απόδειξη η προκλητική συμπαιγνία για τη συζήτηση του άρθρου 16 σε χρόνο που υπολογίζουν ότι θα είναι μικρές οι αντιδράσεις.

Η ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Οι εργαζόμενοι και οι νέοι πρέπει να ορθώσουν πλατύ και μαχητικό μέτωπο αντίστασης και πάλης, για να μην περάσει η αναθεώρηση του Συντάγματος που προωθούν η κυβέρνηση της ΝΔ και το σύνολο του οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου. Ένα μέτωπο διαρκείας, που θα δηλώνει αγωνιστικά παρών κάθε στιγμή, από τις 10 Γενάρη (που συζητείται η αναθεώρηση του άρθρου 16) ως τις τελικές συζητήσεις που θα γίνουν μετά τις επόμενες βουλευτικές εκλογές.

Ένα μέτωπο κινηματικό, που θα ξεδιπλώνεται σε κάθε χώρο δουλειάς, πόλη και γειτονιά, σε κάθε χώρο που σπουδάζει και ζει η νεολαία, στο οποίο θα έχει τη δική του θέση και συνεισφορά κάθε σωματείο και σύλλογος, κάθε συνδικάτο και νεολαΐστικη ή εργατική συλλογικότητα.
Ένα μέτωπο πλατύ, που θα συνενώνει κάθε φωνή που λέει «όχι στην αντιδραστική αναθεώρηση του συντάγματος», θα χτίζεται «από τα κάτω» σε συνελεύσεις και αγωνιστικές διαδικασίες συλλόγων και σωματείων, θα οικοδομεί τις πιο ευρείες μορφές κοινής δράσης με όποιον κινείται σε ανάλογο κατεύθυνση.

Ένα μέτωπο κοινωνικό, που θα συνδέει τον αγώνα κατά της αντιδραστικής αναθεώρησης με την πάλη για να αποκρουστούν οι «μεταρρυθμίσεις» της ΝΔ, η Πράσινη Βίβλος της ΕΕ, τα αντιασφαλιστικά μέτρα, οι ιδιωτικοποιήσεις, η ανεργία, ο νέος νόμος-πλαίσιο για τα ΑΕΙ, η λιτότητα, η φορομπηξία, η λεηλασία του περιβάλλοντος.

Ένα μέτωπο πολιτικά αποφασιστικό, που θα αντιπαλεύει την κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά και κάθε οικονομικό και πολιτικό παράγοντα (ΣΕΒ, ΕΕ, ΠΑΣΟΚ κ.λπ.) που στηρίζει την αντιδραστική συνταγματική αναθεώρηση.

Εμείς θα συμβάλλουμε όσο πιο αποφασιστικά μπορούμε στην οικοδόμηση ενός τέτοιου αγωνιστικού μετώπου, με αφετηρία τις 10 Γενάρη, όπου προτείνεται η κήρυξη απεργιών σε όλη την Παιδεία, στάσεων σε εργασιακούς χώρους και μεγάλης πανεργατικής-παλλαϊκής διαδήλωσης κατά της αναθεώρησης του άρθρου 16.

ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ
Οι Κινήσεις, Παρεμβάσεις, Συσπειρώσεις και τα Εργατικά Σχήματα δίνουν τη μάχη για να μην περάσει η αντιδραστική αναθεώρηση του Συντάγματος, με τα μάτια στραμμένα στο μέλλον και όχι καρφωμένα στο σήμερα και το χτες. Με οδηγό τις ανάγκες και τα δικαιώματα των εργαζομένων και των νέων κι όχι το υπάρχον θεσμικό και συνταγματικό πλαίσιο, που είναι επίσης μακριά από αυτές τις ανάγκες. Με γνώμονα τις ελευθερίες και τον πλούτο (οικονομικό, πολιτισμικό, μορφωτικό) που δικαιούται και μπορεί να απολαύσει κάθε εργαζόμενος και νέος σήμερα και όχι τη μίζερη πραγματικότητα που οικοδομούν η κυβέρνηση, η αγορά, το κεφάλαιο, η μισθωτή εκμετάλλευση και η ΕΕ.
Γι΄ αυτό λέμε όχι στην αντιδραστική αναθεώρηση του συντάγματος και ταυτόχρονα διεκδικούμε να κατοχυρωθούν θεσμικά, πολιτικά και συνταγματικά:
* Η γενναία αύξηση των μισθών 1400 βασικό μισθό για όλους τους εργαζόμενους, ώστε να ζουν αξιοπρεπώς από μια δουλειά.
* Η αποκλειστικά δημόσια-δωρεάν παιδεία και υγεία, με την κατάργηση κάθε ιδιωτικής μορφής και τη χειραφέτησή τους από λογικές κέρδους, αγοράς ή ιδιωτικών συμφερόντων.
* Ο αποκλειστικά δημόσιος και κοινωφελής χαρακτήρα των ΔΕΚΟ, με την κατάργηση κάθε μορφής ιδιωτικοποίησης και την επάνοδο στο δημόσιο των ΔΕΚΟ που ιδιωτικοποιήθηκαν.
* Ο διπλασιασμός της φορολογίας των επιχειρήσεων, ώστε να αυξηθούν οι δημόσιες δαπάνες για την παιδεία, την υγεία, τον πολιτισμό.
* Η απαγόρευση των απολύσεων και κάθε μορφής ελαστικής εργασίας, ώστε να έχουν όλοι μόνιμη και σταθερή δουλειά.
* Η δυνατότητα για απειθαρχία-ανυπακοή στις επιλογές της Ε.Ε και του ΝΑΤΟ.
* Η υποχρεωτική ασφάλιση όλων των εργαζομένων, με εισφορά μόνο του κράτους και του εργοδότη, και η σύνταξη και το επίδομα ανεργίας ίσο με το βασικό μισθό.
* Η πλήρους ισοτιμία Ελλήνων και ξένων εργατών.
* Η ελεύθερη συνδικαλιστική και πολιτική δράση, η προστασία όλων των ατομικών ελευθεριών, η απλή αναλογική.
* Η προστασία του περιβάλλοντος και των δημόσιων χώρων.
* Ο πλήρης χωρισμός εκκλησίας-κράτους.

Μαζικός, λαϊκός, ανυποχώρητος Αγώνας
Να μην περάσει η αναθεώρηση του Άρθρου 16!!

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία για όλο το λαό

ΠΟΙΟΙ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΑΕΙ;

Ο πόλεμος για το φιλέτο της επικράτησης των μη κρατικών πανεπιστημίων στη νέα εκπαιδευτική αγορά έχει ανάψει μεταξύ πολλών ελληνικών ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων, προτού καν αρχίσει στη Βουλή η μάχη για την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος. Αρκετά κερδοσκοπικά κολέγια, τον τελευταίο καιρό έχουν εκπονήσει οικονομοτεχνικές μελέτες ώστε να είναι προετοιμασμένοι για τη νέα αγορά - μόλις τους επιτραπεί - και δηλώνουν έτοιμοι να μετεξελιχθούν σε ιδιωτικά πανεπιστήμια.

Στην περίπτωση των κολεγίων που ήδη συνεργάζονται με πανεπιστήμια του εξωτερικού μάλιστα, το ενδεχόμενο να αναγνωριστούν ως «πανεπιστήμια της αγοράς» και στη χώρα μας ανεξάρτητα από τη συνταγματική αναθεώρηση είναι πολύ κοντινό. Όπως υποστηρίζει ο πρόεδρος της Ένωσης Ελληνικών Κολεγίων Κ. Καρκανιάς, τον Σεπτέμβριο του 2007, θα έχουν περάσει 2 χρόνια από την έκδοση της κοινοτικής οδηγίας 36/05, σύμφωνα με την οποία κάθε χώρα της Ε.Ε. οφείλει να αναγνωρίσει τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων τους, εφόσον είναι ίδια με αυτά που θα είχαν στη χώρα που εδρεύουν τα συνεργαζόμενα πανεπιστήμια, δηλαδή κυρίως στη Βρετανία και τη Γαλλία. Όταν περάσουν 2 έτη από την έκδοση μιας οδηγίας, πλέον αυτή καθίσταται υποχρεωτική.

Η μόνη διαφορά που θα υπάρχει τότε στην πράξη με τα πανεπιστήμια, θα είναι τα ακαδημαϊκά δικαιώματα, ενώ κατά τα άλλα οι απόφοιτοι των κολεγίων θα πρέπει έχουν την ίδια πρόσβαση στην αγορά, σε διαγωνισμούς δημοσίου κ.λπ. που έχουν και οι απόφοιτοι των ελληνικών ΑΕΙ. Τον Μάιο εξάλλου, αναμένεται η δίκη της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, όπου έχουμε παραπεμφθεί επειδή αρνηθήκαμε να εφαρμόσουμε προηγούμενη οδηγία για το ίδιο ζήτημα, η οποία μάλιστα ήταν επιεικέστερη από την τωρινή. Τέσσερα μη κερδοσκοπικά κολέγια περιμένουν την αναθεώρηση του συντάγματος για να γίνουν «πανεπιστήμια».

· Την πρόθεσή του να χαρακτηριστεί Πανεπιστήμιo έχει δηλώσει από τον περασμένο Φεβρουάριο κιόλας το γνωστό μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα Ελληνοαμερικανικό Κολέγιο Deree, το μεγαλύτερο στην Ελλάδα με 4.500 σπουδαστές που καταβάλλουν δίδακτρα περίπου 5.000 € τον χρόνο.

· Ανάλογη διερεύνηση κάνει και το Hellenic American Univercity της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης.

· Σε πανεπιστήμιο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα φιλοδοξεί να εξελιχθεί και το ALBA Graduate Business School, μη κρατικός, μη κερδοσκοπικός οργανισμός μεταπτυχιακών σπουδών στη Διοίκηση Επιχειρήσεων που ιδρύθηκε το 1992. Λειτουργεί υπό μορφή σωματείου με μέλη 51 ελληνικές επιχειρήσεις, υπό την αιγίδα του ΣΕΒ, της Ελληνικής Εταιρείας Διοικήσεως Επιχειρήσεων (ΕΕΔΕ) και του ΕΒΕΑ. Σπουδάζουν περίπου 400 μεταπτυχιακοί φοιτητές που καταβάλλουν δίδακτρα 17.500 €.

· Στη Θεσσαλονίκη εξάλλου, το επίσης μη κερδοσκοπικό κολέγιο Ανατόλια αναμένει την αναθεώρηση με ενδιαφέρον.. Το Ανατόλια έχει σήμερα 2.500 σπουδαστές που καταβάλλουν δίδακτρα περίπου 6.000 € τον χρόνο για τα προπτυχιακά και 11.000 € για τα μεταπτυχιακά προγράμματα.

· Το ενδιαφέρον τους να γίνουν πανεπιστήμια για μικρό αριθμό σπουδαστών, αυξάνοντας ταυτόχρονα τα δίδακτρά τους σε κάπου 10.000 € από 6.000 σήμερα, έχουν εκφράσει και αρκετά κολέγια Τέτοια κολέγια είναι μεταξύ των άλλων το Ελληνοβρετανικό, το BCA, το IST STUDIES, το Mediterranean, το ICBS, το City Θεσσαλονίκης κ.ά.

· Επίσης, το ενδεχόμενο ίδρυσης σχολών για ιατρικές ειδικότητες - οι οποίες έχουν τη μεγαλύτερη ζήτηση στα ελληνικά πανεπιστήμια και κάθε χρόνο εκατοντάδες Έλληνες φεύγουν στο εξωτερικό για να σπουδάσουν - εξετάζουν αυτόνομα είτε σε συνεργασία με ξένα πανεπιστήμια μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, όπως το Ιατρικό Κέντρο, το Υγεία και το Euromedica.

Η αθλιότητα των ιδιωτικών ΑΕΙ

Δίδακτρα, ταξικοί φραγμοί και σπουδές για το κεφάλαιο

Του Χρήστου Κάτσικα

Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα Πανεπιστήμια δέχονται μια σκληρή κριτική τόσο από επιχειρηματικούς κύκλους όσο και από τις ίδιες τις κυβερνήσεις. Η Ν.Δ και το ΠΑΣΟΚ, σε μια ενορχηστρωμένη επιχείρηση παραπλάνησης και τελικά χειραγώγησης της κοινής γνώμης, από τη μια προβάλλουν ότι το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας εμφανίζει εντυπωσιακές «ανελαστικότητες» στην κατάλληλη εξειδίκευση των φοιτητών και σπουδαστών και «ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί έγκαιρα στις νέες ανάγκες της αγοράς εργασίας, καθώς έχει δομηθεί πάνω σ’ ένα παρωχημένο σύστημα παραγωγής με κουλτούρα τακτοποίησης και όχι απασχόλησης».

Μια εικόνα μιζέριας αναδύεται από παντού: αυξημένες ιδιωτικές εκπαιδευτικές δαπάνες για τους χιλιάδες «εσωτερικούς» και «εξωτερικούς» φοιτητές που ροκανίζουν τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς, γενικευμένο αίσθημα αβεβαιότητας και ανασφάλειας σχετικά με το επαγγελματικό μέλλον των πτυχίων, πανεπιστήμια στα όρια της κατάρρευσης, με τεράστια προβλήματα, ελλείψεις υποδομών και διδακτικού προσωπικού…

Επιδέξια και αθόρυβα με τη βοήθεια του τακτοποιημένου λόγου μιας νέας μεταρρυθμιστικής σταυροφορίας, όπου σκόπιμα έχει υποκατασταθεί η αναζήτηση των αιτιών από τη διαπίστωση των αποτελεσμάτων, όλος ο προβληματισμός μοιάζει με τη θεωρία του πεπρωμένου στη θρησκευτική σκέψη όπου οι άνθρωποι αναφωνούν «είναι θέλημα Θεού» για να εξηγήσουν ή να δικαιολογήσουν μια ορισμένη εξέλιξη των πραγμάτων: Τα «Μη Κρατικά Πανεπιστήμια» είναι η Λύση!!

Οφείλουμε λοιπόν από την αρχή να ξεκαθαρίσουμε τις έννοιες. Τι σημαίνει «μη κρατικά, μη κερδοσκοπικά»; Τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η Ν.Δ ισχυρίζονται ότι τα «μη κρατικά» πανεπιστήμια μπορούν να ιδρυθούν για παράδειγμα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση (Δήμους, Νομαρχίες) ή την Εκκλησία και ότι δεν είναι απαραίτητο να ιδρυθούν από Επιχειρηματίες. Φυσικά «ξεχνάνε» να πουν ότι οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι καταχρεωμένοι και δεν μπορούν να καλύψουν τις υπηρεσίες που έχουν σήμερα. Για παράδειγμα οι Δήμοι για να συντηρήσουν τους παιδικούς σταθμούς επέβαλαν τροφεία, που κάθε χρόνο αυξάνονται με μεγάλους ρυθμούς. Άρα οι διάφοροι «μη κρατικοί» φορείς είναι απλώς το προκάλυμμα. Στην πραγματικότητα, το μεγάλο ιδιωτικό κεφάλαιο θα χρηματοδοτεί τα ιδρύματα και θα παραγγέλνει την έρευνα και τους αποφοίτους που θέλει, σύμφωνα με τα συμφέροντά του. Και για να είμαστε ακόμα πιο ξεκάθαροι: «μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια» σημαίνει πανεπιστήμια με δίδακτρα.

Αν ήθελε να χαρακτηρίσει κανείς την επιχειρηματολογία που προβάλλουν από κοινού η σημερινή κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση στο θέμα αυτό θα χρησιμοποιούσε δύο λέξεις: Υποκρισία και Δημαγωγία. Τα βασικότερα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν τα δύο μεγάλα κόμματα είναι τα παρακάτω: Με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα ανακοπεί η μεγάλη φοιτητική μετανάστευση, θα σπουδάζει κανείς δίπλα στο σπίτι του και δε θα ξοδεύονται σε άλλες χώρες χρήματα για σπουδές. Θα δημιουργηθεί ανταγωνισμός μεταξύ κρατικών και μη κρατικών πανεπιστημίων με συνέπεια τη βελτίωση της ποιότητας σπουδών.

Ακόμα κι αν δεχόμασταν ότι η ίδρυση και η νομιμοποίηση ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα θα περιόριζε ένα μέρος της φοιτητικής μετανάστευσης θα έπρεπε να αναρωτηθούμε αν αυτό θα πρόσφερε οικονομική ανακούφιση στις οικογένειες που στέλνουν τα παιδιά τους στο εξωτερικό. Είναι φανερό σε όλους ότι η οικονομική αιμορραγία του οικογενειακού προϋπολογισμού θα συνεχίζεται είτε το παιδί σπουδάζει στο εξωτερικό είτε σε ιδιωτικό πανεπιστήμιο στην Ελλάδα.

Κανένας επιχειρηματίας δε θα ρισκάρει να φτιάξει ιδιωτικό πανεπιστήμιο σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, αλλά θα προτιμηθούν τα μεγάλα αστικά κέντρα και κυρίως η Αθήνα. Ήδη τα κολέγια που διαφημίζονται ως «πανεπιστήμια» είναι συγκεντρωμένα στην πρωτεύουσα. Όπως έχουν δείξει οι έρευνες το κόστος για το παιδί που σπουδάζει στο εξωτερικό και το παιδί που σπουδάζει στην Ελλάδα αλλά σε άλλη πόλη είναι περίπου το ίδιο!!

Μα ποιο είναι τέλος πάντων το μη κρατικό και μη κερδοσκοπικό πανεπιστήμιο που το ζητάνε οι καιροί και εμείς του έχουμε κλείσει την πόρτα; Να το πούμε καθαρά: Τα μη κρατικά, μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια είναι φτηνά σε υποδομές ιδιωτικά πανεπιστήμια με ακριβά δίδακτρα. Σπουδές ταχύρρυθμες, φτηνές και τυποποιημένες, σπουδές-φασόν, κάτω από φανταχτερούς τίτλους, που σημασία πια δεν έχει το περιεχόμενό τους αλλά ο τρόπος που θα διαφημίζονται και θα πλασάρονται: αυτό θα φέρουν μαζί τους τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.

Δεύτερο, τα μόνα ιδιωτικά πανεπιστήμια που μπορούν να ιδρυθούν στην Ελλάδα είναι τα γνωστά χαμηλότατης στάθμης παραρτήματα ξένων πανεπιστημίων. Πρόκειται για τα λεγόμενα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών (ΚΕΣ), «κολέγια» κλπ τα οποία αλιεύουν κάθε χρόνο «πελάτες» ανάμεσα στο μόνιμο απόθεμα των υποψηφίων των πανελλαδικών εξετάσεων που δεν κατάφεραν να μπουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ή που εισάγονται σε σχολές εκτός επιλογής τους. Από αυτά τα 27, με συνολικό κέρδος περίπου 150 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, λειτουργούν σε συνεργασία με ξένα πανεπιστήμια. Τα 20 συνεργάζονται με πανεπιστήμια της Ευρώπης και τα 7 με πανεπιστήμια της Αμερικής. Συνολικά φιλοξενούν περίπου 7.500 φοιτητές.

Η προοπτική ίδρυσης μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων, μετά την αναθεώρηση του συντάγματος, σε συνδυασμό με την υποχρέωση της Ελλάδας να εναρμονιστεί με την κοινοτική νομοθεσία και να αναγνωρίσει τα πτυχία των κολεγίων έως το 2007, φαντάζουν ως χρυσή επενδυτική ευκαιρία για τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς οργανισμούς. Είναι φανερό ότι η νομιμοποίηση των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών θα αλλάξει δραματικά το χάρτη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, επιτρέποντας στα ξένα πανεπιστήμια να ανοίγουν θυγατρικές επιχειρήσεις σαν αλυσίδες καταστημάτων φαστ-φουντ οπουδήποτε προσφέρονται ικανοποιητικές συνθήκες κέρδους.

Τρίτο η νομιμοποίηση των παραρτημάτων ή η ίδρυση νέων είναι το εργαλείο για την «ορθολογικοποίηση του αριθμού των εισακτέων» (διάβαζε μείωση θέσεων) στα δημόσια ΑΕΙ και η μετακύλιση του κόστους σπουδών στις οικογένειες των υποψηφίων φοιτητών.

Τέταρτο, τελικός στόχος είναι ο σταδιακός μετασχηματισμός των τριτοβάθμιων ιδρυμάτων σε επιχειρήσεις παροχής εκπαιδευτικών υπηρεσιών, η μετάλλαξη της γνώσης από κοινωνικό αγαθό σε εμπορικό προϊόν και η μετατροπή της μόρφωσης από συλλογικό δικαίωμα σε ατομική επιλογή. Με το σκιάχτρο της ίδρυσης των ιδιωτικών πανεπιστημίων ωθούνται τα δημόσια να λειτουργήσουν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, να μειώσουν τα χρόνια σπουδών και να στραφούν στην αγορά σε αναζήτηση νέων πηγών εσόδων (δίδακτρα, σύνδεση με επιχειρήσεις κλπ)….

ΜΝΗΜΗ ΝΙΚΟΥ ΤΕΜΠΟΝΕΡΑ
16 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ

Συμπληρώνονται εφέτος δεκαέξι χρόνια από την άγρια δολοφονία του καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα σε σχολείο της Πάτρας και η συλλογική μας μνήμη αρνείται επίμονα να ξεχάσει τις συνθήκες που οδήγησαν στον πρόωρο και άδικο χαμό του. Δεν πρόκειται για μια εθιμοτυπική υπόμνηση ούτε για μια απόπειρα εξιδανίκευσης. Ιδιαίτερα στην αρνητική σημερινή συγκυρία, που κατακλύζεται από πρότυπα ιδιοτέλειας και ευτέλειας, ο Νίκος Τεμπονέρας, δάσκαλος και θυσιαζόμενος ταυτόχρονα, αποτελεί ακλόνητο σύμβολο προσφοράς, φωτεινό σημείο προσανατολισμού.

Όταν η Παιδεία απειλείται από τους ανέμους της αγοράς και την ιδιωτικοποίηση, όταν τα παιδιά μας γίνονται βορά στην ανεργία και ωθούνται στην ιδιώτευση, όταν όλα τα συστήματα των ανθρώπινων αξιών, της αλληλεγγύης και του αγώνα, μπαίνουν στην ελλειμματική ζυγαριά της κερδοφορίας, τότε η θυσία του Νίκου Τεμπονέρα αποτελεί ασφαλές ορμητήριο ιδεών και δράσης. Ακριβώς γι' αυτό το λόγο, δεκαέξι χρόνια μετά τη δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα, ερχόμαστε πάλι, αθεράπευτα ονειροπόλοι και δίκαια οργισμένοι, να μνημονεύσουμε το όνομά του όχι "από χρέος κινούντες", όχι σαν ξόδι που το απιθώνουμε στο χτες, αλλά ως θυσία στο μόνιμο συμπόσιο των αγώνων. Οι καιροί ου μενετοί !!
Η επίθεση που υφίστανται οι εργαζόμενοι και το συνδικαλιστικό κίνημα με στόχο να αποδεχτούν τα νέα μοντέλα της εργασιακής αβεβαιότητας, και μάλιστα κάτω από τη δαμόκλειο σπάθη της γενικευμένης ανεργίας, δεν μπορούν να μας αφήσουν αδιάφορους. Η αποψίλωση των ελάχιστων ορίων ασφάλειας στην εργασία και οι τάσεις συρρίκνωσης του κοινωνικού κράτους στο όνομα της δημοσιονομικής πειθαρχίας σημαίνουν περισσότερη απαιδευσία, περισσότερη αδικία, περισσότερη ανασφάλεια. Η επικράτηση της "ατομικοποιημένης" στάσης απέναντι στην συλλογικότητα σηματοδοτεί απομείωση της κοινωνικής βούλησης σε όφελος του εγωισμού και της υποταγής. Από πού μπορούμε να αντλούμε θάρρος και αυτοπεποίθηση; Από πού, αν όχι από τις ιδέες που ταιριάζουν στις ανάγκες των ανθρώπων, από όλους εκείνους που τόλμησαν να υπερβούν το μικρόψυχο "εγώ" και να βυθιστούν στον ωκεανό του "εμείς", να αντλήσουμε θάρρος από τις "φλεγόμενες βάτους" που πυρπολήθηκαν για να γίνουν τα σκοτάδια λάμψη; Και αν σήμερα οι ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας του Νίκου Τεμπονέρα δίνουν δείγματα πολιτικού αμοραλισμού, εμείς συνεχίζουμε να πορευόμαστε με τα παραδείγματα της ηθικής και της αξιοπρέπειας.

Αρκετοί ίσως θα ήθελαν να κηρύξουν τη λήθη. Όμως ο αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη σημαίνει, απλά υπεράσπιση του μέλλοντός μας που ξεκινάει από το χτες, η απώλεια του παρελθόντος σημαίνει απώλεια και του αύριο. Έτσι αποφασίσαμε εμείς, οι απλοί δάσκαλοι του γένους των ανθρώπων, πως θα μνημονεύουμε και "Σολωμό και Παπαδιαμάντη" και Νίκο Τεμπονέρα όχι από μνησικακία, αλλά με πνεύμα δικαιοσύνης και αξιοπρέπειας. Δεν είναι διόλου τυχαίο πως στη σύγχρονη νεοελληνική ιστορία η εκπαίδευση κρατάει σαν φυλαχτό το Πολυτεχνείο και τον Νίκο Τεμπονέρα και πως έτσι διαπαιδαγωγείται η νέα γενιά.

TΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ:
Δεκέμβριος 1990.
Η Κυβέρνηση της Ν.Δ προωθεί πολυνομοσχέδιο για την παιδεία. Ξεσπούν καταλήψεις σε Λύκεια και Πανεπιστήμια. Ο τότε υπουργός παιδείας Βασίλης Κοντογιαννόπουλος, περίμενε τις διακοπές των Χριστουγέννων για να ξεφουσκώσουν οι μαθητικές και φοιτητικές καταλήψεις. Όταν οι ελπίδες του διαψεύστηκαν ανέλαβε δράση το παρακράτος της δεξιάς. Αποτέλεσμα:
9 Ιανουαρίου 1991 δολοφονείται ο καθηγητής Νίκος Τεμπονέρας από τον επικεφαλής της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας Καλαμπόκα, ενώ ένα όργιο καταστολής απλώνεται πανελλαδικά. Στην Αθήνα τέσσερις άνθρωποι καίγονται ζωντανοί στο κατάστημα Κάπα Μαρούσης από φωτιά που προκάλεσαν τα δακρυγόνα των ΜΑΤ τα οποία έπεσαν στο χαρτοπωλείο που υπήρχε στο ισόγειο!!!

16 χρόνια μετά:

Ο Μητσοτάκης είναι επίτιμος πρόεδρος της Ν.Δ. Ο Κοντογιαννόπουλος είναι πολιτευόμενος πια με το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ. Οι ΟΝΝΕΔίτες, μέλη της παρακρατικής συμμορίας, ζουν ελεύθεροι στην Πάτρα και οι περισσότεροι έχουν διοριστεί στο Δημόσιο!! Ο δολοφόνος Καλαμπόκας έχει αποφυλακιστεί. Τα παιδιά του Νίκου Τεμπονέρα που μεγάλωσαν ορφανά και η γυναίκα του δίνουν έναν αξιοπρεπή αγώνα για να μην ξεχαστεί η θυσία του Νίκου…..

Γιατί στους δύσκολους καιρούς που ζούμε η θυσία του Νίκου Τεμπονέρα είναι ορόσημο αλληλεγγύης, δείγμα γραφής στον αγώνα για τη Δημόσια Παιδεία, σύμβολο του ανθρώπου που ζει και πεθαίνει για τα ιδανικά του. Εμείς διαβάζουμε τον επίκαιρο Παλαμά:
"και τους τρέμουνε των κάμπων οι κιοτήδες
τους μισούν οι βασιλιάδες κι όλοι οι τύραννοι
κι είναι μες στους κοιμισμένους στρατιώτες
κι είναι μες στους σκυφτούς τα παλλικάρια"
Το κενό που άφησε ο άδικα δολοφονημένος καθηγητής Νίκος Τεμπονέρας θα φροντίσουμε να καλυφτεί με λογισμό και όνειρο μέχρι την ώρα που όλα τα παιδιά θα έχουν ένα σίγουρο μέλλον με μόρφωση και εργασία, μέχρι που ο πόνος δεν θα χτυπάει την πόρτα των ανθρώπων, και η εκμετάλλευση, ο πόλεμος, η αδικία αντικείμενο θα είναι πλέον των λεξικογράφων. Για όλους αυτούς τους λόγους ο Νίκος Τεμπονέρας θα ζει στους αγώνες μας, στους αγώνες της νέας γενιάς. Για όλους αυτούς τους λόγους εμείς συνεχίζουμε τον αγώνα, σφυροκοπάμε τις κάθε λογής αλυσίδες που δένουν τους ανθρώπους.

μικρά και…..ΜΕΓΑΛΑ…

Η επιστολή αυτή κυκλοφορεί στο διαδίκτυο. Διάβασε για να καταλάβεις ποιο νοιάζονται για την αναθεώρηση του άρθρου 16 και την ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ. Το κείμενο είναι αποκαλυπτικό των προθέσεων τους. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να ελέγχουν τη γνώση και να παράγουν τα στελέχη που τους χρειάζονται. Σκέψου αύριο το παιδί σου να πέσει στα χέρια τους……

«ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΝΩΝΥΜΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ Ε.Π.Ε
Π Ρ Ο Σ: τον κ. ΙΩΑΝΝΗ ΤΡΑΓΑΚΗ
Πρόεδρο της Επιτροπής Αναθεώρησης του Συντάγματος
Κύριε Πρόεδρε,
Το θέμα της ανώτατης παιδείας ανέκαθεν παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον και για τις επιχειρηματικές μονάδες. Γι αυτό ο Σύνδεσμός μας, σε συνεργασία με άλλες Οργανώσεις έχει ιδρύσει την Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Πειραιώς, το σημερινό Πανεπιστήμιο Πειραιώς.
Πράγματι, οι επιχειρήσεις και προπαντός οι μεγαλύτερες, όπως είναι οι Ανώνυμες Εταιρείες και οι Εταιρείες Περιορισμένης Ευθύνης, έχουν απόλυτη ανάγκη ικανών, αλλά και πλήρως μορφωμένων στελεχών. Όμως τέτοια στελέχη δεν τα δίνει η ανώτατη παιδεία του τόπου μας, αναγκάζοντας τις επιχειρήσεις να μετακαλούν ή να προσλαμβάνουν στελέχη από άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Μάλιστα τώρα στην παγκοσμιοποιημένη και συνεχώς εντεινόμενη ανταγωνιστική οικονομία το ζήτημα αυτό έχει καταστεί και επείγον για τις επιχειρηματικές μονάδες και κατ επέκταση για την εθνική οικονομία.
Σχετικώς το Ίδρυμα Μελετών Ανάπτυξης των Επιχειρήσεων [Π.Δ. της 23.8.1991], το οποίο έχει συστήσει ο Σύνδεσμός μας, υπέβαλε προ ετών στο Υπουργείο Παιδείας έγγραφο, με το οποίο ζητεί να του δοθεί η άδεια της ίδρυσης Πανεπιστημίου Επιχειρησιακών Σπουδών.
Και το αίτημά του αυτό παραμένει εκκρεμές, γιατί το άρθρο 16 του Συντάγματος αποκλείει την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Θεωρούμε, ότι επιβάλλεται να τροποποιηθεί, η παραπάνω συνταγματική διάταξη. Θέλουμε να ελπίζουμε, ότι επιτέλους θα ρυθμισθεί το ζήτημα αυτό».

Εκκλησία ο καλύτερος συνέταιρος της Κυβέρνησης !! Στον καλύτερο συνέταιρο της Κυβέρνησης και του κρατικού προϋπολογισμού εξελίσσεται η Εκκλησία. Κάθε μέρα παίρνει κι ένα φιλέτο. Προφανώς όσο πλησιάζουμε στις εκλογές θα κερδίζει συνέχεια. Με νόμο που ψηφίστηκε το Δεκέμβρη δίνεται η δυνατότητα στην Εκκλησία να αντλεί πόρους από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και τα Γ΄ και Δ΄ Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης. Με νόμο απαλλάχθηκε από κάθε φορολογική υποχρέωση για όλες τις δράσεις της και τους φορείς της. Με νόμο έχει προχωρήσει σε συνεργασίες με μεγάλους ομίλους για την αξιοποίηση περιοχών μεγάλης αξίας (μοναστήρια, εκτάσεις σε δάση και παραλίες κλπ) κι ενώ η μεγάλη απεργία μας ήταν σε εξέλιξη, ο Χριστόδουλος ανακοίνωσε ότι σκοπεύει να ιδρύσει ιδιωτικά εκπαιδευτήρια (νηπιαγωγεία, δημοτικά, γυμνάσια, λύκεια) και Πανεπιστήμιο.

Πολύδωρας : Οι μάσκες έπεσαν!! Είναι ένα δειλός ακροδέξιος. Είναι δειλός γιατί καλύπτει τις φασιστικές του απόψεις με αρχαΐζουσες αρλούμπες και λατινικά. Είναι ακροδεξιός γιατί με σειρά δηλώσεων, κειμένων και πράξεων υποστηρίζει ρατσιστικές, αντικομμουνιστικές, ναζιστικές θέσεις. Ο ρόλος του είναι προβοκατόρικος και στημένος γιατί έχει την κάλυψη της Κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού. Οι δηλώσεις του στη Βουλή έχουν διπλό στόχο. Να συσπειρώσει ακροδεξιά στοιχεία και ψήφους στη Ν.Δ (κόβει δύναμη από το ΛΑΟΣ), να συκοφαντήσει το Συνασπισμό και την Αριστερά γενικότερα. Σε επόμενο τεύχος θα έχουμε αρκετό υλικό.

Πολύδωρας-Μπαλάσκας κοινός αγώνας : Λοιπόν έχουμε και λέμε: Τα ΜΑΤ δε δέρνουν. Είναι στρατιωτάκια αμίλητα και ακούνητα που τα δέρνουν οι άτιμοι οι αναρχικοί, οι αριστεριστές και οι κύριοι του ΠΑΜΕ. Τα δηλητηριώδη κι επικίνδυνα χημικά που ρίχνονται στις πορείες είναι αθώα βιταμινούχα παρασκευάσματα με πιπερόριζα και τζίσενγκ !! Οι παρακολουθήσεις των συγκεντρώσεων και των εκδηλώσεων συνδικάτων και οργανώσεων δεν είναι παρακολουθήσεις, αλλά επιμορφωτικά σεμινάρια που έχουν ευγενή καλοσύνη να παρακολουθούν από μόνα τους τα όργανα για την προσωπική τους επιμόρφωση και για την προστασία των διαδηλωτών. Οι κουκουλοφόροι αστυνομικοί που χτυπούν, συλλαμβάνουν και δέρνουν διαδηλωτές, δε δέρνουν αλλά οι διαδηλωτές σκοντάφτουν στις ζαρντινιέρες οπότε μηνύουμε διαδηλωτή και ζαρντινιέρα μαζί. Η σιδερογροθιά δεν ήταν σιδερογροθιά αλλά σιδερένιος κρίκος που είχε την ευγενή καλοσύνη ο κύριος Mατατζής να φορέσει στα χέρια του προκειμένου να κάνει δωρεάν ένα μασάζ προσώπου στους δασκάλους που είχαν εφορμήσει για να καταλάβουν τη Βουλή, το Μαξίμου και τα ………χειμερινά ανάκτορα.

Να πώς μεθοδεύουν τις αναδιαρθρώσεις: «Εάν μειωθούν οι δαπάνες λειτουργίας, θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα να μην μειωθεί η ποσότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, έστω κι αν πρόκειται να μειωθεί η ποιότητα. Για παράδειγμα, μπορούν να μειωθούν οι πιστώσεις που διατίθενται για τη λειτουργία των σχολείων ή των πανεπιστημίων αλλά θα ήταν επικίνδυνο να μειωθεί ο αριθμός των μαθητών ή των φοιτητών. Οι οικογένειες θα αντιδράσουν με βίαιο τρόπο, στην περίπτωση που βρεθούν αντιμέτωπες με την άρνηση εγγραφής των παιδιών τους σε κάποιο εκπαιδευτικό ίδρυμα. Όμως, δεν θα υπάρξει η ίδια αντίδραση από την πλευρά τους εάν μειωθεί βαθμιαία η ποιότητα της παιδείας: το σχολείο μπορεί να ζητήσει σταδιακά και να λάβει την οικονομική συνδρομή των οικογενειών ή να καταργήσει κάποια εκπαιδευτική δραστηριότητα. Αυτό γίνεται σταδιακά και αποσπασματικά, σε ένα σχολείο, αλλά όχι και στο διπλανό, έτσι ώστε να αποφευχθεί η γενικευμένη δυσαρέσκεια του πληθυσμού».

Christian Morisson, Κέντρο Ανάπτυξης ΟΟΣΑ.

Σ’ αυτό το τεύχος συνεργάστηκαν:

Νίκος Κοτρώτσιος-Αντωνίου Ανδρέας-

Αξαρλής Κώστας-Βαϊνάς Παντελής-

Αραβανή Παναγιώτα-Γεωργιόπουλος Γιώργος- Λάνη Γεωργία-Λένη Τζούλια-Τραγά Στέλλα-
Παναγιώτης Σάμιος-Παύλος Ασσαριώτης