ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΕΣ
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ

αρχείο

_Αρχή

Επικοινωνία:

Φόρμα επικοινωνίας

Φόρουμ συζήτησης

Τις πρώτες ώρες παρακολουθούσαμε άφωνοι την τηλεόραση. Περιμέναμε ότι από στιγμή σε στιγμή ο εφιάλτης θα κοπάσει. Οι ώρες έγιναν μέρες κι εμείς να μην πιστεύουμε ότι μπορεί να γίνονται στ' αλήθεια όλα τούτα. Πώς κάηκαν τόσοι άνθρωποι; Γιατί δεν έσβησαν γρήγορα οι φωτιές; Ποιοι τελικά τις έβαλαν; Ποιος ευθύνεται για τα δεκάδες αφανισμένα χωριά, τα χιλιάδες καμένα στρέμματα δάσους, τους ξεκληρισμένους ανθρώπους; Ποιοι παίζουν με τις ζωές μας; Ποιοι λεηλατούν ως και την ανάσα μας; Γιατί γέμισε ο τόπος στάχτες; Πώς αφήσαμε να συμβεί τούτο το κακό;

Έγκλημα εκ προμελέτης

Απ' την αρχή του καλοκαιριού τα δάση καίγονται. Η Πάρνηθα, η Πεντέλη, ο Υμηττός, το Πήλιο και δεκάδες ακόμα δασικές εκτάσεις όπως και τόσες άλλες τα προηγούμενα χρόνια. Κανένα απ' αυτά, ποτέ και πουθενά δεν αναδασώθηκε εξ' ολοκλήρου παρ' όλες τις υποσχέσεις και τις αεροφωτογραφήσεις. Μόνο το 10% των καμένων εκτάσεων αναδασώνεται κάθε φορά ενώ χιλιάδες στρέμματα δάσους μετά τις πυρκαγιές αποχαρακτηρίζονται ξαφνικά με αποτέλεσμα να δίνονται για εκμετάλλευση κι επιχειρηματικές δραστηριότητες. Οικόπεδα, βίλες, τουριστικές εγκαταστάσεις είναι κάποιες απ' αυτές. Από τη μεταπολίτευση και μετά οι κυβερνήσεις της Ν.Δ. που κυβέρνησαν 14 ολόκληρα χρόνια και του ΠΑΣΟΚ που κυβέρνησαν άλλα 20 απέφυγαν συστηματικά να δημιουργήσουν δασικούς χάρτες και κτηματολόγιο ώστε η δημόσια γη να προστατεύεται από τους καταπατητές. Στις θητείες τους αυτές επιχείρησαν να αποχαρακτηρίσουν 70 εκ. στρ. δασικών εκτάσεων με τους νόμους 779/79 και 1734/89. Ιδιαίτερα φέτος η κυβέρνηση με την πρότασή της για αναθεώρηση του άρθρου 24 του συντάγματος και την παράδοση των δασών στην «ανάπτυξη», άνοιξε την όρεξη πολλών επιχειρηματικών κύκλων να διευρύνουν τις δραστηριότητές τους σε νέα κερδοφόρα πεδία. Είναι γνωστό άλλωστε ότι οι πυρκαγιές της Πελοποννήσου βρίσκονται στο τόξο της Ιονίου οδού. Πόση ταλαιπωρία και οικονομική επιβάρυνση γλίτωσαν οι εταιρείες από την αντιμετώπιση δυσκολιών που οφείλονται σε οικολογικούς παράγοντες, είναι φανερό. Τώρα πια καμιά παράκαμψη, διάνοιξη τούνελ κ.λπ. δε χρειάζεται να γίνει γιατί δεν υπάρχουν δάση για να προστατευτούν. Ούτε φυσικά και καμιά καθυστέρηση από τη δράση πολιτών και συλλογικοτήτων.

Τα δάκρυα τους είναι κροκοδείλια, οι πράξεις τους φονικές.

Αυτό είναι το κράτος

Η Ελλάδα που διαθέτει δισεκατομμύρια για ολυμπιακές εγκαταστάσεις μιας χρήσης, που γίνεται ανοιχτοχέρα για να φτιαχτεί η στέγη Καλατράβα, που μέσα σε λίγα λεπτά ανακαλύπτει από τα κλειστά συστήματα παρακολούθησης και συλλαμβάνει αυτούς που έγραφαν συνθήματα ενάντια στο οικολογικό έγκλημα στην Πάρνηθα, αυτή η Ελλάδα δεν μπορεί να σώσει έναν αγρότη από την πύρινη λαίλαπα, δεν μπορεί ν' ανταποκριθεί στις εκκλήσεις για βοήθεια, δεν μπορεί να συντονίσει την ασφαλή εκκένωση ενός χωριού, δεν μπορεί να συλλάβει έναν πραγματικό εμπρηστή.

Δεν έλειψε το κράτος από τούτη τη συμφορά. Δυστυχώς, για όλους εμάς τους εργαζόμενους, αυτό είναι το κράτος, ανίκανο, ασυντόνιστο, ανεπαρκές είτε είναι γαλάζιο σε κεντρικό επίπεδο είτε πράσινο σε τοπικό. Βιώνουμε σήμερα με τον πιο τραγικό τρόπο τα αποτελέσματα της πολιτικής του λιγότερου κοινωνικού κράτους που δε σημαίνει τελικά παρά μόνο απουσία κάλυψης των ανθρώπινων αναγκών, ακόμα και των στοιχειωδών. Όταν τα πάντα τείνουν να μετατραπούν από υποχρέωση του κράτους προς τον πολίτη σε ατομική υποχρέωση του πολίτη, τότε το κράτος αφήνει τους ανθρώπους να καούν μια και δεν μερίμνησαν οι ίδιοι επαρκώς. Γι΄ αυτό άλλωστε λείπουν χιλιάδες πυροσβέστες, εναέρια μέσα, αντιπυρικά έργα. Είναι φανερό φυσικά ότι έχουν πληθώρα ειδικών δυνάμεων καταστολής, μια και γέμισε η Αθήνα, κάθε στενό και μια εξάδα απ' αυτούς, να μας φυλάνε λέει από τις ασύμμετρες απειλές. Κυνήγι μαγισσών, μαύρων, κόκκινων, εσωτερικών ή εξωτερικών, για να σωθούν απ' την οργή μας.

Φονικός καπιταλισμός

Η Πελοπόννησος είναι η ελληνική Νέα Ορλεάνη, όπως κι εκατοντάδες άλλες περιοχές στον πλανήτη που καθημερινά πλήττονται από «φυσικές» καταστροφές. Γιατί η ανάπτυξη τους έχει ένα και μόνο θεό, το κέρδος τους. Γιατί στη σύγχρονη καπιταλιστική ορολογία το περιβάλλον δεν μπορεί να ξεφύγει από τη σφαίρα της εκμετάλλευσής του για επιχειρηματική δραστηριότητα. Η ληστρική απομύζηση της φύσης από τις δυνάμεις της αγοράς και του κεφαλαίου οδηγεί στην άνοδο της παγκόσμιας θερμοκρασίας, στην ερημοποίηση περιοχών, στην ξηρασία. Η ανάπτυξή τους και η ζωή μας βρίσκονται σε αντίπαλα στρατόπεδα. Ο καπιταλισμός δεν κάνει σκόντο, τα θέλει όλα και τα θέλει τώρα.

Το παραμύθι της εθνικής κρίσης

Την ονόμασαν εθνική καταστροφή και ζητούν εθνική συναίνεση για την αντιμετώπισή της. Να μη μιλάμε για ευθύνες και για πολιτική. Να γίνουμε όλοι ένας. Πόσο υποκριτές αλήθεια είναι όλοι τους! Εκείνοι που ασκούν πολιτική ζητούν από μας που τη «λουζόμαστε» να σιωπήσουμε. Λες και θύματα και θύτες είμαστε το ίδιο. Όλο το μπλοκ εξουσίας, κυβέρνηση κι αντιπολίτευση, κράτος και κεφάλαιο επιδιώκουν να τιθασεύσουν τη λαϊκή αγανάκτηση. Με το ιδεολόγημα της εθνικής κρίσης επενδύουν στην επόμενη μέρα.

Αν οι φωτιές έγιναν η ταφόπλακα για εξήντα πέντε ανθρώπους, μετά τις εκλογές η επίκλησή τους θα επιδιωχθεί να γίνει η ταφόπλακα για κάθε εργατικό δικαίωμα. Αν σήμερα μιλάνε για την ανάγκη εθνικής συναίνεσης, είναι για να ενοχοποιήσουν, από την επομένη των εκλογών, κάθε απόπειρα διεκδίκησης από την πλευρά των εργαζομένων. Από τις 17 του Σεπτέμβρη η συνέχιση της εξοντωτικής λιτότητας θα εμφανίζεται ως εθνική υποχρέωση. Οι φωτιές κι οι επιπτώσεις τους θα είναι η καραμέλα για την άρνηση οποιαδήποτε αύξησης στους μισθούς και τις συντάξεις. Αιτήματα που θα αφορούν αυξήσεις στις κοινωνικές δαπάνες όπως η παιδεία, η υγεία, η ασφάλιση θα βρίσκονται αντιμέτωπα με τη δικαιολογία της απουσίας αποθεμάτων εξ' αιτίας των πυρκαγιών. Την ίδια στιγμή το μεγάλο φαγοπότι θα στήνεται στις καταστραμμένες περιοχές. Τράπεζες, κατασκευαστικές εταιρείες, τουριστικές επιχειρήσεις θα κερδοσκοπούν πάνω στα καμένα δάση, στις αφανισμένες καλλιέργειες, στις λεηλατημένες ζωές των ανθρώπων.

Απέναντι σ' αυτή την προοπτική το συνδικαλιστικό κίνημα έχει τεράστια ευθύνη. Η κοινή ανακοίνωση ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ για τις φωτιές δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις ανακοινώσεις της εκκλησίας ή των φιλανθρωπικών οργανώσεων. Καμιά αποκάλυψη για τους θύτες και τα σχέδιά τους, μόνο πρόταση να κρατηθούν από το μισθό των εργαζομένων πέντε ευρώ ως ενίσχυση και προτροπή προς τους εργοδότες για τουλάχιστον ισόποση προσφορά(!!!). Αν το συνδικαλιστικό κίνημα είχε πλήρως συναινέσει μέχρι τώρα στις λογικές των αντοχών της ελληνικής οικονομίας, της ανταγωνιστικότητας και της «ανάπτυξης» κι είχε οδηγήσει το εργατικό κίνημα στην ήττα, τώρα αποδεχόμενο την «εθνική» συμφορά υπονομεύει κάθε διεκδίκηση.

Μόνη απάντηση οι αγώνες μας για την ανατροπή της αντεργατικής επίθεσης

Η σιωπή είναι συνενοχή

Να απαιτήσουμε τώρα την κατάργηση όλων των δασοκτόνων νόμων των κυβερνήσεων της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, δημιουργία δασολογίου-κτηματολογίου, να μην αναθεωρηθεί το άρθρο 24 του συντάγματος, απαγόρευση της οικονομικής «αξιοποίησης» των δασών, πλήρη κι άμεση αναδάσωση.

Ολόπλευρη και πλήρης αποζημίωση των πληγέντων χωρίς καμία φορολογική επιβάρυνση των εργαζομένων, συνολική και πλήρη ανασυγκρότηση των καμένων περιοχών και του παραγωγικού ιστού σ' αυτές,  να ακυρωθούν τα νέα εξοπλιστικά προγράμματα και να δοθούν τα χρήματα στην αποκατάσταση της καμένης γης και όλων όσων επλήγησαν.

Άμεση φορολόγηση των τεράστιων κερδών των Τραπεζών και των μεγαλοεπιχειρήσεων, δήμευση της μεγάλης ιδιοκτησίας γης που βρίσκεται εντός των δασικών εκτάσεων (τράπεζες, οικοδομικοί συνεταιρισμοί, εκκλησία...),  οικονομικές δραστηριότητες που να σέβονται τον άνθρωπο και τη φύση.

Δεν υποστέλλουμε καμία διεκδίκησή μας στο όνομα της «εθνικής συμφοράς».

Απαιτούμε τώρα ικανοποίηση όλων των οικονομικών, εργασιακών και θεσμικών αιτημάτων μας. Διεκδικούμε αυξήσεις στους μισθούς και τις κοινωνικές δαπάνες.

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΕΣ
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ