Εκλογές πάνω στις στάχτες :

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΝΕΟ ΓΥΡΟ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ

ΜΟΝΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ

Κρανίου Τόπος…

Πέρσι τέτοιες μέρες, στο κοινωνικό και πολιτικό σκηνικό κυριαρχούσε η μεγάλη Απεργία μας. Τον τόνο έδιναν οι σημαίες του αγώνα και οι χιλιάδες διαδηλωτές που γέμιζαν δρόμους και πλατείες. Η χρονιά ξεκινούσε με την ελπίδα και τη στέρεη αισιοδοξία που γεννά ο αγώνας.

Φέτος, η σχολική χρονιά ξεκινά κάτω από το βάρος των δεκάδων νεκρών, των χιλιάδων κατεστραμμένων οικογενειών, των καμμένων δασών και χωραφιών αλλά και των πρόωρων εκλογών που η κυβέρνηση εξήγγειλε την ίδια μέρα που καιγόταν η Πεντέλη. Πριν καλά – καλά οι εργαζόμενοι συνειδητοποιήσουν τι τους επιφυλάσσεται για την «επόμενη ημέρα», η χώρα θα έχει αποκτήσει νέα κυβέρνηση…

Στην εκπαίδευση η επίθεση συνεχίζεται

Το Υπουργείο Παιδείας και η Κυβέρνηση εξέδωσε στις 20-7-07 εγκύκλιο για την λειτουργία των Νηπιαγωγείων σε ιδιωτικούς και δημοτικούς παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς σε συνέχεια της τροπολογίας που ψήφισε στις 24 Μαϊου 2007. Η αποκέντρωση είναι εδώ! Για πρώτη φορά μετά την μεταπολίτευση θεσμοθετείται η κατάργηση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης  και οι γονείς απευθύνονται και πληρώνουν στους ιδιώτες για την βασική και υποχρεωτική αγωγή και εκπαίδευση των παιδιών τους ! Είναι μια εξέλιξη που αποτυπώνει το προχώρημα των αναδιαρθρώσεων στην εκπαίδευση και υλοποιεί νεοσυντηρητικές και νεοφιλελεύθερες κατευθύνσεις της Ε.Ε., που περιλαμβάνονται  τόσο στην πολιτική ατζέντα της κυβέρνησης της Ν.Δ. όσο και στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ για την Παιδεία. Με την ίδια εγκύκλιο, αυξάνει το ωράριο των νηπιαγωγών με την καθιέρωση της ζώνης 7 με 8 το πρωί, ενώ μένουν στο έλεος της εργοδοσίας τα εργασιακά δικαιώματα των νηπιαγωγών που θα εργαστούν στους δήμους και στους ιδιώτες. Το ωράριο των νηπιαγωγών πλέον, φτάνει στις 22,5 διδακτικές (60λεπτες) ώρες την εβδομάδα – μεγαλύτερο και από τους άλλους εκπαιδευτικούς με περισσότερα χρόνια υπηρεσίας.

Η σχολική χρονιά ξεκινά – όπως και όλες οι προηγούμενες – με χιλιάδες κενά εκπαιδευτικών, ενώ την ίδια στιγμή το 40 % των αιτήσεων για αποσπάσεις δεν ικανοποιήθηκε. Τα τεράστια προβλήματα που δημιούργησαν τα νέα βιβλία θα επιχειρηθεί να διασκεδαστούν ξανά με τη διοργάνωση 2 -3 σεμιναρίων και με λίστες παροραμάτων, ενώ οι προεκλογικοί πονοκέφαλοι που προκαλεί στην κυβέρνηση το βιβλίο Ιστορίας της Στ΄, αντιμετωπίζονται με την τακτική «μαζί με το βιβλίο και ένα βιβλίο δώρο» (βλ. Διδώ Σωτηρίου).

Εκλογές : Νάυλον ντέφια και ψόφια κέφια…

Δεν ξεχνάμε τίποτα – Δεν συγχωρούμε κανέναν !

Ούτε οι προεκλογικές φιέστες και τα πανηγύρια, ούτε τα μεγάλα λόγια και οι «υποσχέσεις», ούτε τα εκβιαστικά ψευτοδιλήμματα δεν μπορούν να μας μετατρέψουν σε Λωτοφάγους. Οι μνήμες είναι πολύ νωπές. Οι εικόνες πρόσφατες. Δεν ξεχνάμε ούτε στιγμή :

Το έγκλημα της κοινωνικής και περιβαλλοντικής καταστροφής, τους 65 νεκρούς, τα καμμένα σπίτια και τα δάση, τον εφιάλτη των εκατοντάδων πυρκαγιών που ρήμαξαν ολόκληρες περιοχές και άνοιξαν το δρόμο σε τράπεζες, κατασκευαστικές εταιρείες και τουριστικές επιχειρήσεις για νέες κερδοφόρες εκστρατείες.

Τα κλεμμένα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, το σκάνδαλο των ομολόγων, τη συνενοχή και τη συγκάλυψη όλων των αποχρώσεων του επίσημου κατεστημένου συνδικαλισμού.

Την καταστολή και την αδιαλλαξία που αντιμετωπίσαμε όταν απεργούσαμε και αγωνιζόμασταν για δημόσια δωρεάν παιδεία και αξιοπρεπείς μισθούς. Τα ΜΑΤ και τα δακρυγόνα, τις σιδηρογροθιές και τις ύβρεις της κυρίας Γιαννάκου, τον εμπαιγμό του πρωθυπουργού και την προδοσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης που ζητούσε αναβολή της συζήτησης του αρθρ.16 για να μην συμπέσει η απεργία μας με τις καταλήψεις των φοιτητών.

Τα 17,5 ευρώ της «αύξησης», τα μισθολόγια πείνας που ψήφισαν οι πρώην και εφάρμοσαν οι «επόμενοι», την ακρίβεια, τα 7 ευρώ ωριαίας «αποζημίωσης» των ωρομισθίων, τα σχολεία μας που βουλιάζουν στη λιτότητα, τις ανύπαρκτες υποδομές, τις ανύπαρκτες βιβλιοθήκες, τα βιβλία που πολλαπλασιάζουν την αμάθεια και τις ανισότητες.

76η Γενική Συνέλευση ΔΟΕ : μια χαμένη ευκαιρία

Απέναντι σε αυτήν την αντιεκπαιδευτική – αντιλαϊκή πολιτική, απαιτείται να οργανωθεί ένας νέος γύρος νικηφόρων αγώνων. Οι Παρεμβάσεις Κινήσεις Συσπειρώσεις στην 76η Γ.Σ. της ΔΟΕ που πραγματοποιήθηκε τον Ιούνη, κατέθεσαν συγκεκριμένη πρόταση και για το διεκδικητικό πλαίσιο και για πρόγραμμα δράσης που αποτελούσε τη συνέχεια του περσινού αγώνα. Συγκεκριμένα, πρότειναν, με βάση ένα πλαίσιο άμεσων αιτημάτων και διεκδικήσεων, διευρύνοντας το αντίστοιχο της απεργίας με τα ζητήματα που προέκυψαν από την αντιπαράθεση με την κυβέρνηση και τα σχέδιά της, να πραγματοποιηθούν ταυτόχρονες ΓΣ σε όλους τους χώρους εκπαίδευσης τον Οκτώβρη με εισήγηση για πενθήμερες επαναλαμβανόμενες απεργίες και καταλήψεις, δημιουργία απεργιακού ταμείου και κεντρικής απεργιακής επιτροπής. Πρότειναν επίσης, δέσμευση του νέου ΔΣ της ΔΟΕ, να κηρύξει πενθήμερη απεργία, ΓΣ και ολομέλεια για τη συνέχειά της σε περίπτωση που οποιαδήποτε κυβέρνηση θέσει θέμα ασφαλιστικού. Πρόταση που απορρίφθηκε από όλες τις παρατάξεις. Με δική τους ευθύνη, η 76η Γενική Συνέλευση του κλάδου, κράτησε ερμητικά κλειστές τις πόρτες σε ένα νέο γύρο ανάπτυξης του κινήματος. Με δική τους ευθύνη, ο κλάδος δεν μπήκε από τότε σε τροχιά  άμεσης αγωνιστικής – απεργιακής απάντησης στην αντιασφαλιστική επίθεση, απόφαση που θα έστελνε ένα μήνυμα αντίστασης, αγώνα, αισιοδοξίας και νίκης σε όλη την εργατική τάξη και θα έθετε από σήμερα το καθήκον σε κάθε συνδικάτο, ομοσπονδία και σωματείο να προχωρήσει σε μια τέτοια κατεύθυνση. Οι παρατάξεις του επίσημου κατεστημένου συνδικαλισμού, έδειξαν έτσι τα όριά τους, καταδεικνύοντας ταυτόχρονα την ανάγκη, η ίδια η βάση των εκπαιδευτικών να πάρει στα χέρια της την υπόθεση της οργάνωσης του κινήματος και των επόμενων γύρων αναμέτρησης με την αντιεκπαιδευτική – αντιλαϊκή πολιτική.

Μιλώντας για την επόμενη μέρα…

Η λαϊκή δυσαρέσκεια, η αγανάκτηση και η οργή, ασφυκτιά σήμερα, ανάμεσα στους δείκτες των δημοσκοπήσεων και τα εκβιαστικά διλήμματα της κάλπης. Δεν βρίσκει διέξοδο και δρόμο για να εκφραστεί συλλογικά στις 16 Σεπτέμβρη ώστε να ανατρέψει το σκηνικό και να δημιουργήσει νέα δεδομένα για τους εργαζόμενους. Με δυο λόγια οι εκλογές δεν θα λύσουν βέβαια το οξύ κοινωνικό πρόβλημα.

Όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα των εκλογών, όποιος και αν είναι ο πολιτικός διαχειριστής της επόμενης περιόδου, Ν.Δ. ή ΠΑΣΟΚ, οι προθέσεις για την εκδήλωση της επίθεσης απέναντι στην εργαζόμενη πλειοψηφία, είναι συγκεκριμένες και περιλαμβάνουν:

-         Την κατεδάφιση σε ό,τι απέμεινε από την κοινωνική ασφάλιση, την αύξηση των ορίων ηλικίας και των εισφορών, την παράδοση όλων των αποθεματικών στα καρτέλ της αγοράς και τη πλήρη μετατροπή των ασφαλιστικών δικαιωμάτων σε ατομική υπόθεση του κάθε εργαζόμενου. Και τα δυο μεγάλα κόμματα, ούτε λίγο ούτε πολύ εξήγγειλαν ότι θα προχωρήσουν σε αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση μετά τις εκλογές.

-         Την καθολική ανατροπή των εργασιακών σχέσεων με την άρση της μονιμότητας και την επέκταση της ελαστικής εργασίας (βλ. ωρομίσθιοι)

-         Την παγίωση της παρατεταμένης λιτότητας και την εφαρμογή  μισθολογίων πείνας με τη σύνδεση μισθού-αξιολόγησης.

-         Την επίθεση στη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση που θα περιλαμβάνει: μεγαλύτερη υποχρηματοδότηση, γενικευμένη εισαγωγή ιδιωτών-χορηγών στα σχολεία, εφαρμογή των προτάσεων του ΕΣΥΠ και των νόμων Αρσένη-Ευθυμίου για την αξιολόγηση και κατηγοριοποίηση μαθητών- σχολείων- εκπαιδευτικών.

-         Την αποκέντρωση-ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, αρχής γενομένης από τα νηπιαγωγεία που παρά τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης για τον ένα χρόνο υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής, ψηφίζει τροπολογίες και στέλνει την προσχολική αγωγή στους ιδιώτες και στους δήμους.

-         Τον εντεινόμενο αυταρχισμό και την καταπάτηση των δημοκρατικών ελευθεριών των εργαζομένων.

Όταν σβήσουν τα φώτα της προεκλογικής φιέστας, το κοινό που τώρα παρακολουθεί αμήχανα ή ακόμα χειρότερα χειροκροτεί δαιμονιωδώς, θα γυρίσει στη ζοφερή ζωή του ενώ τα θεωρεία και οι πρωταγωνιστές θα συζητούν για νέα κέρδη. Η νέα φτώχεια, οι ιδιωτικοποιήσεις, η μιζέρια, η ανεργία, θα εξακολουθήσουν να είναι εδώ. Και τότε βεβαίως οι αυτοκράτορες θα αποσυρθούν στα δωμάτιά τους μακριά από το πλήθος και ενάντιά του. Οι Σκύθες και πάλι θα μαστιγώνουν τους απείθαρχους και το «φαντασιακό» δεν θα μπορεί να ζεστάνει κανέναν.

Όποιες και αν είναι λοιπόν οι εξελίξεις, είναι πια ολοφάνερο, ότι μετά τις 16 Σεπτέμβρη, τα ζητήματα της παιδείας μαζί με εκείνα της κοινωνικής ασφάλισης, της υγείας, της εργασίας, των μισθών, των κοινωνικών – δημοκρατικών δικαιωμάτων θα βρεθούν στο στόχαστρο.

ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΟΥΤΕ ΜΕΤΕΚΛΟΓΙΚΕΣ  ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ

Στη βάση των εκπαιδευτικών η διέξοδος για την οργάνωση της αντίστασης και του αγώνα

Η ατζέντα των νεοφιλελεύθερων – νεοσυντηρητικών μέτρων και των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στην εκπαίδευση και την εργασία, οι γενικές κατευθύνσεις της ΕΕ- ΟΝΕ και του ΟΟΣΑ, ολόκληρη η καταιγίδα των «μεταρρυθμίσεων» που κυβέρνηση, αντιπολίτευση και όλο το μπλοκ εξουσίας δεν μπόρεσαν να προωθήσουν περικυκλωμένοι από την πολιτική και κοινωνική πολιορκία του κινήματος παιδείας, βρίσκεται μπροστά μας. Από το ασφαλιστικό ως την αξιολόγηση και από την «αποκέντρωση» των σχολείων μέχρι τους νέους γύρους λιτότητας και περικοπών, σε όλη τη γραμμή του μετώπου, τα ζητήματα είναι ανοιχτά. Μπροστά μας είναι και η νέα ακόμα πιο βάρβαρη επίθεση που σχεδιάζουν στα εργασιακά, μορφωτικά και δημοκρατικά δικαιώματα και αποτυπώνεται στις ανακοινώσεις του ΟΟΣΑ και στις αποφάσεις της συνόδου των Υπουργών Παιδείας της ΕΕ στο Λονδίνο. Η αναμέτρηση βρίσκεται μόνο στην αρχή της και θα κρατήσει καιρό. Οι εκλογές, σημείο καμπής για το κίνημα και «εξαγνισμού» για την επόμενη κυβέρνηση, θα σημάνουν την έναρξη ενός νέου γύρου αντιπαράθεσης.

Μετά την αποτυχία και το αδιέξοδο της 76ης Γενικής Συνέλευσης, οι Γενικές Συνελεύσεις και οι συλλογικές διαδικασίες βάσης, ο οριζόντιος συντονισμός των Συλλόγων και των πρωτοβάθμιων σωματείων, είναι το πεδίο όπου θα κριθεί η τύχη ενός νέου σχεδίου ανάπτυξης και οργάνωσης του κινήματος. Την πρόταση για ένα αγωνιστικό σχέδιο που θα συνενώνει όλο το εκπαιδευτικό κίνημα (καθηγητές, φοιτητές, μαθητές) και θα απευθύνεται και στο εργατικό κίνημα θέτοντας το πρόταγμα της δημιουργίας του μετώπου Παιδείας – Εργασίας και της συνέχισης του απεργιακού αγώνα μέχρι τη νίκη, θα βάλουν οι Παρεμβάσεις με την έναρξη της νέας χρονιάς στη βάση των εκπαιδευτικών και θα προτείνουν συγκεκριμένες ενέργειες για τον συντονισμό και την κοινή δράση αλλά και την αποτροπή της εφαρμογής των αντιεκπαιδευτικών, αντιασφαλιστικών και αντεργατικών σχεδίων. Θα εργαστούν για ένα κίνημα βάσης, έτσι ώστε οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί της πράξης να πάρουν στα χέρια τους τη συνέχιση των αγώνων και να ξεπεράσουν τα εμπόδια των συνδικαλιστικών ηγεσιών και των διάφορων πολιτικών δυνάμεων. Σε αυτή την κατεύθυνση, οι Παρεμβάσεις – Κινήσεις – Συσπειρώσεις, το ανεξάρτητο ριζοσπαστικό ταξικό ρεύμα, θα δώσουν όλες τις δυνάμεις τους.

www.paremvasis.gr