_Αρχή

Επικοινωνία:

Φόρμα επικοινωνίας

Φόρουμ συζήτησης

Διάτρητα σεμινάρια,

επιδερμικό επιμορφωτικό αποτέλεσμα,

μεγάλα ερωτήματα για τα νέα βιβλία :

Η συζήτηση δε θα κλείσει !

Με το βλέμμα στραμμένο στο μεγάλο ραντεβού της  Απεργίας του κλάδου στις 18 Σεπτέμβρη, οι εκπαιδευτικοί καλούμαστε στα «σεμινάρια επιμόρφωσης» για τα νέα βιβλία, που θα γίνουν τελικά σε 2 μέρες αντί για 10 που διατυμπάνιζε η Υπουργός Παιδείας τον Ιούνιο, δηλώνοντας προσφάτως σε συνέντευξή της ότι για την επιμόρφωση στα νέα βιβλία  έχουν δαπανηθεί 170.000.000 ευρώ!!! και έχει δοθεί και ένας υπολογιστής (δώρο;) σε κάθε εκπαιδευτικό!!! (Οφείλει να απαντήσει η κ.Γιαννάκου, όχι μόνο στους εκπαιδευτικούς αλλά και σε όλη την ελληνική κοινωνία, που πήγε αυτό το τεράστιο ποσό!)

Παρ’ όλο που από τον Μάϊο-Ιούνιο οι εκπαιδευτικοί ζητούσαμε να γίνει ένας πραγματικός και ουσιαστικός διάλογος για ό,τι αφορά τα νέα βιβλία και την εφαρμογή τους, εισπράξαμε απαξίωση και χλεύη από τους υπεύθυνους, ενώ ακολούθησαν απειλές ακόμα  και  διώξεις για όσους πρόβαλαν θαρρετά τις απόψεις τους, διώξεις βέβαια που τις  αντιμετώπισε και τις ανατρέπει αποφασιστικά  όλο το εκπαιδευτικό κίνημα!

Μπορεί η φρεσκάδα που αναδύουν τα βιβλία ως νέο προϊόν ( γιατί ως τέτοιο περιφέρεται από παρουσιαστές και εκδοτικούς οίκους που τα εξέδωσαν), μπορεί το μοντέρνο περιτύλιγμα να κεντρίζει το ενδιαφέρον και να κερδίζει τις εντυπώσεις, όμως ακόμη και οι όποιες επικλήσεις για σύγχρονες διδακτικές αντιλήψεις και μεθοδολογικούς μοντερνισμούς δεν μπορούν να  επισκιάσουν  τα σοβαρά ζητήματα που εγείρονται για το περιεχόμενο τους.

Οι εκπαιδευτικοί που καλούμαστε να διδάξουμε  τα βιβλία δεν μπορούμε να μην σταθούμε στα παραπάνω, γιατί από την εμπειρία μας ξέρουμε ότι όλα τα προβλήματα, αλλά και τα μορφωτικά ελλείμματα που θα προκύψουν από την εφαρμογή τους , για άλλη μια φορά θα γίνει προσπάθεια να φορτωθούν στις πλάτες μας.

Πιο συγκεκριμένα για το περιεχόμενο των βιβλίων :

1.      Το πνεύμα της επιχειρηματικότητας, της εμπορευματοποίησης και της αγοράς δεν περιορίζεται στη  διαφήμιση μέσα στα βιβλία (βλέπε την εξόφθαλμη διαφήμιση του play station στη Γλώσσα της Ε΄ τάξης αλλά και άλλα), αλλά διαπερνά το περιεχόμενο πολλών μαθημάτων, (Ιστορία Δ΄ τάξης π.χ. Φέτος οι χορηγοί έδωσαν πολλά χρήματα…Ο κόσμος επευφημεί έναν χορηγό, όταν χρηματοδοτεί ένα καλό έργο!) ακόμα και των βιβλίων των Μαθηματικών. (βλέπε  προτεινόμενα θέματα για project-βιβλίο δασκάλου της Α΄ τάξης  π.χ.- Θέμα : κινητά τηλέφωνα, και την λογική που χαρακτηρίζουν πολλά προβλήματα της ΣΤ΄ τάξης.)

2.      Η αύξηση της ύλης και η προώθησή της σε μικρότερες τάξεις (βλ. Μαθηματικά μικρότερων τάξεων, διδασκαλία Γραμματικής κλπ),  η εντατικοποίηση και ο αδικαιολόγητα υψηλός βαθμός δυσκολίας, αναντίστοιχος πολλές φορές με την τάξη (Μαθηματικά κυρίως Α΄ τάξης, πράξεις μέχρι το 100, προβλήματα και η διατύπωσή τους)  καθώς και η προχειρότητα στη μετάβαση από τα παλιά στα νέα βιβλία,( βλέπε οδηγία Λεμονίδη και την γενικόλογη και αφηρημένη εγκύκλιο της 19/6/06 του υπεύθυνου Δ/νσης Σπουδών Π.Ε. Θ.Γούπου του ΥΠΕΠΘ) θα προκαλέσουν νέα μορφωτικά ελλείμματα και θα οξύνουν τις εκπαιδευτικές ανισότητες, θα περιθωριοποιήσουν και θα παραγκωνίσουν έναν σημαντικό αριθμό των μαθητών, θα βαθύνουν εντέλει την ταξικότητα της εκπαίδευσης κάνοντας το σχολείο απρόσιτο για όλο και περισσότερα παιδιά.

3.      Στο μάθημα της Γλώσσας, ειδικότερα στις μεγάλες τάξεις, η Λογοτεχνία υποβαθμίζεται, απαξιώνεται  και τελικά παραμερίζεται, για να κυριαρχήσουν το εφήμερο, το καθημερινό, το αγοραίο, όπως οι διαφημίσεις, οι συνταγές και οδηγίες χρήσης συσκευών, που τελικά κι αυτά είναι έξω από κάθε επικοινωνιακή και κριτική γλωσσική προσέγγιση. Τα επιστημονικοφανή επιχειρήματα για επικοινωνιακή προσέγγιση της γλώσσας, λειτουργική γραμματική κ.λ.π., με μια σοβαρή εξέταση αποδεικνύονται ψευδεπίγραφα και αποτελούν κενό γράμμα, επιστρέφοντας στο σχολαστικισμό και στη γραμματική του κανόνα (δυσνόητου και ακατανόητου όχι λίγες φορές) με μοντέρνο περιτύλιγμα.

4.      Οι αντιεπιστημονικές, συντηρητικές και εθνικιστικές αναφορές σε βιβλία των Θρησκευτικών ( η ένταξη πάνω στην Ιστορική γραμμή μύθων από την Παλαιά  Διαθήκη η μετατροπή θρησκοληπτικών παραδόσεων ως εργαλείο ερμηνείας ιστορικών γεγονότων κ.λ.π.)  και της Ιστορίας (η συρρίκνωση σε μόλις 9 σελίδες της εξέλιξης της Γης και του Ανθρώπου και η οποία έπεται της μυθολογίας στη Γ΄ τάξη , η κατωτερότητα των άλλων λαών και η έξαρση εθνικιστικών και θεοκρατικών αντιλήψεων στην Ε΄ τάξης κυρίως π.χ.), θέτουν σοβαρά επιστημονικά, πολιτικά, κοινωνικά και ηθικά ζητήματα στους εκπαιδευτικούς που θα κληθούν να τα διδάξουν.

5.      Οι μέθοδοι αξιολόγησης, ή πιο σωστά βαθμολογίας που εισάγεται και υποδεικνύεται στα βιβλία του δασκάλου από την Α΄ τάξη ακόμα με φύλλα λεπτομερειακής αξιολόγησης και υπόδειξη για ατομικό φάκελο κάθε μαθητή, σηματοδοτούν μια πιο σκληρή στάση και σε αυτό το ζήτημα και προοιωνίζουν απόρριψη μαθητών, νέες ανισότητες  και νέα έξαρση της παραπαιδείας από το Δημοτικό ακόμη. Προετοιμάζουν δε τους μαθητές στην κοινωνία του ανταγωνισμού που η αγορά επιβάλλει και τους καλλιεργεί την αντίληψη ότι «δεν είναι όλα τα παιδιά κατάλληλα για το Πανεπιστήμια». (Δήλωση της  Υπουργού Παιδείας )

6.      Τα νέα βιβλία και τα Α.Π.Σ των οποίων είναι αποτέλεσμα αδιαφορούν πλήρως για την πραγματικότητα του 10% περίπου των αλλόγλωσσων, μεταναστών και άλλων  μαθητών, χωρίς καμία πρόβλεψη και μέριμνα για την διαφορετικότητα του πολιτισμικού τους υπόβαθρου, την διδασκαλία και καλλιέργεια της γλώσσας τους, την αναγνώριση γενικότερα των ιδιαίτερων προβλημάτων σχετικά με την μόρφωση και εκπαίδευσή τους  και την αντιμετώπισή τους.

Τα παραπάνω  δεν αποτελούν μια ακραία εξαίρεση, αλλά είναι ενδεικτικά του πνεύματος και της κατεύθυνσης των νέων βιβλίων αλλά και των «αλλαγών»  στις λειτουργίες της εκπαίδευσης, στο περιεχόμενο της και στον ιδεολογικό της προσανατολισμό. Οι εκπαιδευτικοί δεν θα προτάξουμε την κάλυψη της ύλης αφήνοντας σημαντικά κενά  στους μαθητές μας που δεν θα αναπληρωθούν ποτέ και θα συσσωρεύονται με τα  χρόνια.. Θα αναδείξουμε τα προβλήματα που θα προκύψουν από την εφαρμογή τους σε όλη τους την έκταση και δε θα συναινέσουμε στην εκπαίδευση της τεχνοκρατικής αντίληψης και της αμάθειας. Δε θα κλείσουμε τη συζήτηση για τα νέα βιβλία, ανιχνεύοντας τους κινηματικούς δρόμους που θα επιβάλλουν τον επανακαθορισμό στην πράξη, ώστε να μιλάμε για αναλυτικά προγράμματα και βιβλία που θα ανταποκρίνονται στις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών μας, στην ανάπτυξη της κριτικής σκέψης και την ολόπλευρη γνώση.

6 Σεπτεμβρίου  2006