Τρεις μήνες μετά την εξαγγελία της απεργίας στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση το Υπουργείο αρνείται με απαξιωτικό τρόπο να απαντήσει στα αιτήματα που διεκδικεί ο κλάδος και ταυτόχρονα προβάλλει από τα αιτήματά μας μόνο τις πλευρές που το συμφέρουν, για να διεξαγάγει το επικοινωνιακό και ιδεολογικό του παιχνίδι. Αρνείται να απαντήσει στο αυτονόητο αίτημά μας για αυξήσεις στο μισθό μας ώστε να ζούμε με αξιοπρέπεια μόνο από αυτόν, αίτημα που προσδιορίζεται στα 1400 ευρώ για τον νεοδιόριστο και έχει πλέον αποκτήσει την πιο πλατιά λαϊκή υποστήριξη.  Αρνείται ακόμα, να τοποθετηθεί πάνω στο ζήτημα των δαπανών για την εκπαίδευση, λες και δεν αποτελεί ένα από τα βασικά αιτήματα της απεργίας, αφήνοντας να εννοηθεί προς την κοινωνία ότι οι εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης απεργούν μόνο για το «τομάρι τους» και για «άγνωστους σε μένα λόγους» (βλ. συνέντευξη της Υπουργού σε κυριακάτικη εφημερίδα), λες και τα ζητήματα της χρηματοδότησης της εκπαίδευσης είναι λυμένα.

Την ίδια στιγμή το ΥΠΕΠΘ προσδιορίζει την πολιτική του στην εκπαίδευση με όρους όπως «εκσυγχρονισμός, ανανέωση, τομές, αλλαγές με βάση την εξέλιξη της επιστήμης, σύγχρονο σχολείο» και κάθε είδους επιθετικό προσδιορισμό κενών λόγων για να μπορέσει να πείσει την κοινωνία για την «ανανεωτική και εκσυγχρονιστική» του στόχευση, ενώ ταυτόχρονα καταγγέλλει τους εκπαιδευτικούς για «μιζέρια και αναχρονιστικότητα».

Καταγγέλλει όλους εμάς που δίνουμε καθημερινά τη μάχη μέσα στο σχολείο, για να δώσουμε λίγο χρώμα και μερικά παιδικά χαμόγελα στις μίζερες, μικρές και γκρίζες αίθουσες των σχολικών συγκροτημάτων, με ελάχιστες υποδομές, με πενιχρή χρηματοδότηση, απλώνοντας το χέρι στους γονείς και τους συλλόγους γονέων για να βελτιώσουν κάποια υποδομή.

Καταγγέλλει όλους εμάς που για να στήσουμε μια βιβλιοθήκη ψάχνουμε στα παλιά διαβασμένα βιβλία των μαθητών και στην προσπάθεια των γονέων να βρουν κανένα βιβλίο από στοκ για να μπορέσουμε να δείξουμε κάτι παραπάνω στους μαθητές μας.

Καταγγέλλει όλους εμάς που για να μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε έναν ακόμη υπολογιστή υποχρεωνόμαστε να παρακαλάμε τους γονείς μήπως και εξασφαλίσουμε καμιά μπακατέλα υπολογιστή (δυο γενιές πίσω) για να ανακαλύψουμε αμέσως μετά ότι με αυτό το καβουρντιστήρι δεν μπορεί να γίνει τίποτα. Αλλά και όπου υπάρχουν μερικοί αποδεκτοί υπολογιστές στην συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν αγοραστεί από τους γονείς και τους συλλόγους τους. Ας μην συζητήσουμε για την απαραίτητη σύνδεση στο διαδίκτυο. Εκεί τα πράγματα θυμίζουν προϊστορική εποχή. Οι ταχύτητες είναι τόσο εξευτελιστικές που για να δουλέψουν δυο υπολογιστές μαζί πρέπει αφού κάνεις δέηση, να καθίσεις μια - δυο ώρες για να κατεβάσεις μερικές σελίδες που ενδιαφέρουν τους μαθητές.

Καταγγέλλει όλους εμάς και ταυτόχρονα κοροϊδεύει όλη την κοινωνία.

Μήπως γνωρίζει το ΥΠΕΠΘ ότι αν κανείς υπολογίσει αυτά που πληρώνουν οι γονείς κάθε χρόνο σε σχολικές υποδομές και αναλώσιμα υλικά φτάνουν ως και τα 10.000€ ανά σχολείο; Μήπως γνωρίζει ότι υποχρεώνονται οι εκπαιδευτικοί να ζητούν από τους γονείς να ενισχύουν οικονομικά το σχολείο ακόμα και για τα πιο στοιχειώδη όπως χαρτί φωτοτυπικού ; Μήπως γνωρίζει πόσα χρήματα πληρώνουν οι γονείς στα νηπιαγωγεία για να καλύψουν τις στοιχειώδεις εκείνες ανάγκες (αναλώσιμα υλικά, εκπαιδευτικό υλικό κλπ.) που αυτονόητα θα έπερεπε να καλύπτει η πολιτεία ; Αυτή είναι η δωρεάν παιδεία ;

Μήπως γνωρίζει το ΥΠΕΠΘ ότι η σημερινή χρηματοδότηση των σχολείων αρκεί μόνο για τα απολύτως απαραίτητα σε πετρέλαιο, καθαριότητα, λογαριασμούς και αναλώσιμα;

Αλλά που να ξέρει η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΠΘ τι συμβαίνει στα σχολεία αφού τα βλέπει μόνο σε αγιασμούς, σε εγκαίνια και σε λογύδρια…

Στην πραγματικότητα όμως γνωρίζει. Γνωρίζει καλά…

Αλλά η υποχρηματοδότηση της εκπαίδευσης δεν αποτελεί απλώς ένα έλλειμμα της πολιτικής τους. Η υποχρηματοδότηση είναι η κρατική πολιτική για την εκπαίδευση. Ένα σχολείο υποχρηματοδοτούμενο είναι εύκολο θύμα σε χορηγούς, σε ιδιώτες και σε εμπόρους της γνώσης. Ένα σχολείο υποχρηματοδοτούμενο επιτελεί πολύ πιο εύκολα το έργο της επιλογής μέλλοντος, της κοινωνικής επιλογής γιατί διευρύνει τις υπάρχουσες κοινωνικές ανισότητες.

Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι το ζήτημα των κοινωνικών και σχολικών ανισοτήτων δεν πρόκειται να λυθεί μόνο με οικονομικούς όρους, αλλά δεν μπορούμε να αφήσουμε αυτούς τους όρους έξω από το στόχαστρο των εκπαιδευτικών αιτημάτων. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι το σχολείο καθορίζεται από την κοινωνική και ιδεολογική λειτουργία του περιεχομένου και της οργάνωσης της γνώσης, όπως και από την κατασκευή της αντίληψης για τη γνώση που τίθεται με όρους κυριαρχίας, όμως θεωρούμε απαραίτητο να αποκαλύψουμε στην κοινωνία τους όρους με τους οποίους προωθείται μια τέτοια λειτουργία.

Φτάνει πια. Βαρεθήκαμε τα χωρατά Ας τελειώσει αυτό το παραμύθι με το «σύγχρονο» σχολείο και ας μας απαντήσει το ΥΠΕΠΘ σε συγκεκριμένα ζητήματα που βάζουμε για την χρηματοδότηση της εκπαίδευσης. Ζητάμε άμεσα την αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 15% του Γ.Κ.Π. Τι σημαίνει στην πράξη αυτή η διεκδίκηση για τη σχολική καθημερινότητα ; Ας δούμε μερικά στοιχειώδη ζητήματα.

ΖΗΤΗΜΑ 1^Ο : ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ 2ΧΡΟΝΗ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

Ας μας απαντήσει το ΥΠΕΠΘ τι σκοπεύει να κάνει με το ιστορικό και στοιχειωμένο αίτημα της υποχρεωτικής δίχρονης προσχολικής αγωγής.

Θα έχουν όλα τα παιδιά μας το δικαίωμα να πηγαίνουν στο προνήπιο ή θα αναγκάζονται να μπαίνουν στην κλήρωση για μια θέση στον ήλιο;

Θα έχουν όλα τα παιδιά μας το δικαίωμα να προετοιμάζονται για το σχολείο με δωρεάν δημόσια παιδεία ή θα αναγκάζονται να πηγαίνουν σε ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς, ή ακόμα χειρότερα να μην πηγαίνουν πουθενά όταν προέρχονται από φτωχά λαϊκά στρώματα και γονείς μετανάστες.

Ας μας απαντήσει το ΥΠΕΠΘ με άμεση νομοθετική ρύθμιση.

ΖΗΤΗΜΑ 2^Ο :  ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ

Σήμερα η χρηματοδότηση των σχολείων για λειτουργικές ανάγκες ανέρχεται σε 1.600–2.000 € ανά σχολικό τμήμα. Η χρηματοδότηση αυτή είναι κοροϊδία. Ζητάμε το διπλασιασμό των λειτουργικών δαπανών. Αυτό σημαίνει ότι για τις 45.000 περίπου σχολικά τμήματα της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης μια ετήσια αύξηση της τάξης των 2.000€, δηλαδή 90.000.000 €. Το ποσό αυτό για να του δώσουμε μια συγκριτική αξία είναι τα μισά από τα χρήματα που κατά δήλωση της Υπουργού παιδείας δόθηκαν για την επιμόρφωση των νέων βιβλίων, δηλαδή για ένα διήμερο σεμινάριο.

Ας μας απαντήσει το ΥΠΕΠΘ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ

Θα δώσει αυτά τα λεφτά για την εκπαίδευση ή θα συνεχίσουν οι γονείς να βάζουν το χέρι στην τσέπη για να περισώσουν τις σχολικές υποδομές ;

Ας μας απαντήσει το ΥΠΕΠΘ θα δώσει αυτά τα λεφτά ή θα τα δίνει σε μεγαλοεκδότες, σε μίζες και σε κλίκες;

Ταυτόχρονα η χρηματοδότηση αυτή πρέπει να γίνει απ’ ευθείας και χωρίς διαμεσολαβήσεις προς τα σχολεία. Η κατανομή των χρημάτων πρέπει να γίνεται με πρόταση του Συλλόγου Διδασκόντων, αφαιρώντας τη δυνατότητα όποιων αυθαιρεσιών και με συμμετοχή εκπροσώπου του συλλόγου διδασκόντων στη σχολική επιτροπή.

ΖΗΤΗΜΑ 3^Ο : ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ

Καταρχήν πρέπει το ΥΠΕΠΘ να δώσει στη δημοσιότητα όλο το οικονομικό πακέτο του προγράμματος που έχει εφαρμοστεί για τις σχολικές βιβλιοθήκες, ώστε να μπορέσουμε να γνωρίζουμε πως κατανεμήθηκαν τα χρήματα αυτά, για τι ποσά μιλάμε, και τι σχεδιασμός υπήρξε.

Αξιοποιώντας ό,τι υποδομές έχουν μέχρι σήμερα στηθεί με πρωτοβουλίες εκπαιδευτικών και γονιών και με την πλήρη απουσία του ΥΠΕΠΘ ας προσπαθήσουμε να υπολογίσουμε το πραγματικό κόστος μιας σχολικής βιβλιοθήκης, στα πρώτα της βήματα.

Περίπου 250€ για τα ξύλινα ράφια

Ένας υπολογιστής με ένα πρόγραμμα διαχείρισης της δανειστικής βιβλιοθήκης των μαθητών, περίπου 1.000€

Καταρχήν 500 βιβλία με μέση τιμή τα 18€, δηλαδή 9.000€

Σύνολο για τα παραπάνω αν υπολογίσουμε το άθροισμα 10.250€ ανά σχολείο

Για τις περίπου 5.500 σχολικές μονάδες χρειαζόμαστε ένα ποσό 56.000.000€, δηλαδή το 1/3 από τα χρήματα που κατά δήλωση της Υπουργού παιδείας δόθηκαν για την επιμόρφωση των νέων βιβλίων, δηλαδή για το διήμερο σεμινάριο.

Η καταβολή των χρημάτων να γίνει απ’ ευθείας ανά σχολική μονάδα και με ευθύνη του Συλλόγου Διδασκόντων να χορηγηθεί στη σχολική βιβλιοθήκη.

Να χρεώνονται 3-5 ώρες εβδομαδιαίως από το διδακτικό ωράριο σε όποιον –ους εκπαιδευτικό –ους αναλαμβάνουν τη δανειστική βιβλιοθήκη και τη διαχείρισή της.

Ας μας απαντήσει το ΥΠΕΠΘ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ

Μπορεί να λειτουργήσει ένα σχολείο χωρίς σχολική βιβλιοθήκη;

Θα δώσει αυτά τα χρήματα ή θα συνεχίσει να μας λέει αερολογίες για «σύγχρονα» σχολεία;

Θα δώσει αυτά τα χρήματα ή θα συνεχίσει να ζητάει από τους γονείς και τους δασκάλους να πληρώνουν για τη γνώση των μαθητών;

ΖΗΤΗΜΑ 4^Ο : ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΕΣ

Καταρχήν ζητάμε να δοθεί στη δημοσιότητα όλη η διαχείριση του μέρους που αφορά την πρωτοβάθμια εκπαίδευση, από το έργο «Κοινωνία της Πληροφορίας» γιατί το αρχικό ποσό που δημοσιεύτηκε ήταν τεράστιο και τελικά στα περισσότερα σχολεία έφτασε ένας υπολογιστής και μια γραμμή ISDN περιορισμένων ταχυτήτων και δυνατοτήτων.

Αν υπολογίσουμε, πέραν αυτών που υπάρχουν σήμερα στα σχολεία, ότι σε κάθε σχολείο θα χορηγηθούν 10 υπολογιστές με τρέχουσα τιμή στα 900€, δηλαδή 9.000€…

Αν δικτυώσουμε αυτούς τους υπολογιστές μεταξύ τους και χρειαστούμε περίπου 1.000 € για τη δικτύωση…

Αν χορηγηθεί ανά σχολείο μια γραμμή ADSL υψηλής ταχύτητας κόστους λιγότερο από 500€ το χρόνο…

Αν χορηγηθεί ένας προζέκτορας ανά σχολείο περίπου γύρω στα 1.000… €

Τότε χρειαζόμαστε ανά σχολείο 11.500€, δηλαδή για όλα τα σχολεία της χώρας 63.000.000€. Δηλαδή συζητάμε και πάλι για το 1/3 περίπου από τα χρήματα που κατά δήλωση της Υπουργού παιδείας δόθηκαν για την επιμόρφωση των νέων βιβλίων.

Ας μας απαντήσει το ΥΠΕΠΘ

Δίνει αυτά τα χρήματα ή συνεχίζει να κοροϊδεύει την κοινωνία με εξαγγελίες κενές περιεχομένου για το φαίνεσθαι που οδηγούν τους μαθητές σε φροντιστήρια και σχολές ιδιωτικές;

Η χρηματοδότηση της εκπαίδευσης είναι μίζερη και αναχρονιστική κατ’ ομοίωση της πολιτικής του ΥΠΕΠΘ, όλων των κυβερνήσεων.

Ο χορός των δισεκατομμυρίων που παίζονται γύρω μας καταλήγει στα χέρια του ιδιωτικού κεφαλαίου και αναιρεί το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης.

Οι εκπαιδευτικοί με τον απεργιακό τους αγώνα ζητάνε δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση για όλους χωρίς αποκλεισμούς.

Να σταματήσουμε τους εμπόρους της γνώσης, που λυμαίνονται τα σχολεία μας.

Ο αγώνας μας είναι αγώνας μιας ευρύτερης κοινωνικής συμμαχίας εκπαιδευτικών και εργαζομένων που μπορεί να νικήσει.

Όλοι στους δρόμους για να γίνει η γνώση ελευθερία.

Όλοι στους δρόμους για μια παιδεία - καθολικό κοινωνικό δικαίωμα.