Φοιτητικές κινητοποιήσεις:  Ανατρεπτικά ξανά!

Οι ευτυχισμένες μέρες του μέλλοντος…

Μια εποχή ανταγωνιστικότητας και μια ζωή ευελιξίας, μια εποχή υποταγής στη λογική της ανεργίας, μια λογική εντατικοποίησης για χάρη της κερδοφορίας, ένα μέλλον ανασφάλειας και μια προοπτική απλήρωτης εργασίας…Μια αναδιάρθρωση σε εκπαίδευση και  εργασία πάντα στα πλαίσια των αναγκών του κεφαλαίου και των επιχειρήσεων, ποτέ στα πλαίσια των κοινωνικών αναγκών.  Αυτά υποσχέθηκαν στη σπουδάζουσα και εργαζόμενη νεολαία η κυβέρνηση, η αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ , οι εργοδότες και οι ιθύνοντες της Ε.Ε  και αυτά προσπαθούν να υλοποιήσουν.

Τα υλοποιούν με ιδιωτικοποιήσεις  στις ΔΕΚΟ, με ελαστικό ωράριο, με την κατάργηση του οχταώρου, την ημιαπασχόληση και στο Δημόσιο, την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης με παράλληλη αύξηση των εισφορών των εργαζομένων στα ταμεία και μείωση των αντίστοιχων εισφορών των εργοδοτών.

Τα υλοποιούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ καθώς με πλήρη σύμπνοια προχωράνε στην αναθεώρηση του συντάγματος για να καταργήσουν  την μονιμότητα των υπαλλήλων και να προωθήσουν τα ιδιωτικά ΑΕΙ. Τα υλοποιούν με την εφαρμογή του νόμου για την πρώτη απασχόληση που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων στην Γαλλία που ακόμα και αν δεν έχει ψηφιστεί εδώ, αποτελεί μια πραγματικότητα για τους νέους εργαζομένους αφού άτυπα αλλά σταθερά εφαρμόζεται από τον ΟΑΕΔ και τις επιχειρήσεις.

Οι αμείλικτοι σχεδιασμοί του παρόντος…

Από πέρσι το καλοκαίρι μια σειρά μέτρων φωτιά στην τριτοβάθμια εκπαίδευση έχουν προχωρήσει και για να γίνουν λειτουργικά απαιτείται μια συνολική αναδιαμόρφωση του νόμου - πλαίσιο για τη λειτουργία της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε συνδυασμό με την δρομολογούμενη αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος έτσι ώστε να γίνει εφικτή η λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων.

Αξιολόγηση: αξιολογεί και κατατάσσει τα πανεπιστήμια σε «καλά» και «κακά» ανάλογα με τις ανάγκες των επιχειρήσεων για φτηνό και ημικαταρτισμένο εργατικό δυναμικό, που ανά πάσα στιγμή θα μπορεί να απολυθεί, λόγω έλλειψης βασικών γνώσεων. Τα «καλά» πανεπιστήμια θα χρηματοδοτούνται αδρά για να συνεχίσουν να παράγουν άμεσα εκμεταλλεύσιμους και αναλώσιμους αποφοίτους-εργαζόμενους, ενώ τα άλλα δεν θα επιχορηγούνται και θα πρέπει να αναζητήσουν αλλού τους πόρους τους (π.χ. δίδακτρα) ή να κλείσουν. Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π.: (Διεπιστημονικός Οργανισμός Αναγνώρισης Τίτλων Ακαδημαϊκών και Πληροφόρησης). Αντικατέστησε το ΔΙΚΑΤΣΑ.  Αναγνωρίζει και εξισώνει με τα πτυχία  τα ξένα bachelor και master και τα πτυχία των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών. Αυτό συνεπάγεται την υποβάθμιση των πτυχίων , τον περιορισμό των εργασιακών και επαγγελματικών δικαιωμάτων  και σίγουρα την νομιμοποίηση της ιδιωτικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ι.Δ.Β.Μ.: (Ινστιτούτα Δια Βίου Μάθησης) Αυτά θα παρέχουν κατάρτιση με ημερομηνία λήξης, με προγράμματα που θα υπαγορεύονται από τις  ανάγκες της αγοράς. Ο κάθε εργαζόμενος θα κρίνεται μη αποδοτικός όποτε ο εργοδότης του θεωρήσει την κατάρτισή του ανεπαρκή. Έτσι ανά τακτά χρονικά διαστήματα θα απολύεται και θα αναγκάζεται να επανακαταρτίζεται στα Ι.Δ.Β.Μ. με δικά του έξοδα.

Το ΥΠΕΠΘ  προωθεί τις παρακάτω αλλαγές στο νομικό πλαίσιο λειτουργίας των πανεπιστημίων :

               Στις σχολές  θα μπουν μάνατζερ οι οποίοι θα αναζητούν πόρους, είτε από το κράτος είτε από τις επιχειρήσεις, θα προωθούν την χρηματοδότηση στη βάση κάποιων κριτηρίων που οι εταιρίες, το υπουργείο ή οι μηχανισμοί αξιολόγησης θέτουν. Δηλαδή, ο μάνατζερ θα φροντίζει να ενισχύονται τα ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια λειτουργίας των πανεπιστημίων, να υπάγεται πλήρως η έρευνα στις ανάγκες των επιχειρήσεων και την παραγωγή πειθήνιων και  ημικαταρτισμένων αποφοίτων.

               Οι φοιτητές θα αποβάλλονται μετά τα  ν + ν/2 χρόνια φοίτησης, με στόχο την γρηγορότερη ένταξη τους στην παραγωγή αλλά και την περαιτέρω εντατικοποίηση του ρυθμού των σπουδών τους. Το μέτρο αυτό παράλληλα θα οξύνει τους ταξικούς φραγμούς καθώς φοιτητές από τα φτωχότερα στρώματα που θα αναγκάζονται να δουλέψουν για να τα βγάλουν πέρα θα αναγκάζονται να παρατάνε τις σπουδές τους. Τέλος ο περιορισμός αυτός θα δράσει κατασταλτικά σε περιόδους εξάρσεων του φοιτητικού κινήματος καθώς χρόνος για Γενικές Συνελεύσεις και συλλογικούς αγώνες δεν θα υπάρχει υπό τον εκβιασμό για χάσιμο του εξαμήνου.

               Το άσυλο θα περιοριστεί, μέτρο το οποίο στοχεύει στην άρση της δυνατότητας των χώρων του ασύλου να λειτουργήσουν σαν εφαλτήριο αγώνων. Αν περάσει αυτό το μέτρο σύντομα θα δούμε και στην Ελλάδα τα ΜΑΤ να εκκενώνουν με τη βία τις κατειλλημένες σχολές όπως έκαναν πρόσφατα στη Γαλλία (βλ. πανεπιστήμιο Σορβόνης κ.α.)

               ¨Καθολική¨ ψηφοφορία των φοιτητών στις πρυτανικές εκλογές-μείωση του πραγματικού ποσοστού: πρόκειται για ένα μέτρο το οποίο ενισχύει τη λογική της συνδιαχείρισης με τους πρυτάνεις, ένα μέτρο το οποίο θα αποδυναμώσει και θα ενσωματώσει το φοιτητικό κίνημα με τελικό στόχο να μεταφερθεί η καθηγητική διαφθορά σε όλο το φοιτητικό σώμα, οδηγώντας σε πελατειακές σχέσεις.

               Κατάργηση του δωρεάν συγγράμματος-εισαγωγή βιβλιοκάρτας: κινείται στην κατεύθυνση της μείωσης των φοιτητικών παροχών, καθώς στα πλαίσια λειτουργίας του αξιολογημένου πανεπιστημίου η έννοιες του δημοσίου και δωρεάν τείνουν να χάσουν την υπόστασή τους.

Στην υποταγμένη ζωή του αύριο…

            Το σύνολο αυτών των σχεδιασμών αντιστοιχεί σε ανάλογους για την Πρωτοβάθμια εκπαίδευση και  προετοιμάζει σήμερα τον μελλοντικό  εργαζόμενο γενικά , τον μελλοντικό εκπαιδευτικό της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης ειδικότερα (από τα ΠΤΔΕ και ΠΤΝ) για το αυταρχικό σχολείο του αύριο :

·   Για την αποδοχή της αξιολόγησης στο σχολείο, καλλιεργώντας από τώρα την αντίληψη της κατηγοριοποίησης των σχολείων (όπως και των πανεπιστημίων) σε «καλά» και «κακά» με διαφορετικές χρηματοδοτήσεις και της  σύνδεσης του μισθού με την «απόδοσή» του εκπαιδευτικού που θα οδηγήσει σε περικοπές των κινήτρων απόδοσης (έως 150 ευρώ το μήνα). Η αξιολόγηση – πιστοποίηση έχει ήδη γίνει καθεστώς για το διορισμό των εκπαιδευτικών με την καθιέρωση του ΑΣΕΠ και την αφαίρεση των εργασιακών δικαιωμάτων από το πτυχίο.

·   Για την αντίληψη της κατάργησης της μονιμότητας βάσει της λογικής του «όπως μπορείς να διαγραφείς από τη σχολή έτσι μπορείς και να απολυθείς». Η λογική της απόλυσης προωθείται τόσο μέσω της αναθεώρησης του συντάγματος όσο και μέσω του νέου δημοσιουπαλληλικού κώδικα και γίνεται ήδη πράξη με την επέκταση της ωρομισθίας.

·    Για μια ζωή εντατικοποιημένη, χωρίς ελεύθερο χρόνο. Όπως ο φοιτητής θα «τρέχει» αρχικά για να βγάλει τη σχολή, θα τρέχει μετά και σαν εργαζόμενος λόγω του ωραρίου που θα έχει επεκταθεί , θα έχει γίνει σπαστό και ελαστικό , θα τρέχει λόγω των υποχρεωτικών υπερωριών ή πολύ χειρότερα λόγω του ωρομίσθιου που αναγκάζει συναδέλφους να γυρίζουν ακόμα και σε 5 σχολεία, απλήρωτοι για μήνες, χωρίς δικαιώματα, χωρίς ουσιαστική σχέση με τους μαθητές τους, όμηροι με μόνιμη την ανασφάλεια και την αγωνία για το αν θα δουλέψουν και την επόμενη χρονιά..

·    Μια εντατικοποίηση που θα τον καταδυναστεύει και μέσα στην τάξη, στο καθημερινό μάθημα στους μαθητές στο κυνήγι για να βγει η ύλη, που αντί να περιορίζεται και να γίνεται πιο ουσιαστική, μεγαλώνει με τα νέα βιβλία και τα νέα αναλυτικά προγράμματα. Αντί να ενοποιείται και να καλλιεργεί την κριτική σκέψη του παιδιού, παρουσιάζεται ως καταιγισμός από ασύνδετες αποσπασματικές πληροφορίες που το παιδί αδυνατεί να κατανοήσει ως όλον και μαθαίνει μόνο να τις αποστηθίζει. Αντί να προάγεται η ελευθερη διδασκαλία χωρίς πιεστικούς χρόνους προωθείται η σκληρή αξιολόγηση του μαθητή και η εξετασιοκεντρική λογική του συστήματος ξεκινάει από το δημοικό ακόμα και από το νηπιαγωγείο(!) με το φάκελο αξιολόγησης του μαθητή (βλέπε φάκελο ατομικών προσόντων δια βίου), τα υποχρεωτικά τεστ αξιολόγησης μετά από κάθε γνωστική ενότητα και την αυτοαξιολόγηση του μαθητή.

·   Για τη μη συμμετοχή του σε συλλογικούς αγώνες - για ένα σχολείο αυταρχικό, αντιδημοκρατικό χωρίς παιδαγωγική ελευθερία, αφού όπως οι απόψεις των φοιτητών θα καταστέλλονται από την πίεση για «ένα πτυχίο» αξιολογημένο «καλά» και άρα με εργασιακό αντίκρυσμα,  έτσι και οι απόψεις των εκπαιδευτικών θα καταστέλλονται στην αγωνία για την οικονομική επιβίωση της σχολικής μονάδας και την αποφυγή της ανεργίας. Ένα τέτοιο σχολείο προετοιμάζει η υπουργική απόφαση 1340 (καθηκοντολόγιο) από σήμερα.

·   Για την αποδοχή ενός σχολείου που και αυτό θα έχει οικονομικό manager, που θα βρίσκει τους πόρους για τη λειτουργία του μέσα από την εξοντωτική διαδικασία της αξιολόγησης ή από «χορηγούς» που θα διαφημίζονται σ΄ αυτό. Ήδη μεγαλοεταιρίες (Coca cola , Reunault, Φάγε, AIM κ.α) σπονσοράρουν σχολεία  και εκπαιδευτικά προγράμματα (αγωγή υγείας, κυκλοφοριακή αγωγή κλπ) έναντι διαφήμισης.

Απάντηση : εκπαιδευτικό κίνημα των αναγκών μας σήμερα

Σε όλο αυτό το σχεδιασμό το φοιτητικό κίνημα ήδη δίνει μαχητική απάντηση τις τελευταίες 3 εβδομάδες θυμίζοντας το τεράστιο κίνημα στη Γαλλία και προκαλώντας εγκεφαλικά επεισόδια στην κυβέρνηση. Το σύνθημα «ξυπνάει ο εφιάλτης του 91» δείχνει τις προθέσεις. Χωρίς να κρατά απλά στάση υπεράσπισης του σημερινού πανεπιστημίου όπως η ΠΟΣΔΕΠ , χωρίς να επιλέγει το δρόμο της ηττοπάθειας και της απραξίας όπως η επίσημη αριστερά,  βγαίνει στους δρόμους και ζητά ένα Πανεπιστήμιο για τις ανάγκες της κοινωνίας. Μέσα από μαζικές γενικές συνελεύσεις με διεκδικητικά μάχιμα πολιτικά πλαίσια, με δυναμικές κινητοποιήσεις διάρκειας (καταλήψεις πάνω από 250 πλέον , διαδηλώσεις και μπλοκάρισμα ερευνητικών προγραμμάτων) με κατεύθυνση συντονισμού και δημιουργίας μετώπου με το εργατικό κίνημα :

·         Ζητά ένα πανεπιστήμιο στο οποίο η διοίκηση του, η γνώση και η έρευνα θα είναι στον έλεγχο του φοιτητικού και εργατικού κινήματος, μακριά από οποιαδήποτε λογική διαχείρισης  από φοιτητοπατέρες πρυτάνεις,  αρχηγίσκους συνδικαλιστές-διαπραγματευτές  και κομματικά γραφεία.

·         Ζητά ένα Πανεπιστήμιο Δημόσιο και Δωρεάν για όλους, χωρίς ταξικούς φραγμούς, χωρίς διαχωρισμούς σε ΑΕΙ-ΤΕΙ και με ενιαία πτυχία ανά γνωστικό αντικείμενο, που θα διασφαλίζουν εργασιακά και επαγγελματικά δικαιώματα.

Στην κατεύθυνση αυτή στο χώρο της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης κινούμαστε κι εμείς σαν ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ – ΚΙΝΗΣΕΙΣ – ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ συμμετέχοντας στις προσπάθειες συντονισμού του φοιτητικού με το εργατικό κίνημα. Απαιτώντας μαζί με τους φοιτητές όλων των σχολών γενικά αλλά και των παιδαγωγικών τμημάτων ειδικότερα , μαζί με τους μάχιμους εκπαιδευτικούς των σχολικών τάξεων ένα πανεπιστήμιο αλλά και ένα σχολείο των αναγκών των φοιτητών , των μαθητών, των εκπαιδευτικών .

·         Ένα ενιαίο 12δωδεκάχρονο δημόσιο σχολείο και δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή. Ένα σχολείο όπου το μόνο εργασιακό πλαίσιο θα είναι η σταθερή και μόνιμη εργασία. Ένα σχολείο που η εργασία μας σ’ αυτό θα  εξασφαλίζει την κάλυψη των αναγκών μας. 

·         Ένα σχολείο με παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία, που θα καλύπτει τις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών μας και στο οποίο ο σύλλογος διδασκόντων θα έχει τον πρώτο ρόλο.

Βάσει των στόχων αυτών για το πανεπιστήμιο και το σχολείο στηρίζουμε και προωθούμε αιτήματα όπως :

Για το Πανεπιστήμιο :

~ Ενιαία Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση Δημόσια και Δωρεάν για όλους

~ Καμία αντιδραστική αλλαγή στο Νόμο-Πλαίσιο

~ Καμία αξιολόγηση, άμεση απόσυρση των νόμων για αξιολόγηση-ΙΔΒΕ-ΔΟΑΤΑΠ

~ Ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο με όλα τα εργασιακά και επαγγελματικά δικαιώματα σ’ αυτό. Όχι στις ειδικεύσεις και στις κατατμήσεις των πτυχίων.

~Δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγκοινωνίες και συγγράμματα για όλους.

~Κοινωνικός έλεγχος της έρευνας και κοινωνικοποίηση των αποτελεσμάτων της. Όχι στην εμπορευματοποίηση της γνώσης.

Για το σχολείο :

~ Όχι στην αξιολόγηση – χειραγώγηση και στην κατηγοριοποίηση των σχολείων. Κατάργηση του θεσμικού πλαισίου της αξιολόγησης (ν.2986, Καθηκοντολόγιο).

 ~ Επανακαθορισμός  αναλυτικών προγραμμάτων και βιβλίων με βάση τις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών, την κριτική σκέψη, την ολόπλευρη γνώση.

~ Σταθερή και μόνιμη εργασία για όλους. Να καταργηθεί η ωρομισθία. Να συσταθούν νέες οργανικές θέσεις για κάθε αναγκαίο εκπαιδευτικό έργο στα σχολεία και να καλυφθούν με μαζικούς μόνιμους διορισμούς.

~Να μειωθεί το διδακτικό ωράριο . Κάλυψη όλων των κενών σε διδακτικό προσωπικό. Αύξηση της οργανικότητας των σχολείων με βάση τους 20 μαθητές ανά τμήμα.

Για την εκπαίδευση, την εργασία , τη ΖΩΗ :

~ Γενναία χρηματοδότηση της εκπαίδευσης με το 15% του Γ.Κ.Π. Ενιαία Δημόσια δωρεάν εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες. Όχι στη συνταγματική αναθεώρηση που καταργεί τη μονιμότητα, ακυρώνει τη δυνατότητα δικαστικών – μισθολογικών διεκδικήσεων και προωθεί τα ιδιωτικά ΑΕΙ.

~  Κανένας περιορισμός του ασύλου. Διεύρυνση του ασύλου στα σχολεία και τους εργασιακούς χώρους.

~ Ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης χωρίς ταξικούς, οικονομικούς και εξεταστικούς φραγμούς.

~ Αυξήσεις στις βασικές αποδοχές. Ανατροπή του μισθολογίου, μισθός 1400 ευρώ καθαρά για τον πρωτοδιόριστο. Όχι στη σύνδεση μισθού απόδοσης. Γνήσιες  Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια εργασίας ή στα 55 που να ‘ναι ίση με τον καταληκτικό μισθό. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών  και αντιεκπαιδευτικών νόμων.

~ Όχι στους πολεμικούς σχεδιασμούς. Καμία συμμετοχή – διευκόλυνση της Ελλάδας στα πολεμικά γεράκια.

Δε θα χαρίσουμε σε κανένα τη ζωή μας, τη δουλειά μας και το δικαίωμα στη μόρφωση για όλους.

Καλούμε τους εκπαιδευτικούς, τους εργαζόμενους να εκφράσουν ενεργά την αλληλεγγύη τους στις φοιτητικές καταλήψεις.

ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΠΕΜΠΤΗ 8 ΙΟΥΝΗ, 12:00, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

www.paremvasis.gr