Ξύπνα Ραγιά !
Θεατρική – μουσική παράσταση

Επιλογή, επιμέλεια, προσαρμογή, συγγραφή κειμένων : Μαριόλης Δημήτρης

…αντί εισαγωγής

Το θεατρικό έργο «Το μεγάλο μας τσίρκο» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, σταθμός για το ελληνικό θέατρο, ανέβηκε το καλοκαίρι του ’73 στα χρόνια της δικτατορίας και οι παραστάσεις του ήταν στην ουσία οι μαζικότερες – μέχρι το Πολυτεχνείο – πολιτικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας. Πάνω από 400.000 θεατές σε Αθήνα και επαρχία παρακολούθησαν το έργο που συντελεστές του ήταν μεταξύ άλλων, ο Καζάκος, η Καρέζη, ο Παπαγιαννόπουλος, ο Ξυλούρης, ο Ξαρχάκος και ο Ευγένιος Σπαθάρης. Η θεατρική – μουσική παράσταση «Ξύπνα Ραγιά» αποτελεί μια προσπάθεια μεταφοράς του «Μεγάλου μας Τσίρκου» στη σχολική θεατρική πραγματικότητα. Έτσι οι σκηνές «Έναρξις», «Το ‘21», «Ερχομός του Όθωνα», «Γκιλοτίνα», «3^η Σεπτέμβρη», «Μεγάλες Δυνάμεις β΄», «Το άγαλμα» και «Τα επινίκια», με ελάχιστες προσαρμογές, προέρχονται από αυτό το εξαιρετικό θεατρικό έργο. Απαραίτητο για να μπει κανείς στο κλίμα της παράστασης, είναι να προμηθευτεί το δίσκο με τα ηχητικά ντοκουμέντα και τα τραγούδια της : «Το Μεγάλο μας Τσίρκο – Σταύρος Ξαρχάκος».

Χρήσιμο εργαλείο για τη διαμόρφωση του παρακάτω κειμένου στάθηκε επίσης και το βιβλίο της Βασιλικής Κυριοπούλου «Βοήθημα για σχολικές γιορτές», εκδ. Ντουντούμη, που αποτελεί τη μόνη ίσως ενδιαφέρουσα συλλογή κειμένων και ποιημάτων στο είδος της. Από τη συλλογή αυτή αντλήθηκαν, αναδιαμορφώθηκαν και προσαρμόστηκαν οι σκηνές : «Κοτζαμπάσηδες», «Μεγάλες Δυνάμεις α’» και «Λαός» από τους «Προστάτες» του Μήτσου Ευθυμιάδη και ο «Σηκωμός», εναλλαγή αφήγησης, έντεχνης ποίησης και δημοτικού τραγουδιού, από το αντίστοιχο έργο του Δημήτρη Φωτιάδη.

Η σκηνή «Το όνειρο του ραγιά» προέρχεται από την ταινία – ντοκιμαντέρ του Διονύση Γρηγοράτου «Παράσταση για ένα ρόλο» και φαίνεται πως έχει την καταγωγή της στο θέατρο του βουνού, τις θεατρικές παραστάσεις δηλαδή που οργάνωνε το ΕΑΜ στα βουνά της Ελεύθερης Ελλάδας ! Η εκδοχή που παρουσιάζεται στην ταινία του Γρηγοράτου είναι κατάλληλη και για τη γιορτή του Πολυτεχνείου καθώς ο Ραγιάς δηλώνει ότι «…ο Καραϊσκάκης μου είπε πως η σωτηρία μας ήτανε στους αντάρτες» και η γυναίκα του κάνοντας μια εκπληκτική σύνδεση με τα γεγονότα της εποχής αναρωτιέται «…μήπως οι σημερινοί είναι καλύτεροι ; Από τη μια απεργίες, από την άλλη αύρες, τρεχάματα, κυνηγητά, δακρυγόνα». Στο εντυπωσιακό κλείσιμο της σκηνής, ο Ραγιάς συνδέει το ’21 με την Εθνική Αντίσταση και το Πολυτεχνείο : «…συνέχεια του βουνού είναι κι αυτοί οι σημερινοί, έτσι μου ‘πε ο Καραϊσκάκης και με σκούντησε : Ξύπνα Ραγιά, έε, ξύπνα Ραγιά» !

Η σκηνή «Η παρέα του Καραγκιόζη ετοιμάζει επανάσταση» γράφτηκε με λίγες δανεικές ατάκες από το «Μεγάλο Τσίρκο» με στόχο να κρατήσει το ίδιο ύφος μεταφέροντας όμως τη δράση των ηρώων από την εποχή της Βαυαροκρατίας στα προεπαναστατικά χρόνια.

Η «Κίνηση για έναν Παιδαγωγικό Όμιλο» των Παρεμβάσεων – Συσπειρώσεων φιλοδοξεί με τις πρωτοβουλίες και τις εκδηλώσεις για την ιστορία και τις σχολικές γιορτές να ταράξει τα λιμνάζοντα ύδατα. Σήμερα, οι γιορτές της εμφυλιοπολεμικής περιόδου αναπαράγονται και επιβιώνουν περίφημα σαν κυρίαρχο πρότυπο, με τις υμνολογίες στο μεταξικό καθεστώς, τα απαράδεκτα μηνύματα θρησκοληψίας και εθνικισμού, την ηρωοποίηση των «υπεράνθρωπων» αγωνιστών με στόχο και αποτέλεσμα την απαξίωσή τους, την αναπαραγωγή ανιστόρητων μύθων (κρυφό σχολειό, Αγ. Λαύρα, κλπ.), την περιθωριοποίηση της Εθνικής Αντίστασης. Με τον πρωτοφανή στρατωνισμό των μαθητικών παρελάσεων και τον ανυπόφορο φορμαλισμό «τραγούδι από τη χορωδία μας – ποίημα θα απαγγείλει ο μαθητής της ΣΤ’ τάξης – δημοτικοί χοροί από τα κορίτσια». Το παρακάτω έργο, ανέβηκε με επιτυχία σε σχολεία του Κερατσινίου και του Περάματος. Δεν φιλοδοξούμε σε καμιά περίπτωση με την προσπάθεια αυτή να αντικαταστήσουμε τις έτοιμες συνταγές του «εθνικού φρονηματισμού» και της ακύρωσης του απελευθερωτικού πνεύματος του ’21, του 1940, της Εθνικής Αντίστασης και του Νοέμβρη με άλλες δικές μας έτοιμες συνταγές. Το έργο αυτό αποτελεί μια διαφορετική προσέγγιση σε μορφή και περιεχόμενο, αναδεικνύει την ανθρώπινη πλευρά των αγωνιστών, τις αντιφάσεις και τις δυσκολίες της εποχής, αποκαλύπτει το ρόλο των Μεγάλων Δυνάμεων και προβάλλει τις ιδέες της Ελευθερίας και της Ειρήνης ενοποιώντας θέατρο, απαγγελία, μουσική και χορό σε ένα ενιαίο σύνολο. Θα έχει παίξει το ρόλο του, αν αποτελέσει μια εναλλακτική πρόταση για να ακολουθήσουν ο κάθε εκπαιδευτικός με την τάξη του το δικό τους δρόμο.

1. ΕΝΑΡΞΙΣ

(Μπαίνουν ο Ρωμιός και το Ρωμιάκι. Είναι ντυμένοι σαν παλιάτσοι.)

ΡΩΜΙΟΣ : Κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας. Επειδή η παράστασή μας ανατρέχει σε πολλά επεισόδια, εποχές, γεγονότα, η μικρή από δω και λόγου μου θα σας πληροφορούμε μέσες άκρες για το που βρισκόμαστε και γιατί. Έλα στο έργο μας.

ΡΩΜΙΑΚΙ : Α, ναι, ναι, στο έργο μας, στο έργο μας. Το έργο μας κυρίες και κύριοι μόνον υπόθεση και πυροτεχνήματα δεν έχει. Κατά τα άλλα όμως έχει μουσική, χορό, τραγούδι, γιατί λέει είναι ένα έργο που αποφάσισε να το ρίξει όξω να ξεθυμάνει.

ΡΩΜΙΟΣ : Θέλει να πει κυρίες και κύριοι ότι το έργο μας ήτο αδύνατο να τεθεί υπό περιορισμόν. Τι μας συμβαίνει όταν σκεφτόμαστε κάτι που δεν το χωράει ο νους μας ; Μας στρίβει !

ΡΩΜΙΑΚΙ : Μάλιστα. Τι κάνουμε όταν θέλουμε να πούμε κάτι και η κουβέντα μας δεν το χωράει ; Το στρίβουμε στο τραγούδι. Διότι το τραγούδι είναι μια κουβέντα που …τρελάθηκε. Κι όταν πάλι δεν μας φτάνει το τραγούδι τι κάνουμε ; το στρίβουμε στο χορό. Διότι ο χορός είναι ένα τραγούδι που ξανατρελάθηκε.

ΡΩΜΙΟΣ : Πολλά λες !

ΡΩΜΙΑΚΙ : Καλώς !

ΡΩΜΙΟΣ : Κυρίες και κύριοι, νομίζω ότι μπορούμε να αρχίσουμε

(μπαίνει ο χορός)

ΧΟΡΟΣ

Καλήν εσπέραν αφεντάδες καλώς ορίσατε κυράδες

Καλώς ορίσατε κυράδες, καλήν εσπέραν αφεντάδες.

Μέλισσες μάζεψαν τη γύρη τη φέρανε στο πανηγύρι.

Οι μέλισσες ζυμώνουν μέλι, ήλιε μου φάε και μη σε μέλλει

Τα φίδια φέραν το φαρμάκι, τα παλικάρια το μεράκι

Κι όποιος το βράζει στο βαρέλι, ήλιε μου πιες και μη σε μέλει

Όσα κι αν πω κι ότι κι αν δείτε να μη μου παραξενευτείτε

Όσα χωράνε στην αλήθεια δεν τα βαστάν τα παραμύθια

2. ΤΟ ‘21

ΡΩΜΙΟΣ : Ξέρεις ποια ιστορία θα πούμε σήμερα ;

ΡΩΜΙΑΚΙ : Όχι !

ΡΩΜΙΟΣ : Το εικοσιένα.

ΡΩΜΙΑΚΙ : Εύκολο πράγμα !

ΡΩΜΙΟΣ : (Εκνευρίζεται) Βρε κωθώνι έτσι εύκολο το έχεις να μιλήσει κανείς για το ποιοι ήταν οι ελευθερωτές αυτού του τόπου και τι απογίνανε ;

ΡΩΜΙΑΚΙ : (Στους θεατές) Αυτός είναι εντελώς αστοιχείωτος.

(Στο Ρωμιό) Άσε με βρε παιδάκι μου να τα πω εγώ που τα ξέρω. Λοιπόν κυρίες και κύριοι, εκείνα τα χρόνια η Ελλάδα ήταν πολύ σκλαβωμένη και ήρθε ο εγγλέζικος στόλος, ήρθε ο γαλλικός στόλος, ήρθε ο ρώσικος στόλος και πολεμήσανε τους Τούρκους και κατασκοτωθήκανε οι άνθρωποι και έτσι μας βοηθήσανε και ελευθερωθήκαμε.

ΡΩΜΙΟΣ : (Σαν να γρυλίζει) Μάλιστα !

ΡΩΜΙΑΚΙ : Κι από τότε όλοι αυτοί γίνανε προστάτες μας και σύμμαχοί μας και ήρθανε κι άλλοι ύστερα και αυστριακοί και Ιερά Συμμαχία κι έχουμε πάντα πρώτης τάξεως συμμάχους και δεν μπορεί να μας πειράξει κανένας !

ΡΩΜΙΟΣ : (άγρια) Σταμάτα !

ΡΩΜΙΑΚΙ : Γιατί καλέ ; Δεν έγινε έτσι ; Και τι δηλαδή έγινε το εικοσιένα ; Για πες μας εσύ που τα ξέρεις καλύτερα !

ΡΩΜΙΟΣ : Πρώτ’ απ’ όλα πρέπει να πούμε τι έγινε πριν το εικοσιένα. Ποιοι αγωνιστήκανε για να γίνει το εικοσιένα. Ας αφήσουμε όμως το Ρήγα το Βελεστινλή να τα πει μόνος του.

(βγαίνει στη σκηνή ο Ρήγας)

3. ΘΟΥΡΙΟΣ

Ως πότε παλικάρια να ζούμε στα στενά,
Mονάχοι σα λιοντάρια, στις ράχες στα βουνά;
Σπηλιές να κατοικούμε, να βλέπουμε κλαδιά,
Nα φεύγουμ' απ' τον Kόσμον, για την πικρή σκλαβιά.
Nα χάνουμε αδέλφια, Πατρίδα, και Γονείς,
Tους φίλους, τα παιδιά μας, κι' όλους τους συγγενείς.
Κάλλιο ‘ναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
Παρά σαράντα χρόνοι σκλαβιά, και φυλακή.

Τι σ' ωφελεί αν ζήσης, και είσαι στη σκλαβιά,
Στοχάσου πως σε ψένουν καθ' ώραν στη φωτιά.

Βεζύρης, Δραγουμάνος, Aφέντης κι' αν σταθείς,
O Tύραννος αδίκως, σε κάμει να χαθείς.
Δουλεύεις όλ' ημέρα, σε ό,τι κι' αν σου πει,
Kι αυτός πασχίζει πάλι, το αίμα σου να πιει.

Σ' Aνατολή και Δύση, και Nότο και Bορά,

Για την Πατρίδα όλοι, να ‘χουμε μια καρδιά.
Στην πίστη του καθ' ένας, ελεύθερος να ζει,
Στη δόξα του πολέμου, να τρέξουμε μαζί.
Βούλγαροι, κι' Αρβανίτες, Αρμένιοι και Ρωμιοί,
Aράπηδες, και άσπροι, με μια κοινή ορμή.

Για την ελευθερία, να ζώσουμε σπαθί,
Πως είμασθ' αντρειωμένοι, παντού να ακουστεί.
Όσ' απ' την τυραννία, πήγαν στη ξενιτιά,
Στον τόπον του καθ' ένας, ας έλθει τώρα πια.
Kαι όσοι του πολέμου, την τέχνη αγρικούν,
Eδώ ας τρέξουν όλοι, τυράννους να νικούν.

ΧΟΡΟΣ

Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι

η πείνα το καμάρι είναι του κιοτή

του σκλάβου που του μέλλει να χαθεί (2)

(ο χορός αποσύρεται)

4. Η ΠΑΡΕΑ ΤΟΥ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΡΩΜΙΟΣ : Τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς ήταν πολλά. Όμως οι Έλληνες δεν έκατσαν με σταυρωμένα χέρια. Πολλές φορές ξεσηκώθηκαν διεκδικώντας την ελευθερία τους. Ήταν όμως ανοργάνωτοι, χωρίς συντονισμό και σχέδιο. Κι ακόμα πολλές φορές στράφηκαν στην πολιτισμένη Ευρώπη πιστεύοντας πως κάποια μεγάλη δύναμη θα σταθεί στο πλευρό τους και θα τους βοηθήσει στο δύσκολο αγώνα τους.

Μάταια όμως ! Οι εξεγέρσεις που ξεκινούσαν οι δύστυχοι ραγιάδες πιστεύοντας στις υποσχέσεις των Ευρωπαίων, πνίγονταν στο αίμα, καθώς η πολυπόθητη βοήθεια δεν έφτανε ποτέ.

ΡΩΜΙΑΚΙ : Κι έτσι έβαζαν πάλι μεσίτες να ψάξουνε, έβαζαν αγγελίες στις εφημερίδες, έβαζαν τελάληδες.

Ελάτε κύριε Χατζηαβάτη μου, σας περιμένουμε.

(Ρωμιός και Ρωμιάκι αποσύρονται. Ο Χατζηαβάτης σηκώνεται μέσα από το κοινό και απαγγέλλει ενώ ταυτόχρονα ανεβαίνει σιγά – σιγά στη σκηνή. Στη μια γωνιά της σκηνής, κοιμάται κατάχαμα ο Καραγκιόζης, ενώ στην άλλη παίζουν τάβλι σε αυτοσχέδιο καφενείο, ο Μπαρμπαγιώργος και ο Σταύρακας ενώ ο Νιόνιος παρακολουθεί)

ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ : Ακούσατε, ακούσατε. Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι, Δανοί, Γερμανοί, Ισπανοί, Αμερικανοί, ορθόδοξοι, διαμαρτυρόμενοι, καθολικοί...Ζητείται προστάτης δια έθνος πτωχόν, αλλά ενάρετον, με λαμπράς οικογενειακάς αρχάς και παραδόσεις, ολίγον μεταχειρισμένον, αλλά ωραίον και εις καλήν κατάστασιν ! Οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να έχουν τα εξής προσόντα : Να μην ομιλούν ελληνικά, να είναι ελέω Θεού γαλαζοαίματοι, ξανθοί, χαριτωμένοι και εύθυμοι δια να ευθυμήσει και η δύστυχος Ελλάς.

(πάει έξω από την παράγκα του Καραγκιόζη)

Ακούσατε, ακούσατε... (ο Καραγκιόζης ξυπνάει και τον κοιτάζει αγριεμένος)

Ακούσατε, ακού… (Ο Καραγκιόζης του δίνει μια δυνατή καρπαζιά)....άααααααχ το κεφαλάκι μου !!! Να χαθείς παλιάνθρωπε, απολίτιστε, αγριάνθρωπε, γιατί με χτυπάς μωρέ ;

ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ : Γιατί φωνάζεις όξω από την παράγκα και κοιμάται η οικογένεια ; Ολόκληρη οθωμανική αυτοκρατορία έξω από τη δική μου τη παράγκα ήρθες να φωνάξεις ;

ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ : Καραγκιόζη μου, έχω το καθήκον να διαλαλήσω παντού, ότι οι δύστυχοι ραγιάδες αναζητούν σωτήρα, αναζητούν προστάτη για να τους ελευθερώσει από την τουρκική σκλαβιά.

ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ : Τώρα μάλιστα. Κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει Χατζατζάρη. Πάμε να βρούμε το μπάρμπα μου το Γιώργο και την παρέα του στο καφενείο να δούμε τι θα πουν κι εκείνοι.

(πηγαίνουν στο καφενείο)

Έ μπαρμπούλη, για ελάτε που έχουμε κάτι μυστικό να σας πούμε. Για ελάτε να μαζευτούμε εδώ σύμπας ο λαός.

ΜΠΑΡΜΠΑ - ΓΙΩΡΓΟΣ : Τι είναι βρε ζαγάρ'. Τι θέλς ;

ΝΙΟΝΙΟΣ : Γειά σου ψυχούλα μου Καραγκιόζο !

ΣΤΑΥΡΑΚΑΣ : Γειά και χαρά σας μόρτες ! Τι χαμπαράκια ;

ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ : Αυτό το κουτορνίθι νομίζει πως θα μας λευτερώσουν οι κουτόφραγκοι !

ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ : Έχω το καθήκον να ανακοινώσω παντού ότι ζητείται σωτήρας για να σώσει τους δυστυχείς ραγιάδες από τα βάσανά τους.